Hel kiesstelsel, thans in voege, is ooieglveerdig
en verfoeijelyk.
De buitenkiezers zyn zonder genade geslagt-
oflerd aen de stadsbewooners, dat ziet en bekent
iedereen; de herbergiers zyn hevoordeeligd, dal
hel wraek roept voor God en de menschenzekere
Klassen van persoonen, als de boei pachters, zyn
van alle regt beroofd; eindelyk de katholieke
kiezer wordt van de kiesbus gehouden, zooveel
men niaer kan, en de liberael, de IrauctnaQon, ge
niet alle voorreglen.
Te voren was er verschil tnsschen de staets-
geldendie men moest betalen, en zoo bleef er zekere
gelykheid tnsschen boer en stadsman sedert
alwie 20 guldens betaek kiezer geworden is, is
deze gelykheid gansch en geheel verbroken, want
velen zyn er kiezer daerdoor geworden in de ste
den, die in het geheel in vergelyking niet kunnen
gebragl worden met de landlieden, die nogthans
geen kiezer zyn, omdat zy juist geen 42 Ir. 52 cl.
in de schatkist storten.
Ook met te moeten kiezen in de hoofdplaets
van hel arrondissement, en dan nog volgens de
ABC lyst, is de stadsman zoodanig bevoorregt dat
men wagrlyk zeggen moet dat art. 6 De Belgen
zyn gelyk voor de wel, en art. 25 alle magten
komen van de natie of hel volk, ydele woorden zyn
geworden; of men moet denken dat de landman
geen Belg is en tol de natie of het volk niet be
hoort. Zou men waerlyk in hooger kringen meenen
dal de boeren enkel ploegen zyn die in God gelooven?
T is wel in volle Kamers gezegd geworden; de
logie-bladen hebben hel gepredikt.
Ben ik gelyk voor de wet, als ik niet kiezen
mag. geene burgerregten kan uitoefenen, enkel
omdat ik wal minder bevoordeeligd ben door de
fortuin dan myn gebuer? Deze telt ééne venster,
ééne schouw meer in zyn huis, en daerom is hy
kiezer, en ik niei. lïy kan lezen ee schryven en ik
niet; volgens meester Gvillekv kan ik geen kiezer
zyn en hy wel; is dat gelykheid? Moet men lezen
en schryven kunnen om te oordeelen wie onder de
medeburgers he^.besl gelykl om burgemeester,
schepenen, enz. te worden? Dikwyls, die fel ge
leerd zyn, zyn zelf geeroe baes, en daerom kiezen
zy nooit den bekwaemsten en besten, maer dik
wyls den domste» om alléén baes te blyven.
Maer ik kan niet lezen, ik kan niet schryven,
zegl gy my, dus kan ik myn kiesbiljel niet schry
ven, niet lezen; dus.....
Dus kan ik geen kiezer zyn? Allans done, dat is
niet ernstig; ik kan myne deklaratie niet schryven
voor de stadslaslenik kan myn kontributie-biljel
niet lezen; ik versta geen fransch, en al walde
klok slaet is fransch; moet ik daerom de burger-
lasieu niet dragen? geene koutributie betalen?
Dus besluit ik, hoewel ik noch lezen noch
schryven kan, ik ben belgisch burger om soldaet
Ie worden, lasten ie betalen, burgerpliglen te ver
vullen, ik beu dan ook belgisch burger in de
roorregten die er ons gegeven zyn.
Voegt daerby dal een burger van Brussel elf
vertegenwoordigers kiest, en een burger van Dix-
mude, enkel éénen.
Is dit regl? Slaet zulks in de Grondwet? En
nogthans Alle Belgen zyn gelyk voor de wel!
BRIEF UIT ROMEN,
van den heer bediende van ’t kadaster, en trekt
biymuedig hare wooning binnen, vast besloten van
dadelvk legen het werk van den expert le rekla-
nzeeren. Doch nauwehks neergezeten, en met een
stuk papier voor haer, oi haei gebuer komt binnen
en geeft haer lezing van hel volgende, hetwelk in
de Annales Darlementaires, Sénat, bl. 71), te lezen
staet, namely k dat op de negcn ett-zeslig duist hon
derd vier-en-zeslig (6!),164) leclarnatien die zyn ge
daen worden tegen de schattingen van den expert,
2!),98ö later door de reklamaoten zyn ingetrokken
geweest (wy zullen in een volgend artikel eens
uiteen doen hoe de bedienden van ’i goevernemenl
allé middels in ’l werk hebben weten te leggen om
de burgers tot die intrekking over le halen);
14,770 schattingen zyn gewyzigd geworden, en
vier-en-lwintig duist vier honderd veertien (24,414)
reklatnalien zyn VERWORPEN gewoiden
Maer, onderbreekt hier de vrouw haren ge
buer, M. de kadaster heeft my zoo even gezegd dal
er moet gereklameerd worden by de ptovintiale
kommissie, zetelende le Brugge, en niet by den
Minister van finanlien, ol by een vau zyn’ be
dienden?
