Zelfs niet voor een...wagon! Wordt het ernst met den vrede DE WEEK IN ONS LAND De Zigeunerkaravaan is daar! HET WEKELIJKSCH NIEUWS Aan onze Posta bonnenten J be: EERSTE ROME-REIS van Monseigneur DEMETS De eerste sneeuw KATHOLIEK WEEKBLAD VAN WESTVLAANDEREN otüwjï: BESTUUR EN REDACTIE: jjj Ssnsen Gebroeders Gasthuisstraat 19, Poperinge Telefoon 9. Postchcck 47.63.60. ZATERDAG 7 DECEMBER 1946. PRIJS PER N': 2 FRANK JAAR. N' 27. BLOKALMANAIC De Druivelcsar, 1947 Boekhandel Sansen-Vanneste Poperinge. PRIJS: 10 FRANK. WIE KRIJGT TEXTIEL- BEVOORRADING? WALVISCH AANGESPOELD MIRAKÜLEÜZE GENEZING TE LOURDES BEVESTIGD Dossiers van Oorlogsschade J GETEISTERDEN OPGELETj DE PAUS OVER OOSTENRIJK KRUISPUNT VAN OOST EN WEST POLITIEKE VRIJE TRIBUNE VAN RADIO-BRUSSEL BUITENLANDSCH OVERZICHT TEXTIELPRIJZEN BLIJVEN GEREGLEMENTEERD DE STEWARDESS Aan onze Postabonnenten in België Wie 56 fr. stort Wie van nu af een abon nement begeert tot einde Juni 1947 ZENDE ONS 6 Fr. A Onze Abonn enten in Frankrijk HOE KUNT Oil ieder week thuis ontveR§est? INSCHRIJVINGSBULLETIJN ABONNEMENTSPRIJS VOOR: België (tot Nieuwjaar!: 6,frank. Belgisch Congo 3,fr. p. week. Frankrijk Holland 3,fr. p. week. Andere landen. 3,50 fr. p. week. WEKELIJKSCH «I ELKEN DAG: Humor - Blijmoedigheid Volkswijsheid - Vroomheid. Te verkrijgen: Bijzondere prijs voor voortverkooper*. WwwwuwaaMWWMfwwwws Het eeuwig spel herbegint^ 't Is nu al weken aan een stuk dat in blauwe en roode bladen het «SCIIOOLVRAAGSTUK» weer naar boven wordt gehaald! Mijn heer Missiaen met zijn rooden confrater Bracops speelt een voor name rol bij deze historie. Zijn antiklerikalisme rijst naarmate zijn populariteit zinkt en zakt. Neutraal onderwijs wil men in ons land! en dat langs de offi- cieeie school. Daar alleen worden de deftige burgers aan den loo penden band gefabriceerd. Def tige en verdraagzame burgers die, lijk Mr Bracops zelf, met sinap- pels gooien naar een der grootste slachtoffers van Hitier, naar de gewezen Bondskanselier Schuss- nigg! Alles werd in werk gesteld om de vrije scholen te kleineeren en hatelijk te maken bij het volk. Alles mislukte'! Want kijkt ge naar de cijfers, dan komt ge voor het feit te Btaan dat hoe langer hoe meer de ouders hun kinders naar de vrije scholen sturen. In een land met gezonde demokratie zou Iedereen zeggen: de vrije school heeft het vertrouwen van de ouders, 't is de plicht van Mr de «Staat» rekening te houden met den wil van de ouders. Maar de demokratie van de hoeren Bracops en Missiaen is absoluut niet gezond. Het is de mokratie op zijn smalst. De foode lap hangt voor de oogen van die heeren, ze willen de wer kelijkheid niet zien, ze willen een GEFORCEERDE werkelijkheid scheppen, langs de wet. De Roode Vaanzelf geeft toe dat ongeveer 60 van de kinders de vrije school bezoeken. Dan spreken we nog niet eens Van VAKSCHOLEN, waar duizen den jonge arbeiders opgeleid wor den om morgen als flinke ge schoolden als ware technlekers hun «man» te staan! In onze provincie hebben wij tal van vakscholen,... vrije! en een paar officieele! De heeren die onze vakscho len uit den booze achten, de lee raars aan die scholen minder be talen dan een sjouwer, aan die onderwijzers en leeraars de we- deruitrustingsbons weigeren, die heeren noemen zich de vrien den van het onderwijs»? Ze zijn ln werkelijkheid de... doodgravers van het onderwijs. Voor middelbaar onderwijs werd ln onze provincie buitengewoon goed gezorgd. Dia inrichtingen, middelbare VTije scholen en colleges, kosten geen cent aan den Staat! De vrienden van het officieel onderwijs vinden echter dat dit een... zuiver misbruik is; een ech te schande is. Daarom werden dan hier in de provincie tal van staats middelbare scholen opgericht, tot Jn Komen en Torhout toe. Het kost natuurlijk geen cent aan de vrienden van het officieel on derwijs»... de «Staat» bouwt, de Staat betaalt de leeraars of be ter... wij betalen; de heeren van het officieel onderwijs laten... ge beuren! Zoo betalen wij twee maal! voor onze eigen kinders en voor die anderen! Vindt ge niet dat het zeer goedkoop is voor de heeren van den... overkant? Waar Wij vakscholen of colleges inrich ten ligt de groote last op ons. *t Is voldoende voot Missiaen en O van een andere meening te *ljn om alle last op de bevolking te leggen. Wel een zeer goêkoope manier om vriend van het onder wijs te zijn!... goêkooper nog dan eerelid zijn van een dorpsfanfare of voetbalclub. Ge dondert en een ander mag afschieten. Dat heet men bij ons... school