Donderdag, 17 December 1868. Twee-en-twinligste jaer. N° 49. Dixinude, DE VONDELINGE VAN SACKINGEN. Waer heid en Diuaelleev. 4CID. □art te au de Dg der i 8 ure Hel ongeloof is uil zyn eigen wreed en haet- zuchtig; van echt kristelyke deugden, van naeslen- liefde kan er builen de Kerk geene spraek meer zyn; bet Geloof ziel en eerbiedigt in den arme den persoon van Christus, het heeft schuilplaelsen voor alle slach van ellendigen, zalving voor alle wonden; hel ongeloof aeuschouwt den arme als een vyand van de welgestelde maetschappy, als een mensch waeraen men, om zichzelf te bevryden en voor grooter schade te behoeden, eeuig aes moei toewerpen. De liefde van onze verlichte XIX’eeuw voorden wetkman is wreed; zy geeft werk aen de armen, maer hoopt ze op in onge zonde fabrieken, waer hel kind zich niet kan ont wikkelen, waer de sterkste man verkwynl en eene vroege dood sterftzy stookt de verwilderste driften op, tracht den werkman, mei de zedelyk- heid, hel waer geluk le ontnemen, maer, wanneer hy aen zrch-zelven overgelaten lot opstand over- Hoe woidt nu hel regt en den eigendom geëer- biedigl? Als geheele koningryken worden geroofd, hoe kan men dan verwachten dal de diefstal in ’t klein zal beschouwd worden als ongeooiloofd? Als de goederen der Kerk, der kloosters en der armen ge roofd worden, hoe kan de burger zich dan vleijen dat zyn eigeodomsregt zal geëerbiedigd worden? Italië en Spanje leveren hier een onweêrlegbaer bewys van; in hel eerste is de slruikroovery, de brandstichting, de diefstallen door openbare be ambten gepleegd aan ’l orde van den dagin het andere heeft het oproerig besluer nauwelyks de roovershand op kerk- en kloostergoederen gelegd of de losgelatene menigte buldert reeds in de stra ten bood aen de rykenWeg mei den eigendom! De ouderwetsche eerlykheid dacht niet koopen, of ik moet kunnen betalen nu dryft men de groot ste handel zonder geld eu hel natuerlyk gevolg hiervan is dat men by ’t minsteongelukzyne sctiuld- eischers niet betalen kan; hel slaken van betaling de faillieten zyn allengs om menigvuldiger en byna zonder schande geworden; geld winnen, ’l is gelyk door welke middelen, en zoo slim le werk gaeu om aen de handen der gendarmen ie ontsnappen, zoo denkt en handelt de ongodsdienstige beschaving der XIX' eeuw. gaet, dan ontmoeten hem de geduchte dwangmid delen zyner verleiders. Zien wy niet overal, waer naer de slem der Kerk niet geluisterd wordt, dat hel gezag verandert in willekeur en inbreuk maekl op de geheihgsle reglen der onderdanen, even als het gebeurde by de Keizers van het heidendom? Hel volk, dal de magi niet meer aenschouwt als van God komende, koml naluerlyker wyze lol oproer en moei door ’t geweld, der bajonnelten tot onderdanigheid gebragt worden. Uil hel Duilsch verlaeld. 5 Een minister, die uwe tael en uw karakter veracht, opgekweekl met hel geld uwer katholyke medeburgers, maer nu geloofsverzaker en vervol ger van alle dezen die katholyk zyn, de geesldry- ver Baia, heeft u in hel Belgisch parlement gehoond en gelasterd Alles bemiddelen, alles verzoenen, alles redden, alles tot het volmaekste geluk brengen, deze taek is, van ’t begin der wereld af, door twee personen opgenomen door de slang van liet Paradys en door den beloofden Verlosser; toen wierd levens de geschiedenis der wereld door God zelven geieekettd als een slryd Itissclten den duivel en Christus, en dien slryd zien wy nu, onder den naero van liberalismus, tusschen het zaed van den duivel of hel ongeloof en bet zaed van Christus of de Kerk. Elk van beiden zoekt de geheele wereld te veroveren de Kerk om alles te redden en den mensch tot zyne ware bestemming te brengen; het ongeloof, het libeialismus, om alles van God af le trekken en neer te sloiten in het ongeluk dat voor den duivel en zyne engelen bereid is. Wy hebben eenen vluggen oogslag geworpen op de ontelbare weldaden welke de Kerk aen de samenleving geschonken heeftzien wy nu ook eens wal hel ongeloof ons belooft; want, wy moeten het bekennen, op onze dagen vooral, heeft het zaed des ongeloofs diepe wortels gescholen vele goeveruemeolen en koningen zyn in regl- slreeksche vyandschap met de Kerk en besturen alsof zy hunne magt niet van God tot geluk- making der