I
R.
I
i
A
I
l>e Wet van 1S41^«
De Etoile, die in slaat is om goed ingelicht to
wezen, bericht dal in hel Ministerie van binnen-
landschczaken gewerkt wordt, aan hel wijzigen der
wel van 1842 op hel lager onderwijs, en dal hel
herzieningsontwerp dier wet in den aanstaanden
zittijd door de Troonrede aangekondigd en door
de Kamers aangenomen zal worden.
Wij hebben er nooit aan getwijfeld, want anders
zouden wij niet begrijpen waarom een ministerie
van onderwijs noodig was als hel niet daar mede
zijne werkzaamheden inhuldigde.
Het is overigens hoog tijd dal deze noodlottige
wet, die reeds zooveel kwaad berokkend heelt,
verdwijnc.
De geestelijkheid kan in de school geen hoege
naamd nul stichtenen als zij les wi! geven in den
catechismus en in het godsdienstonderwijs, heelt
zij alle dagen ledige uren genoeg over, om dal
onderl icht te geven aan degenen die dal verlan
gen, in de kerk zelve
Zijn gezag over de andere leergangen, over de
boeken, zelfs over de onderwijzers, moet een
einde nemen. De burgerlijke overheid alleen, die
de scholen daarstell, de onderwijzers benoemt en
betaalt, mag toezicht uitoefenen.
Lang reeds werd dit door de openbare meening
gevraagd en eindelijk zal haar onder dit oogpunt
voldoening gegeven worden.
Dal verwachten wij dan ook van het nieuw
liberaal ministerie.
embouchure sloppen, wilde 't lioovccrdig vendtje
niet aanstonds aan de deur gezel worden.
Droomde’! hansworstje misschien dal bij in de
mulders kamer zal alwaar hij sedert langen lijd
een jong vogeltje leert schuifelen?
'l Is wel mogelijk.
Een liefhebber van ‘t liedje van Jan Delaet.
De rechtzinnige Veurnaar vindt zich gelukkig
van te konnen melden, dat er geen enkel leerling
onzer middelbare school aan te treffen is in de
lange lijst der bekroonde leerlingen in den alge-
meenen prijskamp van dees jaar.
Volgens onze inlichtingen is onze .Staatsschool
alleenelijk melltcee leerlingen ten strijde geweest,
één nieuwe die, in T geheel genomen, omtrent
twee maanden door ziekte aan de lessen te kort is
gebleven, en één oude die eenige dagen voor ’t kon-
koers van felle koortsen aangedaan is geweest,
op den welken men nogtans sterk inogl rekenen,
aangezien het eene goede leerling is, die hel ver-
ledene jaar hel 19d0 accessil bekwam, mei 71 punten
op 100, maar die ditmaal mislukt heek. En daarop
omslaat de groooole blijdschap van T liellallig
VeurnarljeMaar het vergeel erbij te voegen
dal er insgelijks in die laatje lijsl geen enkel leer
ling te vinden is van al de gepatronneerde bis
schoppelijke kollegien van T geheel rijk, die ook
aan den zeilden prijskamp deelgenomen hebben,
en dal al de prijzen en accessils door de Staats- en
sommige gemeente middelbare scholen behaald
zijn geworden. Wat moei men van zulke rechtzin
nigheid zeggen?
