Van backten de kupe.,.
De Jubeigouwdag te Roeselare
V^ieisstvoIEe MissiezsisBer
uit RMselare everleden te
Heng-Keng (China)
Parijs telt Jaarlijks
35.®fi¥@rstii§i@ie
Er is niets gebeurd
Gepdep een oopend (^ip^as don een Qloot
VET UIT KOLEN
Grote Mensen uit een klein landeke
BRIEF UIT PARIJS
Meestal om ongegronde reden. Vrees voor
de ouders veroorzaakt de meeste zelf
moorden onder de jongeren.
ZONDAG IN DE KERK
DE KIESSTRIJD IN ROME
Brief uit Brussel
23 HprilSt (Beorgeefcag
Zaterdag 17 April 1948. HET WEKELIJKS NIEUWS Blz. 2.
Wie eenmaal de zee heeft gezien en bewonderd draagt in zich
een geheimzinnig heimwee om opnieuio te wandelen over het strand.
En toch. 't Slameur van 't leven en de drukte van den tijd
houden ons ervan verwijderd, langer dan we wensen. Als we
van. uit den trein in de verte de witte duinen ontdekken met de
blauwe lucht aan den einder dan rijst het verlangen weer op de zee,
de heerlijke zee te zien. Vanwaar toch die dwingende aantrek
kingskracht naar de zee, vooral wanneer het er eenzaam en stil is
en de rustige vreedzaamheid niet gestoord wordt door de luidruch-
tige menigte?
Is het de inwendige drang en ingeboren behoefte om te ont
komen en ons los te rukken uit den krioelenden kring van ontel
bare onbenullige kleinigheden en als het ware boven onszelf uit
te gaan en genietend weg te zinken in de majestatische grootheid
en onzeggelijke schoonheid van de oeverloze oneindigheid? We
botsen tegenwoordig rondom ons op zoveel klein gedoe en krente
rige bekrompenheid, dat het een ongewone zaligheid wordt voor
hart en geest ééns toch onze innerlijke gewaarwording te voelen
uitdeinen wijduit eindeloos ver over de onmetelijke vlakte van
onuitsprekelijke schoonheid en onzegbare grootheid.
Het leven is zó veel schoner en zó veel grootser dan we 't in
onze dagelijkse geniepigheid opvatten en beleven.
We zijn ons niet genoegzaam beioust van onze wonderbare
bestemming en we vergeten te veel dat zij wijder en verder strekt
dan ruimte en tijd. Het zijn kostbare ogenblikken deze waarop wij
scherp en helder inzien, van binnen uit, dat ongekende werelden
van wonderlijke heerlijkheid binnen ons bereik getrokken worden
wanneer wij ons maar de moeite getroosten om ingekeerd in ons
zelf den blik te wenden naar wat de onmiddellijke omgeving ons
tracht te verbergen en te verduiken.
De zee te zien wekt in ons het verlangen naar het aanschou
wen van de hoogste waarheid en de meest verrukkelijke schoonheid.
En is het geen bijzonder geheim dat eenmaal dat de zee. door
haar eigen grootheid en onmetelijkheid, in ons dit verlangen heeft
gewekt, als bij tooverslag, we gaan bevroeden dat zelfs de eenvou
digste dingen om ons heen de wondere kracht bezitten om dit
zelfde verlangen, te verwekken en tegelijkertijd te voldoen?
Wie dat verstaat en vooral wie dat ondervonden heeft beseft
Waarom een Guido Gezelle tot de hoogste beschouwing opgevoerd
werd bij het staren naar een dauwdroppel op een graspijlken, bij
't regendroppelen, bij 't vallen van een blad op 't water, bij 't na
gaan van 't schrijverken over het water.
Het komt er op aan in het leven dat de drang en de zucht naar
hoger in ons wordt opgewekt en eenmaal dat deze drift in ons
gerezen is dan wordt zij bevredigd en voldaan door al wat in en
om ons heen roert en leeft. De afgrondige ongenaakbaarheid
wordt alsdan met hemelse blijdschap en ongerepte paradijsvreug
de gevonden en doorleefd zówel in de kabbelende klatering van
een klein beekje als in het donderend geweld ener onstuimige zee.
Want dan is tot ons doorgedrongen deze verpozende en ver
heffende waarheid dat oneindigheid niet gebonden is aan ruimte
"en even oneindig is in den kleinen dauwdroppel als in de mate
loze zee en in de onpeilbare diepten van den zonnigen hemel.
jVe vinden ze overal, zelfs in het kleinste schepsel, en we onder
binden ze vooral in den afgrond van onszelf.
Doch om wille van ons klein begrip en onze kortzichtigheid
is het aanvankelijk zó goed dat de wonderbare zee door haar
aanschouwelijke grootheid ons leert te schouwen naar verten die
we anders nooit zouden hebben vermoed en dat zij. in ons wakker
roept dat ingesluimerd verlangen naar hoogten en diepten alwaar
wij heerlijkheden vinden die ons anders zouden verborgen geble
ven zijn.
En het wordt een verrassend genieten wanneer wij tot het
besef gekomen zijn dat zelfs de zee in al haar grootheid toch zó
klein is en dat zij zelfs nog niet eens de trouioe weerspiegeling is
van de onbegrijpelijke heerlijkheid die voor onze geest is wegge
legd als we, spijts alles, de banden willen doorbreken die hen be
knellen om hem te laten uitgaan, vrij en onbelemmerd, tot de ge
nietende bewondering van de onuitsprekelijke Schoonheid waar
uit alle schoonheid in ontelbare menigvuldigheid en duizenderlei
schakering, onophoudend, wordt geboren.
't Is om te jubileren van geluk en toch telkens roept de
laatste verworven schoonheid wederom naar nieuwe schoonheid,
jiieuw bewonderen en nieuw genieten. De glorie roept naar ho
gere glorie en vreugde vraagt steeds om nieuwe vreugde.
Zoals de menigvuldige kleuren één zijn in de witheid, zó zijn
glle schoonheden verborgen in de éne opperste Schoonheid.
't Komt al van daar uit in zijn menigvuldigheid en 't vernielt
en verzinkt alles weer in deze éénheid.
En eerst als we dat gevonden en bereikt hebben zal onze
vreugde volledig zijn.
