DRIJFZAND S VOORSCHOTTEN AAN ONZE LEZERS de regiering weigert Leopold akkoord omtrent het aanstellen van een Commissie van Juristen De Motorbrand stoffen blijven gerantsoeneerd ZATERDAG 29 JUNI 1946. BESTUUR EN REDACTIE: Gasthuisstraat 19^ PRIJS PER N' 2 FRANK 1® JAAR. Nr 4. Telefoonnummer POPERINGE 9. Postcheckrekensnsr Sansen Gebroeders 47.63.60 POPERINGE Prijs voor 't Abonnement: Tot Nieuwjaar 50,fr. KATHOLIEK WEEKBLAD VAM WESTVLAAMDEREM DE SCO^STOSICWESTSe BUITENLANDSCH OVERZICHT ZAL LANGS DE RADIO TOT BELGIE SPREKEN DE VOORZITTERS VAN KAMER EN SENAAT BIJ EERSTE MINISTER VAN ACKER De reeds uitgedeelde rantsoenzegels voor Juli ongeldig DE REGEERING WEIGERT NAKLANK KONINGSBETOQGINS TE KORTRIJK I ntimidatie-poli Hek uit te betalen aan voorrang hebbende Getessterden TERMIJN TOT INDIENEN DER DOSSIERS MET ZES MAANDEN VERLENGD HET AFSCHEID VAN DEN EX-KONING ir«wy*.ri^awwwMWW»A£S' t£ Men abonneert zich op alle post- Pj kantoren van 't land, of bij I SANSEN GEBROEDERS g. Gasthuisstraat 19, jgj POPERINGE rostcheckrekening 4763.60. J® Zondag 30 Juni zullen te Luik de sluitingsfe-estelijkheden plaats heb ben van de H. Sacramentsfeesten. Volgens esn uit Rome ontvangen telegram zal Z. H. de Paus op Zon dag 30 Juni voor Radio-Vatikaanstad het woord voeren tot de Belgen. De toespraak zal te 12 uur of te 6.4-5 uur gehouden worden. Voor de e-rst-e maal zal de Paus zoodoende voor de micro een rede houden, die speciaal voor ons land bestemd is. Deze toespraak zal door alle Bel gen met vreugde en eerbied beluis terd worden. De ministerraad heeft besloten tot nadere schikking, de rantsoeneering van de motorbandstoff-en in voege te houden. Deze rantsoeneering omvat twee maatregelen: 1) de beperking van het aantal tot het verkeer toegelaten motor-rij- en voertuigen; 2) de beperking van de, aan- elk motor-rij- of voertuig toegekende hoeveelheid brandstof. Diensvolgens blijven de verkeers- vergunningen en brandstofbons in voege, evenals de reiswijzers en de werkboekjes. Ilc zal altijd weigeren mee te i werken aan een strategisch plan dat tegen Rusland gericht is. j Maar indien de ijzeren gordijn van Stettin tot Tirana blijft be staan dan zal Europa in twee kampen verdeeld worden en een nieuwe oorlog zal hieruit vol gen... Zoo sprak Bevin gedurende een uur en twintig minutenen alle afgevaardigden begrepen dat de schuld niet bij Bevin maar bij Stalin en Molotov ligt indien de toekomst thans zoo somber is. Als één man stemde het con gres het vertrouwen in zijn Mi nister van Buitenlandsche Zaken. Sterk door dezen steun en steu nend op de breede sociale politiek waarvoor Attlee de goedkeuring gekregen had keerde Bevin terug naar Parijs, gereed om elk Sov- jelverwijt den kop in te slaan. WEG MET DE COMMUNISTEN! De stemming die na de speech van Bevin plaats greep was dan ook het normaal uitvloeisel van het vertrouwen dat men in Attlee en in hem zelf gesteld had. Hoe zou men de communisten in de partij kunnen toelaten wan neer de Labourregeering toch be zig was met den Engelschen ar beider een levensmogelijkheid te geven die geen enkele Sovjet werkman de zijne mocht noemen en wanneer het vastgesteld was dat de Engelsche communisten mede verantwoordelijk waren voor de moeilijke betrekkingen van Groot-Brittannie met Rusland. De aanvraag van de commu nisten om in de Labourpartij op genomen te worden werd dan ook met een overweldigende meerder heid afgewezen: 2.678.000 neen- stemmen tegen slechts 468.000 ja- stemmen. Stalin en zijn Sovjet-sanhedrin kunnen er een puntje aan zuigen en inzien hoe dwaas ze zijn wan neer ze voorwenden dat alleen het communisme het geluk aan de arbeiders en den vrede aan de wereld kan brengen. En ook onze Belgische socialis ten