I r Juny 1864. Dixrnude, Achttiende jaer. N° 25. SUPPLEMENT VAN 5 '4 De Kamer. )or de 6 11 ordea IDE. n. i men n as- k der rifle a ben, en zegt, wie heefi hier by dit alles op eene deloyale wyze te werk gegaen, de katholyken of de liberalen?.. ree de bier), 1 52 64. r, R. en er 12ANG- hoone- geene gegronde reden is gevestigd. Ook wachtte de heer Dechamps niet zynen tegenstrever het on- gerynide zyner verklaring bloot voor 't oog te leg gen, hetgeen de algemeene toejuiching verwierf van ’t publiek in de tribunen. Om niet te breedvoerig te zyn over de uitleg gingen van M. Dechamps, zullen wy ons bepalen by de besluitselen die hel hoofd der bewarende gezindheid op ’t einde zyner verklaringen heeft gemaekt. Na dat de heer Rogier het de regterzyde tol eene grief bad gemaekt de kwestie van verlaging van den kiescyns voor de gemeente en provincie lis te ie van de te van i. Jn zitting van donderdag kwam de beurt van spreken aen den jood Hymans, die zondag in het O/ficede Publicilé zegde dat de Staet het regt moest hebben om al de geeslelyke afpersingen, als die voor den Sinl-Pieterspenning, voor de kinderen van China, voor de Maegd van Salette, de Kongre- galien en Bedevaerlen, in het land te verbieden en dal de Staet het kwaed moest kunnen treffen aen zynen oorsprong, namelyk te Romen. Dal hy gesproken heelt in den zin van Bara, laet dus geenen twyfel over. Het was ter gelegen heid der redevoering van den brusselschen gede puteerde, dal de heer De Theux, een der oudste leden van de Kamer, ze^de nooit eene zitting der Kamer te hebben bygewoond waer men zoo zeer alle welvoegelykheid vergeet. Na de redevoering van den heer Hymans, sprak de heer B. Dumortier, allusie makende op hetgeen de Doornyksche gedeputeerde Bara daegs te voren gezegd had, namelyk dat een heer van Doornyk, vriend van den heer Dumortier, een erfdeel ge roofd had in voordeele eener geeslelyke ordede heer Dumortier antwoordde dat dit eene bloole lastering is dat zyn kozyn M. Nedonchel zich nooit aen zulke daed pligtig heeft gemaekt. Maer de Voorzitter der Kamer riep hierop de heer Du mortier tolde orde, zeggendedat het zyne beurt niet was van spreken. Echter kon de beer Dumortier over dien verergerden leugen van Bara zyne ver- ontweerdiging niet langer bedwingen, en riep uit dat hy niet wachten kon van spreken by het hooreu In zitting van woensdag, heeft de heer Royer de Behr het programma der regter zyde, zoo als M. Dechamps, in den waren zin doen uilschynen. Doch hier heeft een lid der linker zyde het woord genomen en getoond waertoe de haet tegen het katholicismus al in staet is, zelfs wanneer er geene kwestie is de leering van Christus of de Kerk aen te vallen. De jonge gedeputeerde Bara, die mei de beurzen der kanonikken van Doornyk zyne studiën heeft gedaen, heeft ondet voorwendsel van het programma der regter zyde te beslryder, maer in feite met het doelwit om de aendachl van hetzelve af te trekken, bet katholicismus op de halelykste wyze aengevallen. Met die kwade trouw bezield welke het kenmerk is van al de wanden der Kerk, heeft hy schier van anders niet gesproken dan van de hatelyke lasten die de Kerk op de katholyken en vooral op de arme katholyken legt, namelyk met hun het werk van den Sinl-Pieterspenning aen te bevelen, met aelmoesen te verzamelen voor de verlatene kinde ren van China. Hy heeft gesproken van de erfdeel- tooveryen door de geeslelyke orders gepleegd en gezegd dal de katholyken, met aen 't Bewind te komen, maer eene zaek in ’t oog hadden, namelyk de kloosters, die hy voor eene pest aenziet in