Dal is waer, en toch is het er anders mcè
gegaen de provintiale kommissiën, alléén bemag-
tigd om de reklamen te onderzoeken, hebben,waei-
schynelyk den geheelen boedel naer het goever
nemenl gezonden, dat nu eenen zyner ftanskil-
jonsche bedienden zal hebben aengesteld, om op
zyne persoontyke en parlydige beoordeeling de re-
klamatien der burgers van der hand te wyzen.
Op die byzonderheden door haren gebuer ver
meld, zegde de vrouw, vooraleer hare reklame op
tezenden. de zaek zoo mogelyk nader le onder
zoeken.
Onderlnsschen verwachten wy ons aen eenige
gepaste uitleggingen van wegens onzen konfrater
van het Weekblad, nopens de zoo besprokene zaek
der herziening van het kadaster.
6<
jll'
sli
er
t
i
v
i
dr
th
ky
w.
P.i
di
dt
si
le
ei
Z<l
W
tl
z»
in
VI
k
s
li
ii
v
ii
BIET KIESSTELSEL.
De Belgen zyn gelyk voor de wet.
(Grondwet, art. 6.)
door M. Diericx, pauzclyke Zouaef, aen zynen oom, den
heer Onderpastoor van Leffinghe.
VELLETKI, den 7 January 18GG.
Zeer beminde Oom en Peter,
Ifeb ik wal lang gewacht, u nieuws te schryven, dit is
deels toe te wylen aen de weinige gelegenheid eu deels
aen den weinigen lyd.
Nu, dat ik in het batailjon ingelyfd ben, vind ik wat
meer oogenblikkeo om my met schryven bezig te houden.
Vooraleer ik u spreke van myne reis eti liet begin van myn
zouavelyk leven, zal ik u wat spreken van hel bezoek ons
gisteren door Mgr. den Bisschop van Brugge gedaeu.
Hel was Vrydag morgen, 5 January, om 11 uren. Ik
kwam, den ransel op de rug, van de wacht af. Daer komt
my een toegeloopen Monseigneur is gekomen. Ik, pas
gymnastiqvc naer het kazern, ransel op liet bed gesmeten,
karabyn daerby gelegd en pal Gelukkig 'k en kwam niel
telael; ik bad nog 5 tol buren lyd, want Mgr. kwam
maer *s avonds om 5 uren van Napels. Ik keerde wéér
naer het kazern, ’k poetste myne wapens, ’k at myn ratal,
en avant marche naer de statie. Om 5 uien waren al de
Vlamingen der twee kompagnien, op bet pogenblik in
Vellelri liggende, met de twee ahnoesseniers, Mgr. de
VVoelmoitl en Mgr. Sicré, in de siatie tegenwoordig. Ihrr
kwam de trein aen, en Mgr. Faicl met nog een’ priester,
die u wel kent, slapte hel konvooi af. Na wal mei Mgr. de
Woelmont en Sacré gesproken te hebben, kwam by by ons.
Daer ik my eerst voor hem bevond, nam hy my de hand
en zei Dal is de neef van den Onderpastoor van Lelliu-
glie (had hy liever gezeid van den nieuwen Pastoor
vannu tol daer, ik was preus ’lyk derlig.
Na ons eenige zeer voldoende woorden loegestuerd le
hebben, klommen wy al le samen Vellelri op eti verhelen
maer malkander in de kamer van Mgr. de Woelmont.
