II I I lit ij h I I i - En hel v hedet eens verhr en vf Bonn word van sluite mens huich I i’ I II. moderne prtn- Wordt voorlgezel I bcgrypeu dat ze geen scbtifl in de kerk mogen 3 8 t rvis.ss.ut,-v j l- "jji Kerk welke in de Encycliek voorkomen? Omdat ze bang zyn dat hunne lezers die begrypen zouden. Begrepen ze hunne lezers, dan was al de praet dier gazetten bekend voor hetgeen hy is, enkel zwetserij en anders niets, maer zwetsery zonder waerheid. ;a er onvcrgeld vernacht en I. Als ge wilt spreken over ernstige dingen, dan moet ge hel Weekblad noemen, andeis valt ge van de eene dwaesheid in de andeie. liet bladje is zoo scherp beslagen wanneer het zich waegl op ’l po litiek terrein dat een man die niet vast op zyne sehaelson staet, wel duizendmael riskeren zou den nek te breken op het ys. En gelooft niet dat wy överdryven; wees zeker dat ge geen kleinen reus moet zyn om den konfrater om te flikkeren. Daer zyn van die dingen die het aen alle man niet ge geven is te kunnen beoordeelen, omdat niet zel den zyn versland iels of wal mank gael; maer als het Weekblad eene kwestie aenvangt, dan is hel meester in zyn vak. liet is wel onnoodig van dit hier vast te stellen, want de lezers van dit bladje zyn er maer te zeer van overtuigd. Maer nogthans lezen), enz., enz. Niet ver van daer is de plaels waer een kurieus en merkweerdig mirakel plaels had. Benedrclus en Scholastici kwamen somlyds te samen om eene geeete- lyke samenspraek te houden. Eens dal dezelve lol rond den avonsl had gedsierd, wilde Benedictus lerugkeeren naer zyne kluis, doch zyne zuster smeekte hem den gansehen nacht by haer te bly ven om over geestelyke zaken te spreken, i Benedictus weigerde, zeggende dat hy naer zyne cel moest nu, wat wilt ge, wy moeten ons vergenoegen met j tgeeu 1geene Wol is de Pans toch OKverdraegzaesn M. Coomans, de klerikale vertegenwoordiger van Tuinhout, schiyft in zyn blad La Paix, dal de Paus onze Grondwet niet veroordeelt, maer, roept hel Weekblad uit, we zouden eerst moeten weten of U. Coomans wel regtzinnig is om zoo iels o; daei gelo pau La twit dal pok bet tam blyk vryl nah pen ttilr pers bedt v ree Wee ecus verd T< vele mar Znri weet Ron scha ’K litini bun bins! dere den zelyli naer weze zoo van in al heb. 'K gaen hoor Lont ’K deur stom wort was ’K noen vryd; tafel, eerst vlees schei zegg. om d pynb waer ’K hotel gazel en dr men bewo open! zeder En niet schry Zoo r derlit een b gelyk geber om hi stand naem Hoe 1, we zyu. Van eene boonpers kunt ge toch meuienslaek maken. Vraeg hel liever aen den konfrater, en als by niel zegt T is zoo! dan houdt ik u voor geen hair beter als de man die was geroepen, en die dacht dat was om zyrr vyand duchtig af zou gebeiteld Maer zeggen wy nu een woord over eene andere kwestie. Hel Weekblad vindt hel uitnemend wel dat keizer Napolecn aen de bisschoppen van Fran- ktyk veibodeu heeft van de Encycliek van den Paus aen de geloovigen van hun respekttel dio cees mede Ie deden. T is waer, onze ministers hebben dn nog aen onze bisschoppen niel verbo- dett, maer de Constitutie is daer, en mei den beslet» wil der wereld kunnen onze ministers toch hierin nog de Constitutie niel le buiten gaen. Maer is dit eene reden omdal hel belgische volk geene ajuinen of japneuzen zouden zyn, zoo als Heinaerl de les zoude zeggen?’T is ook waer, erbe- stael nog veel domheid ouder hel volk, en als het volk zoo dom blyft als het nu is, dan zal bet ook de schuld niel zyn van T Weekblad, wanl bel bladje wil by kris en by kras het verpligtend onder- wys. Ergo, eene reden le meer om onzen konlraler een standbeeld op le reglen. maer wy zyu alweer van de kwestie af. ’T is zonderling, als wy in de hooge politiek komen mol ’l Weekblad, dan slachten wy de mols, wy gaen altyd van den reglen weg ai. Is hel dan te vei wonderen dal hel Weekblad vindt dat wy veel ten achteren zyn om mei hem over slaetkundige zaken le redetwisten? Alwie begrypl dat vyf en drie acht is, moet den konfrater gelyk geven, want wy zyn inderdaed nog wel eene geheele eeuw ten achteren. Als hel verpligtend onderwyi was ingerigl toen wy oog ter school gingen, dan zou hel anders geweest zyn, wy zouden misschien Zoo vellicht geweest zyn ais de konfrater; maer het is altyd schoon van eer te geven aen wie eer loekoml. .4 tont seigneur tout honneur. En die dal spreekwoord heelï uitgevonden was voorwaer