I
I
y
legimkari-
voor het grootste deel valsch en overdreven zijn
ondervragen.
V
GEMEENTE W. E.
nonnen
te
geestelijken, hun
reehtn"
onder de
zaken, |)eeft
gedrukt,
school- cii
katholiek
Zie daar eene korte schels over een gedeelte
dezer beroerlijkc lijden. Hel drama Monligny
verval een tafereel uil de Spaansche regeering en
wij gelooven dat dezen kleinen uitleg bij alle vrij
zinnige vaderlanders zal welkom zijn, en dal hunne
deelneming aan de prachtige vertooniiig onzer
Rhetorika niet zal ontbreken. Hel zij zoo.
Ingezonden zUrtiRel».
de wisseling van gedachten met. het Valicaan,
met betrekking op de houding der belgische gees
telijkheid over de Schoolwet.
liet is ons niet mogelijk hier zijne lange rede
voering mede te deelen.
Zij komt in hoofdzaak hierop neer:
Paus Leo XIII keurt het gedrag der bisschop
pen af, en de bisschoppen lachen den 11. Vader
vierkant uit.
hal wil in andore woorden zeggen, dal de Paus
in de oogen der bisschoppen zelts geen geestelijk
gezag meer heeft.
De verklaringen van M. Frère zullen in het land
een diepen indruk nalaten.
Thans zullen de bisschappen niet meer kunnen
zeggen, dat zij den Paus met zich hebben en dat
hij hunne houding goedkeurt, ten ware zij de
briefwisseling, die aan de Kamer is medegedeeld,
vervalschen, iets waarvoor zij zeker niet zullen
achteruitgaan.
En nu? Wal zal er gedaan worden tegenover
de bisschoppen? Hel is niet genoeg te laten weten
wat er gezegd en geschreven is, er moet ook
worden gehandeld.
M, Frère beeft beloofd, dal hel liberaal Minis
terie zijn programma zal uitroeren tot hel uiterste.
Wij rekenen er op en zoo spoedig mogclijk.
Ten slotte heeft M. Frère in eenige woorden
den toestand der openbare scholen bekend ge
maakt. Daaruit blijkt dat die scholen nog geen
derde hunner leerlingen hebben verloren en dal
er maar 168 totaal ledig staan. Dat is ver van de
2000 waarover de klerikale bladen spraken.
Bij den aanvang der zitting heeft M. Frère de
overeenkomst neergelegd, die op 31 October tus-
sclicn hem en Holland gesloten is, betreffende
de Vaart van Terneuzen.
in de r.
gcdurcud
vingen
dat do tegenwoordige 1.bei alt(;a
Commissie zich verdien? imijs
geenszins de blaam .mmiciu cn.
ons pasloorsga zetje h-ar l.w.v i vdig lOC'.t pe
dat, ihdien er wereldlijke r-sten’dei
plichten zijn te kort. ?/,!-. 'nonnen
uil partijgeest en uit toitp 'VJW.um v J
en geestelijken, hun eigen gezag cft «e
rechten der burgerlijke overheid
'"*J 1c voeten treden.
Kamer.
Frère-Orban, minister van buitenlandsche
dinsdag uitleggingen gegeven over
Rhetorika.
Op 30 November aanstaande zal onze Maatschap
pij van Rhetorika, haar eerste verlooning geven.
Dezelve zal beslaan uil een historisch drama geti
teld Montignij en uit hel blijspel a de Eerepost
Het drama is eene historische schels, genomen uil
de regeering van Philips 11, koning van Spanje, in
de jaren 1568 cn 1569.
Daar de opvoering van een gedeelte dezer droe
vige regeering dikwijls voor velen vreemd voor
komt, beeft een lid van het gild besloten eene
korte beschrijving te doen van dezen akeligen lijd,
ten einde hel begrip van hel drama Monligny
te vergemakkelijken.
Zie hier deze beschrijving
van ülgezien; de man was ovc luiBd dat hel ten ^en onbuigxiwen vorst deed den oproer ten top «tijgen, en
nadeelc van zijne partij zou uitvallen. Dal bewijst van (]an at begon <ie omwenteling.
ten volle dat hij zeil geen VCl trouwen stelt ill de Zij begon me: do samenzwccring der edel n, die zich
Clifers der klerikale bladen cn wel weel dat die verbonden door alle middelen te verhinderen dat de inkwi-
Zr JSrooUle deel valseb en overdreven zijn.
