i belachelijke schoolvosserij van de Vcurnesche I Hone kostbare bekenteniH. Volgens andere gazellen hadden wij vroeger de fortuin van kardinaal Antonelli geschat op 80 a 100 millioen. Gij blijft veel gerucht maken, l eurnaar, van den brief van eenen liberalen secretaris, waar in men de slippen op de ij’s had vergelen en een naam- naamval had geschreven. i Zwijgt, zwijgt, professorsgazetje! schrijven uwe I vrienden dan zóó correctWaarlijk neon, en dit kunnen wij bewijzen. Men heeft, ons inderdaad eenige brieven (er hand gesteld van klerikale secretarissen, en die brieven zijn cene rechte caco- graphic! Zij zijn vol fauten, zoo uitermate groot, 'dal de kleinste jongen van welkdanige school ze gemakkelijk zou kunnnn aanduiden. En nochtans, die secretarissen staan bij de klerikalen hoog in achting. Wij bepalen hierbij onze bemerkingen over de ,i.. -»--- geestelijkc-professorsgazet. beklagen ons over hunne onverschilligheid ten op zichte onzer stoffelijke belangenehwel, tracht die hecren het vertrouwen dïr kiezers waardig ÏJe nieuwe Kieswet. Ingevolge zijne belofte, heeft minister Malou in do Kamer een wetsontwerp neergelegd, om hel geheim der stemming te waarborgen en alle kies bedrog te voorkomen.' Zoo wordt het genoemd; doch de voorgestelde wet, indien zij gestemd wierd, zou geenszins haar doel bereiken. Wel integendeel, want zij onttrekt de kiezers aan den dwang der geestelijken niet, vcrgemakelijkl nog eenigzins het toezicht, die zij er op uitoefenen, terwijl zij tevens, door nieuwe schikkingen, blijkbaar noodlottig moet zijn voor de liberale partij. Wij kunnen hier, bij gebrek aan genoegzame plaats, over het wetsontwerp van den heer Malou in geene bijzonderheden treden, en moeten ons vergenoegen aan onze lezers bekend te maken, dat de voorgestelde wet eenc parlijwet is, die onver mijdelijk voor uitwerksel zou hebben de algemeene kiezingen van 1878 gansch ten voordeele der klerikalen te doen uitvallen. M.1 Malou speelt een gevaarlijk spel: de over- drevene verwaandheid en heerschzucht der geeste lijken ondersteunen, de liberalen als verstootc- litigen behandelen in een land, waar men aan ge lijkheid en vrijheid zoo gewoon is, zou niet alleen stout, maar roekeloos mogen genoemd worden. Wij verhopen en wenschee, dat de heer Malou en de klerikale volksvertegenwoordigers het ge vaar zullen inzien. Door gebrek aan werk, door de duurte der levensmiddelen, door de crisis in den handel en in de nijverheid, zoowel bij de Walen als bij de Vlamingen, is de toestand in hel land zeer gespannen, en hel ware op dit oogenblik hoogst onvoorzichtig cene parlijwet te willen doen doorgaan, die de misnoegdheid in de groolc steden zou doen ten top stijgen. Moge de heer Malou zich hel spreekwoord her inneren IFie winden zaait, Tempeesten maait. De Veurnaar bedriegt zich indien hij denkt, dal w ij wenschen de namen te kennen van zijne op stellers. Hel is ons wel onverschillig of zij Eduard, Pieter of Jan beden. Maar wat wij vast gelooven en wal iedereen gelooft is, dal al de vlaamsche 1 klerikale wcekbladjes van de provincie onder de directie slaan der priesters, door priesters (pro fessors of oud-professors) worden geschreven, en dat de Veurnaar hieraan ,geene uitzondering maakt. De Veurnaar is voor ons, even als de gazette van Dixmude, als hel Nieuwsblad van IJpere, enz. eene priestergazel of eene professorsgazel, en wij zijn verzekerd den bal niet mis te slaan. Overigens, de priesters kunnen hel toch ais geene beleediging aanzien opstellers van den Veurnaar genoemd te worden. De Veurnaar is toch cene goede gazelle, een heilig blad, dat zij onder steunen en in den biechtstoel aanbevelen. Wel is waar, de uitvallen legen de liberalen, die men er in aanlreft, zijn eenigzins wat grof en onbelamelijk, doch dit is nu een aangenomen gebruik geworden onder de priesters: in de geestelijke scholen, en zelfs in den predikstoel, worden de liberalen even u miuioeii. «„hntfintr zeer min gaspaard als in den Veurnaar. De Veurnaar beweert, t. yytj zu|[en |lcl heilig blad eene professorsgazel ol eene priestersgazet blijven noemen, en ver trouwen, dat onze geestelijken eerder hierover zullen vereerd zijn dan wel beleedigd. Wat de uitgever der professorsgazel betreft, wij welen dal hij zeer slim is, doch wij benijden hem zijne slimheid niet, en hij mag wel