9 fen. I i| u lV Negen t iende jaer. February 1865. (A $1 DE KAMER. 7. Zondags Ui A en vinden, baer te Ie siach ottinen, hoenen dien en pt, zoo e zorge en het M. De Thenx heeft al het willekeurige van dien mipislerieeien aki doen nilschynen. maer waertoe goed Het land is over de zaek' verlicht geworden, en daermede is hel al. andere t, heelt :e breit- dvfl van >r kerk- n, stan- iloemde ran alle Iels van. yde en n voor in een I lil II, I :b. De zitting van gister leverde tneer belang op dan de vorige zittingen. M. Vleminckx namelyk. representant van Brnssel, vernieuwde zyne onder vraging nopens hel ketkhofvan Londerzeel. Dit kerkhof is te klein geworden voor den dienst der gemeente, en ten dien gevolge heeft hel Beslner der gemeente sinds lang eenen grond aengekocht om tot kerkhof te dienen. Doch de Aeilsbisschop van Mechelen weigert voortdurig dien' grond te wyden, tol zoo lang het Bestuer der gemeente hem geene schriftelyke verklaring doet by welke hel zich voorstek dien grond niet te zullen schenden door de begraving, nevens den katholyke, van Solidairen, zelfmoordenaers, Vrydenkers, enz. Ech'er weigert hel gemeente-besluer |van Lon- derzeel zulkdanige verklaring te doen, en van daer dat de begravingen voortdurend op hel te klein geworden kerkhof geschieden. Maer dat is scha- delyk aen de openbare gezondheid, en ’t is hetgeen waerom M. Vleminckx nopens die zaek den Mi nister geïnterpelleerd heeft. Wat MM. Vleminckx, Mullet en Bouvier zouden doen, zegden zy, het ware zoo maer den Aei lsbisschop met zyne vod- deryen laten wandelen, en de gewapende magt in roepen om te beletten dat er nog begravingen op hel te klein geworden kerkhof gedaen worden. Alle lyken zouden op het nieuwe kerkhof, gewyd of niet gewyd, begraven worden. De Minister heeft gezegd aen die zaek een einde te zullen stellen. Maer in welken zin? Dat zullen we afwachten. ij De laclste zittingen der Kamer, leveren niet veel toonders op. Men heelt er geredetwist over eene petitie welke de herziening vraegl van den larief op de kleine koopwaren, te verzenden inet den kzeren-weg. De heeren Coiivrcur en Bodenbach, die de vraeg van dit verzoekschrift ondersteunden, hebben gevraegd dat de pakskens, niet meer dan Len kilos wegende, tegen 30 centiemen het land Idoor zouden verzonden worden en dal daeren- Iboven de administratie der brievenpost, in over eenkomst niet deze van den yzeren-weg van den Isiaet, zich zoude gelasten met hel te huis be- Istellen der kommissiën. i De Minister van openbare werken heeft daerop beantwoord dal zulks niet mogelyk is, vooreerst omdat het gelal der bedienden in de poslkantoo- ren merkelyk verhoogd zou moeten worden, ei? ten tweeden, omdat de zoo buitenmatige veriee- ging op de kleine koopwaren, jaerlyks ’s lands [inkomsten van vyf tol zes honderd duist franks [verminderen zouden. Maer, zegde hy, weet ge wat Ier gedaen zou kunnen wordeu de taks ver- ■eegd op de kleine koopwaren, maer volgens ge- Lvigt en afstand. Want T is toch wel redelyk dat jeze die, by voorbeeld, een pakske van lü kilo grammen gewigt van hier nacr Oostende verzendt, het dubbele van ’I port betale by dezen die een [zeilde pakske maer alleen naer Gent zou zenden. Deze bemerkingen van den Minister wierden aangenomen, en zoo zal de nieuwe tarief van ver- ïzending voor kleine koopwaren met den yzeren- weg, op die basis ingerigt worden. De gemeente-raed van Mechelen heeft, in zitting van donderdag, op bel voorstel van M. Dejode, met byna eenparigheid van stemmen beslist dat er op het kalholyk kerkhof van Mechelen voortaen geen onderscheid meer gemaekt en godloochenaers, heidenen en katholyken ondereen zullen begraven worden. Men ziet dat hel logien-Liberalismus voor geene geweldige maetregelen meer terug deinst. Te Leuven hebben de Logien by duizende-exem- plairen rondgestrooid van een walgelyk liedje waerin den spot wordt gedreven met het H. Sakra- ment des Aulaers en met de eereboet die tot her stelling der hatelyke Sacrilegie in de verschillige kerken van Leuven is gedaen geweest. Als ge my de toelating wilt geven, heeft maer- schalk O Donnell’ in de spaeusche Kamer gezegd, dan zal ik met een legerke naer St.