pen, ten einde hen des te gemakkelyker te beletten
D
van
van
dro|
gely
A
leek
sten
wel
ges<
roej
C
De
hee
en
M
te
C
S
In
1
jaren
avond
Dupor
by in
In zitting van zaterdag heeft de Senaet het art. 4
van het wetsontwerp op het kiesbedrog aengeno-
men met 51 stemmen tegen 24, artikel waethyde
stemming per A, B, C, wordt ingevoerd.
De kiezers van den builen hebben het dus nog
niet lastig genoeg ten dage der kiezing, ze moeten
Tydingen uit Zele (diglby Gent en Dender-
monde) melden dal de runderpest in deze gemeente
ongelukkiglyk terug is verschenen. De kudde scha
pen die niel verre van de eerst besmette stal stond,
is op hare beurt aengelasl geworden. Verscheide
dieren zyn bezweken. De overheid heeft de gau-
sche kudde, bestaeude uil 250 koppen, doen aen-
slaen.
doen herleven. Vreest, Z. L. B., vreest dat God. I
die de onieering der heiligdagen reeds van i
leven nooit ongestraft gelaten heeft, zynen wraek-
nemenden arm meer en meer over ons zal uitreikeh.
Nauwelyks van den cholera verlost, zoo wy ver
hopen, wie wordt er niet reeds, in de verte, nieuwe
geesels gewaer die ons bedreigen?
Wy zyn de H. Kerk liefde en behulpzaemheid
schuldig, omdat zy onze moeder is. Dit woord
bevat alles. Men mag van de H. Kerk zeggen dat
zy, even als de teederste moeder, ons bemind heeft
vooraleer wy ter wereld kwamen, en ons niel op
houdt te beminnen, zelfs na onze dood. Nauwelyks
hadden wy het wezen ontvangen of zy was daer,
om door haren raed en bezorgdheid onze zwakheid
te beschermen. Hoe neerstig heeft zy over onze
geestelyke herboring niet gewaekt om ons door het
heilig doopsel kinderen Gods en erfgenamen des
hemels temaken? Welke voorzigtigheid en heil
zamer) angst heeft zy onze moedets niet ingeboe-
zemd, om onze wieg van alle gevaer en ongeluk le
bevryden? Wy zullen hier niet spreken van de
vroegtydige en wyze ontwikkeling van de ver-
mogens onzes verstands, dewelke wy aen hare
lessen te danken hebben; noch van het geduld
waermeê haer moederhand het zaed aller deugden
in onze jonge hertjes heeft gezaeid en groot ge
kweekt. Als eene allerbezorgdste Moeder zal zy
haren zoon uit hare oogen niet laten gaen; lot op
bet slagveld zal zy hem volgen; en wierd hy door
eene besmeltelyke ziekte aengedaen, nevens zyn
sterfbed zal zy onbeschroomd gaen nederzitten.
Dau alleen zal zy vreezen eu zuchten, wanneer men
haer geliefde kind aen haer met geweld zou willen
ontrukken; en nog veel meer, als haer zoon, door
de driften verblinden weggesleept, haerzou komen
te verlaten; en zelfs alsdan, zonder erg of haet,
verlangt zy al biddende en zuchtende om den ver
boren zoon in hare armen te mogen ontvangen.
O wonderbare Moeder, Moeder£zonder weêrga,
H. Kerk! Dezen die zich te midden bet verdriet
bevinden, kennen uwe schallen van troost en hulp;
de zondaers en misdadigers weten hoe geern gy
vergeeft, en allen die in lyden zyn, wat al genees
middelen gy hun toedient! Doch is het in de ure
der dood en na het overlyden, alswanneer de we
reld en de menschen magleloos voor ons worden,
dat de H. Kerk hare liefderyke poogingen ver
dubbelt. Wie zal kunnen afschilderen de kalmte,
de overgeving, ja den moed, welke zy den ster
vende weet in te boezemen? Zy opent voor de ziel
de deur des Hemels, en omringt het ligchaem met
prachtigen rouw. Zy bidt enfweent over het gi af,
terwyl zy de tranen van vrienden en mageu af
droogt en hun de glorie der algemeeue verryzenis
vertoont. Neen, daer is geene moeder gelyk aen
onze Moeder, de H. Kerk.
in dil in volle vryheid hun stemregt uit te oefenen. Ook
zegde M. Pirmez ten regie, dat wy in politieke
zaken nooit zoo zeer zyn onderdrukt geweest als
tegenwoordig; zelfs niet onder het hollandsche
goevernement. Voor die wóórden wierd hy door
M. den voorzitter met eene tot orderoeping be
dreigd. De waerheid mag immers niel gezegd
worden?