Hei is wel le denken dat onze middelbare school
de pretentie niet heek van jaarlijks evenwel te ge
lukken, alhoewel zij van dees jaar nog lier mag
zijn over één barer leerlingen die in juni laalsleden
zijn examen van landmeter niet onderscheiding af
gelegd heek. Zouden de leeraars van ons bis
schoppelijk kollegie dus de eenigste zijn die zich
nooit in hunne hoop te leur gesteld zien? Hebben
zij zich altijd te beloven over den uitslag der zoo
gezegde konkoersendie ook plaatshebben lusschen
al de bisschoppelijke gestichten? Zou de professor
van Khctorika en Poësis ons daar over niet kun
nen inlichten, hij die sedert twee jaren geeneen
zijner leerlingen heek zien benamen
Zeker is hel dal onze middelbare school zoo veel
niet cischl als hel bisschoppelijk kollegie, dat
alleen de pretentie heeft van brave, slimme, be
leefde, matige, gemanierde, tlinksche en onder alle
opzichten voorbeeldige jongelingen te konnen op
brengen, zoo wij reeds alhier menig slaalken be
zitten. Indien onze bisschoppelijke mannen daar
mede te vrede zijn, wij wenschen er hun geluk
over en laten alle weldenkende en onpartijdige
lieden oordeelen over de weerde der beide ge
stichten.
Bulseamp, 19 September 1878.
Mijnheer de Uitgever van het Advertextie-blad.
Ik schrijf u eenige woorden over onze aan
staande kiezing.
De partij der langgeroklen spaart geen geweld
en de leugens die kwezels en kwezelaars uit
kramen zijn zoo grof dal zij belachelijk zijn.
Maar hoe meer geweld zij gebruiken hoe beter:
Bulseamp wordt tegenwoordig bestuurd in hel
donker, en onze kwezels en kwezelaars trachten
dat onze prochic in hel donker zou blijven be
stuurd worden; het is dus wel een iceken dal het
niet puik is, en de kiezers verslaan dal.
De roep is, dat de liberalen zullen winnen, omdat
zij de liefde hebben van hel volk en zij rechtzinnig
en openherlig le werk gaan, daar integendeel de
klerikalen altijd in T duikertje werken.
De Bulscampnaars zijn, in hel algemeen, vrank
en recht voor de vuist; zij zijn vijand van kweze
laars en valscliaards, en zij kunnen niet lijden dal
tegenwoordig al de zaken der gemeente- en arm
besturen moeten beslist worden door eene vrouw
en door eenen vreemdeling.
Als de liberalen winnen zal de burgemeester
Dotollenaere zijn'ontslag geven en hij laat verstaan
dat het voor hem een gelukkige dag zal zijn. De
man ZOU willen, in vriendschap met eenieder,
gerust en gemakkelijk leven, en hij is moe van
gedurig gezaagd te zijn, en van gedurig te moeten
handelen legen zijn gemoed on tegen zijnen zin.
Als het blauw kruis in ons Bulseamp zegepraalt
zal cr hier' groote vreugde zijn.
Ik hoop dal alles naar wensch zal uitvallen, en
groet u, Mijnheer, zeer vriendelijk.
Verleden zondag, maandag en dinsdag heeft te
Brugge hel jaarlijks Onderwijters-congres plaats
gehad. Tot heden hebben de gemeentebesturen der
steden, waar zulke congressen plaats grepen,
zich toegelegt om de onderwijzers op eene hoffe
lijke en minzame wijze te ontvangen en feesten ter
hunnereere in te lichten. Te Brugge was de ont
vangst der onderwijzers, van wege de stedelijke
overheid, zeer koe), zelfs cenigzins kwetsend, en
aan feesten, ten koste der stad, had men zelfs niet
gedacht.
Dii bewijst eens te meer, dat de klerikale ge
meentebesturen slechts de slaafsche uitvoerders
zijn van den wil der geestelijken.
Te Brugge is er maar eene zaak die mag be-
voordeeligd worden, namelijk de kloosterin-
richlingen.
Hel is dus maar al te waar, gelijk wij het
Ingezonden
Alveringhem, 19 September 1878.
Mijnheer de Uitgever van 'l Auvertextiebi.ad.
