mu f r. Negentiende jaer. 22 Juny 1865. )ort. r flixmude, Donderdag, HET WEESKIND. liet laelste woord van het A dvertentie-blad, OSt Ont- JCK, as J Merc- Notaris iNEN, - no i i j O fr. October kwestie voor hem van den invloed van den pries ter te bewyzen, en bel aenveerdl niet dat de Staet invloed hebbe. Indieo de priester er nog had, hoeveel meer zou de Staet of b. v. de Koning er niet hebben? Maer dooi zyne redeneering loochent de konfrater dat de Staet invloed hebbe met al zyne geldmiddels; hoe zal de priester er dan heb ben die met enkele woorden te werke gaet. Om, gelyk het Adverlenlie-blad, onze diskussie met eene slotrede te eindigen, zullen wy niet zeg gen wie er verkleind en gekneusd dezelve ontloo- pen is. Doch wy zullen den konfrater aenraden in bet strydperk niet te treden zonder bevvysredens mede te hebben. Anders vaerde hy nog eens gelyk de jongen die met eene bodemlooze mande aerd- appels halende, dezelve den eenen na den anderen verloor, gelyk bel overigens gegaen is met de gc- waende bewysredens van den konfrater. 1865, ifspan- ïste en (bar iet Erf, eersten hel is hetgeen wy in onze drie artikels zoo klaer- lyk bewezen hebben. Nauwelyks heeft de konfrater de Konslitutie in geroepen of hy zit haer op den nek. De Grondwet zegt de Belgen zyn gelyk voor de wet, en verder wordt de vryheid van onderwys en van vergadering gewaerborgd en het Adverlenlie-blad zegt dat de vergadering der geloovigen in de kerk niet gelyk staet met de vergadering in eene herberg, om re den dal men den priester in de kerk niet mag tegenspreken zonder de straffen der wet in te loo- pen. Men moet geen advokaet zyn om te welen dal de kerk eene byzondere vergadering is, gelyk een cercle ol société privée. En wy denken dal in dien wy, Bolerkuipje, in eene liberale byzondere vergadering gingen om den eigenaer ol den pach ter van hel huis le beknibbelen, men ons zonder veel fatsoen aen de deur zou zeilen; en de anderen zouden hel regl hebben; en zy zouden ons in ge val van weêrspannigheid ook volgens de wet doen vervolgen. Dal is klaer. 3/r. em en >y- Wy hebben laetst gezegd dal wy in de Stads scholen, over het algemeen, liever geen gods dienstig onderwys gegeven zagen, dan hetzelve le zien geven door wereldlyke persoonen die meesl allen de leerstelsels welke zy onderwyzen, door hun gedrag loochenen. Daerop antwoordt de konfra- ler Wy houden ons by onze laelste bemerkingen die door hel Kuipje geenszins zyn wederlegd gewor den. Nogmaels, wy laten onze lezers oordeelen over zulkq. manier van diskuieeren. Hel Veurnsch blad meent ons deerlyk vast te hebben in zaken der kiezingen van Brugge welke, zegden wy, de laelste mael ten nadeele der katho- lyken uitgevallen waren, len gevolge der drukking door hel Staetsbestuer en de hoogere overbeid van den Staet uitgeoefend. Het Adverlenlie-blad loopt weeral bezyden de besprokene zaek er was Omtrent de elfde eeuw, dan, zegt hel Land van Aelsl, wanneer gansch Europa het ware geloof had omhelsd, was de geestdrift voor den godsdienst onzeggelyk groot. Op alle plaetsen wilde de nieuw bekeerde bevolking onvergankelyke monumenten nalaten als een bewys van haren iever en liefde voor den Christus. Om aen dien zoo edelen en verheven wensch le beantwoorden, vereenigden zich in groot getal de yverigsle en handigste werklieden; zy doorkruis ten de provinciën en, by middel der giften die hun van wegens de bisschoppen, de edelen en de ge loovigen van alle kanten loekwamen, bouwden zy die schoone en majestaiische tempels die tot de laelste nakomelingschap toe, den mensch zullen verbazen en verrukken. Deze werklieden vormden zich in bestendig korps onder den naem van Konfrerie der metsers van St. Jan. Daer deze konfrerie onder hare leden de beste bouwkundigen en de handigste werklieden bezat, verkreeg zy welhaest het voorregl alleen door gansch het krislendom de godsdienstige monu menten le mogen oprigten. De Pauzen, ter beloo- ning van hunnen yver voor den godsdienst, overla den haer met alle slach van gunsten en de konin- gen zelven verklaerden hate leden vry van al de imposten en belastingen waeraen hel gemeen der bevolking onderhevig was. T Is dit laelste voorregl dat aen bedoelde konfrerie den bynaem