eaaswa uw mwra van den heer abbé Stroom aen zyne familie te Sluyvekensk. I; Maert 1865. 15. Negentiende jaer. 50 TEN. !4 n me, wp, tr alhier. TI, Dixmude, Donderdag, De Misbruiken. LMUDE. lli A 1 ’i I en avincien, ellen en apt, zoo le zorge >t en het lekomen g cenli- testellen nbaer te iile siach ■lotitnen, Schoenen oor een N-VYFTIG tael hinders (druksel t NA DE jkl wor- dlingen, ;ken. niet. KEMPIS z g noodig. ir een wen werk uit DE, kleeden 10 cenli- ysius en geschikt zen. Eerbiedigt het aendenken des doode! Dit was een heilig woord in den mond onzer voorouders, en wee aen. dezen die de dooden niet zou geëerbiedigd hebben! Van vvaer dit gevoel van achting by onze voorgangers in het geloof, voor de stoffelyke over- blyfselen van hun’ evenmensch? ’T is dalze in het ligchaem van den overleden kristenehunnen broeder, niet enkel een levenloozen vleeschklomp, maer een tempel van den H. Geest, een aerdsch ovetblyfsel zagen dal ten eeuwigen dage nit het slof verryzen zou. Echter zoo verslaen T de libe rators niet van onzen lyd; ook is voor hun de gedachtenis van den doode niet meer heilig, im mers niets is heilig meer in hunne oogen. En denkt niet dat wy hierby overdryven; wy stellen, niets vooruit dat wy niet bewyzen kunnen. Zoo is ’l dat dezer dagen le Gent niel alleen de rustplaet» des doode, maer het lyk zeil van den overledene is onteerd geworden! Een groot getal werklieden, opgeleid door den onder-kommissaris andere it, heel! tc bren- jlyfl van or kerk- n, stan- itloemde van alle dels van tyde en *n voor in een seuiiuarien, kerken, byzondere goederen en for- I en gedurende langen lyd anders gedaen te hebben dan gestolen, ge- Onze Bisschoppen hebben zich eenpariglyk tot den Komng gewend om Z. M. te verzoeken het wetsontwerp op de kerkfabrieken in te trekken of het ten minsten met zyn handteeken niet goed te keuren. De Solidairen, zeggen Hunne Hoogw. de Bisschoppen, hebben, dank zy het Ministerie, zich alreeds van onze kerkhoven gedeeltelyk meester gemaekl en daertnede niet te vreden, willen zy nog de meester worden in onze kerken, doch aen dit laelste zullen wy ons nimmer onderwerpen. Deze verklaring door al de Bisschoppen van ons land gedaen is hoogst belangryk, en wyzyn ver langend te wéten wat de Koning in deze omstan digheid doen zal. Zie daer, schryvelaers der belaelde ma^onnieke liberhalery, een vluglig everzigt van de mannen van 1789, wier princiepen gy hier wilt komen doen gelden en wier schurltaklen gy wilt doen vernieuwen, met gedurig le willen doen gelooven dal het wereldiyk gezag de kerkgoederen beter kan besturen dan 't geesleïyk. Van zulke GOEDE be stuurders, o Heere, verlost alle landen, want het zyn niets dan vreetduivels die gouden bergen zel- ven verslinden zouden en miljoenen papieren en zich daerby nog gedwongen vindt zyne onderdanen jaerlyks den laetsten druppel zweet en bloed nit Ie persen om de tampzalige gevolgen van zyn slecht en verkwis- lyk gezag de schynheilige pretentie hier komen opperen van beter de kerkgoederen le kunnen bestieren dan de kerk zelve! Allans done, 't is de gezonde rede, ’t is de geschiedenis, ’t is de daed- zakelyke waerheid den nek omvringen! Ook is’1 de begeerte niet van ’t beslier der kerkgoederen regelmatiger te zien maken of derzelver bestaen le waerborgen die de schryvelaers der liberhalery aenspoort om alle drogredens uit te vinden ten einde de Kerk te doen onterven, maer wel hunnen verkankerden haet legen den godsdienst, hunne onverzadelyke heb- en grypzucbt om de goederen der Kerk le kunnen helpen inslikken. Ja, in 1793 had de wereldlyke magt de Staets- goederen zoo slecht bestierd, dat het hoofd er haer van draeide en zy, niet meer wetende van wat hout pylen te maken, in woede en wanhoop school, noch regt noch rede meer verslond, en zich noch door de vieeze Gods noch door de vrees des bloeds meer liet tegenhouden. Die zelfde wereldlyke magt eindigde met God zelve le looche nen en zich in -alle siach van gruwelen te storten, slroometi bloed vergietende zoowel op ’t slagveld als in ’t midden harer onderdanen. Als de geestelykheid dan