Hel debat werd gesloten en voorbehouden tot jt.r Kdoleu zeer sterk, duizeade aanhangers kwamen zich
dal de stukken der bl iel wisseling zouden gedrukt bij hen vervoegen, om hunne vrijheid en lie afscliatlingvan
ziin Alsdan zal M. Paul Janson het gouvernement het geloofsonderzoek te bekomen. Met dit inzicht bezield,
In de knechtjesschool zijn er tegenwoordig 72
leerlingen, in de avondschool voor knechljes 42
(waaronder alleenlijk 5 leerlingen die terzelfder
lijd de dagschool volgen), en in de meisjesschool
130.
Wanneer men de pogingen der geestelijken cn
van hunne aanhangers om de kinderen uit de
gemeentescholen te trekken in aanmerking neemt,
dan mogen de bovengemelde getallen als zeer vol
doende worden aanzien.
Deze getallen zullen echter nog vermeerderen,
wij zijn er van overtuigd want meer en meer
stellen de ouders hun vertrouwen in de gemeente
scholen; meer en meer ondervinden zij, dat al de
klaps van scholen zonder God LEUGENS zijn;
meer en meer worden zij gewaar, dal de hecren
Bruncin en Van Belleghem, dal de juffrouwen
Gelocn en juffrouw Vande Pitte, allerbeste onder
wijzers cn onderwijzeressen zijn, die noch moeite
noch tijd sparen, om al de kinderen hunner
klassen goed te loeren.
?Sf?
Iets ovsr de arme nieisj6sschor>l
Gemeentebestuur eu de Commissie
der Hospicen.
In ons vorig nummer hebben wij doen .uiise 'U
nen, dat liet gezag der sledelijke ovcihc -
aangenomene meisjesschool in geene lioeB
aanmerking werd genomen. Aan -noest
lijke handelwijze van wegc de geesteiij v< jn
er een einde worde gesteld, cn hel
dat, sedert eenige jaren, het schepencol cBi_e zc
den dag der prijsdeeling in deze school v^slelde,
zelf de uitnoodigingen tut de ouders eui o u i
toestuurde, en zelfde prijsdeeling voo za - Hi-
viel niets op te zeggen; het was zoo i s J
moest, en hel is waarlijk kmderacln g
nonnen, zoowel als voor de geesteiij c l
hierin eene vervolging cn eene miskenni io I
hunne rechten te hebben gezien. ,„„r,nïPti(*
Maar ziehier nu, volgens ons paslotsgazelje,
eene veel ergere vervolging hiertoe i
<- De prijzen die door de Zusters U* (oc
zelve gekozen cn geschikt waren, moe
door den hospicenraad vaslgesteld zij
Ja* 'het werd gedaan, en dit voorde volgende
g«£èrkt, dat het grootste getal der
boeken, welke als prijzen in de betalende senoo
gegeven werden, van franschen oorspt oi B
en meest alle voortkwamen uil fransche
fabrieken voor prijsdeelingen, zoo als degene y
Tours en Roiteit, waar voor weinig ge d imcbcn
bekomen zijn met schoone schitterende
maar welke boeken voor hel overige do-
weinig waarde hebben en in dc handen ot
lingen lol weinig nul kunnen strekken.
Ten gevolge dezer bemerking werd c
Hospicen commissie geklaagd over de kei r
prijsboeken; men vond dal die keuze 0111je
was cn tevens antinationaal; en het voorste b
gedaan voortaan de voorkeur te geven aai c
degelijke boeken van belgische schrijve*s. m y
en.... deel makende van catalogas vfl
prijsboeken dóór het Gouvernement
Gouvernement) aanbevolen, eu door ae
GEESTELIJKE INSPECTIE GOF.OGF.KI.UHD.
Tegen dit voorstel was er niets in te brengen,
en hei werd met algemcene stemmen goedgekcut
Wij hebben ook nooit gehoord, dat de nonnen
over deze beslissing hebben geklaagd, want zij
werd uitgevoerd met omzichtigheid cn toegevene -
heid, zoodanig dat, ieder jaar, de lijsten <ci
prijzen met lusschcnkomsl der twee voornaamste
zusiers-onderwijzeresscn werden opgemaakt.
