9
N° 19.
Dixmude, Donderdag, 9 Mei 1867.
DE GELOOFSZENDELING LIVINUS.
Een-en-twintigste jaer.
Politiek Dagboek.
tERIGE
relle».
oeurs,
- Deze
geest,
ndheid
lïemo-
Itebben
blikke-
Ier het
iderett.
zy hel
gedane
WOENSDAG. Pruisen, zoo als men ziet, is
nog niel te vreden met hetgeen het alreeds bezit,
hel zou ook willen Luxemburg iopalmen, in af
wachting dat het de hand kunne leggen op Holland
en België. Ondertusschen moest gisteren de kon-
ferenlie te Londen geopend worden aen dezelve
nemen deel, Engeland, Ooslenryk, België, Fran-
kryk, Rusland, Pruisen, Holland en Italië.
(Men zie verder Laelste berigten).
duitsche party teeken van leven,
Het is niet genoeg voor ons Ministerie dat het
onze vlaetnsche lael en vlaemsclte zeden door alle*
middels trachtte te verfranschen, hel moet daerby
ook onze wetgeving van langsom meer opfranscheu
leest schoeijen. Hetgeen wy thans hooren en zien
in de Kamer, is waerlyk schreeuwend. Het Mtois-
ZONDAG. Alle de dagbladen zyn opgevuld
met tydingen bettekkehk de konferentie, welke te
w Londen gaet plaets hebben om de kwestie van
Luxemburg té onderzoeken, en meest allen bou
wen op deze samenkomst der diplomaten groole
hoop voor de handhaving van den vrede. Wy ook
wjllen ihans gélooven aen het behoud van den
vrede, doch slechts aen eenen tydelyken vrede,
’l is te zeggen dal «yin de ontworpene konferentie
enkel een middel zien om lyd te winnen, want niet
eene der Mogendheden die aen de worsteling deel
moeten nemen, is tol dezelve genoegzaem bereid.
Ten anderen, iets waerover men het algemeen
eens is, 't is dal de oorlog tusschen Frankryk en
Pruisen in princiep besloten is; indien Napoleon,
Hoorde Bismark’s schuld, zich van zyne natuerlyke
grenzen verstoken zietindien hy zich voor eenen
toestand van zaken in IJuitschlaod bevindt, dien hy
nooit zon toegelaten hebben; indien hy dooi den
schalken Minister van koning Willem onbescltaem-
delyk Iredrogen wierd, dan mag men er zich van
verzekeren dat Frankryk binnen kort hel zwoerd
uit de sebeede zal trekkenen er niets eene bloedige
vereffening van de ontstane moeijelykheden zal
kunnen voorkomen.
Tegen maendag 15 mei, ten 2 ure namiddag, is
de Senaet byeengeroepen.
De zittyd zal waerschynelyk niet langer dan zes
weken duren, want de kiezingen voor de gedeel-
telyke hernieuwing van den Senaet, moeten den
12juoy plaets hebben.
Het getal der leerlingen van mejufvrouw Gatti,
(e Brussel, vermindert eiken dag merkelyk. De
reden dezer verlating is zeer eenvoudig de ouders
die zich in ’t begin door hoogklinkende beloften
hadden laten bedriegen, die waerlyk geloofden dat
de nieuwaengekomene eene zon was die onmid-
delyk stroomen van licht in het verstand hunner
kinderen ging werpen, de ouders hebben by onder
vinding geleerd dat het onderwys van roejufv.
Galli niets anders dan gedwongen was, en dat de
oude en veel zedigere onderwyzeressen verre
boven haer te verkiezen zynde ouders zyn ins-
gelyks vervaerd over de ligtzinnigheid met «elke
mejufv. Gatti van den godsdienst spreekt, zonder
denwelken het nogthans onmogelyk is eene eerlyke
en treffelyke vrouw te vormen.
zal bekennen dal eene kleine provincie niet
eeuwig kan blyven vlotten tusschen den droom
en het leven, en moet eindigen met zich aen een
geheel te verbinden. Onafhankelyk (of zelfs on-
zydig verklaerd) zou dos Luxemburg niet geheet
en gansch voor Duitscbland verloren zyn. De
honderd draden die het eraen verbinden, zouden
zelfs met de omstandigheden eenen sterken en
onbreekbaren band worden. Maer met dit land
aen België te geven, zou mén hel denationa-
liseeren.
oogenblik zal gunstig geworden zyn voor het be
ginnen van den oorlog.
Ons gevoelen is dus dat eene botsing tusschen
Pruisen en Frankryk eene onvermydelyke zaek ge
worden is; die botsing zal niet onmiddelyk plaets
hebben dit is hetgeen men de vrede noemt,
maer ze zal toch uitbersten, zoohaest men van
weerskanten ten vollen gereed zal zyn. De kwestie
van Luxemburg moge tienen twintig mael geregeld
worden, ze zal de ware oorzaken die den
oorlog onvermydelyk maken, niel wegnemen, en
dit om de eenvoudige reden dat de kwestie van
Luxemburg enkel een pretekst, een voorwendsel
is, dat vooruitgesleld is gewotden om den oorlog
te doen ontstaen.
