Den nagel op den kop
Da nieuwe
Soldatenwet.
Leve ons Katholiek
Dixmude.
De schoolstrijd in Frankrijk
hij zoo geerne tot hun 12 jaar,
Kurieuze Neuze.
afgeschaft.
Deze manier van het leger aan te werven
Dixmude. G. Baeckeroot-Capoen.
Bureel Gazette van Dixmude.
Aanveerd, M. de Opziener, mijne hertelijke
groeten.
Clement LEFEVRE,
Wagenmaker te Framer ville.
Daar hoeft zeker niet veel bijgevoegd opdat
alle brave ouders eenen waren afschrik op
vatten van onzijdige scholen 1 En zou het in
Belgie ook niet een weinig alzeo gaan
Die geerne en vele klapt, doet somtijds
wel ’nen hauwen uiteen, en ’t was nog eens
het geval met den vriend Buyl.
Bij de bespreking der miliciewet in de
Kamers, werd er door de katholieke regee-
ring voorgesteld de leerlingen der zeevaart
scholen voor één of meerjaren uit te stellen,
uit hoofde van hooge studiën die zij niet
kinderen, Maria, Albert, Theresia en Rosa
ten slotte uit de school weg te zenden. De
is in niets tegenstrijdig met de katholieke reden die ge geeft van die zoo strenge verorde-
grondbeginsels. Iedereen is dus vrij deze aan- ning, zou zijn, zooals het schijnt, destelsel-
werving goed- of af te keuren. Sommige matige weigering van gehoorzaamheid aan het
De nieuwe Soldatenwet is gestemd.
De loting is afgeschaft en
een stelsel van een zoon per huisgezin.
De persoonlijke dienst is ingebracht, en de
plaatsvervanging gelijk zij te vooren bestond ontvangen heb, waarin gij verklaart mijne vïer
ievers verre weg aan ’t varen zijn.
M. Buyl heeft van die gelegenheid gebruik
gemaakt om heel serieus weg te vragen dat
de jongens van het schoolschip Ibis ook
zouden vrijgesteld zijn, zoolang zij op dit
schip ingescheept zijn.
Nu ge moet weten dat die jongens slechts
Ziehier een brief die door een werkman,
vader van elf kinderen, gestuurd werd naar
M. Lioubes, opziener der Akademie, in bet
vervangen door departement de la Somme,
Mijnheer de Opziener,
’k Heb de eer u te melden dat ik uwen brief
wijs van den catechismusmaar ’k geloof niet
toch dat ge ’t vierde gebod van God hebt afge
schaft - Eert vader en moeder, Mijne kin-
ders hebben anders niet gedaan dan mij ge
hoorzaamd; ze zijn daarin niet berispelijkals
er een plichtige is, die ben ik. Toch kom ik
juist niet mijne belijdenis vóór u afleggen. Ik
ben katholiek, en ik tracht mijn leven te schik
ken volgens mijn geloof. Na den brief van de
bisschoppen van Frankrijk gelezen te hebben,
wendde ik mij tot den onderwijzer, en vroeg
hem geheel beleefd een handboek, dat veroor
deeld is, uit hunne handen terug te nemen en,
het te vervangen door een ander. Hij weigerde,
’k Beken dat ik zijne weigering niet kan uit
leggen, en dat ze mij leed deed; er zijn inder
daad zooveel werken die door het school-
komiteit goedgekeurd zijn 1 Waarom zoo
pig zich vasthouden juist aan dat boek, dat het
geweten van een godsdienstig mensch kwetst?
Daar ik het vervangen van dat veroordeeld
werk niet bekomen kan, zoo vraag ik, dat
mijne kinderen ten minste mochten ontslagen
worden de geschiedenis van Frankrijk in de
school aan te leeren, daarbij voegende, dat ik
katholieke kamerheeren hebben er voor ge- schoolreglement. Bij het eerste lezen van zoo
stemd, andere ertegen, en van beide kanten een brief, zonder verder uitleg, is men geneigd
hadden zij gegronde reden om
delen.
In vrije zaken mag eenieder zijn vrij ge
dacht volgen. Velen hopen dat de nieuwe wet
na korten tijd alle man zal voldoen. De last en
hunne droeve gevolgen zullen verdwijnen. De toelating de zaak klaar te maken; want de
nu weten waar hen waarheid luidt geheel anders.
Ge hebt reeds vele dingen in de school afge-
(Port d’Armes), waarvan
spreekt
2° En van eene wet te maken die de eige
naars
aan zooveel, en niet meer?
Was er misschien look in den meersch? of
had hij ievers Pieter, Pauwel of Adries
gezien
vraag hunner ouders, de klasse verlaten, om
geene leering te moeten aanhooren, die niet
met de gedachten van hunne f&milien over
stemt. Dat staan uwe verordeningen toe.
Dus, zooals ge ziet M. de Opziener, was
mijne vraag ten volle gewettigd, en toch zijn
mijne kinderen gedurende drie weken met
dat vervloekt boek geplaagd geweest’t was
altijd geschiedenis te leeren, en niets dan ge
schiedenis; voor hen geen rekenkunde meer,
geen aardrijkskunde geen rechtschrijven, de
geschiedenis ofwel strafwerk, met den regel
op de kneukels binst de klas, en blijven na de
klas.
