I dat d’heeren Een Vbvlaet. het 1 aen dislrikt Dixinudegedurende den tyd dat hy in Kamer gezeten heeft. (t) Woerden van M. Rogier in de Kamer der Volksver tegenwoordigers zilljng van 18 November, (i) Hangtn op, Brillat-Savaringy hebt nooit geene kievillen geêten, en de goede en onnoozele M, Debreyne ver zekert u dat dit goede en onnoozele gevogelte een zear lekker wild is. maer wy hebben nog bet eerste woord hierover te verwachten. Wy hebben dus moeten, om te weten wat die goede en onnoozele M. Debreyne in de Kamer al verrigt heeftde Annalen der Kamers doorsnuffelen; en ziel hier wat wy er in vinden Vier of vyf redevoeringen in alles en voor alles; en nog zyn dezelve onbeduidend, onnoozel en van weinig uitgestrektheid, nietlegenslaende M. De breyne eenen proeflezer ten zynen dienste had. Onze lezers zullen er over kunnen oordeelen door de merkweerdigste van allen, welke wy hier, in ex- tenso, laten volgen. M. Debreyne moet een goed jager zyn, want de meesten zyner vier of vyf rede voeringen hebben betrek op de wet der jagt. Zie dus bier de doorslaendsche zyner speaks, lelterlyk uitgeschreven uil den Moniteur, zitting der Kamer van 24 January 1845 M. breyne Myne heerenzoo ik goed den achtbaren heer Mast de Vries verstaen heb, (hy was inderdaed niet gemakkelyk te verstaen) hy moet u gezegd hebben dat hy nooit geene kie vieten geëten heeft. Eh wel, ik, die er geêten heb, ik boude slaen dat de jonge kievitten, de kievitten die nog geen jaer oud zyneene lekkere mul op leveren. (2) Voor wat aengaet hetgeen het achtbare lid ge zegd heeft wegens het leggen, hierin durve ik hem niet tegenspreken. (De vraeg is inderdaed te moei- jelyk en van te groot belang). Nogthans, ik heb nooit geboord, in ou/.e streek, dal de kievit, na dat men zyne eijeren geroofd heefter andere legt in hel zelfde nest. Overigens, Myne heeren, dewyl wy bet wild aenzieu als deel makende van den ei gendom waerom zou de eigenaer geen meester zyn van den kievit die in zyn veld komt nestelen, even als hy het is van den kwakkel en van den patrys? Myne heeren, indien de kievitten eijeren leggen naer male dal men hen dezelve ontrooft, vraeg ik hoe liet koomt dat het kievittenras om zoo te zeggen uilgfroeid is. Zoo de voorstemmer waerbeid ge sproken had, de kievit zou geméener zyn. Onze opzoekingen, in de Annalen der Kamers, ons de redevoeringen hebbende doen ontdekken van M. Debreyne wegens bet vermaekof, zoo men het liever heeftde kunst der jagt, hebben wy ook willen zienwat hy gezegd mogte hebben op de laetsle wel aengaeude de graengewassen en bees- tialeu. Het spyt ons te moeten kenbaer maken aen onze i lezersdatna al de beraedslagingen en rede voeringen overlezen te hebben takende die zoo belangryke wel voorden landbouw, en byzonderlyk voor de landbouwbelangen van ons dislrikt, wy geen het minste woord gevonden hebben dat M. Debreyne uitgesproken zoude hebben in deze discussie. Zyn naem staet zelve niet aengestipl in de stemming! ’Tiswaer, dal M. Debreyne, zich bevindende tusschen zyne begeerte van ja te zeggen op de voorstellen van het ministerie, welks grond- leeringen in laudhouwbeseberming tegenstrydig zyn aen de belangen van Veurnambacbt, en de vrees die hy had van dezen ja uit te spreken, out de ongunst van de kiezers van Dixmude niet in te loopen, voorzichtig vond te huis te blyven, en zynen kozynden senateur Van Woumen alleen te laten stemmen tegen de belangen der landbouwers van hel dislrikt Dixmude. Maer wat moeten de boeren daer van zeggenen wie van hendie niet gedwongen is, zal nog ooit aen zulke onnoozelaers of onwetenden zyne stem geven? Nog wat nieuws! Onzefynooren weten niet meer hoe het aengaen om éene meerderheid te krygen tegen 12 december aenstaende zy zenden nu hunnen grooten argumenleur, H. D. B., by de koeiboertjes. Die vakgeleerde man doorsnuffelt hunne papiertjes, en roept uil hoor, vervl...., ehje zy gy stemmer; allons, vite, na de burge meesters, en je'moe je name op de lyste doen zetten, en je moe stemmen voor Breyne; dat is een braefman, van iedereen bemind, en Desmaisières is maer een franc-ma^on da ze elders buiten ge schopt hebben; toe! steek je maer uitHi! hi! hi! Geen twyfel, of de uitzenders van dien werver lagchen