(Medegedeeld). M. E Jamar, liberale vereeniging van Luik. M. Hoek, liberale vereeniging van Namen. M. Simon, liberale vereeniging van Doornijk. M. Carlon, liberale vereeniging van IJ per. M. De Camps, liberale vereeniging van Verviers. M. X. Olin en L. Mascar, liberale vereeniging van Nijvelt. Daarom zooveel wij zijn, mannen die 'l goed mee nen mei hel vlaamschc volk, de beschaving en de volksverlichting; allen moeten wij hel Willems fonds bijspringen. Dit wordt eene plicht voor de liberalen, dal zij hem niet vergelen Ingezonden Artikel. Veurne, 5 Maart 1875. Heer Uitgever van het AnvERTENTiK-BLAn. Ik heb in het nummer van zondag 27 februari een artikel gevonden, waarin de schrijver voor stalde dil jaar een groot muziekfeest aan de harmonie- fanfaren- en zangmaatschappijcn onzes Hot Van dag tot dag randen de klerikale gazetten van langs om meer het Willems-Eonds aan met «ene grenzeloozc woede, zegt het Weekblad. Wel een bewijs dat deze instelling goed is en veel nut en licht verspreidt. Pas op! liberalen springt die nuttige maatschappij bij, die voor hel vlaamschc volk zoo noodig is, in dezen lijd van kwezelarij en geestverstomping. Men wil de laatste kiem van kennis en wetenschap in den vlaamschen buiten den nek omdraaien; de duisternis moet alom heer- schcn en van de wieg tot aan het graf mag de mensch niets anders meer hooren dan het ser moen van den pastoor. De natuur, de geschiedenis, de gezondheidsleer, de kunsten moet hij niet ken nen. De wetenschap is te gevaarlijk, beter is het dal hij in de domste vooroordeclen het leven slijt en van de aarde gaal niet veel wijzer dan den dag zijner geboorte. De klerikalen hebben thans eene nieuwe maatschappij gesticht onder den naam van Davids-fonds, enkel en alleen lol doel hebbende het Willems-fonds afbreuk te doen en zelfs te vernietigen. Zal dal zijn? Neen! dat mag niet zijn. glinsterende verwen. Schuchter vroeg men aan den koopman: Heer, hoe veel? en hij antwoordde: honderd livres is zij onder broeders waard. Dan zwegen zij allen, en gingen. Als niemand van La Napoule meer voor het magazijn stond, kwam Colin geslopen, wierp den koopman honderd livres op de tafel, liet <lc kruik in eene doos leggen, met boomwol gevuld, en droeg ze weg. Zijne boosaardige plannen kende geen mensch. Digi bij La Napoule, op den weg naar zijn huis, het was al donker, ontmoette hij den ouden Jacquès, des rechters knecht, die van hel veld kwam. Jacques was een zeer goed mensch, maar hartelijk dom. Ik wil u drinkgeld geven, Jacques, zegde Colin, wanneer gij deze doos in Manon’s huis draagt en ze daar liggen laat. En wanneer men u I zou bemerken en vragenvan wie komt die doos, zoo zeg: een vreemdeling heeft ze mij gegeven. Maar verraad mijnen naam niet, anders ben ik eeuwig kwaad op u. Dal beloofde Jacques, nam hel drinkgeld en de doos en ging daarmede naar het kleine huis, lusschen de olijfboomen en afrikaansche acacias. (Te vervolgen). Er wordt veel geklaagd over hel grool gelal ge velde hoornen en houlslappels, die men in den buiten vindt liggen langs de groote en kleine wegen en on dedorpplaatsen der gemeenten. Er zijn menschen die van de openbare plaatsen en wegen houtzagerijen en houtmagazijnen maken, juist als of die plaatsen en wegen hunnen eigendom was. Dit zijn misbruiken die tegenstrijdig zijn met het algemeen belang, die de grootste ongevallen kun nen veroorzaken en die men krachtdadig zou moeten te keer gaan. Doorgaans is de landelijke politie te toegevend, te slap. Wij welen wel dat liet niet aangenaam is, voor gemeentebestuurders, streng te moeten zijn legen kennissen en vrienden. Maar, de. plicht vóór alles! Wanneer men eene be diening aanvaardt, moet men er niet alleen de eer, maar ook den last van dragen. Jerome, een grijsaard, van zeventig jaren, had alle deugden eens Heiligen, en het éénige gebrek, dat hij wegens Imogen ouderdom zeer hardhoorig was. Maar daarvoor predikte hij voor de ooren zijner doop- en biechtkinderen des te stichtelijker 'en ieder hoorde hem gaarne. Hel is waar, hij pre dikte bestendig alleen over twee punten, alsof zijne gansche godsdienst daarin bestond: of: Kin der kens, bemint