195. Vierde Jaer. Dixiiiude, 29 Augusty 1850. DIXMUDE. Een Donderdagblad voor Aenkondigingen, Tydverdryf en algemeene Belangen. van deze voorzigtige jongelingen zouden navolgcn. Voegen wy dan onze smeekingen by de hunne, en uit de nuttige en kostbare lessen welke ons met zoo veel zorg en iever gegeven wordennoglhans als wy op het toekomende denkenbevinden wy ons byna in oenen boopeloozen toestand, en het enkel gedacht alleen van deze omstandigheid be angst ons, en is niet zelden de oorzaek van zware bekommernissen welke eenigzins den voortgang onzer ernstige studiën komen te beletten en zelfs vertragen; dus om alle hinderpalen diesaengaende uit den weg te kunnen ruimenwenden wy ons gezanientlyk by ue, weerdige bestuerders van ons vaderland, met de volle overtuiging, dat onze voorstel niet zal verstooten wordenof dat wy ten minste van uwen kant, eene belofte van later den zelven ten uitvoer te zien brengen zullen mogen ontvangen. Onze nederige vraeg zal ue in ’t eerst misschien wat vreemd voorkomen; maer derzelver uitvoering schynt reeds van verte moeten verdoken liggen in het behendig besluit, welk gyl. genomen hebt toen, door uwe zorgde landbouwscholen ge sticht w'ierden. Ten anderen, onze vraeg zal ue mogelyk ook schynen onuitvocrbaer te zyn om hare grootheid; maer rekent op onze medewerking en op deze onzer achtbare leermeesters, en denkt dat wy thans èene eeuw van verlichting beleveneene eeuw van progresin welke men voor niets te duchten heeft. Verders zal zy ook misschien wat te kostelyk schynen; doch dit moet slechts voor ’t ge ringste aenschouwd worden ’t mag er immers nu af, of ’t en zal er nooit meer afmeugen, aengezien nu reeds dry achtereenvolgende jaren gyl. al de mogeiyke gespaerzaemheden gebruikt hebt welke kunnen uitgefineerd worden. Waerom dan moeten al die opeengestapelde geldsommen in de diepe kelders van het gouvernement blyven liggen te roestigen?Wy gelooven dus onze nederige vraeg gerustelyk te mogen voordragen aen uw kunstryk bestuer. Uezy bekent, dat er in ons landveel meer deftige boeren zyn dan hofsteden; dat, wanneer er ergens een pachtgoed te verhuren valt, er telkens een overgroot getal welbemiddelde landbouwers zich terstond aenbieden, om ze, alle geld uit, te pachten; hoe zullen wy, wy die niets hebben by te zettenhet aenleggen om bet oogwit uwer zoo voordeelige als noodzakelyke gegeven boerelessen te kunnen bereiken? Geen andere middels welen wy.tenzyul te smeeken van wel te willen uwe oogen eens wenden langst het noorden van ons land, en van aldaerdien overgroeien waterplas, die ons afscheid van Engeland, en die men, zoo wy gelooven, zee noemt, te willen aeiischouwen; daer Verscheide leerlingen der landbouwscholen vreezende van met het eindigen hunner leerjaren, tot geen ander eerambt te kunnen geroepen worden dan tot het geen der koeipoesterkunst, zyn, zoo men stellig verzekertbyeen vergaderd geweest teneinde eene belangryke petitie op te stellen, welke met den eersten zal worden voorgedragen aen ons jong aen een gelapt ministerie. Derzelver wonderbareinhoud 'S allertreffendst, en niemand gelooft dat hun-dringend verzoek zal kunnen ver stooten worden. Wy zullen, denk ik, het publiek eenen grooten dienst bewyzen met de byzondèrste beweegredens aen te halen, welke in dit smeek schrift aengetroffen worden. Wy, zeggen deze knapen die hy het aengaen onzer boere-studien meestendeels niet eenen halven duit te verbeuren haddenzouden niet geern eindigen met al onzen i tyd vruchteloos in de boerescholen te verkwisten, i Wy zouden wenschen voordeel te kunnen trekken i na wy smeeken u ookte willen een weinig uw hoofd omdraeijen en te zienof er hier of daerop het vaste land, niet eene hoogte gelegen is, welke men heuvel of berg beet, en van, na dit alles met rype aendacbtigheid overwogen te hebben, dien overgiooten waterplas te doen opvullen met die te hoog verhevene aerde-hoopen. Hier uit zal natuer- lyk volgen dat, zoohaest dit klein werkje voltrokken zal zyn, er by duizende