VAN VEURNE
NIEUWSBLAD VOOR VEURNE EN HET ARRONDISSEMENT
Onderlinge Steun.
HET BAL
der Vereenigde Maatschappijen.
Brievenbussen.
Eene dringende
reparatie.
5Knter<l«« IC Februari 1907.
SI' jaar.
I
Nota der Redactie. Wij drukken hier de
gevoelens uit van al de deelnemers, met
aan de heeren commissieleden, die zich
bijzonderlijk hebben bezig gehouden met
het voorbereiden van dit broederfeest, de
warmste en de erkentelijkste gelukwen-
schingen aan te bieden.
Wij vragen hun dat ze in hunnen ver
kleefden ijver zouden willen volherden en
durven, namens al de leden der Konink
lijke Rhetorika, der Koninklijke Harmonie
en van den Koorzangerskring, de hoop
uitdrukken dal ze, in ’t toekomende als in
’t verleden, hunne kostbare medewerking
zullen willen blijven verleenen, tot het
doen bloeien en steeds aangroeien van dit
feest, dat met recht als een onzer popu
lairste vermakelijkheden wordt aanzien.
Eenieder die bekend is met de toestan
den in kleine Vlaamsche sleden en buiten
gemeenten, weel dal velen, die er als
liberalen gekend zijn, om wille hunner
politieke meening door andersdenkenden
niet alleen onder stoffelijk oogpunt nooit
bevoordeeld, maar dikwerf ook moedwil
lig benadeeld worden.
Terwijl de klerikalen hunne partijge-
noolen in alles ondersteunen en zich wel
wachten diegenen vooruit te helpen die
niet naar hunne pijpen dansen, maken bij
na alle liberalen, integendeel, in hunne
dagelijksche onderhandelingen van louter
stoffelijke» aard, geen onderscheid tus-
schen politieke vrienden en tegenstrevers.
In princiep valt die laatste handelwijze
geenzins af te keuren. Hoe wenschelijk
ware hel inderdaad dal niemand, om wille
zijner politieke denkwijze, in zijnen han
del of in zijn beroep benadeeld werd en
dal, in hel privaat leven, eenieder die eer
lijk en te goeder trouw is, met evenveel
recht op de welwillende behandeling
zijner medeburgers mocht rekenen.
T Is jammer dat niet iedereen er zoo
over denkt. De klerikalen, die hunne
gevoelens van onverdraagzaamheid bij
elke gelegenheid lucht geven, hebben,
door het beoefenen hunner welgekende
Oorverdoovend, oogenverblindend, ge
schater en geklater, gejoel en gewoel
In kaleïdoskopische snelheid wemelde
’t lustige volkje door de propvolle hel-ver-
lichle zaal heen: hier sprongen dolle
clowns met schuchtere bloemen-meisjes,
daar snaterden pierrots met pierreltes,
verder giegelden suggestieve bébés, wier
kindermeid zeker aan T vrijen was met...
och. ja, dat ben ik weer vergelen, was ’t
n’ Chinees, of n’ Algerier, of... Maar altijd
zeker ben ik dat in den rechterhoek, twee
de tafel, derde stoel, ’n lief Eva’s kind,
mooi met XdverfenfieWad-knipsels ver
sierd, erg aan ’t hart «gedrukt» werd
door... maar chull... Zwijgen maar!
Onze geachte liberale Volksvertegen
woordiger was erg in z’n schik met ’n drie
jarig poppeke dat geld inzamelde voor den
liberalen schoolpenning en had het ook
al lastig met alle de fijne aanvallen af te
weeren...
Moet ik erbij voegen dat de nieuw-inge-
voerde dansen totaal in den smaak vielen
en heel vlot van stapel liepen m’n com
pliment aan de inrichters dier zaak!
dal de acht champagne-flesschen, die
onder de dames wierden uitgelot, lekker
smaakten, en dat de 175, zegge honderd
vijf en zeventig moegedanste fête-
tard’s bij ’t kraaien van den dag naar
huis toekeerden om te zien of ze nog hun
bed zouden vinden?
Het medikaal bulletijn der stad heeft op
den volgenden morgen eene épidemie van
koppijn en heeschheid bestatigd. Niets
ergs, gelukkiglijk want de volgende dagen
was ’t nog Carnavaldat ’s homéopathie!
Arlekijn.
P. S. 'n Arme straatmuziekanl was in
’l bal verdwaald: hij had zeven-en-half
tonen op z’n orgel en ’n kind en ’n hond
aan z’n zij. Arme orgelman, ’n hond te
veel, en tonen te kort. Tous les malheurs.
uitsluilings-takliek, eenen anli-socialen i
toestand in ’t leven geroepen waarvan
wij. liberalen, de slachtoffers zijn.