Het is dus loutere kwaadwilligheid als hel Lcu-
genaartje beweert, dal de christelijke werkjes
verwezen wierden om ze te vervangen door onver;
schillige, om niet meer te zeggen want wij
mogen liet bevestigen alle prijsboeken aange
wezen door de leden der Commissie werden altijd
gekozen in de bovengemelde cataloga s.
Wij vragen het nu aan alle onpartijdige lezeis,
is er wel een verstandig mensch die de beslissing
van hel godshuizenbestuur opzichtcns de prijs
boeken als eene vervolging kan aanzien?...
Andere zoogezegde lergingcn, die, volgens de
heilige opstellers van ons pastorsgazelje, de bruine
nonnen hebben moeten lijden om ze moe. te
maken zijn even kwaadwillig en eveii lasterend,
en zijn niet waard dal wij er bij stil blijven.
Wij eindigen hier dit artikel in de overtuiging,
dat onze lezers belang zullen hebben gesteld in
de nieuwe inlichtingen, welke wij hun over de
arme meisjesschool hebben medegedeeld.
Wij zijn daarenboven verzekerd dal deze inlich
tingen vopr alle klaarziende, menseden l..
zullen strekken, dat sedert 18S8 de bruine
getracht hebben zich aan liet wereldlijk gezag
onllrckken en de b stemming van hei wcezen-
gesticht ten haren v» ordcele te verandci en, dal
liet gemeenlebestuur, v ver. - wm
missie der Hospicen <m i,u »t i
pogingen die hei lici'.
1 arme inmsj cli cl b
■de verscheid ene jat en niits dan
van w»g2 ,;v(
tegenwoordi
-2:a zich
De zitting van Woensdag is verpletterend ge
weest voor.... de bisschoppen en de klerikale
partij.
M. Malou heeft het woord genomen cn be
proefd door alle slinksche middelen en verande
ringen van tekst de briefwisseling met tiet Vali
caan uil te leggen, in een gunsligcn zin voor zijne
partij. Volgens hem bestaal er geene Oneeuigheid
lusschen den Paus en de geestelijkheid, dan over
eenige punten van vorm. Zooals men ziet wil hij
weer den Jan-Slim spelen en met goochelarijen
voor den dag komen.
Hoe habiel hij ook te werk ging, toch heeft hij
den slag niet kunnen behalen, want terstond
heeft M. Frère aan de Kamer cn het talrijk
aanwezig publiek, dal zich in de tribune bevond,
doen zien, dal de beweering n van den ex-minis
ter op looze gronden gebouwd waren en instorlten
bij eene enkele aanraking met den vinger.
Ook heeft M. Malou beproefd de cijfers van M.
Frère over de bevolkingen der scholen te weder
leggen, en om kracht aan zijne woorden te geven
stelde hij stoutweg voor eeu parlementaire onder
zoek in te spannen.
Maar aïe! daar had M. Malou en de rechterzijde
waarschijnlijk zich niet aan verwachtM. Frère
verklaarde in naatn der linkerzijde dit onderzoek
aan te nemen.
Donderende toejuichingen begroetten deze ver
klaringen, maar M. Malou en heel de rechterzijde
trokken zeer voorzichtig achteruit, te midden van
algemeen spotgelach,
Verslagen zette M. Malou zich neer, verlegen en
beschaamd als iemand die spijt had dal hij ge
sproken had. Heel dc rechterzijde trok maar een
droevig gezicht.
'1. Frère heeft daarna gesproken en zelden,
misschien nooit is hij welsprekender geweest; elk
tnii-ws 'v,K)l‘l1’ doorhem uitgebracht, viel verpletterend
- !J- als een steen in de gelederen zijner tegenstrevers,
die zich bijna niet meer verroerden of ópkeken.
In wegslepende zii.sneden toonde hij dc geeste
lijkheid aan, die op alle wijzen tiet land in opstand
i ó"or' d'e'faiin- l,n'ei11*,: w<-’1 ei1 l|pt volk onder haar juk wil bren-
vo <i' 8e“- v,ii zui*<;11 redevoering met ontleden;
men iuo.i.iie lezen en lunlezen,. in het beknopt
.i.l verslag cm, er al (Je kracht en het gewicht van te
l Luimen beseffen.
deze f.-onjin,*;.-heeft ontmoet;
111 laatste woord aan M. Frère gelaten, wel voelende
de opstellers van
I
Ook hebben de redenaars der rechterzijde zich
wel gewacht hem le antwoorden. Zij hebben hel
dat zij in dit debat reeds genoeg geklopt, schan-
van afgezien; de man was overtuigd dat hel ten n’ ,Iet'lutWüord
hij zeil geen vertrouwen stelt in de j zij begon m« dn «amenzweerii
z
i
Tweede brief.