mogen van hun Engelsche confraters leeren hoe men de communisten moet behandelen. V. WESTERLINCK. EEN KLEINE BAD STAD De bekoring is groot om U deze week reeds te spreken over de Conferentie van Parijs waar reeds heel wat gebeurd is, maar aan gezien ze nog steeds voortduurt zullen we ons ongeduld nog lie ver wat op de proef stellen, want het is gevaarlijk het vel van den beer te verkoopen vooraleer hij geschoten is. Op de geschiedenis vooruitloo- pen en voorspellingen doen is ook niet van het beste, vooral niet wanneer het om zulke belangrij ke gebeurtenissen gaat. In plaats van dan ook met V in de conferentiezaal van het Palais du Luxembourg te Parijs binnen te dringen, gaan we lie ver een stapje wandelen aan het strand te Bournemouth. Bournemouth is een kleine stad aan de Zuidkust van Engeland, een vijftigtal kilometer ten'Zuid- Oosten van Southampton. Het weder is in Engeland al niet veel beter dan bij ons en op het strand is het er bijgevolg ook niet zeer druk. Te Bournemouth zijn er trouwens nooit erg veel toeristen. De oningewijde bad gasten waren dan ook zeer ver wonderd wanneer ze voor een veertiental dagen plots een groo- te massa nieuwe toeristen zagen toekomen. Die toeristen waren echter geen gewone maar politieke toeristen. Het waren de 1.179 afgevaardig den van de Labourpartij die hier het congres van hun partij kwa men bijwonen. De inwoners van Bournemouth wisten dat. Het was ten andere voor hen geen nieuwigheid. Zij herinnerden zich het jongste congres van 1945 waarop de La bour af gevaar dig den niet alleen de overwinning in Europa gevierd hadden, maar tezelfdertijd reeds geklonken hadden op de over winning die ze ongetwijfeld bij de volgende verkiezingen zouden behalen. Ze herinnerden zich ook het historisch congres van 1940 waar op de Labour het voorstel van Churchill aangenomen had om, samen met de Conservatieven die toen aan het bewind waren, een regeering van Nationale Unie te vormen. En ze herinnerden zich al de vorige congressen, want sedert jaar en dag is Bournemouth het onveranderlijk rendez - vous van de afgevaardigden van de Labour partij. Zoo wordt een kleine stad be roemd, zonder dat hiervoor schijn baar eenige speciale reden be staat.Denk aan Stresa, aan Lo carno, aan Yalta, Potsdam, enz., enz... allemaal plaatsen die hun algemeene bekendheid uitsluitend te danken hebben aan een be paalde politieke gebeurtenis die er plaats greep. Zoo is ook Bournemouth thans algemeen bekend omdat hier voor een veertien dagen dat congres plaats had en dat dit congres van groote beteekenis is voor de ver dere geschiedenis van Engeland en van de wereld. Tijdens dit congres werden in derdaad drie zeer belangrijke be slissingen genomen: de politiek der nationalisaties werd goedge keurd; Betiin kreeg het volle dig vertrouwen; de aanvraag van de communisten om bij de Labour aan te sluiten werd met klank verworpen. Laten we die drie punten eens wat van dichter bij bekijken. DE NATIONALISATIES ledereen weet met welk een groot succes de Labourpartij de jongste verkiezingen in Engeland gewonnen heeft. Men kan ge neigd zijn dit met continentale oogen te bezien en te zeggen: Ja, dat is de onvermijdelijke ver schuiving naar links die op nood zakelijkerwijze op eiken oorlog volgt, maar dat zal ook een liedje van korten duur zijn. We zullen trouwens hetzelfde zien gebeuren als na den vorigen oorlog: na korten tijd zal Attlee de vlag moe ten strijken omdat ze de geld machten den baas niet zullen kunnen. Het is mogelijk. Maar eerst zien, zei de blinde. Want deze keer heeft de Labour de moei lijkheden voorzien. Zij toeet bij ondervinding hoe moeilijk het is een land doorheen een na-oorlog- sche periode te laveeren. En ze lieeft aldus