NIEUWS OP HET WESTELIJK FRONT
fis heeft l<
Om® ''Litteraire Prijskamp,
Wij zijn uw Klanten
Organisatie of Ondergang!
KATHOLIEK WEEKBLAD VAN WESTVLAANDEREN
BESTUUR EN REDACTIE:
Gasthuisstraat 19, Poperirtge.
ONZE BURELEN:
ONZE UITGAVEN:
WE KRIJGEN
NIEUWE MUNTSTUKKEN
ÜX.oï" VXSéSUS® S: «fw»f v. -
BUITENLANDS OVERZICHT
VERHEUGENDE
VOORUITZICHTEN?
- 589 Gr. boter voor April.
Vichy-Politisk in hst brandpunt der be
langstelling. - Sensationele onthullingen
over Lavai's terechtstelling.
TE BISSCHOPSWIJDING VAN MGR. CALEWAERT
TE GENT
Het Vraagstuk can de Middenstand
DE VIJFLANDENCQNFERENTIE TE BRUSSEL
SOMBERE VOORSPEL
LING VAN CHURCHILL
LEERLINGEN STAKEN
OMDAT KRUISBEELD
UIT SCHOOL
WERD WEGGENOMEN
j (Verboden nadruk)»
Zaterdar» 13 Maart 1948.
Uitgave POPER1NGE-IEPER-WERVIK en Om!fgrgen<*e
Tcicfoon 9.
Postcheek 47.63.C0.
ABONNEMENTSPRIJS VOOR:
België to; Nieuwjaar: 84 fr.
Belgisch Congo 3.fr. p. week.
Frankrijk Holland 3.— fr. p. week.
Andere landen 3,50 fr. p. week.
Aangesloten bij V.B.P.P.
SAAVKVWWtOAOtVtMWUVVVt^'
3* JAAR. Nr
PRIJS PER. Nr; 2
Rocsriare, St-Alfonsusstraat IJ.
leper, G. de Stuersstraat 4.
Poperinge, Gasthuisstraat 19. j
Veurne, Noordstraat i4.
Wervik, Kasteelstraat 26.
Nieuwpoort, Langestr. <M. Dumon)
Roeselare-Ieper-RIeenen.
V curne-N"ieuwpoort-Diksraaide.|
g Poperinge-Ieper-YVervik.
atetpf!«tisummni!!!tii;(iiiiij»i!u»iii!!iiiiittmii)iiüiukutiiiiuHtt!it;Mmu;tjmnji(!utt!iHiKKi!iimmtK»ttmii!Ht«ui(Hmi!iiiiti)Hu»Hi»tf:
Er staat geen schaafbank bij
ons t'huis; en toch staat gij tus
sen de bloemen; en toch bran
den iederen avond twee keersen
bij uw beeld, St Jozef! Ik benijde
Zendelingen. In Congo, maar ook
in Indië, ook in China; dat zijn
die Zendelingen waarover men
niets meer weet; dat zijn de chris
tenen in Noord-China die zo ge-
look bij ons dreigt gevaar. We
t'rr.ien het, we gevoelen het... Nu
wel 'n beetje de timmerlién dielweldig lijden en vervolgd worden,
beslag legden op U, maar, 't is j £>e h. Kerk... dat zijn wij al-
kun gejeund, ge waart van de j]eri( die gedoopt werden, dat zijn
stiel* Sedert gij voor goed uw i a] onze "Vlaamse mensen, die nog
xaag en uw winkelhaak hebt neer- aUijd gehecht blijven aan de
gelegd, zijt gij geweldig in ere|Rooms€ Moederkerk; aan die
V stegen zodat gij hierboven lets j^erk van negentien eeuwen! En
t iders te doen hebt dan hele da
m uw timmermansschorte
éragen. j wil men, meer dan ooit bij ons,
de kinderen onttrekken aan de
St Jozef gij zijt de patroon van j moederlijke zorg van de Kerk. Nu
de huisgezinnen, van de onze, van'wil men aan de Staat overlaten
1 mijne! en we hebben U nodig.wat eeuwen lang de Kerk deed:
broodnodig. Hele dagen hoor ik zorgen voor het onderwijs, voor!
klagen. De ouders hebben danig de opvoeding, voor de zedelijke
veel moeite met hun kinders, met j vorming van de jeugd,
de kleinen, met de schoollopcrs. j ook over ons land hangt de
met de melkbaarsjes. Geen tijd'schaduw van Moskou,
meer als vroeger... 't is waar ge-i st Joz.cf wat hebt glj wcrk,
nocg! Er wordt... gesakkerd en
geduvcljaagd en... gevloekt op del
kleinen en op de groten. En ik; ^ye vreten het wel, beproeving)
peize en blijve peteen dat m d;e loutering. We weten wel dat wei
gezinnen waar gij, Sint .jozef, neg ai]en je(-s 0p onze kerfstok heb-'
ter „iulpe wordt geroepen dat het bcn en scbuiden hebben hierbo-
tiaar toch bever gaat. zcl.s in on- TCn_ -^e moeten, ook wij. ons wel
«en tijd. Ik peize nog aJn.d dat zwichten de eerste steen te gooieu
het niet uitsluitend aan de km-:naar anderen!
ders te wijten is en dat de gro-|
ten, dat de ouders toch wl« 2**2? SS
zouden doen moesten zij uw voor- dat gy ook nu alle
beeld navolgen, 't uwe en dat vanla?den C1 na,tics k\ent' vraet hu"
t,w t«li miseries, hun kwaad en hun goed.
de Lieve Vrouw. Gij hebt zo veel TT
miserie cekend als wii od do 1 patioonschap js geen e^e-
t,® 3- °P postje... Gii waart nooit gediend
vreemde dompelen, voor de bete ti'mmewmn er'ooMn I
brood moeten vechten, maar nooit Heren oscn miè,
Vrijdag is t uw feestdag om;
Dhr Eyskens, minister van Finan
cien, heeft medegedeeld dat de re.
gering een plan heeft uitgewerkt, om
de zinken geldstukken door fraaiere
stukken te vervangen. Fi- zouden
bronzen stukken van 10, 20. 50 cen
tlemen en 1 frank, en zilveren van
5, 20 en 100 frank in omloop worden
gebracht.
