J8.l N° 16. Twee-en-tvvintigste jaer. 25 April 1868. TYDENS HET SCHRIKBEWIND. Dixrnude, Donderdag, Algemeene overzage. JHEID. a Dit is de groote stelregel waerop de heden- daegsche politiek in ons landeke zou dienen gesteund te worden; dit is de kenspreuk welke de lens zoude moeten zyn van eiken waren liberael, hetzy hy zich den naem geve van liberael of van katholyk, de benaming doet er niets aen. Wal een ware liberael dus moet vragen en deze is onze politieke denkwyze, ’t is dat de beide gezindheden van ons land op gelyken voet behandeld worden, ’t is geene uitsluiting voor met eene der gezindheden, ’t is geene overheerschitig van de eene door de andere party, maer wel de gelykheid voor allen en in alles, hetgeen in andere woorden wil zeggen gelyke regten eu vryhedeu, voor de Grondwet, zoo voor den liberael als voor den katholiek, voor den protestantschen dominé als voor den katholyken priester. De scheiding van den Staet en de Kerk, welke onze tegenstrevers met zoo veel geweld eischen, zouden wy ook vragen als deze niet reeds bestond, doch niet onder de voorwaerden zoo als ze door de verslaefde aenhangers van ons Ministerie ge- vraegd wordt. De scheiding van Staet en Kerk bestaet in wezen- lykheid in ons land. Inderdaed, waer ziet gy den priester zich bemoeijen met de zaken van bet stad huis? Waer ziet gy den priester den burger, als burger, overheerschen? Waer ziet gy den priester zich bemoeijen met gemeente zaken, van welk- danigen aerd ook, wanneer de belangen van gods dienst of Kerk er niet regtstreeks of onregtstreeks in betrokken zyn Had men te handelen met menschen die regl- zinnig zyn, die als ware vaderlanders de belangen van hel land behertigen, die alleen den katholyken godsdienst niet vyandig zyu, hel ware niets, men zou het onmiddelyk eens zyn nopens alle de kwes- lien van princiepen welke sinds eenige maenden door de drukpers van beide gezindheden gedis cuteerd worden. Maer ongelukkiglyk zyn wy ge- noodzaekt te handelen met mannen van slechte eene algemeene wapening, eene algemeene ontwa pening van Europa bywootiden. Wanneer de mogendheden op zulke ontzaggelyke wyzegewapend zyn, dan is er slechts eene vonk noodig is om het poeder in brand te slaen. Hel eenige wal wy willen vaststellen, ’t is dat er tol beden geene ernstige redens bestaen om aen den oorlog le doen ge- looven. Volgens ons inzien, zyn al die oorlogs- geruchten ontloken met de eerste stralen der aprilzon. Dus nog eenige koude nachten, en dezelve zullen uitgeroeid zyn. De mensch is waerachlig hel aerdigste gedierte dal onder de maen loopl Eenieder verlangt naer vrede, omdat eenieder zyn verderf in den oorlog vindt. De groole heer die zyne landerien aen den landbouwer verpacht, heelt viede van doen, want worden zyne landen door den geescl des oorlogs verwoest, dan is de pachler in de onmogelykheid gesteld den heer le betalen; de bandelaer, de bankier, de notaris, allen liggen stil en worden geruïneerd door den oorlog. Wie heeft nu belang of voordeel in den oorlog Niemand; zelfs diegenen niet die er roem en groot heid in zoeken. Men zou zich dan kunnen vragen hoe bet mo- gclyk is dat er op den aerdbol nog oorlog gevoerd wordt. Maer de mensch is zulk drollig schepsel dat er nauwelyks eenige maenden in vrede kunnen voorbygaen of hy begint alweer le voorspellen dal hel oorlog gael worden. Op dil oogenblik, by voorbeeld, is er niel meer schyn dal de oorlog zal uitbersten, als dal de maen op onzen toren gael vallen. Doch wanneer men de gazetten van alle hoeken van Europa leest, dan ziel men met veibaesdheid dat men zich overal aen den oorlog verwacht. Deze algemeene vrees is misschien zoo schadelyk als de oorlog zelve. Zy verlamt de handelszaken, maekl de kapitalisten benauwd, en is oorzaek dat er geene groole onder nemingen aengegaen worden. Wanneer men nogtans den toestand der euro- pesche zaken nagapt, dan moet men bekennen dal de vrees voor eenen aenstaenden oorlog op niets gegrond is. Ohzeggen de oorlogsprofeten: in Frankryk, in Pruisen, in Rusland maekl men overdrevene oorlogstoebereidsels, dal is zeker niet om den vrede te verzekeren. Maer, beste menschen, gy vergeet dat, ver leden jaer, alle mogendheden genoodzaekt