r B N° 22. 27 Mei Drie-eii’hvinügsle jaer. L’HQMME IS Dixtnude, Donderdag, Nog M. Ch. Van IVoumen. QUI RIT, 3KDHEID* 2 nart te an de ng der uaem), te vragen van een artne jongen die, by gevalle by dranke zynde, een ander jongen een’ kaekslag had gegeven en erom lot acht dagen gevang was ver oordeeld geworden, zegde hem minister Tesclt Maer, M. Van VVoumen, ik kan u niet ontmoeten of ge valt me lastig! Maer, M. de minister, ant woordde Item M. Van W’oumen, kan ik het helpen dat er zco veel ongelukkigen zyn ziedaer een brave, eerlyke jongen, wien men geheel zyn leven zal kunnen verwy len van in ‘t gevang gezeten te hebben, en dit om in een’ zolle kwaedheid een haestigen kaekslag gegeven te hebben! De jongen ontving welhaesi bel nieuws dal zyne gevangenisstraf veranderd was in eene ligte geldboet. Ziehier een derde feil dal van de goedheid van ’t herle van M. Van VVoumen getuigt Hel was in het eersle der jaren vyhig; 1847 en eerstvolgende jaren hadden vele landbouwers uit onze omstreek op den boord hunner ruien gebragl. Van dil getal was een der pachters van M. Van VVoumen. Het was een eerlyk man, aen het hoofd van een lamelyk groot huisgezin. De man stond twee jaren en half pacht ten achteren, toen M. Van Woumen hem op eenen morgen ging bezoeken. Eli’wel, X, hoe gael bel, en met u en uwe vrouw en uwe binders, z.egdehem M. Van VVoumen met zyne gewone rondborstigheid. God zy geloofd, M., was bel antwoord, wy zyn door hel kwaedsie weg, maer hel zal nog wat duren vooraleer wy den achterstel zullen hebben kunnen inwinnen. Onderlusschen waren zy by eene weide gekomen waer schoon gras in stond doch waer er d'hellï le weinig vee in was. M. Van VVoumen deed zulks den landbouwer bemerken, die antwoordde dal het hem eene schoone winst zoude opbrengen indien hy, in plaels van vyf koeibeeslen, er acht kon leggen, doch dat de middelen hem voor den oogeohlik ontbraken om drie koeibeeslen le koopen. Ik heb, zegde hy nog, hel geld in kas van een der vyf halve jaren ach terstel myner pacht alsook dil van liet loopeode half jaer welk ik M. Van VVoumen zal voldoen, als hel hem beitelt. X., ge zyt een braef man, was het antwoord koopt met dit geld wat er u op uw hof nog ont breekt en kooml morgen len mynen huize, ik heb daer nog 1000 franks beschikbaer, waermede gy nwe drie koeibeeslen kunt koopen; wy zullen dil alles wel later vinden, als uwe binders wal grooler zullen geworden zyn. Ziedaer hoe M. Van VVoumen met zyne pachters handelde. Is het dus le verwonderen dal de dag zyner be graving een rouwdag is geweest voor de gehecle stad en voor honderden menschen van den builen Hierby zullen onze lezers mei genoegen de twee schoone lykredenen lezen die over bet graf van M. Van VVoumen zyn uitgesproken geweest, de eerste door M. Th. Rembry, de andere do*r M. Ad. Doolaeghe. Ziehier de eerste MM., Indien eene algemeene droefheid, indien de ach- tingsbewijzen van alwie menschlievendheid en burgerdeugd bemint en eert, de smart konden lenigen van hen, die het verlies van een duur baar wezen beweeneu, zouden de bloedverwanten van Mijnheer Charles Van VVoumen, welken de onverbiddelijke dood aan zijne talrijke vrienden heefl ontrukt, in die deelneming ruime slof tol troost en gelatenheid vinden, want nooit ver toonde zich de rouw eener gansebe bevolking zoo treffend, zoo plechtig, zoo algemeen, als heden bij dit open graf. De toonkundige Maatschappij Ste Cecilia, die in den afgestorvene een harer voornaemsle leden verliest, kan zijn stoffelijk overschot niet ver laten zonder, door den mond haars boofdmans, den verdienstvollen burger, den rondborsligen en liefderijken menschenvriend eene welver- diend.e hulde toe te brengen, een laatste vaarwel toe te slieren. Verwacht van ons niet. MM., dal wij hier de diensten zullen afschetsen, die onze gewezen Senaleur, twintig jaren lang, als gekozene des volks, aan hel land en aan ons arrondissement bewees, en waarvoor Zijne Majesteit de Honing hem met het Ridderkruis zijner Orde vereerde. Hel valt ook niet in ons bestek