I [EATEN. Nd 23. Negentiende jaer. Dixmude, Donderdag, 8 Jtiny 4863. "9, j ES, (HCELAINE. DEOUDE VUERTOREN ;n. dat ds priester zich daer met kiezingen bemoeide. n de Wed, j Zydsvogel I'l DIXMÜDE. r hi WOU.MEN- BiAe ;en blikkel vk MAT1SMEN ran fr. 1,50 ndenbussche, l|:j 1 i Likeuren, te beriglen "stslraet, in sing van het s te nemen! til. fr. 5 00 2-90 2-50 200 irhoogen de gazynen zyn nen dezelve ■ys van 1 fr. evenredig- icrstellen en rboopt, zoo )or de zorge gunst en het ten. ’Jhij f En, Kieken- rOOG, met tel. in. cu andere rtiyk, heelt iis te bren- ien blyfl van I voor kerk- appen, stan- o gebloemde :ls, van alle aeudels van op zyde en santen voor m in een 't HVli’arrn, hoeveelheid IOG BARD, AEN HET ADVERTENTIE-BLAD, VAX VEURNE. Vooraleer wy den grond nagaen van het artikel waermede het gezegde blad ons zondag laetst ver eerd heeft, moeten wy onzen konfraler den kalho- lyken Veurnaer herlelyk gelukwenschen over den aenval waervan hy het doel is zonder er aenleiding toe gegeven te hebben, anders dan door zyn moe dig kampen voor de goede zaek. Ook aenveerden wy de les van welgemanierdheid niet welke het Advertenlie-blad ons geeft met te zeggen dat er nog meer welgevoegelykheid in de bewoordingen onzer uitdaging zoude kunnen zyn en verderdat dit niette verwonderen valt, dewyl de betamelykheid geen deel gemaekt heeft van de opvoeding der katholyke gazellen. Dat gezeid zynde, revenons d nos moutons. Wy zullen met handelen als onze konfraler het Advertentie blad de diskussie vlugten en de woor den van den tegenstrever in het duister laten wy zullen de eigene woorden aenhalen en er dan ons woordeke op reppen. Dit is altyd onze manier van diskuleeren geweest; jammer dat men ons voor beeld nooit durft volgen. Nopens hel gedacht (in 1847) der heeren De Champs, De Theux en Dedecker over de bemoei- jing van den priester in de kiezingen, hebben wy gezegd dat die heeren in 1847 zoo dachten, om reden dat de Staetspartyen tot dusverre geene religie-zaken hadden aengeraekt. Immers T is het liberael Congres van 1846 dat zulke zaken op het tapyt gebragt heeft om de twisten te verhevigen. Wat antwoordt het Advertentie blad? Wy zyn zeker dat het gedacht dier heeren niet veranderd is. Zonder onbelamelykheid mogen wy zeggen dat dit oordeel van hunnen vyand niet genoegzaem is om ons over dat punt gerust te stellen. Indien die heeren een princiep hadden willen daerslellen, dan zou hun gedacht onveranderlyk zyn, immers de waerheid is eeuwig. Dan zyn De Champs, De Theux, enz., mannen zonder princiepen wyl zy van gedacht veranderen? Ook niet. Immers, om een voorbeeld te geven, men zal in princiep niet zeggen Iemand dooden is slecht. Dat is eene be- trekkelyke waerheid, maer geen princiep. Toch gy moogt eenen andere hel leven benemen, in wet tigen tegenstand en in verschelde andere gevallen. Zoo ook is het gezegde van de genaemde stads mannen eene belrekkelgke waerheid die ophoudt van bestaen zoohaest de Staelsmagt den godsdienst aenrandt. Om dit verder te bewyzen zouden wy verscheidene gemeenten kunnen aenhalen waer de priesters zichde gemeente-kiezing niet aenlrekken, om dal er geene religiezaken te berde komen. Ik ken groole gemeenten van 6000 zielen waer er parlyen waren, familie-partyen, builen hel terrein van liberael en katholyk, en ik heb nooit gezien zyn en aldus verlaegt hy zich met liegen. Wy zullen niet nagaen of er wel ooit een priester alzoo gehandeld heeft wat ons aengaet, die sedert lang in de kiezinglwislen deel genomen hebben, wy hebben nooit zulke argumenten weten ge bruiken, en ten andere, ofzy gebruikt wierden, zy zouden nogmaels maer kunnen indruk maken op de katholyken, die het met den priester houden. Dus dit is weêr al praet. Wy moeten ook weten dat wanneer de priester de ministers of andere overheden uitmaekt voor al wat slecht en leelyk is, hy zelf hel 4dc gebod over treedt, dat voorschryft de overheden zoo weteld- lyke als geestelyke te eeren. Dal weet de priester, trouwens hy kent beter zynen catechismus dan de schryvers van het