elkander, of: Kinderkens, de schik kingen des hemels zijn wonderbaar. En waarlijk daarin lag zooveel geloof, liefde en hoop, dat men daarmede des noods gelukkig worden kon. De kinderen beminden elkander geheel gehoorzaam en hoopten op de schikkingen des hemels. Slechts Colin met zijn keiharde hart wilde daar niets van weten. Zelfs wanneer hij vriendelijk scheen te zijn, had hij slechte inzichten. De Napoulezen gaan gaarne naar de jaarmarkt der stad Vence. Hel is daar vrolijk leven, en is er ook weinig geld, zoo zijn er toch velerlei waren. Nu, Marietlc en moeder Manon waren naar de jaarmarkt; en Colin was er ook. Hij kocht meniger lei snoeperijen en kleinigheden voor zijne vrien dinnen maar voor Mariette voor geenen sou. En toch was hij haar overal op de hielen; doch hij sprak haar niet aan en zij hem niet. Men zag wel dat hij op iels boozes b. oeide. „„u ...j wn, >.iu uiivikusiuiijksi, uo Paar stond moeder Manon voor een magazijn 1 schijnend porselein, met vergulde handehaven Ten volle zullen zeker alle neringdocncrs der stad Veurne in hel gedacht des schrijvers deden dal dil feest een overgroot profijt voor hen zijn zou, en hel ware te wenschen dat eenige onzer invloedhebbende medeburgers de laak op zich namen hel in uw geëerd blad uitgedrukte voorstel aan het bestuur der stad, der koninklijke maat schappij van de 11. Cecilia en van den Koorzan- gerskring voor te dragen. Den 27, 28 en 29 juni, die de schrijver beoogt, zonder ze optenoemen zijn de dagen die voor hel muziekfeest belmoren genomen te worden. Immers den 27" is hel zondag en den 29" is hel Sinte I’ietcrsdag; dil zouden twee dagen zijn op welke de builenmcnschcn, die Veurne’s feesten ten allen tijde zoowel bijwonen, ons zouden bezoeken. Den maandag zou zijn voor deze die altoos lijd hebben, en voor deze die er voor dien keer zouden willen maken. Verders nog, zouden de maatschappijen der gemeenten, wier leden slechts op zon- en feestdagen uitkunnen, van deze twee dagen kunnen gebruik maken. De eene zouden den zondag, de andere den dinsdag zich laten hooren. Rij voorkeur zouden de verstafgelegene maatschappijen, die ten minste twee dagen in stad verblijven, of in andere woorden, die toch verplicht zijn in Veurne te ver nachten, dén maandag tot de uitvoering hunner stukken geroepen worden. Ik geloof, Heer Uitgever, dal het feest, waarvan ware te wenschen dat Veurne niet zou achter spelen bij de nederigste gemeenten van het arron dissement. Den G“ juni <lez.es jaars is er festival te Eessen, den 20 juni te Loo; waarom niet acht dagen later, en binst drij dagen, groot muziekfeest te Veurne? Moet gij verder achteruit gaan, heer Uitgever, als naar onze naburige gemeente Adinkerke op haar feest van 19 juli 1874? Wat volk! Wal vertier en welk profijt voor de neringdocncrs. Ik zeg dus dal hel zoo zij V. Muziekliefhebber van een weinigske buiten Veurne. N. D. II. Wij deelcn volkomen <lc zienwijze van onze correspondenten aangaande het inrichten van een grool muziekfeest in onze stad. Dit ware voor onze neringdocncrs een groot profijt. Hel is misschien wel wal laat om dusdanig feest tol stand te brengen, maar toch nog niet te laat. Liberalen Bond. De vereeniging der afgevaardigden van de libe rale Association van hel land, welke maandag 1 maart te Brussel heeft plaats gehad, had lot doel de inrichting van den strijd te bespreken, in het vooruitzicht der wetgevende kiezing van 1876, inrichting enkel aanschouwt onder hel praktisch oogpunt buiten alle kwestie van programma. Er was enkel spraak van eene soort van finan- liële federatie, derwijze dat de verspreiding der liberale gedachten, door de drukpers, op eene krachtdadigste wijze plaats hebbe en de liberale vereenigingen der steden, waar er geene kics- worslehng plaats heeft, de vereenigingen waar er strijd is, geldelijk ter hulp zouden komen. De afgevaardigden, maandag 1 maart vereenigd, hebben een komiteit benoemd, gelast met de be reiding van een ontwerp van inrichting, dat in eene aanstaande vereeniging zal worden gediscuteerd. Ziehier de samenstelling van dil komiteit: M. Van Humbeeck, liberale vereeniging van Brussel. M. Jamar, grondwettelijke