Hel kiesstelsel, thans in voege, is ooieglveerdig en verfoeijelyk. De buitenkiezers zyn zonder genade geslagt- oflerd aen de stadsbewooners, dat ziet en bekent iedereen; de herbergiers zyn hevoordeeligd, dal hel wraek roept voor God en de menschenzekere Klassen van persoonen, als de boei pachters, zyn van alle regt beroofd; eindelyk de katholieke kiezer wordt van de kiesbus gehouden, zooveel men niaer kan, en de liberael, de IrauctnaQon, ge niet alle voorreglen. Te voren was er verschil tnsschen de staets- geldendie men moest betalen, en zoo bleef er zekere gelykheid tnsschen boer en stadsman sedert alwie 20 guldens betaek kiezer geworden is, is deze gelykheid gansch en geheel verbroken, want velen zyn er kiezer daerdoor geworden in de ste den, die in het geheel in vergelyking niet kunnen gebragl worden met de landlieden, die nogthans geen kiezer zyn, omdat zy juist geen 42 Ir. 52 cl. in de schatkist storten. Ook met te moeten kiezen in de hoofdplaets van hel arrondissement, en dan nog volgens de ABC lyst, is de stadsman zoodanig bevoorregt dat men wagrlyk zeggen moet dat art. 6 De Belgen zyn gelyk voor de wel, en art. 25 alle magten komen van de natie of hel volk, ydele woorden zyn geworden; of men moet denken dat de landman geen Belg is en tol de natie of het volk niet be hoort. Zou men waerlyk in hooger kringen meenen dal de boeren enkel ploegen zyn die in God gelooven? T is wel in volle Kamers gezegd geworden; de logie-bladen hebben hel gepredikt. Ben ik gelyk voor de wet, als ik niet kiezen mag. geene burgerregten kan uitoefenen, enkel omdat ik wal minder bevoordeeligd ben door de fortuin dan myn gebuer? Deze telt ééne venster, ééne schouw meer in zyn huis, en daerom is hy kiezer, en ik niei. lïy kan lezen ee schryven en ik niet; volgens meester Gvillekv kan ik geen kiezer zyn en hy wel; is dat gelykheid? Moet men lezen en schryven kunnen om te oordeelen wie onder de medeburgers he^.besl gelykl om burgemeester, schepenen, enz. te worden? Dikwyls, die fel ge leerd zyn, zyn zelf geeroe baes, en daerom kiezen zy nooit den bekwaemsten en besten, maer dik wyls den domste» om alléén baes te blyven. Maer ik kan niet lezen, ik kan niet schryven, zegl gy my, dus kan ik myn kiesbiljel niet schry ven, niet lezen; dus..... Dus kan ik geen kiezer zyn? Allans done, dat is niet ernstig; ik kan myne deklaratie niet schryven voor de stadslaslenik kan myn kontributie-biljel niet lezen; ik versta geen fransch, en al walde klok slaet is fransch; moet ik daerom de burger- lasieu niet dragen? geene koutributie betalen? Dus besluit ik, hoewel ik noch lezen noch schryven kan, ik ben belgisch burger om soldaet Ie worden, lasten ie betalen, burgerpliglen te ver vullen, ik beu dan ook belgisch burger in de roorregten die er ons gegeven zyn. Voegt daerby dal een burger van Brussel elf vertegenwoordigers kiest, en een burger van Dix- mude, enkel éénen. Is dit regl? Slaet zulks in de Grondwet? En nogthans Alle Belgen zyn gelyk voor de wel! BRIEF UIT ROMEN, van den heer bediende van ’t kadaster, en trekt biymuedig hare wooning binnen, vast besloten van dadelvk legen het werk van den expert le rekla- nzeeren. Doch nauwehks neergezeten, en met een stuk papier voor haer, oi haei gebuer komt binnen en geeft haer lezing van hel volgende, hetwelk in de Annales Darlementaires, Sénat, bl. 71), te lezen staet, namely k dat op de negcn ett-zeslig duist hon derd vier-en-zeslig (6!),164) leclarnatien die zyn ge daen worden tegen de schattingen van den expert, 2!),98ö later door de reklamaoten zyn ingetrokken geweest (wy zullen in