I X- (Te vervolgen). ber- ncn voornemens te zijn welhaast de werken van deze lijn aan te vangen, heeft het ondergeteekend collegie de eer u zeer eerbiedig te verzoeken, bij hel gouvernement popingen te willen aanwenden, opdat het de gemelde concessionarissen zou ver plichten de voornoemde spoorbaan uit te voeten. Aanvaardt enz. Aangezien al de gemeenten van het arrondisse ment Veurnc-Dixinude hel grootste belang hebben, in deze zaak, moedigen wij ze aan hel voorbeeld van hel gemeentebestuur van Veurne ie volgen. IJzcrcnweg van Uclitervcldo op 'Fhiclt. Eenieder weet hoe merkelijk de afstand zou ver korten tusschen ons arrondissement en Gent, Antwerpen en Brussel, indien hel eindje ijzerenweg van Lichlcrvelde op Thielt uitgevoerd ware; een ieder weel ook hoe voordeelig dit werk zou zijn voor kooplieden, nijveraars en reizigers. Sedert lange jaren wordt de uitvoering van dezen ijzerenweg gevraagd en beloofd, doch men slaat de hand aan het werk niet, alhoewel de conces sionaris van deze lijn daartoe door het gouverne ment kan worden gedwongen. Het gemeentebestuur onzer stad heeft, in het be lang harcr ingezetenen, een verzoekschrift naar de Kamer der Volksvertegenwoordigers gestuurd, die er mededeeling heeft van ontvangen in hare zitting van 2e" dezer ten einde haar te ver zoeken pogingen te willen aanwenden bij hel gouvernement, opdat de concessionaris van ge- melden ijzerenweg zou verplicht worden binnen korten tijd aan zijne verbintenis te volkomen. Ziehier dit verzoekschrift welke gedachteekend is van 1 dezer. Jan de heeren Voorzitter en Leden der Kamer der Volksvertegenwoordigerste Brussel. Mijnheeren, Het Collegie van Burgemeester en Schepenen der stad Veurne, neemt de eerbiedige vrijheid uwe aandacht te vestigen op de noodzakelijkheid der spoedige uitvoering van den ijzerenweg van Lich- tervclde op Thielt, zaak van groole aangelegenheid, zoowel voor de reizigers, als voor den koophandel en nijverheid. Hel is u niet onbekend, Mijnheercn, dat de spoorbaan tusschen Duinkerke en Kales welhaast zal voltrokken zijn, en dal, om gebruik te kunnen maken van den koristen ijzerenweg tusschen Brussel en Kalos, langs Gent, Thielt, Lichlcrvelde Veurne en Duinkerke, de lijn van Lichlcrvelde op Thielt noodzakelijk moet bestaan. Hoogst nuttig zou deze lijn zijn voor dc reizigers die zich van Brussel, langs Kales, naar Engeland begeven. Zij ware ook van hel grootste belang voor het arron dissement Veurne, dal aldus rechtstreeks met Antwerpen, met Brussel zou verbonden zijn. Daar de concessionarissen van den ijzerenweg -van Licbtervelde op Thielt hoegenaamd niet sebij- -naar het huis van haren vader. VIII. _I>e Avond. De prins werkte <uu ook des dags aan hel aan zeggen van zijnen hof. .Men liet hem dit vermaak. Lukas hielp hem. Florelte ontbrak en niet, kwam aan en bij, gaf goeden raad, en begoot hel nieuw- géplanlc tegen den avond. Zelfs kwam de koningin Johanna, en zag wat haar zoon verrigtte. De koning van Frankrijk vond er weinig smaak in, nog minder de hertog van Guise; des te meer de vorst van Beam zelf. Wel had hij in latere dagen menigvuldigere, glansrijkere, wellustigere, roemrijkcre geneugten; nooit echter zoetere dan in de eenvoudigheid en mi rust van zijn door den toover der eerste liefde verhelderd hoveniersleven. Florelte en Hendrik aanschouwden zich met het vrijste welbehagen der onschuld. Zij speelden met elkander als kinderen, waren vertrouwelijk met elkander als broeder en zuster. Zij genoten hel tegenwoordige, zonder raar de toekomst Ie vragen, en hunne ergelooze drift wist zelfs van geen doel. Florelte dacht er nooit aan dat zij de liefde van den -zoon eener koningin gewonnen had. Zij zag slechts op den oi'bloeijenden, krachtlgen, zielvollen jongeling. Hij was haar gelijke. In zijn grauw wambuis, in zi ne eenvoudige kleederen, die hij als andere lie- jJn des lands droeg, herinnerde niets aan zijn» ten zij den catechismus lezen en schrijven! Geene taalstudie, geene cijferkunst! De schoolmeester bijgevolg uil de school ge bannen, de krislelijke broeder er in ge bracht, hel versland plomp en dom ge laten, niet ontwikkeld, gansch onder den domper der duislernisse