geredeneerd: Als spe ciale machten tijdens den oorlog verantwoord zijn TIJDENS den oorlog, dan zijn ze het ook ON MIDDELLIJK NA den oorlog aan gezien de moeilijkheden minstens even groot zijn. Attlee heeft dan ook van bij den aanvang van zijn regeering volmachten gevraagd voor vijf jaar om op het gebied van ravi tailleering en economie de noo- dige maatregelen te kunnen ne men. In het kiesprogramma nu van de Labour stond uitdrukkelijk dat het in Engeland moest gedaan zijn met het kapitalistisch regi me en dat voortaan het welzijn van de natie den voorrang moest hebben op de belangen van be paalde groepen. De practische formuleering van dit laatste be ginsel luidt: nationalisaties. Laat U nu door dat woord niet afschrikken, want zooals de La bourpartij geen socialistische par tij is zooals de onze, zoo zijn de nationalisaties die zij doorvoert ook geen marxistische realisaties zooals men dat bij ons zou willen. Ze zijn de verwezenlijking van een gezonde sociale rechtvaardig heid. De conservatieven voeren ech ter een geweldige oppositie en trachten op alle mogelijke ma nieren de geleide economie die de travaillisten uitbouwen te rem men. Daarom zette Attlee te Bourne mouth nog eens de principes uit een en toonde hij aan wat zijn regeering reeds verwezenlijkt had. Geheel het congres drukte op- nieuio zijn vertrouwen in de re geering uit, zoodat Attlee en zijn medewerkers, door de meerder- HEER ATTLEE Engelsch Premier heid van het Engelsche volk ge steund, in dit oude moederland van de democratie thans sterk staan, om ook de eersten echten sociaal-democratischen staat uit te bouwen die de Russische dic tatuur van het proletariaat zal beschamen omdat ze de sociale rechtvaardigheid aan de politie ke vrijheid zal weten te koppelen. DE BUITENLANDSCHE POLITIEK De zwaarste brok van het con gres was echter de rede door dhr Bevin, Minister van Buitenland sche Zaken, uitgesproken en de moties die hierop moesten volgen. Dhr Bevin wist in het parle ment reeds de algemeene instem ming voor zijn politiek te winnen, en op de eerste Conferentie te Parijs kon hij tevens steunen op de goedkeuring van al de Domi nions, want tezelfdertijd als de vergadering met Byrnes, Molotov en Bidault doorgingen, waren te Londen ook de Eerste Ministers van Canada, Australië, Zuid-Afri- ka en Nieuw Zeeland bijeen. Zij vertegenwoordigden het Britsche wereldrijk en zij steunden Bevin onvoorwaardelijk in zijn kracht dadige politiek. Maar er werd gefluisterd, ge schreven en luidop verkondigd, in Engeland en vooral in het bui tenland dat Bevin meer succes had bij de conservatieven dan bij zijn eigen partij. En dat was tot aan het congres van Bournemouth ook eenigszins waar. Er heerscht inderdaad in de Labourpartij een sterke stroo ming tengunste van vriendschap pelijke betrekkingen met Rusland. Het is ten andere een van de re denen van hun succes geweest bij de jongste verkiezingen dat de Labour beweerde dat zij, als so cialisten, veel beter met Rusland over de baan zouden kunnen dan de conservatieven van wie men vreesde dat ze een scherpe anti- Sovjet politiek zouden voeren. Na één jaar Bevin-politiek nu kwam men tot de vaststelling dat de betrekkingen met Rusland steeds slechter en slechter werden, en meerdere afgevaardigden waren geneigd de schuld hiervoor aan Bevin en niet aan Stalin te wij ten. Dhr Zilliacus dreef het zelfs herhaaldelijk zoo ver in het week blad The New Statesman and Nation de regeering openlijk om haar buitenlandsche politiek aan te vallen. Zoo ging men vertellen dat er in de Labour een uiterst linksche vleugel was die niet met Bevin accoord, was. En dat bleek ook waar te zijn, want op het congres te Bournemouth liep het al spoedig in het woord