N° 8. 25 February i860. Drie-en-lwintigste jaer. Dixinude, DE VONDELINGE VAN SACK1NGEN. Donderdag Algemeene overzage. LEGERIGE li smart te van de ning tier maend, Wy zien ook wel liberale scholen van alle slach waer men zich toelegt om alle godsdienstige ge voelens uil de heden der kinderen te roeijen. Maer wie ondersteunt deze scholen? Meent gy, lezer, dal er een liberael is die daer een roode duil aen geeft? Die ongodsdienstige scholen worden onder steund door hel geld der openbare schatkist. De allyd aengroeijende contr ibntiën die men ti op den hals dringt, deze dienen om liberale scholen op de beenen le houden. Het werk der Nieuwjaersgiften belet de katholieken dus niet van hunne liefda digheid op andere wyzeo uit te oefenen, terwyl de liberalen die niets aen den Paus geven, ook niet le spieken zyn wanneer er voor eenig ander liefdadig werk moei gegeven worden. Uil het Duitsch verlaeld. 11 I Ziehier een voorbeeldje van liberale liefdadigheid hetwelk wy aen de gazetten van Vlaenderen ont- leenen Te Genl wierd over eenigen lyd een groot gast- mael gegeven ter gelegenheid der viering van de vyltigjarige inhuldiog der gentsche universiteit. Alle de groole liberale kopstukken waren daer tegenwoordig de goevertteur, deschatryke burge meester van Gent met geheel den gemeeute-raed, de professors der universiteit, alle hooge ambte naren en dignitarissen der francma?onnery, in een woord geheel de fyne bloem der liberalery. Op dit schitterend gaslmael wierd eene omhaling gedaen voor de weduwe van eenen overleden liberael. Er zalen twee-en-vyflig ryke liberalen aen tafel; de omhaling bragt op.... Twee en-zeventig franken Men ziet hoe milddadig die menscheo zyn die niets aen den Paus geven Hel is gelukkig voor onze liberalers dal zy aen de publieke haverkist zitten, waer zy met voHe hand puiten om onze kalholyke gestichten en ge nootschappen den duivel aen te jagen, en ons te bestryden met onze eigene wapens, dal is le zeggen met hel geld onzer eigene belastingen. Wie her innert zich niel meer de roovery der sludie-beurzen door katholyken en meestal door geeslelyken ge sticht, met hel doel om tol bel godsdienstig onder- wys gebruikt le worden De liberalen slichten geene beurzen, zy vinden gernakkelyker en pro- fylelyker de hand le leggen op de beurzen gesticht door hunne vyanden, die liefdadige maunen Hoe groot gelyk hebben zy toch van le schreeuwen legen de Nieuwjaergilten 1 De slimme redakleur van het Weekblad doet zoo goed onze zaken, dal hy ons de moeite ontspaert ze zeil te verdedigen, en ons vervolgens toelaet ons met zaken van algemeen belang bezig te honden, iels wal van grooter nul is voor onze lezers dan, zoo gelyk T Weekblad, eeuwig liggen le raeskallen over ’l Jeefkeus en konduilen, tol ’t groot plezier der zotten, die niel zien dal de konlraler meêwerkt Terwyl de Corlès (Kamers) in Spanje bezig zyn met over het lot van dil ongelukkige land te be schikken, worden de steden reeds door eenen be- ginneudeu butgeroorlog geteisterd, terwyl er benden van alle slach rondsluipen en moord en brandstichtingen, Iteimelyk en openbaer, onver wacht uitoefenen. De drie mannen ven hel pro visoir goeverneinenl zyn tweemael aen eenen moordaenslag van een tiental kompiolmannen ont snapt. God weel wal er bier uog achter schuilt. De troonrede, in naein der koningin van Enge land, by de opening des Parlemenls uitgesproken, is geheel in voordeel van den vrede, en ook lett vootdeele der kerkelyke regten in Ierland. Lord Gladstone heeft zelfs verklaetd dal by op 1 maert hel wetsontwerp over de gelykheid der regten der katholieken in Ierland, iu de Kamers zal voor brengen. gerust zeggen van al het gerucht dal door de fran- sche bladen gemaekt wordt rond de wel op den afstand der vergunde yzeren wegen. Men moet waerlyk driemael fransclrman zyn om niel le begrypen welke de regie oorzaek en belee- kenis zyn van dien plotselingen coup-de-lete van den hoogmoedigen heer Fiére. De regie oorzaek gelyk hel de beer Bruneau, een vriend van het ministerie, in de Kamer heelt gezegd, is