In da bovenzaal van het stadhuis
.hadden de ouders en familieleden
,ider studenten plaats genomen. Mgr
Lamiroy en Kan. Dubois zaten deze
Vergadering zelf voor. Na een wel
koms groet door Hr Raymond Diericks
in vervanging van Julien Verriest,
(gouwleider) door ziekte weerhouden,
,én na enkele kunstig uitgevoerde lie
deren werd in een treffende rede van
Z. E. H. Dr O. Van Besien het belang
.aangetoond van de opvoeding die de
i jongens ontvangen in de rangen van
,de K.S.A- Zij maakt de studenten tot
'strijdende christenen, die hun talen
ten in dienst stellen van de hogere
belangen def gemeenschap, wars van
alle egoïsme en fanatisme.
Merkwaardig was ook de rede van
Z. E. H. Kan. Vervenne, superior
van het Klein Seminarie, in de
vergadering voor de priesters en se-
jpiinaristen. Spreker stelde een dia
gnose van onze tijd en gaf enkele
middelen aan die een priester en een
priestercandidaat moet aanwenden
om de noden van onze huidige stu
dentengeneratie te verhelpen: een
teruggrijpen naar kerkelijke gestreng
heid en bovennatuurlijke verdieping.
Kostbare raadgevingen inderdaad
Voor al wie de tactvolle opdracht van
proost in de K.S.A. moet vervullen.
OPTOCHT EN
RODENBACHSHULDE
Kort na de middag vertrok de tra
ditionele optocht Fris en geestdrif
tig 1 Jeugdig en fieri Wat een reser
vaat jonge kracht spreekt er niet uit
de blik en de stap van die duizende
hérnieuwers en knapen! Wemeling
van vlaggen, driekleuren leeuwen
vlaggen, en chiros, onafscheidbaar
Vooraan van elke K.S.A.-groep.
Keurig in verschijning en kranig
in hun spel, die steeds groeiende fan
fares! Afgevaardigden van de plaat
selijke chlrojeugd, van de K.B.M.J.
en van de Scoutsgroep affirmeerden
de gebondenheid van de kerkelijke
jeugd die zich 'één voelt in de ge
meenschappelijke strijd om de ver
dediging van haar schoonste belan
gen.
Bij het beeld van Rodenbach werd
de optocht onderbroken voor een
hulde aan de stichter van de Vlaam
se beweging wier geest en hart nog
voortleeft in onze rangen. Eens te
meer heeft de K.S.A. bewezen en be
leden dat de diepste volksliefde kan
samen gaan met onverbreekbare ge
trouwheid aan de kerkelijke hiërar
chie en met een loyale houding te
genover de staat en de dynastie.
Weldra werd de optocht voortge
zet. Aan het Klein Seminarie in de
Zuidstraat hadden de steeds talrij
ker geworden personaliteiten plaats
genomen op de tribune om de stoet
te schouwen. Heerlijk en stijlvol de-
fllee der Hernieuwers en Knapen van
de K.S.A. uit de Noordzeegouwl
FEESTVERGADERING
EN JUBELFEEST
Te 3 u. liep de smaakvol versierde
speelplaats van het Seminarie vol
met de oudere studenten en hun ou
ders. Hier zou de feestvergadering
doorgaan. Op het verhoog nam de
Bisschop plaats, samen met de lei
ders van de K.S.A. en de sprekers.
Hr DIS TANGHE, in vervanging van
de Gouwleider nam het woord en be
groette de aanwezigen op deze twee
de Jubeigouwdag van de K.S.A. Jong
Vlaanderen.
Hr FRANS TANGHE, oud-gouw
leider, dankte in een ontroerende
hulde Z.E.H. Kan. Dubois bij zijn
zilveren priesterjubileum, om de on
schatbare weldaad die hij met de K.
S.A. aan de studerende jeugd en aan
ons Vlaamse volk bewezen heeft. De
getrouwheid van de studenten aan
de richtlijnen die hij hen sedert 1928
heeft gegeven zal de schoonste be
loning zijn voor zijn onverinoeibaren
ijver.
In zijn gloedvolle feestrede ontwik
kelde Adv. DRIES VLERICK de be
tekenis van de K.S.A. voor het gezond
houden van de gedachten bij onze
Intellectuelen. Op sociaal en vlaams
gebied is vdor de studenten een niet
te onderschatten taak weggelegd die
niemand buiten hen zal kunnen ver
vullen. In een korte historiek schet
ste hij de rol die de K.S.A. met ge
trouwheid en consequent heeft ver
vuld en wakkerde de studenten aan
hun taak verder met -durf en moed
door te voeren.
Z.E.H. Elan. DUBOIS dankte voor
de hulde hem gebracht en vroeg de
aanwezige hernieuwers zich in volle
overgave weg te schenken aan de be-,
langen van de Kerk in ons land.
Rechtstaande hoorde de vergade
ring het slotwoord van zijn Excellen
tie Mgr Lamiroy die zijn gelukwensen
aanbood aan Z.E.H. Kan. Dubois. Hij
vroeg van de studenten een onver
minderde tucht en offensiefgeest in
broederlijke eensgezindheid. Met de
zegen van Zijn Excellentie eindigde
deze geestdriftige feestvergadering.
Intussen greep op üs Grote Markt
een openluchtfeest plaats, verzorgd
door de jongere studenten onder lei
ding van de sympathieke knapen-
hoofdman STEFAAN TESSIER. On
telbaar waren de toeschouwers die
deze jonge knapen in spel en rytmis-
sche oefeningen gadesloegen. Het
waren de Mandelzonen, knapen van
Izegem, die zich het meest onder
scheidden en de prijs wegkaapten.
De flinke organisatie der Roeselaar-
se knapen heeft het mogelijk ge
maakt dat de afwisseling der spelen
en nummertjes in het snelste tempo
verliep.
's Avonds van deze heerlijke gouw
dag, terwijl de groepen zingend te
rug huiswaarts keerden gaven de
twee grootste K.S.A. speelscharen
nog een kunstvol concert op de Grote
Markt onder de sympathieke belang
stelling der bevolking c!ie de jonge
muziekanten kwam aanmoedigen.
Kortrijk en Meenen hebben zich in
korte tijd weten op te werken tot fan
fares die de beweging eer aan doen
en die deze tweede jubeigouwdag van
de K.S.A. waren luister zijn komen
bijzetten.
Zo verliep deze gouwdag. De bekro
ning van 20 jaar werk en strijd. Hij
was geen eindpunt maar een nieuwe
aanzet. De chiro op de borst was
slechts het symbool van de innerlijke
overtuiging en de vaste, wil: Christus,
trouw!
EEN NET HUIS is het dat U begeert,
Mevrouw? Daarom hebt U het
boenwas Lavécirenodig, dat
parketten en meubelen wast en
boent.