Daerna kwam het kluchtigste der wereld op het
tapyl. Art. 5, of de zoogezegde kiesgang, welke in
de Kamer met 52 si0, legen f6 aengecomen was,
heeft in den Senaet op al de bauken een geduchten
tegenstand ontmoet. En geen wonder! Het gold
hier een gang van 4 meters lang op 2 1/2 meters
hoog, een soort van bardelen kruipdoor, waerdoor
wezentlyk de bnitenkiezers moesten, vooraleer
naby hei bureel hun stembriefje in de bus te kun
nen steken. Vooral de heer Malou heeft mei den
kruipdoor of couloir, duchtig den zol gehouden, en
de heer Minister van Binnenlandsche zaken heeft
zyn politiek rimmeringske niet kunnen regt hou
den. De heer Malou heeft er zoo hard en zoo lang
op geklopt, dat het dingetje in stukken is gevallen,
en de doktrinaire Secateurs het niet durven wagen
hebben, het op nieu w aen een te dansen. Zy heb
ben er zelven legen gestemde
Ziehier de uitslag der stemming 47 stemmen
tegen den kiesgang, en slechts 9eóórdie kinder
achtige uitvinding, van welke laetsten wy hier de
namen laten volgen
zyne
naer
Pruis
optiii
taass
en ko
er in
op ee
54 in
kondi
Japan
Lode'
en R<
Hicha
broed
talig’
maen
Biaru
I
we
en
hei
VOl
dal
kei
an
,ve
wt
da’
vei
en
mi
Pi!
mi
kii
di.
5M
v
di
B
9 IM
I
fl
a
fl
c
I
I
12
1
M.
joemd
oiitslai
J
ie Di*
Hy «o
out»"
Terugkomst van het ISelgluch-MexlkaenBch
legioen te Antwerpen.
Men schryft uil Antwerpen Ze zyn eindelyk gekomen
de Belgen, die in Mexiko de ongelukkige zaek van
Keizer M.iximiliaen zyn gaen dienen. Te Vlissingeu reeds
wierd de Rhöne, welke onze landgenoten naer Antwerpen
overbragl, feestelyk outhaeld.
Na aldaer een uer halt te hebben gehouden, wierd de
reis voortgezet. Hel was zaterdag, ten ure, by bet vallen
der duisternis, dat hel belgisch stoomschip Printer
Charlotte de Rhöne op sleeptouw genomen heeft tot op
onze reede. Eene ontelbare menigte volks verdrong zich
op de kaeijen. Van alle kanten waren menschen toegeko-
men, velen om te zien of hunne broeders of andere leden
van hunne familie, nét liet korps terug keerden.
De ontscheping moest eerst des zondags morgens plaets
hebben: er waren dus geen muziek of soldaten aen de
Werf. Maer het volk juichte de Rhöne toe, eu van boord
van hel schip steeg een lang hoerrah en de loonen van het
belgisch volkslied op. Aen wal wierden de huizen plotse
ling verlicht; la Clef de Commerce, uiel de gaz verlicht,
was inderdaed prachtig.
Wy zegden hooger dal de ontscheping ’s morgens moest
plaets hebben; doch het is te begrypen, dal dit niet in
den smaek viel der Belgen een heeieu nacht afgescheiden
blyven van hunne familie en vrienden, die aen wal
wachten! Men heeft bun dan ook toegelateu te ontsche
pen, ongelukkig heeft dit «iel zonder toevallen plaets ge
had. Generael Paris viel in de Schelde, doch wierd gered
door eenen werkman, Filip Minne, die in de Schelde
sprong; men wierp den officier koorden toe en haelde hem
naer boven. De zoon des generaels dankte den werkman
Gy hebt uiynen vader geredgy zult beloond wor
den zegde de jongeling berhaelde keeren.
De beweging was oubeschryvelykmen riep, men
woelde, men zocht, men drong om dezen of genen te vin
den velen omhelsden aen wal hunne familien, die met
inzigt sedert eenige dagen te Antwerpen verbleven.
De grenadiers wierden eerst ontscheept, daerna de
soldaten der kavalerie en eindelyk de volligeurs. De eerste
wierden naer de Si. Joris-kazerne geleid; de tweede naer
de kazerne der Kloosterslraet, de laetsle naer de Faleous-
kazerne. De zieken ten getalle van tien wierden te
Brest afgezet.
Zondag morgen verspreidde zich het legioen in onze
stad; een aenlal persooneu van regts en links waren nog
gekomen, om te zien of dezen of genen was aengekomeu.
Zoo zagen wy een oud vrouwken, uit den boerenstand, dal
van by Brussel kwam, om naer haren zoon te vragen,
Moederke, zegde een der soldaten; ik heb hem goed
gekendinner tot myne spyt moet ik u zeggen, dat hy
ginder gebleven is, en zelfs voor eeuwig.