aen ’t wereldiyk ge zag, ’t welk met eene doodelyke verblindheid geslagen was, eene helpende hand wilde toerei ken, dan verstiet hel deze hand en hel wierp zyne gierenoogen op een anders goed het viel op de geheiligde schuilplaelsen van monikken en nonnen welke het uitplunderde en gelyk wilde dieren verjoeg; net wierp zich nadien op de semi- narien en andere gestichten van onderwys die insgelyks uitgestroopt en derzelver inwooners of gevangen of in ballingschap of onder de guillotien vermoord wïèrdeff; eindelyk sloeg het eene heiligschendende hand op de kerken zelve, welkers geheiligde vaten, zilver- en goudwerk en al wat zy inhielden geroofd, platgeslagen, ver kocht of versteken wierdenDit was nog niel genoeg de kruisen zag men van de kerktorens tuimelen, het lood van de daken afrukken en tol de klokken toe in duizende stukken naer be neden storten om er weldra stuivers van te gieten die g’heel ’t land overstroomdenDoch die ontzettende schatten waren op verre na niet toe reikend om de helsche wulpschheid en den gedurig toenemenden gouddorst van het wereldiyk beslier te verzadigen. Al die rykdommen smolten gelyk den sneeuw voor de zon, en men dacht welhaesl aen een ander middel om geld en goed te maken men verzon de afgryzelyke wet der verdachten al wie godsdienstig waren en geld en goed bezaten, wierden door die helsche wet gelroflen en hunne Zoo als men roept, sprekende van eenen hond dien men wil dood hebben, dat hy razend is, zoo roepen de liberators, wanneer ze de Kerk bestelen willen of den godsdienst oneer aendoen, op de vele en groote misbruiken. En ge hebt schoon te bewyzen dal de misbruiken waerop ze zoodanig schreeuwen, niet bestaen, de hond is razend en hy zal het blyven. Dan, hel is nog al kurieus eens na te gaen wie er in ’t verledene het best zyne goede ren heeft weten te besturen, öf de Kerk èl en Staet. Inderdaed, moet men onze tegenstrevers gelooven, dan bestaen er nergens meer misbruiken dan in de bestuerraden van het goed der kerken, en daerotn is't dat het gouvernement nu zelf het goed der kerken wil administreren, want wie weet of deze niel alligt zoo arm als Job zelve zouden worden, en dit zou onze liheralers zoo fel bedroe ven Als ze eens geene mis konden hooren, he omdat de kerkfabriek, uit oorzaek’ harer zotte geldverkwistingen, geen geld in kas meer heeft om wyn en brood en licht te koopen, benoodigd voor den goddelyken dienst Hewel, zien we eens hoe goede administrateur de Staet is geweest en hoe de Kerk aen hare ryk dommen is gekomen wy laten hier den Dender- bedespreken Waerdoor, vraegt onze kollega, is de Kerk ryk geworden Is ’t met handel te dryven Is’t met speculation te doen Is ’t met koopen en verkoopen Geenszins ’t geen de Kerk heeft, dit heeft zy als offergiften ontvangen, maer zy heeft die offer- giften wel bewaerd, wel bestierd, zy heeft die offergiften doen voortbrengen en winnen. Bewys hiervan de goederen die zy thans nog bezit en degene die haer tydens de fransche revolutie zyn ontroofd geworden. Mag men wel ’l zelfde zeggen van den Staet? Geenszins want de geschiedenis en de feiten zyn daer-om eene onwedersprekelyke getuigenis van bloedige schande te geven tegen* den Staet. Deze heeft integendeel zoo slecht bestierd, zooveel I verkwist en verbrast, dat hy niel alleenlyk al zyne goederen verloten, maer zich nog bovendien lol over de ooren in schulden heeft gesteken; by zoo verre, dal hy met miljoenen geld heeft moeten scheppen, i laetsten druppel zweet en bloed uil te persen tend bestier uit le boelen. En nu zou het wereld- goederen ingeslikt. Immers, na aldus kloosters, tuinen “binnengepalmd niel M» M I it werk in I', Hoog den tien de beste iceft. BEKENDMAKINGEN. 