a L N° 21. Achttiende jaer. Üixrnude, 20 Hei 1864. A enkondigingen. en Een Donder dtysblad voor algemeene Belangen, Tydverdryf k' DE EERKBOF-KWESTIE. VIER nWEIIKEI (vertrek) «C23Bsw®fcaei in gewyde atrde, op kalholyken t i; lil FEUILLETON VAN ’T BOTERKUIPJE. ll uit het leven stond soms geruimen tyd droomend op den gloeijenden ging zette, tot dat eene forsche band het op zyne plaets terug slingerde. Ach daer wierd zyne arme moeder door de raderen verpletterd daer ook was zyne arme vader, vóór den tyd vergrysd en stram geworden, en hy bedelde - i. Onder den titel Lisez ceci el faites-le Ure d d'autres 12 05 1-2 12 1-2 -20 1-2 50 12 40 12 50 1 00 1 05 1 20 II. Ten tweeden, zegt de Opinion VFaerom doet de geeste lijkheid van België niet wat de priester doet voor 't groot kerkhof te Parys? Daer namelyk wordt elk graf gewyd in hel by zonder, en daer bestaet geen onderscheid tusschen den 7 40 7 55 8 00 8 10 8 20 8 50 8 57 8 45 9 55 9 15 9 50 9 55 9 45 9 55 10 05 10 12 10 20 10 50 7 50 7 5" 7 45 7 55 S 05 8 15 8 25 8 50 8 45 5 50 5 57 6 05 6 15 0 25 6 55 6 45 6 50 7 05 die aenspraek maken om grond,te zyn begraven. Doch, hoe kunnen zy een zoogenoemd regt inroepen dat de Kerk niet erkent en hei welk door de Grondwet zelve wordt veroordeeld? De wetgeving immers heeft zorg gehad een onderscheid te maken tusschen het kerkhof van den protestant en dit van den katholyke. Daerom heeft zy sinds i onbeugelyke tyden den volkswil bekrachtigd, welken na- algemeene plaets is inelyk wil dat elke eeredienst zyn eigen kerkhof beeft. I Het is waer dal de Solidairen en 2 10 2 15 2 .50 2 40 2 50 5 00 5 07 5 15 5 25 Cimelières et petitions, hetgeen in T vlacmsch wil zeggen ABONNEMENTS-PRYS HY JARE (voorop betaclbaer) Buiten stad. Franks; met bet Supplement. ftt Franks Men schrytt in ten b.ureele Wilgendykstrael, N° 20. Annoncen, den drukregel, 15 eentimen. Alle Aflichen by den Uitgever dezes gedrukt, worden onvergdd in het Bot. geplaetst. Daerenboven v.orden er wekelyks een groot acntal nummers verzonden, om des te meer publiciteit aen de bekendmakingen te geven. I.tCEITERVELUE ('.orlemarck llaiidzaeme. Zarrcn Eessen D1X.UUOE. Oost kerke Avecapelle Veurne (aenkomst) hier niet onderzoeken dit zullen wy by eene andere j gelegenheid doen tot hoever het kerkhof, dal wel eene diensl |iebt afgescheiden, af haukelykheid is der kerk (une dépendance del'église), alsde I -- uitsluilelyke eigendom aenzien kan worden der gemeente, schande houden I maer wy stellen vooreerst deze vraegAN ie zyn ze die zoo katholyke kerkhof. Echter welhocge zyt Solidair, vyand l aen de zoogenaemde bygeloovigheid niet der kalholyken, en ge will den schyn hebben er na de dood aen te gelouven? Maer dil is zeker niet logiek Jaraaer, zeggen zy nog, wy willen inden verdoemden hoek niet begraven worden. Maer dit gebiedt de Kerk ook niet. De Kerk wil liaer regt hebben op den grond die haren eeredienst is toegewyd, doch bekom mert zich niet met hetgeen liaer niet aengael. Dal dus de gemeente, als ze T goed vindt, een schoon hofke make, daer ryke marmeren grafsleenen late oprigten onder de schaduw van cypresboomen, en de kalholyken zullen er niets tegen hebben en zoo zullen de vrydenkers en Solidairen met grootere pracht begraven worden dan de kalholyken zeiven. Eerste kwartier der lllacn, den 15, Volle mnen, den 21J Laetste kwartier, den 28; Neuter macn, den 6. dringend hel warmeugsel, den pe'le-mêle zoo men ’t heet, i van ,|e fi(.rk in uw ]eve[li „e «.Hooft I op het katholyke kerkhof eiseben? Zyn hel dc kalholyken I a. J O neen. Zyn het de protestanten, de joden, de schiestna- rieken? Ook uiel. Maer hel zyn die mannen die, alhoewel den naem van katholyk willende behouden, zich nogtans, L zoo niet meiden naern dan toch met de daed, hebben afge- scheiden van de Kerk, mei liaer gezag niet meer te er- I kennen en al hare inrigtingen, als deze van den Sl.