VAN VEURNE VI EN NIEUWSBLAD VOOR VEURNE EN HET ARRONDISSEMENT i"I 5,1 s. RAMONA, naar liet Enpeliscll. jrij s I 'i I 73' jaar. IV’.r 1«. Zaterdag Maart 1891). aan zacht 94 .rboV' rbov cureni hand rk bi gena< eneg' J T0 IJ Gord? e; eu1 SA® >CH kken1 >leve® en> tat, in de irdeii1 51, f lords1 ?aard 1. an I- ,e G« 0 I®1 eno’® ;k de» i ieder ainsck igels: incX b* lelinct,' lice ge« it Win* aadpltfi Werken wordt dus als een vermoeden van inkomen aanzien 1 Dal is de belasting op deuren en vensters, meubelen, dienstknechten, paarden, honden, enz. Die soort van belasting nu treft ook weeral de neringdoener het meest. Immers hij is genoodzaakt een groot huis Ie bewonen, een meid, een knecht, een hond, een paard er op na te houden om zijn handel te drijven. Naar mate hij jonge vaderlanders bijkrijgt, ver meerderen niet alleen de behoeften en de uitgaven, maar ook de benoodigde kamers, meubelen, meiden enz. al dingen waar voor lasten betaald hoeven te worden. Alles wordt dus bij. hem getroffen, schoond blijven. Terwijl een verstandige politiek zich beijveren zou om het bezit van kleine eigendommen aan te moedigen, blijft de grondbelasting loodzwaar op kleine eigen dommen drukken en veel te licht op de groote goederen. Hel groote kapitaal dreigt meer en meer de kleine eigendommen te verslinden. Waarom de grondbelasting niet stellen in evenredigheid van de min of meer groote pracht aan dien eigendom verbonden Hoe meer geld men heeft, boe minder toch dal geld waarde heeft Hoe meer overvloed, hoe meer belastingen dus. Deze moesten klimmen evenredig aan den overvloed een klimmende belasting op den rijkdom, ziedaar de grondslag van hel belastingstelsel, waarvoor de burgers en neriiigdoeuers uil al hun krachten ijveren moesten. En wie betaalt hel meest aan erfenis rechten, denkt ge? De burgerij. Rijkenen kloosterlingen, betalen zelden erfenis rechten en zoogezegde notaris gelden, omdat zij tijdens hun leven hun goederen aan familie of andere erfgenamen over dragen. Om die reden ziel ge dan ook nooit of zeer zelden bezittingen van rijken, nobelen en Kloosters te koop gesteld. Pas heeft anderzijds de burger een klein kapi taaltje vergaard of bel wordt verkocht en verbrokkeld. Zijn er minderjarigen in hel spel, dan komt de Staal, ouder voor wendsel van bescherming, de openbare verkoopiug opleggen, waar de centen te grabbelen geworpen worden en dan voor een groot paart in de kas zelve van den I staat terecht komen. En de gerechts kosten l Terwijl de koslelooze rechts pleging voor den werkman bestaal, heeft de kleine neringdoener niets. Geen enkel wel beschermt hem tegen de grooten, legen oneerlijke konkurrenlie of tegen moedwillige schuldenaars Dat de burgerij, die lijdt en zwoegt om de korst brood, verbetering in dien toe stand eischt, zal wel niemand verwon deren. Hel is waarlijk hoog lijd, dal zij ontlast worde van de wederrechlerlijke belasting op liet werk. Hoe zal de nering doener daartoe geraken De lijd zal ons dal leeren. spoor gebracht, had Felipe de reis over Monterey voorlgezet. Daar vond hij echter slechts weinige Indianen eu deze hadden nooit van Alessandro Assis gehoord. Op zes mijlen afstands van Monterey was eene nederzetting, waar hij zich, op raad der katholieke priesters, een paar dagen ophield, doch zonder baat. Daarna keerde hij weder naar Monterey terug en wendde zijne schreden iederen morgend naar de haven, om le hooren of er op de aange komen schepen of stoombooten ook passagiers waren, die hem inlichtingen konden