L
I
1V 7.
Drie-eii-twinligsle jaer.
48 February i860.
I1
Dixmude, Donderdag,
w-
I
Bevelbrief voor den Vasten.
DE VONDELINGE VAN SACKINGEN.
NDHEID.
nart te
van de
tig der
naend,
Eene zeer belangryke kwestie heeft zaterdag
laetst de Kamervat) volksvertegenwoordigers bezig
gehouden. Zy heelt hel wetsontwerp aengenomen
dal de afstand der verleende yzeren-wegen aen de
toelating van het goevernement onderwerpt.
Volgens dit wetsontwerp wordt het verboden
aen de maetschappien van yzeren wegen van regt-
streeks of onreglstreeks, zonder de goedkeuring
van het goevernement. een geheel of een gedeelte
der yzeren wegen af te staen waervan zy konces-
sionnarissen zyn.
In geval van overtreding mag het goevernement,
zouderiels te verliezen van de region die het bezit
krachtens de bestaende wetgeving, voor rekening
van de maetschappy, de linie exploileeren welke
het voorwerp geweest is van het afstanings-
kontrakl.
Indien het feit der overtreding niet erkend is
vooitaen overtuigd zoudet blyven dat alle vooruit
gang, uil wiens naem men u zoekt van uw geloof
te doen afwyken, de vooruitgang tegen God en
tegen de II. Ketk, anders niet is noch zyn kan als
een goddeloos bedrog, een uitvindsel der onwe
tendheid; eene ellendige achleruitkruiping. Achter-
uilkruipen zult gy nimmer doen, Z. L. B. Maer
met het hert en ziel verknocht aen uw Geloof dat
de wereld heeft zalig gemaekt, en aen de H. Kerk
wier kinderen gy zyt, gy zult uwe krislelyke leering
en pligten, regtzinniger en kloekmoediger dan
ooit, eerbiedigen en onderhouden en van langs
om dieper overtuigd wezen dat hoe beter en
vuriger kristene men wordt; hoe deftiger en beter
burger men is.
VVy twyfelen niet, Z. L. B., of gy zult, gedurende
den heiligen lyd van den aenslaenden Vasten,
meermaels mei uwe gedachten wederkeeren op al
wal Wy komen voor te houden. Deze waerheden
zyn gewigtiger dan ooit, en daerom oveilegt ze
toch wel. Voor zooveel uwe krachten het toelaten,
maekt hei u eene eer uwe verkleefdheid en ge-
hoorzaemheid aen de H. Kerk te laten blyken,
door het edelmoedig onderhouden der groote wet
van den Vasten.
Wy staen u wederom de verzachtingen toe,
welke Wy voorledene jaren vergund hebben.
(Volgen de Schikkingen van den Vasten).
Gegeven te Brugge, den 26 January 1869.
JOANNES-JOSEPHUS,
Bisschop van Brugge.
De stichter en volmaker van ons Geloof is Jesus-
Chrislus, wiens kotnste ter wereld zoo vast en zoo
Keker is als de zon in T firmament, en wiens god
heid, voorzeid door de onsterfelykheid zyuer
werken, in alle zyne woorden en mirakelen beeft
uilgescbenen.
Wy gelooven dan vastelyk en zonder eenige
vrees van (e missen, omdat God hel ons veropeu-
baerd heeft die noch missen noch bedriegen kan,
wy gelooven dal er een hemel is, eene piaets van
o n uil sp rek el y k en eeuwigdurende geluk, alwaer de
deugd zal beloond worden; en dal er eene hel
beslaet, eene piaets van eiudeiooze pynigingen, be
stemd voor al dezen die in zondé leven en sterven.
Wy gelooven en wy zyn zeker, alzoo zeker als dat
ons ligcbaem eens sterven moet, dal wy eene
onslerfelyke ziel hebben; dat na de dood eenieder
ontvangen zal loon naer werken, en dal hel maer
van ons al hangt voor eeuwig gelukkig te zyn in
den hemel. Wy gelooven en.weten, ter uitsluiting
van allen iwylel, dal indien wy krank zyn en ge
dreven tol het kwaed, God almogend e«i bermher-
tig is, en dal hy in het gebed, in hel leedwezen en
in zyn bloed voor ons vergolèn, onfaelbare mid
delen heeft voorbereid, pin ons te ondersteunen,
op le regten en le genezen.
