Wie heeft aen stads onderwyzer, M. Reynaert,
de kamer ontnomen die hy niet missen kon voor
zyne wooning? Het besluer-Debreyne.
Wie heelt stads onderwyzer, met vtouw en kin
deren, in eene onderaerdsche spelonk verdreven
waer nooit zonne noch mane schynl?Het be-
slucr-Debreyne.
Wie heeft stads onderwyzer weêr in bezit gesteld
der kamer welke hy voor zyn huishonden onmo-
gelyk missen kou? Hel besluer der Onalhan-
kelyken.
Wie heeft stads onderwyzer, roet vrouw en kin-
Een liberaler blad van Brussel vraegt eene her
ziening der wet ophel luiden der klokken; vol
gens het blad zoude het de kloosterlingen moeten
verboden woiden des morgens om 4 en 5 ure te
luiden, omdat zulks de menschen in hunne rust
slooi t
Men ziet het, men doet allyd een stapke te gaêr.
pen klagen, dan is hel omdat ze niet overal den
baes kunnen spelen.
He huicbelaer!
waer nooit zonne noch mane schynl? Hel be
sluer der Onalhankelyken.
Wy wedden dal de konfraler van 't Weekblad
zondag deze regelen niet zal overnemen.
In debrieven die de’professor Laurent, dergent-
sche Universiteit, in den Journal de Gand doet
drukken, zegt hy dal hy heel goed kristen is maer
dal hy de geloofsleer der Kerk en DE GODHEID
VAN CHRISTUS heeft aengevalleo, omdat hy hel
Roomsch-Katholycismus wil te niet helpen.
En zeggen dal die kerel belaeld wordt door onze
ministers mei bel geld der kalholykeu
1789 en 18G5 In 1789 riepen de konventi-
onnelen van Erankryk uit dal de kerkgoederen ter
beschikking van den Stael moesten gesteld wor
den, en ze verkochten de Kerkgoederen en versmol
ten de klokken in kanons en dikke stuivers.
In 1865 roepen de liberaters uit dal de kerkgoe
deren de eigendom zyn van den Stael, en ze wil
len den grond der kerkhoven aenslaen alsmede de
gelden welke beschikt moeten worden voor den
dienst en hel ouderhoud der kerken
hel kalholycismus in
het modder te versmachten.
Nogtans, roept T Veurnsch Advertentie-blad uit,
zegde mei zyne eigene woorden zou bevestigen.
Wat dunkt de konfraler van het Weekblad over
die tael van hei ministerieel orgaen?
De Indépendance schreef de verlcdene week dat
men niet te samen liberael en kalholyk zyn kan.
Ergö dus, een liberael, dien wy een liberaler
heeten, moet dan naluerlyker wyze een vyand zyn
van T kalholycismus.
Wy wisten zulks al lang, doch verwachtten er
ons niet aen dal het jodenland van Brussel ons ge
wet op de regeling der kerkhoven vervangen is le,s die gezworen hebben
eene maend de gemeente-raed van Mechelen eene
beslissing genomen heeft by welke allen ondereen,
kalholyken en goddeloozen op het katholyke dezer dagen op een vrouwenklooster
kerkhof begraven moesten worden. Jamaer daer- (Spanje) geworpen,
tegen protesteerden vele ingezetenen der stad, en
nu heeft de permanente deputatie van Antwerpen
over die zaek uitspraek gedaen en de beslissing
van den Mechelschen gemeente-raed verbroken
omdat dezelve tegeustrydig is aen de wet van
prairial jaer XII op de regeling der kerkhoven.
Deze uitspraek der permanente deputatie van j
Antwerpen is overigens alleszins gegrond. Of de
wet van prairial jaer XII beslaet of ze bestael
f. II
O! ze is, ja eerloos, de handelwys onzer tegen
strevers! Zoolang de priester ol de kloosterling
aen zyne pliglen getrouw blyiï, is hy de prooi van
de vyandelykhedeu der liberalers. Alleenlyk wan
neer hy zyne pliglen miskent of de verschuldigde
gehoorzaemheid aen zvne oversten weigert, wordt
hy gevleid, geliefkoosd en geprezen. Hoe groot en
verdienslelyk in dé oogen der liberalers is niet een
pater Passaglia, een broeder Panlaleo, een kardi-
nael Andrea geworden? Maerintegendeel, hoeveel
laster en hoon hebben de eer*. Bestierders van
De verledene week wieid bet kerkhof van Ninove
door de begraving van eenen onkgttholyke onteerd
en geschondendes anderendaegs, by de begra
ving van eene godvruchtige vrouw, wilde de eerw.
heer Deken, die het kerkhof door de begraving van
den vorigen dag aenzag als ONitcyd, den grond
van hel kerkhof alwaer de geloovige vrouw moest
rusten, eerst herwyden vooraleer lot de begraving
van hel lyk over de gaen.