de maetschappy, op eene schrikbarende wyze te ver menigvuldigen. Het boezemt ons eenen af keer in ons verder met de redevoering van dien tolk der francma<;on- nery op te houden. Genoeg is het te zeggen dat de lasteringen die hy tegen de Kerk en hare in stellingen uitbraekte, by deze gelegenheid geens zins te pas kwamen. In deze zitting hebben wy nog den heer Soenens gehoord, den nieuwen gedeputeerde van Brugge, die onder anderen, in antwoord op de redevoering van den doornykschen godsdiensthater, uitriep dat men nooit zulke ontploffing van geweld had bygewoond. geene argumenten meer tegen hetzelve kun nende inbrengen met te verklaren dal de reg terzyde het overgroote ongehk had gehad van niet dan met een afgeteekend programma aen ’t besluer te willen komen. Het programma, zegde hy tol M. Dechamps, is niets anders dan eene vergulde pil die gy het publiek hebt toegeworpen om u hel ver trouwen aen te winnen van hel land. Alhoewel zulk zeggen deloyael is in den hoog- sten zin van ’t woord, gezien dit de goede trouw verdenken is van een man, ol van eene party, die wel zeker aenspraek maken mag op heerlykheid, antwoordde evenlwel de heer Dechamps op die onbeschofte rede van den ouden revolutiounair, die vroeger geen scrupuef* maekte om, in voor deele van koning Willem, eene samenzweering te smeden tegen koning Leopoldwiens innigste vriend hy heden zegt te zyn. De reden, antwoordde hem de heer Dechamps, waerom gy u nu zoo driflic tegen ons Program verzet, is gemakkelyk te begrypen. Dit is immers eene takliek van u«ent wege. Inderdaed, hadden wy geen programma voorgesteld, dan was het uwe party gemakkelyk het volk wys te maken dat wy de spoken der midden-eeuwen zouden terug ge roepen hebben, dal wy een stelsel van inkwisitie zouden hebben ingerigt, dal wy de schim van Phi lips den tweeden zouden aenroepen en het land aen de kloosters geslagtofferd hebben. Maer wy kennen u; de ondervinding heeft ons geleerd dal uwe party voor geene middelen achteruit deinst om tot haer oogwit le komen. Wy weten dat uw princiep in niels verschilt met dal van achiavel, namelyk dat alle middelen goed zyn wanneer gy maer uw doelwit kunt beoogen. En daerom is ’l dat, vooraleer aen ’l Bewind le komen, wy hel land volkomentlyk onze manier van zien hebben willen voor oogen leggen. Ziedaer de leden waerom gy van ons program ma niet hebt gewild en onze aenkomsl aen 't Be wind onmogelyk hebt gemaektGy hebt nooit ernstig gedacht om uw ontslag van minister le geven, maer uwe onmagt gevoelende, hebt gy wil len het land in dwaling brengen. Van den eenen kant hebt gy gezegd dat ons programma een af schrift was van ’tgeen gy vroeger hebt gegeven, en van eenen anderen kant, vindt gy het belagche- lyk, aensloolelyk. Hoe kunt gy dit aeneen knoo- pen? Dit alléén bewysl wel zeker uwe kwade bouw. Nu, wy hebbeu bet gezag niet nagejaegd gy hadt uw ontslag gegeven en ons gedaegd om aen hel Bestuer le komenwy hebben n ter goeder trouw geloofd, hierin loyaler handelende dan gy iet doel ten onzen opzigte, en ge hebt getoond dat gy met het land den spot hebt willen dry ven; wel nu aen u en uwe party de verantwoordelykheid van uwe daden. Hel land zal oordeelen. Dit is in ’t kort de verklaring van M. Dechamps. Zoo als het achtbaer lid der regter zyde tot de Kamer zegde, zoo ook zeggen wy nu tol onze le zers Lezers, oordeelt over het gedrag die onze tegenstrevers opziglens onze party gehouden heb- Eindelyk weten wy waeraen ons te houden vooi wat de ontslaggeving betreft van hel ministerie Frère-Rogier en de niel-aenveerding van hel pro