I
Dixml de, 19 Juin 4851.
DIXMUDE.
Een Donderdagblad voor Aenkondigingen, Tydverdryf en algemeene Belangen.
I
I
Jloe onze held zyn examen ondergaet.
denin handen van menschen die uit eigen belang
te werk gaen, die scliryven vooi hunnen intrest, en
geenszins voor de interesten van het land, welke
zy zich niet aendragen.
De Indépendance van Brussel, de Observateur, en
bykans al de liberale gazetten van ons land, worden
geschreven door vreemdelingen, door fransche rat
ten, die in hun eigen land geen brood te eten hadden,
die geen de minste achting genoten, en die hier by
ons liet hoog woord komen voeren, en de wet voor-
schtyven. Men heet ze in de wandeling broodschry
vers, en dat zyn zy inderdaed. Zy verkoopen hunne
pen aen de meestbiedenden. Van daeg zeggen zy
zwart, omdat ereenen is die bun betaell om zwart
te zeggen; en mot gen zullen zy wit zeggenindien
er iemand hun wat meer wilt geven om wit te zeg
gen.
Ziet gy nu we], lezers, waèr dat nacrloe gaet? De
heeren fcrère en Rogier, twee ministers die hel land
naer den bliksem helpen, betalen de Indépendance
van Brussel en den Journal de Liége van LuikEn
waerom betalen zy die f Om liuune politiek te delen
deren dat wil zeggen om alles wat zy doen te loven
en te pryzen, al was het vyf-en-lwinlig mael legen
de interesten van het land.-En de broodschryvers
fransche ratten als zy zyn, geven aen hunne palroo-
nen zoo veel wierook als zy maer slikken kunnen
al wat de ministers doen is,, schoon en goed. Ver
kwisten zy de penningen van het land, bravo roepen
de broodschryvers, dat zyn mannen die goed gebruik
weten te maken van het geld van den Stael. Brengen
zy hel land lol over zyn ooren in de schuld bravo
roepen de broodschryvers, dal heet de finanlien be
slieren gelyk het behoort. Stellen zy eene verfoeie-
lyke wel voor, bravo roepen de broodschryvers,
dat is nu eens eene goede, eene wyze, eene onver-
beleriyke wel. Willen zy hel volk nieuwe lasten op
brengen bravo roepen de broodschryvers in hunne
gazellen, nu hebben wy ministers die het volk ge
negen zyn.
En ziel daer, lezers, wat hedendaegs de politiek
der de gazellen is. Die vreemde broodschryvers ver-
koopen regt en waerheid voor eene handvol geld
zy zouden het Ipnd zelf verkoopen, indien zy konden,
om hunne beurs te vullen, en waerom? Omdat zy
zich hel geluk van het land niet aentrekken, maer
enkel scliryven uit eigen belang. En dat zyn nog-
taus de mannen die alle dagen over ons land schry-
ven, die de politiek van belgië willen bestieren, en
wier verkocht geschryf alle dagen het geheel land
door gelezen wordt.
De Journal des Flandres van Gent heeft ook eenen
langen tyd hel liberael ministerie verdedigd, omdat
hy zekerlyk meende dat hel ministerie het goed voor
had. Maer sedert dat hy gezien heeft dal de heeren
Rogier, Frère en Tesch venyn in hunnen steert
hebben; sedert dat hy gewaer is geworden dat die
ministers de interesten niet van hel land maer van
eene staeisparty behertigen, sedert heeft hy opge
houden ministerieel te zyn, en durft hun nu de waer
heid in ’t aenzigl zeggen. Hoe komt dat? Dat komt
daeruit, dat de schryvers van den Journal des Flandres
Vlamingen zyn, Belgen van geboorte en van afkomst,
en die Belgisch bloed in hunne aderen hebben.
Wanneer zy dan opgemerkt hebben dat het land
slecht bestiert wordt, dat het gouvernement niet
regtzinnig is, dan heeft hun vaderlandsch hért in
hunnen boezem gesproken, en zy hebben de minis
ters niet meer willen defenderen.
Zoo zon het altyd moeten zyn, maerongelukkiglyk
zoo is hit niet. Dat de schryvers van eenen journael
zich bedriegen; dat zy meenen het goed voor te
staen, en er neven slaen, zulks verstaet men, wmt
missen is menschelyk. .Maer als men het vaderland
opregt genegen is, dan ziet men vroeg of laet zyn
ongelyk en men erkent dat. Zoo doet eenen jour
nael die van Belgen geschreven wordt. Maer de jenr-
nalen die in handen zyn van vreemde ratten erkennen
hun ongelyk nooit, omdat zy niet willen. En waerom
willen zy niet? Omdat zy voor het land of voor de
waerheid niet scliryvenmaer voor hunne brood-
schapraei.