geven omlreut de vluchtelingen. Toen weken verliepen en hij geenen stap nader tol zijn doel kwam, besloot hij zijn gelaat weder naar hel zuiden te keeren. Felipe had Vader Salvierderra hooren zeggen, dat er langs de kust van Californie overal volksplantingen waren van Franciskaner monmkkeii, die onder de Indianen verblijf hielden. (Wordt voorlgezet J. ven Heer! 122, Neem nu een winkelier en iemand die fortuin bezit in papieren waarden. De eerste, hoewel hij onder geldelijk opzicht hel minst bevoordeeligd is en soms zeer hard werken moet om de twee eindjes aaneen le knoopen, zal de meeste lasten mogen betalen. Is dal rechtvaardig? Als de burger met handel le drijven ge noeg verdient om er degelijk met zijn huisgezin van te leven, en dan nog over houdt, op dit overschieiende alleen palen ten en andere lasten moeten wegen. Doch verdient de neringdoener zijnen kost niei of mei groote moeitenen opoffe ringen, toch worden hem verschillende be lastingen opgelegd, die allen om ter meest op hem en niet op den rijke drukken. Wie betaalt patent? Alleen winkeliers, herbergiers en allenandere werkende han delaren, kortom alleen diegenen, welke initiatief aan den dag leggen, hun handen en hun geest aan hun werk wijden. Is dat geen belasting op hel werk, op de wilskracht van hem die uil den arbeidersstand ontsproten zich ver heffen wil en voor zijn vrouwen kinderen een betere toekomst wil tegemoet zien Maar hel patent treft niet alleen hel werk, hel treft op voorhand, zonder af le wachten of er winsten zijn of niet, of er le kort of te veel is Tooverij. Niets op de wereld is bovennaluurlijk. Ik geloof dus noch aan mirakels noch aan tooverij. Dal wil niet zeggen dal er geene wonderlijke dingen gebeuren, doch die wonderlijke dingen zijn daarom niet bovennaluurlijk. maar slechts het uit werksel van natuurwetten, welke tol nu toe onbekend zijn gebleven. De telefoon is een wonder, maar geen bovennaluurlijk wonder, het is geen mirakel, hel is geene tooverij. Evenzoo de telegraaf, hel elecirisch licht, de licht- teekening, hel magnetism. Niemand deukt er aan die wonderen aan mirakels of tooverij toe le schrijven. Indien drie eeuwen geleden een man het zooverre hadde gebracht een gesprek le voeren langs een draad met uren van hem verwijderde personen, zonder eerst de princiepen, waarop zijn toestel be rustte, uilgelegd te hebben, men hadde hem heel zeker voor een grooten looveraar gehouden. Nu is men zoozeer aan de wonderlijkste uitvindingen en kuren gewend.dat niemand meer denkt een uitvinder van duivelskunst te beschuldigen of als mirakeldoener le vereeren. De levende mirakeldoeners zijn dan ook van den aardbol verdwenen, hoewel hei grondbegin nog door velen wordt ge huldigd; tooveraars en tooverheksen beslaan nog slechts door T faualism. Men ziel geene tooveraars meer loovereu, dan door de wetenschap. Wel hebben er wonderlijke genezingen plaats, doch de wonderlijkste is niet boven natuurlijk zelfs niet als de natuurwet, waarvan ze eene uiting is, ons thans nog min bekend zou zijn. Indien een man, wiens been is afge reden, plotseling een nieuw been kreeg, alsof hij hel nooit gemist hadde, een natuurlijk been, dan zou ik aan een mirakel, aan een bovennatuurlijk wonder Het Handboogstraatje. Reeds eenige jaren leden, heeft het Advertentie-blad bewezen dat hel Hand- boogstraatje door deszelfs toestand, ligging, krochten woonsten en bevolking een hoogst gevaarlijk brandpunt was van allerhande besmettelijke ziekten, zede loosheid en slecht