gram der regterzyde. ’t Was dingsdag dat de Ka mer moest byeenkomen en dat M. Dechamps aen bet land verklaren zou waerom ’t program der reg terzyde door den Koning niet is aenveerd gewor den. De zaek was van belang; bet land kon niet I langer meer zyn ongeduld verbergen, immers ’stands toestand was kritiek. Sinds veertienden january, dag op welken ’t ministerie zyn ontslag had gegeven, beleefden wy een soort van republiek jn haer program gebragl te hebben, eindigde hy I waervan T land allengskens moede-was geworden. - - En niet zonder reden, ’t Ministerie was van kant getrokken en koning Leopold hield zich op in Engeland. Middelerwyl daegden de liberalen de katholyken uit om aen ’t bewind le komen, en wanneer deze bereidwillig de teugels van ’t goe- vernement in banden wilden nemen, zegden hun de liberalen dal ze niet gedoogen zouden dat een ministerie aen ’t besluer zou komen hetwelk sa- mengesleld zou zyn uit katholyken. Er bestond dus hier voorzeker kwade trouw. Wat was de oor- zaek dat de katholyken aen ’t bewind niet kwamen? Welke was de reden die de li beralen aendreel om van ’s lands bestuer niet meer te willen? I Ziedaer de kwestie waerover het land wenschtte ingelicht te worden en over welke de Kamer zich in hare laetste zittingen te verklaren had. De zaek was dus van gewigt, wy herhalen het; ook zien wy dat reeds lang voor de zilling aen- vang nam, hel publiek zich in de tribunen der Ka mer verdrong om getuige te zyn der verklaringen I die door de hoofden der beide partyen zouden ge geven zyn geworden. De beurt van spreken viel eerst aen M. Rogier, die zich bepaelde met te zeggen dat hel ministerie, na gedurende byna vyf maenden zyn ontslag le hebben aengeboden, hetzelve den 23 mei heelt in getrokken en aldus aen het hoofd der zaken blyfl. M. Rogier besloot met deze woorden, dat, indien het kabinet bestreden wierd, het deKameis zou ontbinden en eenen oproep lot liet land doen. Nu viel de beurt van spreken aen M. Dechamps, onder wiens naem het programma der legterzyde is verschenen. Onze lezers zyn met dit program bekend. Nu, M. Dechamps schetste in breede trekken de trou weloosheid af van ’t ministerie dat zyn ontslag had gegeven, en daerna de regterzyde had uitgedaegd om aen het roer le komen, terwyl het intusseben voor geene middelen achteruitweek om de aen komsl der katholyken aen ‘t bestuer onmogelyk le maken. Inderdaed, na zich op voorhand verstaen te hebben met zyne aenhangers om welkdanig ministerie ook dat niet het ministerie Rogier Frère was, onmogelyk te maken, verklaerde de heer Rogier dat de eenige reden waerom het ontslagge- vend kabinet van geen ministerie-Dechamps wilde, den opstel was van zyn programma. Dit program ma vindt de heer Rogier belagchelyk, zoo niet voor den vorm, dan toch in den grond. En de grootste grief die hy tegen hetzelve inbrengt, is de verlaging van den kiescyns voor de gemeente- en de provinciale kiezingen, alhoewel hy het is die in zyn programma van 1847 niet eene hervorming der kieswet voorstelde voor wat de gemeente, maer voor wat de Kamers betreft iets wat zeker van een grooter belang is. Toen vond de heer Rogier deze hervorming grondweltelyknu echter I vindt hy eene verlaging van den kiescyns voorde gemeente- en provinciale kiezingen, anti-konstilu- I tionneel. Men ziel dat dit een uilvlugtsel is dat wel op IT BOTERKÜIPJE 4INE. 15 45 9 15 50 15 10 10 0 50 28 - 18 25 55 10 1 50 2 14 19 50 H 50 15 25 12 75 9 95. 5i 29 27 50 18 50 1-4 24 5 2 18 01 98 50 18 97

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1864 | | pagina 1