- - vH U I I
r
- ■my»— 1 -
Heer Vilgner,
7s>o als go wol denken kunt, hoor T’itgcvor, verha.isttfl
ik mij in 't geheel niet om wéér in huis te komen. Ik wist
wel dat do pastor het een tijdje zou houden mot de twee
uitverkoren schaapjes zijner kudde. Toen ik binnenkwam
was hij eindelijk vertrokken en hoe groot was mijne ver
wondering als ik in plaats van twee knorrepotten twee
lieve engeltjes vond. Ze baden inij oin vergiffenis. Coles-
tientje gaf mij wel honderd kussen on ik keek in don
spiegel of ik nog wel hoor Jan was do ketter on do gous.
Ze leidden mij naar mijnen zotol in het hoekje van den
haard; mijne pantoffeltjes stonden gereed en cone lekkere
carbonade, voor mijne loêge maag bestemd, zong mij een
aangenaam airken in do pan.
Dien avond was ik gelukkig en dacht tiij mij zelven
- Die pastors zijn nog zoo kwade jongens niet, al» men zo
maar durft toe «preken. Wie kruipt wordt licht ouder den
voet gehouden. - En ik beloofde mij nhijd krachtdadig to
bandolen, maar met kalmte, zoo als ik nu gedaan had.
Dien nacht, sliep ik gerust.
Helaas! mijn geluk was kort vnn duur: dos anderen
daags reed* vroeg in don voormiddag zag ik een nieuw
onweder naderen onder den vorm van oeno oude vriendin
mijner vrouw, ook kwezel. Ik moest niet lang nadenken
om in haar een afgezante te zien van onzen pastor. Ze
kwam binnen cn groette mij met eeue vriendelijkheid die
me den schrik op het lijf joeg: Ik wist wel dat ik alles drio
dubbel zou b talen ten koste mijner rust en vrede. Zo
sprak over 't weder, over don landbouw, over alles tot
mijno vrouw binnen kwam en het gesprok bracht op Tree
Vanspikkerem, idem een derde kwezel. Nu ging men niet
weinig aan 't kwaadspreken. Tree is do oude vijandin
mijner vrouw; want ze lozen evenveel rozenkransjes, ver
bruiken evenveel wijwater, zitten even dicht bij hot altaar
en hebben dus evenveel redens ons elkaar te haten als ik
en den keizer van China. Zo wedijveren in kwezelarij. Als
ik zo daar in do kerk zio zitten op eouigon afstand van
elkaar zich beziende met een oog vol haat en verachting
telkenmaal zij hunnen stoel verplaatsen om to knielen of
te zitten, dan beeld ik mij in dat zij strijden om prijs wie
het rapst zijne lippen bewegen kan. Een wedstrijd lu
lippengedaver is dat de samenspraak niet God f
I Anne timmermanszoon van Nazareth, is 't voor de zulken
dat gij g«*tr«d«u «u geledvs livbtt
Eenige tijdstippen uit de geschiedenis dor Neder
landen onder de regeering van Philips II.
In het jaar 1855 deed keizer Karei, troon-afstaud ton
voordooie van zijnen zoon Philips 11, ouder wiens hoog
moedig on wreed beheer do schoone Nederlanden nu
moesten gehukt staan. Deze vorst was eea oprechte Span
jaard en wilde als dusdaning de vrije Belgen behandelen.
In Spanje geboren en opgovoed, zwolg hij allo de vooroor-
dealen van dit ongelukkig land in, on was tevens een over
dreven bewonderaar van den roomschen godsdienst. Zijne
dweeperij gepaard met zijnen ontomlijken hoogmoed,
doofden in hem nlle gevoelens van monschulijkheid, en
voor allo zijne wreede daden, zijne ontelbare vervolgingen
en bloedstortingen, gevoelde hij nooit noch afschrik, noch
gewetensknagiug.
