f<
dr
d
P
ds
di
<f>
bl
de
va
za
1
hi
m
s
o
k
e-
n
ii
5
h
II. Eene gegronde vrees.
In Belgie, gelyk overal elders, bestaet er een
soort van kleine bladjes, welker specialiteit
T kwaed spreken is. Men grypl zich aen een eerlyk
man vast, men vertrapt hem in hel slyk, men las
tert hem, men begint met hem van verre aen te
wyzen, en men eindigt met hem met vollen naem
te doen kennen, en men gael zoo voort tol dat hy
eitoe besluit hel slilzwygen te koopcn, ol lol dal hy,
om die kwaedsprekery te doen eindigen, lol den
huissier zynen toevlugt neemt.
Ovet eenigen tyd maekten die bladjes groot ge
rucht rond den persoon van een representant dien
zy niet noemden; de Méphistophelès, stouter dan de
anderen, wees den achtbaren M. De Coninck aen.
Het is reeds lang geleden dat grael Xavier de Mé-
rode, oud-minisler van wapenen van Z. H. Pius IX,
dit blad tol 10,000 tranks boel deed veroordeeletr
voor laster; maer M. De Coninck heelt slechts het
Welke mag de oorzaek zyn van de zoo spoedige
voortzetting der runderpest? De eene schryven ze
zal ér niet meer gewerkt worden in al de stokeryen
alwaer de ziekte zich vertoond heeft. De loting
voor de Militie zal morgen buiten de stad gehouden
worden; ook de wekelyksche markt wordl buiten
de stad gehouden. Hasselt heeft een zeer droef
uitzicht. Wy zyn veel verschuldigd aen deleerlingen
der veeartseny van Brussel. Ofschoon zoo gevaerlyk
dat de kleinste wonde aen den vinger den virus
van het zieke beest in het lichaem kan trekken, en
den mensch na lang en vele lyden in het graf hel
pen, hebben die jongelingen dagelyks 12 uren in
de zieke stallen gewerkt, alwaer men eene verpes
tende lucht inademde. De beenhouwers van Hasselt
en omstreeks willen hel vlcesch der gezonde ossen,
die zyn moeien afgemaekt worden alleenlyk om
dat ze in aenraking waren geweest met zieke, maer
betalen tegen 22cenlimen den kilo. Dit een belag-
chelyke prys zynde, zyn twee stokers naer Londen
vertrokken, alwaer ze hoopen tegen voordeeliger
pryzen te zullen verkoopen. Veel vleesch wordt
hier te zouten in groote kisten gelegd. Ik verneem
zoo even dat le Belinne (by Luik) 29 koeijen die
zich in *t midden bevinden van hofsteden alwaer
de pest is uitgeborsten, onmiddelyk zullen gedood
worden.
aen de lucht toe, anderen aen het water ol het
voedsel. Het is mogelyk dat dit alles te samen voor
iels in de voortzetting komt van de ziekte. Maer
als wy inzien dat alle voedsel voor menschen en
beesten op zulke groote schael gelabriekeerd en
vervalsclit wordt, zelfs met de vergifligste sloffen,
dan zyn wy niet verwonderd dat menschen en
beesten onbekende kwalen krygen. en er zoo veel
persoonen, van allen ouderdom, subielelyk sterven.
Zoo lazen wy nog zoo even het volgende nieuws
uit Dendermoode, 18 february, geschreven
Het zoogenaemde progrès onzer eeuw doodt,
zoo men ziet, en de ziel en bet ligchaem, en de
menschen en de beesten.
Tot voor nu had de runderpest die, ondanks de
strengste waekzaemheid over onze grenzen is ge
komen, zich slechts neêrgezel in de uiterste deelen
van ons land, maer zal zy ook niet het hert van
ons land aenvallen, zoo als het geschiedde by de
uilbersting van den cholera? Ziehier wat men
schryft uit Zele, by Dendermonde
De runderpest is alhier uitgeborsten. Uit het
onderzoek blykl dat de ziekte is aengebragl door
eenen slier, den 4 february le Brussel gekocht, en
die van de kudde zou deel gemaekl hebben welke
de plaeg le Hasselt heeft medegedeeld. Het dier is
afgemaekt zoohaest de eerste teekens der ziekte
tich verklaerd hebben. De afmaking van 15 koeijen
die met het zieke beest in aenraking geweest zyu,
is insgelyks bevolen.
