)EK,
I
V
fill
pij
IV0 12.
Twintigste jaer.
22 Maert 1866.
Dixmude,
e
Donderdag,
Vernietiging van een Godshuis.
HET HUISGEZIN VAN DEN WEVER
LEWE,
b
ii
zyn
h J.
by
ter
tea
nis.
van
ngte
me
ter
Van-
pen.
lig-
)ord-
rlyk te
dst, in
uyghe,
I
SOE-
akers
nopen
negte.
ANT-
voor
)E,
by
zyn
IL.
en
id van
ULST.
’nde en
Hooge-
ien het
rden.
vernietigen, moeten onze liberators nog laster
met goddeloosheid paren, zoo als de Journal de
Gand doel, wanneer hy uitroept Sl. Laureins-
godshuis bevatte maer eenige oude vrouwen
meer, die er gehuisvest waren gelyk honden,
terwyl de zusters en de dikke kapellaen de goede
plaelsen van het geslicht bezetleden.
En ziedaer hoe onze tegenstrevers den kalho-
lyken godsdienst eerbiedigen!
I
<-
Te Gent gaet die schoone regencie van M. de
Kerckhove de Limon vooit met den oorlog te doen
aen de liefdadige gestichten der stad het gods
huis Wenemaer, bestaende van 1523, is nu ook
door de gentsche hervormers vernietigd.
Die vernietiging is gebeurd, nieltegenstaende de
prolestalie der familie van de stichters, welke
klaer en duidelyk bewyst dat er geene redenen
daertoe bestaen.
De prolestalie heeft niets geholpen. M. de goe-
verneur geelt de band aen de vernielders van al
wat traditionneel is in Vlaenderen. Wy lezen de
volgende beschryving over die vernietiging, in de
Beurzen-Courant
De vernietiging van St. Laureins-godshuis is
reeds begonnen. Eergisler morgend, len 10 ure,
is dit beweenlyk feil gepleegd. De politie belette
den toegang van het Godshuis, juist alsof er kwes
tie ware geweest van kwaeddoeners. De geregts-
dienaers der oflicieele weldadigheid zyn aenslonds
het lokael binnengetreden, en hebben er de pro-
veniersters doen uilgaen. Te zelfder tyd naderde
hel volk de poort, en buiten eenige schaersche uit
zonderingen, berispte het eenparig, met kracht
dadigheid. den aki van woest en boos vandalismus,
waervan het getuige was. Verscheidene provenier-
sters, uil het hospicie gebragl, waren zoodanig
verzwakt door den ouderdom, de ziekten en de
aendoeningen van dit hotelyk schouwspel, dat men
ze met de annen ondersteunen moest.
De geneesheer Tredericq, onder anderen,
heeft eene dezer goede oude vrouwen in een heur-
ryluig geplaetst, en uit vrees van ongeluk op den
korten weg van St. Pharaïkleplaets tot aen het
St. Antonius-hospicie, beeft hy haer niet durven
verlaleu. Drie andere kostgangers van het hospicie-
Wenemaer zyn op eene berrie door kommission-
narissen gedragen, die ontboden waren om dit
menschiievend werk te vervullen. Eeue dezer
ongelukkige zieken was 88 jaren oud 1
De verjaegde armen waren zeer neêrslagtig.
Verscheidene stortten tranen. Het vaerwel dezer
arme vrouwen aen de Zusters, die haer met zoo
veel opoffering verzorgden, was waerlvk hartver
scheurend. Hunne tranen, hunne lielderyke om
helzingen antwoordden op eene welsprekende
wyze aen de vuige lasteringen, waervan deze waer-
dige zusters hel voorwerp zyn geweest in de druk
pers van deu burgemeester.
Daerby, niet genoeg met de godsdienstige
schuilplaets van arme zieken af te breken en te
Het Weekblad is er boven op; het heeft ons ge
slagen om niet meer weder op te slaen. Na uren
op uren gezocht te hebben in de Kuipjes van ver
leden jaren, heeft het eindelyk gevonden dat wy
over tien jaren (dus in 1856), ons ovet de onmagt
der policie in onze stad beklaegden; omdat destyds
onze officieren van policie allen BROUWERS
zynde, zy de bakkers voor den verkoop van
gist, en de herbergiers voor den verkoop
van bier, niet lot de orde durfden roepen, en
zy zoo ONMAGTIG bleven tegen die lieden die
stout en ongegeneerd durfden spreken.
En, vervolgt zegepralend de konfrater,
toen riepl gy uil, Kuipje, dal de policie onzer stad
moest toeverlrouwd worden aen een deftig man,
die aen geene kiezing onderworpen is; die geen
ander ambt of neering uitoefentdie, door zyne
persoonlyke fortuin en eene genoegzame jaerwed-
de, van allen onafhankelijk is, en niets anders
inziet als de stiptelyke uitvoering der wetten en der
weltelyke reglementen van de bevoegde overheid.