Doch, wy gelooven, indien het mogelyk ware,
nog vaslelyker en wy hebben de volslrekte zeker
heid dal Jesus-Chrislus, vooral eer deze aerde le
verlaten, zyne Kerk geslicht heeft, de H. katho
lieke Kerk, aen wie alleen hy hel bezit en het be
slier en de zaligmaking der zielen heeft loever-
trouwd. Hy heelt gewild, met zynen almogenden
en goddelyken wil dat zyne Kerk zich alom ver
spreiden zou, dat zy katholiek zou zyn. Zy is
hel, in weerwil vao alle hinderpalen. Dat zy de
onwankelbare kolom der waerheid en onfaelbaer zou
zyn. Dat is zy ook; en hare arglistige vyanden
hebben te vergeefs alle pogingen aengewend otn
in gansch hare leering eene enkele feil te ont
dekken. Hy heeft gewild dat zy onsterfelyk zou
zyn. Zy is hel nog eens, en leeft en bloeit allyd
voorl, en de magt der hel zal over haer niel
zegepralen
Aen deze zyne onvergankelyke Kerk en godde-
lyke instelling beeft Hy. in den persoon van Petrus
.en der Apostelen, en diensvolgeos van den Paus
van Romen en der Bisschoppen, hunne wettige
opvolgers, een oppergezag gegeven, hetwelk geen
Uit het Duitsch vertaeld. 10
menscli op aerde mag miskennen, en regten toe-
gestaen welke eenieder eerbiedigen moet. H’te u
aenhoort, aenhoórl my, cn wie u misacht, misacht
my. Omtrent liet begin dezer eeuw, ontstond er
een man, die in de opgeblazendbeid zyner magt
meende het gezag en de regten der H. Kerk
straffeloos onder zyne voeten te trappelen. Wat ge
beurde er? God onlwaekle en zyne vyanden
wierden verstrooid. Gy kent allen den naem van
dien man, en zyn ongelioorden val en zyne dood
op een verlaten eiland. Nogians heeft hy bet geluk
genoten van te vragen en al stervende te bekomen
zyne verzoening met God, dien hy in zyne Kerk
getergd had, te samen met de velroostingen van
den Paus wiens kroon hy vroeger had ontroofd.
Op onze dagen, waer de onwetendheid van
’tgeen den godsdienst betreft zoo gemeen is, onder
sommige geleerden, lian men zich niet genoeg-
zaetn doordringen van de goddelykheid der instel-
ling van de H. Kerk. Haer gezag, hare leering,
hare HH. Sakramenten, hare bedieningen en reg
ten, alles komt van God en niet van de menschen.
Ook, welk een geluk is het niet van een gehoor-
zaem kind te zyn van de ware Kerk van Jesus-
Christus? Onder haer geleide en bescherming zyn
wy le gelyk bevryd tegen alle pynelyke ottzeker-
he>d van ons zwakke verstand en tegen de moede
loosheid en bezwymingeo door de bedorvene
driften verwekt; en den lakkei des Gelools inde
haud en Gods hulp in hel lied, stappen wy moedig
en vreugdig vooruit, door de duisternissen en on-
geweerten des levens, vol van boop op de eeuwig
durende zaligheid.
Dank aen hel aendaclilig overdenken der vol
strekte zekerheid det hoop en der middels van
zaligheid, welke in de katholieke Kerk alleen te
vinden zyn, zien wy op onze dagen zoo vele deftige
en uilgelezene mannen, die in hel protestantendom
geboren en opgevoed waren, aen de uiinoodiging
Gods beantwoorden, in den school der H. Kerk
wederkeeren, en desnoods mei eene bovenrnen-
schelyke kracht alle aerdsche goedeien en ge-
nuchlen verzaken om den hemel ie winnen.
Dank aen dezelfde overdenkingen gebeurt het
iu ’i midden van ons, dat menschen die sedert
lang hunne pligten afgeweken waren, op hun sterf
bed door Gods gratie geraekt, afstand doen van
hunne boosheid, e>>, indien men den toegang der
pries<ers niet belet, eene heilige en gelukkige en
geruste dood sterven.
Maer gaen Wy niet verder voort. ’Tgeen Wy
gezeid hebben is genoeg, meenen Wy, opdat gy
FEUILLETON VAN T BOTEKKUIPJE.
I
was
riep Joris verstomd,
I
I
I
e gezond-
leroofd is
llieid van
rordt'ti by
ie Pillen,
loeds van
gebragte
herstellen
ie kracht
'werking.
ziekte.
Ie bekend*
i wonder
ver voor-
en lever-
i, is geen
onschal-
;ze onge-
de ver-
makkelyk
i zedelyk
leeft ge-
maeg en
dikwyls
nderbare
maeg te
clilen en
iring van
de apo-
ter won-
BEKEN0MAK1NGEN.
15 c;. den drukrege..
Bikkel Wileendykslraet,
N« '50.
Vnor elk afzonderlyk num-
mee, 12 ccntiineu.
zwakke
loevatii-
of oud,
esmiddel
geneest
i.
izieklen,
htig ge-
■ken, het
huid en
bodem
icaliscbe
ld.
ecyn wil
ke welke
Zelfs in
eelt ver
sts eene
wanneer
n aen du
r Gallen.
ichouwd
dellend-
erlyk is.
dloway's
er maeg
Ie» voor
rachl en
uer zyn.