Eene korrespondenlie uitZele, in date 18 febru
ary, deelt nog de volgende byzonderheden mede
De stier in kwestie was niet gekocht te Brussel
noaer te Swevezeele. Diglby de hofstede alwaer de
ziekte is uiigeborsten, is eene schaephofstede; uit
vrees dat de schapen met hunne wol de ziekte zou
den voorldragen, is bevel gegeven dat de geheele
kudde van 150 schapen in den stal moet worden
opgesloten. Van de pestzieke dieren die gedood zyn,
behooren er aen drie verschillige hofsteden; men
spreekt van al het vee te dooden der drie hof
steden. Zondag avond, om 7 ure, is le Dender
monde eene aldeeling soldaten loegekomen, die
ons dorp zullen omzelten. Men verwacht nieuwe
soldaten. De schrik en de verslagenheid slaen hier
op alle aengezigten te lezenmogl God ons van
nieuwe rampen bewarenDe hofsteden wier stallen
met vernieling bedreigd zyn, zyn deze gebruikt
door de gebroeders en zusters Van Erlevelde, door
De Meulenaer en de kinders d’Haeze. By deze laet-
sten moesten vandage twee veerzen naer Brussel
gestuerd wotden, die 1200 fr. verkocht waren.
K:
Bi
si
V
V
V
t
ii
J
II
8
A
d<
w
<1
U
v
z
II
I
II
di
d<
al
oi
XVI
lo
tw
Sil
ii
d
vs
d;
R'
N
8
01
ki
VI
ai
P
VI
ki
si
Dien avond dan, Picard, de getrouwe hond van het kas
teel, beloonde eene wonderbare ongerustheid; niettegen-
g a^nde de sneeuw en de koude, liep hy gestadiglyk, al
blifleude, langs de muren, langs het voorplein, heen en
v,rèr, dau luisterende, vervolgens nog blaffende. De nota
ris had hem verscheidene mael geroepen en over dit lastig
ep onbegrypelyk gerucht berispt; inaer de goede Picard
gaf er geen acht op by dacht dat zyn meester in gevaer
Eene Herstelling.
Wel! sukkelaer dat ge zyt (ten schoonste gereid), weet
gy niet, of ziet gy niet dat de Burgerstand, iu de Stad
Iseghem geplaetst, letterlyk en zeer waersehynelyk door
den sekretaris zelve zoo als hel hier cu elders het geval
is uitgeschreven is uit de registers van het stadhuis? Eu
zult gy zeggen dal de burgemeester of de ambunacr,
belast met den Burgerstand, een schaemtelooze is, die
met de religie den spot dryft en de hand geeft aen dezen die
den Godsdienst willen in het slyk versmachten, omdat
hy, in achtervolging der wel, die geen onderscheid maekt
tusscheu religieuzen en wureld'yke persoenen, op den
akt van |overlyden schryft ongehuwd? Zyn er dau geene
weduwen die in religie treden en als weduwe sterven
Maer, scheiden wy er van uit; onze lezers hebben ons,
op het eerste woord, verstaen. Is het anders gelegen met
de boost iseghemnaers, wy‘kunnen het niet verhelpen.
dan een slach van kluis geworden, alwaer de twee kloos
terlingen, de herhaelde bezoeken en de giften der godvruch
tige landlieden der omstreken ontvingen; zy stierven en het
kasteel bleet op nieuw aen de doornen, acn de gedierten en
de uilen overgegeven.
In het lydstip waervan hier gehandeld wordt, wierd de
notaris Leiion ter verblyfplaets van Ville-lès-Pomerail be
noemd, die deze puinlioopen kocht. De wooning was met
hel donkere kleur zyuer denkbeelden in verband. Hel ge
bouw wierd door zyue zorgen hersteld en bewooubaer ge
mankt, de druipende muren gezuiverd en gewit.
Hel onkruid, de doornen wierden op den voorgrond uit
geroeid een fraeije tuin en een voorhof in het inwendige
aengelegd; eindelyk moesten de slangen en de salamanders
op nieuw in de ouderaerdselie gewelven eene scbuilplaets
gaeu zoeken. Ondanks deze verbeteringen was Ville-lès-
Pomerail maer een droevig verblyf. Hel was daer, zoo als
wy gezegd hebben, dal de notaris Lehou en zyue vrouw,
by een barden winteravond, zich warmden.
(1) De Patrie van eergisteren heeft hetzelfde inden
Burgerstand. De eerste overledene is eene religieuze, en
er slaet by eclib.
was. De notaris Lehon nam zyn vuerroerhet was met
twee ballen geladen.