verzekerd zijn, dal wij nooit, noch bij hem, noch bij geleer den van zijne soort om les zullen gaan. De boosaardigheid en de trouwloosheid van den Veurnaar moeten wij niet doen uitschijnen, zij zijn «gekend en, minacht naar verdienste. Wij mogen echter een artikel der professorsgazel over de uil- schrabbing van den naam van Eduard Slekulorum op de algemeene kiezerslijst niet onbeantwoord laten. Hier nogmaals, gelijk m de zaak van M.r lldefons De Cao, beschuldigt de professorsgazel de hoeren van hel schepen-collcgic (die zij kort af de geuzen noemt) Eduard Slekelorum, met het inzicht van te bedriegen, op de algemeene kiezerslijst te hebben gebracht. Ehwel, dit is volkomen onrechtvaardig. Eduard Slekelorum is op die lijst gebracht geweest ten gevolge der aanduidingen der belaslingsrollen, en heeft er hier eenen misslag plaats gehad, hij kan geenszins ten laste van het Schepen-collcgie worden gelegd. Men mag met volle recht zeggen, beweert de o Veurnaar, dat de liberalen ware droeve jongens zijn Wij bedanken u confrater, over het compliment, het is waarlijk w’aardig van eene geestelijkc-professorsgazet, die in de huisgezinnen, en overal waar er priesters en nonnen zijn, aan jong en aan oud, als goede lectuur wordt aanbevolen. Ingezonden A.rtikel. Veurne, 16 januari 1877. M.’ de Uitgever, Zondag laatst had, in onzen Koorzangcrskring, een echt schoon feestje plaats, namelijk bel tweede Winter-concert, gevolgd door Bal. Het Concert ging waarlijk alle verwachting te boven. De koeren werden mol veel samenhang en juistheid gezongen en getuigen van groolen voor uitgang. Ook werden zij door hel uitgelezen pu bliek warm toegejuichl. M.r L. Vanden Kcrckhove zong ons twee zeer moeielijke stukken, namelijk een aria uit la Favorite en de Harcarolle van Dom SébastienZijne onder neming was ditmaal nog al stout, maar, wij moeten hel ter zijner eer zeggen, hij heeft zich weerdiglijk van zijne zware taak gekweten; hij heeft opperbest gezongen en bewezen dat hij voor geene moeielijkhedeti hoeft te vreezen. Zij'ue goede uitvoering werd met luidruchtig bravo geroep begroet. De trio voor piano, viool en violoncello werd met eenen buitengewonen brio uitgroeiend en droeg de algemeene goedkeuring weg. Onzen war men dank aan de heeren Bricoult, Steyaert en de Stappens over hunne kundige uitvoering, alsook over hunne dienstwilligheid. M.' Bricoult heeft ons een aria uil la Urine de Saba voorgedragen. Zijne zachte stem beviel wet aan hel publiek; hij weel ze zeer goed te geleiden en eenc zuivere uitdrukking gepaard met cene keurige juistheid, hebben, bij hel publiek, de hoop doen ontslaan hem nogmaals te mogen iianhooren. Zijne uitvoering werd warm toegejuicht. De kluchlzangcn waren aan twee in het vak ervaren mannen toevertrouwd: de heeren L. Pinte en Ed. De Groole. Onnoodig hier nogmaals den lof en roem onzer goede acteurs te bespreken; zij zijn genoeg gekend. Ook zullen wij ons bepalen te zeggen, dal zij op eene uitmuntende wijze hunne liederen hebben voorgedragen. Zulks bewezen immers de gedurige bravo- en bisgeroepen van hel gezelschap. Kortom, het Concert mag een echt perelljc ge noemd worden, dal den besten indruk heelt nage laten en waarover wij onze Koorzangers bedanken, en bijzonderlijk de heeren die zich zoo bereid willig ten dienste stellen, om de eereledcu oenen aangenamen avond te doen doorbrengen. Op het Concert volgde ecu levendig Bal dal lol 3 ure’s morgens heeft geduurd. Ziedaar, M.r de Uitgever, een omstandig ver baal over liet feestje van zondag laatst. Het is niet overdreven, en indien ik u heden verzoek uwen eigenen lof, letter voor letter, over te drukken, is hel omdat gij, in deze weinige regelen, de uit drukking zónde vinden der dankbetuigingen van hel publiek, dal uwe kunde en dienstwilligheid sedert langs reeds heeft gewaardeerd, on vai> den ondergeteekenden die deze sclïoone hoedanigheden rechtzinnig prijst en hoogacht. Een Veurnaar, eerlid des Koorzangerskring overdreven is en dat, volgens de laatste bereke ningen, hel vermogen van den rijken kardinaal slechts tot vijf millioen zou beloopen. Men weet, dat de professorsgazel van hare eerste leugen niet dood is. Nemen wij nochtans aan, dat zij ditmaal de waarheid zegt. Vije millioen Er is niet één grondeigenaar in geheel het arron dissement Veurne-Dixmude, die zoo rijk is. Vijf