dat een motie van wantrouwen tegen Be vin zou voorgesteld worden. Maar de gewezen syndicalist en transportarbeider wist zijn slag thuis te halen! Zijn rede duurde een uur en twintig minuten en wanneer hij zich neerzette rees heel de zaal recht om hem uit bundig toe te juichen. Bevin kan naar Parijs teruggaan en aan Byrnes en Molotov triomfantelijk verklaren dat hij niet alleen door het Empire en het parlement, maar ook door de arbeiders van Engeland onvoorwaardelijk ge steund werd. Hoe had hij het gedaan ge kregen? Wel heel eenvoudig met de taal van het gezond verstand te spre ken. De motie die vraagt de vriendschapsbanden met Rusland nauwer toe te halen is zeer on schuldig. Wat me minder aan staat is het feit dat ze blijkbaar wil zeggen dat ik tot nog toe mijn best niet gedaan heb om dit re sultaat te bereiken... Laten we even in het verleden terug gaan... Ik heb de interventiepolitiek van dhr Churchill, die we nu beta len, tegengewerkt... (spreker doelt op de pogingen van Churchill om na den vorigen oorlog het Sovjet regime omver te werpen)... en al den dank die ik ervoer gekregen heb ivas een poging vanwege de communisten om het syndicaat dat ik gesticht had te verdeden... Thans moet ik herhalen dat de ergste vijanden van de Russische vriendschap juist onze commu nisten zijn... Ik heb te Moskou aan Stalin aangeboden ons vriendschapsver drag viet 25 jaar te verlengen. Hij antwoordde mij dat er iets moest veranderd worden in het verdrag. Ik heb hem gevraagd wat hij verlangde doch kreeg geen antwoord... Wat kan ik meer deen?... Ik heb gesprekken gevoerd met den Russischen Am bassadeur, doch zonder resul taat... Wij willen handelsbetrek kingen aanknoopen en Sir Staf ford, Cripps stond met een vlieg tuig klaar om te vertrekken. Is hei mijn schuld dat wij geen en kel antwoord ontvangen hebben? leder Engelsch dagblad pu bliceert regelmatig de verklarin gen van Stalin en Molotov. Maar mijn laatste rede in het parle ment werd tot nog toe niet eens in de Russische pers vernoemd. Waarom mag hei Russische volk niet toeten wat er buiten de gren zen omgaat?... Naar aanleiding van talrijke dief stallen van rantsoenzegels, heeft het Ministerie besloten alle zisgels voor de komende periode, met uitzondering van de Nrs 11 en 30, gedateerd 10-7-194(6, ongeldig te maken. Voor de komende periode zullen dus nieuwe zegels door de Gemeentebe sturen moeten worden uitgereikt. Uit dit schrijven bleek dus ckn wil van den Koning cm ge-en duimbreed van zijn positie af te wijken maar om tevens alles te vermijden wat tot een verscherping van d-3 bestaande crisis zou leiden. Het is duidelijk dat, met de aan neming door den Koning van het voorstel door de Voorzitters van Kamer en Senaat gedaan, om door den Koning zelf en den Eerste Mi nister een college van juristen t-e zien samenstellen die ven de dossiers voor en te-gen den Koning kennis zal nemen, elk ander initiatief in- middel had kunnen uitgesloten wor den. Had men alsdus gehandeld dan zou de Koningskwestie in een nieuwe phase. zijn getreden. Maar onze Regeering Van Acker moest zich andermaal onverzoenlijk voordoen. Vergaderd in Kabinetsraad Don derdag avond werd het aannemen door den Koning van het voorst. 