verkeer. Bij uitzondering werd ons schrijven diesweegs door het clericaal orgaan de Veurnaar geprezen en als gegrond ge keurd. Door goocheltoeren werden vroeger al de clericale kandidaten gekozen en in den zijne collega’s over, en toen deze een stemming verklaarden dal de man, bij gebrek aan bewijs, moest worden vrij gesproken, stemde hij, zij hel ook mei gewetenswroegingen, tot hel verklaren van niel schuldig toe. Wal deed het er ook ten slotte toe, dat Farrar werd vrijgesproken? Alessandro kon er niel om in hel leven worden teruggeroepen. Hij, Wells, zou wel zorgen dat de weduwe geen gebrek leed. Hij kende Ramona, daar zijne vrouw dikwijls .borduurwerk van haar kocht. Ook Ales sandro had meer dan eens voor hem gewerkt en niemand wist beter dan de rechter dal Alessandro geene paarden zou stelen. Welnu, bij zou den ongewroken moord op andere wijze goedmaken. Hij zou voor Ramona zorgen en als zij mocht sterven, haar kind tol zich nemen. Evenwel was hel niet voorbeschikt, dal vreemden Ramona hulp zouden brengen. Felipe had eindelijk haar spoor gevonden. Felipe was op weg naar haar toe. Door de trouwe Carmena op het dwaal- Toen schooi ik weder eu de man viel op den grond. Zoodra ik hem zag liggen, heb ik hem in mijne woede mei mijne pistool nog iwee kogels door de hersenen gejaagd. Hoewel de rechter vermoedde dat de beschuldigde onwaarheid sprak, ver klaarde hij geene vrijheid le hebben, hem in hechtenis le nemen \oor dal de zaak 1 ernstig onderzocht was. Met een gevoel Hij verklaarde Ales- i van spijl en verlichting zag Wells eindelijk J-1 den dag van hel verhoor voor de recht bank aanbreken, zonder dal er één getuige was gevonden. Dat Farrar een schurk was, was door hei geheèle land bekend. Zijn laatste vergrijp was een toevoegsel aan eene reeks van misdaden. Ook zou de rechter hem van harte gaarne in hechtenis genomen en naar verdienste gestraft hebben. Maar de Indianen in de vallei van San Jacinto stonden als zeer beschaafd bekend en werden door die beschaving als gevaarlijk beschouwd voor de blanken. Medegevoel te verraden met dal volk, was meer dan de rechter durlde. Hij liel de behandeling van de zaak aan Hij nam zich voor de zaak ernstig le Onderzoeken. Farrar werd den volgenden dag in verhoor genomen. I sandro in zelfverdediging vermoord te hebben, oradal deze, toen hij den berg was opgereden, om zijn gestolen paard terug le halen, met een groot mes in de hand, op hem was toegetreden. Ik riep hem loe, sprak Farrar, wiens paard is dit? Hel mijne werd er in hel spaansch geantwoord. Waar hebt ge het gekocht? vroeg ik. Te Saboba, was zijn antwoord, terwijl hij te gelijk zijn mes boven mijn hoofd zwaaide. Houd op of ik schiet u dood 1 riep ik. Maar hij hield niel op en ik vuurde. Hel schol scheen hem niel le deeren en ik gaf hem eene tweede waar schuwing. Doch het mes bleef opgeheven. beginnen te gelooven. ludien iemand zulke kuur uitrichtte, dan zou ik ook aan tooverij beginnen te denken. Tol dan loe niel! Ik geloof nog aan mirakels, noch aan tooverij. Alle primitieve volkeren gelooven aan tooverij, en hoe min die volkeren van de natuur kennen hoe krachtiger hun geloof is in de tooveraars.Voor hen isaliesboven natuurlijk. Doch, wanneer een beschaafd mensch tusseben die wilden komt en de wonderkracht toont zijner wapens en andere tuigen, stijgt liet aanzien der be schaafden boven dal der wilde tooveraars, omdat de wilde niet het minste begrip heeft van de natuurwetten, door den beschaafde in toepassing gebracht. Hoe