-Domingo op trekken. en ik verzekere u dat, voor dry maeuden zyn verloopen. alles er stil en rustig zal zyn, en Si.-Domingo alzoo eene kolonie van Spanje blyven zal. De Koningin bepeist zich. Daerna wierd er gehandeld over eene andere [petitie, namelyk die van eenige goudsmeden en ►diamantzetters van Brussel, welke de vryheid van ■werk inroepen voor hunnen handel en nyverheid. [Wy, zeggen zy, mogen geen goud voor goud ver- koopen, of het moet hel mark bekomen hebben waerdoor T blykt dat dit goud zuiver is, of zoo [weinig mengsel mogelyk bevat; de goudsmids van Duitschland en elders integendeelloopen ons land af met hunne koopwaren welke somwylen [vyf en zes mael ieeger in weerde staen by de onze, ca ’t is goud dat ze verkoopeo, en ze verkoopen [het voor zoo zuiver goud als wy het onze ver- |koopen, doch naluerlyk aen veel leegeren prys dan wy. By hen is het mark niet vereischt, maer ’t is hun ook niet verboden van er een op hunne [koopwaren te slaen, hetgeen ten gevolge heeft dal de meeste menschen die ’t goud niet byzonder [kennen, denken dat wy hun de helft overvragen by een andw koopman, maer die, zonder dat zy Li weten, hun goud verkoopt dat 5/8 mengsel [iahoudt. De heeren De Laet en Rodenbach hebben deze I ZP0 gegronde vertooging van de brusselsche peti- tionnarissen verdedigd, en verzocht dat er een .wetsontwerp belrekkelyk dit voorwerp zoude op- [gestefd wordeu. Zoo begon de brief dien wy dezer dagen van eenen onzer inschryvets ontvingen. Landbouwer X. heeft voor de eerste mael van zyn leven naer Brussel gereisd, en juist op bet oogenblik dal hy vertrekken moest, sprak een reiziger met wie by op ’l ryluig was, hem aen, en vraegde hem onder andere of hy de beide astecs gezien had. Astecs’ dacht onze geachte korrespondent, dat is een woord dat nu aerdig in de ooren klinkt, en niet hegrypende wat voor een ding dit zyn inogt, waeg- de hy hel de beteekenis ervan aen den heer te vra gen die regt voor hem in het rytuig zat. Doch, voor alle antwoord sprak de heer hem met veel fatsoen deze veelbeduidende woorden Connais point, mon ami Dat wil zeggen dat hy hel zoo goed wist als onze briefschryver. Alleenlyk voegde hy erby, zyn T twee heel zonderlinge menschen uit Amerika, en die worden bezocht door de grootste familie» van de hooldslad, zelfs door het koninklyk Hof’. De vorm van hel hoofd verschilt by hen to- tael met dit van onze menschen, bet voorhoofd met den neus en de neus met de kin eenen vol- maeklen scherphoek uilmakende, zoo dat ge, ver volgde de heer, op hunnen neus, mits hel voor hoofd een weinig hoog te heffen, gemakkelyk eenen eemer met water gevuld zoudt kunnen han gen. En ziedaer alles wat de reizer over de astecs wist en zegde. Of nu onze lezer met die uitlegging ten volle» was voldaeu, behoeft wel niet gezegd te worden. Ook verzoekt hy ons hem eenige nadere uitleggin gen over die beide zonderlinge wezens te geven, Hoor over vele jaren doorreisde een katholyke priester van Santa-Cruz de diepste wonden en wil dernissen der provinciën Yutacan en Chiapa, in Noord-Amerika, en op eenen grooten afstand van het bewoonde land gekomen, zag hy voor zich eenen berg van meer dan tien duist voet boog. Wat bestond er langs de ovcrzyde van den berg? Was het een groot water of was het nog altyd wildernis? Ziedaer de vraeg die de priester zich deed, en dezelve niet kunnende beantwoorden, besloot hy den berg op te klimmen. Het was wel eene gevaerlyke onderneming en de opklimming was uitermate ruw, maer de stoute missionaris liet zich door de moeijelykheden niet verschrikken. Hy klom den berg op. Doch, hoe groot was zyne verwondering toen, op de kruin van den berg geko men, hy voor zich een groote