een volgend artikel eens uiteen doen hoe de bedienden van ’i goevernemenl allé middels in ’l werk hebben weten te leggen om de burgers tot die intrekking over le halen); 14,770 schattingen zyn gewyzigd geworden, en vier-en-lwintig duist vier honderd veertien (24,414) reklatnalien zyn VERWORPEN gewoiden Maer, onderbreekt hier de vrouw haren ge buer, M. de kadaster heeft my zoo even gezegd dal er moet gereklameerd worden by de ptovintiale kommissie, zetelende le Brugge, en niet by den Minister van finanlien, ol by een vau zyn’ be dienden? Dal is waer, en toch is het er anders mcè gegaen de provintiale kommissiën, alléén bemag- tigd om de reklamen te onderzoeken, hebben,waei- schynelyk den geheelen boedel naer het goever nemenl gezonden, dat nu eenen zyner ftanskil- jonsche bedienden zal hebben aengesteld, om op zyne persoontyke en parlydige beoordeeling de re- klamatien der burgers van der hand te wyzen. Op die byzonderheden door haren gebuer ver meld, zegde de vrouw, vooraleer hare reklame op tezenden. de zaek zoo mogelyk nader le onder zoeken. Onderlnsschen verwachten wy ons aen eenige gepaste uitleggingen van wegens onzen konfrater van het Weekblad, nopens de zoo besprokene zaek der herziening van het kadaster. 6< jll' sli er t i v i dr th ky w. P.i di dt si le ei Z<l W tl z» in VI k s li ii v ii BIET KIESSTELSEL. De Belgen zyn gelyk voor de wet. (Grondwet, art. 6.) door M. Diericx, pauzclyke Zouaef, aen zynen oom, den heer Onderpastoor van Leffinghe. VELLETKI, den 7 January 18GG. Zeer beminde Oom en Peter, Ifeb ik wal lang gewacht, u nieuws te schryven, dit is deels toe te wylen aen de weinige gelegenheid eu deels aen den weinigen lyd. Nu, dat ik in het batailjon ingelyfd ben, vind ik wat meer oogenblikkeo om my met schryven bezig te houden. Vooraleer ik u spreke van myne reis eti liet begin van myn zouavelyk leven, zal ik u wat spreken van hel bezoek ons gisteren door Mgr. den Bisschop van Brugge gedaeu. Hel was Vrydag morgen, 5 January, om 11 uren. Ik kwam, den ransel op de rug, van de wacht af. Daer komt my een toegeloopen Monseigneur is gekomen. Ik, pas gymnastiqvc naer het kazern, ransel op liet bed gesmeten, karabyn daerby gelegd en pal Gelukkig 'k en kwam niel telael; ik bad nog 5 tol buren lyd, want Mgr. kwam maer *s avonds om 5 uren van Napels. Ik keerde wéér naer het kazern, ’k poetste myne wapens, ’k at myn ratal, en avant marche naer de statie. Om 5 uien waren al de Vlamingen der twee kompagnien, op bet pogenblik in Vellelri liggende, met de twee ahnoesseniers, Mgr. de VVoelmoitl en Mgr. Sicré, in de siatie tegenwoordig. Ihrr kwam de trein aen, en Mgr. Faicl met nog een’ priester, die u wel kent, slapte hel konvooi af. Na wal mei Mgr. de Woelmont en Sacré gesproken te hebben, kwam by by ons. Daer ik my eerst voor hem bevond, nam hy my de hand en zei Dal is de neef van den Onderpastoor van Lelliu- glie (had hy liever gezeid van den nieuwen Pastoor vannu tol daer, ik was preus ’lyk derlig. Na ons eenige zeer voldoende woorden loegestuerd le hebben, klommen wy al le samen Vellelri op eti verhelen maer malkander in de kamer van Mgr. de Woelmont. Daer verzochten wy Monseigneur onze mis militaire te willen doen ’s auderuaegs, en met hel geroep van Levs de Paus! Leve de Bisschop van Brugge! keerden wy naer hel kazern terug. Dr ie-Koningendag, om 8 uren, waren de Zoiiaveii onder de wapens, muziek en lête, in de hoofd kerk tegenwoordig. Daer offerde Mgr. de Bisschop van Brugge hel H. Sacrificie opgedurende de gansche Mts speelde hel muziek. Wanneer de Mis gedaen was, keerde de Bisschop zieb