195.
Vierde Jaer.
Dixiiiude, 29 Augusty 1850.
DIXMUDE.
Een Donderdagblad voor Aenkondigingen, Tydverdryf en algemeene Belangen.
van deze voorzigtige jongelingen zouden navolgcn.
Voegen wy dan onze smeekingen by de hunne, en
uit de nuttige en kostbare lessen welke ons met
zoo veel zorg en iever gegeven wordennoglhans
als wy op het toekomende denkenbevinden wy
ons byna in oenen boopeloozen toestand, en het
enkel gedacht alleen van deze omstandigheid be
angst ons, en is niet zelden de oorzaek van zware
bekommernissen welke eenigzins den voortgang
onzer ernstige studiën komen te beletten en zelfs
vertragen; dus om alle hinderpalen diesaengaende
uit den weg te kunnen ruimenwenden wy ons
gezanientlyk by ue, weerdige bestuerders van ons
vaderland, met de volle overtuiging, dat onze
voorstel niet zal verstooten wordenof dat wy ten
minste van uwen kant, eene belofte van later den
zelven ten uitvoer te zien brengen zullen mogen
ontvangen. Onze nederige vraeg zal ue in ’t eerst
misschien wat vreemd voorkomen; maer derzelver
uitvoering schynt reeds van verte moeten verdoken
liggen in het behendig besluit, welk gyl. genomen
hebt toen, door uwe zorgde landbouwscholen ge
sticht w'ierden. Ten anderen, onze vraeg zal ue
mogelyk ook schynen onuitvocrbaer te zyn om hare
grootheid; maer rekent op onze medewerking en
op deze onzer achtbare leermeesters, en denkt dat
wy thans èene eeuw van verlichting beleveneene
eeuw van progresin welke men voor niets te
duchten heeft. Verders zal zy ook misschien wat te
kostelyk schynen; doch dit moet slechts voor ’t ge
ringste aenschouwd worden ’t mag er immers nu
af, of ’t en zal er nooit meer afmeugen, aengezien
nu reeds dry achtereenvolgende jaren gyl. al de
mogeiyke gespaerzaemheden gebruikt hebt welke
kunnen uitgefineerd worden. Waerom dan moeten
al die opeengestapelde geldsommen in de diepe
kelders van het gouvernement blyven liggen te
roestigen?Wy gelooven dus onze nederige vraeg
gerustelyk te mogen voordragen aen uw kunstryk
bestuer. Uezy bekent, dat er in ons landveel meer
deftige boeren zyn dan hofsteden; dat, wanneer er
ergens een pachtgoed te verhuren valt, er telkens
een overgroot getal welbemiddelde landbouwers
zich terstond aenbieden, om ze, alle geld uit, te
pachten; hoe zullen wy, wy die niets hebben by te
zettenhet aenleggen om bet oogwit uwer zoo
voordeelige als noodzakelyke gegeven boerelessen
te kunnen bereiken? Geen andere middels welen
wy.tenzyul te smeeken van wel te willen uwe
oogen eens wenden langst het noorden van ons
land, en van aldaerdien overgroeien waterplas, die
ons afscheid van Engeland, en die men, zoo wy
gelooven, zee noemt, te willen aeiischouwen; daer
Verscheide leerlingen der landbouwscholen
vreezende van met het eindigen hunner leerjaren,
tot geen ander eerambt te kunnen geroepen worden
dan tot het geen der koeipoesterkunst, zyn, zoo
men stellig verzekertbyeen vergaderd geweest
teneinde eene belangryke petitie op te stellen,
welke met den eersten zal worden voorgedragen
aen ons jong aen een gelapt ministerie. Derzelver
wonderbareinhoud 'S allertreffendst, en niemand
gelooft dat hun-dringend verzoek zal kunnen ver
stooten worden. Wy zullen, denk ik, het publiek
eenen grooten dienst bewyzen met de byzondèrste
beweegredens aen te halen, welke in dit smeek
schrift aengetroffen worden. Wy, zeggen deze
knapen die hy het aengaen onzer boere-studien
meestendeels niet eenen halven duit te verbeuren
haddenzouden niet geern eindigen met al onzen i
tyd vruchteloos in de boerescholen te verkwisten, i
Wy zouden wenschen voordeel te kunnen trekken i
na wy smeeken u ookte willen een weinig uw
hoofd omdraeijen en te zienof er hier of daerop
het vaste land, niet eene hoogte gelegen is, welke
men heuvel of berg beet, en van, na dit alles met
rype aendacbtigheid overwogen te hebben, dien
overgiooten waterplas te doen opvullen met die te
hoog verhevene aerde-hoopen. Hier uit zal natuer-
lyk volgen dat, zoohaest dit klein werkje voltrokken
zal zyn, er by duizende hofsteden zullen konnen
nieuw gebouwd worden ineene plaets welke, sedert
zoo vele eeuwen, tot niets anders dan voor de vis-
schen dienstig is, en dat wy gevolgentlykop het
eindigen onzer leerjaren, niet zullen blootgesteld
zyn al onze nuttige kennissen in de boerescholen
geput, te moeten inde aerde begravendus wy ge
looven eenpariglyk, dat onze voorstel met veel vol
doening door ue zal aenveerd worden. Wy zyn er
zoo innerlyk van overtuigd, dat het ons reeds dunkt
uwe toestemming te ontvangen vergezeld met deze I
blyde woorden Ja, wy aenveerden uwen jsehran-
deren voorstel; hebt maer goè kourage, myne lieve j daer nacr toe gaen< °f wel jongens van stad? Ha!
