ft en. N° 16. Negentiende jaer. 20 April 1865. Dixmnde, Donderdag, De hedendaegsche princiepen» EN ito, an, l'l 1 Hen en: it, zoo> jzorge- en lieti andere heelt e bren- lyfl van r kerk- i, stan- loenide an allo els van yde en i vóór in een aen te ï- ouwer ninglyk zyn, zoo bet schynt, in de eeuw des lichts. God dank! als hel ons maer helpt om klaer te zien. Weet ge wel waerom die gebenedyde negen tiende eeuw de eeuw des lichts is? Ik durf wedden dat gy hel niet raden zoudl. ’T is trouwens al aerdig genoeg, Lel dus eens goed op. In vroegere tyden redeneerden de menschen zoo ’t goed is beter dan hel kwaed en de waerheid is meer woerd dan de leugen. Er zyn boeren die nu nog zoo redeneeren, maer dat zyn mannen van den ouden tyd en die moeten zich maer wegpakken uit de negentiende eeuw. Was er dus in vroegere jaren een vader die het goed meende le bezitten en de waerheid te ken nen, dan leerde die bravo man dat ler goeder, trouw aen zyne jongens, want dacht hy, ik kan hun toch niets beiers achterlaten dan deugd en waerheid. Een pachter zelfs meende, in dien tyd dal hy goed deed met te zorgen dat zyne dienst boden het goede beoefenden en zich verwyderden van het kwaed. Met de koningen was het ook zoo al gelegen. Onze onderdanen, zegden zy tot hun eigen zel- ven, zullen er toch beter mede zyn als zy de waer heid en de deugd bezitten dan als zy zich verloren toopen m de doling en de ondeugd. Ik zeg, zoo redeneerden de menschen in den ouden tyd. Ja wel, maer het schynt dal het al aerdig zou gegaen hebben als Heintje Pek de lamp van hel nieuw licht niet ware komen aansteken. Ge gaet dan nu eens vernemen dat. die manier van le denken wel zoo verkeerd was als iels in de wereld zyn kan, en regt af niets anders was de verslaving en ver- beesting van den mensch. Dal gelooft gy misschien niet? ’T is omdat gy geen mannen van de beden- daegsclie princiepen zyt, maer ik zal u dat eens gauw aen uw verstand brengen. Als de vader aen zynen jongen mag zeggen Zie, kind, dat is de waerheid en dit is de leugen, dat is het goed en dit is bet kwaed, neemt dus de waerheid en het goed, en iaet de leugen en het kwaed Sedert langen tyd, zegt het Algemeen Nut, zou ik al geerne eens een woordje gezegd hebben over de huidige princiepen. De eenvoudige landman weet misschien nog niet eens wat voor een dier dal is. Wy zullen bet derhalve eens zoo klaer uit leggen als wy kunnen. Overal boort men vandaeg klappen van vryheid. i oo’-oo t 83 50 al veel met het een en hel ander, maer T valt nooit goed uit. Zie, zei hy tol de vrouw, ge weet nog al geerne vee], al zyt ge niet nieuwsgierig, en als ge nu eens luisteren wilt dan zal ik u eens iels vertellen. Onze Lieve Heer heeft u gezegd dal ge van de appelen van dien boom daer niet eten moest omdat g’er van zoudt sterven, maer ik zal u eens andere princiepen leeren. Nu kent ge niets dan het goed, maer als ge van die vrucht eet dan kent gy het kwaed ook, en als ge dal kent dan zult ge precies zyn of ge góden waert. Dal vind ik nog al aerdig, zei de vrouw, en ze plukte eenen appel al en at er van, en liep al gauw naer haren man toe die ook meê deed. Toen kenden zy hel kwaed. Maer ’t scheelde nog al veel dat ze waren gelyk góden. Ze begonnen pyn te lyden, ziek te worden, kou en honger le hebben, en ze moesten werken dat ze zweetten om aen hunnen kost te komen. Maer, enfing, zy hadden hel kwaed leeren kennen. T was een schoone troost. Zoo ging het met de nieuwe princiepen in dien tyd, cn den dag van vandaeg is er niet veel, aen veranderd geworden. Vader zou u bel goed wel leeren, zegt men tot de jongens, maer dal is zooveel als niemcdalle, ge moet het kwaed ook kennen, dan zyt ge boven Jan. Inderdaed ja, ze zyn boven Jan, en terwyl ze spartelen om niet achterover te vallen in de mid- del-ceu.ven, vallen ze voorover met de neus in den modder. Is ’t waer of niet. Daer moeten de brave boeren nu fameus veel plezier van hebben dat ik hun de nieuwe princie pen eens heb leerert kennen. Maer ik denk dat het meeste deel legen sdie princiepen zyn zullen, en ik kan er niemand over beklagen. De Sancho, een der spiritueelste hekelbladen van ons land, en