J4et LfOüephoF
PIKBINDERS
STEVENS Gebr.
Ijskasten "FRIGIDAIRE,,
gWELKA i
REUZENTOMBOLA
Maaimachienen T
STEVENS Gebroeders
1 PELSWAREN-
FABRIEK
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 10 Juli 1948
Blz.
NAAIMACHINES
63 m
Uolftst'oiiiati
boor Serroctt
Nr 38
DE MODERNSTE WAGEN VOOR ZIJN PRIJS!
Agent voor Ieper-Roeselare en Omstreken:
GARAGE ST-CHRISTOPHE - OMER DEMEY
Rijselse Steenweg 48 I E P E R Tel, 685.
Over te nemen.
Een Perceel BOUWGROND
VRIJE VAKSCHOOL ROESELARE
ALLE MERKEN. BIJ:
I E P E R
Vanden Peereboomplaats 7
Tel. 249
POPERINGE
Veurnestraat 40
Tel. 94
PIKBINDERS voor 1 paard
OKKASIE-Pikbinders
Oogstkoorden SISAL
VLASTREKMACHIENEN
TRACTOREN
ONTROMERS «MEIOTTE»
STEEDS WISSELSTUKKEN IN VOORRAAD
SCHÜ1F let m7vv><i
IEPER
VRIJE BEROEPSSCHOOL
Hsulebeke
Tel. 245
Kapellestraat,
79 - 80 - 81
De grootste keus van het land in gemaakte mantels.
SCHONE BEENHOUWERIJ
ZO LANG
er een kans bestaat
is niets verloren.
DE KOLONIALE LOTERIJ
Trekking te Brugge
op 24 Juli. (d-7626)
GELDLENINGEN
D. ROORIJCK
Doornstraat 25 - Poperinge.
Tel. 457.
POELJEN
mmffl Leon ARTEEL
\j8jlgr Pypegale C,
TT- RENINGE.
LANDBOUWERS!
KIEKENKWEKERS!
WITTE LEGHORNS
SYLVERE DESEYNE
Oosthoek - BESELARE.
OLIËN
VETTEN
BENZINES
MAZOUT
PETROOL
JULES LEMAHIEU-1
VERWAERDE
2, Statienlaats
POPERINGE.
Tel. 331. (1950)
UIT DE HAND TE KOC?
tot 15 Juli 1348.
(GENERAL MOTORS)
in 't HUISHOUDEN
Op de HOEVE
Voor de BOTER-
WINKELS
IS EEN
FRIGIDAIRE
IJSKAST
ONMISBAAR.
WAAROM EEN FRIGIDAIRE IJSKAST VERKIEZEN
FRIGIDAIRE verbruikt het minst...
FRIGIDAIRE geeft de grootste waarborg...
FRIGIDAIRE heeft een eigen vertegenwoordiging
in Belgie
FRIGIDAIRE kan U ten allen tijde de nodige wis
selstukken verschaffen...
FRIGIDAIRE is vertegenwoordigd door de meest
bevoegde firma der streek...
IEPER Tel. 249
Vanden Peereboomplaats 7
POPERINGE
leperstraat 5 - Tel. 94
(d-7088)
T IS EEN MISSIONARIS, een van
mijn goei vrienden, pas teruggekeerd
uit Congo, die 't mij vertelde...
Over enkele tijd kwam er een wil
de naar mij toe en sprak:
Pater, ik zou willen gedoopt wor
den.
Ra, antwoordde ik, maar dan
moet ge scheiden van een uwer twee
popinees (vrouwen). (Zelfs in het
Congolees komt het woordje «pop» te
pas, voor 'n vrouw aan te duiden).
Onze wilde scheen een beetje ver
wonderd over die voor hem onvoor
ziene voorwaarde en hij trapte 't af
zonder iets te beloven.
Enkele dagen daarna zag ik hem te
rugkomen, met op zijn wezen de te
vredenheid van een mens die zijn
plicht heeft volrbacht.
Doop mij, Pater, sprak hij, ik
heb slechts nog een popinee.
Braaf, mijn zoon, en wat is er
van d'ander geworden?
Ik heb ze opgegeten, Pater.
ETEN
Rijmt met vreten
En dit is een berichtje voor kilo
metervreters ofte zekere automobi
listen, die menen dat ze absoluut niet
aan minder dan 100 per uur mogen
bollen. Ik heb dat verleden week ge
lezen op een groot bord in grote let
ters, aan een gevaarlijke bocht op de
grote baan van Oostende naar Maas
tricht.