-Pielers- Penning, dervoortplanliug van hel Geloof, der H. Kindscli- heid, van hel werk der Arme Zusters, enz., enz., ineen belagchelyk daglicht le stellen en openilyk tegen te werken het zyn die mannen die de voorschriften der H. Kerk niet I volgen willen, die de Biecht als een belagchelyk iets doen doorgaen en in de kerkplegligheden, in de processien, enkel eene inaskarade zien hel zyn nog die mannen die zich om de belangen der Kerk niel in ’t minste bekom meren, wie het even is of de Kerk verdrukt wordt of ge ëerd en welke daerom altyd overgaen lot de meening der verdrukkers van de Kerk het zyn eiudelyk de Soli dairen, ja, zy die openilyk de Kerk verloochend hebben, De priester antwoordde niet; maer een tracn rolde langs zyne wangen en baerd. Hy was diep ontroerd door dit eenvoudig verhad. Eens zag ik weder dat eenvoudig lydetke, dat steeds als door ingeving naer die plek getrokken wierd, door eene baldadige hand mier zyne plaels terug gesleurd. Hel bloed stroomde uil eene wonde aen zyn mager hoofdje. Myn hert vlamde van veronlweerdiging, en toespringende wilde ik den ellendeling voor eene dwingelatidy straffen, die hy door een lach nog halelyker maekte. Terug, brulde hy my toe, kind des moordenaers! Eene rilling doorliep myne lidmaten het was alsof de vloek myus vaders my op nieuw trof. Alles was gezegd. Hy sidderde op myne nadering alsof ik een hooze geest ware geweest. Hy wierp my van verre eenige zilverstukjes toe. het loon voor mynen arbeid, en my dunkt dat ik nog zyne scherpe stem hoor: «Weg! weg!... gy zoon eens moordenaers.... Daerom ziet gy altoos zoo somber, zoo onheilspellend O, ik bemerk het thans, gy wildot my bestelen, gy wildet my vermoorden. Vader, ik moest de opwelling van een goed gevoel met vele tranen bekoopen. Niemandniemand reikte my nog de hand toe! Slechts toen ik des nachts by den kolen- gloed was ingeslapen, hetgeen men my nog vorgund had, verscheen my Lenora, in het wit gekleed.... O zoo schoon kunnen de engelen niet zyn! Zy bleef lang peinzend op my staren, en ik zag tranen uit hare oogen rollen.... liaer Yzeren weg vnn IJcklerveldc op Veurne. Verlrek-uren der treinen. I JULY 1865. I Veurne - (vertrek). I Avecapelle I Oostkerke I Dixmude. I Eessen I Zarren I Handzaeme Coriemarck Lichtervelde (aenkomst). 1-, katholyke en den nicl-katholyke, of den andersdenkende. Eene zulkdanige redenering maekl niel minder onze verwondering gaende. Hier is kwestie der regeltucht var. ernen eeredienst. Door de kerkwetten is aen de katholyke geeslelykheid be volen van niet toe te laten dat ketters, scheurmakers, zellmoorders als T ware in gemeenschap begraven worden mei de kalholyken, bet gemeenscha ppclyk leven dal op de aerde bestaet onder de menschen van alle Iceringen, na de dood geëindigd zynde. Noglans, daer er geene regels zyn zon der uitneming, noch zelfs geene wetten zonder uitzondering, heeft de Kerk getolereerd, zoo als men T noemt, dal in som mige gevallen, als b. v. in eene stad gelyk Parys, alwaeror dagelyks honderden menschen sterven welke misschien dertig versebillige eeredienslen belyden, dat daer, zeggen wy, gezien de onmogelykheid van hare welregeling op de kerkhoven naer de letter uil te voeren, do menschen die buiten den roomsch kalholyken godsdienst sterven, be graven worden nevens en in de rangen der kalholyken, wier graven zy een voor een wydt. Hetzelfde moet ge zegd worden voor die landen of gewesten, alwaer de men si hen, meestal hel Geloof verloren hebbende, de regten der Kerk niel meer zouden willen erkennen. Maer is dit by ons wel het geval? Neen. Zoo als wy zegden, zynde minnen die de schending van het katholyke kerkhof willen, meestal mannen die aen de Kerk niet meer ge- looven, die hare geboden niet onderhouden en hare gods dienstige instellingen en liefdewerken in minachting houden, en deze maken, God dank, op ver na het hon derdste deel niet uit van Belgiè's bevolking. Dat het waer is 't geen wy zeggen, bewyst overigens de schryver der Opinion zelve. Na te hebban laten uitschyncn