Druk. - R. DEBYSER, Leegeweg 23 Diksmuide Tel. 239
me thud: n tan
Diksmuide,
eens en
DE. VUILKAR OP ROHDE.
De vuilkar dat is de liberale associatie, de Pachter
teekent als Voorzitter.
In een briefje, van welks inhoud elk rechtgeaard
mensch braakt, mies: hij bekend te verzaken aan iedere
propaganda, daar deze niet strookt met den ernst van
den toestand.
Ons pamflet KOMT ER OORLOG? lag hem
echter zoo zwaar op zijnen blauwen lever, hij kon er
absoluuts niets op weerleggen, dat hij naar de oude
liberale methode moest grijpen, en verraad, de Koi.ing
en Belgie samen moest mengen om de aandacht op zijne
armtierige associatie en zijn onbenullig persoontje te
trekken.
Inderdaad op het oogenblik dat iedereen den adem
ophield, om maar de minste glimp van hoop, door de
radio meegedeeld op te vangen, waagde de Diksmuidshe
avonturier het, te spreken van loensch gestook, op
opzet van ’n vreemde krijgslustige mogendheid op touw
gezet.
We kennen reeds enkele manieren en
den voorzitter der liberale associatie van
Hij had gehoopt dat de wereldbrand eens en voor
goed zijn land der droomen zou verwezentlijkt hebben.
Een grooten hoop jonge mannen vertrokken, eenige
dekoraties afhoren vin zijn vrienden, daarmee para-
deeren, en dan in ’t een komiteit of ’t ander ’n beetje
vriendelijk of toeschietelijk zijn, enleve het
Vaderland, leve de Koning roept Daenens. maar
verdedigen, dat is voor ’n ander. Hijzelf kan daar niet
tegen, daar deugt hij niet meer voor! Waarvoor deugt
hij ten andere nog, tenzij om voorzitter te blijven van
de uitstervende vuile liberale associatie van Diksmuide
Hij is trouwens niet alleen, in die associatie met zijne
gemeene uitlatingen.
’N liberaal kandidaat, ter elfder ure opge:aapt om
den hoop te vervullen, kletste op café zoodanige Gods-
tergende spreuken erdoor, dat zijne eigene vrienden
dachten hem ’n muilpeer te geven.
Inderdaad, hij verklaarde op 30 September 11. dat
men Chamberlain en Daladier moest ophangen, om die
schoone gelegenheid niet gebruikt te hebben, met. n en
schoonen oorlog Hitler en Duitschland van de wereld
weg te vagen.
Hoort ge ’t ouders van soldaten, vrouWen van sol
daten, om de liberale vaderlanders plezier te doen, om
hunnen Hitlerhaat bot te vieren, mochten de jonge
lijven van Uwe mannen, van onze jongens, dienen als
schietschijven op ’n Europeesch slagveld.
Als die kwibus goesting heeft van te vechten, we
zullen hem gratis ’n kaarte bezorgen voor China, hij
kan daar gaan helpen: maar ja ’t is waar! ’t Is ook ne
liberalen held! hij is ook al te oud, ’t zijn de jonge die
het moeten doen.
Wij Vlaamsche Nationalisten, willen met ieder
volk in vrede leven, en wenschen ons buiten elk
konflikt te houden.
WIJ WIHHEH HET I
Wat is er sedert 1932 in de geesten van ons Volk al
niet veranderd!
Uit den smeltkroes der verwarring welke in 1931-32
het Vlaamsch Nationalisme dreigde te verstikken, ver
rees zuiverder en sterker dan ooit voorheen over het
Vlaamsche land één enkele strijdformatie, het
VLAAMSCH NATIONAAL VERBOND (V. N. V.)
Deze kampformatie onder de leiding van Staf DeClercq
vereenigde alle Nationaal-bewuste en strijdende
Vlamingen op een nieuw programma, dat Nationaal en
Sociaal volledig is: de Nationaal Solidaritische orde in
de Vlaamsche zelfregeering.
De Wetgevende verkiezingen van 1936, plaatsten
het Vlaamsch Nationalisme in het middenpunt van de
openbare belangstelling, in zoover dat de oude partij
katholieke formaties er in de eerste plaats den weerslag
van ondervonden, en in al hun voegen aan het kraken
gingen.
Afgezien van al de financieele ongelukken en schan
dalen zooals C. I. L-, Boerenbond en devaluatie e. a.
waarin vele vooraanstaande katholieke voormannen zijn
ondergegaan, (zie Vandevyvere, Brusselmans enz.) is
de oude katholieke partij doodgegaan onder den druk
van de voortschrijdende Vlaamsch Nationale en Kristen
Solidaritische gedachtenstroomingen.
Het volstaat de Staats-katholieke bladen te lezen, of
de Staats-katholieke voormannen tegen mekaar te
liooren losvaren om zich een meening te vormen over
de hopelooze ontreddering en verwarring die thans de
katholieke partijen uit mekaar rukken.
Daartegenover staat het V. N. V. als ’n aaneenge
sloten falanks, bereid de besten van ons volk op te
leiden tot volwaardige mannen, ieder op de plaats hem
aangewezen, met de taak het volk, ONS VOLK te
dienen en op te richten uit het verval en de onver
schilligheid waarin het dreigde ten onder te gaan.
OVER OUTER EH HEERD
De katholieken gaan dus in beroep nog voor de ver-
oordeeling, dat doen enkel dezen, die overtuigd zijn
veroordeeld te worden. De kiezers en kiezeressen van
Diksmuide zullen niet malsch zijn in hun uitspraak.
Inderdaad, volgens hun strooibriefje, leggen de
katholieken de schuld van den broederstrijd in Spanje
op den rug der Nationalisten, wanneer ieder wel
denkend mensch weet, dat het juist de nationalisten
zijn die in Spanje vechten en strijden voor OUTER
EN HEERD.
Het moeten trouwens nationalisten zijn, want de
goedzakkige katholieken strijden niet, zij teeren enkel
op verworven macht en oude rechten.
Het zullen trouwens in Spanje staatskatholieken zijn
zooals hier:
GROOTE SCHREEUWERS
KLEINE WERKERS
Meteen behouden wij ons het recht voor den schrij ve
laar van dat beroep, nog verder onder handen te nemen
en hij moet niet komen weenen als hij eens flink door
elkaar geschud wordt. Wij zullen hem ook op zijn
PLICHTEN wijzen.
Dat hij ijvert voor Outer AKKOORD!
Maar den Heerd. zie dat is den ONZEN!
Die brengen wij in orde.