politiek! Neutraliteit! Wat is dat? Noch koud noch warm, mossel noch visch? In Duitschland schaften de Nazisde vrije scholen af. Al leen de officieele schoolkon aan de kinders de gewenschte staatsburgerlijke opvoeding ge ven. De vrije school was uit den booze... daar werden geen «Nazis» gekweekt. Kent gij 't verloop? Nu zijn er nieuwe meesters In Duitschland. De bezetters zijn er de baas. In de Russische zone kan er geen spraak zijn van vrije scho len. Daar moet men aan den loo penden band... Sovjetburgers fa- briceeren In de andere zones, bij de Ame rikanen, Franschen en Eugelschen hebben de ouders de oprichting van... vrije scholen gevraagd. ZIJ WETEN WEL WAAROM. Zij hebben ONDERVONDEN hoe hun kinderen werden misvormd, zij hebben ondervonden hoe te gen hun wil en wensch, hun eigen kinderen werden groot gebracht, hoe die kleinen moesten haten wat vader en moeder liefhadden, leerden misprijzen wat vader en moeder eerbiedigden en hoog hadden geschat. DIE school ver nietigde wat de ouders hadden opgebouwd. A Wij zouden DIE les niet begre pen hebben? DAT argument hadden we vroe ger niet, maar DIE ervaring wil len we absoluut niet tot de onze maken, wat Mr Missiaen en O er ook over mogen denken. We weten hoe thans met... Sint Niklaas in sommige steden propaganda wordt gemaakt voor de officieele school. Nu wordt breed en mild gegeven! De school, de leerboeken, de gebouwen wor den toch door den Staat... onder houden. En nu schieten de... vrij zinnigen éénmaal in hun beurs! Lokaas? Neen de ouders zijn niet zoo stom of dwaas... De vrienden van het officieel onderwijs mogen we ten dat nu als vroeger, ouders hun kinders niet verkoopen, zelfs niet voor een wagon St-Niklaas- goed. PÉ VLAEMYNCK. Eon besluit van 20 November 1946, houdende regeling van de verdeeling der textielgoederen is verschenen, waardoor het nu wellicht mogelijk zal zijn ook bij kleinhandelaars tex- tielwaren te vinden. Éik fabrikant die op 31 December 1939 werkzaam was, moet, volgens dit besluit, 70 van zijn huidige produc tie aan zijn kliënteel van 10 Mei 1940 voorbehouden. Ieder kleinhandelaar in textielwa- ren die op 10 Mei 1940 handel dreef, bekomt dus, bij zijn toenmalige fa brikant, bevoorrading bij voorrang. Zoo deze fabrikant dus reed' 100 van zijn vooroorlogsche productie bereikt, heeft de kleinhandelaar recht op 70 van zijn bestellingen In 1938- 1939. Dit besluit treedt op 1 December in werking. In Gold Spring, nabij Huntington, werd een walvlscli door de zee aan strand geworpen. Of hij bekijks had! Ge ziet hem hier omringd door de toeschouwers. In 1938 werd de 4-jarige Francois Pascal met bedevaarders uit Aix-en- Provence naar Lourdes gebracht daar het kindje blind was en lam op de vier ledematen. In het genadeoord werd 'het kind plols genezen. Daar deze genezing zich totnogtoe bestendigd heeft werd op 2 Oktober jl. door het waarnemingsbureau te Lourdes deze genezing als mirakuleus aangenomen. -'V - x 1 De geteisterde» moeten hun nieuwe aangiften van oorlogs schade vóór 15 Januari 1947 per aangeteekend schrijven en port vrij insturen (of indienen) bij de Provinciale Directie van. het Ministerie van Wederopbouw, Prins Leopoldstraat 8, te SINTE KRUIS (Brugge). De ge teisterden die een voor schot .of een leaning wensehen te beteomen, worden ook aange spoord hun aanvraag daarom trent zoo spoedig mogelijk in te dienen. Let dus wel op... en houdt deze uiterlijke datuon in t oog. twvwvrs'Yywnswwvi Paus Plus XII heeft Zaterdag bij het Jn entvangst nemen van de geloofs brieven van den nieuwen Ooeten- rijkschen vertegenwoordiger bij den Heilige Stoel, Rudolf Kohlruss, een toespraak gehouden in de Duitsche trial, waarin Zijne Heiligheid er op wee-, dat het door den oorlog zwaar getroffen Oostenrijk een belangrijk E-agveld was waarop de rivaliteit tus schen Oost en West werd uitgevoch ten. «Wij gelooven te mogen denken, dat heden ten dage de oogen van de Croste denkers der wereld meer dan ooit gericht zijn op Oostenrijk, welk land, hoewel het hulpeloos is achter gelaten, van Europeesch standpunt bezien altijd belangrijk blijft. Oosten rijk bevindt zich op dit tijdstip in de linie waar die ontmoeting 'tus- *ehen machtige rivalen, tusschen Oost en West, tusschen reeds geves tigde en nieuwe ideologieën, plaats vindt. DIgr DEMETS TJit "Vervlers wordt gemeld dat een overvloedige sneeuw is gevallen in de streek van Elsenbom, de Baraque Michel en op de hoogten der Arden nen rond Stavelot. De wegen van het hoog plateau zijn met sneeuw be