Ket nieuwe bronzen 20 ct-stuk
beeft als beeldenaar de kon van een
DE TWEEDE TEGENZET
In ds periode September 1939 -
Mei 1940 spraken de Fransen ge
woonweg over de dröle de guer
re En het was inderdaad een
drollige oorlog, want er viel haast
mijnwerker en is aanzienlijk kleiner I geen schot noch van Franse noch
dan het huidig stuk van 5 ct.
Het zilveren stuk van 100 fr. zou
ongeveer dezelfde grootte hebben als
het zilveren 5 fr.-stnk, dat vóór de
eerste wereldoorlog in omloop was.
Kelen vrij?
- Boter en melk vrij in Mei?
Beter brood.
- Voldoende vlees.
Meer daarover in de Rubriek:
«DE WEEK IN ONS LAND».
lekend op de Voorzienigheid. Ve
3en in onzs dagen willen hun
eigen voorzienigheid spelen, heb
ben al een eigen, om niet te zeg-
jmn verkeerd, gedacht van hun
plicht.
S$ Jozef steek een handje toe!
Help al die ouders die 't goed me-
door U geholpen te
Spreek ten beste voor:
worden.
onze gezinnen,
ons vaderland,
de H. Kerk.
Wij vragen het U. heel gemoe-
mi met hun plicht en met hun v,e 7il'n |mmRrs ,uw.« r r r-j-.y rc
k"-eters. Dr.t is wel meer dan een 5dantsn' sedert gij voor goed ha-jl» Frankrijk werd M«j. Editk Bran-
p.,or- ];ecr~cn en een bloempot en winkelhaak hebt neerge-«Smarte verkozen di koningin met
ranar we hebben niet veel meer ;c^ck Wii zijn uw klanten en wil-jdèn momsten glimlach. Zij houdt een
tenzij ons groot vertrouwen in U. 'cn Jlcii blijven. j dsej Vi,„ haar gelaat bedekt, want
En gij, ge waart in uw leven ook PS VLAMYNCK. het is alleen maar de glimlach die telt.
de glorie niet gewoon, gij 1 -piriimirTjnwi-~_i"iimF¥imffijdnAyiffw'Oi pn^4iif>r*ii»'|'*tjiif1'i'f'i"linr»ii''ibntiirrtn
c"k meer houden van óns groot i
vertrouwen, dan van onze heersen i BRIEF UIT PARIJS
en bloemen... de él-Jozefs-lelie
niet, te naar ge~orokew.
Men heeft U, de timmerman,
patroon gemaakt van ons vader
land. Is het daarom dat wij het
beter hebben dan andere landen?
Het kan wel, maar we zwijgen
daarover, met groot ongelijk mis
schien! Maar we moesten U dag
aan dag komen vragen dat gij
<ons verweerd land zoudt heioen... I
Onze koning leeft in balling
schap.,. en er zijn, spijt alles, zo
veel dingen die zouden kunnen
heter ga.an. Er hangt angst over
onze mensen, angst om de onze
kerheid, angst om gevaren die
boven ons hoofd hangen. We ken
den reeds twee oorlogen en, kwa
men wij er beter uit dan anderen,
toch betaalden wij ons deel aan
doden, gekwetsten, verminkten en
ons deel in de verwoesting. Help
ons, St Jozef! Maak dat er eens
gezindheid besta in ons klein lan-
deke. dat allen de algemene wel
vaart van ons vaderland betrach
ten en hst niet door verdeeldheid
raar de ondergang leiden. Maak
dat het oude geloof in ere
worde gehouden en dat ge nooit
beschaamd moet zijn de patroon
te zijn van de bewoners van dat
kleine landje.
Gil zi.it de patroon van de Hei
lige Kerk.
Men heeft U veel en zwaar werk
gegeven, maar gij waart zwaar*
werk gewoon!
De H. Kerk! Dat is de Paus, die
vóór negen jaar werd gekroond;
die negen jaar lang niets heeft
beleefd dan gruwel, oorlog, na-
oorlogswee en miserie. Die negen
Jaar lang niets anders heeft ge
daan dan over vrede gespro
ken; gesproken in de... woestijn.
Et jozef, bescherm onzen Heili
gen Vader, de Paus.
De H. Kerk, dat zijn de Bis-
KÖiilll
(Van eigen Oorrespondent).
PARIJS. De tijd heeft de con
traversie tussen Vichy en Londen
opnieuw actueel gemaakt. Na drie
jaar zuivering gaan in Frankrijk
overal stemmen on die eindelijk de
vragen stellen welke zolang verzwe
gen werden.