Ersatz-produkten zijn sedert jaren
in Duitsland gemene gang geworden
en nu de schaarste er ten hoogste
gerezen is, wordt er steeds naar
nieuwe dergelijke waren, in het bij
zonder levensmiddelen, gezocht. Al
dus wordt druk gewerkt in de labo
ratoria van de Ruhr, waar men er
thans is gelukt vet te vervaardigen
uit kolen. Zo moeten 7 ton kolen
aangewend worden om 1 ton vet te
bekomen, dat voor de voeding kan
aangewend worden. Aldus is Duits
land in de mogelijkheid 1.000 ton
dergelijk vet voort te brengen. - Of
het echter boter kan vervangen is
Op 80 jarigen ouderdom is op
13 Maart jl. Eerw. Moeder St Xavier,
van de Eerw. Zusters van St Pau-
lus te Chaxtres, overleden te Hong-
Kong, China.
Rijk beladen met verdiensten zal
Eerw. Moeder St Xavier voor de
Opperste Rechter verschenen zijn;
gans haar leven is een en al toewij
ding geweest aan het Missiewerk, dat
zij in haar lang en rijk leven heeft
volbraoht.
Eerw. Moeder St Xavier, van ge
boorte Romanie Vermeersch, zag het
levenslicht te Roeselare, op 14 Sep
tember 1867 en werd gedoopt in de
St-MichielSkerk.
In 1882 verliet het gezin Ver
meersch Roeselare om zich te gaan
vestigen in Frankrijk, in de streek
van Chartres. Romanie was toen
15 jaar oud en werd in het Kloos
ter der Zusters van St Paulus te
Chartres geplaatst, om er verdere
studies te doen.
Meer en meer rees bij haar de be
geerte zich aan de Heer toe te wij
den en ten slotte deelde zij, op 16-
jarige ouderdom, haar beslissing, mis
siezuster te worden, mede aan de
overste van het klooster. Ook haar
moeder deelde zij zulks mede, maar
deze stelde als voorwaarde, dat zij
nog een jaar .moest wachten. Om
I moeders verzet te overwinnen, ving
|het jonge meisje een noveen aan en
een andere kwestie!
(Van eigen correspondent)
PARIJS. Onlangs verdwenen
twee jonge meisjes uit hun ouderlij
ke woning. In het ene geval ging het
om een 12-jarig danseresje dat zich
een week lang verschool in de kelders
van de Gaité Lyrique waar ze ten
slotte ontdekt werd. Ze beweerde op
die wijze haar moeder te willen straf
fen omdat deze haar berispt had. Het
ander geval is tragischer. Een veer
tienjarig rpeisjie, Lisette Bendavid,
trok er op uit met een cirkusknecht
die beloofd had haar over twee maan
den naar Nice mee te riemen. Na
tuurlijk wei-den de plannen enigs
zins gewijzigd: in de plaats van naar
Nice te gaan lokte de ongure kerel
het meisje mede naar de apachen-
dancings van het kwartier der Bas
tille en de twee maanden duurden
juist twee dagen... Uitgeput van
moeite, honger en schaamte wilde het
meisje in de Seine springen. Een
vrouw die daar toevallig voorbijkomt
spreekt het wanhopig kind aan dat
hartstochtelijk begint te wenen. En
nu begint een onwaarschijnlijk ver
haal...
WAT MOET IK ER MEE DOEN?
De goede vrouw gaat met het meis
je naar een bureau van de stadsdien
sten. Ze vertelt aan een bediende het
treurig verhaal van het dolend kind.
Maar de stadsbeambte luistert niet,
plots snauwt hij brutaal:
Wat moet ik er :nr.s döen?
De vrouw 'krijgt hetzelfde antwoord
op het bureau van openbaren onder
stand. Dan heeft ze er genoeg van.
Ze brengt het kind, dat nergens op
genomen wordt, naar een metro-sta
tion en laat het meisje daar op een
bank achter. Om middernacht ont
fermt een late reiziger zich over het
kind, neemt het mee naar huis, ver
zorgt het en brengt het eindelijk, de
volgende dag terug naar huis.
Natuurlijk hebben deze jeugdige
avonturiers een grote schuld maar de
onverschilligheid van hogervermelde
diensten is toch wat te verregaand!
Deze laatste verdwijningen hebben
ons aangezet om wat nader kennis te
nemen met de «dienst der opsporin
gen in het belang der familiewel
ke zich met het opsporen der ver
dwenen personen bezig houdt.
VEEL VERMISTEN,
WEINIG DODEN
En het eerste cijfer dat we verne
men slaat ons met verbazing. Elke
dag wórden te Parijs niet'minder dan
150 gevallen van spoorloze verdwij
ningen vastgesteld.
Daaronder zijn personen van allen
ouderdom. Ongeveer honderd vermis
ten zijn ouder dan 18 jaar; een der
tigtal zijn enkel 13 jaar oud, en da
gelijks wordt bovendien het spoor
loos verdwijnen van twintig kinderen
onder de 10 jaar gemeld.
We willen maar meteen vermelden
dat meestal al deze vermisten zeer
spoedig teruggevonden worden en
dat het percent doden eerder gering
is. Uit de statistieken blijkt dat
slechts twee per honderd vermisten
om het leven komen. Een geruststel
ling voor alle liefhebbers!
Om de verdwenen personen zo
spoedig mogelijk terug thuis te bren
gen werd te Parijs een speciale sec
tie van de politie in het leven geroe
pen. Het zijn de bewaarengelen
zoals deze politieagenten wel eens
meer genoemd worden.
DE MANNEN EERDER DAN DE
VROUWEN
Zodra een nieuwe verdwijning
wordt gesignaleerd poogt men de re
den van de fugue te achterhalen.
Voor de kleine kinderen heeft dit na
tuurlijk geen zin. Meestal zijn deze
bengels weggelopen terwijl hun moe
der naar de uitstalramen stond te
zien. Een vriendelijke dame of heer
lévert de verloren zoonaan de
politie. Deze krijgt weldra een wan
hoopskreet van de ontstelde moeder
en... de kleine guit krijgt weldra een
afstraffing van de moeder die op de
ze hardhandige manier baar vreugde
betuigt dat ze haar spruit terugvond.
Voor de ouderen is de reden meest
al: een boze luim. Een pantoffelheld
bestuit eensklaps zijn al te autoritai
re wederhelft een les te geven en
trekt er uit. De volgende dag krijgt
de vrouw berouw over haar al te
streng optreden tegenover haar man,
en smeekt de politie met tranen in
de stem haar echtgenoot zo spoedig
mogelijk terug te brengen. Gewoon
lijk gebeurt dit snel. En te midden
van de verzoening vergeet men de
agent die de verbinding weer tot
stand bracht! Terloops weze opge
merkt dat de mannen wel gauwer dan
de vrouwen het echtelijk dak verla
ten.