dekt. Voor enkele dagen had ik de gele genheid, Mgr DEMETS te ontmoe ten. Onze lezers,, vooral uit de streek van Moemen, Geliuwe en Kortrijk kennen hem: pas enkele weken ge.e- den werd hij tot Bisschop gewijd, en sedert 'eenige dagen is hij terug in het land, na zijn eerste Rome-reis. Monseigneur, het zou voorzeker de lezers van Het Wekelijksch Nieuws», vooral die uit uw streek, plezier doen, een en ander te verne men over uw reis naar Rome! Meent U? Dan zal ik u ook graag wat vertellen! Het was niet voor m'n plezier dat ik naar Rome ging; maar het is aan alle bisschoppen van de wereld voorgeschreven, na een zeker aantal jaren den Heiligen Vader persoonlijk te gaan verslag uit brengen over het katholiek leven in hun Bisdom. En het is dan ook uit naam van Mgr MORIS, Bisschop van Roseau (Antillen), waarvan ik de hulpbisschop ben, dat ik naar Rome ging. En U hadt een voorspoedige reis, Monseigneur? Voorspoedig, alles samen geno men, toch wel; maar ik raad diege nen die geen verre reizen moéten on dernemen aan, nog wat te wachten! Vooral naar Italië! Van Brussel tut Zürich ging het gemakkelijk pier vlieg tuig: en voor een oud gediende! (On ze lezers weten dat Mgr DEMETS aalmoezenier was bij het invasie-le ger, en dat vliegen voor hem geen nieuwigheid meer is!) Van Zürich tot Milaan ging het ook nog gemak kelijk: per trein; maar toen! U moet bedenken, het treinverkeer in Italië is nog altijd zeer ontredderd. Van Milaan tot. Florence hebben we dan ook ik had als gezel en secretaris E. P. Prosper MEERSCHAUT, Re demptorist, evenals ikzelf, meegeno men eenvoudig van stad tot stad de autotouseen genomen! Dat ram méér tijd maar het was toch zekerder. En van Florence tot Rome, weer trein. Voor den terugkeer hadden we een meevaller: we konden gebruik maken van een sneltrein Rome-Nice, die slschts eens per veertien dagen loopt. Maar als Ik zeg: een sneltrein! Alle bruggen ln Italië zijn gedurende den langzamen aftocht der Duit- schers opgeblazen: de Gealliëerden hebben wel noodbruggen aangelegd, maar dis zijn allemaal op enkel spoor berekend: en u begrijpt, op' een groo te lijn met enkel spoor gaat er dik wijls véél tijd verloren met wachten, ergens op een zijspoor, tot de trein uit tegenovergestelde- richting voor bij is. Daarbij, op al die noodbrug gen moest de vaart verminderd wor den, soms tot 5 kilometer per uur: en zoo werd het gedurig vertragen en weer op gang geraken. We hebben dan ook méér dan een dag en half gedaan over die reis! En van Nioe naar Brussel, Mon seigneur? Weer per vliegtuig. Gedurende den oorlog heb ik véél gevlogen, maar zoo, in vredestijd, is het toch interes santer. Vooral de overvlucht over Zwitserland is prachtig! Die hooge sneeuwbergenOp een gegeven oogen- blik zag ik door het venster aan de e-ene zijde een echt wintertooneel: sneeuw en ijs; en langs de andere zijde, aan den voet van den berg, een vallei in helderen zomerzonneschijn. U hebt gezegd, Monseigneur, dat U eigenlijk gegaan zijt om den Heili- Vader te bezoeken? U hebt dan ook j Z.H. den Paus gezien? Ja, maar niet te Rome. Zijn Heiligheid was op dat oogenblik nog te Castel-Gandolfodat is een buiten verblijf, op een 20 kilometer van Ro me, in de campagra. Eerst ging het niet zoo gemakkelijk: de Paus was daar eigenlijk om wat uit te rusten, en de niet volstrekt r.oodige audiën ties werden dan ook stopgezet. Maar, een missiebisschop, die slechts voor enkele dagen te Rome verblijft! Ik kreeg dan ook een bijzondere adiën- tie den 13 October. En uw indruk over den Paus? Hoe zal ik dat zeggen? De Paus, dat is de Heilige Vader! Geen stijve, hooge en koude verhevenheid die af schrikt, wel neen. De Paus vroeg, ik antwoordde, eenvoudig-weg, zooals ik het meende. We begonnen in het Engelscb, even later spraken we Fransch, om on het einde der audiën tie in het Latijn te vervallen. U weet immers dat onze Paus verschillende talen spréékt? Toen ik te Castel- Gandolfo was, had er ook een open bare audiëntie plaats, en op den- tijd van een half uur, sprak de Heilige Vader in vijf verschillende talen, waaronder ook Poolsch en Russisch! Maar de Paus is ook de bestuurder van heel de Kerk, bekommerd met het heil van do zielen tot in ons ver re eilanden-bisdom. Ik heb daar, in dat onderhoud met den Opperherder, zeer kostbare richtlijnen meegekre gen voor het apostolaat ln onze mis sie. (Zie vervolg 5' blad.) Zaterdag 7 December, te 19.50 uur, spreekt voor de micro van het N.IR., Vlaamsehe golflengte, Heer Advokaat RENAAT VAN ELS LANDE over: «HET STATUUT VAN DE AMB TENAREN IN HET LICHT VAN DE JONGSTE BENOEMINGEN EN BEVORDERINGEN. Dit vraagstuk heeft de®e laatste tijden heel wat stof opgejaagd' en zelfs aanleiding gegeven tot interpel laties in onze Wetgeven de Kamers, tengevolge de willekeurige .benoemin gen tot dewelke onze huidige Regee- ring steeds maar overgaat en waar door verdienstelijke ambtenaren de bevordering niet betamen op dewelke zijn rechtmatig recht hebben'. Stemt duts Zaterdagavond el op N.IJt.