Dit maekte eenen diepen indruk op de aanwezi
gen die nn tol zich-zelven zeiden Het is dan
waer, de laelsle ruslplaels onzer broeders wordt
door onze tegenstrevers zelfs niet meer geëerbie
digd
beslaeu in Belgie nooit gekend geweest, zoo dat heelt de Kerk nooit geene schoonere noch gerus-
de eenige wei op de kerkhoven die wy hebben, die lere dagen beleefd, en als de Paus en de bisschop-
van prairial jaer XII is. Maer krachtens welk regt
nu zou de gemeente-raed eener stad de bevoegd
heid hebben om strydig met eene beslaende
wel, eene beslissing te nemen die het uitwerksel
dier wet te niet doel?...
Men ziel wel dat de gemeente-raed van Meche
len ten vollen in ’t ongelyk geweest is eu dezelve
eene van ’s lands wetten onder de voeten getreden
heelt, evenzeer als al die burgemeesters de wet
onder de voeten treden wanneer ze de schending
der katholyke kerkhoven gedoogen of zelve doen
plegen.
ouderstaen, en wat schrikkelyken hoon
hebben de Indépendance en de Echo du Parlement
van Madrir
waervan zeven-en-twintig jon
ge jufvrouwen, lot de vooruaemsle edele farnilien
van Spanje behoorende, en hare Oversten hel
slagtoffer waren.
Dal dit alles niets dan schandelyke laster is,
is gebleken, maer die laster is verspreid en over
gedrukt geworden in de ongodsdienstige dagbladen
van heel Europa, eu alzoo worden de Kerk en ha
re instellingen haer rykste sieraed, namelyk hare
eer en achting by de katholyke geloovigen, onl-
niel; ze bestael zoo lang ze niet door eene andere stolen, en zulks nog dooi eerlooze godsdienstha-
l'ci up uc icguiiug uui uui nuvvcu vcivatigcu ia
geworden; nu, andere wet op de kerkhoven als
die van prairial jaer XII is sinds ons nalionael
Men weel nog wel dat over zoo iels meer dan hel jufvrouwen klooster van Jette en van dit van
Bevelbrief voor den Vnstcn.
Wie en W ie? Een woo:adeke voor ’t Weekblad.
Ver
<1
chrii
hind
sclir
gees
dcly
Ei
II. V
span
kind
te ze
gooi
gew;
voed
mee:
zegg
ftf 11
dit v
hoor
stad
alsd;
zich
geen
hen
bek'
wyzt
pligt
al v
mak
Zt
de tl
Op i.
bedr
■were
ooge
bidd
den i
pelld
■zulle
Di
later
telyk
zoo
In
God
gen i
van i
gen
ring
waei
Ut
van i
den
lacl
zakei
van
voori
voor
kost*
te wi
ruael
ons
schik
nen i
ven i
herit
eene
’ris
gelyk
vau
luspi
zal
veria
■B
kol.
bragl
de he
niet
wede
slukk
schee
eenig
was z
ken
ecus
bal g
mins,
water
hel K
kilo e
maer
alles i
Monii
van P
bedel
tot h;
aulaer, en een groot geial kleine vogelkens vlogen rond
de kerk; op dal oogeublik stond de priester, die gedurende
al den tyd het bloed in zyne hand hield op eenige slappen
van nry, dus had ik nog niets gezienmaer seffens keerde
hy zich om om ’t fleschken aen my en.aen degenen die rond
tny stonden, le tonnen. Hoe groot was onze verwondering
toen wy het bloed, eenige minuten te voren nog geheel
dor en droog, nu wak en vloeijeude zagen. Aller» die rond
my stonden en, onder anderen, een fransebe rationalist,
zeiden T is waer, wy moeten het bekennen et» hier is
alle bedrog onmogelyk, wy zien alles van by. (J beschry-
ven wal een magt van volk er in de kerk is, en hoe zy hun
geloof door woorden en gebaren uitdrukken, ware onrno-
gelyk, Wy kunnen daerover spreken ais wy weêr by mak., te voet, ’t was immers maer tusschen 5 a 4 uren
kander komen.