Ergo, besluit de konfraler, aen ’t Kuipje en
zyne mannen alléén moet hel geweten worden,
dat we een kotnmissaris in onze stad gekregen
hebben
En zoo werpt ons de konfraler de handschoen
loe
Welnu, wy nemen de handschoen op die bet
Weekblad ons zoo trotschelyk toewerpt, doch op
voorwaerde dat de konfrater ons zal loestaen hem
een paer vragen voor te stellen, welke hy niet on
beantwoord mag laten voorby gaen.
Vooreerst, welke zyn de hoedanigheden die wy
zoo even hebben aengehaeld, en die wy zegden dat
een komrnissaris van politie MOET bezitten, om
aen hel verlangen te beantwoorden van de inge
zetenen eener stad?...
Is onze komrnissaris van politie een man die, als
komrnissaris, GEEN ANDER AMBT OF NEE
RING UITOEFENT? die, door zyne persoonlyke
fortuin, VAN ALLEN ONAFHANKELYK IS?
heeft hy nooit anders dan de STIPTELYKE UIT
VOERING DER WETTEN INGEZIEN?
Wy noodigen het Weekblad uit deze vragen in
zyn naeste nummer te beantwoorden; ten ware bet
bladje liever had dal wy ons met die laek gelastten.
In dit geval nemen wy voor het te doen by de ver-
schyning van een volgend nummer.
Ten tweede, wy wilden tol komrnissaris van po
litie, een man die, by middel eener vaste jaerwedde,
ten vollen onafhankelyk was.
Maer bevond zich onze komrnissaris, reeds van
den beginne af, in T geval van, met zyne jaerwedde,
GENOEGZAAM IN DE NOODWENDIGHEDEN
VAN ZYN BESTAEN TE KUNNEN VOORZIEN,
en zoo, vooral van T Sladsbestuer, volkomen onaf-
hankelyk te zyn
W’are de komrnissaris onafhankelyk geweest
van ’l besluer-Dehreyne, zouden de treffelykste per
soenen onzer stad, gezamentlyk met den heer
baron Gustaef de Coninck, broeder van onzen
Volksvertegenwoordiger, door dat besluer op de
dievenbank gebragt, en beschuldigd geweest zyn
voor oproermakers en gevaerlyke kerels, waer de
Justitie de hand op houden moest?....
Dus, veel minder dan te voren, namelyk wanneer
onze officieren van politie brouwers, en dus ook
niet onafhankelyk waren, kon een komrnissaris van
politie, met omstandigheden zoo als hooger aenge
haeld, volkomen aen T verlangen onzer ingeze
tenen, om dal, minder dan een broawer-kommis-
saris, by met regt en onpartïdigheid kan han
delen.
En het Weekblad zoude willen dat wy een kom-
missans, onder deze conditiën, in stad geroepen
hebben
Neen, vriend, zoo wilde het ’t bestüer De-
breïne, omdat hetzelve slechts een WERKTUIG
verlangde om zich te gemakkelyker en dacht het
zich ongestraft over de burgery van stad te
kunnen wreken, die niet meer wilde gebukt gaen
onder de roede van een halelyk dcspolismus;
maer WY wilden een deftig man, een man die
geen ander ambt of neering uitoefent; die, door
zyne persoonlyke fortuin en eene genoegzame
jaerwedde, van allen onafhankelyk is, en niets
anders inziet als de stiptelyke uitvoering der
wellen en der weltelyke reglementen van de be-
voegde overheid.
Ziedaer wat wy wilden.
Dus, wat blyft er nu over, Weekblad, van alle
uwe beschuldigingen die gy, opzigtens de zaek van
den komrnissaris, ous in uw laetste nummer naer
hel hoofd werpt?
Is het niet veeleer gy die niet regtveerdig en
regtzinnig zyt, met ons te willen een feil opleggen
waer gy en uwe mannen alléén aen pliglig zyt,
met hier een man te hebben geroepen, die in den
HLLIE
FEUILLETON VAN ’T BOTERKUIPJE.
i be-
oore
ede,
BEKENDMAKINGEN.
15 ct. den drukregel.
Bureel Wilgendykstraet,
N» U.
Voor elk afzonderlyk num
mer, 12 centimeu.
