Onder ons gezeid en elders gezwegen,
non cn ambtenaren veroordeelen, ver
achten en verdrukken; zij, die van de
deugd cene zonde maken, hol goede ver
bieden cn hel kwaad aanprijzen; zij die
berouwhebbende zondaars onbcrmherlig
verstooten.
Geen wonder of zijn hunne gebeden
niet aanhoord! Hebben zij dan vergelen
wal de zaligmaker eertijds aan den irol-
seben, wraakzuchtige» en schijnheiligen
publiekaan zegde?
Ga, zegde Hij, verzoen u eerst met
uwen broeder en kom dan mol gebeden
en offranden.»
T is waar de hcdendaagsche gods-
dienslbrekers bekreunen zich weinig om
de leering en de voorschriften van/luimen
goddelijken Meester.
Doch, God schijnt zich ook weinig om
hunne gebeden te bekreunen want zij
bidden niet meer gelijk het behoort.
Hunne gebeden zijn even min verhoord
omdat zij dingen begeereu die hun scha
delijk zijn.
God kent best onze noodwendigheden.
Hij weet wat er den godsdienst en zijne
onwaarde dienaars voordoelig is. Hij kent
vooral het hart der strijd- en heersch-
zuchlige discipelen Christi; hij weet hoe
het door lage driften beheerscht wordt
Hij kent hunnen onverzadelijken dorst
naar macht, grootheid en weelde. Hij
weet hoe zij daardoor hun heilig ambt
onteeren en alle gezag en liefde verliezen.
Hij wil huii hel wereldsch gezag benemen
opdat zij zich wat meer of beter uitslui-
telijk met de zaligheid der zielen zouden
bezig houden.
JFte mij bemint, volge mij. Zegt hun
goddelijke Meester. Doch zij hoorei) niet!
Hij leefde arm, eenvoudig en verlaten;
hij was zachtmoedig en heilig. Zijne on
waarde .discipelen zijn rijk, hoogmoedig
en wil,len alles overheerschen; zij zijn
grammoedig, wraakzuchtig en heilig in
den schjjn
Hij wrocht slechts voor de glorie van
zijnen vader, voor‘t welzijn oude zalig
heid der pienschen; zij liegen, zij loopen,
zij slaven onophoudelijk om hunne heer
schappij pit te breiden en hunne tegen
strevers Ie vernederen en te verdrukken.
Hel wereldsch gezag is hun schadelijk;
dat ziet, dal weel elk verstandig cn on
partijdig man, dat weel God vooral en
.daarom, voorwaar heeft Hij hunne gebe
den niet verhoord.
De les is groot, doch wie blind en doof
is, ziel noch hoort niet.
Verdediging.)
tegenstrevers lasteren, bespotten cn ver
volgen met eene omncnschelijke hardnek
kigheid.
Ja, men mag wel wcnschen om van
zulk ongediert verlost te zijn, cn hel zijn
maar de plichligen, cn eenigè slechte
kwezels cn kwezelaars, die’met de plich
tigen samenspannen, welke de uitdruk
king van dien wensch als onbelamelijk
kunnen aanzien.
Indien dus, o heilige opstellers, de
overheden van Veurne, op 8 Juni, in den
stoet van uitgeleide Ier cere onzer vrienden
van Nieuporl, hel refrein van 't ongediert
der papen hebben laten zingen, daar valt
hoegenaamd niets op te zeggen. Dit
refrein, inderdaad, klonk niet als een op
roerig geschreeuw, maar wel als een
vadcrlandsch lied, als een vaderlandse!)
gebed, voor de omstandigheid ten volle
geschikt.
De heilige opstellers zijn altijd Pietje
contrarie. Zij welen alles te b 'knibbelen
alles te berispen wat in hunne kaart niet
speelt, of wal hunnen winkel niet doel
draaien. Zouden die menschel) misschien
willen dal de wereld voor hen alleen zou
beslaan
Exploitatie. De Leugenaar zegt dal
de kwestie der scholen hier te Veurne,
eene exploitatie is.