gaf van vrymetselaers. Zeer talryk geworden zynde, verdeelden zich de vrymetselaers in verschillige kompagnien en ver- inschryvings PRYS. Wy zouden wel willen weten door welke latere wet het dekreet van Prairial over de keikhoven zou afgeschaft zyn? De konfrater verzwygt dat ge heel behendiglyk, maer spreekt op eenen doklo- ralen toon Kuipje, gy zyl mis! Dal zyn ook al van die antwoorden zonder bewyzen. Daer waer voorlyds de kerkhoven behoorden aen de kerken en nu aen de gemeente, heelt deze laelste dezelfde lasten op zich als de kerk te voren had afge scheidene plaetsen te hebben voor de overledenen van eiken eerediensl. Deze wetsbepaling is geens zins afgeschaft. I praelden, men I priesters, palers I I niet geven, niet dal wy geene feilen aen te halen I hebben, verre van daer, maer dal zou ons ie verre I leiden Dat is kortweg kinderklap. Wy hebben bewyzen I gevraegd en dat zou het Advertentie-blad le verre I leiden, eenen tegenstrever le doen zwygen met I bewyzen. De kleine jongens handelen ook alzoo F Ik weel hei wel, zeggen ze, maer ’k en wil het I niet zeggen. Verders, zegt de konfrater, indien het Kuipje I eene wandeling op den builen wil doen, en eenige kiezers hierover ondervragen, hy zal de volle over tuiging van de waerheid onzer beweeringen hebben. I Dal is in andere woorden zeggen Loop naer den i duivel. Maer met al dal, dat zyn kinderklaps. Will gy er nog een siaelije van, lezers van het Bolerkuipje? Hel Adverlenlie-blad gelooft niet dat I de priester die zich by de kiezingen onthoudt wan- I neer de godsdienst op het spel is, eene misdaed I begaet. Én daerop springt hy al met eens op dit gedacht a Er zyn geene wellen gemaekt en er I kunnen volgens de Grondwet geene gemaekt worden die den godsdienst aenranden. Wy weten genoeg I daler, volgens de Grondwet, geene kunnen gemaekt «orden; maer men maekt die spyls de Grondwet; [kl laelste artikel van liet Adverlenlie-blad aen I het* Bolerkuipje gerigt, draegt voor opschrift I Een laetsle woord aen hel Bolerkuipje. Daeruit I alleen kunnen zyne en onze lezers besluiten dat de I Venrpsche konfrater, gelyk of ongelyk hebbende, I de diskussie vlugt. Wy hebben de stellige overtuiging dal de kon- I frater gevoelt waer hy gebragt is geworden waql I ..eheel het slot van zyn artikel gelykt naer de I sluiiredp van eenen advokaet die, eene slechte zake I verdedigende, niettemin de reglveerdighcid van bel I iribunael inroept. Eiken keer dat wy op de artikels van bet ?iduer- I lentie-blad geantwoord hadden, liet het een ol twee I der behandelde punten achter; en zoo is hel ge- I komen dal zyn artikel van zondag zyne stellingen I op de volgende wyze moest verdedigen. Men ge- I lieve le lezen hel is waerlyk kluchtig. Het Bolerkuipje zou geern hebben dat wy I feilen aenhalen (dat was plaetsen aenhalen waer I de priester tydens de kiezingen in den predikstoel I zou gezeid hebben dat, iudien de liberalen zege- praelden, men de kloosters zou branden en de en nonnen braden). Wy kunnen, I gaet het voort, aen den konfrater die voldoening I •- I. I van daer, maer dal zou ons ïe verre iWi FEUILLETON VAN ’T BOTERKUIPJE. 00 BEKENDMAKINGEN. 15 cl. den drukregel. Bureel Wilgendykstraet, N" 14. Vnor elk afzonderlyk num mer, 12 cenlimen. ny 50 62 25 57 50 70 •y- 17 50 12 50 10 50 14 8 75 ny. 117. i 50 1 i 28 00 i 25 50 i 17 50 14 50 25 00 t 6 25 i 5 00 105 50 87 28 00 25 00 iny i 18 28 I - i 11 58 i 9 85 I i 2 54 i 1 56 i. droefd naer huis terug. De brief openende vond hy er de teekening van hel graf wonderlyk schoon gekleurd, en de ze woorden op den rug van hel blad geschreven Waer de getrouwheid wortel schiet, doet Gods zegen eenen boom groeijen. Twee dagen daerna was hy by zynen bloedverwant le huis, maer welk verdrietwelke wreede teleurstelling voor de wees! Wat is er van den tyd geworden op welken hy zich vleidde een vermaerd schilder te worden I Nu is hy verpligt een gemeen ambacht te leeren, onderbet bevel van eenen bloedverwant of liever eenen meester die stucr en gierig is. Vroeg in den morgen, ging de meester met gedruis in de ellendige kamer waer hel kind sliep en trok hem by den arm, met eene donderende stem roepende Hallo! tuijaerd, gaet gy ui' uwe pluimen komen?Zal