geen dwazeryk. Nu, T is maer om te zeggen dat liet Weekblad, dat in zyn vorig nummer gevonden had dal de Paus een vyand is der Samenleving, nu nog groeier nieuws ontdekt heelï. Men spteekl altyd van genies, maer 'k geloof dal onze ingezete nen hel Weekblad niet genoegzaem en niet juist beoordeelen, anders zouden ze toch geen Rubens of geen Simon Stevin moeien ontgraven om een echt genie te vinden. Dit genie hebben wy in onze stad, en hel spyl ons maer dat onze Gemeente raad die zich bezig gehouden heeft met hel maken van eenen waterput, mei het iuriglen van eene leerwei kschool en van eene nyvétheidsschool, en wal weel ik nog al,er nogniel aengedacbl heelï om een monument op le riglen ter eere van den genialen schryver van hel Weekblad. Wy hebben Victor Hugo binnen onze muren gehad, maer wat kan Victor Hugo aen den schryver van T Week blad? M. Debreyue beeft tydeus zyn besluer vele schoone plannen gemaekt, maer wy zullen hel hem nooit vergeven van er niet aen gedacht te hebben om onzen goeden konfiater van de Visch- markt ten standbeeld op te reglen. Het is waer, hel Weekblad is altyd zeer modest geweest; hel heefl willen M. Ghyselen in efliyie op eene onzer stadspompen plaetsen en hel tracht nu tVI. Ver- wilghen een voetstuk op te riglen. Maer wat zyn die mannen, in gods namen, by den schryver van ’t Weekblad? Dwergen, nietsmeerdan dat. M. Ver- wilghen heeft groolelyks medegewerkt om aen de inwooners van stad eenen waterput le verschaffen en M. Ghyselen heeft honderd franks uil zyne beurs gegeven voor de herinrigting onzer Graen- markt, maer wat zegt dal altemael? Heeft de schryver van hel Weekblad niel gevonden dat de Paus onze Grondwet heelt gedoemd? Ergo, een standbeeld moest er opgerigt worden aen den s< hranderen opsteller van bel Weekblad. Wie zulks nu t begrypl is een dwaeskop, ja een man die of wel ai ie modest is of een slag van den molen weg heeft. Gy ziel wel dal wy niel parlydig zyn; wy houden aen hel spreekwoord .4 lout seigneur lout honneur. gaen; Scliohstica bad God, en eensklaps wïerd de hemel, die klaer was, met wolken bedekt en. er viel zulk eene massa water dal de weg naer liet klooster rondom door strooraen wïerd afgesneden, en Benedictus tegen wil en dank met zyne zuster moest blyven. Den 9“‘", om 6 ure ’s avonds, binnengekomen, bleven y in’l klooster tot’s andereüdaegs om 5 uren wy wier- hy daer geroepen Ects waeriis bewezen vvoi-dt dat do grootste fout um ’I Kkesluer-iiebrey ne geweest is vats hei VIgeesi standbeeld le hebben opgerigt. crgzaemheid ten opzigle der vreemdelingen, lot nu toe >g, uit te oefenen. Van daer gingen wy mei liet konvooi •?r Caserla, klein stedeken op omtrent 4 niyleii afstand Een teekeu des tyds. De Moniteur de Louvain meldt een ongehoord schandael dal op Nieuwjaerdag te Leuven heeft plaets gehad. Twee liberalers van goede familie der stad hadden eene wedding aengegaeu in een publiek huis waerby ze in de Domiuikanenkerk ter 11. Tafel zonden’ genadeid zyn zonder voor eerst hunne biecht le spreken. En inderdaed, na dal ze de II. Communie ontvangen hadden, heb ben ze de 11. Hostie in hunnen neusdoek gespuwd en na een kwartier uers schandael gegeven te heb ben in de kerk, die aen hunne medepligtigeu in de herberg geloond. Het Leuvensch blail vraegt of’ de justicie die twee kerels, die nu van de geheele stad gekend zyn, niel by den kiaeg gael vatten en ze, volgens artikel 262 van het strafwetboek, hunne welver diende straf doen ondergaen. Ziedaer nog een leeken des lyds -iwr —ruw 'BU’aerln «üe slimmigheid «Ier «iepen ligt. Het Algemeen .\ut maekt de volgende zeer ge gronde bemerking waerin liy de slimmigheid der moderne princiepen doel uilschynen. Wal de Paus in zyne Encycliek gezegd heeft, zegt hel blad, is altyd geweest, is nu waerheid en zal altyd waerheid blyven, of onze liberoeflels (li berators) er kontenl meê zyn of niet. Nu, zy welen ook wel dal liet waer is, maer zy zouden wel wil len dat het gelogen was, omdal de Paus met de zweep zit achter al hunne kleine deugnieterykens en zy hebben hunne deugnieterykens lief, zoo doende dal zy tegen de menscheu zeggen gy moei maer niel gelooven wat de Paus zegt; dal is kazel, wanl als dal waer was dan waren wy ja deugnieten, en wy zien er toch zoo brave men schee uilals wy ons genepen moeien hon den. De boel slimmigheid van de moderne prin ciepéH liDl daeriu en anders