Eene vraag a. u. b. Is het huwelijk
van zekeren keuneboer, die van eene uur
ver naar den koekak riekt, ook geenc ex
ploitatie van wege de papen? Die heeren
exploilecren niets. Neen, ’l is katje!....
HtloltJcM cn commercie.
Er zijn in onze stad personen die
stieltjes cn commercie doen» waaraan
zij nooit verliezen, want zij borgen niet
en in betalen zijn zij steeg. En als zij bij
andere lichigeloovige menschee eenen
nog al tamelijk grooten pul hebben ge
maakt zoo als wij er menige voor
beelden van hebben gezien vullen zij
hem niet, lol groot verdriet van de be
drogene sukkelaars. Die siielljesdoeners
en commei canteii zijn daarenboven repu-
taliedicven; dus gevaarlijke kerels.
\N ij hebben de eer den Leugenaar te be
richten dal hij weeral slecht ingelichl is
geweest nopens de historie van dm geus
die naar huis is moeten gesleept worden.
Hel was geenen geus, wam de geuzen zijn
te treffelijk om zulks te doen; maar wel
een steunpilaar van ’t katholiek geloot,
zijnen naam zullen wij niet neêrschi ijven,
maar wij denken le welen dal hij tol dé
familie der Suissen behoort.
Van nllcH wat.
Hel is nu al zoo lang geleden dal Poltje
aan de deur is gezel geweest, en toch ligt
dit zwaar pak nog op de maag van den
heiligen Leugenaar.
Wel, Leugenaar, wat onnoozelen praat
doel men u len dien opzichte vertellen.
Iedereen weel immers genoeg dat Polije
eene plaats bekleedde boven zijne macht
en zijn versland.
PerRonnll tellen.
De Veurncschc klerikale schrijvelaartjes
zijn gansch bedwelmd door hunne zege
praal van 8 Juni. Omdat de pastoors er lot
nu toe in gelukken de houllandsche kie
zers mede te slepen door den invloed van
onnoozele beloften en nog oimoozelere
meenet) zij dat zij overal
den baas zullen spelen, en bereiden zij
reeds hunne wapens voor den slag, die
binnen onze stad in October 1881 zal
geleverd worden.
Eu die wapens welke zijn zij? och
arme! personaliteiten.
En denkt gij, schrijvelaartjes, dal w’ij
die wapens vreezeu? Geenszins, want
wij hebben wapens van de zelfde soort
om u te bestrijdenons arsenaal is er
vol van, en gij moögl er van verzekerd
wezen, wij zullen ze niet sparen, maar er
volop legen u gebruik van maken.
Dinsdag lest, van vroeg in den morgen,
droeg men, ouder hel kommando en toe
zicht van Van Gaaighen, champagne daar
den Cerclo-catholico. Al dt groote koppen
en gaais moesten des namiddags bijeen
komen om een glaasje le nullen op den
goeden uitslag der kieziugeii van Brugge
cn van Namen.
Helaas! drie maal helaas! God heeft
het anders gewildDe liberalen heb
ben gewonnen en hebben zelf champagne
gedronken en lekkeren nog al; geeneit
gemeenen Fleur de Sillery, zoo als de
bocht die men in de Calé, tijdens de leste
kiezing, aan de onnoozele schaapjes van
Vuurtiumbachl heelt gegeven,
Moedige kerels, niet waar? en treffe
lijk volk
Dal zijl ge, heeren klerikale» van Veur
ne, en zie hier hol bewijs er van. Wan
neer uvye vuile kuip overloopt, dan zijl gij
verplicht, uil eerlijke schaamte, naar een
vreemd blad uwen toevlucht te nemen,
om de bijzonderste en treffelijkste burgers
van stad aan le randen.
De vuile Patrie van Brugge inderdaad,
van dinsdag lesl, beval weer een staaltje
van laffe katholieke aanrandingen, een
echt meesterstuk, in kiesche laai, eene
ware graven taal, opgesield. Indien gij
een druppel oprecht vlaamsch bloed in
uwe aderen voelt vloeien, hebt dan den
moed uwen naam onder uwe laagheden
le zeilen, eerlooze schrijvelaar.
Gij denkt onze treffelijkste burgers te
kunnen besmeuren cn hatelijk te maken,
maar daartoe zijl gij niet in slaat.