dat altyd met zooveel gezond ver sland redeneert als er gehandeld wordt van on- derwys en godsdienst, schreef onlangs hel vol gende De verspreiding van het onderwys zal voor zeker door de zeden te verzachten en de wcerdig- heid van den mensch le verbeffen, vele misdaden beletten, en er in hel toekomende 't getal van verminderen, maer een half onderwijs gescheiden van alle zedelykeof godsdienstige denkbeelden, en dal alle dagen hel getal der stoute geesten cn der dorps-ongodisten vermeerdert, ziedaer wat, ons dunkens, veel gevaerlyker is dan de naïeve onbe- het was heel in ’t begin van de wereld. Die man had eene vrouw die Eva genoemd wierd, en zy woonden zamen in hel aerdsch para- dys. Zy hadden er byzonder veel plezier, zeggen de boeken, want zy wisten noch van koude, n^cli van honger, noch van vermoeijenis, noch van pyn, noch van ziekte, noch van iels anders dal hun verdriet kon doen. Als genu verstand hebt, had onze Lieve Heer hun gezegd, dan blyft van dien boom daer af, want als ge van die appels eet dan zal T er niel deugen, maer eet gy er niet van dan blyft uw’ geluk voortduren. Zoo leefden zy al stil- lekens voort tol dat er op zekeren dag de duivel zich meê moeijen kwam, en die bemoeit zich nog varen, want daer is niets goed meê uit (e zetten, als een vader dal mag zeggen tol zyn zoon, dan ziet gy toch zeker wel dat die jongen maer slaefsch weg leert wat goed en kwaed is in de plaets van het rriel zyn eigen versland op te zoeken, en doel hy gelyk vader hem leert dan is het toch zoo klaer als de zon dal die jongen zich laet geleiden vol gens den wil zyns vaders in de plaets van uilslui- telyk af te hangen van zynen eigen wil. Maer, zult uverai nuun incu vauuacg mwucu >uu njuviu, I J .111 1 1 onafhankelvkbeid, verlichting en vooruitgang! Wy gy missenen zeggen wal kwaed kan daerm be- 0 - J - 1 staen dat het kind de les$en zyns vaders volgt? Sukkelaers, als gy zyt! Ge begrypt toch zeker wel dal het al heel veel schooner is als de jongen regt tegenover zynen ouden heer kan gaen staen en hem zeggen Vader, gy hebt uw eigen verstand en uwen eigen wil, gy hebt ze gebruikt om te zoe ken hetgeen gy als waer en goed beschouwde, maer ik, zie, heb ook myn eigen verstand en mynen eigen wil en ik ga die gebruiken om le zoeken wat ik als waer en goed beschouw. Dat zyn zaken die my alleen aengaen, cn al meent gy nu ook dat ik de leugen en hel kwaed volg, gy moet u daer niet meer om bekommeren dan om den grooten Turk?Z:et, menschen en boeren, zoo moet het gaen volgens de hedendaegsche princie pen, dan komen er kadees van jongens. Ging het zoo niet dan vielen wy achterover in de midden eeuwen en wat zouden we dan aenvangenWcêr korte broeken gaen drageb?.... God weet hoe lang de wereld zoo had blyven voortsukkelen waren de nieuwe princiepen er niet by tyds ingekomen ’T is nogtbans al aerdig dat men aen die dingen den naem van nieuwe princiepen geeft, want ik heb daer over eenigen tyd iets van hooren vertel len dat precies gister of vandaeg niet voorgevallen is. Gy moet dus weten dat er eens een man was die Adam heette; 't moet lang geleden zyn, want 1- -• 11- I. 'T BDTERKÜIPJE I orzackt* a i i ie i i e zich tan tenl den r«rr dit-, nge pre- ruchlen,. BEKENDMAKINGEN. 15 ct. den drukregel. Bureel Wilgendykslraet, N” 14. Voor elk afzonderlyk num nier, 12 centiinen. fan den heer abbé Stroom aen zyne familie le Sluyvekensk. 12s,e Vervolg. pril. s 28 00 1 26 09 a 00 00 a 29 00 a 00 a 46 00 ril. 75' 50 00 60 50 95 ril. a 18 95 11 75» a II 50 a 14 50® 2 75» JNSCHRYVINGS PRYS. Buiten stad, franks. Mel Suppl. fi Ilel Botf.rkuipje vcrscLynt den Donderdag in geheel blad en den Zondag in half blad. ill den beitel uitgedrukt bebben. Ongelukkiglyk zyn meest al de müerscliilderyen door den alverslindenden tyd en de wakte-grootlyks gehinderd geweest. Die kerken zyn nu nog al wat grootscli en schoon is, maer wal moeten zy niet ge weest zyn toen alles frisch en jeugdig was. Van daer ging'fk eenige Andere schoone kerken bezoe ken, onder andere St. Doiniaen waer sintc Clara geleefd en haer klooster heeft geslicht. Alles is er bewaerd gelyk ten dien tyde en dat geeft eene