maatschappij der liberale kiezers van Brussel. M. Péchcr, liberale vereeniging van Antwerpen. hier quaeslie roert, veel bijval zou vinden èn het Nooit was het in Veurne zoo rustig als tegen woordig: de menschen komen er overeen gelijk mosselschelpen; Veurne is maar één menagie meer! i\'aas de Simpel of de Simpele A’aas heelt zijn leven gebeterd. Hij zwijgt! hij de alweter, hij de groote beknibbelaar van hel gemeentebestuur. Nu is alles wél, nu weel hij niets meer te beknib belen. Do Veurnaar verschijnt wekelijks gelijk een heilig kwezeltje. Geene grove, valschc en eerroo- vende personaliteiten meer; geen woord meer noch van stadsschulden, noch van stadsschouw burg, noch van den disch, noch van den ver maarden waterput. Slechts nu en dan eenen aanval legen de liberalen, uit andere gazetten over geno men. Men tiert en men buldert niel meer op de slechte scholen en op de slechte gazetten, en men zegt dal er veel door de vingers zal worden gezien. Wat mag die rustige rusttoch beteekenen Hel is de stille vóór het onwedcr. En hel onwedcr is nakendin October aan staande is hel kiezing. danig, dal dc rechterlijke magistraten niet meer volgens geweten en plicht handelen mogen, maar plooien moeten naar den wil der bisschoppen, op straf van publieke kwellingen en verdrukkingen. Wie ons le dezen opzichte van overdrevenheid moge beschuldigen, overdenke slechts wal er gebeurd is, over eenige maanden met M.’ Iwens, te IJpere, en, over eenige we ken, met de heeren Van Alleynes en De Goltal, te Brugge. Eindelijk, wij herhalen het, de liberalen worden bevreesd voor het dreigend ge vaar; zij beginnen te gelooven, dal België verkeert op den uitersten boord van oenen afgrond; zij steken de hoofden te zamen, en vragen wal er te doen is om het land te redden uit zijnen neleligen toestand. Wat er te doen is? Dal men zorgvuldig naga wat de kleri kalen doen, in sleden en in dorpen, om hunne heerschappij te vestigen, en men zal op de vraag: Wat is er le doen? een volledig antwoord bekomen. Welk oneindig verschil lusschen de handelwijze der klerikalen, op politiek ge bied, en de handelwijze der liberalen! En om slechts van eene zaak le spreken. Waar zijn de liberale grondeigenaars en invloedhebbende persoonen, die van hun gezag en invloed gebruik maken om de liberale gazellen en tijdschriften bij hunne pachters en onderhoorigen aan le bevelen, te doen lezen en le doen verspreiden; om de herbergiers, die liberale gazellen ont vangen, onder hunne bescherming te nemen? Waar is de invloedhebbende libe raal, die, in den builen, len voordcele der liberale drukpers, openlijk le velde trekt? Hier is zwijgen onverbeterlijk. stil en zei: o Mariette, zie ecus wat schoone kruik! eene koningin zou het zich niet schamen ze met hare lippen aan te roeren. Zie maar, de rand is schilferend goud, en de bloemen er van hlocijen niel schooner in den hof, en zij zijn toch maar geschilderd. En in het midden van dal para dijs! zie toch cons, Mariette hoc van den boom die appelen lachen; men zou ze lusten. En Adam kan niet wederstaan hoe hem de hupsche Eva eenen aanbiedt om le proeven. En zie toch eens hoe al - lerliefst hel lammeke spelend om den ouden tijger huppelt, en de sneeuwwitte duif met haren goud groenen hals voor den gier slaat, als wilde zij met hem trekkebekken. Mariette kon zich niet verzadigen met de kruik te bezien. Hadde ik zulke eene kruik, moeder! sprak zij, zij is veel te schoon om er uil te drin ken; ik zou er mijne bloemen in zetten en bestendig in het paradijs blikken. Wij zijn op de markt van Vence, maar, zie ik die schildering, zoo is het mij alsof wij in het paradijs waren. Zoo sprak Mariette, en al de vriendinnen riep zij bij, om dc kruik te bewonderen; en weldra stonden bij dc vriendinnen ook de vrienden en eindelijk bijna de halve bevolking van La Napoule voor de wonder schoone kruik. Maar wonder schoon was zij ook, van allerkostelijkst, door- ■*v:’ 1 i eu -- - - I 1 •=*- I lands en van den vreemde te geven, en hij haalde bovendien de plaatsen en hel beste tijdstip, voor hel houden van dergelijk feest, aan.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1875 | | pagina 2