EEN DONDERDAGBLAD
508,
Zevende Jaer.
iHXMilDE, 1 December 1855.
Voor Aenkondigingen, Tydverdryf en algemeene Belangen.
HET AllllENXENWOLD.
Degenen die van nu af een abonnement op hel
Boterkuipje nemen voor het jaer 1854, zullen de num
mers, nog voor nieuwjaer le verschynen, GRATIS
ontvangen.
van den laetsten oogst, gemakkelyker kunnen aen-
schaffen. Indien integendeel, het verbod van den
uitvoer voor uitwerksel heeft dat ons graen beler
en maer duer betalen hetgeen zy tc kort zullen
hebben.
E
De Denderbode vraegt dat het gouvernement de
lydende volksklas ter hulp kome, en dat zonder last
aen de Rykskas te veroorzaken. Ziehier de midde
len welke hetAelscbe blad aenduidl.
1° Dat men de dry wetten alschaffe op hel on
derwys,en er zullen reeds 7 millioenen ’s jaers ge-
spaerdzyn. Ja, Belgen, gynioel jaerlyks 7 millioe-
De Kamer der Representanten houdt zich nog
altyd bezig met de beraedslaging der wet over de
levensmiddelen. Zeer waerschynelyk zullen de de
batten gisteren een einde genomen hebben en zal
bel behoud van den vrijen uitvoer der granen ge
stemd zyn geweest.
den oogsl van 1855, zal zoo veel te gemakkelyker
ingevuld kunnen worden.
Degenen die, in duren lyd, den uitvoer onzer
granen willen verbieden, spreken geheel anders
Behouden wy, eerst en vooral, zeggen zy, het
geen wy bezitten, dat is beletten wy den uilvoer;
en indien, in weerwil van het verbod van den uil-
voer.,.de_ pryzen op onze markten zoo hoog worden
als degenen der andere markten, ons te - kort zal
zop'groot niet zyn, en wy zullen ons hel graen, dat
ons'óülBreekt ten gevolge van de ontoereikendheid
landen, de bclgiesche verbruiker zal beterkoop
brood eten dan de vreemde verbruiker, en hy zal,
later, indien de ongunstige omstandigheden van
den invoer niet veranderen, gemakkelyker een klein
verhoog kunnen betalen om zich de noodige
granen aen te schaffen. In allen gevalle, hel ver
schil van den prys dien men, misschien in mei of
uny aenstaende zoude moeten ondergaen, zal maer
kunnen beslaen in het beloop dep kosten van het
vervoer uil de landen waer de graenhandel vry is,
onaengemerkt dat de ladingen die alsdan op weg
zyn, eerder zullen aéngeboden worden aen den bel-
gieschen koophandel, .omdat, in deze veronderstel
ling, de pryzen alhier hooger zullen zyn.
Dos, met het stelsel van den vrijen uitvoer,
moeten de pryzen aenslonds verhoogen, opdat de
invoer mogelyk zy.
nement godaen heelt om de yzeren wegen te leggen
en le beryden. Die Kompagniezou voorzeker in ons
land zoo wel als in Engeland, Frankryk en Pruisen
goede affairens gedaen hebben. Die mannen, de
wi'ke.z.eker wel kunnen rekenenden tellen, wisten
ook dat een gouvernement imbekwiièm is om
schoolmeester le spélen, voerman le zyn en koop
man of nyveraer te worden.
5° Hoeveel millioenen worden den hals niet ge-
krookt om den Brusselschen sterrekyker en eenen
Vleminckx m het leger te betalen om 100 schry-
vers in de kantoren van de ministers te belalen
waer er geen lOnoodigzyn.Om dwaze statistieken
te maken en belagcbelyke onderzoeken le doen
om beddekens, printjes en schilderykëns te koopeti
van 50,000 fr. ,Om vreemde broodschryvers te
onderhouden en boeken en gazellen te verspreiden
die den walgende verachting van bel volk ver-
De voorstanders van den vrijen uitvoer der gra
nen, ten allen lyde, zeggen voor hunne reden
Wy moeten trachten goede prijzen te krygen. en,
om dezelve tc krygen, moeten wy beginnen met het
getal der verbruikers te vermeerderen, dat is Wy
moeten het graen laten uitvoeren. Wanneer, door
dezen middel, de pryzen op onze markten zoo hoog
zullen gerezen zyn, of nog hooger dan degenen
der markten van de naburige landen, de vreemde
granen zullen by ons, in grooler hoeveelheid inge-
■P .m
Z
1
tien naer d’onlvangers dragen om, ten uadeele van
hel vrye onderwys, een gouvernementeel onderwys
ote betalen, en om Belgenland ongelukkig en onre-
koop zy dan hetgene op de markten der andere geerbaer te maken gelyk Frankryk. Wat dunkt UI..