Myn vriend! wal gaet gy doen? vraegde mevrouw
Lehon,'die door een donker gevoelen scheen overmeesterd
te zyn.
Trachten te weten hetgeen Picard zoodanig veront
rust; zyne hardnekkigheid verwondert my.
In 's hemels naem, ga niet uit. stel u alzeo niet
alleen in gevaer, alles is zorgvuldiglyk gesloten; blyf by
my en laten wy God bidden dal hy ons bescherme
Stel u gerust, het is misschien een veracblcrde voer
man op den steenweg van Bellevue, ik ga, zonder builen
de muren te gaeu, luisteren of ik geen gerucht hoor.
Meviouw Lehon wilde haren man wederhouden, en, als
door gedachten van ongeluk gedrukt, ging zy voort
Het was een donkere nacht, zoo als deze, dat de pacht
hoeve de Leeuwerik, afgezonderd als wy
Hel uerwerk sloeg langzaem negen slagen, welke op
den wand der gesnedene kas weêrgaluiden.
Het is wonder hoe dit slaen my traeg en kwaedvoor-
spellend voorkomt.
De koude heeft ongetwyfeld de olie der wielen ver
dikt, antwoordde de notaris, en hy ging met zyn vuerroer
de deur uit.
Hy ging hel voorhof over. De hond hygende volgde hem.
Hy klom op het bovenste van een der torens en luisterde...
De stilte was slechts belet door bel schorre geschreeuw
eens nachluils, waervan hy, op eenige stappen van hem,
de zware en gepaste vlugt hoorde. Met veel moeite kwam
hy de met sneeuw overdekte trappen af en begaf zich nier
den toren, langs den anderen kam des luins. Hy luisterde
aldaer nog eenige minuten, trachtende door de darstel nis
iels ie onderscheiden, maer hy boorde mets. Wal had de
hond gezien? Wal had Ly gehoord?
De notaris Lehon keerde naer zyne wooning terug. De
hond bleef nog allyd blaffen....
Mevrouw Lehon had de minuten in angst geteld. Haer
man trachte haer gerust te stellen, en na haer overhaeld le
hebben om te bed te gaeu, waekle hy over baer en over
zyu huis.
Alzoo verliep er eene geheele tier in opmerkzaemheid en
afwachting; eindelyk zweeg Picard. Men hoorde eindelyk
hel blaffen der honden van de verafgelegens pachthoeve
des dorps; vervolgens viel alles wederom ni eene volko-
uieue rust.
De notaris besloot zich alsdan aen de rust over te geven.
Hy viel welh-aesl in slaep. De stilte en de zorgeloosheid
scluneu in hel kasteel, hetwelk geene andere bewooners
had dan den notaris, zyue vrouw, zynen zoon en eene
dienstmeid, op nieuw te heerschenzy sliepen inaer huu
getrouwe hond waekte over hen allen.
Omtrent den middernacht, begon het geblaf van Picard
meer dringend, meer hevig, meer gebiedend, hy liep voor-
by de vensters der kamei zyns meesters; zyue stem was
bewog_eu, bevreesd; hy scheen le zeggen verlies geen
oogeubitk, het gevaer is dreigend en bet nadertAnne
Picard! (Wordt voortgezetj.
Aen den Iseghemsclien korrespondent der Gazelle
van Thiell.
De Gazelle van Thiell bevatte zondag laetst eenen
brief uit Iseghem op welken wy, alhoewel die zaek ons
niet reglslreeks aengaet, gelooven een woordje te moeten
zeggen iu het belang der waerheid en om onze geachte
lezers, die ook hel verdienslelyk blad van Thiell lezen,
niet in dwaling te laten verkeeren.
De Gazette moet onweerdiglyk bedrogen zyn geweest,
of hel Iseghem's bladje niet gelezen hebben, om eenen
brief op te nemen in welken de schryver de welbekende
waerheid bestrydl en iets bevestigt dal hy zekerlyk weet
valsch te wezen, zonder er aen te kunnen Iwyfeleu.
Inderdaed, de brief zegt, onder andere, dat het Ise-
ghemsclie weekblad niet veel anders meer behelst dan
spotlerny tegen priesters, religieuzen en treffelyke bttr-
gers; daler, zondag laetst, nog eene beschimping in
stond legen eenen vol verdiensielyken priester die verre
en by gekend is voor zyne geleerdheid en deugd. De
schimpschryver (zegt nog de brief) kondigde in hel-
zeilde nummer de «lood aen van eene religieuze van het
gesticht der Zusters van Maria, en hy sckaemde zich
niet le zeggen dal zy ongehuwd was
Gy ziet wel. schryver van den brief, dat wy geene om
wegen gebruiken en uwe lastertael kllerlyk overschryven.