Met do troouopBtijging van Philips II, begon, voor ouzo
ongelukkige landgenoten, het stelsel van vervolgingen cn
uitputtingen, dat welhaast do grootste ellende, de diopsto
armoede n» zich aleopto. Do koning, door zijnen eersten
minister, kardinaal Oranvolle, bisschop van Atrocht, aan-
gevuurd, deed oenen geweldigen oorlog tegen de nieuwe
Foor door Luther en Calvin aangepredikt. Zijne woede tegen
do protestanten on andersdenkenden, dien hij ketters
noemde, kende geene palen, oa den hatelijken gewetens
dwang, door de II. lukwisitie, dit schrikbeeld door do
roomsche geestelijkheid ingestold, werd in ons land door
Philips ingevoerd, om zijne he*r«chzucht eu zijne almacht
te verzekeren.
Daar dringende redens hem dwongen Spanje te gaau
bewonen, gaf hij het bestuur onzer Provinciën over aan
zijne zuster, .Margarotha van Parma, eene vreemdelinge
gunsch genegen aan den wil vau haren broeder en aan do
roomsche kerk, en in da leerstelsels van Loyola opgevood.
Philips deed haro aanstelling door do algumoene staten to I
Gent bekrachtigen, doch do benoeming der nieuwe land-
voogdosse behaagde geenszins aan het volk. Hare lauwheid
in het bestuur, de godsdienstige vervolgingen: do gedurige
uitputtingen der Spanjaards die alle de hooge ambten be
kleedden; het gestadig verblijf van hot Spaansche leger,
levende van rooven en baldadigheden en de nedcrlaudsche
bevolking alle slach van vernederingen deed onderstaa»,
bracht misnoegen en oproer bij, on een schrikkelijk orkaan
dreigde los te barsten.
Dit duurde eenige jaren; doch de openbare ellende word
z.oo groot, de buitensporigheden der Spanjaards verbitter
den zóódanig het volk, dat Margaretha gedwongen werd
hunne terugzending aan den koning te vragen, maar ze
niet bekwam. Philip» deed haar ijdele beloften, antwoordde
op do hoffelijkste wijze, doch wilde do Spanjaarden niet
verwijderen, uit vrees zijne dwingelandij niet moor te kun
nen uitoefenen. Dit viel te zwaar op de schoudora dor
altoos vrije Nederlanders. De voortduring der ellende en
lier vervolgingen voor godsdienstige kwosticu, deden woe
lige toonoolcn ontstaan, on er vormde zich openlijk eene
partij tegen Spanje, om cou einde to stellen aan al de
gruweldaden door den bloodgicrigen vorst gepleegd. Willem,
prins van Oranje, bijgenaamd do Zwijger, werd do ziel van
deze partij, hij word bijgestaan door Lamoral, graaf vau
Egmont, Philip» van Montmoreucy-Nivclle, graaf van
Hoorn, Floris van Montmorency, baron van Montigny, den
beroemden Mnrnix van Sinto Aldegonde, I.odewijk van
Nassau, Hendrik van Brederodo, en andore, on andere.
Eerst werd graaf van Egmont naar Madrid, in bijzondere
j uv..u. h b'-l',uP‘» •’ouuu- zendingd afgevaardigd, om Philips to bewogen oeu einde
(lelijk "eslaceil waren geworden. aan de openbare elloudo to stollen. Do zending van Egmont
Wat hel onderzoek betreft, M. Malou heeft er i was vruchteloos: Philips liet kennen dat hij mots aan de
uu ,..;.i i,„, strengheid der watten kon veranderen. Hot antwoord van
zijn. Aistiiiii mi b0(jeu xlj in massaeon nieuw smeekschrift aan Margaretha,
ondervragen. landvoogdosse, die verklaarde
i i l over <te zaak te schrijve».
Onz.o j^cmeent<*801101011.
- W—SM. MSMi 1W 81—SI
Het w.is in dezo plechtige vergadering <lat do landvoog-
demo, ongerust over het gedrang welke zich plotselings
opdeed, door eenen liarer hooge ambtenaren, zich luidop
lieten zeggen -Vrees niets, mevrouw, 't zijn maar gouzon!