Miséricorde, misérieordegij durft spre
ken van parvenus Maar wat zijl gij
Brandl u de pen niet lusschen de vin
gers?. Ziel dan toch eensrond u.
Van 't ongediert der papen verlos
het vaderland!
In alle missen hebben de geestelijken,
aan l’hoofd van de aanwezige kwezels en
kwezelaars, luidop een gebed opgezegd
eindigende met de woorden: van scholen
zonder God, en van onderwijzers zonder
geloof veilos ons Heer. En dit hebben zij
gedaan gedurende maanden lang, in al de
kerken en kapellen van gansch België!
En wie zijn, voor onze zielenherders, de
onderwijzers zonder geloof? Al de
onderwijzers der officieele scholen, al de
onderwijzers van het Gouvernement. Zij
vroegen dus cn vragen het nog dal
God hel land zou verlossen van al die
brave en nuttige burgers.
In alle politieke cn vadci landschc bc-
looningen, zingen de liberalen hel refrein:
van 't ongediert der papen verlos het vader
land. Hierdoor vragen zij, dat God het
land zou verlossen, niet van ai. de papen
of priesters, maar van ’toxgediert der
papen. En de liberalen vragen dit met
wel gegronde reden, want vooreerst,
gelijk Mg.r Dumont het heeft gezegd,
niets ter wereld is slechter dan een slechte
priester, cn ten tweede hel verderf onder
de papen is tegenwoordig zoo groot, dat
de groote gazellen volstaan van rechter
lijke veroQrdeclingcn ten hunnen laste.
En niet alleen zijn het de veroordeelde
papen die als ongediert moeten aanzien
worden, maar ook degenen die uit loutere
politieke heerschzucht overal twist cn
tweedracht zaaien, de vrouw ophitsen
tegen haren man, de kinderen aanmoe
digen lot ongehoorzaamheid jegens hunne
ouders, en die, zonder eerbied voor het
kleed die zij dragen, hunne politieke
Indien er iemand verlangt te welen
uil welke oorzaak er verledene week
drie weesmeisjes in hel hospitaal waren»,
dat zij het vragen aan de zusters van hel
hospitaal. Of nog beter, dal zij vragen
aan de bruine nonnen om er eenen onzij-
digen artikel over le schrijven in hunne
gewone onzijdige schrijfwijze, artikel dien
de heilige opstellers zich verhaasten zul
len als een fijn brokje in hun pasioors-
gazclje le doen plaatsen.
Dc treffelijke Veurnaars moeien zeker
lier geweest hebben, den dag der kiezing,
over hunne burgerlijke overheden, zoo
schrijft dc Leugenaar.
Wel zeker, heilig vuilblek, en niet zon
der reden, want dc Burgerlijke Overheden
van Veurne zijn allen brave en verstan
dige lieden, die de» voorspoed onzer stad
meer behartigen dan al de kerkuilen le
samen gestampt.
Ga maar eens hel land en den vreemde
rond, en ziel ceiis of er alles in orde is
als te Veurne, vraagt vooral om de laslen-
brieljes te zien.
Hourrah! dus voor de liberale Over
heden van Veurne en hopen wij, voor
'Lgeluk van stad en burger, dal nooit een
katholieke dikkop den voel zclle op ons
stadhuis.
M. P. Bieswal-Burgemeester
De gezalfde opstellers beweren dat M.
I'. Bieswal «van twee lol diie hondeid
duizend franken onkosten gedaan heeft,
waarvan de profijten meest al in Veurne
gebleven zijn en hierdoor willen zij
le kennen geven, dat M. Bieswal groote
uitgaven gedaan heelt in het belang van
Veurne, en, diensvolgens, volle recht
heeft op de genegenheid en de erkentenis
der communale kiezers.
In andere omstandigheden zouden wij
die beboffing onbeantwoord hebben ge
laten, maar aangezien de langgerekte op
stellers zich reeds mol de gemeentekie-
zing van 1881 bezig houden, en reeds uit
toepen: Eu is dal wel zulk volk, Veur-
naars, dal gij van gedacht zijl aan hel
bestuur onzer slad le laten als de oogen-
blik van kiezen zal gekomen zijn?
