vaardigde die er de zorg van laat aan de Uper- Ir kryl en a de i hebl disk N en e 219 T kriel Z. Hoogw. eindigt zynen brief met eenen war men oproep tol de vaders en moeders, tot de ecbt- genoolen en hunne vrouwen, lot de jongelingen en jonge dochters, opdat ze niet zouden luisteren naer de tael van die dwaelredenaers die eene opvoeding droomen zonder godsdienstig karakter, een huwelyk alwaer het gedacht aen God en de geest van familie zyn verbannen, gelyk overigens zy dezelve reeds sedert lang uit de burgerlyke sociëteit hebben gesloten. i mengd onder een aenlal kweslien van allerhan- I den aerd, van geen gevolg zou geweest zyn. Wy voegden er by Zy (de representanten van Ypere, Veurne en Dixmude) hebben besloten eersldaegs en grondiglyk die kwestie van den Yser te be- handelen. Tol bewys dat men by overeenkomst over die kwestie gezwegen had, wy deden nog be merken dat de Minister van binnenlandsthe zaken, representant van Ypere, en M. Florisoone insge- lyks representant en ministerieele representant van Ypere, die in de kwestie van den Yser even zoo vele intrest hadden als de representanten van Dixmude en Veurne, voor dezelfde reden, ook niet een enkel woord over die kwestie gerept hadden. Hoe legt 't Weekblad in zyn voorlaetst blad ons zeggen uil? Wy geven hieronder letlerlyk zynen liegt en lastert? Wal zyn zy toch bedrogen en by den neus geleid, die maer het Weekblad lezen!... H van muz mW door wier V' zy stek en s voor scbc nog naei verb een It buil de h chai well lo*j gezc scèt vooi onll pub pers best buil sled U al d de l ban heb hilh Dev ven dee keu aen bra| slul J mei Thi toef voe onv zegi ster het ziek koo rigt hel een gro< C naei de t Vry bek verl fcegi j de i geli onzi weh lyki bed; tigh le v N aen\ kind 127 Onder de leegere volksklassen heerscht diezelfde pliglige onachlzaemheid onder de jonge lieden die zich tot eenen levensstaet voorbereiden. De jon geling ziet in het voorwerp zyner genegenheid niet naer het karakter, naer de liefde tot het werk, naer den geest van orde, naer de gewoonte van ge- spaerzaemheid; het jonge meisje van haren kant, ziel niel in of deze die hare hand vraegt, van goede zeden en godsdienstig is of niet, of hy eene gema tigde levenswyze heeft aengenomen, of hy verstan dig, wel opgevoed is, en of hy een eerlyk of on- eerlyk gezelschap frekwenteert, neen, niets van dit alles ziet zy in. Ennogtansboe wilt gy dat de geest van God, de geesi van familie heerschen in 4 een huisgezin alwaer de noodzakelykevoorwaerden ontbreken die alleen de goede echlgenoolen kun nen vormen? Ook, welhaest wederzyds van elk ander afkeerig geworden, om dat ze zich aen elk ander niet meer verbergen lielgeen ze vroeger hadden moeten zien, maken zy zich wederzyds ongelukkig. Het huiselyk leven, de familiehaerd boezemt afkeer aen den echtgenoot; en hel geluk niel le huis, by vrouw en kinderen vindende, gael hy naer de heiberg en zoekt er zyn leed in den drank, zoo niel in slempery, te versmooren. Meer dan een vierde der geboorten le Brussel zyn onecht. Het bastaerdzaed wortelt in Brussel op eene verschrikkelyke wyze. De scholen welke men builenden godsdienst oprigt zullen zeker deze onze- delykheid niet verminderen. Dien bt om zal slechte vruchten dragen en eenmael misschien het leven vergiftigen van diegenen welke hem hebben ge plant. De beschaving gaet goed vooruit! zoo be merkt een vlaemsch blad van Brussel. In de tribu nalen heeft men God aen de deur gezel, onder voorwendsel dat hy de vryheid