f
N,
oninglyk
msa sa sssmch
door
HARRY PETERS.
1
U
h-
IJ
I
4.
Twintigste jaer.
23
Jancary 1886.
Dixmude,
Donderdag,
^ieuwjaergif ten aen Piusi AX.
pen die
estaen te
geschikt
dienende
heer A.
15 Maert
en heer
alsook
cent".
?zer.
lorsch-
mude,
ipereti
Water-
lin en
lol 300
door het
Nieupoit,
ndotn in
o Kleine
08-43 c.
-83 c.,
1DEN in-
aelsten
ders al
j.
hunne
erpen,
werk-
ren.
'nr—n
ct.
arzien van
ei>. yreren
aris-Poitt-
Molen- en
den, enz.
scheid van
s Messen,
t. Garens,
s, Schaef.
andelaers,
mrty aen-
deze arti-
Het Weekblad en zyn trouwe vriend, helonka-
tholyk Rousselaersch Nieuwsblad, volgt hel voor
beeld der meest ongodsdienstige bladen van ons
land, die er hun genoegen in scheppen, naer den
matjonnieken Précurseur van Antwerpen, het ge
zegde van bet dagblad La Belgique nopens de her
stelling der heeren Senateurs Jooslens en Michtels-
Loos te logenstraffen.
Onder den titel Hoe de menschen bedrogen
worden, laet het Weekblad hel artikel van den
Antwerpschen Précurseur van de volgende regelen
voorgaen
Hier volgt het artikel.
Nu, niet alleen wordt het feit van de herstelling
dei twee anlwerpscbe Senateurs door het blad
La Belgique beveslied, maer een brief, eergister
door de dagbladen opgenomen en geteekend de
Senateurs Jooslens en Michiels-Loos, bevestigt ten
vollen het gezegde van het brusselsch blad.
Op een noenmael, zegt de heer Joostens, onder
welke genoodigden Mgr. Lalorêl, rector der Leu-
vensche Universiteit zich bevond, wierd er inlie-
melyk over eene en andere zaek gesproken, en
eindelyk ook over het verlies die de kalholyke
Universiteit natuerlyk ten gevolge der wet op
de Studiebeurzen zou ondergaen, wanneer er
gehandeld wierd over eene lyst van inschryving
die door de Universiteit zoude geopend worden.
Welnu, ik heb myne meening in dezen zin uilge-
dtukl, namelyk dat ik die lyst van inschryving zou
onderleekend hebben ingeval ze my voorgeslekl
zou worden, en voorzeker, voegde M. Joostens by,
zal myn kollega M. Michiels-Loos hetzelfde doem
als ik.
Ziedaer wal M. Joostens zelve schryft aen bet
logienblad de Précurseur, wiens verklaringen liet
Weekblad voor veel geloofbaerder houdt dan deze
der kalholyke drukpers.
Welnu, wat is dit anders als eene afkeuring der
dievenwet op de Studiebeurzen? Dat de achtbare
Senateurs niet uitdrukkelïk zeggen dat zy de wet
op de Studiebeurzen, die zy tegen hun geweien en
gemoed gestemd hebben, alkeuren, dat is klaer en
voor eenieder te begrypen; er behooren zekere
vormen in acht genomen te worden, zelfs wanneer
hel de bekentenis geldt van een’ misslag. Maer zal
het Weekblad nu ook ontkennen dat de brief van
Zeer heilige Vader,
Uwe kinderen zyn hoogst gevoelig aen djy'voort-
durende beproevingen welke de II. Kerk ontmoet, en
zy bidden den Almogende dal hy dezelve verhefle, en
hare vyanden vernedere en bekeere.
Intusschen bidden zy U te gelieven hunne gift te
aenveerden, als onderpand hunner onverbreekbare
liefde en onderdanigheid.
Wy beriglen onze lezers en alle degenen die
verlangen hunne jonst te voegen hy degene van
zoo veel duizenden trouwe katholyken, tol onder
stand en behoud van onzen II. Vader, dal onze lyst
van inschryving donderdag naest zal gesloten
worden.
5-00
775-70
0-50
2-00
1-00
75-00
tne
5-00
10-00
1-00
25-00
oorzaekte
25-00
VEN 200
10-00
4-50
0-50
115-00
0-00
5-00
Te samen fr.
1101-66
0-51
FEUILLETON VAN ’T BOTERKUIPJE.
fan.
22
15
29
(Wordt vervolgd.
>e zich te
genl dtr
40-00
5-00
5-00
2-40
5-00
2-00
1-00
5-00
1-00
0-50
2-00
5-00
5-00
1-00
1-00
1-00
0-55
1-50
vuer des
inge pre-
vruchten,
5-00
10-00
0-50
BEKENDMAKINGEN.