(bedelaars). Dit werd gehoord, en des avonds, bij een gast
maal der eedverbonden, riep Brederodo geestdriftig uit
Laat ons dan pensen sijn ten dienste des koninps en des
vaderlands.'- Dit voorstel werd aanstonds met de kreet
van Leve de geuzen - begroet en aanvaard. Een kom-
ineken en een bedelzak, kenteekens der bedelordes werden
opgebracht en als eereteokeus erkend, on zoo vormde zich
de oinwentnlingspartij. die echter enkel voor doel had de
Spaansche overlieorsching te bestrijden on ons land van do
hatelykc inkwisitie te bevrijden.
Van daar het zoo vroesolijke woord - Geuzen dat heden
nog gebruikt wordt om eono politieke partij aan te duiden,
die, ter navolging barer moedige voorouders, gedurig strijdt
voor do vrijheid, voor het welzijn van het vaderland
Margarotha, om te voldoen aan den oproep haar gedaan,
zond nu Floria van Montmorency, baron van Montigny,
naar Madrid, om aan den koning eene zachtere en vrijere
staatkunde voor zijn ongelukkig land to vragen. De edele
graaf werd goed ontvangen, velu beloften werden hem ge
daan die geene uitvoering bekwamen. Bij hem voegde zich
don Karlos, den zoon van Philips; doch niettegenstaande
deze hooge ondersteuning, bleven de verzoeken van Mon
tigny zonder uitwerksel eu werd hij te Madrid gehouden,
waar hij later dun dood vond, omgohracht al* martelaar
zijner vaderlandsliefde.
Middorwijl breidde zich do omwenteling in de Neder
landen uit. De boeldstormerijen grepen plaats. Men zag
beklagenswaardigo tooneclon gebeuren: natuurlijk gevolg
van de uitspatting dor opgewonden* en verbitterde gemoe
deren. Philips dit vernemende, schoot in eene hevige
gramschap en nam dadelijk maatregelen om zich ijselijk
te wreken. De bloedhond Alva werd naar de Nederlanden
gezonden, alwanr hij aankwam met de wreedste plannen
bezield. Inderdaad, nauwelijks aangekomen, begon Alva
zijn schrikbewind met de aanhouding der graven Egmont
en Hoorn, die op eene openbare plaats van Brussel worden
onthoofd. De vermaarden raad van beroerte, door het volk
met den naatn van bloedraad bestempeld, werd ingericht
cn duizonde burgers werden om het leven gebracht. Aan
Rome moest er gehoorzaamd worden. Alwie voor de vrij
heid van zijn vad rland durfde strijden, alwie eenigzins de
nieuwe leer was a.mgckleefd, noemde men ketters en al*
dusdanig in kerkers geworpen of omgebracht. Pijnbanken,
brandstapels,» liavot, werkten in vollen toom, on do gruwe
lijkste euveldaden werden in don naatn van Röme, door
den fanatieken arm vau Philip» II ten uitvoer gebracht.
Wat eeu moordkuil waren do Nederlanden op dit tijdstip.
Hot loven der Vlamingen had goene wnarde voor de
ink risite.nrsdis beulen schepten genoegen in de men-
schen te pijnigen en gruwelen op gruwelen te begaan. De
bloedhond Aiva getuigde met voldoening, op zijn sterfbed,
dat gedurende zijn zesjarig beheer, hij 18,(100 Nederlanders
had doen vertno rden.
En, in imam van den godsdienst, keurde Philips hot
gedrag der Spanjaarden in do Nederlanden goed: zi.iuo
allerkatholiekste Majesteit glimlachte cn zagende zich
drijmaal met het kiuistee'.en, toen men ham bekend
maakte met den uitslag der moorderijeu, die zoo lang on*
schoon land ontvolkten 1
Gelukkig Vlaanderen, wanneer de katholieke priester»
en do inkwisitie er do groote meesters waren
VKRVOI.O EN EINDE).
aan de openbare ellende te «tellen. Do
WAB i hij uac
..v ».j u.-iouvu. mui uuwijsv van dan af begon (le omwenteling,
i te verhinderen dat de inkwi-
V. •MgyvMUnl
i aauvang des jaars 1566 werd het Eedverbond
der Edelen zeer sterk, (luizende aanhangers kwamen zich
bij hen vervoegen, om hunne vrijheid en do afscliatling van
het geloofsonderzoek te bekomen. Mot dit inzicht bezield,
KnA.n vit t" m.--
aan den koning nogmaals