De korrespondent van den Veurnaar is vinnig;
hij gevoelt wie ik beduid als ik, in mijn antwoord
van over acht dagen, gesproken heb van kazak-
gekcerden en rechtzinnige mannen; hij weel dal de
bevolking van Alveringhem verslaan heeft wie ik
heb willen bedoelen, dal hunnen naam mondsge-
meeu en luidop uitgesproken werd en ouder deze
namen ook densynr/i. Hij heeft die pil niet kunnen
slikken; zij is hem in T keelgat blijven haperen, en
om-ze doorleSpoelmi heeft hij gemeend zich te
moeten verweren met een nieuw artikel, als ant
woord op het mijn. Zijn antwoord isgeen antwoord;
niets weel hij bijlebrengen om te bewijzen dal hij
geen kazakkeerder is geweest; men noemt dal: de
verdediging ontwijken en voortloopen al bedekte
verpersooniijkheden en zinspelingen uilbrakende!
Zulke doenwijs verraadt van wal oorsprong men
komt en hoe zeer de genoten opvoeding le wen
schen laatdroeve jongenstrekken met een woord
Wij zullen hem niet navolgen; maar als hij er
de moed voor heeft, dat hij doe als ik zijn naam
schrijven, in volle letters, onder zijn artikel; en
als hij van achter zijn venstergordijnlje zal le
voorschijn gekomen zijn en dat hij de klep zijner
klak wal naar achter zal geschoven hebben en ik
hem in zijne tjeeven-oogen zal kunnen bekijken,
dan zullen wij zien of hel heerschap mij der
moeite waard zal wezen om, in ’t openbaar, hem
te antwoorden en eens over politiek gedrag, prin-
cipen en van T een en ander te spreken dal
daarmede in verband staal; maar ik verwittig hem
dal ik geen strooien man voor tegenstander zal
aanveerden; hijzelf, moet van achter zijnen schuil
hoek le voorschijn komen; durft hij niet, of zend
hij een huurling, dan zou ik gerechtigd zijn hem
eenen anderen naam op den neus te duwen, en zou
ik mijne pen in den inktpot laten zitten; want het
is mij onmogelijk om tegen eene schaduw of een
uitgezonden soldenier le velde le trekken.
Zou hij durven? Ik geloof hel niet, want ik
aanzie hem voor geen afstammeling van den dap
peren Godfried van Bouillon. In alle geval, veroorlcf
ik mij dien man voor raad te geven, voortaai)
niet meer te vergelen dal woord van hel heilige
'schriftlaai de dooden in rust.
Ad. Beernaert.
Algemcene 'F ij dingen.
Wij hebben vernomen dal de heer Heyvaei t,
Gouverneur der Provincie, op maandag, 30'“ dezer,
onze stad mei een aflicieel bezoek zal vereeren.
Zaterdag nacht zijn uil eene weide te Per-
vijse, een paarden een muilezel gestolen geworden,
ten nadeele van den landbouwer Zwaencpoel.
De balie der weide was juist dien nacht niet ge
sloten geweest, hetgeen van hel geheel jaar nog
niet gebeurd was. Men heelt hel slap der dieren
kunnen vervolgen tol in Dixmude. Naderhand ver
nam men van eenen koopman dezer stad dal hij
de beide dieren, begeleid door twee mannen op
l Jonckershove had ontmoet, zoodat men alle
reden had te denken dal deze voornemens waren
de richting naar Frankrijk in te slaan. De opzoe
kingen werden dadelijk voortgezet, en, naar men
heden meldt, zou men op heispoor der dieren zijn
gekomen, dewelke zouden onldekl zijn in een dorp
op de fransche grenzen. De dieven zouden ze
aldaar op stal gezel hebben, daar zij het geld niet
bezaten om de rechten le betalen. De booswichten
hadden echter lont geroken en zich bij lijds uil de
voelen weten te maken.
De groote premie van 25,000 fr. der leening
van Antwerpen (1874), is den 14 dezer gewonnen
mei hel n.' 568,003 door de maatschappij de Hoop,
le Dixmude.
Deze maatschappij die ingericht is den 1“ april
1877, om mei gemeenschappelijk kapitaal, premie-
obligalien le koopen, lelt ongeveer 50 leden, en is
gevestigd in d’estainiuel St-Arnold, bij Pieter
Decock.