DE LENTE VOOR DE MEISJES
DE HERFST VOOR DE JONGENS
De meisjes gaan meestal lopen tus
sen hun 14c en hun 17" jaar. De
meestq verdwijningen worden mét-het
eerste mooi weer vastgesteld. In hun
romantische droomzucht willen ze
van hun eigen leven een roman ma
ken. Helaas... meestal is de laatste
bladzijde rood gekleurd van schaam
te.
De jongens gaan in Oktober op hol.
De reden is eenvoudig: dan herbe
ginnen de klassen... Ze kunnen zich
niet opnieuw aanpassen aan het een
tonig klasleven. Ze denken nog aan
hun vrije vacantietijd; ze hebben nog
wat geld over, willen hun aangenaam
leventje voortzetten, trachten geld
te verdienen met zwarthandel, maar
zijn weldra gelukkig dat een grom
melende politieagent nen opnieuw
in de huiskring brengt.
DE FOUT DER OUDERS
Soms zijn de vermisten om een
andere reden weggelopen: de vrees
voor slagen of een slechte gedrags-
kaart van de school. Hier heeft de
politie meer zorgen want hier staat
aan het einde dikwijls de dood. In
1938 had een vader de gewoonte
steeds maar aan zijn jongen van 13
jaar te herhalen: «Ik wenste dat je
in 't water terecht kwam! Een be
paalde dag heeft men het kleine lijk
je opgevist. In een der zakken vond
men een snel gekrabbeld briefje:
Papa, ik doe wat ge gewenst
hebt. Ik spring in 't water.
Wat meer tact had de vader van
déze ongelukkige jongen heel veel
wanhoop en verdriet gespaard. Ou
ders vergeet dat niet.
Tenslotte willen we er op wijzen
dat de gebeurtenissen een grote in
vloed hebben op de verdwijningen.
In 1936 bv. trokken de meeste Jon
geren naar Brest of Le Havre om te
pogen in te schepen naar Hollywood.
In 1937 vond de politie de meeste
jeugdige vermisten terug in Bor
deaux of Marseille. De Spaanse bur
geroorlog lokte hen naar deze haven
steden.
En nu? De zwartehandel maar
vooral de slechte Invloed van de be
zetting met zijn Gestapoagenten en
zijn weerstandsmythus, de tijd van
onderduikers, sluipmoordenaars en
gevangenissen heeft de huidige jonge
generatie diep gemerkt. en niet
immer ten goede.
EERW. MOEDER ST XAVIER, in de
wereld Jufïr. Romanie Vermeersch.
zij vroeg aan God dat Hij, zo zij
waarlijk tot het kloosterleven be
stemd was, haar een teken hiertoe
zou geven. En, toen Romanie Ver
meersch huiswaarts keerde, kwam
zij haar moeder tegen die haar, zon
der ertoe gevraagd te zijn, zegde dat
zij, mits vaders toestemming te heb
ben bekomen, in het klooster treden
mocht. Ook déze toestemming kwam
algauw.
DE JONGE KLOOSTERZUSTER
Op 2 September 1384 trad Romanie
Vermeersch in het Noviciaat, op een
ouderdom van 17 jaar min 12 dagen.
Op 2 Februari 1886 ontving zij het
kloosterkleed en werd gezonden naar
Voves om er een kleine klas te lel
den. Haar gezondheid leed hieron
der, zodat zij met rust moest gaan.
In 1889 werd zij geprofest en kreeg
toelating om naar de missies te ver
trekken. Zij had de kloosternaam
ontvangen van St Xavier.
NAAR DE MISSIE
Begin November 1889 vertrok zij
met 14 andere missiezusters, aan
boord Van het schip Volga», met
bestemming van het Verre Oosten.
In volle zee had het schip te kam
pen met een zware storm en na 33
dagen varen, kwamen de zusters toe
te Saigon, Indo-China. Van Saigon
werd zij naar Haiphong, in Tonkin,
gestuurd, waar Zuster St Xavier
5 jaar lang met zware moeilijkheden
te kampen had. Haar gezondheid
was geknakt, zodat de dokter haar
naar Frankrijk wilde terugzenden,
waartegen zij zich verzette.
E. Zuster St Xavier werd dan te
ruggestuurd. naar Saigon, in een kost
school. Vijf jaar later, in 1899, werd
zij gezonden naar Cap St Jacques,
waar zij een nieuwe school stichtte.
In 1904 vertrok zij, op last van
haar Oversten, naar Slam. Twintig
jaar lang wijdde zij hier haar beste
kraohten aan de opvoeding van de
inheemse kinderen en stichtte er
verschillende nieuwe scholen, o. a,
het Klooster van O. L. Vrouw He
melvaarten van het «H. Kruis»,
■te Bangkok.
Haar bedrijvigheid bleef echter
niet beperkt tot Indo-China, want
weldra werd zij naar de Philippijnen
geroepen. Op 7 Januari 1924 kwam
Eerw. Mceder St Xavier op de Phi
lippijnen, een nieuw missieveld voor
haar, toe. Zij was er vast besloten
ae werking van de E. Z. van St PaU-
lus uit te breiden tot in de verste hoe
ken van dit land. Haar eerste werk
was er een hogere school te stichten
bij de reeds bestaande lagere school
van St Paulus te Malate. Flf jaren
lang werkte zij verder onverpoosd
om de missies van de Zusters van
St Paulus uit te breiden, waarin zij
wonderwel gelukte o. m. door het
stichten van verschillende nieuwe
missies of scholen. Dat talrijke kin
deren aldus de weg tot God vonden
was voor haar de hoogste beloning.
Om hogere leergangen in haar in
richtingen te kunnen doen geven,
stuurde zij enkele van haar mede
zusters naar de Katholieke Hoge
school voor verdere onderrichting:.
Te Manila patroneerde Eerw. Moe
der St Xavier nog de stichting van
het gesticht O. L. Vrouw van Lour-
des», waar kranken verzorgd werden.
In 1932 stichtte zij dan een tweede
hospitaal O. L. Vrouw van Lom-
des te Baguio. Hier ook werden
talrijke bekeringen bekomen, dank
zij de toegewijde zorgen, zo lichame
lijke als geestelijke, van ,de missie
zusters. Meerdere hospitalen op an
dere plaatsen, werden nog door Eerw.