volkeren en tol den bloei der religie gekregen hadden. De zoo genaemde liberale gazetten van Brugge en van elders kondigen met eene zekere, vreugde aeo, dat de notaris Lebrun, van Brugge, voorzitter. zeggen zy, der klerikale meetings, een der byzott- dersle sprekers der maetschappy Concorde, der smulpartyen, enz., woensdag laelst gepoogd heeft zich zelven het leven le benemen, door zich in de Geotsche vaeit le werpen; dat hy dit noodlottig besluit heeft genomen omdat hy den slechten uit slag voorzag van een proces welk legen hem ingespannen was over eenige zaken van zyn ambt en dat hy, dil klerikacl kopstuk, inderdaed, door de korreklionnele regtbank van Korlryk voor aflroggelary en vervalsching van geschriften ver oordeeld is geweesl lol 5 jaren, 6 tnaenden en 3 maenden gevangzilting eu verschilllige boeten. Ziehier wat een katholiek blad van Brugge op deze liberale regtzinnigheid antwoordt Iedereen weet, hier te Brugge, boe lang de notaris Lebrun den wagon en libre-penseur gespeeld heeft; iedereen weet dat hy hier, oogde Vene- rabele van de ma^onnike logic geweesl is; iedereen weel dal hy duizende keereo voor de ma^onuerie in de matte gesprongen is; iedereen weel dat hy door het ma^onniek apenspel geheel geruineerd is geworden, en dat zyne ma^ounieke vrienden hem hebben laten uilstroopen tol op zyn hemde toe; iedereen weel dal hy onlangs die secte van godde- looze bedriegers had verlaten, omdat hy wel ge voelde dal hy geheel en al op ’t strooi ging gera ken; iedereen weet wat sommige klerikale men schee edelmoedig beproefd hebben om hem te red den, indien het nog mogelyk geweest ware; iede reen weet hoe de organen van den maQonnieken winkel hier gezweet en gevrocht hebben om hem le verpletteren, want hy kende de waerlieid en de secreten van de tnatjonnieke secte, en hy wilde die in de volksmeelingen aen liet licht brengen; ieder een weet dat Lebrun niet anders is als eene illustre viejime van de booze maQounerie, want ge heel zyn leven heeft hy onder de masons doorge- braebt en geheel zyn fortuin heeft hy daarby ver loren. En dal er een enkel graantje compassie by die versteende ma^onskoppen konde wonen, zy zouden inedelyden hebben met het slagtoffer, dat zy zelfs zoo verre op den weg van hel verderf ge- sloolen hebben, dat er geen hulp meer balen en konde, en die ongelukkige mensch nu zyne eere, zyn fortuin, zyne gezondheid en zelfs zyne zinnen verloren heeft, zegt men. 1 NIIIKBIPJI num- FEUILLETON VAN T BOTERKUIPJE. :wakke evalli- f oud, middel ;eneesl BEKENDMAKINGEN. 15 ct. den drukrege.. Bureel Wilgendykslrael, N“ 50, Voor eik afzonderlek nier. 12 cenlünen. :ft ge- aeg en ikwyls erbare leg te ten en Dg vap apo- r won- Gallen. Iiouwd eUend- rlyk is. low ay’s r maeg o voor icbl ci> er zyn. bekend ',slhma, ifrslop- roode soorten ■erheid, pnoroï- f, zecre graed, ie aen- n aerd. evoegd. O cl.. >or den lessor szondn ipfd is d van Jen by Pillen, ds van bragin sjellen kr ach irkipgj kte. lekend onder- voor- levcr- s geen scliat- onge- e ver- kkelyk edelyk ieklen, 'K 8B’ en, het mid en bodem alisebe I. ?yi> wil welke elt's in dl ver- s eene atineer aen de INSCHRYVINGS-PHYS. Buiten slid, tt franks. Mei Suppl. fi Hal Botf.hkiuvip. versebvnt den Donderdag i» ueheel blad en den Zondag in half blad. Tien jaren waren vervlogen sedert de gebeurtenissen die ik zoo even verhaelde, als de smid, op tien verjaerdag der vinding van de kleine Maria-Teresia, zich op weg be gaf naer de kleine stad Sackingen om by den bestuurder hel jaerlyksch pensioen van 10(1 gulden te halen. Dezen keer komt gy een dag te vroeg, zegde de be stuurder; er is noch geld, noch tyding aengekomen. Misschien zal liet my heden besteld worden, en ik zal u dan betalenkom dus morgeit eens weer. Maer den volgenden dag was er nog niets; eene week lang ging de smid dagelyks naer de stad, en kwam da- getyks weer naer huis zonder geld of berigt. Dit maekte hem mismoedig; want hy had zeker op het inkomen dier somma gerekend. In hel verloop der jaren was hy, door hel geki verlokt, iels of wal gierig geworden en had veel van zyn vroeger blygeeslig karakter verloren. De dagelyk- sche bezoeken naer de stad, waer by dikwyls uren lang wachten moest, bragtten den smid in de herbergen. Hier