Daer verzochten wy Monseigneur onze mis militaire te
willen doen ’s auderuaegs, en met hel geroep van Levs
de Paus! Leve de Bisschop van Brugge! keerden wy naer
hel kazern terug. Dr ie-Koningendag, om 8 uren, waren de
Zoiiaveii onder de wapens, muziek en lête, in de hoofd
kerk tegenwoordig. Daer offerde Mgr. de Bisschop van
Brugge hel H. Sacrificie opgedurende de gansche Mts
speelde hel muziek. Wanneer de Mis gedaen was, keerde
de Bisschop zieb om en sprak ons de treffendste en ge
voeligste woorden toe over de verhevenheid van onze»
roep en over de beloomng die wy zullen ontvangen, wan
neer wy de wapens in de hand ons bloed zullen moge»
vergieten voor hel Geloof, voor Z. H. den Paus va»
Romen. Om 11 r/i uren heeft hel muziek Mgr. een concert
gegeven, dal duerde tol 1 ure namiddag. Om 2 uren deed
Mgr. de vlaemsche Congregatie, waerouder hy in hel
vlaernscb sprak. De stof van zyn sermoen was ons zeer
aengenaem, dewyl hy veel over ons geliefde Belgie han
delde. Wanneer zyn sermoen geëindigd was, dan spronj
ik naer den orgel eu gal' de Brabaufunue.
’S avonds om a uren geleidden wy Mgr. naer de statie,
om nog eens zynen zegen le ontvangen, eu hem misschien
eeuen laelslen vaerwel naer ous vaderland mede leze»'
den. Wanneer wy hem moesten verlaten, dan was het
meer gelyk daegs le voren. Wy waren bedroefd om »‘B
vertrek; wy hadden hem nog lang onderons willen h»»"
den, want schéén is hard maer hei moei toch geheim»-
zei eu zegl zeker somtyds nog M. Boert. Wy verlu’11'"
maer de stalie wanneer de trein gansch builen ons gi’11»
verdwenen was.
Nu van andere zaken gesproken.
Ik verliet nel buis. Nonkel en Maman, den zondag mi'j"
dag, 5 november 1865, om my naer Gent le begeven,
ging slapen in hel klooster der Pt edikheercti. *S andere»
daegs, om 11 uren, begaf ik my naer heihuis van
heer Maleugie, een der byzoudersle leden van hel hoim»
van Gent. Daer vond ik nog drie medegezellen ol me
vrywliligers voor het pauzelyk leger. Te Brussel gekoin
voegden zich er nog drie by, waerouder twee belgis1'1;
onder-olficierén. Wy waren ons mei zeven om den
van Romen le nemen. Wy verlieten Brussel, avond»»
Niog de Kavalkade en liet Weekblad.
Wy zien met genoegen, en anderen merken het op
met ons, dat de zoltg Karnavaldageti van langsom min
door opentlyk zedelooze en walgachlige verloogen op
markten eu stralen worden gevierd, zoo als overigens zulks
vroeger in onze stad gelyk elders het geval was, toen na
mely k wanneer het Weekblad geene woorden vond welke
krachtig genoeg waren om zyne vreugde over dien slaet
van zaken uit le drunken. Echler thans dal die zotte ge
maskerde en dronken Karnavalbendeu hebben plaels ge-
maekl voor eeuen geregelden stoel, waeriu geene audere
dan verkleedde persovnagien voorkomen, welke de zeden
of gebiuiken van een of ander lydvak der geschiedenis
van vroegere eeuwen voorstellen,thans roept hel H'trt-
blad, even als een andere Jeremias, Wee over onze stad,
eu beschuldigd ons de openbare zedeloosheid opentlyk
door onze woorden eu daden aen le moedigen
Als ons de lust er niet toe ontbrak, dan zouden wy eens
de huichelary en de scbyuheiligheid van dal bladje klaer
doen uitsehyiiei), en terzelfder tyde belootieu hoe onvoor
zichtig liet is, liet stroo le wyzeu in hei oog van zyn ge
buer, wanneer men eene balk iu zyn eigen oog voelt
sleken. Maer ook waerloe uoodig. Het is immers zonue-
klaer bewezen dat hel de bael is, de spyt alléén die onzen
kollega alzoo spreken doel. Naermate onze tegenstrevers
beter van hunne ouiuagt overtuigd worden, naermate ook
voelen zy zich door de razeriiy aengegrepen. En wat is
hel Weekblad anders, sinds een paer of drie maendeti van
hier, dan de uitstorting van een hersenloos hoofd? Hel
bladje heeft den moed niet meer om een artikel, zelfs niet
van een tiental regelen, le schryven, eu daerom houdt hel
zich wekelyks op mei een Itandvol herbergkomeragie, die
hel uilgeell onder den titel van Kuiperytjes.