't Luidt:
't Is beter één minuut te laat te
komen in deze wereld, dan vijf en
twintig jaar te vroeg in d'ander!
Dat z'er 'n keer over napeinzen.
DAT DOET ME PEINZEN op de
TToer van Frans
Die helse dans
Is dus weer aan gang.
En *1, duurt verdraaid nog lang,
Voordat eenieder, groot en klein
Zal weten wie er eerst zal zijn.
Tot als 't gedaan zal zijn, Man
neke, zegt Marenta.
Merci, Marenta, dat weet ik ook.
Maar wat ik niet weet, dat is, hoe
ons mannen uit de slag zullen komen.
Als grote sportliefhebber ('k luister
alle Zondagen naar de voetbaluitsla
gen in de radio), hoop ik wel dat onze
kleuren goed zullen verdedigd worden.
Waar is de tijd van zeven Belgen in
de eerste tien? En jaren achtereen op
de eerste plaats een man van bij ons!
Maar niets zegt dat onze kerels
zulke prestaties niet kunnen herbe
ginnen.
DAT DOET ME DENKEN aan de
prestatie van Jef Demuysere en de
toer die hij aan zijn vrouw speelde.
Waar gaat ge nu weer naartoe?
vroeg zij.
Simpel een toerke maken, zei Jef
en hij was weg.
Maar 's avonds kwam hij niet bin
nen en zijn vrouw werd ongerust en
's anderdaags 's morgens hield ze het
niet meer uit en liep bij de geburen
al klagend dat er iets moest gebeurd
zijn, want dat Jef nog niet thuis was
en hij had gezegd dat hij maar sim-
nel een toerke ging maken...
Ja maar, zei de gebuur dan, hij
had zich een beetje beter moeten ex-
plikeren. Dat toerke is de Tour de
France die hij ging doen.
I-ïewel, zijn me dat toeren, zucht
te madame...
WAT OOK VIEZE TOEREN ZIJN,
dat zijn de boksmatchen. Ik heb zo
eens in mijn leven een wedstrijd mee
gemaakt, gezien wil ik zeggen, maar
met de beste wil van de wereld kan
lk daar niets verheffends in vinden.
En zeggen dat ge zoveel inkomgeld
moet betalen om te zien hoe twee
mannen mekaar daar zo bont en
blauw en tot bloedens toe aframme
len. Ge hebt daar de laatste match
van Joe Louis, die Amerikaanse neger,
tegen Walcott, een andere zwarte.
Joe Louis heeft gewonnen.
Maar... wie was er tevreden? De
winnaar niet, want 't ging niet snel1
genoeg, volgens zijn gedacht. De ver
liezer ook niet. Natuurlijk! Die moest
volgens zijn zeggen tegen twee bok
sen. Tegen Joe en tegen de scheids
rechter, die hem een beetje te veel
verveelde. Die was dus ook ontevre
den. En 't publiek was ook slecht ge
mutst. Zó'n flauwe kindervechtpartij,
zegde het.
De inrichters echter, die mochten
in hun handjes wrijven. De winst
was groot. En zó is het steeds.
Als er eens een andere match plaats
grijpt, zo een met vliegmachientjes
en 'kanonnekens en van dat sDeelgoed
meer. dan is er ook niemand tevree.
Behalve dan misschien ook. zij die de
touwtjes van dat droevig marionet
tenspel in handen hebben.
WANT, het Vlaams spreekwoord zegt
het goed:
De ene zijn dood
Is de andere zijn brood!
En de dood van Nonkel Toon was
ook het brood van Ulriek Slok. Ik wil
U hier even zijn wedervaren vertel
len.
Toen Ulrik Slok bij de notaris bui-
tenstapte, was hij vier en veertig
duizend, vier honderd drie en dertig
frank en negentien centiem rijker
dan voorheen.
Dit bedrag had hij geërfd van zijn
Nonkel Toon, zaliger gedachtenis, die
aan al zijn kozijntjes en nichtjes de
zelfde som had nagelaten.
Met de centen in de zak, trok Ulrik
blijgemutst de stad in. Hij vond het
leven mooi en goed en voelde het ver
langen groeien, om er eens duchtig
van te profieteren.
In eer en deugd, wel te verstaan...
Al zo dikwijls had hij er naar ge
hunkerd in een restaurant te gaan
dineren. Nooit was 't er van gekomen,
want zijn verdiensten lieten dat niet
toe. Maar vandaag... vandaag mocht
het er vanaf...