15 cl. den drukregel.
Bureel Wilgeudykslraet,
N“ ‘14.
Voor elk afzonderlyk num
mer, 12 cenliuien.
14
10
H 50
0-25
0-25
1-00
wolkgordyn... Het
i van de boog-
De kwaden beseffen met U, Vader, wat liefde er
voor U gloeit in hel bene uwer kinderen. X.
F. Van Biervliet.
Eene dienstbode. M... L.
Een onbekende.
Drie Pausgezinder!.
Ecu onbekende.
Een
Een
II. Vader, uwen zegen, a. u. b. X.
Eene dienstmeid.
II. Vader, zegent myne oude moeder.
Eene dienstmeid te Keyem.
De woeste stroom
Baerl schrik en schroom,
Maer te vergeefs, T is al om niet gedaen, ten kan
[niet baten
5d' LYST VAN INSCHRYVING.
Beloop der vorige lysten
Is de gifte klein, de jonsle is groot. Een schoen
maker.
Om onze liefde aen den Paus te toonen. Twee
gezusters, A. M.
Tot troost van het opperhoofd der H. Kerk, tot
welzyu van ons dierbaer Vaderland en
rust en vrede van onze geliefde stad.
Verscheidene kalholykeu van Dixmude.
Ja, elk en een mag het welen
Den Paus en wil ik met vergeten.
V. V. B. M.
Ik vracg uwen zegen voor my en myne familie.
M. I). M.
Geef weinig, doch uit goeder herten
Maer bid veel voor Pius smerten.
Eene dienstmeid.
II. Vader, zegent ons met onze kinderen en
onderdanen. Een boereuhuisgezin van Nieu-
capelle.
Indien het geweld en de woede uwer vyanden
aengroeit, zoo vermeerdert ook, edelmoedige
Pius, de liefde en de genegenheid uwer kin
deren. X.
De Heer bewaékt u op uwé rots, 'ÏTius! Paus
en Koniug. M. Moens, vader.
6' LVST VAN INSCHRVVING.
oest en koppig loeit d'orkaen
O p hel schip van Petrus aen,
C it de diepte klotst de bacr,
S aer wy vreezee geen gevaer
k u wy stoeijen rustig voort
2 burner iwyfelt aen Gods woord.
Tol geluk en zegen van ons huisgezin.
Een bakker.
11. Vader, moglen wy dit jaer uwen zegeprael
zien S. Beke, dienstmeid te Sluyvekenskerke.
Eenige wieschkers van zondag avond winst en
overschot van hunnen pot.
11. Vader, ik vraeg uwen zegen over myne
ouders, myne broeder en zusiers, opdat zy
een lang leven zouden genieten en ter zelver
lyde voor de hinders der zondagschool en
voor my, opdat ik mytien roep zoude mogen
kennen. Eene meestersse der zondagschool.
C. A. Beernaerl, pastoor te Noordschote.
Mietje van Merckem.
Be reg,(zinnigheid van het WB£K1AEEB.AI>.
Wy lezen in uw leugenbladje van donderdag, Kuipje,
een heeler. rimram over de twee senators van Antwerpen
die de wel op de studiebeurzen gestemd hebben. De
menseben mogen wel weien wat ervan uw verhad is,
dat zal het aiitwerpsch blad, de Précurseur bun leeren;
hoormaer:
n» 1,
INSCHRYVINGS PRYS.
Buiten slid, franks.
Met Suppl.
liet Botehkoipje verscl.vnt
den Donderdag in geheel blad
en deu Zondag in half blad.
te neder en dikke wolken verborgen den hemel.... de
sterren verdwenen.... en de wind ving aen woedend te
huilen. Ik zocht eene schuilplaels tegen het opkomend
otiweder en vond al tastend iu de rots eene holle, in de
welke ik my achterwaerts gaende verschuilde.
Het duerde niet lang of het onweder spatte zich met
een bulderend gedruisch op de omstreken uit; de don
derwolken slieten knarsend tegen een en rolden en scho
ven verder met een gedounnel dal de rotsen boven myn
hoofd deed kraken de bliksemschichten schoten op legen
malkaar alsof de elementen een onverbiddelyken stryd
hadden begonnen waarvan de ontkuuoping de algemeeue
verdelging van T heelal zyn moest.
...Te midden van het tempeest zag ik in de verte, by
hel licht van den bliksem die de lucht in spattende vuer-
vlocden herschiep, een afschrikwekkend gevaette op
eenige stappen van den grondin eene grauwe wolk iu
vollen draf vooruilrennen de bliksemschichten sprongen
op zyde om hel gevaerle door te laten... hel was, ja! de
wagen des doods.