Zowat over het ganse land worden
plots bevrijdingsmcorden ontdekt
en communistische raafmoordenaars
die jarenlang ongestraft bleven, kun
nen nu meteen in de gevangenis me
diteren over de wisselvalligheden van
een politiek gerecht dat hen eerst
ophemelde om hen nadien verant
woording te vragen.
Tegelijkertijd heeft een der be
langrijkste avondkranten, samen met
het meest verspreide weekblad, een
groot onderzoek Ingesteld: was Pé-
tain een held van den weerstand of
een verrader. De toen van de enquête
laat het besluit vermoeden: de Vi-
ohy-regering beschikt over een be
langrijk verdedigingsmateriaal.
En dezer dagen werden meteen
een reeks boeken op de markt ge
gooid met sensationele reclameaan
kondigingen. De titels spreken ge
noeg: Laval parle «Les silen
ces du Maróchal Pourquoi je
njal pas défendu Laval etc.
Al deze verschijnselen zijn ken
merkend voor de publieke opinie: de
artikelen en boeken zouden nog wel
in de schuifladen blijven rusten
moesten de directeurs der dagbladen
en de uitgevers het ogenblik niet
gunstig achten om deze problemen
in het licht der openbare belang
stelling te plaatsen.
Wie meende dat de Vlchy-politiek
schoppen en de Priesters! Dat
zijn de Bisschoppen en Priesters j STORT 84 FRANK
die leven in die landen waar de
hamer en de sikkel het kruis ver
drongen heeft... Mgr Stepinac en
talloze priesters gevangen werden.
Dat zijn de Missiebisscliopen en
op postcheckrekenlng Nr 47C3.S0
der Gebroeders Sausen, Poperinge,
en ons blad zal IT wekelijks tot
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
In dn Kathedraal Tan St Baaf« te Gent werd Maandajr 8 Maart jl.
Z Pvc. M^r. Karei Calewaert door Z. Em. Kardinaal Van Rocy tot
Bisrrhop jjewijd, dit in aanwezigheid van «eer talrijke geeateüjke en w«-
teMhilce hoogwaardigheidsbekleders.
Rnrensiaande plaat werd genomen tijden» de grootse plechtigheid van
de bisschopswijding en stelt de nieuw gewijd® Bisschop roor met aan
«ijn rechterhand Mgr. Kerkhof*, Bisschop van Luik, «n aan *ijn linke*»
hend Mgr. Lamiroy, Bisschop van Brugge.
definitief geoordeeld en vergeten
was, mort nu met verrassing vast
stellen dat van alle zijden en op
alle wijzen dit oordeel aan een
strenge critiek onderworpen wordt.
V/at leert ons de ontsluiering van
sommige geheimgehouden documen
ten? Dat Pétain al het mogelijke zou
gedaan hebben o.m de landing in
Afrika mogelijk te maken en dat
zelfs de landing in Normandie slechts
mogelijk was dank zij het handige
dubbel spel van de Maarschalk.
Maar de belangrijkste onthullin
gen betreffen ongetwijfeld Laval.
Onder de titel Laval parle werden
onlangs de nota/s uitgegeven die de
beruchte politieker ter zijner verde
diging heeft neergeschreven ln zijn
cel, terwijl hij met handen en voe
ten aan kettingen gebonden was.
Tlit deze nota's blijkt zonneklaar
waarom men zijn proces geboycot
heeft. Plet ls een meesterlijk plei
dooi waarin alle aanklachten en bè»
schuldlgingen zo Indrukwekkend weer
legd worden dat men zich afvraagt
vat d.e beschuldiging had kunnen
aanhalen om deze argumentatie te
ontzenuwen.
Laval zelf geeft toe dat hij twee
vormen van rechtspleging aanvaardt:
standgerecht of gewone rechtsproce-
duur. En hij schrijft koelMen
had me moeten direct neerschieten
ofwel moet men naar mij luisteren
Omdat noch het een, noch het an
dere gebeurde, blijft het proces van
Laval een onbehaaglijke herinnering,
ja, zelfs een nachtmerrie voor som
migen.
Want in een ander boek, Pour
quoi je 11'ai pas défendu Laval
geeft de verdediger van Laval, Mr
Naud, ophefmakende bijzonderheden
over de omstandigheden waarin La-
val werd terechtgesteld.
Zoals men zich wellicht herinnert
heeft Laval, enkele ogenblikken voor
dat de gerechtsdienaars hem kwa
men halen om hem terecht te stel
len, gepoogd een einde aan zijn le
ven te stellen door het innemen van
een dosis cyanure. Het vergif was
echter niet krachtig genoeg en La-
val werd stervend aan een paal ge
bonden en zo gefusiljeerd. In een
laatste brief schreef hijDe dood
te mij liever dan mijn ketens. Dank
zij mijn vergiftiging zullen de sol
daten niet verplicht zijn een moord
te begaan
Wie heeft het sadisme zo" ver ge
dreven den stervenden Laval te la
ten afmaken?
Mr Naud beschuldigt de procureur
generaal Mornet, die evenals de
voorzitter van het opperste gerechts
hof, Noguères, een fanatische loge-
broeder cn vrijmetselaar te. Mornet
zou gezegd hebben: «We zullen La-
val op een draagbaar binden en hem
zo tegen de paal stellen.
Deze sensationele beschuldiging
van Duitse zijde.
Sedei-t de V-dag in Europa zou
men nu met even veel recht en
reden mogen spreken van een
dröle de paixwant sedert de
vrede uitbrak is er van echte vre
de nog niet veel in huis gekomen.