Hel vrouwke weende bitter; zy bad, de arme sloor! zoo
zeker gehoopt haer kind nog eeus wéér te zien Velen der
soldaten hebben souvenirs meégebragl voor de familien
der gesneuvelden en gestorvenen. Onder ander die van
M. d. Bdie op zyn sterfbed zyuen vriend verzocht
zyn uniform mrê naer hel vaderland te nemen en hel als
aetideuken aen zyne familie le geven.
Waren er droevige looneelen, meer nog waren er
vrolyke. De vrywilligers vulden de estaminets, eu vertel
den vertelden met geestdrift, hunne lotgevallen aen
hunne vrienden en kennissendoch schier alien bulderen
uit legen de Frauschen, die hel belgisch legioen altyd op
de gevaerlyksle punten plaetslen.
Den ganschen dag heeft die beweging geduerd, en des
avonds trokken eeu aenlal vrywilligers naer de Variétés,
waer zy welkom waren.
De Senaet.
overige der geschiedenis van het kasteel eu deszelfs in-
wooners te kennen, zal ik hem met eenige woorden
voldoen.
Het huisgezin van den notaris was vergroot; de oude
puinen waren in levendig en byna vrolyk uitzigt veranderd
maer op eenen zomerseden dag, wierpen de uitwasemingen
van den wal, het zaed van de besmettelyke rotte koorts
uil; zy viel dit jong huisgezin wieedelyk aen. Van dil lyd-
stip af, wierd dil kasteel suellyk door de dood of door de
huwelyken ontvolkt.
Nu zyn de notaris en zyne vrouw dood, en zyne dienst
meid ook, d’heer Lehon zoon, de eerste, de eenigste nog
levende speler van dit tooneei, hetwelk ik kom te heschry-
ven, heeft eeoe verblyfplaels verlaten, welke hem zooveel
pynelyke geheugeuissen moest te binnen brengen. Twee
andere zonen zyu ook reeds overleden.
Dil huisgezin uil negen persoenen samengesteld, had
verscheidene jaren dil kasteel verlevendigd. Dan is er een
dag gekomen dal hel zich zonder iuwoouers bevond, aen
de uilen en vlcdermuizeu die er niel ontbraken, over
gelaten.
Wie het ook zy, die deze hertverscheureode geschiedenis
zal lezen, zal moeite hebben om zich te verbeelden dat hy
niet ouder de oogen heeft eene bloedige kronyk der mid
deneeuwen en negen-en-zesiig jaren geleden in eene onzer
provinliett voorviel. Niels noglhans is meer waer. Ik heb
dezelve niel beschreven om, met vermaek, den lezer te
bedroeven of te ontroeren; elke omstandigheid is getiou- I
welyk historisch, want zy zyu allen door denzoon van
den notaris Lehon gegeven. (Einde).
Runderpest.
Allerhande Aieuwstydingcn.
M. E. Dainbre, onderpastoor te Dottignies, is aldaer den
M. Verslraete, pastoor le Blankenberghe, is pasior w
Sinte Kruis benoemd, in vervanging van M. VanHaubaver-
Aelbeke, is pastoor be-
schal harer müziek-instrumenten, die vermaerde beeren-
jagt le doen dansen welken zy verondersteld zyu volkomen
le kunnen, itigezien hunne lalryke nederlagen.
Wal hunne belagchelyke benoeming van congrega-
nisten-muziek betreft, welke het Weekblad ons iiefila-
diglyk toepast, wy zullen ons veroorloven ie zeggen, voor
zyn ouderrigl, dat wy de schooue kunsten houger plaetsen
dan de parlyen; want dezelve aen de pariyen verslaven,
is zeafkeeren van hunnen weg, T is eene beiligschen-
dery. Als muziekanten, wy bewyzen dienst aen degenen
die er van ons verzoeken, zonder voorafgaendelyk te
vragen welke politieke of godsdienstige princiepen zy be-
lyden; daer de leden der zoogezeide symphonie-maet-
sclnppy, door den geest van uitsluiting welke er algemeen
iu zwang is, eerder eene hindernis dan een voordeel zyn
voor de stad, en slechts kunnen aenzien worden als on
nuttige meubelen voor de groote meerderheid der tnwoo-
ners van stad en vau het arroudissemeut, L.
UUU, I l'Vtlj IbU V11114V. ItbU UVU IU <>v. - --
MM. Boyaval, baron de Rasse, Gheldof, Decock, Sacque-
leu, graef de Looz-Corswarem, Lauwers, Harou en baron
Mazeman de Coutbove.
In ’t land der blinden zyn de eenooglgen toning.