Moeder St Xavier gesticht, o. m. de
Singuian Kliniekte Manila, ver
der nog het Spaanse Hospitaal van
Santiagoen het St Jozefs Hos
pitaal
In 1932 nam Eerw. Moeder St
Xavier de zorgen over van het Sa
natorium voor Teringlijderste
Santol. De last hiervan bleek haar
nog niet groot genoeg, want ander
maal stichtte zij nieuwe scholen, o.m.
te Apaxri, te Cantilan, Candon en
Sinait. Te Surrigao en Linguyan
richtte zij tevens kloosters op, waar
jonge inlandse meisjes een verdere
katholieke opvoeding konden genie
ten.
Ouderdom en ongesteldheden kon
den haar werking niet verminderen.
Herhaaldelijk bracht zij bezoeken
aan de talrijke missie-inrichtingen
door haar gesticht. Tot bekroning
van haar werk, richtte zij een No
viciaat op te Nieuw-Manila.
In 1931 werd haar door Koning
Zie vervolg hiernevens
DERDE ZONDAG NA PASEN
18 April
Vandaag is er feest in de Kerk, om
haar groten Patroon, den Heiligen
Jozef. Als er ooit een titel met recht
werd toegekend, dan is het juist die
titel. Want Sint Jozef heeft hier op
aarde tenslotte niets anders te doen
gehad, dan te beschermen. Hij is de
beschermer van Maria, en haar steun
in het vervullen van Gods Wil over
haar; hij is de beschermer van Je
zus, en moet instaan voor zijn leven,
door de nood van de kindsheid, van
de ballingschap in Egypte, van de
jongelingschap, tot aan het open
baar leven toe. En Jezus is 't hoofd
van de Kerk, en Maria is er het hart
van: hoe zou dan Sint Jozef haar be
schermer, haar patroon niet zijn!
Maar dan weten we ook, wat we te
doen hebben in onze Zondagmis van
daag, en welke intentie de eerste
en voornaamste moet zijn in ons ge
bed: de Kerk!
Daar zijn er, die onder de in
druk komen van de nood van de Kerk
in de moderne tijd, en er is reden
toe, dat geeft iedereen toe. Want op
dit ogenblik is er tegen de Kerk van
God een kamp ingezet die hardnek
kig gevoerd wordt met alle wettige
en onwettige wapens,. Vandaag zelf
wordt er, in Italië, in het land dat
het middenpunt van de Kerk bevat
en haar Opperhoofd herbergt, een
veldslag geleverd, die, over alle poli
tiek héén, een veldslag is in de strijd
tussen God en zijn vijanden, tussen
Christus-Koning en degenen die Hem
zijn rijk betwisten, tussen Kerk en
haar ibekampers. Wij laten ons niet
al te diep verontrusten, wel neen,
want «de poorten der hel, de mach
ten van het kwaad', zullen haar niet
overweldigenmaar wij bidden, dat
de triomf zoveel te spoediger kome en
de eindoverwinning zoveel te scho
ner wezen zou. Wij bidden, dat Sint
Jozef daarboven zijn machtige voor
spraak aanwende, ten voordele van
het kostbaar erfdeel dat Jezus
Christus door zijn bloed heeft ge
kocht. En tegelijk maken wij weer
eens opnieuw het voornemen, er zorg
voor te dragen, dat heel ons leven,
met al zijn woorden en daden, een
strijd blijve tegen alles wat vijand
is van de waarheid, van de liefde, van
de deugd waarvan de Kerke Chris-
ti de 'bewaarplaats is in onze men
senwereld.
18 April.: 3 Zondag na Pasen; Gl. 2
g. van Sint Jozef, Credo.
19, 20, 21 Mis van het Patroonschap
van S. Jozef, als verleden
Woensdag, met 2 g. van
O.L.Vr. in de Paastijd.
(Woensdag echter, van S.
AnselmuS)
22 April.: H. Soter en Cajus; Pau
sen-martelaars; Gloria, 2
g. van O.L.V., 3 voor de
Paus, Pref. van de Apost.
23 April,: H. Joris, Martelaar, Gloria
2 en 3 g. als gisteren.
24 April.; H. Fidelis, Martelaar; Glo
ria.
25 April.: H. Marcus, Evangelist.
Grote Kruisprocessie voor
de vrüchten der aarde.
Is er veel schaarste ln Italië aan
allerlei produkten, dan blijkt het wel
dat de papierschaarste niet hoog is
geweest om het vervaardigen van af
fiches voor de kiesstrijd. Aldus wer
den talrijke gebouwen, tot zo hoog
zelfs, dat men moeilijk beseffen kan
hoe de plakkers zo hoog hun werkje
met pap en borstel zijn kunnen gaan
doen, met een laag bonte en kleuren
rijke affiches beplakt. Intussen wordt
met spanning naar de uitslag van de
verkiezing gewacht.
OBsaEgjasEBssanaBmHHnBsaB
Albert I van België de Gouden
Palmen van de Kroonordetoege
kend. In 1932 werd zij vereerd door
de Franse Gouvorneur van Indo-
China met ereteken van Ridder
in de Koninklijke Orde van Cam-
bodgenadat zij reeds de Acade
mische Palmte Bangkok had ver
kregen. Al de eretekens werden aan
Eerw. Moeder St Xavier verleend om
de uitzonderlijke diensten welke zij
bewezen had. In 1947, in de Novem
ber maand, werd haar door de Fran
se Regering ook nog de «Médaille
de la Reconnaissancetoegekend.
Door de Eerwaarde Zusters, welke
onder haar beleid stonden, was zij
op de handen gedragen en in 1934,
ter gelegenheid, van haar 50-jarig
kloosterleven, werd zij gevierd ln het
Noviciaat, te Nieuw-Manila.
De Eerw. Moeder, afgetobd van het
zware werk door haar verricht, ging
ten slotte nog wat rust nemen te
Hong-Kong, China, waar nu haar
rijkbeladen ziel naar de Heer is op
gestegen.
Er ls werkelijk niets gebeurd in
en rond onze hoofdstaf, in de loop
van de laatste week. De Regering is
met vacantie, de Parlementairen
ook en de Ministers zitten bijna; al
lemaal ergens in het..buitenland,pm
hun zuurverdiende penten spaar
zaam te verteren, in pen of anciere
vacantie pleisterplaats of jeugdher
berg.