geweest zyn hunne oude wapenen terzyde te leggen; gy vergeel dal alle parlementen aenzienlyke sommen gestemd hebben om hunne wapeningen naer de nieuwe uitvindingen in te rigten. Kan het u ver wonderen dat men dit jaer millioenen gebruikt om wapens te smeden, daer men verleden jaer mil lioenen gestemd heeft om die wapens le maken Dat wil zeker niet zeggen dal hel behoud van den vrede verzekerd is. Wy bekennen zelfs zonder moeite, dal wy meer betrouwen zouden hebben in hel behoud van den vrede indien wy, in plaets van VRYDENKERY! ONGELOOF!! Waerom willen de minislerieele aenhangers geweldiger wyze in het bestuer der kerkfabrieken dringen? Is het, zoo als ze hel voorgeven, om er alle misbruiken te doen ophouden of te voor komen iets wal wy overigens als zeer redelyk vinden. Neen, maer het is om er eene plaets te bereiden voor den vrydenker en den solidair, die wat later er den priester aen de deur zullen zetten en er de Kerk hel noodige voor haren dienst betwisten. Waerom willen zy ondanks onze Grondwet, die de vryheid en den eerbied uilroepl voor alle eere- diensten, de katholyke kerkhoven door de begra ving van goddeloozen schenden en onteeren? Is hel uil een geest van teêrherligheid, voor zekere ongelukkige familieu? Dil geven zy voor, doch hun wezentlyk doelwit is een stael van zaken voor le bereiden welken later ten grooten nadeele van den katholyken godsdienst zal strekken; hun wezentlyk doelwit is nog, bet gedacht aeu de onsterfelykheid der ziel uil den geest van ’t volk te verbannen, door hetzelve gewoon te maken aen openbare be- toogingen van ongodsdienstigheid op de plaets trouw en, zeggen wy hel in een woord uit, mei een soorl van canailfedie, zoo als de schryvers van hel Weekblad, iets bevestigen als waerheid wat zy in der ziel weten valsch te wezen. Zoo is’l dat, wanneer de verslaefde aenhangers van hel ministerie Frère-Bara de scheiding eischen van Kerk en Staet, voorgevendedat de Stael gevaer loopt door de Kerk overheerscht te worden, ze in der ziel overtuigd zyn dat elk woord dat ze neêr- schryven een wraakroepende leugen is, dewy! het doelwit dat ze betrachten met de scheiding van Kerk en Stael te vragen, geen ander is dan de Kerk aen het goevernement, dat uil vrydenkers en solidairen bestaet, te VERSLAVEN, dan den katho- lyken godsdienst, dien ze vyandig zyn, in banden le leveren van mannen die denzelven eenen doode- lyken haet gezworen hebben. En schynt dil hun doel niet klaerlyk uit, wan neer zy de uitsluiting vragen van den prieslen uit de lagere scholen? Waerom willen zy van den priester in de gemeente-school niel? Om dat zy de opkomende generatie willen voorbereiden om zo binnen eenige jaren in de gelederen der vrydenkery le scharen, wel overtuigd zynde dal dit het ware middel is als God over zyne Kerk niet waekte! om allengskens de Kerk omver te werpen en op bare verbryzelde grondvesten den slandaerd te hyschen waerop in bloedige letteren geschreven zou staen I BOTERKUIPJE I I FEUILLETON VAN T BOTERKUIPJE. lerie, 'OUW- wakke evalli- F oud, middel eneest jfi ge- iaeg en likwyls erbn re aeg le Hen en ng van apo- r won- BEKENDMAK1NGEN. 15 ct. den drukrege.. Bureel Wilgendyksiraet, N« 50. Voor elk afzonderlyk num mer, 12 centimes. UIT HET DAGBOEK VAN DEN BURGER DROUET. eklen, ig ge- m, het uid en bodem disclie Jallen- lonwd ttend- lyk is. oway’s maeg voor chlcn r zyn, bekend tlhma- irslop, roode oorien rheid, noroi- zecre graed, aen- aerd. voegd. S cl., ir den itusor jezond- ’oofd is -id van rden by Pillen, eds van ebragte rstellen kracht erking. ekte. bekend ronder» r voor- ilever- is geen tischat- onge le ver- ikkelyk ledelyk yn wil welke dfs in ft ver» eeu« inneer aen de uiigaef van veertig sous beiaelde. De onvermogenden «vierden hierin by inschryving te gemoel gekomen. De inannelyke gevangenen betrokken een groot gebouw van drie verdiepingen, met een langen gang en op elke verdieping twee-en-dertig cellen; aen ’t einde van eiken gang bevond zich eene groole kagchel. De eerste verdie ping heette de eenlieidskamer; de tweede, de repnblikein- sche kamer, en de derde, de sankulotlen. De dames bewoonden een afzonderlyk gebouw, dal met eene yzeren deur voorzien en door