Zoo lang België vreemde gazetschryv'ers hebben
zal, zullen wy er meé gefopt zyn, en zoo lang ook
zal er verdeeldheid heerschen in he! land. Indien
het volk zoo wys was van geen andere gazetten té
willen lezen als die door ware Belgen geschreven'
zyn, het zou er anders gaen. Der-zaken van hef htrrd"
zouden beter bestierd worden hét gedrag vin" dé-
ministers zou beter nagezien wordenen de natré'
zou niet alle dagen bedrogen worden door leqgen-
achtige gazetten, die de publieke opinie op den
doolweg brengen.
(Belg).
Zy was dood, zegde men! Eenigen zelfs ver
zekerden dat zy ze hadden zien ten grave dragen,
gelyk eerlyds monsieur Malbrouck, par guatre-
z-ofliciers. Men sprak alreeds van de Ivkredc,
die M. Dequesne, inspekteur van het middenbare
onderwys, ter dezer gelegenheid zoude uitspieken
met hulp van M. Juste, Rogier’s historièschryver,
VAN DE GAZETTEN.
Wat is eene gazet? Een nieuwsblad, zullen onze
lezers zeggenmaer zy zyn mis. Dat was zy éertyds,
doch uu is eene gazet een leugenblad, een blad vol
van bedrog en van misleiding.
Eertyds dienden inderdaed de gazetten byna voor
niets anders dan om het nieuws van het land en van
vreemde landen aen het publiek bekend te maken,
en de gazet die het eerste en het nauwkeurigste
uieuws gaf, was dan de beste
Nu is het nieuws maer eene byzaek het voor-
naemste is de politiek. Eene gazet, die van geen
politiek spreekt, wordt niet meer geacht; hel is de
moeite niet weerd van ze te lezen. Hoe is dat zoo
veranderd? Dal is veranderd sedert dat de landen
constitutioneel zyn geworden. Zoo lang de koningen
ten volle en alleen meester warenhielden de ga
zetten zich weinig met politiek op, ten eerste omdat
het volk zich met de regering van het land niel be
moeide, eu ten tweede omdat het gevaerlyk was de
ministers en andere slaetsmannen aen te randen Die
- wat té stout dorst spreken geraekte in ’t kolen
daer wierd hem den mond gestopt.
Nu, in tegendeel, dal er in de meeste landen cons
tituties bestaen, volgens welke de koning en de mi
nisters moeten regeren; nu dat het volk zyne repre
sentanten kiest om, in zynen naem, hel gedrag van
de ministers na te gaen, om de wetten te maken,
de lasten te betalen, enz. nu begrypt men dal bel
volk zich meer met de politiek bezig houdt en beter
oplet naer hetgeen er in den Stael gedaen wordt.
Nu ook hebben de gazetten alle dagen slof genoeg
om Over de politiekdat is over het huishouden van
den Stael le redeneren, en dal doen zy.
Wordt er eene wet voorgesteld, de gazetten zeg
gen.er hun gedacht over; zy keuren ze af of keuren
ze goedzy loonen aen wat er moet aen veranderd
worden, of waerom zy niet deugt, enz. Doende
ministers iels, de gazellen zeggen of zy wel of kwa-
lyk doenwordt er eene plaets gegeven, zy onder
zoeken of de gene die ze bekomt, verdiensten heeft
of niet, en zoo met alles wat er in den Stael venigt
wordt.
Daer zou nu geen kwaed by zyn, indien de schry
vers van de gazetten eerjyke en deftige lieden waren,
die versland hadden van de politiek en die altyd
en in alles het welzyn van ’tland voor oogen hadden.
Maer daer zit de knoop.
De grootste hoop van gazetten zyn in slechte han-
------T---
ZWÏG JOAGF.V, ALB EK GKOOTE
ME1SCI1EM BY Zl\l
Alle aflichen, by den uitgever van dit blad gedrukt,
worden onvergeld in het eerstkomende nummer geplaetst.
Brieven en geld vrachlvry toe te zenden.