hinderde van het mcnschelyk geweien. Men vindt dat God hinderlyk is in de scholen. Er zyn ai velen die het huwelyk uit de gewoonte brengen en als onredelyke dieren leven. Nog een weinig vooruitgang en de moeders zullen verpligl zyn aen hunne kinderen te zeggen Werpt nooit geene kasseijen op slraet, want ge zoudl uw vader kunnen treilen. Wordt hel dus geen lyd van le roepen Waekt en bidt! Wy zeiden in ons voorlaetst donderdagsblad dal M. de Coninck in de Kamer niet gespioken had over de laetste overstroomingen in onze streek, omdat de Representanten van Ypere, Veurne en Dixmude overeengekomen waren, by gelegen- heid van hel budget van openbare werken, over de kwestie van den Yser niet le spreken, uil vrees voor eene oppervlakkige diskussie die, ge- Mynheer den Opsteller van ’t Boterkuipje, artikel, en wy leveren hem over aen de veront- weerdiging onzer lezers. Zoo spreekt Weekblad Het Kuipje zegt dat het niet noodig was dat M. De Coninck sprak over den waternood in onze streek. Het liberaal Ministerie zal er voor zorgen, zonder dat onze afgevaardigde er tus- scheukome. Meent ne keer, de representanten van IJpere zullen voor onze belangen zorgen; M. De Smedl noch M. De Coninck moet zich iets aantrekken. De belangen van ons arrondis- semenl worden verwaarloosd door onzen afge- vaardigde die er de zorg van laat aan de IJper- lingenBravo! Bravo! Kuipje, toe. enz. enz. vreesde nooit den steen te vinden van deze eeuwige jère- Zeg my, lezer, is het wel mogelyk de trouw loosheid nog verder le brengen als hel Weekblad, dat alzoo alle weke byna even onbeschaemdelyk Wy houden ons maer zeer zelden met 't IFee/t- blad bezig, en dit wel om twee redens Vooreerst, omdat er toch de minste reglzinnig- heid niet is by de schryvets van dal blad, die vast besloten hebben alles dat zy zelven niet doen en zeggen, of nooit in iels goed le keuren of maer op eene vervalschte en belagchelyke wyze uit le leggen. Het is vruchteloos, in pennenstryd te treden met mannen, voor wien bel eene afgedane zaek is noch regl, noch rede le willen verslaen. Ten tweede, omdat ons blad vele te klein zou zyn, wilden wy week per week naer behooren lo genstraffen en uiteen doen ïgeen ’t Weekblad, met opgezetlen wil averegts opgeeft. ’T ware ook te vervelende voor onze lalryke lezers, wekelyks de tronijeu, welke schrikkelyk logenstraffingen le moeien lezen van ’tgeen zy -i-- - - slechts seesie», -iel els Ze mld.ukkmg .an I de ware gedachten onzei tegenstrevers, maer a.s Ziedaer de grief die hei meest tol zynen val mede- de uitdrukking van eenen blinden spyt en eene geholpen heelt. hevige wraekzucht. I Weekblad. Onze lezers zullen ons noglhans willen verge- elders moeien begeven en in eene ongehoorde massa naer --z. -i. I. .«X. 9 ven. indien voor dezen keer nog, wy een nieuw Frankryk miwykcn. sfaelije aenbaleo van de ongehoorde trouwloos heid van T Weekblad. l Terwyl alom eene zekere slaapzucht liet progres der groote steden. Om len kortste mogelyk hel faklum le weêrleggen, Twelk het Weekblad zondag laetst afgekondigd heelt in antwoord op mynen laetslen brief, en alhoewel er een gioot aental hairklicveryen instaeu die den inhóud van mynen brief in geener deele raken, heb ik my gewa pend mei eene engelse be patiëntie om eene leenemael voldoende antwoord op hetzelve le geven. Hiertoe heb ik deu vorm van saiueuspraek gebruikt, welken ik geloof hiervoor volkomen geschikt le zyn. Weekblad. Terwyl alles vervalt. ji. n .