groote belangwekkings- kracht aen’t klooster cn'deszelfs kerk. Daer zag ik nog het tigehaem van de II. Clara cn een crucifix dal haer ge sproken heeft. Dan keerde ik wéér naer Foligno om ’s anderendaegs met de diligcncie naer Spolclo te vertrek ken. Ik kwam daer rond den middag en ging seffens naer ’t seminarie waer ik cenen professor geheel wel kende. Ik kreeg er een vischnoenmacl ft was immers zaterdag/ cn vertrok algauw naer een dorp op omtrent 5 uren afstand, Schcggino genaemd ’t is daer dal een van die twee pries ters met wien ik de eerste macnd in kwartier heb gewoond cn die my sedert dien altyd als vriend en als broeder be handeld hebben, zyne vakancie overbrengt te samen met zynen broeder, priester cn Segrcllo delta eota gelyk hy'; maer sedert 2 jaren door onpasselykheid t’huis gebonden. Ik wierd er ontvangen met eene goedheid en behandeld met eene gulhartigheid welke men op onze berchaefde streken niet meer tegenkomt. Een priester onser streken, die in Ilalien reist, stael soms tegen wil cn dank bc- schaemd over de koel-cn ongevoeligheid wavmec wy de pril. 61. i 29 00 1 t 28 00- 26 00 i 18 00 i 14 00 t 28 00 8 00 5 09: i.c.»ao<Q'iriiïnn ÏBet Ondcrwys zonder Godsdienst. derden toen de H. Franciscus er zich inwentelde uil boel- veerdigheid. Het eigen roozenhoveken bestaet nog cn 'k heb er wat bladen van geplukt want bloemen waren er niet. Van daer ging ik naer ’t geboortesiedeken van Franciscus, Assizien genaemd. 'l Stael op den top van eene steile rots op omtrent eene halve uer gaens van Ste. Maria, ’k Ging straks naer ’t klooster der Francis canen, een van de schoonste die bestacn of beslacn heb ben. Men ziel er eene groote cn hoage gothieke kerk, die eigentlyk bestaet uit dry boven elkander gebouwde kerken. De onderkerk is maer geheel klaer en veel later gemaekt dan de andere; zy is eigentlyk in de rolse gehouwen en bevat het graf en het ligchaem van den H. Franciscus. De tweede kerk, rond de 25 voet boven de eerste is eene allergrootste en schoone kerk; met opzigt is zy wat don ker gelaten om te beter hel ootmoedig, arme cn verholen leven van den grooten heiligen te verbeelden. De opper- kerk wal kleiner dan de tweede is integendeel klaer cn schitterende en zy verbeeldt de glorie van den heiligen. Gelyk men gewoonlyk den H. Franciscus aenzict en mag aenzien als den waren stichter en schepper van de katho- lyke of krislene kunst cn poëzie, zoo mag men die kerk aenschouwcn als de eerste school cn ler zelfder tyde de oudste en wonderbaerste gedenkzuil van de katbolyke of krislene bouw-, beeldhouw-cn schilderkunst. Is immers daer dat de eerste meesters der schoone kunsten, met ge loof en kalholykc ingevingen bezield, de levende cn bid dende scheppingen van hunnen geest met het penseel of pril. t 18 624 i i II 25 i 9 85 li 25 i 2 i 1 56 ’s Anderendaegs 's morgens ging ik al vroeg te voet gaen mis lezen naer Ste. Maria ter Engelen, op omtrent 2 uren afstand van Spello. Op weg zag ik eene nieuwe kerke, ge bouwd op eene plaets waer St. Franciscus dikwyls bad; de oude kerk was eenige jaren tevoren geheel ingevallen door eene acrdschudding. -Ste. Maria ter Engelen is een klein dorpje met een allergrootste en allerschoonste kerk; gebouwd over een klein kapelleke porliuncula of deeltje genaemd omdat bet zoo klein is dat het aen een declke van eene kerk gelykt of beter omdat de toenmalige abt der Benedictynen dal kapellekc met een deeltje van zyn land aen Franciscus gaf. ’t is in dat zelfde kapclleke, gelyk het daer nu nog stact, dat St. Franciscus van Christus en Maria zelve den grooten en buitengewoonen afiaet ontving die juist om den naem van dal kapclleke Porliuncula ge noemd wordt. ’k Heb hel geluk gehad van te mogen mis lezen op die heilige plaets. Geheel de kerk met het kapclleke gelykt zeer wel aen de kerk van Loreto met het heilig huizeken, slechts is ’t heilig huizeken wal grooter dan ’l kapelleken van Porliuncula, en de kerk die’l heilig huizeken overdekt wat kleiner dan die van Ste. Maria ter Engelen. Gy hebt nog hooren spreken van de doornen die in roozen verau-

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1865 | | pagina 1