discipels, voor aleer wy zuilen om zeepegaen, gy m" - -
zult reeds hofsteden by masse hebben; verliest
geene hoop, studeert gerust voort; binnen korte
dagen, wy verzekeren er u van, zult gyl allen
kunnen boeren, zaeijen en planten, dat hei. rullcll;
ja, zoodanig boerendat het rookt. Amen.
wachten wy niet lang ook eene dusdanige petitie
op te stellenmen moet bel yzer smeden terwyl
het warm is. Ah Qadone, boeien! nemen wy maer
spoedig de pen in d’hand, en schryven wy geheele
bladen papier met namen vol. Voor my’k ben be
reid den eersten mynen naem te zetten.
\Vy verzoeken de heeren redakteuis van ’t Dix-
mudsch Weekblad te willen deel nemen in onze ge
voelens, en de voormelde petitie ook te willen
plaetsen in hunne achtbare kolonnen. Zy zullen
hier door hunne verschuldigde dankbaerheid ten
onzen opzigte betuigen; ’t is hel eenigste drinkgeld
dat ik van hen verzoek voor de aenhoudende zor
gen, welke ik sedert eenigen tyd wegens hun blad-
jes maegziekte heb genomen. Stemmen zy hier in
toewy zullenin geval het verder noodzakelyk
ware, niet nalaten volgens gewoonte, niet alleen
gezonde bolerpillenmaer zelfs boterplaesters en
andere diergelyke kostelyke specerien kosteloos te
bezorgen. Hi! hi! hi
Een veurnambachtsche boer.
--
Aenden redakteur van het Boterkuipje, te Dixmude.
1
r-y.-rrn
HET BOTERKUIPJE
I
PRYS DER INSCHRYVING, betaelbaer voorop
Voor een jaer, in stadfr. 500
Buiten stad vrachtvry 600
stout ben. Maer neenmynheer, ’t is geene stoutigheid
’t is maer eene simpel kurieusheidwant T gebeurde eens,
’k kwam by zekeren heer die aenstonds begon te kouten
tegen my, hy moeste volgens myn gedacht veel kennis
hebben van den boerenstielom dieswil, dat hy seffens de
boerenschoolen begoste te pryzen. ’K peisde by myn eigen
zelven’k zou wel eens vragen wat men in die scholen al
leert. En inderdaed, ’k vraegde het. Maer dien heer zegde
als dat hy hel niet en wist! ’t scheen my fameus aerdig dat
ieriiand alzoo iets prees zonder daer kennis van te hebben.
’T zou kunnen zyn dat zulks nu de mode is, en ’k zou het
gelooven, want ’t dunkt my nog gelezen te hebben dat
M. Frère gezegd heeft, dat hy niets van de finanlien en
verstond, en nu is hy llnantie-minister en sloft by veel, op
zyne manier van doen.
’K gaen daervan nu zwygen. Naderhand ’kwas by iemand
van zeker steedje waer dat eene boerensehool is-opgeregt.
’K wilde nog eens onderzoeken wat men daer leert, eni
vraegde het. ’K kreeg voor antwoord dat men er leert
boeren. Ja! boeren, ernam ik, en. zyn’t boercgasten die
neen,
zegt hy my, ten zyn geene boerejongens, maer meest al
ryke en edelliênskinders. ’K peisde, kyk, waerom gaen
toch de boeregasten daer niet’k wilde daer niet verder in
treden maer ’k zeide by myn eigen ’t zal misschien voor
de boeren eene voordeelige lesse zynwant ik wist dat
zekeren ryken heer uitgescheed was van boeren om dat hy
Ingezien deze dappere leerlingen de vryheid ne- j tiaermé niet profileerde, en dat hy liever had maer alleenlyk
J vv u Mi 1/J II vg
boer te blyven. ’T is jammer dat er zoo vele menschen zyn
Als ik nu lang met dat stémanneken geklapt hadde, ging
Merkwcerdige petitie aen de nieuwe ministers.
MET EEN GRAENTJE ZOUT.
Alle aflichen, by den uitgever van dit blad gedrukt,
worden onvergeld in het eerstkomende nummer geplaetst.