te spreken over zijn standvastig en onbaatzuchtig streven voor het geluk en den voorspoed onzerslad, welke bij sedert omtrent zes jaar zoo ievei vol hielp beslieren. Wij willen alleen gewagen van de openhartigheid, de dienstwilligheid, de edelmoedigheid en de milddadigheid, waardoor hij ieders achting ver worven heeft. Waarde spruit van eenen alom geëerden stam, wist hij de in zijne familie erfelijke burger deugden ten allen tijde te laten uilschijoen. Getuige hiervan die talrijke schaar ongelukkigen welke hij zoo medelijdend heeft getroost en geholpen. Hel overlyden van den heer Charles Van Woumen heeft op de ingezetenen onzer siad zoo veel indruk gemaekt, dal allen hel zich tot eenen pligl hebben gemaekt eene laelste hulde aen zyne gedachtenis le bieden. *t Is dal byna geene enkele familie in onze stad is, die niet den weldadigen invloed van M. Van W'oumen heefl ondervonden, gelyk aen welke ge zindheid zy behoorde. De opregle liefdadigheid, de ware menschen- liefde onderscheidt iudeidaed geene opiuien, wan neer hel de kwestie geldl van dienst te bewyzen, van menschen uil den nood le helpen waeriu niel zelden hel ongeluk hun gebragl heefl. Deze beminpelyke hoedanigheid bezat nu M. Van Woumen in den hoogsten graed. Hy was dienst willig voor eenieder, voor den arme als voor den ryke, om dat hy zonder hoogmoed was en een goed herle bezat. Daerotn wierd hy als een ware vader voor alle ongelukkigen beschouwd. Eene moeder had een zoon die in het lol ge vallen was en soldael moest worden. Die zoon kreeg bevel om op te trekken, maer de vader kon hem voorden oogenblik in ’i huis niet missen. De moeder ging dan by M. Van W’oumen, legde hem den toestand van haer huisgezin voor oogen, en vraegde o( haer zoon geene drie maenden uitstel mogl bekomen. Moeder, was het antwoord, ik zal het dadelyk aen den Minister afvragen, zeg aen uw man dal hy gerust zy, en aen uw zoon dal hy goede jongen moet blyven. En M. Van W’oumen zelle zich aen zyne schryf- tafel en schreel als volgt M. de Minister, eene arme ongelukkige vrouw is my daer komen sprekenzy is myne sladsge- noole en heeft een zoon dien zy niel missen kan en die bevel heelt gekregen om onmiddelyk zich hy helleger aen le bieden; als die vrouw voor baer zoon drie maenden uitstel kon bekomen, zou hel een geluk zyu voor geheel dal huisgezin, dat be- stael uit man, vrouw eu vier kinderen. Ik heb haer gezegd dal zy aen haer man moest zeggen dal hy gerust mogl zyn en aen baer zoon dat hy goede jongen moest blyven, om dat ik in de overtuiging beu, M. de Minister, dal gy aen die arme vrouw die gunst niel zuh kunnen weigeren. Hel antwoord op dien brief liet zich niet lang Machten de zoon der arme vrouw bekwam drie maenden uitstel. Eens dal M. Van W’oumen, te Brussel zynde, zich by mntislerTesch begaf om hem de gralieering B0T1KKWJI EEUILLETON VAN T BOTERKUIPJE. van DOOR f I I heeft ge- i maeg en i dikwyls inderbare maeg te achten en ering van ndv apo- ;zer won- BEKENDMAKINGEN. 15 ct. den drukrege.. Bureel Wilgeudykstraet, N-> 50. Voor elk afzonderlyk num* tner, 12 centimeu. zwakke toevalli- of oud, lesmiddel l geneest n. dziekten, duig ge- rken, het liuid en e bodem ócalisclie lid. lecyn wil ke welke Zelfs in eeft ver- als eeue wanneer n aen de f Gallen. ichouwd dettend- erlyk is. tlloway’S ler maeg len voor rachl en tier zyn. ■I bekend asthma,, verstop-. \t, roode soorten aerheid, \emorol- r/’, zeere f yraed, he aen- en aerd. gevoegd. >O cl., oor den »fe»rt>or ie gezond- beroofd is dheid van worden by ide Pillen, lilocds van J gebragte Herstellen ke krac^ gwerking gziekte. de bekend o wonder- Iver voor- en leVer- n, is geen onschat- leze onge- i de ver- ituakkelyk ti zedelyk Zoo vaerdc de Malutina, of liever.zoo ntisvacrde zy er bleef niets van litter over dan eeue met riel omvlochte veloflesch, waet tn ongetwyfehl brandy, wisky of gin ge weest was, en in die flescli stak een papier met de namen van al de Comprachicos. 