Van de kerk gingen wy straks naer onze logierkamer om
alles gereed te maken en seffens te vertrekken naer Bene- i kouten; T is trouwens de eenige middel om de streek
vento. Alvorens wy onze kamer verlieten vroegen wy onze de menschen te leeren kennen. Nogtans wy hadden geero
rekening aen den huismeester en hy begon met ons te lag- l eenen ezel gehad om onze reiszakken te dragen, maer daer
chen wal zegt gy, zegde hy, uwe rekening! waervan en men ons 10 franks durfde vragen, besloten wy van onze
waervoor? gy hebt ons veel plezier gedaen van met ons te reiszakken zelve te dragen. Wy waren nauwelyks eenige
komen wonen voor eenige dagen. Wy hadden schoon zeg- stappen builen stad toen wy achlerhaeld wierden door een
geu, hy wilde niets ontvangen. Natuerlyk was dit in geen landman die, op eenen ezel gezeten, met zyne dochter
hotel maer in een byzouder huis eene moeder met eenen van de markt lerugkeerde. Als hy ons zag was hy seffens
zoon en twee dochters markten geheel de familie uiteen
ander zoon was sedrrl zes maenden i» het gevang omdat
hy jesuiel was en brieven geschreven had naer zyne vrien
den van Romen, flaljaensche vryheid Tegen den avond
kwamen wy te Benevento, gedeeltelyk met het konvooi en
gedeeltelyk met eene voituer. ’t Is eene stad van rond de
20,000 zielen, dezelve heeft niets byz.onders dan eene
schoone en welbewaerde triomfpoort der oude Romeinen,
en hare kalhedrael, gebouwd op 'l plan van St.-Paul van
Romen en in de kalhedrael een allen ykste schat van kerk-
gerief. In Romen zelve heb ik nog niets zoo ryk gezien.
Den dyssendag morgen vertrokken wy naer Monle Pietro
di Fusov.in waer ik u myo eerste brief schreef. Wy gingen
verre en
er is geeue korrespondentie; wat meer is wy zochten soms
te voet door de streek te wandelen en wal met het volk te
I
en
JOANNES JOSEPHUS FAICT,
Door de bermherligheid Gods en de genade van den II. Apos- I
telyken Stoel, Bisschop van Brugge, Huis Prelael van I
Z. H. Pius IX, aen de geeslelykheid en de geloovigen ran I
ons bisdom, zalightid en zegen.
Vervolg.
Men begint in Belgie te zeggen dat er tusschen Kerk en
Stael eene volkuineue scheiding moet gemaekt worden,
'T is eene dwaling, Z. L. B., door den Paus gedoemd. De I
Kerk, als het werk van J. C. zyude, heefteen ouveran-
derlyk regt op de goedwilligheid van den Stael, even ge- I
lyk de Slael op den steun der Kerk mag rekenen voor het I
behouden der goede orde en der zeden, alsook voor de I
getrouwe uitvoering der wetten.als zy maer reglveerdig I
zyn. Wee het volk, dit bewysl ons de geschiedenis, waer
het burgerlyk gezag zich van de Kerk zou afscheiden. Die
scheiding zou welhaest tot vyandefykheiil overgaen eti,
door een rampzalig gevolg, verwarring en ondergang le
weeg brengenlerwyl de overeenkomst tusschen Kerk en
Stael allyd de volkeren gelukkig gemaekt heeft.
Daer is eene andere dwaling, die ons nog nader aengaet
en by welke, zoo als de II. Vader zegt, men beweert -dal
de Kerk geen eigeu en wettig regt heeft om goederen te
bekomen en te bezitten. Onze vaderen hebben de eerst»
uitvinders dier leering, op het einde der verledene eeuw,
aen T werk gezien, dan wanneer men de goederen van de
tempels des Heeren plunderde om, wat later, dezen te
plunderen die men anslokrateu noemde, en wanneer men
de priesters versmoorde of ze over zee bande, aekerlyk om
dal zy ook geen regt hadden van leven.
