I
9
I
J
t k
Drie-eü-twiutigsle jaer.
28 January 1869.
Dixmude. Donderdag
LOUISA LATEAUX.
Aen Plus IX,
Dood van den Kroonprins»
GERIGE
rt te
i <le
der
end,
Meest al de dagbladen van Frankrjk wyden
eenige medelydende regelen toe aeu de snierlelyke
gebeurtenis, waerdoor de koninklyke familie vau
Belgie iu den rouw gedompeld is geworden.
De droevige gebeuiteois die wy moeien ver
halen, en die niet alleenlyk de koninklyke familie
treil maer gansch Belgie, is niet onverwachts ge
komen. Sedert eeoige dagen verwachte men onder
het publiek die dood met angst. Sedert lang
waren de Rotting en de koningin hierop voorhe-
De begravenis heeft maendag plaels gehad, om
11 ure juisl. Deze plegl'.gheid was zeer eenvoudig.
Een gewoonlyk wagen was geschikt geworden
door de zorgeo van den minister van binnenland-
sche zaken en de kist gedragen, van het paleis
naer den koninklyken grafkelder, door onder
officieren van bet leger.
Het lyk is niet tentoon gesteld noch gebalsemd
geworden.
Gisteren, woensdag, is in de St. Gudula-kerk
een plegtigeb dienst gecelebreerd geworden.
Over eenige maenden trof men in verscheidene
Belgische dagbladen een verhael aen, wegens
Louisa Lateaux, eene arme 20 jarige dochter van
Bois-d'liaiue, in de provincie Henegouwen, welke
sinds lang voor efeae heilige doorgael. Dit verhael
deelden wy alsdan niet mede, lot dat er nadere
byz.onderhedeu over het merkweerdig verschynsei
zouden bekend geworden zyn. Er is nu reeds zoo
veel in de bladen van alle kleur daerover ge
schreven geworden, dat wy het eenen pligt achten
onze lezers met die zaek bekend te maken.
Ziehier dan dit wonder
Rota. Deze lyst van iuschryving zal donder
dag en acht dagen gesloten worden.
In den nacht vau 22 January, om 12 ure
40 minuten, is onze beminde Kroonprins in den
Heer ontslapen. Leopold Ferdinand-Eli e-Victor-
AlBert-Marie, hertog van Brabant, is geboren te
Laeken den 12juuy 1859; hy was dus 9 jaren
7 maenden 10 dagen oud.
Het heelt den Heer dan beltaegd Belgie door dit
Ongeluk te beproeven. De koninklyke familie ligt
in onbescltryvelyken rouw en gansch het land
neemt deel aen deze zoo billyke sniert.
Hoe jong ook, gaf onze jonge prins blyken van
de tyksle gaven des verstands en de mildste ge
voelens des herten. De honing en de koningin,
wy allen, Belgen, vleiden ons met de zoele hoop
dal hy eeus de weerdige opvolger zou zyn vau
zynen vader, koning Leopold II. Doch de Heer
heelt er anders over beschikt. Geve God dal dit
ongeval de eenheid del" gemoederen aen den voet
des trooirs te weeg breoge, en alzoo den wensch
vervulle dien Leopold uitte als hy den troon van
Belgie beklom.
reid, en
grooter om. De honing vooral wierd ondermytid
door de somberste droef heid, ook is hy thans
maer de schaduw van zich-zelf meer.
Sedert de schtikkelyke ziekte, die den erfge
naam van zynen Hoon heeft weggerukt, zulk ern
stig karakter had aeugenomeo dal de wetenschap
zich onbekwaem verkiqerde om haer te bevechten,
was Leopold II in de diepste treurnis verzonken;
men zag hem alle oogenblikken in hel paleis of in
de hoven van Laeken ronddwalen, het oog droog,
maer met slrakken blik; hel scheen alsof hy altoos
voor oogen had die onverbiddelyke dood die hem
iu zyne duerbaerste genegenheden treffen. In den
nacht stond hy meermaels op om, blootsvoets met
korte schreden, bevend zich over hel bed te buigen
waer zyn kind de dood al wachtte met een engel
achtig geduld. In den dag kwam hy op alle stonden
naer hel ziekbed toe.
Eens, zoo verzekert men ons, toen de prins
een dier verzwakkingen ondervond, die hem zoo
dikwyls overvielen in den laelsten tyd zyner ziekte,
trad de honing by hel bed om nieuws te vragen
van den kleinen zieke, en geene antwoord ontvan
gen hebbende, zegde liy Ik verveel u, niet
waer, myn kind, en by verwydeide zich, om in
den hof te gaen weenen.