achtbare lezers, indien gy tusschendeze twee zaken
mogt kiezen of wel.de dry wetten ophel onderwys
behouden en uwe broeders te zien vergaen dooi den
hongersnood, ofwel de drie wellen te zien verdwy-
jjen en uwe broeders getroost en geholpen te zien
met 7 millioenen ’s jaers? Zoudt gy een oogenblik
iwyfelen aen uwen keus? Zoudt gy niet aenslonds
roepeu Leve hetvryeonderwys! Weg mel de wet
ten van vryheidsschending; de armen gaen jaerlyks
7 millioenen onderstand bekomen
2° Men kan nog 5 millioenen per jaer vinden in
hel bestuer van den yzeren weg. Peist niet dal dil
eene ongegronde en valsche onderstelling is. Want,
voorleden jaer, heeft eene Engelsche Kompagnie
onze yzeren wegen willen koopen,en al de onkosten
terug keeren en leeningen afleggen die ons gouvet-
In het systeem van hel verbod van den uitvoer,
het ware maer missshien den aenstaenden zomer,
dat men hooger pryzen zoude moeten belalen.
De voorstanders van den yrijeti uitvoer willen
dal de granen het gansclie jaer doefr duer zyn;
-. - de anderen willen eerst de granen, die het land be-
voerd worden, enjiet te kort, dat wy hebben op Zll> aer) eerien voordeeligen prys kunnen koopen,
den van iXaa. zul znn vppHa pAmakkelvknr i
ET BOTERKUIPJ
’Wi: i ‘EE.\ GF.AENTJE ZOl I
ANNONCEN. 15 cenlimen den drukregel. Degenen
worden, genieten eene meïkelyke prysverniindering
weg uren ver zich uitstrekte, gehoord; maer nog geene
ondervonden, en nu bereidde ik eenschoon peerd, had twee
pistolen in den gordel en daerby eene welgevulde beurs.
Zonder vrees naderde ik het beruchte woud, reed er bin
nen het was er zoo stil, geen vogel die zong het loof
on dorre takken ruischten naer den grond neerik reed
verder een huis in hel woud, eene ruslplaets voor reizi
gers stond uillokkend midden in het groen, met het op
schrift Eenen lieven goeden morgen, wandclaer!
Wat vriendelyke groet in deze groole uitgestrektheid van
enkel hoornen 1 Maer myue zaken vereischten spoed; ik
leed honger noch dorst, draefde deswege verder en kwant
zoo gelukkig als een jongeling dat op myn jaren zyn kan,
hel woud uit. De aengelegeuheden, om welke myn vader
my gezonden had, waren welhaesl afgehandeld, en na ver
loop van eenige dagen had ik ook hel kasteel van den ge-
nerael bereikt, dat reeds weder digter aen den terugweg
gelegen was. Het onlhael was herlelyk; eene onmiskenbare
vreugde blonk uil het aengezigt van den ouden krygsman.
Evenwel, eene zekere soort van droefheid liet my niel toe,
hier lang te blyven ik verklaerde myn peter, dat ik ge
noegzame rusl en verkwikking genoten had, en de terugreis
wenschte te activeerden. u Dit zal niet zyn, antwoordde
de generael; de middag.is voorby, en voor ’t vallen van
den nacht zoudt gy nauwelyks het boseh bereiken. De
moedigslen zelfs wagon er zich op dien lyd niel in. Maer
morgen moogt gy, zoo vroeg gy will, vertrekken, en myn
trouwe knecht zal u vergezellen.
De morgen kwam. Na een krachtig onlbyt nant ik af
scheid van den weerdigen grysaerd en ondernam, de reis
mei myn bediende Pieter.