De Kerk is door haren goddelyken stichter ingerrgt als
een volmaekt genootschap, ’t is le zeggen, vry en onaf-
hankelyk, in haer eigen zelven middels vindende om in
hare noodwendigheid te voorzien en te blyven hestaeu.
Eene parochie moet een kerkgebouw hebben; zy heeft het
of bekomt hel van de godvrucht der geloovigen een kerk
hof of slaepplaets voor de geloovigen die overleden zyn, zy -
heeft of zy bekomt die op dezelfde wyzeeenen kelk,
kerkornemeulen en al wal lot de H. Mis noodig is, einde-
lyk zy moet goederen bezitten om met de inkomsten daer-
van in de onkosten van de goddelyke diensten te voorzien
de tyd en de liefdadigheid hebben dit alles aen de Kerk by-
gebragt, niet in ons vaderland alleen, maer overal, in allc<
landen waer het katliolyk geloof heerschl. Wie ziet er niet
dal men de Kerk zou verslaven en haer beslaeu beletten
indien men haer beroofde van hetgeen zy overal en allyd
bezeten heelt? Dit be.wyst wel dal het regt van eigendom
onafscheidbaer is van de Kerk, gelyk de Kerk hel ver
klaard heelt. En dal men niet spreke van zekere wetten
eu van zekere hedendaegsche grondregels, strydig met de
ze waerheid. Alle wel die eene onlrooving zou bemagtigen,
zou ouregiveerdig zyn, en de grondregel, waerop zy zou
steunen, valseb.
Wy zullen u, in 'l voorbygaen, van eene vierde dwaling
spreken, aen de ketters ontleend (15) volgens welke alle
godsdiensten goed zyn. Een godsdienst alleen is goed, Z.
L. B., le weten de godsdienst van J. C. Gelyk er maer een
God is, een geloof, en een doopsel, zegt de Apostel (1 ff) zoo
kan er maer eene Kerk wezen, le welen de Roomscbe Ka
tholyke Kerk, die Kerk van welke de H. Cypriauus zeide
Hy kan God tot Vader niet hebben die de Kerk tot moe
der niet heeft.
Nu, hetgeen de H. Vader bitlerlyk bedroeft en waervan
Wy zelve Ons niet genoeg kunnen beklagen, is dal er in
een zo» kalholyk land als het onze, alle slack van boekeu
en schriften uitgegeven worden waeriu die verderfeiyke
leeriugen, en neg andere niet min strydig met ons geloof
en met de goede zeden, in ai hare leelykheid voorgesteld
worden. Maer 'l geen Wy met bloedige tranen moeten be-
weeuen, is dal die boekeu gelezen worden en dat die
schriften geabonneerde!» vinden in T midden van het
vol medelydeu ten onzen opzigte en hy dwong ons van
onze reiszakken op zynen ezel le leggen. Wy lieten ous
gezeggeneu over bergen en dalen wandelden wy ydel-
bands met hem voort, wal pralende over de streek, over
de revolutie, over’t nieuw goevernement, enz., enz. Hy,
zyne dochter en verschillige andere personen die le samen
met hen van de markt huiswaerts wandelden, waren zoo
verkleefd aen den Koning van Napels en aeu de koningin
dal zy weenden van blydsehap gemengd met droefheid,
loen wy hun zeiden dat wy Franciscus II eu Maria Sophia
dikwyls zagen in Romendat wy zelfs over eenige dagen
met de Koningin gesproken hadden in ons kollegic en dat
wy verhoopten dal zy in T korte zouden wederkeeren naer
bunnen troon. Zwygl, zei de oude vader, Vittorio heeft my
geruïneerd. Hy was ten minsten 55 jaren oud en by was
gedwongen geweest van eenen geheelen leuu met wapens
te koopen en dienst te doen in de Gardia nationale. Op
zekeren afstand gekomen van zyn huis, zond hy zyne
dochter voeren «n hy ging voort met onze pakken lol aen
een dorp St.-Georgio genaeind. Wy dronken ei een glas
wyn met wat brood om al gauw te vertrekken naer Monte
Pietro di Fuso, waer wy eene diligeticie moesten vinden.
De,herberg waer wy gingen om dien te drinken was niet
beter dan een treflyk verkenslai, ecu donker «n onnuttig
éaS Zi aj If I I HM» mi.,. H.N.,....,..