O lieve konfrater! de lyd is voorby op welken een uwer
kopstukken oubeschoilelyk dutlde uittoepen, dal hy zy u
zwart peerd in den Raed zou hebben doen stemmen, die
tyd op welken uwe mannen onze burgers voor huune
polichinellen hielden, die bel liedje moesten dansen dal
bun wierd voorgescbuifeld, ja die lyd is voorby, de reaklie
is gekomen en ze beeft die mannen, die overheerschers
weggevaegd. Ze zyn gevallen, om niet meer op te staen.
Dal gevoelen ze ook, ze gevoelen bel alle dagen, doch het
meest op dagen zoo als de greole Karnavaldag laelst, op
welken drie vier honderd burgers en werklieden zegepra
lend in stoel door de stad trokken, met hel woord Vryheid
op de lippen, terwyl de mannen van hel Weekblad, de
crooten van de slad, die vroeger de burgers mei peerden
eu muilezels gelyk stelden, nu bescbaemd achter hun gor-
dyntje zalen te loeren, eti die stoel ziende voorby trekken,
uitliepen met de woede op de lippen Hel is ermeé gedaen!
met den langen mantel was met deze bediening bekleed)
zette zich nevens Laer en nam den kuaep le paerd op zyne
knie.
Maer Bart scheen met de oogen tt zeggen dal vader dit
toch wel beter kende dan de lange heer.
Wanneer de vrouw gezeten was, sprak zy
Ik dank u. mynheer, voor uwe goedheid; gy ziet, ik
ben eene arme uilgemergelde moeder... eti ik kom locb
van zoo verre...
Van waer kornlgy? zeg spoedig? viel de lange man
haer in de rede, terwyl hy den kleinen vrieudelyk op de
wang kletste.
Van over’t water, mynheer.
Van over 't waler! En zyt gy al lang hier?
Sinds dezen morgen
Julie, riep de man tol zyne huisvrouw, spoedig hier
twee boterhammen vau het tarwebrood...
Hy had de hongerige moeder begrepen, en zich tol haer
wendend
En gy vronwkezoudl gy ook niet een stukje willen
eten. Gy ziet er zoo... hoe zal ik dat zeggen... zoo verhon
gerd uit. Zie, gy neemt het niel kwalyk, hé?
Dank u, dank n, mynheer! Ik heb geen honger... Ik
wilde u maer iets vragen eu gy zult het my zeggen, niet
waer, myn goede heer?
Ja, vrouwke, zoo ik weel... en zelfs zou ik voor u
iels meer doen dan ik zeil mag... ja... ik zou u zonder
kaerl in hel Gasthuis laten... in geval gy spoedig kuul
binnen slibberen, (Wordt voorlgesetj.
Heer opsteller van T Kuipje,
Een plaetske als T u belieft voor hel volgende
Het schynl dat niets zoo zeer in onze Kavalkade bet
Weekblad het hoofd heeft doen draeijen, ais de Wagen iler
Kwakzalvers, die beter zouden mostaerd vél kocht Lebben
zegt hel bladje, om den geest le versterken van degeneii
die verstand uoodig hebben.
’t is waer, zoo ver bad Flumbel niel gedachtwanthy
heeft daer in T voorbylrekken vau den stoet, in groote eu
ryke huizen, mannen achter T gordynke zien zitten dia
aten ze tien klakken mostaerd daegs, nog de koeiwachters
uil liet Houllaud in slimheid niei zouden overtreffen,
De ondergeteekende, discipel van Mangien den ope.
raleur, bedankt by dezen den aeueenflanser van berber",
komeragien iu hel Weekblad voor zyne opletlenlieid, en
berigt hem levens dal te naesten jare l»y eene heefe Mos-
taerdmaeldery op eenen wagen zal hebben, ten einde nie
mand meer iu stad zonder verstand zou zyn.
Biroki.
Tcf/tH zulke entzuffyelyke ücIooqiuq valt niet meer te sfryden
Wy zyn nccrgeslort en zullen immer neürgeslort blyven
Ja, zoo is’l, Weekblad, ei> niemand meer verwomlert er
zich in hel minste over, dal gy de Kavalkade slecht, on-
zedelyk, verergerend hebt gevonden ze was hel voor d
voor u en uwe mannen, want hy bet zien voorbytrekken
derzelve, scheen hel hun dal ze op nieuw hunne doodklok
hoorden kleppen, en dat waseigentlyk van geen goedvoor-
leeken voor de aenstaende kiezing van Mei naest,
geT.
I