niel anders dan de zucht van ons ministerie om hel monopool der belgiesche yzeren wegen in handen le krygen. De gelegenheid, zoo als iedereen weel, is de afstand van zyn exploitalieregt door de sociëteit le grand Luxembourg aen de fransche Compagnie de l’Est gedaen. Die gelegen heid kon de heer Frère niel onverlet laten voorby gaen, want het was de eerste mael van zyn leven dat hy zich zoo deerlyk had gefopt gezien, en ofschoon hy zich wel verstaet in de kunst om anderen te foppen, toch voelde hy zich in zynen persoonlyken hoogmoed gekreukt, en, kost wat kost, wilde hy aen die vermetele Compagnie de CEsl toonen, dat men hem niet ongestraft om den tuin leiden mag. Ziedaer in twee woorden geheel het geheim van de ziek. Of nu het monopool der yzeren wegen een goede of een kwade maetregel is, die kwestie kunnen wy heden niet beantwoorden, doch vooraleer dezydê- lingsche werkingen van hel Ministerie, die lol dit einde strekken, goed le keuren, zonden wy geern zien dal hel ons eens van de voortreffelykheid van dit monopool, dat in zyne handen wederom eene ontzaggelyke kiesmagt brengen zou, wilde over tuigen. De discussien die daeromtreul in de drnk- peis zyn gevoerd geworden, hebben op hel vraeg- punl weinig licht verspreid, en alleen gediend om ons te overtuigen dat hel monopool de liefste wensch is van M. Frère... Wat eindelyk de belangen van Antwerpen be treft, door den heer Frère ingeroepen, om zyn wetsontwerp le verregtveerdigen, wy bekennen volgeern dal wy hoegenaemd niets acn zyne uitleg gingen begrypen. Onze liberalen kunnen maer niet over de maeg krygen dat de katholieken zoo edelmoedig voort- gaên met alle liefdadigheids werken le onder steunen. Hoor hen eens schreeuwen tegen de Nieuwjaergiften voor Z. H. Dal geld kon volgens tiun, veel beter gebruikt worden. Wal hel aerdigste is, dat is dat die schoone pra ters nooit le huis zyn wanneer er geld moet ge geven worden. Is hei kwestie van den armen by te slaeu, dan zyn het de katholieken die de beurs openen, de liberalen hebben den armen niets le geven dan kalen praet. Ja, de katholieken onder steunen den Paus, maer dat belet hun niet van genootschappen op te figten en le ondersteunen, van den armen in zynen nood te gaen bezoeken, te troosten, te helpen en le verzedelyken. Ja, zy geven ryke giften aen den Paus, maer zy honden ook bel genootschap staende van Franciscus Regis tol het regelen der onechte betrekkingen lusschen de be- hoeftigen en lot hel wettigen hunner kinderen; zy onderliDiideo hel werk der Moederschap, tol bet aensebaffen der noodzakelyke voorwerpen aen be hoeftige moeders; zy onderhouden de goede volks bibliotheken. de voortplanting des Geloofs, de katholieke universiteit van Leuven en die bonderde vrye scholen van middenbaer en lager onderwys, dié talryke bewaer- en zondagscholen die alleen door kalholyke handen ingerigl en door kalholyke giften ondersteund worden. Veel gescheer en weinig wol, mag men FEUILLETON VAN 'T BOTEBKUIl’JE. i| :htig in de dtp, kwaed ve over de elke plaets ffenende op >r -zuivering ft komt en itig. ïr«e«eZ. te genezen el daegs in het lang- enblikkelyk volmaekte martelende inschatbaer trzacti lende schynt lee kt de pyn natuerly- ngeuoemde su onwan- Deze dé geest, ekendheid en lifiiio- ds hebben ;enblikke- :ondér hét i anderen, er zy hét teugedane te gevallen verbran- Uervvelen, gezette en erzwellin- schurftig irft, teert wingen. gevoegd. •5© et.. Voor den rofessor BEKENDMAKINGEN. f5 et. den drukrege.. Bureel Wilgendykstraet, N’ 50. Voor elk afzonderlyk num mer, 12 een timen. n Verkoud- rezeu wor- ■orst en de weldra in- ille graden ehandeling Inderdaed n. crofula en zoor ring- ;eworlelde mderhevig r genezen df, tegelyk io krachtig n dat deze rorden en voor deze k by ons zucht zich genomen ck van de t worden; beruchte n wryving ’ter zyde, chtige ge- e invloed i I ongelukkig Sackiugen u 1NSCHRYVINGS-PKYS. Buiten stad, 1» franks Hel Suppl. Het Boterkoipje verscliynt den Donderdag iu geheel blad en den Zondag in half blad. Een droevig somber leven was binnen