Er bleef dus niets over, dan l“ gehoorzamen, én ik
wierd naer de hoogeschool gezonden. Met diepen weemoed
en het hert vol benauwdheid, verliet ik myne ouders; ik
zag de hernieuwing te geinoel van al het verdrietigedat
myne blooheid my op de kostschool had over den bals ge
trokken. Doch hierin wierd myne vrees gelukkigerwyze niet
verwezenlykt. Het leven aldaer vond ik geheel iets anders,
dan hetgene ik tol hiertoe gewoon was. Daer beslaet eene
volkomene grenzelooze vryheid voor den student by woont
de koersen naer welgevallen by, toekent er op wal hy niet
geernezou vergelen, en verders is hy geheel meester van
z.ynen lyd; hy kan zich met zyne medestudenten verbinden,
of, indien hy zulks verkiest, op eene gansch afgezonderde
wyze leven,
Myn karakter deed my natuerlyk aen deze laetste levens-
wyze den voorkeur geven. Ik huerde eene kamer, verre v’an
de wyk waer zich de meeste studenten bevinden ,-en daer
leverde ik my geheel aen de studie over. Zoo bragt ik hel
geheelejaer in eenzaeniheid door, en myn voortgang in
kennissen, dit wierd ik zeer goed gewaer, was snelja
sneller dan dien van de overgroote meerderheid der andere
jongelieden, die de universiieit bezochten. Indien ik maer
half zoo veel moed als kunde had bezeten, zoo zou ik voor
zeker myn aenstaende examenmaxima cum lande onder-
ET BOTEBKUIFJE
MET EEN GRAENTJE ZOUT.
gaen hebben. Maer hier moest myne ongelukkige bedeesd
heid my weder geheel in een valsch licht stellen.
Wat'angst ik heb uitgestaen, de dagen die myn eerste
examen voorafgingen, is onbeschryvelyk. Om inyeenigeu
moed in te boezemen begaf ik my dagelyks naer de zael,
waer de examina plaels hadden; zoo trachtte ik niy..aen hét
voorkomen der professors, die met het ondervragen belast
waren, te gewennen. Dit had ik vele herhaelde malen ge-
daen.en had eindelyk de overtuiging gekregendal ik
zoo niet geheel onbevreesd, ten minste met geene al te
groole belemmering, de beproeving zoude onderstam.'In’
dit sireelend gedacht, zag ik met minder angst liet ontzag-
chelyk oogenblik- te gernoet.
De tol het ex'amen be’paelde dag kwam eindelyk aen. Zeer
vroeg was ik’ des-morgens opgestaen, want den gejjeehm
nacht had ik geen óog kunnen toedoen. Ik wilde geengn
kofly drinken uit vrees dal deze drank myne zenuwen te
zeer zoude aen den gang gezet hebben.
De lyd kroop als eene siek zoo langzaen:voorby. Eene
halve uer vóór hel oogenblik wanneer ik my moest op de
universiieit bevinden, begaf ik my, voor den eersten keer
van myn levenin een kotïyl uis. Ik heb nooit naderhand
kunnen begrypen hoe ik onbevreesd genoeg kon zyn mil
er in te in den en den jur.on een «las water met suiker té;
DERDE KAPITTEL.
Myn vader had het in zyn hoofd vastgesteld dat ik een
advekaelzoude worden. Welnu, van alle mogelyke beroepen
waeronder men had kunnen kiezenwas dit zeker het gene
allerminst met myn karakter en neigingen overeenkwam.
Wat! ik, die zelfsmyne stem,"in het byzyn vaneene enkele
vreemde persoon, niet dorste verheffen, zoude in het aen-
Schyn van eene. talryke menigtewaervan elke byzondere
persoon zyne oogen op my zoude gevestigd hebben.de
verdediging van eenen beschuldigden moeten opnemen!
Neen, nooit zou my dit mogelyk zyn en het gedacht alleen
d'ed my sidderen en beven. Maer myn vader had het aldus
uitgesprokenen wal hy eens had gezegd, was onweder-
roepelyk. Ik ging by myne moeder klagendoch de goede
vróuw, die zich hei verhevenste denkbeeld van de door-r
acht haers echtgenoots vormde., was overtuigd, dat hy
myne ware beslemming doorgrond had. Zy beptelde zich
derhalve, my op eenen zachtmoedigen loon te antwoorden:
Mimi liefvuiler moet dit het bést weten.
ANNONCEN. 15 centimen den drukregel. Degenen,
welke tevens in hetzondagsSÜPPLEMENT moeten geplaetst
worden, genieten eene merkelyke prysvermindering.
r - -
--sj -
HOE DE NIEUWE POLITIEK VERREZEN IS.
PRYS DÉR INSCIIRYVING, betaelbaer voorop
Voor een jaer; in stad. fr. 500
- Buiten stad, vrachtvryA 6d)0
