f N, oninglyk msa sa sssmch door HARRY PETERS. 1 U h- IJ I 4. Twintigste jaer. 23 Jancary 1886. Dixmude, Donderdag, ^ieuwjaergif ten aen Piusi AX. pen die estaen te geschikt dienende heer A. 15 Maert en heer alsook cent". ?zer. lorsch- mude, ipereti Water- lin en lol 300 door het Nieupoit, ndotn in o Kleine 08-43 c. -83 c., 1DEN in- aelsten ders al j. hunne erpen, werk- ren. 'nr—n ct. arzien van ei>. yreren aris-Poitt- Molen- en den, enz. scheid van s Messen, t. Garens, s, Schaef. andelaers, mrty aen- deze arti- Het Weekblad en zyn trouwe vriend, helonka- tholyk Rousselaersch Nieuwsblad, volgt hel voor beeld der meest ongodsdienstige bladen van ons land, die er hun genoegen in scheppen, naer den matjonnieken Précurseur van Antwerpen, het ge zegde van bet dagblad La Belgique nopens de her stelling der heeren Senateurs Jooslens en Michtels- Loos te logenstraffen. Onder den titel Hoe de menschen bedrogen worden, laet het Weekblad hel artikel van den Antwerpschen Précurseur van de volgende regelen voorgaen Hier volgt het artikel. Nu, niet alleen wordt het feit van de herstelling dei twee anlwerpscbe Senateurs door het blad La Belgique beveslied, maer een brief, eergister door de dagbladen opgenomen en geteekend de Senateurs Jooslens en Michiels-Loos, bevestigt ten vollen het gezegde van het brusselsch blad. Op een noenmael, zegt de heer Joostens, onder welke genoodigden Mgr. Lalorêl, rector der Leu- vensche Universiteit zich bevond, wierd er inlie- melyk over eene en andere zaek gesproken, en eindelyk ook over het verlies die de kalholyke Universiteit natuerlyk ten gevolge der wet op de Studiebeurzen zou ondergaen, wanneer er gehandeld wierd over eene lyst van inschryving die door de Universiteit zoude geopend worden. Welnu, ik heb myne meening in dezen zin uilge- dtukl, namelyk dat ik die lyst van inschryving zou onderleekend hebben ingeval ze my voorgeslekl zou worden, en voorzeker, voegde M. Joostens by, zal myn kollega M. Michiels-Loos hetzelfde doem als ik. Ziedaer wal M. Joostens zelve schryft aen bet logienblad de Précurseur, wiens verklaringen liet Weekblad voor veel geloofbaerder houdt dan deze der kalholyke drukpers. Welnu, wat is dit anders als eene afkeuring der dievenwet op de Studiebeurzen? Dat de achtbare Senateurs niet uitdrukkelïk zeggen dat zy de wet op de Studiebeurzen, die zy tegen hun geweien en gemoed gestemd hebben, alkeuren, dat is klaer en voor eenieder te begrypen; er behooren zekere vormen in acht genomen te worden, zelfs wanneer hel de bekentenis geldt van een’ misslag. Maer zal het Weekblad nu ook ontkennen dat de brief van Zeer heilige Vader, Uwe kinderen zyn hoogst gevoelig aen djy'voort- durende beproevingen welke de II. Kerk ontmoet, en zy bidden den Almogende dal hy dezelve verhefle, en hare vyanden vernedere en bekeere. Intusschen bidden zy U te gelieven hunne gift te aenveerden, als onderpand hunner onverbreekbare liefde en onderdanigheid. Wy beriglen onze lezers en alle degenen die verlangen hunne jonst te voegen hy degene van zoo veel duizenden trouwe katholyken, tol onder stand en behoud van onzen II. Vader, dal onze lyst van inschryving donderdag naest zal gesloten worden. 5-00 775-70 0-50 2-00 1-00 75-00 tne 5-00 10-00 1-00 25-00 oorzaekte 25-00 VEN 200 10-00 4-50 0-50 115-00 0-00 5-00 Te samen fr. 1101-66 0-51 FEUILLETON VAN ’T BOTERKUIPJE. fan. 22 15 29 (Wordt vervolgd. >e zich te genl dtr 40-00 5-00 5-00 2-40 5-00 2-00 1-00 5-00 1-00 0-50 2-00 5-00 5-00 1-00 1-00 1-00 0-55 1-50 vuer des inge pre- vruchten, 5-00 10-00 0-50 BEKENDMAKINGEN. 15 cl. den drukregel. Bureel Wilgeudykslraet, N“ ‘14. Voor elk afzonderlyk num mer, 12 cenliuien. 