de smis begonnen sedert dat de kloosterpoorten achter Teresia waren ge sloten. Anna had baer bly gezang vergelen, geen grimlach kwam nog op hare lippen, sedert dal de zon des huizes de woning niel meer mei haren blyden glans bescheen. Anna arbeidde zwygend aen hel venster reglover de plaels waer vroeger Teresia gezeten had. Hoe dikwyls liet zy hare blikken niet over den flhyn henen dwalen, terwyl Zy van hel geliefde meisje droomde. Hoe menigmael vroeg zy zich niet Wal doel onze Teresia? Gedenkt zy ons nog? Is zy gelukkig? En tranen rolden onvryuillig over hare wangen. Meermaels bleef zy ook by ’s meisjes bed slaen, als moest zy over den slaep van hel geliefde kind waken’ Aide kleine voorwerpen uil de jongheid, die Teresia om wille van den kloosterregel niel u;eê nemen wilde, wierden van de moeder als een heiligdom bewaerd. Met den smid was hel nog slimmer gegaenhy was wille des Ileeren zy myn en uw gebod. Anna weende nog lang, maer door bare tranen schoot eene strael van goddelyke vreugde. Hel offer was vol- bragt; hel wierd haer ligler om hel hert. Maer toen de smid dil voornemen hoorde, verviel hy in dezelfde razerny als op den Eerste Communhdag. Met alle heftigheid wederstreefde hy het gedacht aen het klooster. De si ryd duerde twee maenden lang; Anna en hare pleegdochter leden oneindig daerdoor. Eindelyk wierd de smid over wonnen door den vastberaden wil van hel meisje. Op het einde van den vaslgesteldeii trimester begeleidden Juris en Anna hun kind lot aen de kloosterpoort der Fraucis- kaner-nonuen van Sackiugen. Moeder, ik kan er niet van afzien, ik mag niet. Wal meer is, ik moet u verzoeken my te helpen, opdat ik zyne toestemming verkryge, smeekte hel meisje. «Ik?.... Hoe? ik zou daeraeu nog de band leenen?.... Nooit!» riep de ontroerde moeder uit. «Nimmer zal ik dal doen!... Ik zou u zelf van uiytt hert vvegsebeuren? En toch moet hel zyn Maer, om Gods wille! wie heeft u dan dit gedacht ingegeven? Hebben de nonnen van daertoe overhaeld? Zeg het, myn kind? Niet de nonnen, moeder; maer God zelf heeft hel zoo geschikt; want ik heb vrywillig eene belofte gedaen myne dagen in een klooster over te brengen. Eene belofte? riep Anna verschrikt. Ja, moeder, eene belofte op den dag myner Eerste Communie. Gy herinnert u den oogenblik, toen ik alléén naer O.-L.-Vrouw-allaer ging, en daer bad? vervorderde bet meisje. Zeker, alsof het gisteren geschied ware. Toen dacht ik aen u, moeder; ik zag uwe tranen, ik wist dat vader tt niet gelukkig maekle. Daer beloofde ik aen den voet des altaers my aen God toe le wyden, als vader zich bekeerde. De Heihel heeft mynen wensch ver hoord, hel is dus aen my, zegde het meisje met vaste slem, ook van mynen kant myn woord te houden. Nu buigde de moeder ootmoedig het hoofd, en hare borst ontlastte zich met eenen stroom van tranen als zy hare pleegdochter met innige liefde aen hel hert sloot. Als Anna weder lol spraek kwam, zegde zy in den toon der heiligste onderwerping God wilde het alzoo, de Liberale liefdadigheid. Zeker, moeder, zegde Teresia. Zeg my dus waerom gy Konrad niet huwelyken wilt’ Bevalt hy u niet? Dal wel, maer Maer.... tk ga naer T klooster, moeder. Naer T klooster? riep Anna verstomd, en hare oogen hechileden zich aeu die van bare pleegdochter. Ja, moeder, dal is myn besluit. Binnen drie maenden zal ik by de Frauciskaiier-nooneti le Sackiugen biiniea treden. Hoe? gy wilt ons verlaten? Teresia! gy bemint tny dus niet meer? Moeder, gy weet wel dat ik u bemin. Gy spreekt zoo koelbloedig, «elligl zoo onbedacht om naer’l klooster le gaen. Wcelgy, dal ais eeuiuael de kloosterpoort achter u gesloten is, gy voor ons allyd verloren zyl? Wy hebben slechts u op de wereld, u alléén; gy zyl onze, vreugde en onze hoop, en wy zouden u verliezen? Neen! liet is ongelooflyk, ik kan niet zonder U leven. Zie af van dit voornemen aen hetwelk uw vader zym> toestemming niet geven zal, en ik hoop dal gy hem niet ongehoorzaem zult zyn. Veel geseheer en weinig wol.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1869 | | pagina 1