Hadden we hier, of in de nabijheid eene
vrije school, nooit zouden mijne kinderen naar
eene onzijdige school gegaan zijn. Maar het
verheven stadspensioen kan ik onmogelijk be
steden, want ’k heb elf kinderen te kweeken,
waarvan het jongste slechts twee jaar oud is,
en'k ben een eenvoudig werkman, die met
mijnen oudsten den kost verdien.
Wie dan. Mijnheer, heeft u het recht ge
geven, zoo het geweten van katholieke werk
lieden te folteren, te vertrappelen, en hunne
kinders tot verplichte onwetendheid te doemen,
met ze de school te ontzeggen, die door hen en
de lastenbetalers is gebouwd geweest?
Waarom dat verschil in behandelingzoo
veel gemakkelijkheid met de leerlingen der
kollegen, en zulke strengheid met de leer
lingen der Lagere scholenEn dat is volks
liefde, zegt men Ge hoeft mijne vragen niet te
beantwoorden; ’k heb slechts eens mijn
herte willen lucht geven, met u te herinneren
dat de beloofde onzijdigheid (beloofd om de wet
te doen doorgaan), onbeschaamd is overtreden
geworden’k heb willen protesteeren tegen
dat wegzenden van mijne kinderen, onrecht-
veerdig en willekeurig'k heb mijne lieve
kleinen tegen die openbare en officieele laste
ring willen verdedigen.
Ik eindig met te verklaren dat, zoo binnen
korte weken, het verval van 't vadarlijk gezag,
door de voorgestelde wet van den ongods-
dienstigen Doumergue, uitgeroepen is, dat, zeg
ik, ik die wet zal aanzien als tegen de natuur
ingaande, daar geene menschelijke wet de
kinders aan hunne ouders kan onttrekken.
En terwijl ge op uw bureel uwe 10000 fr.
wint met omzendbrieven te sturen naar uwe
opzieners van de Lagere scholen, met de ter
dood veroordeeling te teekenen der nederige
katholieken, zal ik in mijnen werkwinkel
zwoegen en mij afwerken, om het brood voor
mijne elf kinderen en hunne moeder te ver
dienen, maar weet het wel, wat er ook ge-
kop- beuren moge, mijne kinderen zullen de mijne
blijven; ’k heb te veel voor hen mij afgesloofd
sedert 20 jaren, en met te veel liefde, om ze
nu te laten gaan ze zijn mijn eigen bloed; ik
zal ze bewaren van alle vrij metselaarsbedrog,
om hun zelf een voldoende onderwijs te ver
schaffen, en ze in de vrees en de liefde van
God op te brengen, gelijk ik zelf door mijne
hem zelf in de winteravonden de begrippen van ouders opgebracht ben.
dat vak zou geven, ’t Was ’t minste wat ik
vragen kon, en dat me niet kan geweigerd
worden,zou men Peizen; t is ten anderen
kenden onderbreken, of om reden dat zij oclangs toegestaan geworden voor het départe
ment van de Maas, door uwen ambtgenoot
M. de Opziener der Akademie, die te Baarle-
Hertog verblijft. Maar waarom uit ons dépar
tement gaan? Deze toelating geeft ge zelf,
M. de Opziener, voor de kollegien en Middel
bare scholen van de Somme, aan al de kinders
van vrijmetselaars en vrijdenkers. Binst de les
van godsdienst mogen deze leerlingen, op aan-
aan boord van den Ibis
mogen blijven.
Of er gelachen werd in de Kamer met die
dwingt hunne hofsteden te verpachten fameuze vraag van Mijnheer ADOLF?
ARRONDISSEMENT
ning, zou zijn, zooals het schijnt, de stelsel-
goed- of af te keuren. Sommige matige weigering van gehoorzaamheid aan het
beide kanten een brief, zonder verder uitleg, is men geneigd
alzoo te han- mijne kinderen als een slach van opstandelin
gen te aanzien, weerspannig aan alle regel
tucht, opstand en wanorde zaaiend onder hun
ne makkers en gezellen.
Ik wil niet Mr de Opziener, dat mijne kinde-
de onzekerheid van de lotingsdagen met al ren alzoo befaamd worden, en ’k vraag u de
jo o
huisgezinnen zullen nu weten waar hen waarheid luidt geheel anders.
houden en hunne schikkingen op voorhand Oe hebt reeds vele dingen in de school afge-
kunnen nemen; de kazernen zullen goed schafthet kruisbeeld, het gebed, het onder
nagezien worden en de noodige voorzorgen
genomen om de soldaten in deftigheid en
zedelijkheid op te voeden.
Wij wenschen uit der herten dat de wet
den besten uitslag oplevere, en wij zijn over
tuigd dat daar de katholieke kamerheeren al
te samen zullen werken; het alzoo zal ge
beuren; want moesten de liberalen en socia
listen eens de overhand krijgen, dan loopen
wij recht naar het alleman soldaat, maar dat
katholieke kiezers zulks weten te verhinderen
met te werken en te kiezen voor
uwe Katholieke mannen