Af en toe ontmoeten wij aan, de
hoek van de straat .het bekend ge
zicht van een oude of verouderde po
litieker, zoals Brunfaut of Ropg-
vaux, die waarschijnlijk niet durven
met verlof gaan omdat ze nog al
tijd rekenen op een mogelijke cri
sis die hen van uur tot uur tot Mi
nister-President kan maken. Maar
die vluchtige verschijnselen verdwij
nen dan ook weer even gauw, om
dat ze het ongepaste van hun op
treden waarschijnlijk inzien in een
tijd waarvan elke politieker met een
greintje zelfrespect dankbaar ge
bruik maakt om verlof te nemen..
En zo komt het dat er niets ge
beurt in de hoofdsad van ons land.
Niets, bij wijze van spreken na
tuurlijk.
Zo hebben we b. v. het Congres
gehad van het Vrij Middelbaar On
derwijs, alwaar zeer geleerde en
diepzinnige uiteenzettingen werden
gehouden over het nut en de voor
delen van de humanistische vorming
en de humaniora studi'é. Het nieuwe
aan dit èerste Nationaal Congres,
was dat de leiders van het Vrij On
derwijs in het openbaar hebben la
ten horen, dat het Vrij Onderwijs
gaarne het Staatstoezicht zal dul
den ln zijn scholen' wanneer de
Staat op zijn terrein blijft en er
mee ophoudt onderscheid te maken
tussen Officieel- en Vrij Onderwijs,
wanneer het er om gaat dat onder
wijs financieel te steunen.
Het zal 'Jechter nog wel een tijdje
duren voor het zover Is en vooral
eer de Socialistische wapenbroeders
van het kaliber Missiaen er zullen
ln toestemmen om de bril vaii hun
partijdig sectarisme af te leggen.
DE STERKTE VAN DE
CHRISTELIJKE VAKBEWEGINGEN
De Christelijke Vakbewegingen
staan stevig gegrondvest in ons land
en bewijzen talloze diensten aan on
ze arbeiders. Het Brussels Verbond
vergaderde om- de toestand te onder
zoeken, zoals die er uit ziet na de
jongste Conferentie van de Arbeid
en om het verslag te horen over het
afgelopen werkjaar. Kenschetsend
was de vaststelling van. dhr Dereau,
die het weliswaar betreurde, dat er
tussen het A. C. V. en het Belgisch
Vakverbond niet meer samenwerkinf
was, maar dié' er tevens op wee»
dat het A. B. V. V. zelflangzaa#
uiteenvalt, om^at er onenigheid li
in de kringen van deze Vakbeweging,
waar men aan .de Communisten een
al te vrije teugql heeft' gelaten. Hft
A. C. V. daarentegen wordt dagelij^i
sterker, en het Jzal eenmaal de sterk
ste syndicale organisatie word®
van het land.
ER IS NIETS GEBEURD
AAN DE IJZERTOREN
Ook aan de IJzertoren ls er niets
gebeurd. Helemaal niets, zeggen de
blauwe vrienden. En ze gaan te keer
lijk dhivels in een wijwatervat, om.
dat er enkele van hun móóie vriend
jes in de ami^o zijn geraakt, die
blijkbaar hun vingeren wat te erg
gebrand hebben met het poeder
waarmee men de IJzertoren ge-
dynamiteerd heeft.
Het is lang niet uitgesloten dat
de hele zaak weer eens in de doof.
pot wordt gestoken en dat men dj
hele kwestie blauw-blauwlaat.
Indien het onderzoek echter onge-
stoord zijn gang kan gaan en dat
is niet meer dan rechtvaardig, dan
zullen waarschijnlijk nog' heel wat
bevreemde histories aan het licht
komen.
Meil zegt dat de sinds maanden
uit de omloop, van alle deftige men
sen verdwenen Oostendse kleine gar*
naalvisser, Adolf Van Glabbeke op»
nieuw in de parlementaire, arena sou
verschijnen met een vlammende in-
terpellatie, waarin hij de Minister
van. Justitie zou vragen, waarom dezj
het onderzoek naar de daders van da
aanslag op de IJzertoren zo lang
heeft, laten aanslepen.
Maar men zegt zoveel.
Men heeft wpl een Liberale inter-
peliatie aangekondigd, maar waar.
schijnlijk heeft men nog geen Li.
beraal gevonden, om ze ,te houden.
Onze Minister van Justitie zal
anders zoal zijn handen vol hebben,
wanneer men na zijn Portugese reis,
in de Kamer zal afkomen met zijn
begroting.
Want de Kamer heeft na een def.
tig verlof, haar gezellige kibbelpar.
tijtjes weer hervat over de begro
tingen en andere koetjes en kalfjes.
En de C.V.P.-er De Velter en de
Socialist De Kinder hebben hun in.
terpellatie aangekondigd over de
IJzertoren.
Deze twee interpellaties moeten
gehoord worden bij de behandeling
van de begroting vai) Justitie. En
Minister Struye zal er goed aan doen
te 'luisteren met zijn twee oren, want
geheel het Vlaamse Lapd luistert
mee. PAS,
OPNIEUW RIJNVERKEER
OVER ANTWERPEN
Aan onze Regering werd een Ame
rikaans voorstel overgemaakt, inhou
dend het opnieuw instellen van,het
Rijnverkeer, ttz. van de ir%- en uit
voer van Duitsland, over Antwerpen
ert ook Rotterdam.
DOUANETOEZICHT EN CON
TROLE, OP DE PASPOORTEN
AAN NEDERLANDSE EN FRANSE
GRENZÈN i
In de Kabinetsraad werd de kwes
tie behandeld van het douanetoe-
zichit en de controle oh de paspoor
ten, zo aan de Nederlandse als aan
de Franse ;hr ens.
Aldus w§rd een wetsontwerp goed
gekeurd waarbij overeenkomsten met
Nederland en Frankrijk zouden bij
getreden worden om voortaan die
douanekontrole te doen doorgaan in
gemeenschappelijke grensposten.
BIJEENKOMST VAN WESTERSE
MINISTERS VAN FINANCIEN
TE BRUSSEL
Naar uit goedingelichte bron werd
vernomen, zullen de Ministers van
Financiën der Vijf Landen, die het
Westers pact ondertekenden, over
2 A 3 weken, te Brussel in confe
rentie bijeenkomen. De algemene fi
nanciële problemen door de Wester
se samenwerking op dit gebied ge
steld, zullen er onderzocht worden.
ZESTIG TEN HONDERD DER
SCHOOLGAANDE KINDEREN
VOLGEN
VRIJ LAGER ONDERWIJS
Door Volksvertegenwoordiger A.
Van den Berghe werd verslag uit
gebracht, namens de Kamercommis
sie voor Openbaar Onderwijs, over
de begroting van het Ministerie van
Openbaar Onderwijs.