~..i „VMrai Joch te vergeefs, dezen ramp- spoedigeu toestand van onze zouuv. ucuau.a. kunnen vinden; en daer er hier niels bepaeld of uitdruk- kelyks gemeld is, vermoed ik dal onze redakleur heefl willen zinspelen «p hel kamp der Breynisleu dat zou kunnen in de war liggen deszelfs loegaug my verboden zyude, wil ik de zake niel verzekeren. Weekblad. Terwyl in onze stad alles, wat de schooue kunsten betreft, met vyandschap en spotierny bejegend wordt. Ik. Ziedaer een schoon komplimentje op uw adres. Meu kan mei schooner ziclt-zelveu eene kaeksmeel toe brengenwaul T is wel gy die, hel eersle deu droevigeu moed hebl gehad onze maetschappy van S“ Cecilia le honen en le beschimpen, zeggende in uw blad dal zy on- bekwaeiu was de veruiaerde beerenjagl uil le voeren, welke zy u nogthaus geleerd had op eene behourlyke wyze le dansen. ’T is ook gy die haer de benaming van congreganisten- muziek hebl toegekeud, daer zy de schooue kunsten veel hooger schat dau de parlyeui|al zy dienst bewyst aen iedereen, zonder onderscheid van politieke of godsdiens tige begrippen. Weekblad. Terwyl de welstand der bnrgery en de vooruitgang des koophaudels door de politieke drillen onderdrukt worden. Ik. Voor wat den welstand der burgery betreft, deze was zoodanig le vrede over uw gansch politiek besluer, dal ze geëindigd heefl mei u builen voor de deur te stellen. Ten tweede, in een land alwaer de vrybeid van geweten en der politieke goeddupketis aen iedereen gewaerborgd is .door de Grondwet, bekommeren zich de handel en nyverheid niet veel met de verschillige gevoelens van het volk; maer Tgeen hel volk ougerust en misnoegd maekt, zyn de zware lasten gesproten uil de afscliaQiug der ok- zwaer wegen op de levendigste iudusirieu van hel ariu'odissemeut, welke afschaffing uw naemd meer verrigt wordt. Ik. Voeg by ’twelk ik uit kwaedwilligheid kan beknibbelen. Weekblad. heerscht. Ik. 'T is een bewys dat er geene grieven in te brengen zyn tegen T Stadsbestuer, en dat elkeen kontent en te vreden is. Weekblad. Terwyl niemand meer schynl de belan gen van stad acn le trekken. Ik. Wat weel gy er van? Men zal zeker uw advies hierover niet komen vragentrouwens gy zyt maer goed om alles als tiaer gewoonte, in de war le brengen. Weekblad. Terwyl alles, onder den domper des lichtdoovers, versmacht wordt wat Dixmude eer en aeu- zien kan geven. Ik. Ik weel niet tol wie deze brabbellael gerigt is. Voor wat my betreft, ik zie geeru klaer en bemin de opene lucht. Weekblad. Terwyl het volk inwendig mort. Ik. Daerover kunt gy niet oordeeleuGod alleen kent de geheime gedachten der menschen. Weekblad. Eu met ongeduld de kelens draegl der klerikale koterie. Ik. be ketens der zoogezegde klerikale koterie be- staen maer in uwe zieke en outschotelde hersenpan. Weekblad. bie ons op het strooi tracht te brengen. Ik. Gy zalt hun versch hooi van uwen zolder in de plaets geven ‘t is zachter en verkwikkender. Weekblad. Terwyl Ik. Ouf! Nu zyn wy aen T begin van het einde; ik I A n/AZAll zkrt C* I AAfl «A «An a „a miade. Volherden wy dus met moed en volherding. Weekblad. a Eiwelthans vind men nu nog per soenen die dom genoeg zyn Ik. Elk en d’een is, in diergelyke zaken, zoo slim niel als gy gy, comme Groe-Jean, zyt in state uwea Pastoor de les le spellen. Weekblad. Onze en huune eigen vernedering te loochenen, enz. Ik. Ga, lees hel overige in hel Weekblad zelve; myne patiëntie begint ten einde te geraken, maer, vooraleer te antwoorden, zal hel bladje wel geweerdigen my uil le leggen waerin die vernedering bestaet, welke