Een schrikkelijk tempeest is gedurende den
naclil van maandag lol dinsdag laatst, op onze
kustenen bijzonderlijk in de streken van Middel-
kerke losgeborsten. Tusschen middernacht en een
uur 's morgends wei den drie kanonschoten ge
hoord, die waarschijnlijk voortkwamen van een
schip dal in gevaar was en waardoor de inwoners
van die badplaats gewekt werden, ’s Morgends
heelt men op hel strand verscheidene verkoolde
stukken van een schip gevonden, ook fokinas-
ten, enz.
Wij vernemen het overlijden van den heer
Van der Donckl, deken van ouderdom der Kamer
van volksvertegenwoordigers. De heer Van der
Donckl, die afgevaardigde was van Oudenaarde,
is op zijn buitenverblijf le Kruishouten!, m den
ouderdom van 80 jaar overleden.
Gisteren werd om 1 uur’s namiddags in de
Chrisluszzal ten stadhuize van Brussel, tegenwoor
dig de trouwzaal, een huwelijk gesloten gelijk er
waarschijnlijk nog nooit heefl plaats gehad in dit
oud gemeentehuis. Een eenvoudig rijtuig had van
hel arresthuis naar hel stadhuis eenen wissel-
agent gevoerd, met name A. M. preventief gevan
gen als beschuldigd van schrilvervalsching. Een
onderofficier der gendarmerie in burgei kleeding,
vergezelde hem. De bruid en twee dames van hare
familie wachtten hem in de trouwzaal af, waar
zich eenige toeschouwers en de getuigen bevon
den. De getuigen waren bedienden van hel ge
meentebestuur. De plechtigheid werd voltrokken.
Hel tooneel dal liet publiek onder beloog bad, was
hel hoofd] unl van een smartelijk drama. De eclil-
genooten omhelsden elkander snikkend. De brui
degom werd vervolgens naar de gevang) nis terug
gevoerd.
Maandag avond, omstreeks 11 uur, werd de
Spuisstraal te Antwerpen, 1’ wijk, in rep en roer
gebracht door de kielen: dieven, dieven, policie,
policie! De bewoners van hel huis ur 18, beweer
den dal er dieven op hunnen zolder gedrongen
waren en allen kwamen verschrikt op de straal
gevlucht; een der bewoners van dit huis verze
kerde dal hij de dieven gezien had: Hel zijn twee
groote mannen mei baarden, zegde hij, en zij heb
ben bijlen bij zich. Men kan licht begrijpen dal
heel hel kwartier weldra overhoop stond. De die
ven werden reeds mei naam en toenaam genoemd,
locn de policie der eerste wijk ter plaatse kwam.
Twee agenten trokken den sabel en klommen moe
dig naar den zolder, opgevolgd door een aantal
burgers, gewapen met stokken, rieken, enz., en
die post vatten op den trap.
De agenten hoorden inderdaad gerucht op den
zolder, en na driemaal te vergeefs op de deur te
hebben geklopt, riep ren hunner tot de zoogezegde
dieven: «Opent de deur, en er zal u geen kwaad
geschieden!» Er werd echter niet geantwoord.
Alle man op zijnen post! riepen nu de agenten
lot de gewapende burgers, die den trap bezetten.
Op Alveringhem kermis heefl er dees jaar klei
nen toeloop en weinig vermaak geweest alleen-
I lijks vond men in eenige herbergen zangers die
i het publiek met geestige liedjes wat verzette.
I In eene dezer herbergen heeft cr een hansworst,
dien men meester Gustaaf noemt, zich doen onder
scheiden mei de zangers te schuifelen terwijl zij
bezig waren een kluchtig liedje van Jan Delaet te
zingen. Zijne schuifeling beviel niet straf aan
1 eenige aanhoorders en Stalije moest seffens zijne
menigmaal hebben gezegd, dat de klerikalen onze
sleden en dorpen in groote kloosters willen ver
anderen.
I