Men spreekt dan ook van koude
oorlogen en koude revoluties
En terecht, aangezien het om
werkelijke oorlogen en revoluties
gaat die echter zonder veel bloed
vergieten icorden gevoerd. (Aln
thans op het ogenblik van de re
volutie zelf, want of er NA de
communistische staatsgrepen in
de Balkanlanden niet veel bloed
vloeit is een andere vraag).
In deze koude oorlog nu die
ever ons continent woedt hebben
de Russen tot nu toe haast alle
zegebulletijns en sondermel-
dungen voor hun rekening mo
gen nemen, en mochten ze genist
'elke avond en bij elke overrompe
ling in hun dagboek noteren:
van het Westelijk Front, geen
nieuws
Daartoe hadden de ongehoorde
toeschietelijkheid en onnaden
kendheid der Britse en Ameri
kaanse staatsleiders te Yalta en
Potsdam hen alle faciliteiten ge
geven.
De thans in België en Frankrijk
verschijnende memoires van de
Poolse boerenleider Nikolacjic zijn
een schrijnende en welsprekende
getuigenis van deze verlatingspo-
lit'iek der Angelsaksers tegenover
de eertijds vrije landen van Oost
en Centraal-Europa. Polen en
Yougo-Slavië werden nog tijdens
da oorlog aan de Russische wille
keur overgeleverd. Roemenië werd
gekneveld zonder dat er meer
'dan een diplomatiek protest volg
de. Bulgarije, Hongarije en Tclie-
cko-Slowakije volgden.
En tijdens heel die periode
waaronder Staatssecretaris Byr
nes niet veel anders zegde dan',
patience and firmness geduld
en vastberadenheid gaven de
Westerlingen uitsluitend blijk van
geduld en bleef hun vastberaden
heid zoek.
Éénmaal slechts was er een te
genzet, uitgelokt door de nieuwe
Staatssecretaris, Generaal Mars
hall, die meende dat er nu pa
tience genoeg geweest was: de
uitnodiging tot de conferentie
van Parijs door Bevin en Bidault.
Dat was een streep door de com
munistische rekening. De Russen
wisten eerst niet goéd wat gedaan
en besloten dan tenslotte viel
vieê te doen en elke medewerking
ook vanwege hun satellieten ie
verbieden.
Dat was het ogenblik waarop er
een eerste zucht van verlichting
in het Westen opging, waarop de
volkeren uit ons christelijk avond
land weer durfden te hopen cn
waarop de Russen voor de eerste
keer sedert het einde van de war
me oorlog moesten aantekenen
dat er in het Westen WEL nieuws
icas.
En de gevolgen werden stilaan
voelbaar: in Frankrijk, Italië en
België werden de coco's uit de re
geringen geborsteld. Men durfde
eindelijk met de schoonmaak be
ginnen.
Maar de kameraden van het
Kremlin die om geen publieke
opinie moeten bekommerd zijn,
die met geen verkiezingen hebben
af te rekenen en die geen impri
matur of investituur moeien krij
gen van een parlement om te mo
gen handelen, zetten de tegen
aanval in. En hun redenering was
als volgt: wanneer het Marshall
plan wordt toegepast, dan zal de
welstand in die landen terugko
men en bij onze satellieten niet.
De bevolking van Centraal- en
Oost-Europa zal dan afgunstig
worden en aan de communisten
verwijten dat het hun schuld is
dat ook zij niet opnieuw in wel
stand kunnen leven. Dat zou dan
Icoerswisselingen in de hand kun
nen werken en onze handlangers
van de commandoposten kunnen
verjagen. Wij mogen dan ook niet
langer aarzelen 'of tijd verliezen,
maar moeten doorslaan, overal
waar we maar kunnen en liefst
alle Europese landen onder onze
knoet brengen.
Intussen 'saboteerden ze rustig
verder alle U. N. O.-pogingen tót
het vestigen van een toerkelijke
vrede en deden zij de Conferentie
van de Vier Ministers te Londen
ever Duitsland en Oostenrijk mis
lukken.
En het V/csten liet maar begaan
en stelde zich eens te meer tevre
den met diplomatieke protesten.
Een Vlaming zou gezegd hebben:
en ze dronken een glas enz...
Maar de Tchecko-Slowaakse
tragi-comedie deed de maat over
lopen en de kruik barsten.
En voor de tweede maal in deze
koude oorlog moesten de Russen
aantekenen dat er aan het Wes
telijk Front WEL nieuws icas.
want hun zone is zeer dun be
volkt cn levert overtollige voe
dingsproducten die zij liever
naar Moskou wegslepen dan ze
af te staan voor de voeding van
de Duitsers der andere zones.
Voor de Angelsaksers is de toe
stand echter juist de omgekeerde
en kost de voeding van Duitsland
hen dagelijks miüiocnen. Daar
moet bijgevolg een einde aan ko
men en dat kan alleen door een
opvoering van de Duitse produc
tie, mits alle waarborgen natuur
lijk op gebied van veiligheid.
Maar er is nog meer: in de hui
dige stand van de economie is een
wederopleving van Europa zonder
West-Duitsland onmogelijk.
Er had nu allang een accoord
moeten gesloten worden, maar elk
betrokken land wilde te veel aan
zijn eigen opvattingen houden en
zó kwam er geen schot in.
Maar het schot dat te Praag op
de betogende studenten beto
gers vóór de vrijheid gelost
werd heeft de gemoederen wakker
geschud cn de dwaze egoïsmen
het zwijgen opgelegd.