-Brussel, te 19.50 uur. «HIJ SLOEG DEN BAL MIS Wanneer sommige lezers tijdens de laatste loeek zullen vernomen hebben wat er te New-York, op de vergaderingen van de Organi satie der Vereenigde Volkeren, al lemaal gebeurd is, dan gaan ze wellicht dit artikel met groot voorbehoud lezen of het maar direct overslaan, zeggende: hij kent er niks van, want verleden week zit hij ons nog voor te pra ten dat er van dat ontwapenings voorstel niks gaat in huis komen omdat een internationaal verdrag over de ontwapening geen zin heeft wanneer tevens geen con trole organisme wordt opgericht dat overal mag gaan kijken hoe het met die ontivapening of be wapening staat, en dat Rusland nooit van een dergelijke controle zal willen hooren. En ivat is er nu gebeurd? Dat voorstel van ontwapening én de controle is er schitterend doorgegaan. Rusland heeft de controle aangenomen en zelfs voorgesteld, terwijl het Amerika was dat tegenstribbelde. Naar de bloote feiten beoor deeld heb ik dus verleden week den bal mis geslagen. Laten we echter niet te vlug oordeelen en eens nader toezien hoe die ontwapeningskwestie ge groeid is. STRTJD OM HET KAMPIOEN SCHAP VAN DEN VREDE Het begon eigenlijk zooRus land kwam met de vraag voor den dag dat de geallieerden de sterk te van hun strijdkrachten zou den opgeven die in niet-vijandige landen verbleven. Deze vraag had in den grond niks te zien met een echte zorg om den vrede, maar was klaar blijkelijk bedoeld om Engeland in een lastig parket te brengen en ook de Vereenigde Staten. Beide Angel-Saksische landen hebben inderdaad militaire afdeelingen in Griekenland, Egypte, de Rhilipij- nen, China en elders. Moest het nu uit de opgegeven cijfers blijken dat de EugeUchen of Amerikanen op die punten veel troepen liggen hebben, dan zou den alle communistische partijen over geheel de wereld een huil concert aangeheven hebben te gen die conservatieve reaction- nairs die vrije landen onder hun juk houden. Bleek het integendeel dat de Angel-Saksers in die lan den slechts over een geringe mi litaire macht beschikken, dan zouden diezelfde vijfde colonnes niet geaarzeld hebben onmiddel lijk burgeroorlogen te ontkete nen. Ex-vijandige landen en landen zooals Polen, die als doorgangs gebied gebruikt worden zouden natuurlijk niet onder den maat regel vallen. Groot-Brittannië en de Ver eenigde Staten hebben dit spel dan ook doorzien, en hebben on middellijk een tegenvoorstel ge daan waarin gevraagd werd dat ook de getalssterkte van de troe pen in de bezette gebieden en de doorgangslanden zou opgegeven worden. Rusland was ook hierop accoord. Dan was er echter nog een moeilijkheid, die van de troe pen in eigen land. Ook die opgave moest volgens Engeland en Ame rika worden gedaan en terecht, want hoe gemakkelijk ware 't niet een moeilijkheid: die van de troe pen uit Duitschland, Polen en den Balkan terug te trekken binnen weinige dagen, om ze dan, na de opgave en de controle weer naar hun huidige pleisterplaatsen te rug te sturen. Voor Engeland en Amerika die al hun troepen over zee te brengen hebben is dit systeem werkelijk een onmogelijk systeem. De afstanden zijn zoo reusachtig en de scheepsruimte zoodanig beperkt dat het onmo gelijk is om daar dezelfde ma- noeuvers uit te voeren als de Sov jets dit te lande kunnen. Dit begon nu in het vel van de Sovjets te snijden, want al hoewel niemand juist weet hoe veel troepen zij onder de ivapens houden, toch weet iedereen dat hun legermacht momenteel ver-, uit de talrijkste is. En het eigenaardige van het geval is nu weer dat Rusland zich hier niet tegen verzet. Ze volgt een nieuwe tactiek en zegt: op gave van troepensterkte ook bin nen de eigen grenzen. Goed, maar dat alleen is onvoldoende, want wat is men met soldaten zonder wapens! Dus ook opgave van be- wapzningssterkte- En zoo tracht Rusland dit geval toch weer te gen de Angel-Saksers uit te spe ldt, want indien dit voorstel door ping dan moest Amerika natuur lijk voor den dag komen met zijn atoombommen, raketvliegtui gen, rabotten