14 10 H 50 0-25 0-25 1-00 wolkgordyn... Het i van de boog- De kwaden beseffen met U, Vader, wat liefde er voor U gloeit in hel bene uwer kinderen. X. F. Van Biervliet. Eene dienstbode. M... L. Een onbekende. Drie Pausgezinder!. Ecu onbekende. Een Een II. Vader, uwen zegen, a. u. b. X. Eene dienstmeid. II. Vader, zegent myne oude moeder. Eene dienstmeid te Keyem. De woeste stroom Baerl schrik en schroom, Maer te vergeefs, T is al om niet gedaen, ten kan [niet baten 5d' LYST VAN INSCHRYVING. Beloop der vorige lysten Is de gifte klein, de jonsle is groot. Een schoen maker. Om onze liefde aen den Paus te toonen. Twee gezusters, A. M. Tot troost van het opperhoofd der H. Kerk, tot welzyu van ons dierbaer Vaderland en rust en vrede van onze geliefde stad. Verscheidene kalholykeu van Dixmude. Ja, elk en een mag het welen Den Paus en wil ik met vergeten. V. V. B. M. Ik vracg uwen zegen voor my en myne familie. M. I). M. Geef weinig, doch uit goeder herten Maer bid veel voor Pius smerten. Eene dienstmeid. II. Vader, zegent ons met onze kinderen en onderdanen. Een boereuhuisgezin van Nieu- capelle. Indien het geweld en de woede uwer vyanden aengroeit, zoo vermeerdert ook, edelmoedige Pius, de liefde en de genegenheid uwer kin deren. X. De Heer bewaékt u op uwé rots, 'ÏTius! Paus en Koniug. M. Moens, vader. 6' LVST VAN INSCHRVVING. oest en koppig loeit d'orkaen O p hel schip van Petrus aen, C it de diepte klotst de bacr, S aer wy vreezee geen gevaer k u wy stoeijen rustig voort 2 burner iwyfelt aen Gods woord. Tol geluk en zegen van ons huisgezin. Een bakker. 11. Vader, moglen wy dit jaer uwen zegeprael zien S. Beke, dienstmeid te Sluyvekenskerke. Eenige wieschkers van zondag avond winst en overschot van hunnen pot. 11. Vader, ik vraeg uwen zegen over myne ouders, myne broeder en zusiers, opdat zy een lang leven zouden genieten en ter zelver lyde voor de hinders der zondagschool en voor my, opdat ik mytien roep zoude mogen kennen. Eene meestersse der zondagschool. C. A. Beernaerl, pastoor te Noordschote. Mietje van Merckem. Be reg,(zinnigheid van het WB£K1AEEB.AI>. Wy lezen in uw leugenbladje van donderdag, Kuipje, een heeler. rimram over de twee senators van Antwerpen die de wel op de studiebeurzen gestemd hebben. De menseben mogen wel weien wat ervan uw verhad is, dat zal het aiitwerpsch blad, de Précurseur bun leeren; hoormaer: n» 1, INSCHRYVINGS PRYS. Buiten slid, franks. Met Suppl. liet Botehkoipje verscl.vnt den Donderdag in geheel blad en deu Zondag in half blad. te neder en dikke wolken verborgen den hemel.... de sterren verdwenen.... en de wind ving aen woedend te huilen. Ik zocht eene schuilplaels tegen het opkomend otiweder en vond al tastend iu de rots eene holle, in de welke ik my achterwaerts gaende verschuilde. Het duerde niet lang of het onweder spatte zich met een bulderend gedruisch op de omstreken uit; de don derwolken slieten knarsend tegen een en rolden en scho ven verder met een gedounnel dal de rotsen boven myn hoofd deed kraken de bliksemschichten schoten op legen malkaar alsof de elementen een onverbiddelyken stryd hadden begonnen waarvan de ontkuuoping de algemeeue verdelging van T heelal zyn moest. ...Te midden van het tempeest zag ik in de verte, by hel licht van den bliksem die de lucht in spattende vuer- vlocden herschiep, een afschrikwekkend gevaette op eenige stappen van den grondin eene grauwe wolk iu vollen draf vooruilrennen de bliksemschichten sprongen op zyde om hel gevaerle door te laten... hel was, ja! de wagen des doods. Hy was getrokken door een woedenden os, wier beenen zoo snel in hel ruim slapten dat men ze niet zag bewegen; op hel afstootend dier, dat met de horeus vooruit zyneu weg baende, zal eene bleeke mciischengedaeiite,maer neen T was een geraetnle in een sneeuwwit doodskleed gewikkeld 1 In de regie hand hield het eene zeis, in de linke ceneii lantaern dien hel verschynsel op my rigtle. Ik dacht dat ik aen de rots genageld bleef... De wagen had slechts twee wielen van saemgevoegde doodsbeenderen samen gesteld vau beider zydeu was hel as met een doodshoofd De Kerk blyft trois Slaen op de rots; Nimmer zal God zyo Bruid, de Kerk of Paus, [verlaten. Een naemlooze van St.