MAENDAG. Men verzekert dat de Bismark
dezer dagen, terwyl de gazetten vertelden dat hy
in Pommeren de feestdagen van Paschen door-
bragt, eene geheime samenkomst gehad heelt te
Warschau mei den prins Gorlschakoll', en dat de
rtissische Minister hem heeft doen begrypen dat
het noodig was den oorlog tegen Frankryk nog
wat uit te zetten. Rusland, middelerwyl, gaet eene
ligting doen van 10 man op duist; de legers van
Baden, W’nrtemberg en Beijeren, die op verre na
niet ingerigt noch goed bewapend zyn, zullen
hunne toebereidselen kunnen vollooijen; de maga-
zynen en arsenalen moeten in Zuid-Duitscbland
nog gevuld worden; de lorteres van Ulm is nog
niet veerdig, en er moet nog eene duchtige hand
gestekeu worden aen verscheide andere sterkten
.van het Zuiden.
Frankryk,. van zynen kant, vraegt ook niets
beter dan lyd le winnen om zyne bewapeningen te
voltrekken, want deze zyn nog veel minder geavan
ceerd dan die van Pruisen, en Ooslenryk is niel
meerder gereed dan de anderen.
Hoe schoon komt dan hier de konfeientie van
Londen le pas! De hoop op vrede zal een weinig
herleven, de handel, de nyverheid, de kapitalen
zullen, ofschoon met vrees en achterdocht, weer
wat te voorscbyn komen, en onder tusschen zal
men wapenen, wapenen tot der dood, tot dat het
Iiijlji, -J...'» -ju
DINGSDAG. Het laetste nieuws van den dag
iseene depeche uil Luxemburg, meldende hel vok
gende De slad, de gevolgen vreezende eener
vernieling der sterkten, alsmede het verwyderen
van een garnizoen, heeft eene petitie gezonden aen
den president der konferentie van Londen, vra
gende de o.NZYDiGVERKLARiNG door de inlijving by
Belgie.
Wy gelooven niel dat dit verzoek de minste kans
heeft van door Pruisen aenveerd le worden. Im
mers ziehier wat deswegeus de Nalionaler Zeilung,
van Berlyn, schryfl; de bemerkingen van liet half-
officieel pruisisch blad verdienen met aendacht ge
lezen le worden
IVaerom zou Duitscldand niet voldoen zyn
over eene oplossing die Luxemburg aen België zou
geven? Onder het nalionaei oogpunt zou deze
schikking als allerongelukkigst moeten aenzien
worden. Met Luxemburg belgiscb te laten wor-
den, zou men het voor immer verfransch.-n
den, zou men het voot immer verfrauschen.
Belgie, alwaer door den invloed meer dan door
het getal, het iVaelsch-franschquiltonsch element
heerscht, verstoet beter de verfransching, dan mo-
gelyk Frankryk-zelf. Men heeft alleenlyk te zien
hoe Brussel, waer te voren de bevolking meer-
derendeels vlaemsch was, nu byna geheel en
gansch zyn eigenaerdig oationael karakter ver-
loren heeft. Luxemburg aen België geven!
Eveneens zou men het onmiddelyk in de handen
van Frankryk kunnen overlalen.
Welnu, wy hebben er een groot nationael be-
lang by, in het groothertogdom, hetwelk aen
onze grenzen ligt, dit germaensch element te
behouden dat een fransch vernis, van vreemden
invoer, nauwelyks heeft onlaerd. Reeds geeft de
7 en de ger-
maensche strekkingen zullen zich met veel meer
kracht afleekenen, zoo, dank aen het veto van
Duitscbland, Luxemburg noch by Frankrvk,
noch by België wordt ittgelyfd. W% redelyk is’
kort en rond afgesneden, gelyk eenige landbewooners
onzer streken hel nog dragen; de vrouwen hadden de
hairlokken op de schenders hangende, waren bleek van
gebet, met blauwe oogen gelyk vele onzer vlaetnsche
vrouwen. Allen schenen met ongeduld le wachten naer
iels buitengewoons, dat hen naer die plaets bad uilgelokt.
'T BOTERKUIPJE
te.
I
FEUILLETON VAN 'T BOTERKUH’JE.
•el.
enezet)
egs iu
lang-
ikkelyk
naekle
ërkoud-
ei> wor-
>t en de
idra in
graven
ndeling
lerdaed
VERUAEL VAN DEN
INVOER DES CHRISTENDOMS IN VLAENDEREN.
or deze
by ons
:hl zich
aluinen
kan de
orden,;
iruchto
rryving
zydè,
•ge ge
invloed
fula en
r ring'-
orlelde
erbevig
;enezen
tegelyk
r.ichlig
at deze
den en
in de
kwaed
over de
e plaets
ende op
livering
omt en
BEKENDMAKINGEN.