Dit boseh, eens tentyde van Karei den Stoute, de belang-
ryke maer levens gevacrlyke schuilplaels van Willem van
der Marck, de wilde ever der Ardennen, stond nog
over ongeveer eene halve eeuw in een kwaden reuk. Daer
hadden eene menigte misdaden plaets; reizigers van
verschillenden ouderdom en geslacht, die, gelyk men wist,
door het woud moesten komen, verdwenen aldaer. Wel was
er geen gebrek aen maelregelen der regering, om de ver
miste slagtolïers op le sporen, of de wyze van hun verdwy-
nen gewaer te worden; maer geene onderzoekingen, van
welken aerd ook, waren in staet om de ongelukkigen of de
plaatsen te vinden, waer zy, waerschynelyk, op gruwelyke
wyze, verdwenen waren, en deze digte sluijer bleef langen
tyd zonder opgeheven tc worden, over alle geheimenissen
van dit schrikbarende woud uitgebreid.
Myn vader, zoo verhaelieen jongman, die in dit woud
in weinig uren veel beleefd beeft myn vader riep my
eens op myn kantoor en droeg my op, om tien volgenden
dag eene haudelsreis naer hel noorden van Frankryk le
ondernemen. Op den morgen van myn vertrek gaf by my
een verzegeld pak voor zyn handelsvriend over, en le gelyk
ook een brief aen eeu dierbaren vriend zyner jeugd, myn
peter, den generael Mercier, by wien hy my vooraf de
hertelykste ontvangst beloofde. Met myns vaders zegen
vertrok ik.
Ik was toen twee-en-twiatig jaer cud, had de wereld
maer alleen in tooverlicht der jeugd gezien, had dikwyis
van de gevaren van het woud der Ardennen, waerdoor mtn
Vi af ze zeggen voor hunne reden, degenen die
den vrijen uitvoerder granen vragen, en wat, de
genen die vragen dat, in duren tyd, de uitvoer
der granen verboden worde.
ln de laen van het kasteel onderzochten wy onze pistolen,
en draefden dacrop voorwaerts.
Weldra hg het vreesselyke woud voor ons. Wy reden
hetzelve binnen. Ik wil het niel verbergen, ditmael kwam
het my met zyne uitgestrektheid en onafgebroken stilzwy-
gen schrikwekkend voor; maer ik had immers een sterke
leidsman by my, en hy hanteerde zyne pistolen als de beste.
Geen ziel echter, die ons hoordeslechts nedervallende
dennentakken wisselden hel droevige, eentoonige stilzwe
gen af, en langzamerhand wierd ik weêr heel wel te moede.
Éindelyk blonken ons dan ook de wjüe muren van de her
berg le gemoel. Lael ons daer etmkleine ververscliing
nemen, Pieter! zeide ik, en steeg van het peerd.
Op de gaendery die, even als in de huizen van hel Eni-
tnenihal in Zwitserland, rondom hel huis gebouwd was,
stond nu een jongeling, ach zdo vriehdelyk, zoo schoon,
als een engel der onschuld en des vi'edes. Jaren zyn sedert
voorbygegaen, jaren, die de schoonste indrukken voor
andere doen verflauwen of verdwynen, maer nog even
frisch en onyeranderlyk schoon, als eens slaei die jongman
voor myn geest. Hy trad tot aen den rand der omheining en
zeide lol my
Kom hier naer boven, als ’l u belieft, mynheer!
Diensvolgens klom ik langs den trap naer de gaenden.
en de lieve jongeling leidde my in eene kleine, aerdige,
maer sie lyk gemeubeleeide kamer de eetkamer, zoo als
hy die noemde.
Ik heb nooit met de liefde gespeeld, en nooit heb ik ver
gelen, dal een jongeling teer en met ontzag dient behandeld
te worden. Wee hem, tlie de ontschuil! vèrmoori! Maer iu-
erilaed, dil bekoorlyke schepsel was al te aenirekkchk. In
ju.
PRYS DER INSCHRYVING, belaelbaer voorop
Buiten stad rvraclilvry 000
Voor die dc Zondagsciie Uitgave begeren fr. 800
ANNONCEN. 45 ceiilimen den drukregel. DegenenAlle aflicheu, by den uitgever van dit blad gedrukt,
welke levens inde zondagsche Uitgave moéten geplaetsl worden onverguld in het eerstkomende nummer geplaelst.
Brieven en geld vraehlvry toe te zenden.