16,
in de
Koe-
ssche-
ouws-
ikken,
by de
roeck-
lelae-
p
50
25
50
aenslonds geen spoortrein vertrok, zoodat de bediende, na
den koetsier te hebben betaeld, zich verpligt dacht met de
gentsche weduwe en hare vaderlooze kleinen in de her
berg het Land van IVaes te vertoeven, tol het oogenblik
van hel afreizen. Dit wachten duerde gelukkiglyk niet
lang; welhaest zag men aen de beweging van menschen
en rytnigen dat hel tier naby was en bel klokje der statie
liet niet na zynen gewonen en geregelden oproep aen de
reizigers te doen. De bediende nam de kinderen by de
band en slapie naer de statie, opgevolgd door Bella die
aen al wal rondom haer gebeurde vreemd en ongevoelig
scheen men hadde gezegd hel afbeeldsel der ncèrslaglig-
lieid dal zich in beweging heelt gezel. Velen zouden hier
hel arm wyf aen haer lot hebben overgelaten; zy integen
deel die hel lydeu kennen en de gaslhuisbedienden zyn
in die studie echte meestels geworden laten nooit eene
goede daed onvoltooid. Zoo deed ook de inau, wiens lang
vertoeven hem welligt eene berisping moest op den hals
halen; niet te vrede met hel huisgezin van Dalemans van
hel Gasthuis naer de statie te hebben gebragl en evenmin
aen de kinderen des onheils reiskaertjes te hebben be
zorgd, dacht hy zich niet te mogen vcrwyderen vooraleer
zy in een wagen van den Irein waren gestapt. Hy dacht
en hy had geen ongelyk
Wie slaet er my voor in, dat zy zich niet met
kinderen en al in de Schelde werpt? Die gelalene neèr-
slagtigheid kan niets anders zyn dan de kalmte vóórliet
en hoe zou hel mogelyk zyn dal er geen
onweder woedde in eene ziel die van de barnkrachl des
oubeils overloopt?
Hy slapte dus aen boord van den overzetter met de
vrouw en kinderen Dalemans en verwyderde zich slechts
na dat hy hen ineen ryluig van derde klas geplaelsl bad
en wel zoodanig omringd dat er geene noodlottige buiten
sporigheid wegens Bella lydens de reis te vreezen was.
Hel Zwaluwenstraelje te Gent, met zyne menigvuldige
gangen en tallooze huisjes is voor het meerendeel be
woond door moedige en yverige werkmansgezinnen die in
de linnen-nyverheid een bestaen vinden, terwyl zy door
den arbeid van hunne kloeke ermen aen den bloei der
vlaemsche stad en aen den rykdom van het vaderland
ruimschoots bydragen. Dit slraetje is een van die menig
vuldige gentsche hiekorven waer de bien der beschaving
komen uitrusten na den ganschen dag te hebben gewerkt
en gezwoegd voor het algemeene best en op eene harde
bedstede hunne vermoeide lidmaten komen uitrusten, om
hunne ligchamen bestand te houden tegen hel slavelyk
handwerk dat, van de wieg lol aeu hel graf, hunne lot
bestemming uilmaekt.
In dal slraetje, in die gangen, in die huisjes woonen'
zeker geene bevoordeelden van hel lol; maer hoe bekrom
pen ook de maetschappelyke toestand zy van hen die er
huisvesten, toch heerscht er hartelyk genoegen en te
vredenheid, en zelfs onder de ruwe kleedereu der wevers-
gezidleu eene ryke bron waeriu de kiemen der verhevensle
gevoelens liggen opgesloten. (Wordt vervolgd).
1NSCHRYVINGS PRYS.
Buiten stad, 4» franks.
Met Suppl. 8
liet Botf.rkuiwe verschynt
den Donderdag in geheel blad
en den Zondag in half blad.
- - a
door H.4URY PBTBRS.
(51’” vervoljt).
Een kwart tiers later hield een vigilant aen de deur
van ’t Gasthuis stil De bedienden moesten lelterlyk
Bella in T ryluig opladcn, zoo had die laetste schok hare
krachten uiigeput.... Wanneer zy goed gezeten was, bragt
men haer de kleinen die angstig onder den mantel der
moeder kropen, het portel wierd gesloten, een bediende
sprong op den bok hy den koetsier en zei. terwyl de zweep
zich op den rug van het peerd herhaeldelyk neersloeg
Naer de standplaels van T Land van Waes.
’T was de derde mael van haer leven dat Bella met een
ryluig voerde eens had zy gereden toen zy ten doop ge
dragen wierd, de tweede mael wanneer zy naer hel stad
huis was gegaen om te trouwen, telkenmale ten toppunt
der vrolykheid nu echter voer zy, ten koste der meiiscli-
lievendheid, ten toppunt der wanhoop, en de laetste mael
dal zy een voertuig moest gebruiken zou het denkelyk zyn
om haren echtgenoot te gaen vervoegen in het ander
leven, om hem hel jawoord te geven dal nimmer zou ver
broken worden, in het stadhuis der eeuwigheid.
Hel ellendig huisgezin had spoedig de standplaels van
den yzcteu weg bereikt. Het wou nu echter lukken dal er onweder
liet WEEKBLAIt is er boven op!