nergens. aflezen dat de moderne princiepen ol de vrijheid, zoo als T Weekblad ie verstael, veroordeelt. We zullen daerop antwoorden met de woorden van den aertsbisschop vau Kameryk. Wal zegt die prins der Keik, in zyneo brief aen den franschen minister Baroche, welke bisschop de konfrater in zyne nederigheid waerschyulyk aenziel voor eeu man die de vyl niel heeft. Luistert, goede lezer, BEtgr. EEe^nier in zynen brief aen den franschen minister zegt. De Encycliek van den Paus ,Lzegt Zyne Hoogw., is ai van overlang in de banden der ge loovigen; ze is van overlang gedrukt en verspreid geweest door de dagbladen die Jze op allerlei wy- zeu hebben uilgelegd. Dai hel loegefaten zy aen de protestanten, joden, ongeloovigen, aen de grootste vyanden der H. Kerk, van die stukken voortkomende van Let eerbiedweerdigsle Oppergezag der aerde te ver- draeijenkwaed te keuren of te vervalschen zonder dal hel goeveruemcnl zulks kunne of wille vei bieden, wy zullen ons daerover niet beklagen. Maer hetgeen wy iegt zouden hebben heel zonder ling en slecht le vinden, ’l is dal onder al de Irausche burgers, onder al de ministers der ver- schillige eerediensten, het wy alleen zouden zyn die den pauzelyken Omzendbrief welken onze ge loovigen alleen betreft, niet zouden mogen af kondigen; Aen de ministers der andere eerediensten staet hel vry van aen de deur onzer kerken de En cycliek af te lezen, ze mogen ze in hunne tempels aflezen, dezelve verdraeijen, vervalschen, ze mogen ze doen rondleuren iri onze bisdommen, op onze patochien, en wy zouden de eenigsle zyn dieniet zouden mogen den mond openen vooraleer eeu koninglyk bevel ons daertoe hel oorlof geve! Maer dit ware eene te klaerblykende onregel matigheid omdat ze lang zoude kunnen voort duren; de gelykheid van alle eerediensten voor de wet zou voor ons ophouden te beslaen en zulks ten onzen r.adeele in plaels dat de katholyke gods dienst in Frankryk nevens al andere eerediensten door de wet beschetmd zoude worden, zou dezelve integendeel in zyn bestaen gehinderd wezen. Inderdaed het slaet hedendaegs eenieder vry van zoo dikwyls als hy wil de godheid van Christus le loochenen in boeken en gazellen, en wy zouden le veel vragen wanneer we diezelfde gelykheid zouden verlangen voor hetgeen onzen kalholyken godsdienst betreft? Het verbod ons opgelegd, M. de minister, van de Encycliek zoo als ze beslaet, in haer geheel aeu onze geloovigen al le kondigen, is een uitzonderlyk maelregel waervan niemand de bediedetiis niel zal hegrypen hel is immers geen maetregel die tegen ons alleen genomen is, maer die genomen is tegen het weerdig Opperhoofd der H. Kerk. Overigens, M. de minister, kan meu onge- twyfeld, in zekere omstandigheden en in zekere landen, de gemeenschappen hinderen van den stadhouder van J.-C. met de geloovigen die hy, uit goddelyke zending, over de geheele aerde moet onderwyzen en geleiden; doch nergens en in geene gevallen kunnen de menschelyke goevernemenlen aen zyn woord de kracht ontnemen welke de con- scientien verbindt, noch voor de bisschoppen de verpligting doen ophouden om, voor zoo veel het in hunne magt is, de onderwyzingen van den Paus van Romen aen de geloovigen mede te deeleu. Welnu, ziedaer een regl door den aertsbisschop van Kameryk ingeroepen dal het Weekblad heel dwaes vindl. <r In Frankryk is’l zoo niet, roept hel bladje uil; daer gael men veel strenger te werk, en Napoleon Hl vindt niel alleenlyk dat de Encycliek bekwaem is om onrust in den geest le veroorzaken, maer hy wil ze zelfs niet laten lezen! En zegt nu nog dat de goede bloed van den konfrater geen standbeeld verdient opgeregl te worden, op welks voetstuk in wil marmer hel vol gend opschrift in gouden letters staeu Aen de verpersoonlyking van.’I gezond versland van Dixmude ter eere opgerigt! voor de reglbank gespyul, wam de kloosters te ranselen. Maer, ziet, zegt hel Weekblad, '.ouden het voor eeneeer en eene pligi van de oude her- I jn Frankryk erkent hel goevernemenl met al- leen dal dé Encycliek van den Paus bekwaem is om onrust in den geest te veroorzaken, maer hel wil ze zelfs niel laten lezen. Ergo, de Napels, waer de komngen van Napels een paleis heb- paus [.;;ert a| hel ongelyk van de wereld, en de (Wordt voortgezei.) bisschoppen zyu daer dwaeskoppen die maer niet V'

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1865 | | pagina 2