uilgestrekle en prachtige stad zag, met torens en loerellen, en waervan de inwoners aen een geslacht behoorden waervan hy nooit eene type gezien had. Hel was de stad der Astecs, een volk dat zich van alle vol keren bad afgezonderd en alle vreemdelingen die den voet in hun ryk durfden zeilen, onmeêdoogend omhals biagl. Nogtans was dit volk van geen wil den aerdhet was zelfs lol eenen zekeren graed van beschaving gekomen, daervan getuigen nog hedendaegs de puineu hunner tempels die men eerst in 1787 heeft ontdekt. Echter op dn lydstip was die natie uitgestorven, of men geloofde het zoo ten minsten, tol nu een inwoner van San-Sal- vador 2 overblyfselen van dien volksstam in eenen tempel te Iximaya heeft ontdekt, namelyk de astecs Maximo en Barlhol. Die beide jongelingen waren in die stad het voorwerp van den groolsten eer bied der bevolking, omdat zy van het ras der astecsche 'im Wy hebben het meer dan eens gezegd en nog- tans vindt men nog menschen die daeraen niet ge- looven. Welnu zie eens hoe een Litnhurgsch blad, het Regt, daerover denktmen zal bemerken dat onze Limburgsche kollega hierover ten vollen in ons gevoelen deelt. Wy schryven letterlyk over j. Io zitting van eergister greep eene nog al «•'evige tliskussie plaets nopens de afzetting van |M. Van Tilborg, als scheperie der gemeente Uccle. [De zaek is deze M. Van Tilborg had in 1865 zyn [ontslag van schepene gegeven, doch dit ontslag ■wierd niet aengenomen, en in 1864 wierd zyn [roandael by koninglyk besluit vernieuwd, zonder foat hy daerlegen reklameerde. Dus bleel by in zyne Jiehclie behouden en moest zyn vorig ontslag als !Pngeldig worden aenzien. Jamaer, M. Van Tilborg ■deelde in ’l gedacht niet vau M. Defré, burge- Joicester van Uccle, die het heel redelyk vindt dat l*1ei kalholyk kerkhof by elke gelegenheid ge inbonden worde, en van daer, onder pretekst dal Van Tilborg het manduel van officier van den hburgerstand niet wilde waernemen, vond hy zich l°P eenen schooneu morgen in zyne bediening van j s:bcpeue vervangen door eenen audere. - B» ne. 66,58 66,58 u I 4G3. 00,18 75,26 >95, U 75 25 58 27 24 50 17 15 50 27 7 5 27 94 50 85 50 ary. 28 50 114. BEKENDMAKINGEN. 15 ct. den drukregel. Bureel Wiljjeudykstraei. N° 14. Voor elk rdzoiideri) k Hunl uier, I2jcenliuuu. narv. i 16 50 i i II 05 i 9 51 14 2 45 5 57 2 ua. i 18 r 10 75 i 12 i 45 75 t 8 25 i 25 i i 16 i i- i - INSCIIBYVINGS PHYS. Builen slail, franks. Hel Suppl- 8 [ld BorERKfleJE verselivnt Ln üoidlerihig geliéet hl.ui L ,|di Zondag hi half bl.i.l. Schending der kntliolyke kerkhoven. Het Logien-Uberalismus te Leuven. koningin bepcist itch. EiSJEE’sSE, zej: me eens, wat zyn <lat nu ASTJE4JS? Hetgeen wy In de volgende regelen doen. K Europa Is ziek, zeer ziek. Te Brussel smeden zy (de liberaters) wetten op wellen, ketens op ketens klinken zy en de menschen zyn gerust! De vryheid wordt deu nek gebroken; siuÜs lang hebben zy ons bet regt afgenomen van met ons goed te doen wat wy willen; zy hebben kerkhoven laten schenden en onteeren; zy hebben beurzin gesneden zy vallen opetttiyk uit tegen priester en Kerk, meu trommelt uil dat meu kan leven zonder doopsel, trouwen zonder de Kerk, sterven zonder priester! en de goede menschen zeggen dal er nog geen kwae’d by ismaer wy zeggen dat het storm is of worden zal. Wy zyn op de luen naer de jaren 9U. lu 4790 waren het slechts de steden die slecht waren, en uu gael hel op vele dorpen al erger dan in de stedenhet volk wordt on- geloovig. Renteniers, rekent uwe aktieu en inkomsten maer byeeneigeuaors, lel maer op uwe landen en bos- schen wie weet, lusscben dit en hoeveel lyd zy als natio nale goederen zullen opgeroepeu worden. Gy hebt het voorbeeld van zoo vele voorgangers voor «ogen en gy wilt niet zien... Wy kunnen hel u maer zeggen en moge ons land gespaerd wordeu voor den afgryselykeu terugkeer vau de jaren 90

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1865 | | pagina 1