Mogen wij door onze tegenstrevers aan
de Veurnesche lezers geene appels voor
citroenen laten verkoopen.
Hadde M. Bieswal van twee lol drie
honderd duizend franken verleerd om
in Veurne eene nieuwe nijverheid te
slichten, die, ’s winters 's zomers, winst
gevend werk aan een groot gelal werk
lieden zou hebben verschuil, wij zouden
bekennen dat hij iels gedaan beeft in het
belang van Veurne. Maar waarin zilte» de
verleerde drie honderd duizend frank?
In blijken, die hij zelfgebakken beeft, in
kalk, arduin, hout en ijzer, die hier uil
vreemde sleden per wagon zijn toegeko
men. En wal blijll er van over? Een
grool huis, als er reeds groote buizen le
veel zijn in onze slad, eneene brou
werij om concurrentie le doen aan reeds
zeven beslaande brouwerijen
Heeft M. Bieswal, met zijne twee lol
drie honderd duizend franken le ver-
tecren, gehandeld in het belang van Veur
ne? Neen, maar hij heeft hel tegendeel
gedaan, want alle ovcrdrevëne concur
rentie is schadelijk voor een ieder. Dil
zullen de kiezers hem bewijzen met hem
eene derde huize le schenken, die hij van
boven op de schouw va» zijne brouwerij
zal kunnen plaatsen.
krijgen zooals die wezenllijk is, goed ge
zouten en mei roode peper daarop. Dal
zijnde, wij zouden wel willen weten of
zijn spotlach dan nog boven zijn neusje
zal gaan?
H<*lutn<lige benoeming.
Wij laten ons niet afschrikken door hel
geschreeuw der heilige schrijvers van ons
pasloorsgazetje cn komen lenig, zoo als
zij, op dc benoeming van den heer P.
Bieswal als arrondissenr"l"-coinmissaris.
Wij hebben die benoeming eene schan-
dige benoeming genaamd en trekken niets
in van ons gezegde.
Die benoeming is gedaan geweest, niet
uil hoofde der diensten die M.r Bieswal
in slaat was te bewijzen, maar alleenlijk
om hem een vet posije le geven een
vel posije aai) klerikaal poljedek die
nooit genoeg heeft. En die benoeming
is gekonkelfoesd geworden door een
onlsiag le bekomen na langdurige pogin
gen en door middelen die men wel ver
zwijgen zal.
M.1 Bieswal is afgesteld geworden en
wel le recht. Ja, allo rechlschapen man
heeft bij die afzetting toegejuicht.
Wat deed M.r Bieswal bij hel vallen
van het ministerie Malou Gaf hij zijn
ontslag? Neen, maar hij, de groote kle
rikaal, begon zijn kazak le keeren, en,
voor de centen zou hij ook wel het liberaal
ministerie willen gediend hebben. Maar
daar het ventje zich altijd laai gebruiken
als machine, en daar men hem, als ma
chine, deed werken legen de overheden
die hem in bedienniug behielden, moest
hij noodzakelijkerwijze afgezel worden.
Dit gebeurde dan ook, doch hel gebeurde
onder de toejuiching, wij herhalen hel,
van alle rechlschapen lieden, zoowel kle
rikale» als liberalen.
M.r Bieswal werd vervangen door M r
De Prey, een oprecht politiek man, maar
geen kazakkeerder, die, daar en boven, al
de titels en al de vereischten bez.il om de
plaats van arrondissemenls-commissaris
waardiglijk le bedienen.
De benoeming van den heer Bieswal
was eene schandige benoeming, en, poli-
tiekelijk, vervulde hij zijne bediening op
eene schandige wijze.
De benoeming van den heer De Prey
was eene goede en eerlijke benoeming in
den vollen zin des woords.
Over de kiezixg. Indien er een man
is die zich moedig heeft gedragen op 8
Juni, is hel voorzeker M. De Prey, want
zonder hem was alles kort cn klein ge
slagen in den Gercle eatholique. De drei
gende en latte uitdagingen van snoode
papenjongens, echte rijtljerafljes, oude-
zouaven, gaais en tutti quanti, hadden
den loom der liberalen len lop doen stij
gen, en er zou voorzeker iels beklagens-
waardig zijn voorgevallen indien M. De
Prey hel mei belel had.