Hy was getrokken door een woedenden os, wier beenen
zoo snel in hel ruim slapten dat men ze niet zag bewegen;
op hel afstootend dier, dat met de horeus vooruit zyneu
weg baende, zal eene bleeke mciischengedaeiite,maer
neen T was een geraetnle in een sneeuwwit doodskleed
gewikkeld 1 In de regie hand hield het eene zeis, in de linke
ceneii lantaern dien hel verschynsel op my rigtle. Ik dacht
dat ik aen de rots genageld bleef... De wagen had slechts
twee wielen van saemgevoegde doodsbeenderen samen
gesteld vau beider zydeu was hel as met een doodshoofd
De Kerk blyft trois
Slaen op de rots;
Nimmer zal God zyo Bruid, de Kerk of Paus,
[verlaten.
Een naemlooze van St.-Jacobscapelle.
Zegen my, H. Vader, benevens myne vrouw en
kinderen.
O Paus, gy sluernian van het schip
Van Petrus, vrees noch baer noch klip
Noch woeste zee of storme winden,
Aeu ’t roer blyft gy onwank’lend slaen.
Geen helsch tempeest zal T noil verslinden.
Een werkmanshuisgezin van St.-Jacobscapelle.
Joanne Prophete, Lampernesse.
Marie Prophete, Lampernesse.
Marie Pieters, dienstmeid.
Marie Botive, dienstmeid.
Eene onbekende.
Winst van kaertspeelders.
Eene dienstmeid.
Aen den onstervelyken Pius den lXcn om zynen
zegen over myue geestelyke en tydelyke zaken
te bekomen. M. 11.
Om den zegen te bekomen van den groolen Paus
van Romen. Een onbekende.
H. Vader, gelief my te zegen
Voor deze kleine gift die ik koom te geven;
Want ik kan niet meer
Voor dezen keer. Octavie Visschere.
H. Vader, zegen my. Hortence Dhoone.
Uit liefde en genegenheid. F. V.
bekleed, en op den wagen stond een trofee van doods
hoofden, bekroond met eenen zaudlooper...
Achter dit gevaerle, was de gansche lucht gevuld met
schimmen vau mannen, vrouwen en kinderen, die deu af-
schrikwekketiden dood bewcegloos schenen op te volgen.
Dan was de lucht weder verduisterd door ontelbare scha
duwen die al zuchtend, tusschen de bliksemschichten
vooruit stoven zonder er door getroffen te worden... Eene
der schimmen schout my als eene wolk voorde oogen...
en drukte my op hare nachtreis de hand. Ik viel in
onmagt.
Toen ik eenige oogenhlikken later het bewnstzyn
terugvond, bestradde de nachster de uitgestrektheid van
den afgrond niet meer zoo flauw; een zachte wind bewoog
de blaren der booinen en streelde myn voorhoofd. Nacr
mate de tnaen hooger acn het luchtruim steeg zag ik de
rotsen langzamerhand vervallen en verdwynen een weinig
later wierden zy zoo doorschynettd dat ik er iu de verte
de stammen der hoornen zag door stralen de doodsuit-
spauning verscheen my slechts meer aen den gezigteinder
in een dikken nevelen weldra vertoonde zich niets meer
aen myne oogen dan vier gedceltelyk verbrokkelde muren,
die eene vierhoekige plek aerde omslotenT was er stil
en naer; maer de aerde was nog altoos op zekere plaetsen
omgespit, op andere zag ik zodenbanken, op andere bloe
menperken,... op andere stonden graftomben, en kruisen
die als suieckendc geraemlens hunne armen vooruitstaken,
te midden der indrukwekkende majesteit van hel doo-
denryk.
(S1*8 Vervolg)
Deze helling van den berg was met wyugaerden be
plant die in vollen bloei stonden de afgrond zeil, rondom
met rotsen omsloteii, was behangen met klimop en andere
bebloemde planlranken. Hier ook was alles rustig, enkel
hoorde men uit de diepte weemoedige zuchten opstygen
men hadde gezegd de klagende stemmen van Ivdende
ïieleti...
Tusschen die stemmen waren er, die my niet onbe
kend schéoeu. In het flauwe licht der maen, die aen de
kim begon op te ryzen boog ik my voorover... naer de
thepte... Ik zag niets, maer voelde my zachtjes van de
aerde hellen en langzaem, langzaem, ais wierd ik door
ouzigtbare geesten gedragen, zag ik my naer beneden
dalen lusschen de rotsen... *t Was er vry niet aengeuaem
tu deze uiigestiekte en omsloteue eeuzaemheid.
De aerde was er op zekere plaetsen omgespit, op andere
iemerkte ik zodenbanken, op anderen, bloemperkjes:
edoch ik kon gecu voetpad vinden... Misschien bevond er
2|ch ook geen I
...De maen verdween achtereen
'uig aeu te regenen breede druppels plasten