Brieven en geld vraclilvry toe te zenden.
ANNONCEN. 15 centimen den drukregel. Degenen
welke tevens in betzondags SUPPLEMENT moeten geplaetst
wordengenieten eene nierkelyke prysverminderiug.
jf r» rrmi r>r» rlzvnzv Jnnnnnn lzvzvr>)> iicrun rl n writ zri/l na_
men zich by ons veelbelovend ministerie te wenden j '*d te zyn van de kommissie van landbouw,dan daerby nog
om eene zoo seboone zaek te bekomen, zal het boer te blyven.’T is jammer dat er zoo vele menschen zyn
zeker niet onredelyk zyn er nog eene kleene oh- die weinig voordeel doen met d'ondervinding.
servalie by te voegen, welke hierin beslaetDat I Als'k nu lang met dat stémanneken geklapt hadde, gmg
wyook gezamenlijk, wy boeren, het voorbeeld ray by het vuer zetten om myne pyp wederom te ont-
stekener was conipagnie by den heerd onze koulenantie
was alweer van den boerenstiel, maer ’t ging van dees keer
v. j Tv of m» olL cnienV vnn wtia r» r>4..1r »->»«• - 1
Mynheer, uw Boterkuipje is wekelyks gevuld met stukjes
boter, die behoorlyk gezouten zyn; maer ’ten moet niemand
verwonderen want zy komen meest al van eenen veurn-
ambachtschen bo?r. ’T is eene kunst waèrin men by de
boeren opgroeii’k weel dit by ondervinding’k ben
trouwens dok'een boer. Alle week, mynheer, doorzoek ik
uw kuipje en vind ersmakelykestukjes in, waer geen h'air-
in steektdat is goedgy moet aenhoudenen iedereen,
zoo als ik, zal slyf verlangen om uw kuipje te hebben,
’k heb dat al verscheide mael gehoord als ik om myn pintje
gegaen ben. Mynheer, er is iets waeraen dat er veel gelegen
is, ik wil zeggen van goede bolerstukken temaken. Ik zou
van ue wel willen vernemen of uien dat leert in de boeren
scholen gelyk er hier en daernu gekomen zyn. ’T is waer,
met ue dat te vragengy zoude kunnen peizen dat ik wat
beter, elk sprak van zyne hofstede, stuk par stuk, en daer
hoerde men wal er van boeren is. Wy maekten al dikmaels
deze bemerking of men dat wel zoude kunnen leeren in
de boerenscholen? D’antwoord was altyd dat ware on-
mogelyk, want als gy uwe hofstede kent, gy kent daerom
de andere niet. Eenen van de compagnie zegde by com-
paratie daer is van vele soorten van geld in de wereld, ja
zelfs in een land; welnu, hebt gy een beetje verstand en
geleerdheidgy kunt dat geld tellenwant ’t staet bykans
op ieder stuk geschreven hoeveel het doet; maer boeren!
dat is toch geen geld tellen al uwe stukken land zyn blind,
en als gy vreemdeling zyt, hoe geleerd gy ook mogte zyn,
ge kunt gy maer hunne waerlyke weerde kennen by tyd en
met ondervinding. Gebeurzeg ik daeropft was immers
myn gebeur die zulke comparatie bybragt) gebeur, die
comparatie is preciesen ’k zou wenschen dat er hier nu
eenen meester ware uit de boerenschool, hy zou fraei
luisteren en zyne oogen open doen. Ik weddezegt een
andere, dat hy niet zoude weten wat daerop zeggen, en
’t zou waer zyn. Om ’t eindigenmynheer, als wy nu langen
tyd gekout hadden, wy kwamen eindelyk overeen, dat er
toch iets is in die school Twelk nog al voordeelig is voor
eenen boer, ja noodzakelyk, te weten, dat een boer moét
zyne armen hebbendal wilt zeggen by onsdat er moeten
geldmiddels zyn om te boeren. In die scholen heeft men
nooit geen geld te kort; want komt er een slecht jaer, of
komt men andersinls niet toe, men vraegt eene subsidie,
en geheel het land betaelt daerin. Die betalen’t is by een
kleintje te gare, en zy en voelen bet nooit,’ten zy als 't er
op aenkomt. Hierop zegde iemand van de compagnie zoo
dat exempel mogte gevolgd worden als gy in eene boeren
school gelegen hebtiedereen zoude er naer toe gaenen
men zoude zien dat er geene boeren meer zouden uitgeschud
worden; want als zy zouden te kort komen, ’t ware maer
eene subsidie te vragenen kwame het bygeval te gebeuren
dat gy uitgeschud wierd gy zoude toch den naem daer vau
niet hebben, men zou ten hoogste zeggen ’t is by uit
scheiding van bedryf, of wel, in afwachting van eene
I betere occasie. En hiermede ging ik naer huis.
Een houtliinitscheboer.