En slenterend, op zijn gemakske
aan, doolde hij door de drukke stra
ten... dronk hier een pintje, daar een
aperitiefke en voelde zich rond de
middag juist in de vereiste stemming
om met rappe hand en scherpe
tandzijn grollende beer tot zwij
gen te brengen. Spijshuizen of res
taurants waren er in zijn onmiddel
lijke omgeving met de vleet. Hij
hoefde maar te kiezen.
De menu's of spijskaarten hingen
aan de gevels opgeplakt met de prij
zen erbij. Keus genoeg, teveel zelfs,
zodat Ulrik van hier naar daar liep,
weer terugkwam, spijzen en prijzen
vergeleek, om op slot van rekening
een besluit te nemen.
Ja, dat zou hij eten: paling in het
groen... schapenvlees met boontjes...
zuurkool met een knuistje... Natuur
lijk vooraf een telloorke soep en na
't diner een lekkere koffie met 'n ex
tra sigaar.
Hij trad binnen, nam aan een ta
feltje plaats en een galante dienster
kwam naar hem toe om de bestelling
aan te nemen.
Ulrik at en dronk, dronk en at,
want het smaakte hem, als in de tijd,
toen hij bij Nonkel Toon naar de
kermis ging.
De gedachte aan Nonkel Toon
stemde hem een beetje weemoedig.
Misschien kwam dat echter ook wel
omdat die fles Bourgogne hem zo
deed blozen.
Straks bij 't naar huis gaan, op weg
naar de trein, ?,ou hij even een kerk
binnenstappen en iets in de offerblok
laten vallen... tot intentie van de
zieltjes van 't vagevuur... ingeval
Nonkel Toon daar soms nog moest
logeren...
In afwachting dat besluit ten uit
voer te brengen rookte Ulrik nu zijn
extra sigaar, iets uit 't fijn pak en
slurpte met behagen aan zijn taske
koffie, waarin de slagroom 'n vinger
dik lag te drijven.
Toen vroeg hij de rekening.
Het dienstmeisje gaf hem een pa-
pierke. Daarop stond: tweehonderd
vijf en twintig frank.
Niet te veel, dacht Ulrik, die naast
de tweehonderd vijf en twintig, nog
twintig frank drinkgeld legde.
Tien percent is de gewoonte, dacht
hij. Maar tot zijn verwondering liet
de dienster het drinkgeld onaange
roerd.
Onthutst keek Ulrik op. Was het
niet genoeg misschien
Aan een tafeltje, vlak achter hem,
hoorde hij lachen.
Hadden ze daar het spelleken ge
merkt? Was het misschien de ge
woonte nu, méér te geven. Hij was
van al die gebruiken in de stad niet
op de hoogte.
Terloops keek hij eens rond...
Ja, nu zag hij het klaar. Die aan
de tafel verder hielden hem in het
oog. Dachten ze misschien dat hij,
jongen van de buiten, zijn wereld
niet kende?
Dan waren ze mis!
Of meenden ze, dat ze met een gie
rigaard te doen hadden?... Langzaam,
met een plechtig gebaar, haalde hij
'n briefke van vijftig uit zijn brie
ventas en legde 't op tafel.
Toen nam hij zijn hoed en stapte
vol waardigheid naar buiten. De
naam van 't restaurant wou hij ech
ter onthouden, al was 't maar om
kennissen en vrienden te waarschu
wen dat ze daar nooit moesten gaan
eten. aangezien ze er uw tien procent
drinkgeld met minachting onaange
roerd lieten liggen.
Hij stond nu weer op straat en keek
naar de enorme spiegelruiten, waar
op geschilde letters krulden. En hij
las:
In de Zilveren Soepkom
Maar daaronder las hij nog iets, iets
dat hem plotseling woedend maakte.
In 't Vlaams, in 't Frans, in 't
Duits, in 't Engels, in 't Spaans, in
't Italiaans, in 't Noors, in 't Zweeds,
in 't Deens, in 't Russisch, in 't
Grieks, in 't Hebreeuws en God
weet in hoeveel andere talen, hing
daar 'n bordje uitgeplakte:
Drinkgeld wordt hier
niet aangenomen.
Oh! Ezel! Driedubbele ezel, die
ik ben, sakkerde Ulrik... Dat is ze
ventig frank weggesmeten... zeventig
frank, waarvoor ik zoveel pintjes kon
pakken...
Hij meende terug binnen te gaan,
maar uit eerlijke schaamte durfde hij
dan weer niet...
Pintjes heeft hij er echter niet min
der om gedronken... want zwaar be
laden is hij naar zijn trein gesuk
keld...