Zien wij eventjes rondom ons. Welke
liberaal bekommert zich om de politieke
kleur van zijnen kruidenier, kleermaker,
haai kapper, slachter, enz.? Wij kennen er
geen. M. X... is een overtuigde liberaal;
zijn gebuur, een klerikaal van hel zuiver
ste water, houdt eene bakkerijhij zal bij
dezen op den winkel gaan ofschoon bij
zich een tiental slappen verder bij eenen
partijgenoot even goed kan bevoorraden.
Doet men hem zulks opmerken, dan zal
hij met een glimlachje antwoorden dat
«iedereen moet leven».
Zoo denken wij er ook over, maar on
gelukkiglijk iedereen leeft niet als men
door levenverstaat behoorlijk zijn
brood winnen. De strijd voor’t beslaan is
dikwerf hard, zeer hard voor den winke
lier, den ambachtsman, den bediende die
den moed hebben zich openlijk liberaal te
noemen. Hunne namen slaan aangeschre
ven op het zwart boek der klerikalen
weest verzekerd dal deze geene middelen
onbeproefd zullen laten om te trachten
hunnen stofïelijken ondergang te bewer
ken.
Waarom zouden wij onze strijdende
parlijgenoolen laten vervolgen en ongelijk
aandoen, als hel slechts van onzen goe
den wil afhangt hen te steunen en aan te
moedigen? Indien wij, liberalen, ons
dichter legen elkander sloten en in de
huidige omstandigheden op alle gebied
eene wel beredeneerde solidariteit beoe
fenden, dan zouden, zooals het maar al te
dikwijls gebeurt, velen onzer strijdmak
kers, die niets beiers verlangen dan zich
voor onze partij te kunnen opofferen, den
moed niet verliezen en gedwongen zijn
den vijand vrij spel te laten daar waar zij
hem met goed gevolg hadden kunnen be
vechten. Immers, is hel niet bedroevend
te moeten zien dal velen onzer vrienden,
uil vrees in hunnen handel of beroep be
nadeeld te worden, niet openlijk voor
hunne denkwijze durven vooruitkomen?
Die vrees zou niet meer beslaan indien de
liberalen elkander met raad en daad, met
de daad vooral, bijstonden.
Nemen wij dus, liberale vrienden, een
kort en goed besluit. Stellen wij ons tot
plicht den strijd voor ’t bestaan minder
hard te maken aan hen die, juist en alleen
omdat zij lol de onzen behooren, het
mikpunt zijn van den haal en de vervol-
gingswoede der dompers en onverpoosd
door hen belasterd en benadeeld worden.
Voortaan zullen de brievenbussen staan
de in de Vleeschliouwer- en Panneslraten
niet meer gelicht worden om 3 u.50 maar
wel ’s avonds ten 9 u. 30. (Den Zondag
avond niet).
(Medegedeeld).
eigenwaarde hebben. Hij kent niets dan
blinde onderwerping en erkenning van
zijn oppergezag. Volgens hem moet hel
doel der klerikale partij zich bij dit enkel
punt bepalen handhaving van de priester
heerschappij.
Al degenen, die daarmee geen vrede
nemen, zal hij dra doodverwen als bel
hamels, als kwaadvuurstokers, als verla
ders van de katholieke zaak. Zijn gebod
luidt onverbiddelijk stille in de rangen
Ook lal van gezaghebbende katholieke
dagbladen, onder andere de Metropole van
Antwerpen, verwachten niets goeds van
den zoogezegden katholieken Landdag.
Tol bewijs haalt het blad een artikel aan,
dezer dagen in de AA'* Siècle verschenen,
en waarin de heer Woeste met ouge-
meene heftigheid wordt aangevallen en
afgebroken. Als men onder boezemvrien
den, daags voor een verbroederings-
congres elkander zulke pollekens geeft,
dan zullen de inrichters van dit congres
wijs handelen de kranige medewerking
der politie te vragen, want hel lijdt geen
twijfel of op den Landdag zal hel er
spannen
.Ia, zoodanig diep is de verdeeldheid in
de rangen der klerikalen gedrongen, dal
hel hen niet meer mogelijk is op een
congres over programma, lakliek of ver-
deeling van mandaten te spreken zonder
gevaar te loopen er met blutsen of builen
af te komen.
Dit Blad verschijnt den Zaterdag van iedere week. Inschrijvingsprijs, voorop betaalbaar: 4 fr. ’s jaars; met de post 5 fr. Een afzonderlijk nummer 10 cent.
Bekendmakingen 20 centiemen den drukregel. De groote letters volgens plaatsruimte. Reklamen 50 cent. Rechterlijke eerherstellingen 1 fr.
Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikels ongeteekend of personaliteit**
bevallende, worden niet opgenomen.
De Annonce» voor Belgie, uitgezonderd beide Vlaanderen, alsmede die voor het Buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brustel.
Men schrijft in bij CAMILLE BItUWJEltw, Drukker-Uilgever, te Veurne, en in de Postkantoren des Rijks.
De klerikale partij heeft, hel koste wat
T wil, dringend eene reparatie noodig.
De boel hangt niet meer aan elkaar, de
mot zit er met kladden in en bet is niet
langer meer mogelijk nog de gaten en
scheuren te verbergen.
In die eens zoo streng afgerichte en
slalelijk onderworpene partij zijn sinds
eenigen lijd menschen opgestaan, die van
oordeel zijn dal strijden voor godsdienst
en aartsvaderlijke zeden een heel schoon
ding is, maar dat er nog andere zaken
zijn, die belangstelling verdienen en de
democratie ook haar woordje moet te
zeggen hebben.
De katholieke werklieden stonden tol
hiertoe in hel politiek huishouden onzer
tegenstrevers waar de bezem staat. Zich
de zolen van de schoenen uilloopen voor
de klerikale propaganda, meedoen aan
klerikale manifestaties, onder hel geleide
van pastoors en klerikale kopstukken
gedwee ter stembus trekken, dal alles
mochten die brave sukkelaars naar harte
lust doen, doch een woordje meepraten
in de beraadslaging over de algemeene
partijbelangen, eigen vertegenwoordigers
tellen in de wetgevende vergaderingen
dal kon er niet door.
Die miskenning en vernedering moest
natuurlijke!’ wijze lol misnoegdheid leiden
en vandaag slaat de klerikale partij voor
hel feit, dal zij aan hel demokralisch
gedeelte van haar leger gewichtige toege
ving zal moeten doen, wil zij op een
gegeven oogenblik niet voor eene radikale
scheuring staan.
Een ander en meer invloedrijk gedeelte
van het klerikale kamp is de alleenheer
schappij van graaf de Smet de Naeyer beu.
Deze toch handelt als of er noch Kamer,
noch Senaat meer bestond, wil deze
liooge vergaderingen met het mes op de
keel dwingen, op een twee drie, wels-
onlwet pen te stemmen, waarbij de toe
komst van heel hel land op hel spel staal
en dreigt bij hel minste verzet van katho
lieke zijde met zijn ontslag, hetwelk voor
onze tegenstrevers eene gevaarlijke krisis
zou kunnen uitlokken.
Deze en andere reden tot verdeeling en
ontbinding zouden uil de wereld moeten
geholpen worden op een congres, waar
dan ook een soort van programma zou
aaneengeknutseld worden. Maar hier
komt de kal op de koord.
Woeste, de groote baas, die nu jaren
gewoon is de katholieke scharen als auto
maten te doen manoeuvreereo, wil van
geen programma, nog veel minder van
een congres weten. Hij heeft een heiligen
afkeer van al wat aan democratie grenst
en houdt niet van lieden, die nog eenig
besef van onafhankelijkheid en politieke
ADVERTEHTIE-BLAD
Statie 7,46
18,34
14,26
j
Vertrekuren van den IJz.erenweg tot iXpril 1007.
Vertrek uit Veurne naar het Binnenland
4,37 6,49 8,03 9,53 11,55 13,44 (naar Thourout) 15,53 18,03
Vertrek uit Veurne naar Duinkerke
7,30 (Adink.) 7,43 9,52 12,10 (Adink.) 14,40 18,05 20,17 (Adink.) 22,07
Vertrekuren van den Buurtepoorweg.
Vertrok van VEURNE naar NIEUP00RTen OOSTENDE:
Statie 5,05 6,56 10,00 12,22 13,32 15,16 18,04 20,04
Groot* Markt 5,10 7,02 8,57 (Pannestr.) 10,05 12,27 13,37 15,22 18,09 20,09
Vertrek uit VEURNE naar YPER.
Statie 4,34 7,43 9,55 10,26* 13,16 16,02 18,12
Voorstad 4,39 7,48 10,00 10,31 13,21 16,07 18,17
f) Alleenlijk deu Woensdag. Vertrekt Groote Markt om 10,20 u.
Vertrek uit Veurne naar DE PANNE.
Statie 6,22 9,50 11,44 14,20 16,06 19,10
Pannestraat 6,28 8,15 9,56 11,50 14,26 16,12 19,16
Vertrek uit De Panne naar VEURNE.
Terminus 6,46 8,41 10,28 12,10 14,52 17,32 19,38
Vertrek uit Veurne naar POPERINGHE.
10,20 14,22 18,30 Voorstad 7,50 10,24