1 van de Voorzitters van Kamer en Senaat besproken. Alhoewel men mag aannemen dat dergelijk voorst:I niet zou gedaan geweest zijn zender dat dc Regeeringsleider ervan op de hoog te was, heeft de Kabinetsraad beslo ten niet in te gaan cp h:t nieuwe voorstel ter oplossing van de Ko ningskwestie. Minister Buisseret, in rrrri vrn den Raad, deelde mede dat de sdr.r.e onderhandelingen gebeurd waren bui ten de Regeering om; dat de rv~sc- -ring onmogelijk het voersis! kan tij- treden; dat alleen het Parlement be voegd is tot het instellen vrn een onderzoek; dat die commissie geen voldoening zou kunnen geven en dat d-s Regeering zelf alleen bevoegd is om mededeelingen van den Koning in c ;var.gst te nemen. De Regeering treedt dus onverzoen lijker op dan ooit. Deze beslissing heeft eenige ver rassing gebracht, daar men het te genovergestelde verwacht had. De C.V.P. blijft iniusschsn vast op haar standpunt staan en naar ver luidt zal het voorstel tot het houden van e-cn volksstemming opnieuw blf de Kamer aanhangig worden ge» maakt. Ter gelegenheid van de Koningsge» zind,;- betooging te Kortrijk op Zon dag 16 Juni jl. heeft hét Socialistisch Algemeen Vakverbond een intimida tie-affiche op de stadsmuren van Kortrijk aangeplakt. De titel klonk: Laatste waarschuwing. Maar dit was een grootspraak waar de Koningsgezind:n uit liet Kertrijk- sche zich weinig hebben aan ge- i stoord. Op dia affiche stond end": meer te lezen: «Leopold heeft gedaan... I Zijn verblijf in h-:t buitenland komt hem gcwansrïit voor. H'j bfijve waar I hij is en late ons met ru: Verder klinken de dreigementen: Wij waarschuwen hier zoo de reac- tie zoekt naar herrie, kan ze herrie krijgen. Laat rust waar rust is; zoo- niet komt er roering... En toch is de Koningsgezinde be- iocging te Kortrijk doorgegaan, met waardigheid cn met kracht. Maar van de greotsprakige intimidatie- mannen was er geen enkel te zien. Alles verliep zonder het minste inci dent. De Kortrijksche betoogir.g heeft aldus hei bewijs geleverd dat W-:st- Vlaandsren met een handsvol anti- Koningsgezind-en geen rekening moet houden ook niet ais ze mrt dreigen- de affichen afkomen, j De leuze blijft: Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht! LEVE KONING LEOPOLD III Eïck der Koningsgezinde^ van west-Vlaanderen, van COURTHS MAHLER In overeenkomst met den Uit gever van De Poperingenaar en op aanvraag van tal Lezers van ons blad, zal het vervolg van dat boeiend mengelwerk in «Het Nieuws van de Week» ver schijnen. Aanstaande week zullen wij e>:n korte samenvatting geven van wat reeds verscheen, en dan in de volgende weken eenige bladzijden geven dis- reeds vroe ger overgenomen werden, dit om onze Lezers het vorige goed weer in het gedacht te printen om dan het pakkend vervolg en slot te vernemen. Zoo zullen de nieuws Lezers ook met even veel belangstelling dit boeiend verhaal kunnen volgen. Een aantal Abonnenten die ons blad nu per post onder afzonderlijken band ontvangen, vragen dat wij het noodige zou den doen opdat ons blad hen den ZATERDAG MORGEN zou besteld worden. Het is ons tot en met 6 Juli onmogelijk aan dit verzoek te voldoen. Na C Juli komt die zaak in orde: vanaf 13 Juli zul len alle Postabonnenten den ZATERDAG MORGEN besteld worden. Een weinig geduld dus. Vanaf 1 Juli zal de Postbode aan allen die thans ons blad door de post onder afzonderlijken band ontvangen, een kwijt- schrift aanbieden. Wie dus begeert ons blad verder PER POST te ontvan gen, betale 50 frank (48 2 frank inningskosten) aan de Bode en hij ontvangt ons blad tot einde 1946. Wil het geld, a.u.b., gereed leggen tegen de Bode komt; hij keert geen tweede maal terug. Wie begeert in 't vervolg besteld te worden door een onzer Verkoopers, betale niet aan de Postbode en weigere dus het kwijtschrift. Hij late dan ook niet na, onze Verkooper, die bij hem aan huls komt, ons blad aan te vragen. Aan allen dank en achtingsvolle groeten. DE REDACTIE. Men leest An weemoed én ontgooche ling op het aangeoiclit ven den I'a- li;».?.nscben ex-koning- Timber!->, wan neer hij, even voor zijn gedworgen afreis uit Jtplie, vaarwel zegt aan de army kinderen van li a-me.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1946 | | pagina 1