onwetender hel volk is, hoe bij- gelooviger. Vele lieden uil de lagere standen zouden volstrekt weigeren door den telefoon le spreken, of hel liechlerlje ervan aan het oor le houden. In die lagere standen, onder het volk, ja dikwijls onder de burgerij treft men lieden aan, die nog aan tooverij gelooven. Nu nog kent men op veel plaatsen, Bijzonderlijk op den builen een oud leelijk wijf, die als eene tooverheks aanzien wordt, maar die met hare looverkunst geen cent kan verdienen. Dwazen en onwetenden alleen gelooven aan tooveraars; bediiegers veinzen er aan ie gelooven. In de middeleeuwen werden de toover- heksen levend verbrand. De 19' eeuw heeft aan zulke gruwelen een eindegesleld, doch hel geloof aan tooverij bestaat nog, ja we zijn in dal opzicht maar weinig vooruitgegaan, hel wangeloof zal slechts verdwijnen door de verspreiding van een degelijk onderwijs. Er zijn geene toover heksen, er bestaal geene tooverij. Brugsche Beiaard lui Blad verschijnt den Zaterdag van iedere week. Inschrijvingsprijs, voorop betaalbaar: 4 fr. 's jaars; met de post S fr. Een afzonderlijk nummer 10 cent. Bekendmakingen 20 centiemen den drukregel. De groote letters volgens plaatsruimte. Reklamen SO cent. Rechterlijke eerherstellingen 1 fr. De Innoncen voor Relgie. uitgezonderd beide Vlaanderen, alsmede die voor het Buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men schrijft in bij l.. VA.VDEV lii.iiCKHOV E, Drukker-Uitgever, Ooststraat, 6, te Veurne, en in de Postkantoren des Rijks. Voor de neringdoende burgerij. Wij hebben reeds vroeger in enkele trekken aaiigeloond, hoe het gouverne ment op onze neriugdoeners en in hel bij zonder op winkeliers, herbergiers en kleine handelaars als belastingschuldigen aast. Laat mij toe uwe lezers er op te wijzen hoe onrechtvaardig ons belasting stelsel is en hoezeer hel op den nering doener drukt. In allereerste plaats rijst de vraag op Wie moet belasting betalen Hel ant woord luidt natuurlijk hij die wat heeft, die eigenaar is, die te vei l heeft. In ons stelsel van belasting nu is er slechts een soort van rijkdom; alleen i onroerende goederen geven de maal op i terwijl werkloozen genieters daarvan ver- den rijkdom van iemand. Alle andere waarden en bronnen van overvloed als aandeelen van geldmaal- schappijen, nijverheidsaklies, openbare fondsen en obligaties, hypotheken en renten worden niet als rijkdom aanzien, dus ook met belast, hoewel zij millioenen en millioenen aan kapitaal vertegenwoor digen. ADVEMTIE-BLAD Plaatselijk. 4-43 7- 16 8- 27 3-08 3-40 16-04 18-46 20-10 BRUSSEL GENT VEURNE GHYVELDE DUINKERKE Nieuport Dixmude Dixmude Ni«uport 14-11 14-44 15- 59 16- 32 17- 41 18- 14 18- 52 19- 25 6- 43 7- 16 7- 27 8- 00 5- 55 6- 25 6-51 9-18 10-45 5-18 7- 46 8- 18 8-47 5-00 5-34 18-03 21- 07 22- 48 6- 00 7- 28 9-49 10-23 10-52 9-16 11-37 14-38 3- 40 4- 09 16- 28 17- 43 S’7’R in zt gazij* i en 10- 54 11- 31 11-55 14-58 16-55 13- 32 14- 05 DUINKERKE GHYVELDE VEURNE GENT BRUSSEL ■naat®' 8- 42 9- 15 9-23 9-56 11- 45 12- 18 12-27 13 00 ken lij >ende1 ieke- op' i ie b! Het personeel. De grondbelasting. Andere kosten en rechten. Onrechtvaardig. Het patent. 20-07 20-40 13-47 16-28 18-01 15-52 17-43 19-23 18-05 20-36 22-01 6- 43 10-41 7- 12 11-08 Vertrekuren van den ijzerenweg van Duinkerke, Veurne, Gent naar Brussel en DIxinude naar TVieuport. 8- 57 9- 27 9-50 12- 05 13- 20 o fi "o V a> cZ Ons belastingstelsel.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Advertentieblad (1825-1914) | 1899 | | pagina 1