om en sprak ons de treffendste en ge voeligste woorden toe over de verhevenheid van onze» roep en over de beloomng die wy zullen ontvangen, wan neer wy de wapens in de hand ons bloed zullen moge» vergieten voor hel Geloof, voor Z. H. den Paus va» Romen. Om 11 r/i uren heeft hel muziek Mgr. een concert gegeven, dal duerde tol 1 ure namiddag. Om 2 uren deed Mgr. de vlaemsche Congregatie, waerouder hy in hel vlaernscb sprak. De stof van zyn sermoen was ons zeer aengenaem, dewyl hy veel over ons geliefde Belgie han delde. Wanneer zyn sermoen geëindigd was, dan spronj ik naer den orgel eu gal' de Brabaufunue. ’S avonds om a uren geleidden wy Mgr. naer de statie, om nog eens zynen zegen le ontvangen, eu hem misschien eeuen laelslen vaerwel naer ous vaderland mede leze»' den. Wanneer wy hem moesten verlaten, dan was het meer gelyk daegs le voren. Wy waren bedroefd om »‘B vertrek; wy hadden hem nog lang onderons willen h»»" den, want schéén is hard maer hei moei toch geheim»- zei eu zegl zeker somtyds nog M. Boert. Wy verlu’11'" maer de stalie wanneer de trein gansch builen ons gi’11» verdwenen was. Nu van andere zaken gesproken. Ik verliet nel buis. Nonkel en Maman, den zondag mi'j" dag, 5 november 1865, om my naer Gent le begeven, ging slapen in hel klooster der Pt edikheercti. *S andere» daegs, om 11 uren, begaf ik my naer heihuis van heer Maleugie, een der byzoudersle leden van hel hoim» van Gent. Daer vond ik nog drie medegezellen ol me vrywliligers voor het pauzelyk leger. Te Brussel gekoin voegden zich er nog drie by, waerouder twee belgis1'1; onder-olficierén. Wy waren ons mei zeven om den van Romen le nemen. Wy verlieten Brussel, avond»» Niog de Kavalkade en liet Weekblad. Wy zien met genoegen, en anderen merken het op met ons, dat de zoltg Karnavaldageti van langsom min door opentlyk zedelooze en walgachlige verloogen op markten eu stralen worden gevierd, zoo als overigens zulks vroeger in onze stad gelyk elders het geval was, toen na mely k wanneer het Weekblad geene woorden vond welke krachtig genoeg waren om zyne vreugde over dien slaet van zaken uit le drunken. Echler thans dal die zotte ge maskerde en dronken Karnavalbendeu hebben plaels ge- maekl voor eeuen geregelden stoel, waeriu geene audere dan verkleedde persovnagien voorkomen, welke de zeden of gebiuiken van een of ander lydvak der geschiedenis van vroegere eeuwen voorstellen,thans roept hel H'trt- blad, even als een andere Jeremias, Wee over onze stad, eu beschuldigd ons de openbare zedeloosheid opentlyk door onze woorden eu daden aen le moedigen Als ons de lust er niet toe ontbrak, dan zouden wy eens de huichelary en de scbyuheiligheid van dal bladje klaer doen uitsehyiiei), en terzelfder tyde belootieu hoe onvoor zichtig liet is, liet stroo le wyzeu in hei oog van zyn ge buer, wanneer men eene balk iu zyn eigen oog voelt sleken. Maer ook waerloe uoodig. Het is immers zonue- klaer bewezen dat hel de bael is, de spyt alléén die onzen kollega alzoo spreken doel. Naermate onze tegenstrevers beter van hunne ouiuagt overtuigd worden, naermate ook voelen zy zich door de razeriiy aengegrepen. En wat is hel Weekblad anders, sinds een paer of drie maendeti van hier, dan de uitstorting van een hersenloos hoofd? Hel bladje heeft den moed niet meer om een artikel, zelfs niet van een tiental regelen, le schryven, eu daerom houdt hel zich wekelyks op mei een Itandvol herbergkomeragie, die hel uilgeell onder den titel van Kuiperytjes. O lieve konfrater! de lyd is voorby op welken een uwer kopstukken oubeschoilelyk dutlde uittoepen, dal hy