Uit dit verslag blijkt o. m. dat
einde 1944 59 der kinderen het
Vrij Lager Onderwijs volgden 'wijl
slechts 41 het Officieel Onderwijs.
Kenmerkend is ook nog dat voor
sleohts 3,2 der kinderen welke het
Lager Onderwijs volgen, door de
ouders ontslaging van Godsdienston
derwijs werd gevraagd.
DE CRISIS BIJ DE VISSERIJ
SCHEPEN VAREN; NIET UIT
Dat de visserij thans een erge
crisis doormaakt is geen geheim
meer. Sedert enkele weken werd een
campagne ingezet opdat van Rege
ringswege, zekere maatregelen zou
den getroffen worden, can die crisis
te helpen bezweren, o. m. verbod' of
inkrimping van invoer van vis, door
buitenlandse schepen.
Ten einde kracht bij hun actie te
zetten zijn deze week een groot aan
tal vissersschepen niet meer Uitgeva-
Onder de avonturen die het oude, trou
we Engeland aan onze bodem en aan
ons bloed hebben verbonden, moeten we
hier dit roekeloze wedervaren verhalen.
Te Zeebrugge ligt de machtige Sint
Jorisgedenkzuil in puin. Een gedenkplaat
verkondigt nu, in afwachting dat het
oude monument heropgebouwd wordt,
één der heldhaftigste heldendaden der
Engelse Marine.
Elk Jaar viert Zeebrugge, op de ver-
jarinsdag van dit avontuur, zijn Sint
Georgesdag. Het past dat wij de lezer
beleren waarover het gaat.
Als een wanhoopsdaad van het bijna
verslagen Duitsland, kondigde dit land,
ln Februari 1917, de onbeperkte duiboot-
oorlog af. Honderden grote oorlogssche
pen zonden ze naar de kelder. Zeebrugge
werd het nest der Duitse onderzeeërs
voor de Noordzee. Hier lagen 50 duik
boten en 22 oorlogsschepen, die zich vei
lig konden verbergen in t kanaal.
Men mocht nu van Zeebrugge zeggen
wat Napoleon voorheen van Antwerpen
zei: Het was een pistool op 't hart
van Engeland gericht.Het zou de Brit
ook niet gemakkelijk gaan, dit versterkte
nest uit te roeien. Van uit de ontelbare
betonnen schuilplaatsen loerden 225 ka
nonnen over de zee, waarvan deze van
Knokke projectielen van 600 kg, afscho
ten. Lange Max van Moere, slinger
de zo maar zijn kogels van 850 kg. tot
in Duinkerke.
Toen kwam de onder-admiraal Keyes
in Engeland voor- de dag met een plan
om Zeebrugge-haven te blokkeren, onder
volgende voorwaarden: Drie oude krui
sers vol cement, zou men doen zinken
aan de ingang van het zeekanaal, en dit
bij nachte, in een beschuttende wolk van
kunstmatige nevel, terwijl een verwoede
aanval zou gebeuren op de kop van de
havendam, waar de vuurtoren staat, om
de aandacht van het eigenlijke doel af
te leiden. En om deze aanval tot een
goed einde te brengen, zouden twee on
derzeeërs een deel van de havendam ln
de lucht doen vliegen, wat de Duitsers
zou beletten naai- de kop ter hulp te
snellen.
Deze aanval moest natuurlijk voor de
Duitsers een echte verrassing zijn. Daar
om werd het ten Uiterste geheim gehou
den. En toen het hele aanvalseskader
gereed lag, met een keurbende van Jonge,
roekeloze officieren en matrozen, uit de
hele Britse vloot uitgelezen, wist nog
geen matroos wat er gebeuren zou. Daar
werd hun eerst alles uiteengezet.
Maar er zou nog 3 weken moeten ge
talmd worden aan de Teemsoevers, eer
men koers kon zetten. In die tijd mocht
niemand van de schepen. Dit gebeurde
op 22 April 1918, wat vóór vijf uur ln
de namiddag. Admiraal Keyes gaf als
laatste boodschap mee: St Georges for
England!St Joris is immers de pa
troon van Engeland, en op 23 April is
het St Jorisdag.
In de nacht zou men Zeebrugge be
reiken. Ziehier hoe het plan was opge
steld: 11.15 u.: Bombardementen; 11.40 u.:
Rookwolken; 12 u.: Aanval op de dam;
12.15 u.: Ontploffing der onderzeeboten;
12.25 u.: de blokkeersohepen naar de
haven.
Deze vloot was als volgt samengesteld:
168 eenheden, waaronder: 8 monitoren,
enkele lichte kruisers, 7 verkennings
oorlogsschepen, een paar hogere torpedo
jagers, enz...
De bevelhebber van de Vindictive, die
moest tot zinken gebracht worden, Sir
Carpenter, mocht wel vrolijk getuigen:
Het is eerder een varend cirkus dan
een vloot van zijn Majesteit.
De vloot moest samen komen op een
twintigtal mijl van de Vlaamse kust.
'n Lichte regen viel Aan t hoofd van
deze zonderlinge vloot stoomde het ad
miraalschip Warwickmet 6 torpedo-
Jagers. Daarop volgde de Vindictive
die twee ferry-boats sleepte; de «Iris»
en de Daffodilmet de stormtroepen;
eindelijk de drie blokkeersohepen: «The
tis «Intrepid» en «Iphygenia». Daar
omheen een hele troep kruisers, stoom
boten, rookmakers, enz...
Op korte afstand van Zeebrugge, ter
wijl een stuifregen viel, werd een gewel
dig bombardement ingezet. De Vindic-
ivestoomde naar de havendam. Gp
300 m. ervan sloeg een rukwind het rook
gordijn uiteen waarin hij verscholen zat.
Ogenblikkelijk daarop spoten alle batte
rijen van de dam vuur'en vlam. Ook de
Vindictivestak alle batterijen aan.
Het was een ware hel. De kapitein en
tal van officieren waren reeds dood of
gekwetst. Spijt alles naderde het schip
de dam. De Daffodilstoot er de
uitgeputte Vindictive helemaal tegen.
Bruggen worden aangehaakt, het schip
geankerd en een troep stormmatrozen
ijlen de passerellen over, terwijl de mi-
trailleuzen ratelen en alom de zachte,
geruisloze vuurpijlen over dit donkere
gewoel zweven... Wat er op die smalle
havendam gebeurde, wil niet verhaald
worden: het was een slachterij!
Intussen was een onderzeeër ook de
muur genaderd, bij het open staketsel.