>1 bekend
asthma,
verslop-
il, roode
soorten
aerheid,
lemoroï-
zeere
r graed,
He oen
en aerd.
gevoegd.
»O cl.,
oor den
ofessor
De Kamer.
INSCHRYVINÖS-PRYS.
Buiten stad. d» franks
)fcl Suppl.
Hel Boterkuipie versqkv i<
den Donderdag in geheel blad
en den Zondag in half blad.
u lot vrouw hebben wilde,
de moeder haer in de rede.
Zie, lieve moeder, alles is reeds overlegd!
De jonge Roser past voor u, en ik ben zeker dat gy
met hem zult gelukkig zyn, zegde de vader.
Ik geloof het ook vader. Konrad, is een braef, ecrlyk
man, dien ik regt liefheb.
Rede te meer om hem door eene weigering geen
leed te doen
En toch moet ik hern dit leed aendoen ik kan zyne
echtgenote niet worden.
Waerom dan, in Gods naemzegt toch eens waer-
omhernam de moeder met de tranen in de oogen.
Teresia sloeg de oogen neêr, maer eene antwoord
volgde niet. Dan wierp Anna haren man eenen veelbe-
duidenden blik toe, om niet verder aen te dringen. Joris
begreep dal bier slechts een vrouwenhart den waren toon
kon aenslagen. Na eenen oogenblik ging hy builen, om
hel kind zyne ontevredenheid le verbergen. Anna bleef
mei hare pleegdochter alleen in de kamer. Als de vader
builen was, drukte zy het kind legen haer hert en knslie
hare bleeke wangen.
Gy hebt vader leed gedaen, zegde zy, hy is
misnoegd weggegaen.
a Ik heb er groot spyt in, moeder; maer ik kon niet
anders antwoorden dan ik gezeid heb.
Goed, maer gy hadl er eene rede moeien aen geven;
ik heb bemerkt, ja, ik heb in uwe oogen gelezen, dat gy
vader niet alles toeverironwen wilt. My, uwe moeder, zult
gy toch zeggen wat u op hel harte ligt.
- ('l Vervolg hierna).
Ga mor
van mynenl
(Vervolg en einde.)
Vader!
Men zegt my toeh, onderbrak de smid, dal gy
geerne mei eenen jongen knaep uil de gebuerte prael. »P
Teresia wendde zich plotseling mei vragenden blik naer
hare moeder zonder een woord le spreken.
Konrads vader heeft het my zelf gezegd, verzekerde
de moeder.
Konrad!.... Konrad Roser? riep hel jonge meisje. En
hare wangen wierden nog doodscher en bleeker dan zy
hel reeds waren.
Gy ziel dus ^at gy hem toch kent?» zegde Joris
lagchende. Twee tranen ontsnapten uil de oogen van hel
jonge meisje.
Teresia! riep de moeder verschrikt.
Wees gerust, moeder, zegde hel kind met treurigen
glimlach, hel is niels; T is reeds voorby.
Spoedig droogde zy hare oogen af en wendde zich dan
tot haren vader: Wal beeft u vader Roser gezegd?»
vroeg bel kind.
Dal zyn zoon
hel antwoord.
En wai hebt gy gezeid?
Dat wy mei u daerover spreken zouden.
Goed, zegde hel meisje met vaste slem,
gen hy vader Roser, groet liem vriendelyk
wege, maer ik ga niel trouwen.
Hoe? Gy wilt niet trouwen?» t'
meenende niel goed verslaeu le hebben.
Zoo is het, vader.
Maer? Welk eene gedachte? Overlegt toch eens, viel
Sedert de dood van grootmoeder was Teresia nog
droomachligcr gewórden dan ie voren. Als men haer
droevig orérgebogeH hoofd aenschouwde en hare half ge-
slolcne oogen, dan geloofde men vasl dal zy aen eene
algemeene uitputting lydende was; doch hare zwaermoe-
digheid natn van dag lot dag een meer verontrustend
karakter aen.
Anna zegde dikwyls tol zich-zelve Teresia heeft iets
dat zy in T geheim wilt houden. Waerom verbergt zy my
den grond van dit geheim?
Weinige dagen na het onderhoud tnsschen vader en
zoon. Roser. dal wy daereven vertelden, vroeg de smid al
lagchende acn zyne pleegdochter Zeg eens, Teresia, ik
hoor dat gy eenen verliefden hebl!
Een verliefde n vroeg het meisje verstomd.
Zeker, en een gansch trefïelyken jongen knaep. Ik heb
hel dezer dagen hooren zeggen, hernam de smid hoogst
verwonderd.
Ik weet wnerlyk niet wat gy meent, vader, ant
woordde hel meisje met kalmte.
Zyt gy er wel zeker van?
Men kun er niel zekerder van zyn als ik hel ben,
was het antwoord.
Gy doel niet wel, kind, ons die zaek le verzwygen.
Zie, uwe moeder en ik, willen niels dan uw geluk.
rf!
