Wat ons
te wachten staat
Toel Remi, naar sehole!
Jiet pensioen
-A.XJX* 11 1912.
Nummer 3
|l. BUYL
fl
voor God en
Vaderland.
--
en
En is dat niet reeds TWINTIG JAAR
dat hij zijn pensioen geniet
En heeft hij in dien tijd niet reeds 8.360 fr.
getrokken gratis voor nieten
aan de kiezing, laat het maai’ hooren, rechts
en links wij eischen den vrije» keus va»
school voor onze kinders.
Een christene huisvader.
Wij stemmen voor de katholieken
UIT DANKBAARHEID ieder
een moet bekennen dat ons lands
bestuur duizenden diensten be
wezen heeft aan ’t land en aan de
katholieke kiezers, en in ’t bijzon
der dat onze gekozene hier, voor
Dixmude, Mr Maes. altijd werk
zaam is zoowel voor het algemeen
welzijn als voor de afzonderlijke
belangen van eenieder.
van
In de Kamerzitting van
heeft M. Buy 1 streng verboden nog te spreken
van zijn pensioen van 418 fr. dat hij trekt
als zieke onderwijzer anderszins!
Maar we mogen toch wel eens vragen zeker
DOOR WIEN DAT PENSIOEN BE
TAALD WORDT, en HOELANG HIJ
DAT REEDS TREKT...
M. Buyl heeft wel eens gezegd of laten
zeggen in de Kamers dat hij gestort heeft
voor zijn pensioen.
Maar dat gelooft hij zelf niet hij weet
immers wel, dat hij enkel gestort heeft in de
kas voor weduwen en weezen
Wordt dat pensioen niet betaald door den
Staat, de provincie, de gemeente, ’t is te
zeggen door DE LASTENRETALERS
Alle ware Vlamingen zijn vrije
kristene mannen en
van de geuzen en de dwingelandij
der vrijmetselarij zullen zij nooit
verdragen
Zoo sprak, ’t was in 1881 geloof ik, vader
Wartje aan zijnen zoon Remi. En Remi, al
trekhielen, stapke vóór stapke, trok naar
sehole. Het was met geene liefde, men zag
dat aan geheel Remi’s doeninge,
En ’t en was ook met geene liefde dat
War ij e zijnen Remi naar sehole zond, naar
die sehole. Maar wat wilt gij eraan doen?
Wartje zat met zijn kot vol kinders, het wijf
was maar eene halve,zij stonden wat ten
den "dwang achteren van pacht, en hun huismeester was
liberaal, en, zoo had hij gezeid Wartje, uwe
kinders naar de gemeenteschool, zulle
En Wartje kropte dat op’t Eu wilt niet
gepeisd zijn, zei hij dikwijls tegen zijne sloore
van zijn wijveke; geen meester meer zijn van
zijne eigene kinders! Maar wacht maar tot
dat ik het hoofd boven water heb; Remi en
zal algelijk bij dien geuzemeester naar sehole
niet meer gaan.
Als gij het onthouden hebt, lezers, te dien
tijde waren er veel zulke Wartjes naar de
Vrijdag 8 Maart geuzeschool of op straat en zonder brood!
Met hetzelfde worden wij nu bedreigd,
de liberalen verduiken het nietzijn zij
bovengeen godsdienstig onderwijs meer in
school. Werklieden, ’tisop onzen rugge dat
de slagen zullen vallen. Een rijke liberaal
zendt zijne kinders naar school waar hij wilt,
al ware het naar een nonnekenspensionaat,
omdat het onderwijs daar best gegeven is,
maar wij, werkmenschen, omdat wij arm
zijn, wij en hebben den vrijen keus van school
niet. Maar wij zullen ons verdedigen, niet
waar, christene werklieden, en wij zullen ons
recht eischen, ons volle recht. Geene achter
blijvers, geene onverschilligaards, maar
werkers en durvers. En is er hier of daar nog
een die slaapt, wij geven hem eene felle
schudding en maken hem wakker. Van nu tot
Van alle kanten komen er goe nieuws-
maren over den aanstaanden strijd van 2 Juni.
Liberalen en kartellisten komen in vele
plaatsen overeen gelijk honden en katten.
Vérstokte liberalen twisten onder malkaar en
socialisten zijn waar hier, waar daar verdeeld.
Vele liberalen met gezond oordeel begaafd
zeggen luidop dat zij geen gemeens
meer willen hebben met mannen gelijk
VANDERVELDE die onze geliefde en
onverschrokkene missionarissen willen doen
doorgaan voor baanstroopers en menschen-
tergers met BUYL die de inrichters en
voorstaanders van Onderlinge Bijstanden en
Mutualiteit, mannen van opofferingen, ware
Volksvrienden, wetens of onwetens, bekladde
als uitbuiters en geldopstrijkers, met MAS
SON die liever Turken, ketters, joden en
schimastieken zou herkennen dan de katho
lieke zedenleer...
’t Is hetgeen zij op Zondag 2 Juni zullen
onthouden.
Wat de katholieken aangaat, Walen zoo
wel als Vlamingen geven malkaar de hand,
zijn eens van gedacht en eens in werking
’t Zit goed 1 Wij moeten en wij zullen
zegepralen.
Wij lezen in het socialistisch blad Le
Peuple
Indien het socialisme in alle landen de
Commune van Parijs viert, ’t is omdat die
herinnering zijn geloof versterkt, zijn doel
kenbaar maakt, den geest van opstand
vermeerdert en eenen band steekt tusschen de
moorderijen van de jaren 1871 en onze
hedendaagsche werking en de aanvallen die
wij bereiden voor de toekomst.
Omdat wij op politiek gebied met de
liberalen medewerken, sommige liberalen ge
baren te gelooven dat wij stiller geworden
zijn; dat^wij tot die laatste middels niet
zouden willen komen. Dit is kinderachtig
bedrog en een ijdele droom. Wij blijven wat
wij allijd waren; de liberalen moeten ons
nemen gelijk wij zijn; wij zijn van dezen die
hun nooit en laten vangen.
Verleden week vierden de socialisten te-
Antwerpen de herinnering van de Commune
van Parijs en De Werker hun orgaan,
zegde aan zijne lezers dat die plechtigheid
een strijdkarakter had en dat zij er nuttige
voorbeelden gingen in zien.
Die Commune van Parijs was een oproer
van de socialisten van dien tijd, oproer die
hun korten tijd het meesterschap gaf in
Frankrijk.
Al bet goed der kerken,
het goed der rijken,
de bezittingen der burgers,
werden verbeurd verklaard en gestolen
Honderden priesters, rijken, burgers
werden gedood, ’t Was een tijd van diefte
brand en moorderijen, een der akeligste
tijden dat Frankrijk beleefde.
Wij staan in België dus voor hetzelfde ge
vaar als Frankrijk in 1871. Weldenkende
liberalen willen het niet gelooven en zegge»
wij zullen later zien. Later, zal te laat
zijn.
Een Fransche schrijver verwittigde zij»»
tijdgenooten door de volgende reken
Het socialisme of de roode republiek dat
is een en hetzelfde, het zal de driekleurig»
vlagge wegnemen en ze vervangen met d»
’t Zit Goed!
u
- I