zy u zwart peerd in den Raed zou hebben doen stemmen, die tyd op welken uwe mannen onze burgers voor huune polichinellen hielden, die bel liedje moesten dansen dal bun wierd voorgescbuifeld, ja die lyd is voorby, de reaklie is gekomen en ze beeft die mannen, die overheerschers weggevaegd. Ze zyn gevallen, om niet meer op te staen. Dal gevoelen ze ook, ze gevoelen bel alle dagen, doch het meest op dagen zoo als de greole Karnavaldag laelst, op welken drie vier honderd burgers en werklieden zegepra lend in stoel door de stad trokken, met hel woord Vryheid op de lippen, terwyl de mannen van hel Weekblad, de crooten van de slad, die vroeger de burgers mei peerden eu muilezels gelyk stelden, nu bescbaemd achter hun gor- dyntje zalen te loeren, eti die stoel ziende voorby trekken, uitliepen met de woede op de lippen Hel is ermeé gedaen! met den langen mantel was met deze bediening bekleed) zette zich nevens Laer en nam den kuaep le paerd op zyne knie. Maer Bart scheen met de oogen tt zeggen dal vader dit toch wel beter kende dan de lange heer. Wanneer de vrouw gezeten was, sprak zy Ik dank u. mynheer, voor uwe goedheid; gy ziet, ik ben eene arme uilgemergelde moeder... eti ik kom locb van zoo verre... Van waer kornlgy? zeg spoedig? viel de lange man haer in de rede, terwyl hy den kleinen vrieudelyk op de wang kletste. Van over’t water, mynheer. Van over 't waler! En zyt gy al lang hier? Sinds dezen morgen Julie, riep de man tol zyne huisvrouw, spoedig hier twee boterhammen vau het tarwebrood... Hy had de hongerige moeder begrepen, en zich tol haer wendend En gy vronwkezoudl gy ook niet een stukje willen eten. Gy ziet er zoo... hoe zal ik dat zeggen... zoo verhon gerd uit. Zie, gy neemt het niel kwalyk, hé? Dank u, dank n, mynheer! Ik heb geen honger... Ik wilde u maer iets vragen eu gy zult het my zeggen, niet waer, myn goede heer? Ja, vrouwke, zoo ik weel... en zelfs zou ik voor u iels meer doen dan ik zeil mag... ja... ik zou u zonder kaerl in hel Gasthuis laten... in geval gy spoedig kuul binnen slibberen, (Wordt voorlgesetj. Heer opsteller van T Kuipje, Een plaetske als T u belieft voor hel volgende Het schynl dat niets zoo zeer in onze Kavalkade bet Weekblad het hoofd heeft doen draeijen, ais de Wagen iler Kwakzalvers, die beter zouden mostaerd vél kocht Lebben zegt hel bladje, om den geest le versterken van degeneii die verstand uoodig hebben. ’t is waer, zoo ver bad Flumbel niel gedachtwanthy heeft daer in T voorbylrekken vau den stoet, in groote eu ryke huizen, mannen achter T gordynke zien zitten dia aten ze tien klakken mostaerd daegs, nog de koeiwachters uil liet Houllaud in slimheid niei zouden overtreffen, De ondergeteekende, discipel van Mangien den ope. raleur, bedankt by dezen den aeueenflanser van berber", komeragien iu hel Weekblad voor zyne opletlenlieid, en berigt hem levens dal te naesten jare l»y eene heefe Mos- taerdmaeldery op eenen wagen zal hebben, ten einde nie mand meer iu stad zonder verstand zou zyn. Biroki. Tcf/tH zulke entzuffyelyke ücIooqiuq valt niet meer te sfryden Wy zyn nccrgeslort en zullen immer neürgeslort blyven Ja, zoo is’l, Weekblad, ei> niemand meer verwomlert er zich in hel minste over, dal gy de Kavalkade slecht, on- zedelyk, verergerend hebt gevonden ze was hel voor d voor u en uwe mannen, want hy bet zien voorbytrekken derzelve, scheen hel hun dal ze op nieuw hunne doodklok hoorden kleppen, en dat waseigentlyk van geen goedvoor- leeken voor de aenstaende kiezing van Mei naest, geT. I

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1866 | | pagina 2