dal de Kerk geen hoege- naemd gezag uil le oefenen beeft, maer dal alles aen de regeling van den Staet moet onderworpen worden alsof de kalholyken die aen hel roer zyn van den Staet, niet evenzeer als elke katholyke iu het byzonder, in alle gods dienstige kweslien het gezag der H. Kerk erkennen moes ten vervolgt hel Y'persch bhd met te bekennen dat de Slael wel is waer hel regt niel heeft den priester te dwingen de kerkgebeden over hel lyk van den niet-katho- van de kinderen eens moordenaers. door A. SN1EDERS, Jr. I Leest dil en geeft hel anderen te lezenKerkhoven en petitiën, I kondigde de Opinion over veertien dagen een uitgebreid I artikel af, waerin het Yperscb blad vaststek Ten eersten Dat hel kerkhof eene welke aen de gemeente behoort, dat is aen aide inwoners l]et is waer dal de Solidairen en schyn-liberalen hier- zonder onderscheid, helzy deze katholyk zyn ofniel, en t(.gen inbrengen, dat de kalholyken in helleven evenzeer besluit met deze redenering, dat de geeslelykheid, voor wat de denkwys eeibiedigen van andersdenkenden als die van de regeling betreft, op hel kerkhof niets te zien heeft, maer hunne geloofsgenoten, hetgeen hun doel besluiten dat, na dal alles wat hetzelve betreft, moet overgelalen worden aen dc dood, er eveneens geene ongelykheid mag bestaen tus- de administratie der gemeente. st|1(,n |)Un en j(.ze hetsten. Maer wy vragen hun in ge- Die redenering vinden wy regt zonderling. VYy willen moe(je Waerom maekt gy aenspraek op de begravetiis in hier niet onderzoeken dit zullen wy by eene andere hel kalbo|yke kerkhof, gy die u va„ den kalholyken eere- of die len minsten de Kerk niet meer erkent? En zy antwoorden Omdat wy hel voor eene begraven te worden builen het ka- zonder er van te genieten noch te laten genieten. Hy was hard, ongevoelig en leefde slechts voor het goud, hetwelk by met zoo veel moeite vergaderde. Aen zyne zyde stond eene dochter, vader, die een engel van liefde en goedheid was. Geene moeder zuchtte ongetroost op haer slrooibedgeen kind, geen gryzaerd stak vruchteloos de vermagerde band tot haer uil. Zy was goed voor allen zelfs goed voor my, vaderHaer naem heb ik in myn hert bewaerd, als hel eenigste zoel herdenken van het verledene men noemde haer Lenora! In de uitgestrekte werkplaetsen, welke deze man be zat, werkleu vele kinderen, van welke men soms een ar- _r .,v. beid eischte die hunne krachten te boven ging. Men sloeg, verlaten kruis stond neder. Zyne vingeren hielden de hand men mishandelde ze somtyds. Helaes! zy wierden gebrek- *an dan menschenvriend omkneld, en zyn jeugdig bleek t kig in hnnne leedere jeugd, verkwynden, teerden weg, en gelaet bleef naer hel majesteitsvolle wezen des priesters na geruimen tyd daer als geraemten te hebben rondge bogen hy Het is vier jaren geleden, dat ik myne zuster hier den van aerd was en reeds onder hel lyden gebogen ging. Het afscheidskus gaf, met de belofte dat wy een jaer nadien stond soms geruimen tyd droomend op den gloeijenden •elkander op bet graf onzer moeder zouden wederzien, i stoom te staren, die de domme werktuigkracht in bewe- Helaes! ik heb dat woord uiet gehouden.... Vele dagen zwierf ik van deur tot deur rond, om ar beid vragende, en reeds begon het gebrek myne wangen uil le hollen, toen ik in eene fabriek wierd opgenomen, I 1 om daer tegen een gering loon dienstbaer te zyn. De eige- j loen lan8s 116 stralen om een stukje brood, naer was een dier belangzoekers, die hel geld opstapelen, Dat is droevig, niet waer! Tweede Vervolg. De ongelukkige zonk op den grafheuvel, wacrop het *2**11 «an L r r f am d *7 1t. I L a a van dan menschenvriend omkneld, en zyn jeugdig bleek gelaet bleef naer hel majesteitsvolle wezen ,,”.^^...0 -j-n- -- ferigt. Eindelyk stond hy op en, op het kruis leunende, I wandeld, stierven dikwyls de arme bloedjes. gon hy Z°° "’as er een dat ik innig lief had, omdat het goed

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1864 | | pagina 1