15 cl. den drukregel. Bureel Wilgendykslraet, N° 11. Voor elk afzonderlyk num mer, 12jcenliuien. ZhklUiS. De godsdienst wordt in BSelgle niet vervolgd! Een liberale burgemeester. jretraanaagpcaiiii i griiiiiiw— liegen. Waeroiu komen onze Vlamingen, die ’l onzent mal kander uitbuiten, en jaren en jaren zoeken om een postje te krygen, naer'l schoon en vruchtbacr Italië niet ’T geld dal zy by ons van doen hebben om zich te stellen, ware hier byna genoegzaem om een hofstedeke te koopen, en de landen brengen meer op dan de onze. Wy reeden aldra uil de wyde vallei, waerin ik u zoo lang bezig gehouden heb, om voorts langs de kusten van de Adriatische zee door alle siach van streken en liggingen le reizen. Somtyds voerde’t konvooi ons byna in de zee, som- lyds reden wy onder cene rots die over de waters hing; hier was een zandachtige vallei met kreupelhout beplant, dacr wat heuvels overdekt met wyngaerden en olyf hoornen; verder hoven, gelyk rond Nieupoort, enz. Eindelyk kwamen wy te Loreto rond de 9 ure ’s avonds en gingen naer het hotel de Klok genoemd, gaen slapen. Te Loreto waren wy gekomen als pelgrims, om een bezoek le doen aen ’t heilig huizeken of Santa casa, en er mis in te lezen. Ook was ’s anderendaegs morgens, dat is den maendag, ons eerste werk naer de kerk gaen om onze devotie en hirlde le be wyzen aen de kostelyksle reliquie die er bestaet en onzen naom in te schryven om mis te lezen. ’T was een gewoone dag, zonder de minste feest, en 'k en konde maer 's noens lïaert. O a 20 50 5 a 12 50 -a-- ■O a 11 50 a --- 10 a 10 a 15 - -a >0 a-- a -a INSCHRYVINGS PRYS. Buiten stad, franks. Met Suppl. 8 Het Boterkuipje verschynt den,Donderdag in geheel blad en den Zondag in half blad. schiet of in T gevang laet verleeren van honger en ver driet, en al wal jeugdig en sterk is onder de wapens roept, die noodige armen of werklieden niet kweeken of te wege kan brengen. 'T en is ongetwyfeld noch Omwenteling noch oorlogen die den landbouw aenmoedigeti en ontwikkelen. ’K en zou nögtans niet durven zeggen dal hel andere Be- stuer zyne pligten ten opzigie van den landbouw ten vollen gekweten heeft. Misschien is de vrees van den malaria of slechte lucht dat de koorts te weeg brengt groolelyks de reden die er maekt dal de Napolitaneii liever arme blyven op hunne bergen en rotsen, dan rykdommen te vergaderen ten pryze van hunne gezondheid en leven. ’T is eene moei- jelyke zake; de,malaria besteel er grootendecls, geloof ik, omdat die velden noch beplant noch bewoond zyn, en zy worden noch beplant noch bewoond, omdat de malaria er het volk van >af houdt. Wy weten by eigene ondervipding hoe straf de arme houtlanders van Couckelaere en't om liggende ons Veurnambachl vreezen, by zoo verre dat zy liever in hunne eigene streek droogen brood eten en aerd- appels met kerrepapsause, dan by ons een boterstuitje en spek le komen verdienen.' ’T is hier juist *t zelfde met de vlakten van’lryk van Napels en ’l vermaerde Roomsche veld, dal zoo vele beknibbeld wordt door de vreemde- Istnzc Bisschoppen hebben zich lot den lAoning gewend. 7'1 hM» roofd, gemoord en gebrand, bestuerde de wereld- lyke magt ZOO WEL, dat al die onmetelyke schatten gingen vliegen en zy welhaesl wederom dood arm wierd, en gedwongen voor honderde miljoenen assignaten uil te geven en eindelyk de schandelyksle der bankroeten temaken 9“° Vervolg. De reiziger welke die vlakte doorreist in T droog sai- soen, voelt zich zelven vol spyl dal zulke schoono velden niel beploegd en bezaeid zyn, en hy is genegen otn 't volk niet luiheid en ’s bestier fnet onachlzaeinhcid te beschul digen; maer ook als men overdenkt dat die vlakte ten tyde van t Roomsch rvk, dat zoo veel deed voor den landbouw, juist was lyk nu, als men op andere plaetsen van ’t zelfde ryk, t vrucht baer land ziet op rotsenen bergen dragen erl velden bewondert die alle andere in rykdorn en voorl- brengst overtreffen als men voor oogen heeft dal 8 maen- den s jaers duizende en duizende kudden zich komen vet glazen op dien dorren grond, men aerzelt en men is be nauwd van T volken T Besluer len ongelyk te verwyten en 18 beknibbelen. ’K moet u nogtans bekennen dat ik die vlakte liever zou beploegd zien, ten gedeelte ten minste cn k geloof dat zy geheel vruchtbaer zou zyn maer waer de armen gekregen? Voorzeker dal’t nieuw goevcrnemenl, dat duizende en duizende kloeke jongelingen voor den kop Overweegt ■H

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1865 | | pagina 1