vond hy steekt gezelschap, en hier vertoonde zich in den smid een gebrek dat men nog niet in hem bemerkt had. By de gedachte dal bet ouderhoudsgeld, hetwelk te voren allyd regelmatig op denzelfden dag binnenkwam, wierd hy katyvig eu kuokkelachlig, cn begon naer de herbergen le loopen om zyn misnoegen at le drinken. Bil belette intusschen niet dal de kleine Maria-Teresia gelyk een roosken opgroeide en in schoonheid, versland en goede zeden al de kinderen des corps overtrof. Te meer van wolle slof lieten den rooden schyn der lamp op de strael vallen. Eene breede en zware eikenhouten tafel, eene donkerbruine scbapraei, eenige schoon gesnedene stoelen en eene moelie, dit was het gerief dal in de kamer stond. In eene alkoof stond een groot bed mei roode gor- dynen en wille franjen. By hel flikkerend lamplicht zat Anna aen tafel te strikken. Ofschoon de vrouw nauwelyks vyf-en-dertig jaren lelde, schenen toen hare verwelkte trekken, de magerheid van haer aengezigl en eenige rimpels op haer voorhoofd, eenen ouderdom van vyf-en-veerlig jaren aen te duiden. De jaren tellen voor dubbel als hel hert lydl. Anna was vroeger zeer schoon geweesl; kommer en overdreven arbeid hadden de reinheid der linien van haer aentrek- kelyk gezigl weggenomen, zonder toch gansch de sporen van vroegere schoonheid te kunnen verdelgen. Sedert dat de ongelukkige honderd guldens achter gebleven waren, was ook den schoenen lyd haers huwelyksgeluk voorby. Joris had nog alieenlyk gedachten voor de herberg, geene meer voor haer. Gansch hare liefde en harielykheid droeg zy dus over op hel kind, dal, even als zy, van dezen toe stand veel te lyden had. Joris mogl nog zoo onweerdig en woedig handelen, hy mogt haer met smaedwoorden over laden, zy kon hem toch niet baten was hy vroeger niet hel eenige voorwerp barer liefde geweesl? Blonk dan weder een dag de tevredenheid over zyn aengezigl, zocht hy in den arbeid weder het geluk des levens te vinden, dan was ook voor Anna zulke dag een feest, en zy geloofde den ouden lyd met zyne liefde le zien wederkeeren. Wat had zy niet gegeven om hem weder tol zynen pligt terug le brengen? Maer, eilaes! zy herkende bare onmagl, zy bad God eu smeekte om den oogenblik op welken Joris, in zicb-zelven wedergekeerd, den vorigen vrede des herten weder verkrygen zou. fl Vervolg hierna). de pleegvader hel kind begon te verwaerloozen, des te inniger sloot zich de pleegmoeder aen het kind aen, en voedde het op alsof het haer eigen dochter geweesl ware. Wyzelyk hadden de ouders aen het meisje hare aenkomsl in hel dorp verzwegen, en ook de lieden vau daeromtrent waren voorziglig genoeg om er niels van te gewagen. Zoo mceude hel meisje dat zy een kind van den huize was, of schoon haer pleegvader, dien zy oneindig lief bad, menig- mael sedert hel achierblyvett van liet pensioen, luidop gezegd had dat hel kind dagelyks meer kostte, en zich aen den arbeid niet kon gewennen omdat hel te leer van bouw cn le zwak was. Dil waren voor Anna bedroevende woorden, maer zy vernauwden nog de teedere banden die moeder en dochter vereenden. Zoo duerde hel bykans drie jaren. Intusschentyd was hel pensioen gestadig achter gebleven; een andere geesl was by den smid binnenge drongen de geesl der dronkenschap en ontevredenheid, gepaerd met gebrek aen arheidslusi, eu by gevolg ook gebrek in hel huishouden. Des zaterdags sloot Joris dikwyls zyne smis; die hem dan hebben wilde, moesl hem in de herberg zoeken. Zoo was het op eenen zekeren avond, in maeri 1775. Anna en hare dochter wachtten vaders lerugkeer uit de herberg af. Anna had de slechte gewoonte mei van vele vrouwen, den man by het glas zelf gaen op te zoeken en hem ouder vele scheldwoorden naer huis le halen. Immers, zulke haudelwyze verbillerl den bedronken man eu wekt hem op om uog langer in de herberg le vertoeven. Zy wachtten geduldig lol hel den man zelf beviel naer huis le komen. Doch, heden was hel zeer lael. De wyzer der ouderwelscbe liorlogie wees byna middernacht, lang was alles in hel dorp ie ruste gegaen, slechts in dc kamer der vrouw van den smid zag meu uog licht. Dikke gordyuen Vlamingen (Vervolg). Allyd liegen en verdraeijen.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1868 | | pagina 1