gehouden. Dan, o ja, dan ware de ullramonlaansche doini- natie zekerlijk voor eeuwen lang alhier ingeplanl De middelen gebruikt lol deze inplanting bewijzen genoegzaam welke verhevene waarde helullramontanisnicbezitten moet: men kan het alleenelijk inplanten in het brein van onnoozelcn, van arme schepse len die van alle geestesontwikkeling be roofd zijn. Proficiat Ucnluiteii en Bunoemhigon. Bij koninklijk besluit van 4 december 1874 is een jaarlijksch pensioen loegeslaan van 2028 Cr? aan den heer Lust A. voormalig directeur der Staats middelbare school van Nieuport. hel een heldere, klare avond is. Om negen ure was Hendrik bij do Garennebron. Doch dc hemel hing zeer betrokken over hem. Florelte was daar niet. Indien hel een heldere, klare avond is, zegde zij. Nu zal zij niel komen! dacht hij. Daar ruischte iels door het kreupelhout. Florelte kwam, den wateremmer op het hoofd, naar de bron. Voor de gelukkige liefde is hel altijd helder en klaar. Hij nam haar den emmer af. Hij dankte haar, zegde haar duizende teerdere woor den; men vergal gaarne dal dc hemel niel helder was. Helder was het in beider borst. Er vielen cenige groole rcgcndroppelen uit den hemel. Zij werden het niel gewaar. De warme meiregen doortrok hen eindelijk geheel, en dreef hen op de vlugt naar de rotsgroltc achter dc Ga rennebron. Wel een half uur moesten zij daar wachten. Zij verdroegen hel klein ongeval zonder verdriet. Als de maan door de wolken brak, traden zij te voorschijn, hand in hand. Hendrik nam den gcvulden wateremmer op zijn hoofd. Florelte ging naast hem op zijnen arm geleund. Zoo kwamen zij aan hel huis van den ouden Lukas. Deze sliep al. Hendrik gaf den emmer aan Florelte en zij dankte hem voor de moeite. Goede nacht, gij zoete Florelte! lispelde hij. Goede nacht, gij lieve vriendlispelde zij. Ingezonden Artikel. Veurne, 1 februari 187S. .W.r dc Uitgever, Onze koorzangerskring Vereenigde Vrienden gaf, zondag laatst, zijn tweede winterfeest. Het zelve bestond uil een concert gevolgd door bal. Het concert gegeven mei de welwillende mede werking der heeren C. en A. Lust, G. Bourgom en E. Duray, was overheerlijk. Nimmer zagen wij zulk schoon feest bij onze koorzangers, en zeggen wij het rechtuit, nooit hebben arlislcn schooner en tevens welverdiender hulde bekomen dan zondag laatst. M.r César Lust, speelt op eene uitmuntende wijze; immers hij is een volmaakt artist op de piano cn tevens een uitstekende muziekaal. Zijn talent is hier reeds sedert lang hoog gewaardeerd en met de grootste belangstelling en het grootste genoegen heeft het puik publiek, welke het feest bijwoonde, de kundige en verrukkelijke uitvoering der pianostukken aanlioord. Eer zij dus aan onzen inboorling. Eer zij aan den kundigen speler. M.r A. Lust, is ook een goede pianisten heeft de zang- en andere muziekstukken opperbest be geleid. Men heeft hem bijzonderlijk bewonderd in de moeilijke uitvoering van den grooten duo voor twee pianos, welken op een» uitmuntende wijze is uitgevoerd geweest. Geen wonder ook, met zoo een’ meester als de heer César Lust moet men rassen voortgang doen. M.’ Bourgom bezit eene liefelijke en zuivere slem. Verrukkelijk en met zeer veel methode zong hij si j’étais roi, de barcarolle van dom Sébastien, de I Aubade en petits oiseaux. Kenen builengewoonen en welverdiende bijval verwierf hij ook in den duo van don Pasquale, waarin hij zeer verdienstelijk door M? C. Lust werd bijgestaan. Hij is ook een ervaren muziekanl, en bespeelt zeer goed den harmonium: de duo van Guillaume-Tell voor piano en harmonium was een schitterend bewijs van zijn talent als inslrumentisl. Talrijke bravogeroepen hebben dikwijls die sclioone uitvoering komen be groeten. M.r E. Duray is eene onnavolgbare komiek en overtreft alles wal wij, in dit vak, hier hebben ge hoord en gezien. Wal natuurlijkheid, wal vuur, wat geestigheid in zijn spel Ónmogelijk zich van lawheii le onthouden. Welverdiende en donderende toejuichingen en bisgeroepen kwamen hem ten allen stonde onderbreken. Dc improvilalies voor harmonium uilgcvoerd door M? C. Lust waren te schoon, te verheven, te kundig om er in bcoordceling over te treden mijne taak waar