en andere gehei men. Zoo werd deze discussie over de troepensterkte een echt kampi oenschap. Om de beurt werd een punt gemarkeerd, en de match ging maar door. Maar het laatste punt heeft En geland toch gewonnen nl. dat van de internationale controle. Engeland had zich immers tot nog toe niet zoozeer laten meesle pen door dat woordengekraam over ontivapening, want zooals Frankrijk na den vorigen oorlog zoo weet Engeland nu dat het bij 't uitbarsten van een nieuw con flict het meeste gevaar loopt en het eerst bedreigd is. Het hield ei dan ook streng aan dat er werkelijk zou gecontroleerd wor den hoe groot de troepen- en wa pensterkte is en of er iverkelijk ontwapend wordt. En nu gebeurde het zonderlin ge feit dat Rusland, dat steeds Legen elke controle op zijn gebied geweest is, het voorstel steunde, terioijl Amerika dat vroeger, in het plan Baruch, zelf die controle had voorgesteld, er nu tegen was! Hoe is dat mogelijk, zou men zeggen. Wel kijk: niettegenstaande al len bluf heeft de U.S.S.R. nog iteeds het geheim der atoombom niet ontdekt. Zij zijn dan ook bereid groote offers te brengen om Amerika er toe te verplichten zijn atoombommen te vernietigen en er-geen nieuwe meer te pro- duceeren. Amerika voelt daarentegen wei nig lust om zoo maar alle soorten vreemde controleurs toegang te verleenen tot al de steunpunten en basissen die het zoo wat over de gelieele wereld heeft ingericht. WAT STEEKT DAAR ALLEMAAL ACHTER? Wie de zaken op een objectieve manier bekijkt, die ziet onmiddel lijk dat er achter geheel dit spel een combinatie steekt. liet gaat zoo maar niet vanzelf. Rusland dat tot nu toe, zoowel te Neiv-York als te Parijs, onhan delbaar geweest is, ivordt zoo maar niet in één slag een on baatzuchtige medewerker aan hei werk voor den wereldvrede. Wel nu de goede ivil van Rusland is plots enorm groot: alle vraag stukken die blijven hangen wa ren omdat de Sovjets geen reden wilden verstaan, worden nu in een handomdraai opgelost: Tries te, de scheepvaart op den Donau, de herstelbetalingen aan Grie kenland en Yougo-Slavië, de ont wapening, enz., enz. Er moet bijgevolg iets gebeurd zijn dat de Russen er toe heeft doen beslissen totaal van tactiek te veranderen en hun geweer op het ander schouder te plaatsen. Ongetwijfeld moet de uitleg hiervoor gezocht worden in de geheime besprekingen die Byrnes en Molotov verleden week samen hebben gehad, want zoo koppig en onverbiddelijk als de Russen voordien ivaren, zoo toeschiete lijk en redelijk zijn ze sedertdien geworden. Ja, ze zouden zelfs al wijzigingen toestaan op stuk van vetorecht! Denk eens aan. De kwestie komt bijgevolg hier op neer: welke koopjes hebben Byrnes en Molotov daar met el kaar gesloten, of hoe heeft Ame rika daar Rusland aangepakt. Er zijn nu wel menschen die vreezen dat de twee staatslieden daar werkelijk een koopje geslo ten hebben ttz. dat zij de wereld in twee invloedssferen verdeeld hebben en elkaar beloofd hebben dat ze in mekaars invloedssfeer niet zouden tusschenkomen. Zoo'n herhaling dus van het Duitsch- Russisch niet-aanvalspact van 23 Augustus 1939, maar deze keer op wereldschaal in plaats van op Europeesch plan. Gevoelige zielen zullen natuur lijk en onmiddellijk uitroepen: dat kan niet ivaar zijn, want Amerika kan met de bolsjewisten niet overeenkomen en kan zeker geen bepaalde deelen van de we reld aan de Sovjetdictatuur prijs geven! Kalmpjes aan, want Amerika is imperialist en wil zaakjes doen. En bij zaken en imperialisme komt nu eenmaal geen gevoel te pas en is het beter een goed ac coord te hebben dan een slecht proces. Zoo'n geheim verdrag is dus zeker niet uitgesloten. En toch hebben wij moeite om het aan te nemen, want welke invloedssfeer zou Rusland kunnen toegewezen zijn, buiten de lan den die ze nu werkelijk in haar greep heeft? China niet, want Amerika heeft dit land absoluut noodig als afzetgebied voor zijn enorme productie. Het Midden- Oosten of het nabije Oosten ook niet, ivant daar zal het toch zijn petroleumvelden niet afstaan Over Afrika is van zelfs geen spraak en West-Europa kan Ame rika niet opofferen zonder zijn eigen flank bloot te stellen, want de Russen aan de Kanaalkust wil zeggen Engeland bezet en de aan val op de Atlantische Kust van Amerika ingezet. Over nieuwe gebieden kan er dus moeilijk spraak geweest zijn en wanneer het alleen zou gegaan hebben over het behoud van de landen die nu in den Russischen greep zitten, dan begrijpen ivij niet waarom de Sovjets hiervoor al die toegevingen zouden