Advertentie-blad. Wy die geene godsgeleerden zyn, weten ook dal wy de overheid moeten eerbiedigen, by zoo verre zy niet te kort blyft aen de pligten welke haer opgelegd zyn. Daerover straks later een woordeke. De schending der kerkhoven wordt door den konfraler besproken in woorden die den solidair, den hoogmoedigen, den alwelenden solidair ver raden. Wy zullen hem eerst doen bemerken dat de Constitutie de vryheid der eerediensten daerstelt, en bepaelt dal de bedienaer des eerediensles, de priester, niet kan vervolgd worden voor deszelfs uitoefening. Is de begraving dan eenvoudig een burgerlyke aki? Gy, konfraler, die gedurig de ge boden en den catechismus ter uwer httlpe roept, zoudel kunnen de lesse over de werken der bermherligheid overlezen; en gy zult ons dus toe laten dal wy u met uw eigen wetboek op uwe plaels zetten, wanneer wy zeggen dat de begraving al zoo wel een godsdienstige dan een burgerlyke akt is. Een enkel bewys ware genoeg. Waerotn Gaen wy voort. Volgens den konfraler zyn er in België geene wetten gemaekt die den godsdienst hinderen. Dat moet wat nader besproken wor den. Er is dus geene wet tegen de vryheid van den predikstoel? Wat is de predikstoel? Het is de kan sel eener vergadering waer men sermoenen doet in plaels van redevoeringen zoo als het b. v. in eene letterlievende vergadering, in eene sociëteit ge schiedt. De vryheid van spreken is den priester even als allen anderen burger door de Grondwet gewaerborgden, om dal hy wat meer invloed heeft dan een ander burger, hy zou moeten zwygen wanneer de Staelsmagt den godsdienst aenrandt waervan hy de advokaet is?Is het, vraegt het Adverlentie-blad, om dal men den priester belet heeft van het 4d* gebod te overtreden? Ter zyde ge laten dat onze tegenstrever geern van de geboden spreekt, en dat wy zoo zyne persoonaliteit zouden leeren kennen, zullen wy hem antwoorden dat alleenlyk de reglveerdige magt moet geëerbiedigd wordeneene magt die hare pligten niet kent is den eerbied niet weerdig. Maer, die kwestie welke wy hier aenraken is groot en netelig wy zullen daer nog mogen over spreken, want de konfrater zal niet nalaten deze onze woorden aen te vatten en uil te roepen dat wy revolulionnairen zyn. Dit is geene kwestie om zoo in een antwoord bedolven te liggen; er moet daerover wyder gesproken worden, de geschiedenis in de hand. Wat de roovery der Studiebeurzen aengaet, bet Adverlentie-blad verzendt ons naer zyne artikels. Wy, wy verzenden zyne en onze lezers, naer zyne artikels en naer de onzen, om dat wy het licht niet vreezen. De priester heeft het regt zich met kiezingen te bemoeijenmaer hy zou beier doen zich te ont houden, in voordeele der religie. Wy hebben daerop redelyk klaer en bondiglyk geantwoord. Doch het Adverlentie-blad, waer- scltynlyk verlegen met onze voornaemste bewysre- den, laet dezelve in hel duister. Wy hebben dan in dezer voegen gesproken De priester spreekt over kiezingszaken of tnet eenen katholyke of met eenen liberaelspreekt hy aen den eerste zoo doet hy niels dan zyn goed gedacht ondersteunen; spreekt hy aen den laelsle, hy vermag er niels op, omreden het besluit van den liberael zal niet wy- ken voor het gedacht van iemand dien hy als zynen vyand aenziet. Is dat klaer, konfraler? Ja maer, zult gy zeggener zyn wel tusschensoorlen van kiezers. Voor my, ik geloof het niet; immers de parlytwisten zyn al te hevig, en men moet noodzakelyk in het een ol andere gedacht deelen; men laet hel wel niet altyd kennen, maer men stemt toch voor den eenen of anderen kandidaet de weinige wille briefjes die uit de stembus komen zyn er ons een duidelyk bewys van. a I ,6 10 a - I De priester (volgens den veurnsche konfraler) zegt aen de kiezers Als de liberale ministers aen hel hoofd blyven, men zal de kerken branden en de priesters ophangen (sic) en hy zegt dat, in consciëntie wetende dat dit loutere uitvindsels -0)3(3- T BOTERKUIPJE •V t A m. 151ct snien, li*' •0 Vader, als my die wordende baer in de zee sloeg, bad ik de koorde, die men my had toegeworpen niet losgelaten. Het manschap hoorde mynen noodkreet, ik wierd be dwelmd op het dak van hel schip gehaeld. Als ik tot myn INSCHRYVINGS-PRYS. Buiftn stad, 6 franks. Nel Suppl. 