15 et. den drukregel.
Bureel VVilgendykstract,
N’ 50.
Voor elk afzonderlyk num
mer, 12 centimeu.
VJK?
INSCHRYVINGS-PRVS,
Buiten stad, franks:
Met Suppl. S
Het Boterkuiwe verschynt
den Donderdag in geheel blad
en den Zondag in half blad.
wallen
rbran.
voelen,
die en
mllin-
hur/lig
zeers
gen.
voegd.
cl.,
or den
'essor
zielende
thatbaer
chlende
ynl tee-
de pyn
atmirly-
noetude
ouwan-
i
Derde vervolg.
Km den voet van een groen heuveltje, ontrolde zich eene
fraeije en weelderige weide, <1 luengd met, gele sleutel
bloemen en met willu madelieven, die van liet gras een
aUerbevaJJigsi lapyl vormden. De verscliillige golvenvor-
tuige bewegingen eener wyde beek scheidden de weide
at van een nabygelcgen woud, van welk de lauwe onder-
gaetide atigusty-zon de schaduwen tut aen den voet des
heuvels sleed schyucn. In hel midden van de weide verhief
zich eene hoogte, en kwam voor ak, de punt van eenen
groenen smaragd. Aldaer hielden zich slilzwygend en inge
togen, twintig nieuwe christenen die regt stonden, en
ouder welke men bemerkte aen hare ootmoedige houding,
Crapbaïldis, Deroa hare zuster, en haren .zoon liigelbrecht,
jong kind, maer blind, en welk door zyne moeder iu de
Waerheden des geloofs was ouderwezen. Op'weinigen af
stand van deze christenen, waren luantie'n en vrouwen van
allen ouderdom vergaderd;1 de mannen waren slruiscb en
vroom, van hooge gestalte, met lange baarden cu httt hair
by te woonen.
Waerom waehten, Wulfrid? heeft zyne tong niet st
vergift genoeg in deze landstreek verspreid? vroeg Mainzo,
de broeder van Walbert. Waerom een zoo noodlottig zaed
laten wortel schieten 1
Ik zou nogthans nieuwsgierig zyn otn die mirakels
te zien welke men Item loeschryft, zegde een houthakker,
Geeraerd genaenid.
Mirakels? hernam Walbert vol verontweerdiging.
Zeg liever hatelyke toovery? want die vervloekte Schol is
maer een vuige looveraerdie van de liglgeloovigheid der
eenvoudigsten onder ons misbruik maekt. Kykt, mytie
vrienden, zy zyn ginder zyne nieuw bekeerden, zyneaen-
bangers, zy zyu ginder diegenen welke den lieidenschen
eerediensl verlaten hebben; zy wachten het oogenblik der
aenkomst vat) hunnen apostel af, opdat hunne aenwezig-
beid in deze phetsen voor hem een onderpand zyn zou van
hunne vaste overtuiging. Een jaer geleden, waren zv nog
allen gelyk wy, geloovende aen Odiu, verhopende hel 'g< luk
van Walhallu, en vreezende de pynigingen van Na.traud
waer de vreeslykc ifala heerschl. Getrouw en godecreud
gelyk wy, volgden zy den godsdienst hunner vaderen, zy
verstootten alles wat aen de geloofspunten des licidendoms
tegenstrydig was. En nu zyn zy godsloochetiaers geworden
zy zyu verleid en begoocheld geweest door de Icugeneu van
eenen bedrieger...
En nogthans, hernam Wulfried, is hetgeen dezen
Ons goevernement bewerkt zienbaer onzen val.
■Ie Senaet.
De school van .llcjufvrouw Gattt.
Ehwel, waer.is nu die man welke wonderen verrigt
en met onze góden den spot dryft? riep een herder van
honge gestalte die met den kin op een slach van smalle
vork rustte, en de vereeuigde christenen met eenen bit-
sigen spotlach bekeek.
Nog een oogenblik, hy. zal komen, ziel, zyne leer
lingen djo onlangs bekeerd zyn, bevinden zich reeds ginder.
De verraders! de ellendelingen! die hun oud-e'oof
verzaken, hernam een andere spreker, die zynen wyden
kiel met eene kempen koord om de lenden had vast
gebonden, en hierdoor deed kennen dal hy een tienman was.
Hél is waer, hel zyn verraders, voegde er mei eene
vergramde stem by, hy die Walbert genoemd was. Deze
Ltvintis, gelyk men hem noemt, is iu deze Slreek slechts
aengekomen om onze aloude vryheid te vernieli«en
Moeten wy nog langer de aeuweziglieid van dezen vreem
deling in ons gehucht gedoogen?
Lael ons ten minste wachten tol dat wy hem in het
openbaer hebben l.ooren spreken, onderbrak hem een
wel gespierde landbouwer, die vroeger dan naer gewoonte
zynen ploeg had verlaten, om eene cliristene predikatie