Koninklijk Bezoek
w Hel Wentelen ïan den Tijd
C. I. D. gezonden om er alle speciale wa
pens der infanterie te leeren. (Belgische en
Duitsche grenaden, machiengeweeren en
grenade werpers). Doch in 5 weken ben ik
terug bij Jéröme; sedert wij tot de hooge
waardigheid van korporaal eerste trap of
staat der militaire hiërarchie gestegen zijn,
zijn wij weer in dezelfde sektie.
*1jjjer 0p ons kantonnement, midden 't veld
kwam de koning een bezoek brengen aan 't
bataljon. Niemand geloofde 't eerst. Maar 't
was toch zoo. Hij kwam gewandeld door de
dreef, lang, gestatig doch met een vriendelijk
wezen Hem eigen, 'k Stond op loer en
knip, 'k had hem, of liever zijn beeld in mijn
kodak. Hij had 't gezien en kwam recht op
mij. Door mijn Majoor voorgesteld, drukte
ik hem de hand, na gegroet te hebben. Na
eenige woorden gewisseld te hebben, heel
eenvoudig bezocht hij 't kantonnement
eerst beneden in de schuur, aan den
ladder op naar boven, soort kiekenladder,
hoe dat hij niet kraakt. Maar neen hij
kroop door 't gat en was den zolder binnen.
Ge ziet van hier «tableauhoe de jon
gens keken. Dit bezoek gedaan sloeg hij een
oogsken in de keuken en danis 't geloof-
lijkop vraag van mijn Majoor kwam een
tasje koffie nutten. Hij rookte een goe
cigaar... en wat gepraat, zoo onder een, trok
hij heen. Ja, dat duurde al veel langer of dat
ik het u vertel. Wat eenvoudig, nederig
mensch. Spijtig dat niet iedereen hem zoo
kent, hij zou rijzen in achtingEn hij
sprak goed vlaamsch.
P. S. De koffie werd ingeschonken door
Jeremie Patfoort.
Drukkerij, Alexis DE CARNE, Stavele
^Wat dunkt u van de wereld? hij wordt nog al
aa.wig dooreengeschud niet waar? 'k Heb mij
dikwijls afgevraagd welken indruk de groote ge
beurtenissen der middeneeuwen moesten maken
op t gemoed van de toen levende menschen mij
docht dat die daarvan doorschokt moesten we
zen, doch nu dat men de heeie oude wereld over
hoop gooit en stillekens aan princiepen op tafel ge
bracht worden wier verwezenlijking alle huidige
staatsvormen en politiek verandering zou zijn nu dat er
klaarblijkelijk een nieuw tijdperk in de geschiedenis
wordt, nu brengt dat onder de menschen minder
opschudding en schokking teweeg dan vroeger een
diefstal door de bende Pollet in de streek bedreven.
En zelfs wij, die ons een beetjen gestudeerden
moeten noemen, wij zijn zelf bijna zoo ongevoelig
geworden aan die wereldsidderingen, dat wij dat feit
enregistreeren even koel als trokken wij een blaad-
jen af van den kalender.
Rusland: 't primitieve land dat in een sprong,het
meest modern wil worden, hoe kan het andersde
wet der reactie blijft bestaan, de elementen uit het
volk, het straat-element uit Petrograd gaat tot het
uiterste, gelijk in alle revolutiën en in dat land van
impulsieven zal het uiterste ook zegevierenmaar
wonder samen met de revolutionnaire straat-ele
menten uit de grootstad die de republiek willen,
maar verlangen dat ze uniaire blijve, omdat ze,
de heerschers zijn, liever over velen bevel voeren
dan over weinigen, zullen in de provinciën de nei
gingen tot onafhankelijkheid weer oplaaien en de
ras- en streekelementen naar vrijheid hakenuit de
worsteling van beide strevingen zal een nieuwe
staatsvorm geboren worden, "een federatieve Repu
bliek eene vereeniging van streekrepublieken. Kon
den zij de Zemstvos die aloude inrichting, als rug
kolom van hun nieuw bestuur gebruiken. Er valt te
bestatigen dat Petrograd een kleine afzonderlijke
staat wordt, met leidenden invloed. En als ik over
het Comité des ouvriers et des soldats lees, dan
komt in mij steeds het beeld der dwingelandij van de
wevers in 't Gent van Van Artevelde voor de oogen.
Hoe zou ik willen in dat land zijn, om er de ge
leidelijke ontwikkeling en 't spel der verschillende
elementen te kunnen nagaan, het verschil der
groeiing vast te stellen in de nijverheidstreken en
de landelijke provinciën, den strijd tusschen de oude
invloeden der grondbezittende familiën en de mo
derne gedachte die als schuimwijn 't hoofd der boe
ren op hol brengt, de kwestie der grond verdeeling
waar de zelfzucht vrijen teugel heeft, de wijzingen
die 't straat-element brengt in de klaarziende naar
de oude regels gevoerde politiek van de Douma-
- regeering.
Mooi als een kreet uit een antieke rede vond ik
Milioukoffs phrase:Quandj'ai lu sur vos étendards
les inscriptions de A bas Milioukoff j'ai eu peur,
non pour Milioukoff, mais pour la Rumé».
De toekomst hoort, naar mij dunkt, aan de fede
ratie als staatsvorm, 't zij er een vorst of een presi
dent het voorzitterschap waarneemt. Nieuwe tegen
strijdigheid de oorlog vergt centralisatie,%verster-
king van de staatsmacht, vooral van de uitvoerende
macht, en hoewel sommigen die versterking ook na
den oorlog willen behouden en zelfs vermeerderen
(zie en sommige artikels uit Journal de Ge-
nève is de strooming door democratische en ras
invloeden gedreven naar de decentralisatie, naar
het federcalisme ook bij ons.
Alle inlandsche invloeden en kwestiën daargelaten
(alhoewel die zaken veel verhaasten kunnen) zal de
bestuurlijke scheiding vroeg of laat gebeuren onder
federatieven vorm, gelijk ze in Engeland plaats grij
pen zal. Ik weet wel dat de publieke opinie daar nu
tegengekant is, doch ze zal meegesleept worden
door den Europeeschen drang. Wat nu door velen
als anti-nationaal veroordeeld wordt, en met zekere
reden vermits het tegen de hedendaagsche opinie
ingaat, zal later als nationaal opgeheuveld worden.
Laat de tijd maar werken. Ik wil hier geene goed
of af keurfng uitspreken, ik tel slechts va%t.