-Jacobscapelle. Zegen my, H. Vader, benevens myne vrouw en kinderen. O Paus, gy sluernian van het schip Van Petrus, vrees noch baer noch klip Noch woeste zee of storme winden, Aeu ’t roer blyft gy onwank’lend slaen. Geen helsch tempeest zal T noil verslinden. Een werkmanshuisgezin van St.-Jacobscapelle. Joanne Prophete, Lampernesse. Marie Prophete, Lampernesse. Marie Pieters, dienstmeid. Marie Botive, dienstmeid. Eene onbekende. Winst van kaertspeelders. Eene dienstmeid. Aen den onstervelyken Pius den lXcn om zynen zegen over myue geestelyke en tydelyke zaken te bekomen. M. 11. Om den zegen te bekomen van den groolen Paus van Romen. Een onbekende. H. Vader, gelief my te zegen Voor deze kleine gift die ik koom te geven; Want ik kan niet meer Voor dezen keer. Octavie Visschere. H. Vader, zegen my. Hortence Dhoone. Uit liefde en genegenheid. F. V. bekleed, en op den wagen stond een trofee van doods hoofden, bekroond met eenen zaudlooper... Achter dit gevaerle, was de gansche lucht gevuld met schimmen vau mannen, vrouwen en kinderen, die deu af- schrikwekketiden dood bewcegloos schenen op te volgen. Dan was de lucht weder verduisterd door ontelbare scha duwen die al zuchtend, tusschen de bliksemschichten vooruit stoven zonder er door getroffen te worden... Eene der schimmen schout my als eene wolk voorde oogen... en drukte my op hare nachtreis de hand. Ik viel in onmagt. Toen ik eenige oogenhlikken later het bewnstzyn terugvond, bestradde de nachster de uitgestrektheid van den afgrond niet meer zoo flauw; een zachte wind bewoog de blaren der booinen en streelde myn voorhoofd. Nacr mate de tnaen hooger acn het luchtruim steeg zag ik de rotsen langzamerhand vervallen en verdwynen een weinig later wierden zy zoo doorschynettd dat ik er iu de verte de stammen der hoornen zag door stralen de doodsuit- spauning verscheen my slechts meer aen den gezigteinder in een dikken nevelen weldra vertoonde zich niets meer aen myne oogen dan vier gedceltelyk verbrokkelde muren, die eene vierhoekige plek aerde omslotenT was er stil en naer; maer de aerde was nog altoos op zekere plaetsen omgespit, op andere zag ik zodenbanken, op andere bloe menperken,... op andere stonden graftomben, en kruisen die als suieckendc geraemlens hunne armen vooruitstaken, te midden der indrukwekkende majesteit van hel doo- denryk. (S1*8 Vervolg) Deze helling van den berg was met wyugaerden be plant die in vollen bloei stonden de afgrond zeil, rondom met rotsen omsloteii, was behangen met klimop en andere bebloemde planlranken. Hier ook was alles rustig, enkel hoorde men uit de diepte weemoedige zuchten opstygen men hadde gezegd de klagende stemmen van Ivdende ïieleti... Tusschen die stemmen waren er, die my niet onbe kend schéoeu. In het flauwe licht der maen, die aen de kim begon op te ryzen boog ik my voorover... naer de thepte... Ik zag niets, maer voelde my zachtjes van de aerde hellen en langzaem, langzaem, ais wierd ik door ouzigtbare geesten gedragen, zag ik my naer beneden dalen lusschen de rotsen... *t Was er vry niet aengeuaem tu deze uiigestiekte en omsloteue eeuzaemheid. De aerde was er op zekere plaetsen omgespit, op andere iemerkte ik zodenbanken, op anderen, bloemperkjes: edoch ik kon gecu voetpad vinden... Misschien bevond er 2|ch ook geen I ...De maen verdween achtereen 'uig aeu te regenen breede druppels plasten

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1866 | | pagina 1