Te Londen kioamen de drie
Westelijke Groten bijeen, cn de
Benelux-landen werden als ge-
ïijkwaardigen op de conferentie
toegelaten.
In spoedtempo werden daar
dan de grondproblemen van het
Duits geval opgelost. Elk heeft
wat water in zijn wijn gedaan én
het geheel en ook a lie delen
zullen er bij winnen.
In 't kort gezegd komen de
principiële beslissingen hierop
neer:
1) De Franse zone zal econo
misch met de bizone samen wer
ken, ivat een versmeltingin de
toekomst laat veronderstellen;
2) Federatieve inrichtingvan
Duitsland op politiek gebied;
3) Internationalisatie van het
Ruhr gebied en aanwending van
zijn economisch potentieel voor
de wederopbouw van Europa;
4) Duitsland zou moeten (men
laat de beslissing aan de Confe
rentie d.er 19) betrokken worden
bij het herstelprogramma. Het
zal dus degelijk medebcdacht
worden in het Marshall-plan;
5) De deur voor Rusland wordt
opengelaten
Dit laatste punt moest er toch
bij, maar het is duidelijk dat het
van weinig nut is. En over
de internationalisatievan de
Ruhr worden geen details gege
ven. Rusland zou er natuurlijk
willen bij zijn. Maar dat mag niet!
De conferentie zal nu in April
terug bijeenkomen om dan meer
concrete en gedetailleerde accoor-
den vast te leggen.
Dat is voorioaar eindelijk een
goed punt voor de Westerlingen
die al veel tc lang met hun voe
ten laten spelen. Wil Rusland van
geen algemene regeling weten, en
is het tot geen enkel compromis
bereid, dan moet het maar rijn
eigen plan trekken!
DE OPRICHTING VAN HET
WESTERS GEMENEBEST
Een tweede heuglijk feit is de
conferentie van Brusel. waar af
gevaardigden van de Benelux-
tanden. samen met die van
Frankrijk en Engeland eindelijk
een Westers Gemenebest waar
naar wij sedert de_ bevrijding vra
gen gaan oprichten.
Op het ogenblik dat wij schrij
ven is de conferentie nog niet ten
einde en kennen wij dus de be
palingen nog niet die in de ac-
coorden zullen voorkomen.
Het is nu duidelijk dat het uit
bouwen van dit Gemenebest geen
peulschilletje is, vooral niet in de
huidige omstandigheden, waar
Engeland en Frankrijk met zo
zware moeilijkheden van finan
ciële en economische aard te
kampen hebben.
Maar te Brussel, gelijk te Lon
den, heerst een atmosfeer van
volledige goede wil, want allen
hebben begrepen dat het nu hoog
tijd is orti de verdedigingswallen
op te werpen eu dat we eén voor
één zullen ten onder gaan zo ice
niet samenspannen.
Het staat dan ook vast dat we
tot een enge economische samen-
toer king zullen overgaan die, zo
vlug mogelijk, tot een economi
sche unie moet uitgroeien. Poli
tiek zullen we ook biolc vormen en
iedereeri ziet eveneens de noodza
kelijkheid van een militaire een
heid in, maar voor ait punt
schijnt men nog te veel valse
schaamte te hebben om het vier
kant weg op te lossen. Voorlopig
zal het dan misschien ook buiten
de accoorden blijven. Zo ook
de kwestie der kolomen. Die kan
echter, begrijpelijkerwijze om tal
van technische rédenen, niet on
middellijk haar beslag krijgen.
Het is nochtans duidelijk dat
elk der vijf deelnemers ten zeer
ste een militair verbond wenst
dat absoluut noodzakelijk is, en
ook de koloniale hulpbronnen
moeten vroeg of laat in het
gemeenschappelijk patrimonium
worden ingebracht.
De verdragen die zullen onder
tekend worden zijn dus zeker nog
niet het ideaal, maar we zijn nu
eindelijk op weg, op de goede weg.
En wie er nog mocht dan Ucijfè-
len, bekijke dan even De Rode
Vaan die rood is van woede en
razernij!
Een duidelijker bewijs dat wc
eindelijk de juiste noot hebben
getroffen en goede oplossing na
streven. kan moeilijk gegeven
icorden.
Laten de Westerlingen zo voort
doen opdat het weer de moeite
icaccrd worde in Europa te leven!
8-3-48. V. WESTERLINCK.
Iedereen die met open ogen en ge
zond verstand zijn krant leest zal
moeten bekennen dat wij thans ge
tuige zijn van een echte sociale we
reldoorlog». Ket is misschien minder
opvallend dan een militaire oorlog,
waar tanks en luchtgevechten bij te
pas komen en waarvan een dagelijks
legerbericht klaar en duidelijk de
stand van zaken meedeelt, doch het
is daarom niet minder werkelijk. Het
Sovjet-imperalismè" dat het ijzeren
gordijn langzaam maar zeker West
waarts schuift en de dictatuur van
het proletariaat overal tracht in te
voeren ls biervan slechts een treffen
de illustratie. De stakingsepidemie, de
nationalisaties en het dirigisme onder
al haar vormen zijn er een ander uit
zicht van. Ja, zelfs de strijd voor het
medebeheer tan de arbeiders in de
onderneming, de uitbreiding der so
ciale wetgeving, de huishuurwetten
en de arbekteeonferentle zijn even
zoveel uitingen van de sociale omwen
teling die thans aan het gebeuren is.