hofsteden zullen konnen nieuw gebouwd worden ineene plaets welke, sedert zoo vele eeuwen, tot niets anders dan voor de vis- schen dienstig is, en dat wy gevolgentlykop het eindigen onzer leerjaren, niet zullen blootgesteld zyn al onze nuttige kennissen in de boerescholen geput, te moeten inde aerde begravendus wy ge looven eenpariglyk, dat onze voorstel met veel vol doening door ue zal aenveerd worden. Wy zyn er zoo innerlyk van overtuigd, dat het ons reeds dunkt uwe toestemming te ontvangen vergezeld met deze I blyde woorden Ja, wy aenveerden uwen jsehran- deren voorstel; hebt maer goè kourage, myne lieve j daer nacr toe gaen< °f wel jongens van stad? Ha! discipels, voor aleer wy zuilen om zeepegaen, gy m" - - zult reeds hofsteden by masse hebben; verliest geene hoop, studeert gerust voort; binnen korte dagen, wy verzekeren er u van, zult gyl allen kunnen boeren, zaeijen en planten, dat hei. rullcll; ja, zoodanig boerendat het rookt. Amen. wachten wy niet lang ook eene dusdanige petitie op te stellenmen moet bel yzer smeden terwyl het warm is. Ah Qadone, boeien! nemen wy maer spoedig de pen in d’hand, en schryven wy geheele bladen papier met namen vol. Voor my’k ben be reid den eersten mynen naem te zetten. \Vy verzoeken de heeren redakteuis van ’t Dix- mudsch Weekblad te willen deel nemen in onze ge voelens, en de voormelde petitie ook te willen plaetsen in hunne achtbare kolonnen. Zy zullen hier door hunne verschuldigde dankbaerheid ten onzen opzigte betuigen; ’t is hel eenigste drinkgeld dat ik van hen verzoek voor de aenhoudende zor gen, welke ik sedert eenigen tyd wegens hun blad- jes maegziekte heb genomen. Stemmen zy hier in toewy zullenin geval het verder noodzakelyk ware, niet nalaten volgens gewoonte, niet alleen gezonde bolerpillenmaer zelfs boterplaesters en andere diergelyke kostelyke specerien kosteloos te bezorgen. Hi! hi! hi Een veurnambachtsche boer. -- Aenden redakteur van het Boterkuipje, te Dixmude. 1 r-y.-rrn HET BOTERKUIPJE I PRYS DER INSCHRYVING, betaelbaer voorop Voor een jaer, in stadfr. 500 Buiten stad vrachtvry 600 stout ben. Maer neenmynheer, ’t is geene stoutigheid ’t is maer eene simpel kurieusheidwant T gebeurde eens, ’k kwam by zekeren heer die aenstonds begon te kouten tegen my, hy moeste volgens myn gedacht veel kennis hebben van den boerenstielom dieswil, dat hy seffens de boerenschoolen begoste te pryzen. ’K peisde by myn eigen zelven’k zou wel eens vragen wat men in die scholen al leert. En inderdaed, ’k vraegde het. Maer dien heer zegde als dat hy hel niet en wist! ’t scheen my fameus aerdig dat ieriiand alzoo iets prees zonder daer kennis van te hebben. ’T zou kunnen zyn dat zulks nu de mode is, en ’k zou het gelooven, want ’t dunkt my nog gelezen te hebben dat M. Frère gezegd heeft, dat hy niets van de finanlien en verstond, en nu is hy llnantie-minister en sloft by veel, op zyne manier van doen. ’K gaen daervan nu zwygen. Naderhand ’kwas by iemand van zeker steedje waer dat eene boerensehool is-opgeregt. ’K wilde nog eens onderzoeken wat men daer leert, eni vraegde het. ’K kreeg voor antwoord dat men er leert boeren. Ja! boeren, ernam ik, en. zyn’t boercgasten die neen, zegt hy my, ten zyn geene boerejongens, maer meest al ryke en edelliênskinders. ’K peisde, kyk, waerom gaen toch de boeregasten daer niet’k wilde daer niet verder in treden maer ’k zeide by myn eigen ’t zal misschien voor de boeren eene voordeelige lesse zynwant ik wist dat zekeren ryken heer uitgescheed was van boeren om dat hy Ingezien deze dappere leerlingen de vryheid ne- j tiaermé niet profileerde, en dat hy liever had maer alleenlyk J vv u Mi 1/J II vg boer te blyven. ’T is jammer dat er zoo vele menschen zyn Als ik nu lang met dat stémanneken geklapt hadde, ging Merkwcerdige petitie aen de nieuwe ministers. MET EEN GRAENTJE ZOUT. Alle aflichen, by den uitgever van dit blad gedrukt, worden onvergeld in het eerstkomende nummer geplaetst. Brieven en geld vraclilvry toe te zenden. ANNONCEN. 