Toen de doodstryd begon, kende de pr'ios^
niemand meerzyn versland was nogtans niet
gansch verduisterd, want wanneer zyn vader of
zyne moeder hem riepen, scheeu hy nog te be-
grypen, maer het was hem onmogelyk te antwoor
den; hy is gestorven tusschea den Koning en de
koningin, die in dezen laelsten tyd byna zyn smerl-
bed niet meer verlieten.
Wanneer hel gansch gedaen was met den armen
kleinen prins, drukten de Koning en de koningin,
de een na de andere, hel lyk van hunnen zoon in
dearmen en overlaedden hel met kussen; dan
hunne droefheid was er maer des te j wilde de Koning zyne gemalin onttrekken aen dit
droevig topneel, hy trok haer ver van hel bed weg
waer de levenlooze overblyfsels van den opvolger
hunner Kroon lag uitgestrekt. Beide weenden dat
zy snikten.
Het lyk is bewaekl geworden door de officieren
van hel paleis, welke van uer lot aer algelost
wierden.
Men verliaelt een schoonen trek van den jongen
prins, die doel vermoeden dat hy eenmael een
goed koning zou geweest zyn.
Ter gelegenheid van Kerstdag had de Koning
een kerstboom in de ziekenkamer doen opiigten;
glinsterend van licht, en met lalryk speelgoed be
laden. De hertog van Brabant, na genoegelyk al
die schootie dingen geplukt te hebben, deed eene
groole doos halen waerin hy alles zorgvuldig in
pakte en ze aen dokloor Henriette overgal, oin ze
te doen uitdeden aen de kleine zieken vau
het llospitael.
De Koning heeft eenen officieelen rouw van
drie maenden voorgeschreven.
In den rnorgend, na hel overlyden des prinsen,
is hel lyk van den overledene gansch in T wit
gekleed op het kleine bed geplaetsl waerliy ge
storven is, eene kroon van witte roozen is op hel
oorkussen geplaetsl, regl boven zyn hoofd, een
klein Lieve Vrouwenbeeld en veel speelgoed, waer-
mede de prins zyn lange slapelooze uren trachtte
over te brengen, zyn aen het uiteinde van T bed
geplaetsl geworden.
Het lyk is niet ontvormd, doch is verschrikkelyk
mager; het gezigl is wil als marmer, maer is niet
opgezwollen zoo als men hel zou kunnen denken;
de doorluchtige overledene schynl te slapen, en is
het inderdaed, maer ’t is een eeuwige slaep.
Zoodra de prins overleden was, riglte men
aenstonds een altaer op eene groole kas, welke
tusschen twee vensters van het vertrek staeteen
Kiislusbeeld, geplaetsl tusschen kandelaers, waren
de eerste ornementen van die voorloopige lyk-
kapel, en de twee Zusters van liefde, welke den
prins hadden verzorgd, bleven er by waken den
ganschen nacht.
num-
FEULLETUN VAN 'T B0TERKU1PJE.
wel.
genezen
aegs in
t lang-
likkelyk
Imaekle
in de
kwaed
aver de
e plaels
ende op
livering
oml en
rkoud-
ii wor-
t en de
dra in-
graden
ideling
erdaed
Deze
geest,
idlieid
lenio-
ebben
likke
er bel
leren,
y Lel
edaue
BEKENDMAKINGEN.
15 ct. den drukrege-
Bureel VVilgenthksiraet,
N» 5(1,
Voor elk afzonderlyk
nier, 12 centimen.
r deze
y ons
it zich
■omen
an de
Tden
■uchte
ryving
zyde,
-e ge-
ivloed
vallen
bran-
oelen,
lie en
•ellin-
itiflig
zeert
en.
oegd.
cl.,
r de»
issor
telende
hatbaer
dilendc
■nt tee-
ie pyn
ituerly—
loemde
inwan-
ula en
ring-
irtelde
rbcvig
snezen
egelyk
'achtig
't deze
en en
veroorzaekle by haer het voorwerp, dal zy scheen te be
schouwen, eene pynlyke nllitig. Het gelael kreeg kleur
en verried eene medelydende vrees; bare oogeu kwamen
vol tranen, die langs hare linker wang afrolden. Zy gaf een
scherpen schreeuw en voegde sehielyk de banden samen,
welke zy mei kracht ineen wrong Deze doeuwyze her-
haelde zich meermaels iu den tyd van vier uren.
Ik ondervraegde eenen myner ambtgenoten, die vóór my
acngekomen was; ziehier wal by my meldde.
liy had daegs te voren de kroiswonddrager.de gezien,
en haer iu eenen naluerlyken toestand bevonden. Deii
15 december, buiten de kennis harer moeder, die er in
geenen deele wilde toestemmen, maer met bewilliging van
Louisa, had Mejuffer Mathiidis de Robiano haer lederen
handschoenen aengelrokkeu, welke zy stevig emzwachlel-
de met windels, die aeu de uiteinden ineengestrengeld en
met bezegeld was gesloten waren, zoodanig dal alle be-
driegelyke lusscliendringiug onmogelyk was. De vinger
lingen dezer handschoenen waren tol aeu het tweede lid
aigesuedeu. Deze bewerking wiérd beslelligd door den bur
gemeester van Bois d’Hame, den gemeeute-onderwyzer,
dokloor Lecriuier cu M. Dupout, nyveraer te Fayt.