gildig in de vuist met zyntyi ijjver voor de liberale poliliek. lasten ’T is alzoo dat gy zult redeneren gelyk die weerde burgemeester hel in juny II. deed, en gy zult M. Desmaisères mei eene groote meerderheid naer de Kamer zenden. In eenen aen itaenden brief, zal ik vaneen hooger punt de zaek beschouwen, enloonen wal nood lottige gevolgen de liberale poliliek na zich moet slepen, welke politiek M. Debreyne, door‘zyne jaknikkingenaltyd ondersteund heeft. Ik voeg hier alleenlyk by, dat wy in drie jaren, onder lipt liberael ministerie honderd milhoen franken zyn achteruit gegaendat is 24 franken per hoofde; en ’t gact al moeten betaeld zyn. Zoo dat zulke zaken niet lang konnen blyven duren zonder eeneu alge- meenen ondergang na zich te slepen ’T was dan meer als tyd dat de kiezers van het dislrikt Dixmude in’t byzonder hunne oogen opendeden om hunne stemmen op Mynheer Desmaisières te vereenigen. Die manin een boekwerk dat hy destyds uitgaf, toonde dat deze maetregelen slechte gevolgen gin gen hebben; dat zy geschikt waren om den land bouw uit te putten en te doen vervallen, tot groot nadeel van het land; want ’t is immers de hoer die alles houdt leven, en als de boer lyd, de neering- doeude persoenen in stad lydenook. Ziet hier op welke grondregels hy zich staefde. Eene groote duejte is nadeelig voor den land man maer als daerop volgt een buitengewoone afslag, zy is verplettende. Dit zou, in het eerste opzicht, een tegenzin schynen, en nogthans nipts is zoo waer. De reden is, dat eene groote duerte de landpadden schielyk doet opslaen, en gelyk eene groote deurte, zoo als a|le geweldige zaken, maer van korten deur kan zvnzoo volgt daer uit dat de hooge pachten nog plaels g'ypenalswanneer de voorbrengsels van den landbouw aen eenen leegeren prys zyn gedaeld en alzoo bevinden zich de pachten builen alle evenredigheid met den prys van 1»^, uvtucu, uui^cuktsici vail IIC1CUL, 1JV L.CUVÜU. l^nd|)Quw vooflbrengt. I Alhoewel ik burgemeester ben, sprak hy, nog- Men zal misschien antwoorden, dat d heeren luaua ucu ik uuk lanauuutcer, en in ui hunne paeh(en. afslaen. *T ware goed dal zy het nigheid geloof ik wel het regt te hebben deden. Maer ’t geval is, dat de liberalen en liber- echangislpn, die rpepst schreeuwen tegen deregten op het vrpemrj graenook hunne pachters geene gratie gevenen ik heb niet booten zeggen dat d’heer Karej V^nwoumen, die nogthans ook voor den vryen invoerder beesten en granen heeft gestemd zyne pacbtpryzen heeft verminderdter contrarie. Indien alle schielyke afslag nootlottige gevolgen heeft voor den landbouwer, wat moet tiet niet zyn alswanneer dezelve buiten alle evenredigheid is. ’T was het geen M. Vanderstraeten voorzag in 1819 in 1820; en de menschen die geboerd hebben in de jaren 1822, 1^25, en 1824 moeten getuigen dat hy waerheid heeft gezeidwanneer hy den grooten afslag voorspelde. En ware de heer Den afslag is nu nog zoo gewigtig niet om reden bewezen door M. Oebreyne, dat de magazynen, uitgeput door de noodlottige jaren welke zich gansch Europa door hebben doen gevoelen, nog niet zyn opgepropt; maer wacht een weinig, het zei er van komen. ’T jaer 18i9en 4820 was hy ook noch zoo groot niet; daerom waren er veel die naer den wvzen M. Vanderstraeten niet wilden luisteren; ja, hel gouvernement, in plaets van zynen raed te volgen-, in plaets van regten te stellen op de vreemde granen, betrok hem voor de regibanken en zond hem in ballingschap! Wal my aengaet ik heb een beter gevoelen van de kiezers van het distrikt Dixmude, dat zy naer goeden raed zullen luisteren, en hunne stemme vereenigen op M. Desmaisières, die van gevoelen isdat er regten moeten zyn op bet vreemd graen alswanneer de prys der granen leeg is, en dat heb eene schande is voor ons land, dal hel geld weg moet trekken om vreemde granen in Rusland en in andere landen aen te koopen, alswanneer de zol ders van de landbouwers vol graen liggen, dat zy met verlies moeten afgevendat hel eene schande I is voor ous ministerie, wiens jaknikker de heer Debreyne is, dat de bollandsche beesten zonder regten in ons land komen, alswanneer onze v.et- leggers met verlies hunne beesten uit hunne handen moeten smyten; dat hel nogeene meerdere