Hetzij wij het graag hebben of niet,
wij gaan onweerstaanbaar naar
EEN HERZIENING VAN DE
SOCIALE VERHOUDINGEN.
DE DUITS LAND-CONFERENTIE
TE LONDEN
De laatste conferentie der Gro
te Vier te Londen was dus op een
zero uitgelopen. Molotov wilde ze
eenvoudigweg voor Sorvjet-propa-
ganda bij de Duitsers exploiteren.
Marshall heeft er dan ook een
knoop in gelegd.
Volgde dan de versmelting van
d.e Britse en de Amerikaanse be-
eltingszones in Duitsland. De
heeft de walgelijke het woord financies, de ravitaillering en de
komt uit de Franse kranten! te- economie riepen er om. Het. Krem
rechtstelling opnieuw ln het brand
punt der belangstelling getrokken.
Da procureur - generaal Mornet
heeft onmiddellijk op onverwachte
lin protesteerde natuurlijk, maar
de Angelsaksers antwoordden
kalm weg dat de Russen te Pots
dam erkend hadden dat de eco
wijze de bal teruggekaatst. Volgens nomische eenheid terug moest
worden hersteld en dat de ver
smelting der twee zones dus een
stap in die richting was.
Dit volstond echter niet, want
Frankrijk speelde nog altijd
schooltje alleen en het bleek ver
der met de dag duidelijker dat
gans Europa in het moeras zou
blijven wanneer Duitsland niet
opnieuw in het Europees leven
werd ingeschakeld.
Voor ae Russen was het gemak-
hem zou het Mr Naud zelf zijn die
de terechtstelling vroeg uit huma
nitaire overwegingen
Spijts deze onbehaaglijke verkla
ring is het weinig waarschijnlijk dat
de advocaat van Lava.1 diens te
rechtstelling zou gevraagd hebben.
Maar wie zal de waarheid achterha
len? Een nieuw geheim trad in de
geschiedenis. Na de vraag: «Is Hit
ter dood of Jevendrijst nu een
nieuw probleemWlc heeft Laval
vermoord
Foto genomen tijden* de eerste zitting. In het midden bemerken we
Heer Spank, on re eerste-minister, met nan zijn rerhferkr.nt Keer Van
Lnngenbove. voorzitter der Conferentie, en oo zijn linkerkant. Keer van
Harinxma tot Slooten. Nederlands gezant te Brussel. Gans links zien we
Heer Als, Luxemburgs minister te Brussel.
kei ijk om niet ts verhongeren schoolpa
De afgevaardigden van Engeland,
Frankrijk, Nederland. Luxemburg en
België op de Conferentie der vijf lan
den. welke op Donderdag 4 Maart, jl.
werd geopend, hebben sedertdien
druk onderhandeld.
Over het doel van deze Conferen
tie en het verloop ervan wordt uit
geweid in het artikel van onze mede
werker Westérlinck.
In een schrijven dat tot doel heeft
de conservatie candidaat bij de ver
kiezingen te Croydon te steunen,
verklaart de H. Churchill: «De be
dreiging van een derde wereldoorlog
tekent zich steeds duidelijker af, bij
elke agressie van het Sovjet-impe-
rialisme.
Iedereen geeft er zich reken
schap van dat wij zowel in binnen-
als buitenland verschrikkelijke din
gen tegemoet gaan», zo voegde de
H. Churchill er aan toe.
Te Nadrin, bij Luik, werd onlangs
een landbouwschool opgericht, 51
Leerlingen waren ingeschreven. Het
kruisbeeld was echter weggenomen
geworden uit de klaslokalen. Om
hiertegen protest aan te tekenen
weigerden de leerlingen, na een
speeltijd, tevug de klas te vervoegen.
Een der leerlingen ging de reden
hiervan aan de- bestuurder uiteen- j
zetten.
Toen 's anderendaags nog steeds j
het kruisbeeld niet terug opgehan-
gen war, verlieten de schoolkinderen j
andermaal de klaslokalen.
De leerlingen van de landbouw
school te Nadrin tellen van 12 tot
17 Jaar. Sommigen onder hen heb- j
ben opnieuw de lagere school ver- j
voegd t einde niet bekeurd te I
worden gens tekortkoming aan de i
Woensdag bleken nog slechts moei
lijkheden van. redactionele aard voor
handen te zijn. Er werd dan tevens
voorzien dat de Conferentie zou be
ëindigd worden cp Vrijdag 12 Maart,
Zal deze herziening met een bloe
dige wereldrevolutie gepaard gaan?
Zal een dringende hervorming van de
sociale struktuur nog in orde en vre
de kunnen geschieden door een ver
snelde evolutie? Wij kunnen het laat
ste verhopen. Ondertussen ware het
echter misdadig voor deze realiteit de
ogen te sluiten. En het ware in elk
geval een ramp moest de midden
stand. in zijn oud egoïsme vastge-
metseld, totaal buiten de tijdstroming
blijven staan.
Het is een feit dat er totnogtoe met
de middenstand weinig rekening werd
gehouden in de economische en so
ciale politiek van het land. Wanneer
men dit te Brussel laat opmerken
krijgt men steeds dezelfde opwerping
te horen: Allemaal goed en wel,
maar wie kan spreken namens de
Middenstand van dit land? V/ie moe
ten we raadplegen? Er zijn wel vele
middenstandsverenigingen, maar ze
hebben niet altijd dezelfde mening.