8 Hel Boterküine verscbynt den Donderdag in geheel blad en den Zondag in half blad. geene tweede mael Nauwelyks had hy deze woorden uitgesproken of ver warde stemmen klonken voor den toren, de deur vloog open. Vader, hel schip is op de zandplaet in twee gekloven de manschap is in de zee weg geslagen en verdrouken, maer wy hebben den kapitein kunnen redden!... Ter zelfder tyd trad een man van hooge gestalte en om wiens leden het zilte water afdruipte, de kamer binnen. Nauwelyks had de vreemdeling zyne oogen rond de ka mer en op den gryzaerd, die hem te gemoet ging, laten vallen, of eene kreet ontvloog zyne borst Vader! vader! riep hy terwyl hy zich aen den hals van den torenwachter wierp. Karei, myn zoon, zyl gy hel? snikte deze. Zulk tooneel is gemakkelyker te bedenken dan te be- schryven; de dry broeders waren toegesprongen, drukten Karei aen hen hart en trokken hem by hel vuer. Op eenen oogwenk hadden zy drooge kleederen by hem gelegd en eteu voor hem gezet. Na dat Karei van het een en het au- der gebruik had gemaekt, bezagen zy hem met ondervra gende blikken of wilden zy zeggen toe, vriend, vertel ons uu eeus uwe lotgevallen! Karei begon bewustzyn terug kwam, waren wy in volle zee, wy hadden de kusten van Vlaenderen uit het oog verlorengy kunt wel begrypen dal het onmogelyk ware geweest voor u»y alleen naer bier wéér te varen. Ik bevond my op een engelsch oorlogschip dat rond de wereld moest varen en de zeeschuimers den oorlog voe ren Ik nam dienst aen boord na twee jaren gekruist en menig gevecht geleverd te hebben, leden wy schipbreuk op de kusten van het eiland Java. Na eenen ruimen tyd in die streek roudgezwerfd te heb ben, ging ik op een Hollands koopmansschip, dal van Ja va naer Europa zeilde, over. De tien eerste dagen van onzen togt waren allergeluk kigst, maer den elfden dag wierden wy met het vallen van den avond door een spaensch rooverschip aengevallen. Na een gevecht van drie uren, in hetwelk bet grootste gedeelte van het manschap T leven liet, klom de vyand langs alle kanten aen boord. Een reddingsmiddel bleef er ons nog over; wy wisten dal indien wy in de handen der Spanjaerds vielen, zy, de gezwoorne vyanden der Nederlanders, ons niet zouden sparen wy sprongen met eene toorts naer hel poederma- gazyn; de vyand volgde ons op de hielen, Indien gy op ons slapt, riep een van ons, doen wy het schip met ons allen de luoht iu vliegen! Zy deinsden achteruitop dit oegeublik kwam bun be velhebber loegesprougen. Geeft u over, riep hy ons toe, wy zullen u als krygs- gevangenen behandelenik geef u myn woord van eer dal iL^pRlgeudwstraet, Voor elk afzondcrlyk num mer, 12 centimen. a 15 - 1 9 a 50’— ,7 - a 57 10 BY H1EUPOORT. Vervolg cn einde. II. Hel onweder was intussehen met meer en meer woede blyven voortduren de gryzaerd was in zyne stilzwygende droefheid teruggezonken; de dry broeders, die op den to ren geklommen waren om te zien of de fakkels nog iu goe den staet waren, kwamen in Laeste beneden gcloopeu en spraken Kanonschoten volgen onophoudend op malkander, vader by hunne vlam hebben wy een schip kunnen zien dal door de winden eu de baren naer de zandplaten gedre ven wordt. Gy moet die ongeiukkigen gaen helpen, maer weesl toch niet te onvoorzigtig Wees niet ongerust, vader, indien wy wal lang weg blyven er zal waerscbynelyk nog al te werken zyn. De dry dappere jongelingen verlieten den toren, liepen nier hel strand om er hun leven te wagen alsof zy waer eene natuerlyke daed gingen verrigten. De gryzaerd was van zynen stoel opgestaen en stapte ril lend de kamer op en neer; dry uren waren zyne zonen den huize uilhet bromde niet meer. Hel schip is gered of gezonken sprak hy waer blyven myuc kinderen toch zoo lang? Heer, beproeft gy my 26 Mei. 8 a 20 1 a II 50 - a 0 a 11 - a - 9 a. 10.— .1.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1865 | | pagina 1