doen, want die landen hebben ze nu toch onder den knoet. Wij vreezen dan ook niet dat Amerika ons bv. verkocht heeft tegen een stuk Mongolië of ik iveet niet wat. Maar dan? Wat is er dan wel tusschen Byrnes en Molotov ge beurd? Wij iveten het niet, maar we zien toch alvast twee mogelijk heden. Het is in de eerste plaats niet uitgesloten dat Byrnes eens en voor goed zijn tanden zou ge toond hebben aan Molotov. Men weet inderdaad dat veel Ameri kanen overtuigd zijn dat de oor log met Rusland onvermijdelijk is, en dat het dus maar best ware er onmiddellijk mee te beqinnen in plaats van Stalin dezelfde kans te geven tot wederopbouiv en her bewapening die men aan Duitsch land gegeven had. Byrnes kan dus als volgt tot Molotov gesproken hebben: Luis ter vriend, ons geduld is ten ein de. Ge kunt van nu voort kiezen: ofwel ernstig meewerken op in ternationaal plan, ofwel atoom bommen op Moskou, Leningrad, Stalingrad. Kieio, enz., enz... Waarop Molotov natuurlijk zou moeten toegegeven hebben, want Rusland is voor 't oogenblik niet tegen Amerika opgewassen. Ofwel is het er veel simpeler en minder oorlogsachtig aan toe gegaan. Iedereen weet dat de Sovjet- Unie ten grooten deele vericoest is. Daarom bestelen zij al de door hen bezette landen en voeren zij geheel de Duitsche industrie weg naar Rusland. Maar al wat ze op die manier kunnen pakken is nog lang niet voldoende om hun land terug op te bouwen. Daarvoor hebben ze vreemde hulp noodig. En wie kan nu hulp verleenen in deze ontredderde ivereld tenzij Amerika. Het is dan ook sedert lang dat Rusland tracht een leening van de Ver eenigde Staten los te krijgen. Nu kan het best gebeuren dat de nood in Rusland zoo dwingt dat ze die leening absoluut moe ten hebben, ook al moeten zij er zware politieke toegevingen voor doen... zooals ze tijdens de afge- loopen week op de vergaderingen van de O.V.V- hebben gedaan. Misschien is dit een eenigszins naïeve veronderstellingmaar is het toch niet kenschetsend dat de Russische afgevaardigde Vi- chinsky voor een vergadering te New-York, waarop 15.000 perso nen aanwezig waren, vooral den nadruk legde op de noodzakelijk heid commercieele betrekkingen te hebben met de kapitalistische landen? Het zou ons niet verwonderen dat daar de uitleg te vinden is voor de Russische ommekeer: ze kunnen niet meer weg zonder het Amerikaansch crediet. Nu zal het er echter op aan komen er over te ivaken dat Rus- land het geld van Amerika niet misbruikt om wapens te smeden tegen Amerika, zooals Duitsch land dat tusschen de twee oor logen heeft gedaan. In afwachting dus van een ern stige ontivapening en het oprich ten van een wereldleger ten dien ste van een echte wereldmacht, zal het maar voorzichtigst zijn, zooals Bevin het onlangs nog uit drukte, door wederzijdsche ver dragen de veiligheid van het eigen land te beschermen. Het kan zijn dat Rusland het eerlijk meent, maar het zal eerst vele en harde bewijzen moeten geven vooraleer wij het aanne men. V. WESTERLINCK. ONS MINISTERIE VAN LAND BOUW, VERZEKERAAR Hr Lefebvre, Minister van Land bouw, heeft bij de Kamer een wets ontwerp ingediend ertoe strekkende een fonds voor veeverzekering te stichten, dat onder het gezag zou blijven van dit Ministerie. De premiën zouden worden geëischt door de gemeenteontvangers of in de slachthuizen, en dit bij het slachten van dieren of den invoer ervan. De opbrengst der premiën zou moeten worden, gebezigd om schadeloosstel ling te geven aan de veehouders die dieren verliezen of zoo zij zich van waaröelcoze dieren ontdoen om 'bete re aan te kweeken. De opbrengsten zouden eveneens gebezigd worden tot oprichting van centra waar entstof fen zouden worden voortgebracht ter bestrijding van de veeziekten enz. Minister Lefebvre zal van zijn Mi nisterie dus een veeverzekeringsin- stelling maken, en meteen alle mu tualiteiten voor veeverzekering wel ke uit privaat initiatief zijn gespro ten, uitschakelen. JEE DE SCHUYFFELEER ONT VANGT HET KRUIS PRO ECCLESIA ET PONTEFICE Kan. Cardyn heeft, in naam van Z.H. de Paus, het Kruis Pro Ecclesia et Pontlflce overhandigd aan Heer Jet De Schuyffeleer, voovmalïgen na- tipnalcn voorzitter der K.A.J. Hr De Schuyffeleer, die erg gewond werd bij het vliegtuigongeval te Gan der vertoeft nog steeds in het Gast huis te Brussel. De wonde aan zijn been, veroorzaakt door het afzetten van een voet, is heelemaal dicht, maar zijn brandwonden zijn nog niet heele maal genezen. Binnenkort zal hij evenwei het Gasthuis mogen verla ten. ONZE