De beenhouwers zeggen pif ais de
veehandelaars paf zeggen. We ne
men aan dat de middenstand zijn
belangen en zijn rechten heeft, maar
DE MIDDENSTAND IS ONVOL
DOENDE GEORGANISEERD.
En dat is helaas nog grotendeels
waar. Er zijn in ons land zeker 250.000
kleine nijverheids- en ambachtsor.-
dernemingèn, en minstens 450.000
handelsondernemingen. Wanneer wij
geen rekening houden met de 270.000
landbouwers en de 150.000 mensen
uit de vrije beroepen, die eigenlijk
ook tot de middenklasse behoren, tel
len we in de sector van ambachten
en neringen alleen meer dan 800.000
zelfstandige middenstanders. Het Na
tionaal Christen Middenstandsver-
bond. dat de enige noemenswaardige
standsorganisatie voor de midden
stand is. groepeert amper 10 t.h. van
zelfstandige handels- en ambachts
lui. Weliswaar zijn daarbuiten nog
honderdduizenden middenstanders,
misschien wel de grote helft
georganiseerd in één van de talrij
ke beroepsverenigingen. Ongetwijfeld
moeten we ons daarin verheugen,
want de beroepsverenigingen is de
eerste sta.p naar de standsvereniging.
Doch het zal volstaan er maar even
op te wijzen dat er ongeveer twee
honderd middenstandsberoepen be
staan om onmiddellijk in te zien dat
er met een eenvoudige organisatie
per beroep in verenigingen die voor
de rest volkomen los staan van me
kaar. van een samengebundelde
macht nog geen spraak is.
BEROEPSORGANISATIE ALLEEN
VOLSTAAT NIET MEER.
De middenstanders uit alle beroe
pen moeten hun krachten samen
brengen ln een stevige standsorganl-
satie. Om het nut en de noodzakelijk
heid hiervan in te zien heeft men
maar een kijkje te nemen in de wer
king die het N. C. M. V. met beperk
te middelen en onvoldoende steun
reeds gepresteerd heeft. Haar studie
centrum werkt met een dozijn bizon-
dere commissies die alle actuele mid
denstandsvraagstukken grondig be
studeren en de wetsontwerpen die de
middenstand aanbelangen uitpluizen,
herwerken, wijzigen en bij de bevoeg
de autoriteiten verdedigen. Hier ge
ven we in vogelvlucht enkele dezer
speciale studievraagsiukken: de vesti
gingswet - de fiscale hervorming, en
gelijkheid - de coöperatie - het
vreemdelingenprobleem - het krediet
- de handclspo! itie - het handelsfonds
- de beroepsorganisatie, enz. enz.
Een actie-comité onderzoekt om de
veertien dagen de toestand, brengt
de pers cp de hoogte en organiseert
protest- of pro.pagandncautpa<mes.
Een net van sociale en fiscale dien
sten. over gans het land verspreid,
biedt de middenstanders in elk ge
west en in elke belangrijke gemeente
regelmatig hulp en advies in hun tal
loze practische moeilijkheden. Haar
beroepskommissie bereidt de organi
satie van een nationale berOer«sraad
voor en trad de jongste tijd reeds ac
tief op voor de bizondere belangen
van talrijke middenstandsberoepen
als beenhouwers, marktkramers,
foaanvervoerders, maalaers, eierhan
delaars, kolenhandelaars, enz. al
les bewijst dat er genoeg werk bp de
plank is en dat er een sterk geraamte
staat waarin de middenstand zijn
eendracht kan verwezenlijken en zim
organisatie sterker en breder kan uit
bouwen.
Nog zijn er talloze middenstanders
die zich sterk genoeg achten om pon
der enige hulp hun plan *e trek
ken De snelle evolutie van de eco
nomie en de hervorming van de -so
ciale structuur zal hen echter zeer
spoedig doen ondervinden dat de tij
den van Robfnson Crusee voorbij
zijn. Zij zullen, misschien a'.s heit te
laat is, de oude spreuk herdenken:
WEE DE EENTAMEt
Stilaan komen de werken der mededingers binnen.
We verheugen ons in de flinke deelname alhoewel we
heel goed weten dat het aanbod niet stromen zal, want
een litterair werkje ineensteken vraagt, dat weet ieder
een. meer werk en beleid dan een simpele pronostlek-
prijskamp. Toch kunnen we van nu af aan de «Prijskamp»
reeds geslaagd noemen.
Tal van studenten uit de verscheidene colleges schrij
ven ons en vragen zich af: wat we in onzen bol ge
kregen hebben met dat NU te doen, nu ze volop in de
blokperiode zitten hunner wedstrijden en jammer genoeg
geen tijd vinden om tegen den vooropgestelden datum
klaar te komen met hun dissertatie.(Zo noemen zij dat.)
Geef ons 8 dagen bij, schrijven ze, en we komen af!
We kunnen dit voor die jongens best begrijpen... en
moeten eerlijk bekennen dat, alhoewel we zelfde tijden
doorgemaakt hebben, we dit volledig vergeten waren.
Maar, ze krijgen hun zin.
Diensvolgens wordt onze PrijskampVOOR TIEN
DAGEN VERLENGD EN MOETEN ALLE WERKJES BIN
NEN ZIJN TEGEN WOENSDAG 31 MAART a. s.
Zo krijgen ze meer dan hun wens en zelfs nog vacan-
tietijd bij om alles flink ln orde te doen!
We honden eraan onze deelnemers kenbaar te maken
dat hun werken zullen beoordeeld worden door 3 personen.