Wy halen hier ook, letterlyk aen, hetgeen ’t gazelje van
Iseghem heelt gezeid, om aeuleiditig te geven lol zulke
schaudelyke en schaemtelooze beschuldiging. De lezers
zullen zelve oordeelen.
Hel bladje zegt Ziedaer nog een Ireffelyk en eerlyk
middeltje om den vrede iu Iseghem te brengen. Proti-
ciat, GezeUematis, gy zult in uwe onderneming wèl
slagen.
Nu, *l is het woord Gezellemans ‘t welk den briefschry-
ver zoodanig in toorn heeft doen ontsteken. Dal woord,
trouwens, zinspeelt op den naem van den hoofdredakleur
van 'l Jaer 50; maer waer ligt hier de «beschimping,»
welk® de brielschrvver er in ziel? Hoe't Jaer 50 heelt
den uitgever van ’l Iseghem’s weekblad hy hoopen spot
namen en smaedwoordeu naer hel hoofd geworpen, en
deze zou niet eemuael de helft van den naem van zyne
bekladders mogen spellen? Altons done
Nu dat de korrespondent-muggezifter in eene goede
luim is, willen wy hem aengenaem zyu met hel volgende
slichtende artikeltje te doelt kennen, getrokken uil den
nummer van 9 february II. van zyn tnaeije van Brugge
A propos van Peper geven, de kunstenaers der Moor-
seelsche academie, hebben in hun hotel, hy den heer
Acadeiuus Tiherinus, twee nachten le reke zoo schrik.
kelyk peper, snoer en krappe gegeven in ’l fransch, en
met de vuisten, dat Onze Lieve Vrouwe, die voor de
deure slaet, heeft willen wegloopeu en hare ooren ge-
stopt heeft met hare schorte.
Dat iets diergelyks in ’l gazetje van Iseghem stonde,
't ware en twadde, hé?.... Maer ook wy, kalholykeii, pro-
testeeren tegen zulke onbelatnelyke zinspelingen.
i t—ttaMWRIi,
Het tweede gepleegde misdryf van ’t gazetje, zegt de
hriefschryver, is de dood aengekondigd te hebben van-
eene religieuze vau T geslicht der Zusters van Maria en
zich niet geschaemd le hebben le zeggen dal zy uuge-
liuwd was. (t)
•R. .n i i—
Woensdag avond stapte een reiziger in het Hdlel du
Café royal, Groote Markt alhier af, met verzoek van nachl-
verblyf. Hem des auderendaegs ’s morgens niet ziende be
neden komen, ging men hem wekken en was men niet
weinig ontsteld hem dood op de sponde van zyn bed te
vinden zitten. Zyn naem is Grandal, gepensionneerd offi
cier, vader van twaelf kinderen; hy wasberwaerisgekomen
len einde een zyner zonen by hel leger le plaelsen.
P. S. Wy vergaten bykans ie zeggen dat de korres-
pondeHt der Gazelle van Thiell er ook scbrikkelyk aen
houdt te weten wie de schryver en drukker is van zekere
cireulaireu, welke le Iseghem in omloop waren lydens de
helste kiezingen. Wy lateu de oplossing van dit vraegstuk
over aen hetzelfde maetje. Ziehier wal men deswege kan
lezen in ’l Jaer 50 van zondag laetst
Als ’i Jaer 50 de veipieterde van Iseghem en de
verkarelde van Rousselaere harde waerheden zegt, aeu-
stonds, om hunne aendachl en deze van hunne mede-
burgers te versirooyen, spreken zy van Jen opsteller
van «Jen artikel. Nu zeggen zy ’t is die man, als deze
versleteu is, zy zoeken een nieuwen uit, later nog een
derden, en alzoo tellen zy er by de duzinen welke zy
zeggen dat zy opstellers zyu van ’i Jaer 50. Maer de ver-
slandige menschen en laten hon hierdoor niet bedrie-
gen. Zy zeggen 'l is weinig aengeiegeu wie dien of
dien artikel schryft, maer vele daeraen of den artikel
behelst dal waer is of niet. Daer alleen is de knoop van
de zake. Verders en is iedereen niet vry salvo de wel,
van te schryven wal by wilt? Men zou ’t zeker aen
Péje of aen Ivo moeten vragen? Zuu men niet zeggen
dé? wie zyl gy?
Bravo konfraier, wy beginnen malkander te verslacu.