15 centimen den drukregel. Degenen welke tevens in betzondags SUPPLEMENT moeten geplaetst wordengenieten eene nierkelyke prysverminderiug. jf r» rrmi r>r» rlzvnzv Jnnnnnn lzvzvr>)> iicrun rl n writ zri/l na_ men zich by ons veelbelovend ministerie te wenden j '*d te zyn van de kommissie van landbouw,dan daerby nog om eene zoo seboone zaek te bekomen, zal het boer te blyven.’T is jammer dat er zoo vele menschen zyn zeker niet onredelyk zyn er nog eene kleene oh- die weinig voordeel doen met d'ondervinding. servalie by te voegen, welke hierin beslaetDat I Als'k nu lang met dat stémanneken geklapt hadde, gmg wyook gezamenlijk, wy boeren, het voorbeeld ray by het vuer zetten om myne pyp wederom te ont- stekener was conipagnie by den heerd onze koulenantie was alweer van den boerenstiel, maer ’t ging van dees keer v. j Tv of m» olL cnienV vnn wtia r» r>4..1r »->»«• - 1 Mynheer, uw Boterkuipje is wekelyks gevuld met stukjes boter, die behoorlyk gezouten zyn; maer ’ten moet niemand verwonderen want zy komen meest al van eenen veurn- ambachtschen bo?r. ’T is eene kunst waèrin men by de boeren opgroeii’k weel dit by ondervinding’k ben trouwens dok'een boer. Alle week, mynheer, doorzoek ik uw kuipje en vind ersmakelykestukjes in, waer geen h'air- in steektdat is goedgy moet aenhoudenen iedereen, zoo als ik, zal slyf verlangen om uw kuipje te hebben, ’k heb dat al verscheide mael gehoord als ik om myn pintje gegaen ben. Mynheer, er is iets waeraen dat er veel gelegen is, ik wil zeggen van goede bolerstukken temaken. Ik zou van ue wel willen vernemen of uien dat leert in de boeren scholen gelyk er hier en daernu gekomen zyn. ’T is waer, met ue dat te vragengy zoude kunnen peizen dat ik wat beter, elk sprak van zyne hofstede, stuk par stuk, en daer hoerde men wal er van boeren is. Wy maekten al dikmaels deze bemerking of men dat wel zoude kunnen leeren in de boerenscholen? D’antwoord was altyd dat ware on- mogelyk, want als gy uwe hofstede kent, gy kent daerom de andere niet. Eenen van de compagnie zegde by com- paratie daer is van vele soorten van geld in de wereld, ja zelfs in een land; welnu, hebt gy een beetje verstand en geleerdheidgy kunt dat geld tellenwant ’t staet bykans op ieder stuk geschreven hoeveel het doet; maer boeren! dat is toch geen geld tellen al uwe stukken land zyn blind, en als gy vreemdeling zyt, hoe geleerd gy ook mogte zyn, ge kunt gy maer hunne waerlyke weerde kennen by tyd en met ondervinding. Gebeurzeg ik daeropft was immers myn gebeur die zulke comparatie bybragt) gebeur, die comparatie is preciesen ’k zou wenschen dat er hier nu eenen meester ware uit de boerenschool, hy zou fraei luisteren en zyne oogen open doen. Ik weddezegt een andere, dat hy niet zoude weten wat daerop zeggen, en ’t zou waer zyn. Om ’t eindigenmynheer, als wy nu langen tyd gekout hadden, wy kwamen eindelyk overeen, dat er toch iets is in die school Twelk nog al voordeelig is voor eenen boer, ja noodzakelyk, te weten, dat een boer moét zyne armen hebbendal wilt zeggen by onsdat er moeten geldmiddels zyn om te boeren. In die scholen heeft men nooit geen geld te kort; want komt er een slecht jaer, of komt men andersinls niet toe, men vraegt eene subsidie, en geheel het land betaelt daerin. Die betalen’t is by een kleintje te gare, en zy en voelen bet nooit,’ten zy als 't er op aenkomt. Hierop zegde iemand van de compagnie zoo dat exempel mogte gevolgd worden als gy in eene boeren school gelegen hebtiedereen zoude er naer toe gaenen men zoude zien dat er geene boeren meer zouden uitgeschud worden; want als zy zouden te kort komen, ’t ware maer eene subsidie te vragenen kwame het bygeval te gebeuren dat gy uitgeschud wierd gy zoude toch den naem daer vau niet hebben, men zou ten hoogste zeggen ’t is by uit scheiding van bedryf, of wel, in afwachting van eene I betere occasie. En hiermede ging ik naer huis. Een houtliinitscheboer.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1850 | | pagina 1