De lont werd. aangestoken. Eén slag
6.000 kg. dynamiet ontploften en de ha
venmuur vloog over een lengte van 6 km.
de lucht in. De 'bemanning kon zich nog
op t nippertje redden in een stoombootje.
Het geschut houdt aan. De kust lijkt
een bergketen van vulkanen. De fusee's
met valschermen zakken traagzaam neer
om alles te belichten. Een peloton Duitse
cyclisten rent de havendam op, maar
stort in een verraderlijke bres.
Het uur is aangebroken voor de blok-
keerschepen. De Thetisstoomt *t
eerst de haven binnen, raakt vël-ward en
blijft steken op 300 m. van zijn doel.
De Duitsers beginnen klaar te zien in t
plan en richten alle vuurmonden naar
de blokkeersohepen. De Intrepldeen
de Iphygeniarukken niettemin voor
uit, zwaar en log. Het eerste schip bereikt
de ingang van het kanaal en wordt blik-
semvlug vastgeankerd. De Iphygenia
heeft het lastiger. Een obus heeft haar
fel 'beschadigd en het moet zijn weg
zoeken in een wolk van stoom en mist.
Met grote moeite krijgt de kapitein zijn
schip naast het eerste en laat het even
eens zinken.
Het einddoel van de aanval was be
reikt, 23 torpedoboten en 13 onderzeeërs
zaten in de Brugse havens geblokkeerd,
daar de uitgang tot de zee helemaal
versperd was.
Het had de Engelsman wat gekost:
176 doden, 412 gekwetsten, 59 gevange
nen, 2 schepen ei) 1 destroyer.
Dit heldhaftig feit wordt met recht
en reden leder jaar op 23 April te Zee
brugge herdacht.
ren. Zo bleven Maandag jf., alle sche
pen, van 150 PK. en méér, in hun
haven. WoenSdag jl. moesten de gar«
naalschepen de gele vl&fe1 hijsen, wat
beduidt dat zë niet in zee steken.
MINISTER DE MAN SPREEKT
OVER DE SCHADEVERGOEDING!
Op een C.V.P.-Vergadefing te Geel
voerde Hr R. D. De Minister
vóór Wederopbouw, helpwoord ta
handelde o.m. over de Oorlogsschade,
De Minister wees er op, hoe nood
zakelijk het is, een grote Regerings
meerderheid- 'te 'bezitten cm een
vraagstuk van Nationaal belang als
dat van de geteisterde*! op te los
sen. ons 'land, aldus" de Minister,
hebben wij ongeveer ,öO3.£0D geteis
terde gebouwen. r,jsai
Op 3 April bedroeg..qètyJaarde van
de reeds geïmmatricujefirjfó dossier»
ongeveer 33 miilioen fr, jje waards
van 1939 vermenigvuldigd met drie
geeft eventjes 90 milliard frank.
De..wet op Oorlogsschade is nog
geen jdeaal. Ma,ar er is toch iets yo-
sitiefk,, bereikt, podanig met cis
wederopbouw; kan aangepakt worden,
Mef, een overzicht van het moei
lijk werk dat jjet departement van
wederopbouw nog wacht en een
bondig woord over de algemene Re-
geringspolitiék, sloot de Minister
zijn rede.
7.719 MILLIARD FRANK IWOrlB
IN MAART
Over Maart werden 2.513.082 ton
goederen ingevoerd voor ren bedrag
van 7.719.387 milliard fr., tegen 6.488
milliard fr. invöer in Februari. Datf
in Ma-art 1.165 miilioen ton werd uit
gevoerd, voor 5.671 milliard fr, va»
de invoer gedekt ten belöpe van ca
73
Het- invoercijfer is hoger, omdat
er een -belangrijker bedrag aan goe-
dereh voor heruitvoer in vervat is.
HET BELEID VAN MINISTER
HUYSMANS AFGEKEURD DOOR
C.V.P.-VOIfKSVERTEGEN-
WOORDIGERS IN DE KAMER
Deze week ving de Kamer het de
bat aan over de begroting van tel
Ministerie van Openbaar- Onderwijn,
Dit werd de gelegenheid voor enkel»
C.V.P.-Volksverïbgenvvc-oc^lgers een
vinnige kritiek Ült te oefenen op het
beleid van de Minister K,Huysman»
T^i-t het verslag bleek reeds dat e!ï
leerling van het Staatsmlddelbsal
onderwijs jaarlijks aan> de Staal
10.000 fr, kost, wijl dit- onderwijl
best zou ingekrompen worden tel
bate- van het technisch onderwijs.
Hr Du Bus do Warnaffo betoogd»
vervolgens dat do Hr-Minister hel
statu-quo voorzien in de regerings
verklaring voor hot openhaar onder
wijs niet in acht neemt. Zelfs waar er
geen nodig zijn richt de Staat nieu
we scholen op die zelfs concurrent!»
gaan doen aan de gemeentescholen
Bij de middelbare scholen worde»
zelfs froebelscholen opgericht. Voor
da staatsmiddelbare scholen ls hel
voor alle leerlingen kosteloos, al zij»
de ouders rijk of niet. Hiervoor geeft
de staat 700 miilioen uit. In -het vrij»
onderwijs daarentegen betaalt de ge-
zinsvader 12.000 fr. om zijn kinderen
gelijkwaardig op te voeden, en da»
nog moet hij belastingen betalen om
te helpen de kosteloosheid door t»
voeren in dezelfde sSaatsschole»
waarvan hij geen gebruik maken
omdat zij ongodsdienstig zijn.
De Belgen zijn hier niet allen tf
lijk voor de wet.
Spreker betoogde dat de grondwet
inzake het opénbaar onderwijs niet
wordt geëerbiedigd. Hr Heyinan klef?
ook de politiek van geldverspilli»?
aan van de Hr Huysmans, welke be
oogt overal, nodig of niet,, staatsscho
len te stichten, al ware het maar oin
het plezier scholen te bouwen, w
intussen het technisch onderwijs ver
waarloosd wordt alhoewel het van
groot belang is. Godsdlenstlesse9
werden vervangen door zedenleer.
Voor Socialisten, Liberalen
Communisten was het debat een S»j
legenheld om hunnerzijds het vrij
onderwijs aan te vallen
Woensdag antwoordde de Hr Huys
mans op de verschillende spreke1*
maar dit Was zeer onvoldoende in
verre dat Hr Du Bus de Warns
eenwaarschuwende stem inojst do®®
horen'en hem vlainit M her a"
het 'ia vwieï niet mm