LEGERSTERKTE MINISTER DE FRAITEUR VOORZIET 73.500 MAN Kolonel de Fraiteur, minister van Landsverdediging, heeft op het bu reau der Kamer een wetsontwerp neergelegd waarbij het aantal sol daten voor 1947 wordt vastgesteld. De minister stelt voor 48.600 dienst plichtigen en 24.900 beroepsmilitairen onder de wapens te houden. De dienst plichtigen zouden ingedeeld zijn als volgt: 40.000 in het gewone leger, 550 in de Zeemacht, 1.750 in het vliegweren en 6.300 in de economische eenheden, zooals sedichar, wachtba- taljon's, enz. Van de beroepsmilitairen zouden er 20.000 tct het leger en de econo mische diensten behooren, 400 tot de zeemacht en 4.500 tot het vliegwezen. Dit zou een gemiddeld totaal vor men van 73.500 manschappen. Een deel der dienstplichtigen van de klas se 1946 en een deel der klasse 1947 zou in den loop van 1947 onder de wapens geroepen worden. DE C.V.P. EN DE KONINGSKWESTIE «Le Soir» beweerde dat de C.V.P. het wetsvoorstel dat zij ingediend had bij de Kamer en voorstellende het houden van een referendum over de Koningskwestie, zou teruggetrok ken hebben. Naderhand is gebleken dat dit bericht, zuivere onwaarheid was en door het blad louter werd ge fantaseerd. TUSSCHENKOMST VAN DEN STAAT TEN BATE VAN DE N.M.B.S. Einde 1945 had de Nationale Maat schappij van Belgische Spoorwegen een tekort van 2.366 miilioen frank, waarvan nog 88 miilioen van voor den oorlog. De Belgische Staat heeft evenwel besloten een groot deel van deze schuld op zich te nemen, o.m. zeke re tekorten voortspruitende uit den oorlogstoestand eoodat het globaal tekort voor de N.M.B.S. zou worden teruggebracht op 600 miilioen. Het Ministerie van Economische Zaken vestigt de algemeene aandacht op het feit dat enkel de reglemen- iteering betreffende de rantsoenee- ring der textielgoederen vanaf 1 De cember 1946 afgeschaft is. De reglementeering betreffende de prijzen dezer waren blijft wel te ver staan in haar geheel geldig; er zal ten andere overgegaan worden tot een versterking der controlemaatre gelen, De zigeuners behooren tot het schilderachtige uitzicht onizer wegen. Met den oorlog hebben ze 't niet ge makkelijk gehad. Nu zijn ze daar te rug. Langs de straat kernen ze aangere den: een zAgeunerskolonle met ver sleten, krakende woonwagentjes, slor dige wouwen, onbekommerde man nen, wilde natuurkinderen, wat hooi en wat paarden, een rommel van potten en pannen, groote hoeden, ko- ieurige sjaals, wijde rokken... Elkeen komt er eens naar kijken, en ziet ze met een zucht van verlichting verder trekken. Zoo wa.s het gister, zoo is het al eeuwen. Hetzelfde volk, dezelfde schrik waarmede re dorpen en gehuchten vullen, dezelfde slechte reputatie. Ze zijn een volk op hun eigen, een staalt binnen den staat. Zie trek ken zich niks aan van belasting, sol datendienst, re laten Boergonje maar waaien. En wij allen we hebben ons al meer dan eens de vraag gesteld: Van waar zijn ze toch uitgekropen? Hoe lang dolen ze al rond? Hoe leeft dat volk wel? En meer andere vragen. We zullen aan onze weetgierige le zers een antwoord trachten te geven op al deze 'belangwekkende vragen. Vanwaar komen de Zigeunerstam- men? Eigenlijk uit het verre Indië, uit het hartje van Azië. Reeds in de jaren 800 hadden ze voet gezet op het Europeesch vasteland, te Byzan tium, om zich vooral gedurende de 15» eeuw over gansoh Europa te ver spreiden. Wij leven tegenwoordig in den tijd van de vliegtuigen, die de jonge meisjes in de gelegenheid stelt om een zeer gezochte bezigheid te vin den. De stewardess moet zoo een beetje van alles kennen. Zij moet verscheidene talen machtig zijn, zie ken kunnen verzorgen en met kinde ren kunnen omgaan en, voor alles, moet zij de kompagnie vertegen woordigen en de reisgenooten hun luchtreis zoo aangenaam mogelijk laten doorbrengen. Maar als men het meisje in uniform op de foto ziet mag men wel denken dat alles in orde zal zijn. Meeste» onre voor-vaderen uit d« Jaren 1400 uit hun graf opstaan, ze zouden er even raip weer terug in springen bij het zien van al die ver anderingen van tale, kleedlj, uitvin dingen, modem leven. Doch rees er een zigeuner-koning op, uit dez« eeuwen, hij zou zich nog even aarts vaderlijk kunnen gaan neerzetten bij zijn horde, dezelfde taal spreken, helpen vloeken en stelen, en leven lijk God in Frankrijk! Toen de Westersche volkeren van Europa, waartoe ook onze stam be hoort, die zwartharige onverzorgde bende zagen aankomen waren re niet alleen verwonderd, doch ook zeer be vreesd. Want ze waren in