1NSCHRYVINGS-PRYS. Builen slid, franks. Mel Suppl. S Het Botkrkuiwe verscbytil den donderdag tn geheel blad en den Zondag in half blad. (Vervolg en einde De oude man neemt de konimanilo over de mossel- schelpdie man weel alles, die man weel <lal er een «ttiweder lieerscht," die man weel wal dit onweder is, die uiau weet dal ze allen gaen sterven en binnen hoeveel uren en hoeveel minuten zy zullen sterven, die man weel wat hy weet, die man weel wal by niet weelenfin gy verstoei dit niet, niet waer lezers? Ik ook niet, co toch, ge moet hel ook maer welen. Met zoo een bol van een kapitein ontsnappen de Comprachicos dan ook wel honderd duizeudinael acn de dood. Dit is te verslaeu. De kapitein doet mei bel schipke wat hy wil, maer’t is te lang om le melden onder andere toursde force, veert •--‘try met hel schipke op eene rots om er titel op te varen, weöral is het schipke gered en liet zeilt voort ik weel niet hoeveel bladzyden verre. Dilas niet te verslaeu. Gael me de wind niet eensklaps liggen eu klacrl de lucht niet subiet O|»Vivat ons! loepen de Comprachicos, wy zyu gered, ’l knul is kloek (dal .op den oever achter gelaten, is T niet, zulle.) Gered? Ja, morgen brengen De getransfigureerde reus en kompagnie staen nu voor goed onder pekelT is lyd dat wy naer de antithése den reus, te weien den kleinen, lerug keeren. Lang blyfl dc kleine verlatene hel schipke van bet strand gadeslaenwanneer hy hel niet meer zag, zegt by eindelyk tol zich-zelven waer naerloe mei dat blind peerd? Na alles rypclyk gewikt en gewogen te hebben, zoo als een kind van tien jaren dit gewoon is, besluit hy van menschen le gaen opzoeken. Na lange en overgroole pogingen, voor welke een reus, zelfs die van daer straks, niel bestand zon zyn, gelukl hy erin de duinen der zee te beklimmen, ofschoon de sneeuw wel drie meiers dik ligl. Dan gael hy voort, doch ontmoet op zynen weg al wal het realism van Hugo heefl kunnen droomen, by voorbeeld een opgehangene die onmogelyk kan hangen, en toch hangt; ’i is waer, hy is bepekl cir gevernist, en alzoo misschien blyven zyne lidmaten aen elkander gehecht; hy hangt daer, om de voorbygnngers le verwittigen, even als bier ten lande een stokvisch acn zekere deuren hy hangt er waerschynlyk ook tot vermack van de kracijen en raven, want deze houden hem in menigte gezelschap. De. kleine wordt bang en gael loopen; daer hoort gy nu weer een zuchtliy gael zien en vindt eene vrouw in den sneeuw dood liggen; een levend kind hangt nog aen hare borst; by trekt zynen paletot uil, wikkelt er hel kleintje in en draegt er méé voort. Zoo komt hy te Weimouth aen; aen alle deuren waer- aen hy klopt wordt hy geweigerd, want niemand durft zyne deur openen, zoo hevig is dc koudeuaerschynlyk vreest men dal dc lucht van hel portael zou kunneii be-. Lykrede uitgesproken uit name der harmonie Ste Cecilia, op 22 Mei 1869. EEN NIEUWE ROMAN OM TE GEEUWEN, VICTOR HUGO. De zee is zoo kalm en stil als een wywalervat wanneer er de duivel niel in zit en toch wordt eensklaps hel seliipje lek; en T water stroouil met geweid binnen Nog een kwartier uers.... nog tien minutennog vyl imuulen en de Halutina is in den kabilj.iuwskelder. Ziet mannen, roept de oude, nu zyn wy bakviscliEen Paternoster voor die aen buit eind zyn.... En bel water klimt, klimt altyd, eu hel schipke slaet al meer dan half vol. En de Comprachicos, behalve den kapitein, gaen op hunne knien in T water zitten. De oude ondergael onverwachts eene soort van trans figuratie eu hy wordt zoo groot als een reus. En T schipke zinkt, zinkt immer voort; en juist wanneer zy hunnen Paternoster haltwege waren, zyn al de koppen van dc Comprachicos, die op de knien zitten, onder water Ook de oude slaet reeds in de zee tot aen den band van zyne broekmen moet echter veronderstellen dat deze, sedert zyne transfiguratie, te klein was geworden. Hy heeft den lyd van zynen Vaderons uit tc lezen, maer als hy juist kwaden. Amen, beeft gezegd, ziet men van bem mets meer dan liet lippeke van zyne klak.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Boterkuipje (1846-1871) | 1869 | | pagina 1