schildwachten bewaekt wierd; doelt des avonds wareu wy allen te samen. Op de eerste verdieping was eene ruime zael, waer wy aen zes tafels van zes couverts alen. Des avonds namen de dames aen eene kleine tafel plaets, waer zy zalen te borduren of te breijen, lerwyl de heeren aen eene grooiere tafel hardop lazen, schreven of luisterden. Onder ’t lezen wierd eeu diep slilzwygen bewaerd. Daerop volgde een kleine souper, waerby eenieder zyn best deed om ie ver gelen dal by in de gevangenis was en zyne medegezellen zoo aengenaem mogelyk trachtte bezig le houden. Op die wyze hadden wy groeier gelykenis met eene faiuilicparty op een oud kasteel, dan met eene bende ongelukkigeu die lot eeu spoedigen dood gedoemd waren. Ten zeven ure kwamen de dames binnen, -alsdan Wierd de gazet gelezen en twee onzer, die de viool speelden, droegen daerop stukken uil Rameau’s en Lulli's opera's voor. Wy hadden toestemming Om in de tuinen te wandelen, waer wy, na dal onze namen waren afgelezeu, lot elf ure uiogtcu blyven. Het was het kloosterplein, vroeger de INSCHRTVINGS-PRYS. Builen stad, franks. Mel Suppl. Si Het Botf.rkuipje verscbvnt den Donderdag in geheel blad en den Zondag in half blad. begraefplaets der monikken, waer vier groote eiken en eenige lindeboonien ons beerlyk lommer schonken. Jn dit aengenaem gezelschap was de oude rnaerschalk de Money, onze eerste muziekant, myn beste vriend. In zytf kastanje bruinen frak van vierkante snede, de lange zwart satyneu vest, zyne witte zyden kousen, en fraei gepoeijerj hoold, en een ontzaglyken steekhoed in zyne linker hand, was liy het volmaekte portret eens edelmans van oude regiem. By bekommerde zich weinig of de Jacobynen hunne gal legen zilveren gespen uilbraekten, en droeg ze getrouw, lerwyl hy een afschrik had van alle driekleurige kokarden, sjerpen of carmaguoolsche kleederdragt. Hel gebeurde op den tweeden dag myner in hechtenis neming dat ik den ouden moedigen kryger onder 'l gewigt van eenen grooten eemer water zag zwoegen, waervan ik hem met geweld ontlasten wilde, in weerwil van zyne verklaring dal die inspanning hem goed deed en dal de zwaerte niets beieekende. Echter stond hy my het keeren der kamer af, en een half uer later sloeg ik hem met eerbiedig medelyden gade, terwyl hy met gebogen hoofde onze ruwe tafels en stoeien boende met de zelfde zorg en yver als een koflyhuiskneeht. Hiermeé liet ik hem begaen, doch toen hy eene kookpan begon te poetsen, ons zilver ging wasschen en 't eenvoudig eetmael loebereiden, kon ik hel niet langer aenzien. Teert welde al myn eeibied voor zynen leeflyd in myn hert op, en de gedachte aen myn goeden onden vader, die van des maerschalks ouderdom was, bragt my tranen in de pogen. Ik ging naer hem loc eu bood Item tujue diensten al» De vryhcid voor allen en in allen. Dc Paris au Pérou. du Japon jusqu’a Rome, Le plus sot animal a mon avis c’esl l’buinme. Opgelrgt uit <1e club op de guai Voltaire, waer ik tny opeirtlyk over Robespierre’s wreedheden bad uitgelaten, wierd ik door drie gewapende lieden in eene koets ge worpen en naer de gevangenis Port libre vervoerd, gevolgd door eene menigte sankulotlen die my, onder bet wuiven hunner roode mutsen en hel zwaeijeu hunner pieken, met den dood bedreigden, en die, toen de gevangenisdeuren achter my gesloten wierden, uitgilden: fa tra, fa tra alwéér voedsel voor de heilige guillolien. Doch zoodra ik my in de gevangenis bevond, gevoelde ik my in geenen deele zoo ongelukkig als ik gevreesd had. Onze goede oude cipier, Brutus Benoil, was zoo be scheiden en loegevend als hy wezen kon. Daerenboven had ik 'l genoegen hier myue oude vrienden, den markies de Fleury, den graef de Mirepoix eu vooral den dapperen en achliugsweerdigeu ouden rnaerschalk «ie Money, aen le ireflén; om niet te spreken van Bazire, de herlogiu de Nereville eu anderenderhalve ontbrak hel niet aen goed gezelschap. Wy waren met ons lieu in een vertrek en gingen als broeders met elkaér om ieder keerde op zyne beurt de kamer, haelde waler en was by hel koken behulp zame, lerwyl elkeen teveus op zyue beurt de dagelyksche yzen. toen, nteu, 1 van ZEN. i

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1868 | | pagina 1