errke'e Ja ren fel van remit a tie veranderd. Ze heetten zich zelf Rom& en beweer den dat ze van over een breed, water gekomen waren. Hun st.'el en hun eeniee .stiel was toen' reeds: noti'dék, paarden beslaan, zingen, schuifelen en dansen, zwarte kunst en waaxzeg- sjerit. Godsdienst, wetten, elzen vas te levensvormen waren onbekende dingen voor hen. Lezen en schrijven nog veel minder. Eeuwen lang hebben ze t ln ons werelddeel bont en goed gemaakt-, dank de onwetendheid en llohtgeloo- vlgbeid der goegemeente. Nu eens waren ze een groep bedevaarders uit Ezypte. waar bun vaderen het «eloof verzaakt hadden. Natuurli-'k durfde geen er.teele christenziel uit de Mid deleeuwen de Zigeuners een stroo in den weg leggen. Zoo geraakten, zo dan overal binnen. Reeds 1n 1415 wa ren er ruim 14.000 in Italië. Toen men begon in te zien dat ze een blij vende gcesel zouden worden voor West-Europa, was er geen tijd om er veel aan te. denken. Ome streken werden immers gedurig dcor onon derbroken oorlogen geteisterd. En zoo hadden de Zigeuners dB handen en voeten vrij. Om eên ge dacht Ibe hebben over het zigeuner- volk ie van toen. moeten we maar eens de meer dan 599 .iaar oude waar schuwing leren, die de stad Bazel uitvaa.rdi^de om haai- bevolking op hun hoede te brengen. Dat volkje kent den truk ooi hun lichaam met afzichtelijke brandwon den te overdekken. Geweldige man nen loopen rond, meh lange messen en vertellen dat ze iemand vermoord hebben en dat ze een zware geldstraf moeten betalen, zoo niet dat het coi hun lijf gaat. Van anderen is hun gezicht zoodanig initreemeerd dat ge zoudt zweren dat hét uitterende lie den zijn. Dan hebt ge blinden met vodden voor de oogen die ln bloed drenken. Naar hun aeg-ven zijn het slachtoffers van een rooversoverval in 't bosch. en werden re met gloeien de ijizers de oogen uitgestoken. Ge lukkig werden ze door medelijdends voorbijgangers gered. Anderen ver stoppen hun vod,den, wrijven zich In met. brandnetels teren t bevriezen en gaan aan de kerkportalen hurken, halfnaakt en deerniswekkend, om al dus aan een nieuw pak te geraken. Dan hebt ge er nog die zich laten in de boelen klinken en een vrees lijk misbaar maken als krankzanni- <ren of als bezetenen, en hun gelei ders vertellen hierbij dat ze naar zulk of zulk heiligdom moeten gaan die nen, cm van den duivel verlost te zijn, en dat ze daartoe girder een kaars van twaalf pond ws.s zullen moeten offeren, om van hun kwaal bevrijd te zijn. Toch waren de menschen niet al len uilen in deze tijden en zagen ze duidelijk in, met wat soort van .ge- meene bedriegers ze hier te doen hadden. (Zie vervolg 5' blad.) Het Fostbeheer is reeds bezig de abonnementsprijs- voor 1947 te innen. Gezien de onzekerheid van papier- en andere prijzen, kun nen wij enkel den prijs vaststel len voor een half jaar. De abonnementsprijs voor de zes eerste maanden van 1947" be draagt 50 fr. Daar de postbode slechts één maal het kwijtschrift komt aan bieden, verzoeken wij beleefd onze geachte Postabonnenten dit bedrag te willen gereedleggen, om het bij het eerste bezoek van den Postbode hem het te willen overhandigen. Aan allen bij voorbaat dank. op postcheckretesninig 47.63.60 van c Het Wekelijksch Nieuw» Poperinge, zal ons blad ontvan gen van nu tot einde Juni 1947. A in postzegels en ontvangt ons blad onder band van nu tot Nieuwjaar. Intusschen zal de Post 59 fr. komen ontvangen voor regeling postabonnement halfjaar 1947. worden vriendelijk verzocht, vóór einde Januari as., de atoonne- mentsprije 3 Belg. fr. per week cars 1e laten geworden. Bes; is cms het bedrag doen op sturen door een Familielid dat in België verblijft. DIT GAAT OP 3 MANIEREN: 1. - Vraag aan onzen Verkooper dat hij U wekelijks HET WEKE LIJKSCH NIEUWS» thuis bestede. Hij zal dit stipt doen aan den prijs van 2 frank per nummer. 2.- Geef uw adres op aan de Bode wanneer hij bi.1 U aan huis kemt en vraag hem een abonnement op het WEKELIJKSCH NIEUWS 3. - Vul onderstaand inschrijvlngsbulletijn in (knip het uit) en steek het in een OPEN omslag met zegel van 10 centiem. Stuur uw omslag dan af aan «HET WEKELIJKSCH NIEUWSGasthuisstraat 19, Poperinge. Ondergeteckcnde begeert een postabonnenment: NAAM ADRES GEMEENTE (STAD) (Handteeken) Wie volgens manier 2 of 3 ©en abonnement vraagt., zal enkel ons blad; ontvangen met Januari 1947. Wie ons blad seffens begeer;, sture bij den omslag 6 Ir. tn postzegels, en wij zongen voor het owerige.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1946 | | pagina 1