valt op iedereen. Weekblad. «En wanneer nu een kring, eene bloei- j'ende maetschappy alles in T werk stelt om een weinig leven en beweging aen onze jongelingschap te geven, wat doel men? Ik. Men waerdeert ze naer verdienste volgens hunne wezeidyke talenten, zonder ze le verblinden door lof- vu mueiyke pogingen bespottelyk le maken. Ik. Hier kaets ik u den bal terug; want hel is we| gy, en niet wy die, iedereen weel en ziel hel, dezen tristi- gen moed gehad hebl legen de vreedzamige muziek-maet- schappy Si. Cecilia, die in uwen weg loopt omdat ze u verre overleeft. Weekblad. Doch geloof niet Kuipje, dal de sym- photiy-maeischappy in hel minste lydl door uwe nydigu woorden. Ik. Het zyn geenszins nydige woorden die wy haer toegestuerd hebben, maer eene oupartydige beoordeeling harer verdiensten... Ten andere, dewyl zy er niels door iydt, gy hebt ongelyk u er over le beklagen. Weekblad. «De burgers weten genoeg wal uwe eigen mannen over hel muziek zeggen aen welk zy veel lof zwaeijen. Ik. Zy hebben nooit hel geluk gehad haer naer weerde te kunnen schallenwanlgy sluil voor hen halsslarig de deur loe. Weekblad. Het is gekend dat vele uwer mannen er hebben trachten in te dringen. Ik. Getuige hiervan uwe pongingen om, door be- drieglyke belofien, onze bal-inuziekanten le verleiden, die door uwe voorstellen sterk gevleid waren, maer die, zoo als hel loyale konfraiers van Cecilia belaemt, de eer vau hun vaendel nooit hebben willen le kort doen, en welke gy uit spyt of door wraek, onbeschoflelyk uit uwe vergade ringen hebl gebannen Weekblad. Om daer de kennissen van goed muziek te gaen putten die zy by uwe Tjeefkens niet kunnen vinden, n Ik. Dit kapittel is buiten uw bereik. Indien ik te doen had met een man die de regels der muziekkunst grondig kent, zoude ik geerne met hem in redetwist over deze zaek komen maer uwe kennissen onder dit betrek schynen my te dubbelzinnig; bel ware talent, is doorgaens zedig, en hier is de zedigheid by u volkomen in gebrek... Weekblad. Wal ons betreft wy zullen de poogingen van dat jong genootschap voor de schooue kunsten blyveii ondersteunen. Ik. Dit is eeuezeer lof bare zaek in zich; maer begint eerst met onze maetschappy van St. Cecilia te eerbiedigen, om ons niet lol eene billykc wederwraek te dwingen misschien zou deze zoo gematigd niel zyn als de eerste. Weekblad. Wy laten aen andere de verfoeilyke lack van alles wat de burgers achten te bemodderen, eere zy hun voor dezen treurigen moed. Ik. Wy aenveerden geenszins deze onedele taek; zy is in onzen aerd niel; wy laten ze u over; zy |tomlu van regiswege toe, en sedert lang, door uwe walgelyke hoon- redeneu zonder grond geworpen naer onze achtbare maelscliappy. Einde. Ik. Dit is eene bovenmatige overdrevenheid de beste werklieden blyven onszy hebben niets meer of nog weinig le ieereu en; by gevolg, niet troodig elders te gaeti. De anderen doen zeerwel le trachten naer ouderriglmg; 't is een bewys van moeddaerenboven, vele andere redenen nog als gebrek aen weik zyn hierin het spel. Zulks, ten anderen, t.eefl aityd plaets gehad hier gelyk eldersen verwondert niemand want bel werk ontbreekt hun niel, om reden dal er nooit, op geene tydslippen, sedert drie a vier jaer, in ons stadje, meer huizen gebou wd of herbouwd zyn geweest eu die allen door lalryke menagieu bewoond zyn. Weekblad. Terwyl op het stadhuis er niels hoege- a Terwyl onze b'esie werklieden zich naer

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1867 | | pagina 2