millioen gewonnen in den dienst van den Paus,.... men moet bekennen dat het vet is. Een ander gaf, en Antonelli streek op. En wat heeft die schatrijke man bij testament nagelaten aan den Paus? een houten crucifix. Dat udit tot les slrekke gij allen, die magere woord in den vierden in^kmU ^n hëd^ëemX boterhammen heet, en franken geeft voor den -1 ucn cci sten S.' Pielers-penning, want kandinaal Antonelli was een slimme vogel. I De Veurnaar richt tot het Advertentie-blad de volgende woorden: Als men eene opinie onder- steunen moet met zijnen tegenstrever scbcld- woorden naar het hoofd te werpen en geene de minste redens aan te halen, men is verre gezel en zijne zaak is bijna verloren. De lezers van den Veurnaar en van hel Adver tentie-blad zullen oordeclen, wie van ons beide het meest gebruik maakt van scheldwoorden, wie van ons beide hel minst zijne denkwijze door gegronde redenen ondersteunt. Welk ook hun oordeel weze wij willen niet nalaten te doen opmerken, dat wij sedert jaren het bovengemelde verwijt lol de professorsgazel sturen. Deze gazel is tegenstrever van hel liberaal bestuur der stad Veurne, in andere woorden zij is voor Veurne eene oppositie- gazet. Doch denkt gij, lezers, dat de l eurnaar de,_ neten van dit bestuur beknibbelt, dal hij aanwijst wal dit bestuur niet doel, of zou moeten doen’ Geenszins, de geestelijke opstellers spreken nooit van bestuurlijke neten, en als het mandaat der gemeento-raadsleden moet vernieuwd worden, weten zij niets anders ter bestrijding der liberale kandidaten in te roepen, dan personaliteiten, grof heden en lasteringen. Is zulks wel de handelwijze van eene partij die eene goede zaak verdedigt Van eenen anderen kant, wij, Advertentie-blad, bestrijden onze vertegenwoordigers in de wet gevende Kamers en in den provincialen Raad, wij is noodig dat hunne buitensporige heerschzucht ingetoornd worde, hel is noodig daler een einde koine aan hunne tiran nische onverdraagzaamheid. Uitsla» «Ier nlf^eniceiie 'VollAHoptcl- ling op lil <lc«*.einl»ei* 1HX1. Totaal (Jer aanwezige pesoonen deel makende der bevolking 46;>;> ld. der lijdelijk afwezige 276 Totaal der bevolking van Veurne op 31 december 1876 4,931 102 persoonen waren in den nacht van 31 dccembér 1876 - 1 januari 1877 lijdelijk te Veurne, aanwezig, t. t. z. geen deelmakende der bevolking onzer stad, Wat de denkwijze van Ed. Slekelorum betreft, dal gaat hem alléén aan, en uw gezegde, Veurnaar, dat hij geheel te vreden zal zijn van zoo gemak kelijk aan den dwang der geuzen te ontsnappen is eene loutere kwaadwillige beschuldiging. Zoo men ziel, altijd oven boosaardig en trouwe loos, altijd even wclvocgelijk de professors van den Veurnaarf Wal meer is, hel zijn de liberalen niet, die zich het meest van dwangmiddelen behelpen, en hel bewijs hiervan is, dat zij wijzigingen vragen aan de kieswet om de kiezers aan allen dwang te onttrok ken, wijzigingen die de klerikalen bestrijden. De professorsgazel zwaait lof loc aan de besten dige deputatie over haren politiekcn ijver. Het is waar de deputatie heeft veel ijver, zoodanig veel, dat zij verleden jaar, gansch ten onrechte, de gebroeders Gantois van Leysele van de kiezerslijst sclirablc. Gelukkiglijk dat het hof van beroep nog zijn woordeken te zeggen had. De gebroeders Gantois zijn, op bevel van dit hof, op de kiezerslijsten herplaatst en bevinden er zich nog op. zichte onzer stoffelijke belangenehwel, tracht de professorsgazel door feilen te bewijzen, dat i die hecren het vertrouwen dïr kiezers waardig I zijn; legt zij uil waarom de Moeren in hunnen slijkpoel blijven, waarom hel Loo-lee'ge en een ge deelte van Alvcringhcm door gestadige over- stroomingen worden geteisterd, waarom hel zoo dringend werk in de Loo-vaart wordt gestaakt, waarom er sedert 1872 niets, hoegenaamd niets is gedaan geweest voor de verbetering der aflozing der IJzer-wateren? Neen, de Veurnaar vlucht en vermijdt alle woordenwisseling over de stoffelijke belangen onzer stad en streek, maar aan zijne lezers ser moenen opdisschcn, ze bezig houden met bcuze- lingcn en personaliteiten, zich toeleggen om do liberalen als zeer slechte menschen te doen door gaan, oh! daarin is de professorsgazel sterk. J ---- x/ v» uuUVUU l I UünUIjjVll VIIU HUUIIU vu V[.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1877 | | pagina 2