hier te moeilijk. Kortom, het was een onverbeterlijk concert cn dusdanig samengesteld, vinden wij, om de moeie- Vertoonlng. Dinsdag laatst, had op Stadsschouwburg alhier, dc aangekondigde verlooning plaats gehad, der llhelorika maatschappij van Vroescepe dinne van Nieuport. Drie schoone stukken zijn er gegeven geweest: Gielen en Grietje, Drie te veel, en de Boschwachter. Deze verlooning is allerbest algeloopen, en doet eer aan de Nieuportsche jongelingen, die zich dc moeilijke laak hebben opgelegd, het vlaamsch tooneel in hunne stad te doen herleven. Beschikten wij van meer lijd, volgaarn zouden wij willen verder uitbreiden en van ieder speler, in het bijzonder, welverdienden lof toezwaaien; maar wij zijn genoodzaakt ons te vergenoegen met te zeggen, dat alle de rollen opperbest en met veel samenhang zijn gegeven geweest en dal hel Veurnsch publiek waarlijk in zijne verwachting is bedrogen geweest, daar het wist dal die maat schappij maar sedert weinigen lijd teeken van leven gaf. Grootelijks hadden wij gelijk, toen wij zaterdag laatst zeiden: glansrijker dan ooit komt zich de maatschappij: ran Vroescepe dinne te verheffen, ter aanmoediging van kunst cn taal. Wij zouden aan onzen plicht te kort blijven, met hier geene hulde te bewijzen aan de goede sym phonic welke de maatschappij vergezeld, en het publiek met zeer schoone, lieve stukken heeft vergast. Deze symphonic brengt de verlooningen veel luister bij en begeleid opperbest de zangers. In een woord, dc Nieuportsche maatschappij is goed ingespannen, cn zij verdient, onder alle op zichten, lot en aanmoediging. Verhopen wij dal wij de Nieuportsche toonccl- listen alhier nog zullen wederzien, zoo veel te meer, gelooven wij, daar zij over hel onthaal welk hun door het menigvuldig publiek, die de zaal bezelte, is aangedaan geweest, niel zullen tc klagen hebben. Aan onze Nieuportsche kunstvrienden zeggen wij dus: moed en volharding en tot wederziens. lijkste te bevredigen. Vergelen wij niel le zeggen, dal de koorzangers zich van hun verleden waardig geloond hebben, mei op eene juiste cn onberispelijke wijze dc koorenla chasse aux hards cn le roi du Valton, ie hebben uitgevoerd. Dus overal goeden uitslag. Zulke feesten strekken tot eer van onzen koor zangerskring en wij mogen te recht zeggen, dal dit laatste feest een perel le meer is aan zijne kroon. Onzen dank aan de heeren Biicoult cn Picard, de welwillende en bevoegde inrichters van dezen schoonen en genoeglijken avondstond. Wij gelooven den tolk van hel publiek le wezen, met de hoop uit te drukken dc heeren arlislcn van Brussel nog in ons midden weer le zien. Hel is ook ons gevoelen, en geloven dal zij dit verzoek wel zullen willen inwilligen. Het bal dal op hel concert volgde was zeer levendig en duurde lot laat in den nacht. Een Eerelid.. afkomst of toekomende bestemming. Hendrik van den anderen kant bekommerde zich niet om de Grooten en dc Schoonen van hel hof. Nevens Florelte was voor hem niets anders schoon; nevens zijnen stillen lust om haar le zien, was er niets anders groot. Altijd rustte zijn blik op hare fijn- gevormde gestalte, gedurende dat hij werkte en dan was hel werk slecht en kwam niel ten einde. Doch wie kon ook nalaten de Bevalligheid le ke- wonderen’ leder lid van liaar lijf was eene bijzon de schoonheid, iedere van hare bewegingen en wendingen was liefelijk; ieder van hare woorden vol onuitsprekelijke kracht. Er was maar ééne zaak die beiden niet goed ging; dat namelijk de dagen in den tuin korter waren dan dc dagen builen den tuin. Om hen te verlengen, moest men zeker den avond nog ter hulp nemen. Zonder twijfel, viel er bij maan- en sterrenschijn niet te werken; maar men kon toch ruston, en gedurende de rust vriendelijk le samen praten en kozen. u Ik kom nog om negen ure na het avondeten een weinig naar de bron! zegde Hendrik zacht tot Florelte, terwijl hij nevens haar knielde en plantte: En gij, Florelte* Maar dan gaal mijn vader al naar bed! nam zij. En gij, Florelte* fluisterde hij weder, en zag ze met smeekende blikken aan. Zij knikte glimlachend met bet hoofdje: indion

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1875 | | pagina 2