De opsteller van 't Weekblad kondigde laelsitnael in
zyn waerheidlievend blad aen dat, sedert eenigen lyd,
de muziekmaetschappy S" Cecilia onzer stad, weinig of
geene leekens van leven nieer gaf; dat zy allen moed
verloren had. Ziedaer alzoo vide dwalingen als woorden.
Het bladje heeft zyne weuseben voor wezenlykheden ge
nomen; want onze konfraters-miuiekanten laten nooit na
onze wekelyksche muziekoefeningen by le wonen, met al
de volberdiug welke hunnen iever voor de kunst hun in
boezemt. De muziekstukken, mei den besten uitslag in
deze byeenkomsleu uitgevoerd, zyn ten minsten, om niets
meer te zeggen, alzoo mrrkweerdig door hunne toonkun
dige belaugrykheid, als de eenvoudige romancen gezongen
iu de concerten met gesloten deuren onzer tegenstrevers,
door persooneu die eene tamelyk luidklinkende stem
hebben, doch welker muziekale kennissen veel le wen-
schen laten. Maer wal geeft hun deze leemte? Zy zyn ver
zekerd van le voren de luidruchtigste loftuitingen le
bekomen door de kamaraderydie ze omringt, en de deuren
van bet lokael zyu, ten anderen, nauw gesloten gehouden
voor de protonen. In wvèrwil van al deze nultelooze voor
zorgen om bet licht onder den kaudelaer le verbergen, wy
welen nu echte bron dal, in zakeu van muziek, die heeren
zich weinig zinuelyk tonnendat zy alles aenveerdeu, eu
om reden, wat zich aenbiedt; trouwens, in het land der
blinden, zyn de eenoogiyen koning. Verre van ons dat wy
de muziekkunst, welke wy hoogachten en beminnen als
lief hebbers, zouden willen miskeuueuwy zullen alleeu-
lyk zeggen dal de Ceciliaeu vyaud is van alle overdreven
heid en waenzucht, eu dal, onder dil opzigt, hy nog al
boos is van aerd Wanneer men hem aeurandt, by ver
dedigt zich.
Die zelfde kw.iedwillige woorden wierden ons ook naer
hel hoofd geworpen; iu zyu laetsle Verslag over stads
belieerende zaken, door onzen ex-burgemeester Debreyne,
met byvoegiug dat, iu vergoeding van den slechten toe-
siand der zaken van S,e Cecilia, het muziek der gemeente
school vooruitging eu groolen voortgang maekte. Maer,
wedcrwaerdighetd van hel noodlot! slechts weinige
maenden na de voorspelling vau deze schitterende toe
komst, het muziek, de muziekanten-suotbaerdeu eu hun-'
tieu beschermer waren vau hel openbaer tooneei
weggevaegd en overleden.
Mogen ditmael de onbeschofte woorden van het
Weekblad niel dezelfde belreurensweerdige gevolgen heb
ben op den wankelenden duer der semi-tymphonieke
maetschappy welke het blad voorlgaet te verdedigen
met die overdteveubeid welke het eigen is, maer die hel
belagchelyke in eenen Imogen graed bereikt. ’T is immers
ouder hetzelfde patroonschap dat deze maetschappy ge-
plaelsl is en de opvolgster is vau wyletit hel muziek der
gemeente-scbool, zamengesield uil deze belangryke jon
gens waervau het grootste getal niet ualiet Sl. Nicolaes-
rokje le gaen kussen, juist niet uil eerbied voor den
Heilige, maer iu de hoop vau le mogen hun deel hebben
van zyne lekkerdingeu welke zy veel liever zagen
i dan hunne muziek-iustrumeiiieu.
i De maetschappy S,e Cecilia heeft, iu hare veeljarige
loopbaeu, hel lol ondergaeu van door hare tegenstrevers
aeuzien le worden als de verslooteliugeook is zy, sedert
i lang, geharnast legen de laslertael eu de kwaedwilligheid
I I der benyders die haer vervolgen iu hel douker om ze
J iu 'l geheim le oudermyuenzy volgt vreedzamiglyk hare r «"ue. pas.uur uu.ugu.c»,
bestemming, die is hel beoeleneu der sclmone kunsten, I 5 "'aer‘ “»eHedeu in den ouderdom va» 29 jaren.
zonder zich gelegen te laten aen de hinderpalen welke I m-wi—r
zich op haren weg bevindeneen eenige weusch onder-
steunt ze, le welen de hoop dal, lange jaren nog, in hare beke, ontslaggever.
politieke worstelingen legen hel uitsluitende en alleen- M. De Myllenaere, pastoor te
hcerscheude Breyuismus, zy moge den zegeprael behalen noemd te Blankenberghe.
om