De papen welen zulks zóó wel, dal zij
reeds gereed stonden onr langs achter
weg le vluchten, zoo grool was hunnen
en Van Gaaighem’s moed!....
Eu nu dat alles rustig afgeloopen is,
krijgen de liberalen, in den Leugenaar, t
niels Hilders dan grofheden en scheld
woorden naar hel hoold.
Dal noeml men klerikale Ireifel ijk heid
I>e kiexiiiK en <le klei-iknle
Hchrijvelani'8.
De kiezing van den 8 Juni is niet uit
gevallen zoofll.s wij liet verlangden. Wij bedreigingen,
verduiken ops spijl niet, waarom zouden J— 1
wij bel moeien verduiken? Wij durven in
hel klaar zonnelicht met onze princiepen
voor den dag komen, zooveel le meer
omdat wij gerugsteund zijn door een
geheel leger van liberaalgezinden, die
noch zwarten noch ul.iramonianen ontzien,
ot moeten ontzien, neen, er ons uiol
moeien op geneeren, Qm luidop te zeggen
dal wij partijgenoten zijn eencr groolsche
en heilige zaak, waarvoor wij geld en
<rOcd, lijf en bloed ten beste hebben om
Col haren triomf le werken.
Als wij nu, liberalen, na volbrachten
plicht, hel onderspil moeten delven lege»
eene partij die hare bcheei selling bouwt
pp dweeperij, gewetensdwang en allerlei
lage middelen, wij vermeenen dal onze
ïegenslrevers geen recht hebben om van
ons meer te eischen dan wij kunnen
geven. Wij werden verslagen in den strijd,
ja, maar wij vielen eervol op hel slag
veld! Omdat wij verslagen werden, de
dompersparlij, zou wel willen dal wij
daar, in een hoek of kant mei een pater
noster in de hand zouden zilte» treuren
en zuchten, geen woord zouden spreken
en er piel eene naar den weêrlichlver-
wensching, ons. over de lippen zoude
rollenZoo durft ten minsten de gewoon
lijke correspondent van moeder Patrie die
pretentie maken, in zijn artikel scènes
tjueuses Dal dik buikje, met zijn negen
tien vlassen liaarljens op de bovenlip,
zijn air grave et solennel, durft dal, alsof
hij een Pierre rHermite ware die lol hel
volk preekte ep het zijne plichten voor
hield
En om zijn branderszuclil le ontlasten,
denkt hij de gelegenheid schoon gevonden
om uilteva|lëii op andersdenkenden en
gaal hij zijnen gang en laai bij zijne ge-
meene en slaafsche pen op ’t papier
krassen om overheden te bevuilen, omdat,
heel natuurlijk, dezen geen vive la callotte
geroepen hebben Spoiterken, ’l is zoo
klein van u; gij wilt u hier al voor een
matador doen doorgaan, en waarlijk die
rol past u in geenen deele, want gij zijl
nog zoo groen, zoo groen, om u le mogen
veroorloven, van parvenus jen andere te
spreken; iemand die pas de leerbanken
verliet, zou best dergelijk conlituurpoije
gedekt laten, of anders, stelt hij zich
bloot ook zijne poiage eens l’huis le
n——fw
zeggen de comméeren. hij is beter ge
schikt om brouwer le zijn; en waarlijk,
men zal wel zien dal bij veel beier zijne
zeer katholieke brouwerij zal kunnen op
passen dan de openbare belangen. De
Leugenaar spreekt van 2 lol 3 honderd
duizend franken kosten die hij gedaan
heeft. Wel, wel, is Polije dan zoo rijk?...
En waarom, indien hij zóó machtig rijk
is, dan zoovele stieltjes beproeven om
geld te slaan en aan andere neringdoeners
concurrentie maken en kalandise afdoen.
Dat is niet logiek, Leugenaar!....
3 ■iirna^riiBan—W—rpm