schande is, alswanneer een afgeveerdigdein een openbaer j verslag, komt verklaren dat de peerden van het Noordenen bv gevolg ook van Veurne-Ambachl, Het Weekblad is ten volle van ons gedacht over de diensten dooi M. Desmaisières aen Vlaenderen bewezen, en ’t is waerschynelyk om dat de werken van zynen kandidaet wat minder van belang zyn, dat het bladje er nog geen woord heeft op gesproken. Wy bevinden ons dus genood- zaekt in die nalating eenigzins te voorzien, en zelve de byzonderste diensten op te halen, welke M. Debreyne, in den tvd dal hy representant was, aen het dislrikt Dixmude heeft bewezen. In de reeks artikelen, welke wy zoo kort mogelyk aen onze lezers medegedeeld hebben, is onbelwistbaer bewezen, hoe veel voordeeliger het zonde zyn voor ons dislrikt, verte genwoordigd te worden door eenen man gelyk M.Desmaisières,dan dooreenenpersoondiedoor den minister slechts geprezen wordt, als zynde een I goede en onnoozele persoon iedje un homine moffen- l Wy hadden gemeend, dat bet ministeriële tVeek- hlad onze aenlialingen zoude weerlegd hebben om alzoo zynen kandidaet aen de kiezers aen te bevelen; thans ben ik ook landbouweren in deze hoeda- zoo goed als de opsteller van’t Lovensch nieuwsblad, om door myne slem en degene van myne vrienden, een ministerie tegen te komen hetwelk de belangen der landbouwers verwaerloost! Immers wanneer onze binnenlandsche tarwe ten pryze van 53 stuivers per i alster verkocht wierd alsdan wierdenin de publieke aenbesteding der tarwe voor het leger te leveren, nog besproken dat er eenderde deel vreemde tarwe moest gebruikt en zelfs te Antwerpen ter plaets genomen worden. Hoe is het toch mogelyk, aen eenen landbouwer van een ministerie te ondersteunen’t welk aen alle vreemde natiën het regt verleent van gelyk met ons en nevens ons op de graenmarkl te staen mits eene enkele centiem per ki logramme voor regten Alexander Degr^ve, van ’s lleerwillemscapellete betalen, zy die in vele gewesten nog zooveel nog in leven, hy zonde konnen getuigendat hy niet betalen voor hu/rpryzen, als wy voor grond- deslyds 6QÜ zakken sucrioen leverde naer Schoor- baklie, aen eene kroon den Veurenschen zak; Ity j v<;as alsdan landbouwer op het Betkelhof, te Pervysé. ^iet hier nu uit welhe be weegredenen de schryver zulks yoorzag, en let wel hier op, lezer, dezelve heweegredenen beslaen den Van heden ook. Er zyn landen in £uropa, die weinig bevolkt zyn in evenredigheid van hunpe uitgestrektheidzoo ajs Rusland, dat zich uilstrekt Zuiden Noord, ip. oppervlakte zevenmael Frankryk bevat, en maer eenen inwoner lelt tegen twintig in Vlaende ren by gevolg dat men bet land daer zoodanig niet moet sparen en dat de boerdery er zoo veel niet kost van arbeid gelyk hier; want men is er niet zinnelyk, en gelykerwys men er zoo veel niet betaelt van pachten en lasten te zamen als hier van lasten alleendaer uit volgt dat de boeren in ge wone jaren, hunne tarwe aen 4 a 5 franken den hectoliter met winste konnen afgeven; voegt er twee franker, by van transport en eenen fiank van regten, dat is te zamen van zeven tot acht franken den hectoliter. Den afslag is nu nog zoo gewigtig niet om reden geene goede peerden zyn. Dit heeft een liberalen jaknikker van het gouvernement gedaen, aen wie de boeren van bet Noorden hunne belangen in de kiezing van Brugge, hebben toevertrouwd. Kiest dan liberalen en jaknikkers van bet ministerie! Moet men dus verwonderd zyn dal de peerden geep geld meer weerd zyn, aengezien de liberalen schryven en zeggen dat zy niet meer deugen Zulk volk is goed voor onze ministers; zy doen er al mede wat zy willen; ’l is om die reden dat zy zulk een geweld gedaen hebben om de kiezing van Dixmude te verbreken, om dat zy wisten dat zy geenja-knikker meer voor handen gingen hebben, maer een man die ging durven spreken. Maer ten zal hun niet baten; de kiezers van ons distrikt zullen hunne gezonde rede gebruiken, hunne inte resten inzien, en hunne stemmen nog eens ver eenigen op M. Desmaisières, een man van een on verschrokken gemoed. mcu uuiivu Zy zullen redeneren zoo als de heer L. Vandcr- het geen de I heyden, burgemeester van Herent, by Leuven.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1850 | | pagina 2