Deze zijn:
F. R. BOSCHVOGEL. - De vermaarde Vlaamse schrij
ver die reeds tal van suksesboeken cp de markt
bracht;
Hr LOUIS SOURIE. - Hoofdredacteur vanBoekenkeus;
Als derde man treedt een onzer eigen Redacteurs op.
Het uiteindelijk woord valt toch aan de twee eerst
vermelde.
Deze merkwaardige selectie zal tevens het vertrou
wen opwekken bij onze deelnemers.
En nu, aan 't werk tegen 31 Maart.
Reeds op dit ogenblik cnd»rv3tstJen
verscheidene beroepen de eateoima
noodzakelijkheid van hun vereniging.
Om maar één voorbeeld te noemen:
de velomakers Deze beroepsver
eniging voert dit jaar in onze provin
cie de beroepskaartin. 'De rres-
siers zullen neg slechts mogen ver
kopen aan de houders van "-en be-
roepskaart, willen zij het kt mteel
der georganiseerde rijwielhandelaars
behouden. Het doel te: de velomakers
die tevens loontrekkend zijn en ach
ter hun uren werken, na een of tvrea
overgangsjaren voor de keuze te stel
len: hun loontrekkend beroer» opge
ven of hun bercepskaart verkeren.
Dit staaltje geeft ons een duidelijk,
beeld van de rol die de beroepsver
eniging in de toekomst zal speten. Het
is overigens het enige middel ora de
middenstandsberoepen van ai'e para
sieten te zuiveren en cm de zelfstan
dige ambachten en neringen opnieuw
een veilige en bloeiende toekomst te
verzekeren. Vroeg of laat komt die
organisatite er toch. Ofwel ae! re
worden verwezenlijkt dooi- de tnid-
denstanders zelfs langs vrije beroeps-
en standsverenigingen, ofwel zal de
Staat er zich méé bemoeien... Wij
weten wat dit laatste waard is. Daar
om hebben de middenstanders geen
tijd te verliezen. Te meer daar de
regering druk bezig is met de voor
bereiding van een ontwerp tot
ORGANISATIE VAN DE
ECONOMIE.
De bedoeling hiervan is. een raad
gevend organisme op te rióbtea dat
voor ic-der beroep en voor de alge
mene economie het parlement docu
menteert en over de te voeren poli
tiek advies uitbrengt. Alle standen ex
beroepen zullen door hun vertegen
woordigende groeperingen in de Na
tionale Raad der Econo-mie cn in de
verscheidene Bedrijfsraden worden
opgenomen.
Het zal niemand verwonderen dat
men van zekere zijde zinnens was de
middenstand eenvoudig links te 'vten
liggen en de Economie van het «and
te organiseren op «paritairen» grond
slag, 't is te zeggen volgens de iv.ee
sterkste groepen: werkgevers en werk.
nemers.
Door de a.ktie van de middenstands»
leiders is dit gevaar voorlonig afge
wend. Doch het komt er thans -10 a -n
te verkrijgen dat de mlddensteaid de
plaats krijgt die hem toekomt. Het
ontwerp van de regering is Sn dvt
oozicht zeer gevaarlijk. onvAit hrt
de vertegenwoordiging van mid
denstand in stukken trekt en ln ver
schillende groenen onderbrengt. He
kleine werkgevers worden m-t de
grote in één pot gedraaid. De han
delaars zouden op de handeUkamers
aangewezen zi.jn. Het overschat zou
langs de Kamers van Ambeeht-n cn
Neringen vertegenwoordigd woeden.
Het N. C. M. V. heeft een tegen
ontwerp opgemaakt dat that»» "iet
1 rand en tand verdedigd wordt. Het
voorziet de vertegenwoordiging van
alle beroepsverenigingen laags de be-
roepsectle van de Kamers van Am
bachten en Neringen en de (nferbs-
roepsverenigingen lse»s d» (o.t-rbe
roepssectie van dezelfde Kamer,
WAT BETEKENT DAT
ALLEMAAL
wagen onze middenstanders zich
wellicht af. Ze vinden deze zaken te
droog en ze zien er het onmiddellijk
nut niet van in. Daarom zullen ze er
liefst niet over praten, tenzij om zich
hoofdschuddend af te wagen wat
ze nogal zullen uitvinden en t,a toe-
weren dat het allemaal nuttelozs
bureaucratie betekent.
Ze moeten echter nu of nooit in
zien dat wij een nieuw tijdperk intre
den. Ze moeten wel weten dat ze 'hun
eigen failjiet voorbereiden wanneer
ze geen belangstelling tonen voor de
gebeurtenissen die thans op interna
tionaal, op sociaal en op economisch
terrein plaats vinden. Ze snoeten er
van bewust worden dat de tijd van
de lijf-aan-lijf gevechten voorbij is.
In de moderne strijd om het bestaan
is er geen spraak meer van tweege
vechten tussen concurrenten idt het
zelfde straatje. De beroepen in groep
cn de standen ln blok moeten voor
hun rechten opkomen. Alleen de
sterkst-georganiseerde wint het pleit.
Laat ons hopen dat de middenstan
ders tijdig wakker worden uit do'
slaap van hun egoïsme. Dat re adch
I in een sterk Verbond zullen verenigen
jom op dezelfde voet ate de erdcre'
I standen, en samen met hen mes t#
j werken aan de opbouw van de nieuwd,
i sociele structuur die. met ons. zoh-j
der ons, of tegen ons onvennijdeUjH'
i en snel aan het groeien te.
Ju U.