Den woensdag, 16°, oulvmg de dokloor een bezoek van
Louisa Lateaux; hy bemerkte mets buitengewoons iu
baren gezondheidsslaelen, in tegenwoordigheid van ge
tuigen, omierzuchl hy zorgvuldig hel verbiudsel, nam dat
der reglerhaud ai en, na zich verzekerd te hebben dal er
geeu spoor van bobbeltje tioch vau verwonding te merken
was, omwond hy de hand terug en bezegelde alles, zooals
hierboven gezegd is.
Den vrydag daerna, rond S ure ’s morgens,
fr. 1498 95
5-00
1- 00
2- 00
10-00
5-00
5-00
1-0Ó
2 00
10 tM)
1- 00
10-00
12-00
5-00
10-00
2- 00
INSGHliYVINGSPRYb
Buiten stad, tl franks.
Hel Suppl.
liet Botrrkvipje verschynl
don Dimderdir) in geheel blad
en den Zondag in half blad.
Den vrydag, 18 december II., ging ik, er oorlof toe
liekomen hebbende, Louisa Lateaux bezoeken. Hel was
rund 1 tl Ure 's mórgens; Louisa iag in opgetogenheid in
Ceueu zetel mêr; de gémeeuschapsveirigliugen waren by
haer opgeschorst; bare Ongel), opgespard ep schuins
uaer den hemel gekeerd, schenen iels met onafgebroken
aendachl aen te staren.
De oogappels, ten deele door hel opperiid bedekt, waren
breed uitgespannen, en deze uitspanning hield legen alle
poging tol iukrimpetl stand. Het aengezigl was bleek, de
umud half openen hare gelaatstrekken lieten bewonde
ring, met droefgeestigheid gepaerd, doorstralen. Somtyds
VOOll ’T ONDERHOUD DER PAUZELYKE ZOUAVBN.
Vyfde lyst.
Bedrag der vorige lyst
Angelique Schmidt
Onbekende
ld. buftl
Joufv. Snpliie Hosten
Onbekende van Eessen
ld. van Clercken
A S.
Vau kaertspel
Een huisgezin van Eessen
Een kalholyk huisgezin van Caeskerke
Onbekende
M den Pastoor Beersl
Een werkmsashutsgezin van St. Jacobs-Capp.
1577-95
M. Lecriuier by Louisa, in bywezeü van niyqen verhaler,
deh heer Pastoor der parochie, den geiiieeute-ondernyzer
en eenen eerw. Pater Passionuist, sneed hy de banden los
en trok hy de handschoenen uit, na vooreerst de onge
schondenheid der bezegeling nauwkeurig te hebben nage-
Zieij. De handschoenen waren vol bloed en de palm van
elke hand vei toonde een bobbeltje, waeruit onophoudend
ualuerlyk bloed zypelde.
Die bloedvloeijiug was begonnen rond 4 ure 's morgens,
en by myiie aeukomst duerde zy nog, maer flauwtjes; ten
11 ure verdween alle zypdiiig Ik unlwaenle op bel bed,
dal bezydeu dei) zelel vjiu Louisa sloud, zes of zeven witte
handdoeken, die gediend hadden om de wondmerken
af te doppeit; zy waren bevlekt met eene hoeveelheid
bloed, welke ik op ongeveer drie honderd grammen geloof
te mogen schatten.
De mededuktoor, dien ik ondervroeg, zegde my dat by
by zyne aeukomst, omtrent 8 u.re ’s morgens, met Louisa
had kunnen spreken, en dal de geestvervoering slechts
eenige stonden daerna had aenvatig genomen. Daegs te
voren had hy opgemerkl dat er geen de minste schyn van
bobbel te zien wai Den vrydag siomleii de bobbels op de
wreven vau beide voelen. Verders had hy de lyderes ook
drie weken te voren gezien; hel bloedverlies was alsdan
veel overvloediger en stond slechts ten 5 ure. De uil-
vloeijttig gebeurde dien keer laugs den ruggekaul zooveel
als laugs de palm der handen.
De spieren vertoonden noch slapte, noch buitengewone
spanning de ledematen bleven, geduieude ongeveer eeoe
minuet, iu de houding welke men hun gal, en vieleu
begaf zich I daerna door huu eigen gewigl terug.