ik eenezweep moeten nemen om er u uit le trekken? Uit uwe pluimen zegde hy in zyne grnminoedigheid, maer Wii- hern had geen pluimenbed. Hy sliep op een ellendig strooi- legeren voor alle deken had hy eene oude versletene voel- sargie in castoryn. Voor zyn outbyt gaf men hem in eenen zwarten, gansch gescheefden pot eene slechte soep meteen stuk droog zwart brood. Hy had er zich willen inde tc vreden houden, maer de arme klein was niet verzadigd. Om bel middag - en avoud- mael le nemen zette zich de meester en zyne vrouw .aen tafel en hy was gedwongen naer de keuken te gaen; daer stelde men voor hem op den heerd eene telloor met wat aerdappels, en lerwyl de rook hem in de oogeri stak en r.y- tie tranen deed vloeijen, verslond hy zyn mager deel. Eens durfde hy aen de meesteres zeggen dat hy nog honger h id zy overlaeddc hem met de grofste scheldwoorden, de mees kloek en sterk weze gelyk de boom waervan ik gesproken heb. Wilhem bezag den vreemdeling met een ernstig gelaet; hy verstond nu den zin der woorden, en hel dacht hem dat God den eersten druppel van verlevendigenden dauw kwam te laten vallen op de getrouwheid die hy in den grond zyns herten gezworen had. De vreemdeling, ra dende wal er in de ziel van hel kind omging, wilde liet uitwerksel zyner woorden niet stooren, en’verliet hem om zyne wandeling in het kerkhof voort te zetten. Toen hy na een oogenblik terug kwam, vond hy Wilhem op nieuw op hel graf geknield. Hy weende niet meer de vrede, zoo als hel betrouwen in God die geeft, zag men op zyn gelaet, hy had nog de teekening in de hand, die hy ter gedachtenis gemaekt had en bezag die met droefheid. De vreemdeling kwam tot hem Wilt gy aen uwe teekening de kleuren geven die haer ontbreken? vroeg hy hem met goedheid: al die planten moesten meer leven en friscliheid hebben, en het geheel een lief lyker uilzigt. Maer ik heb geene kleuren, antwoordde hel kind, en daerby ik kan niet schilderen. Ik ga uwe teekening vol maken, myn kind, zegde de vreemdeling, geef my hel blad. Kom dezen avond naer hel hotel van Romen, ik zal het u weêrgeven, en gy zult my nog van u zelven en van uwe ouders spreken. De vreemdeling verwyderde zich en Wilhem vertrok ook eenigen tyd nadien. Omtrent den avond begaf hy zich naer hel aangewezen hotel, en men bestelde hem eenen brief, zeggende dat de vreemdeling verpligt van haestig le vertrekken, dien gelaten had voor liet kind dal er zou om komen. Die mensch die zoo goed scheen, was dan vertrokken, Wilhem was er wel mistroostig om en keerde gansch be- De Vrymetselaers van eertyds en die van lieden. Buiten stad, 4» franks. hiel Sitppl. 8 Het Boterkcipjf. versehynt ||t.n Donderdag in geheel hl.id ei den Zondag in half blad. Naer hel Duilsch van Mevr. Thekla v.on Gosipert. Vervolg). De vreemdeling, levendig acngcdaen, bezag het kind met I siyve blikken en zag in zyne oogen de uitdrukking van zulkdanige regtzinnigheid dat hy moest overtuigd wezen I 'hl zyne woorden uil den grond des herten kwamen. Hy href de hand op zyn hoofd als om hem te zegenen, en zei hem Daer waer de getrouwheid wortel schiet, doel I Gods zegen eenen boom groeijen. Wilhem slierde den vreemdeling eenen verwonderden oogslag toe, hy had den I tin zyner woorden niet verstacn. Gy begrypt niet wat dit grondbeginsel wil zeggen? Ik gi trachten hel u uil te leg- I kon. Als gy eene jonge scheut in den grond steekt, zy i neemt wortels aen gy besproeit die uit vrees dal zy ver- I drooge; God zendt zonnescbyn om die te verwarmen, re- I ken en dauw om die te versterken ;.zy vergroot alleugskens I en eindigt met een schoone boom, te worden. Zoo ook als de mensch zich voorstelt godvruchtig en goed te worden, I Plint hy dal voornemen iu zyn hert, juist gelyk mende I Jonge scheut plant, hy doel al zyne puogirigen om aen dit 'oorneinen getrouw te blyven. God rekent he n dit ten goe de en zegent hem, en gelyk hel boompje zich aen de stra- len verwarmt en altyd nieuwe middels tot groeijen put in I ''en regen en den dauw, aUoo verwarmt God hel hert van den mensch door zyne liefde en bereidt hem beproevingen Vai> alle slach om zyne getrouwheid tc vestigen tol dat zy

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1865 | | pagina 1