Maar de offerblok 'met het op
schrift: «Voor de zieltjes van 't Va
gevuur» bleef die avond vergeten...
't Manneke uit de Maan.
g Firma J. ROUSERÉ-LAMOOT g
33, Stationstraat, leper.
g Vraagt een bezoek van de vertegen- BH
BS woordlger zonder enige verbintenis, g
Alle onderdelen en toebehoorten.
g Gewaarborgde herstellingen. ggj
Occasiemachines. (4863)
n
Zcekt g'iets Fhvren ot te Icopen,
Zoekt ge 'n meid, 'n plaats of wat?
Wacht niet langer, maar plaats nog lieden
'n Kleine ZOEKER is ons blad!
Sfóengelwcrk van Het We\clijkC^ieutos»
No, Sir... de moordenaar had a
great hat.
A great hat?
Yes... a hat... 'n hoed.
Juist... de moordenaar droeg een
grote hoed... gelijk uw meester dan?
Master John not... moordenaar.
I did net know the moordenaar.
Gij kendet dus de moordenaar
niet... Goed! All right! Francis Pe
terson.
Op een wenk van de rechter ging
Francis zitten op een aarfgewezen
bank. De deurwaarder opende nu
opnieuw de zijdeur, en riep:
Felix Ankerman!
Deze persoon kwam binnen ietwat
aangedaan, en legde de voorgeschre
ven eed af. waarna de voorzitter de
ondervraging begon:
Gij zi.it de waard van de her
berg: De Windmolen?
Ja, meneer de president.
Vertel ons eens wat in uw her
berg gebeurd is.
Meneer de president van 't tri
bunaal, 't was Rozelare marktdag ge
weest, en rond acht uur van de avond
zijn in mijn herberg binnen geko
men: Tuur Daveele, Jan Pak, en...
Goed, dus de boeren die hier
reeds kwamen getuigenis afleggen,
Waren ze erg zat?
Nogal boven wind, ja.
Rumoerig?
Ja, maar in leute en plezier.
Om welk uur is Daniël Slock in
de herberg gekomen?
Rond negen uur.
Ook dronken?
Neen, hij was fris man, alleen
maar belust op een glas bier, 't was
dorstig weer.
Om welk uur kwam Johan Ver
buren binnen?
Halftien, meneer de president.
Dat komt, overeen met het ge
tuigenis van de notaris Desmeder.
Was Verburen bij drank, opgehitst?
Neen, gewoon, kalm, meneer.
Verder?
Johan Verburen is dan blijven
zitten klappen met mij en rosse Daan.
Wanneer is Rosse Daan vertrok
ken?
Precies te tien uur. Daarna is
Verburen in gesprek gekomen met
de boeren, en hi.1 heeft ze getrak
teerd met dubbelbier. het ene rondje
na het ander, en 'toen werden de
boeren van langs om meer zat.
En Johan Verburen?
HILLMAN1948
Versnellingen aan het stuur. Hydraulische remmen
op de 4 wielen. Goede baanhouding. Heel zachte
suspentie met as en lange veren. 4 Deuren. Stuur
links. Prijs 85.500 fr.
Zichtbaar en onmiddellijk leverbaar bij de
(C7421)
UIT TER HAND TE KOOP
5,33 m. breed en ongeveer 140 m. diep,
palende Leegeweg Nr 160, MEENEN.
Zich wenden: Leegeweg Nr 77,
Meenen. (7458)
DOOR ONS!:
HET NAT. BELG. KUWELÏJKS-
WERK brengt aan allen kennisma
king, verlov. en spoedig huwelijk.
Duizende leden. Dagei. verlovingen.
Voor doe. en lijsten schr.: «Geluk
kige ToekomstPostbus 231, Brus
sel I. - Bur. te Deinze-Brussel-Luik-
Charleroi-Antwerpen. (c6366)
VOOR U!
VLAAMSE KERMIS en TREKKING op 5 SEPTEMBER 1948.
1" Prijs: Auto Chevrolet, Luxe 1948. 2 Slaapkamers, 2 Motos,
25 Velos, Kunstschilderijen, Clubzetels, enz., enz.
Stort vandaag nog op P.C. 420933
A. Verdonckt, Vakschool Roeselare.
HET LOT: 20 FRANK. HET BOEKJE: 100 FRANK.
Helpt ons en wij maken van uw jongen een vakman... (d-7271)
(d 7504)
na lezing, ons blad in de handen ul JUZillF tJ
een uwer vrienden of buren die
ons blad niet hebben. U bewijst
er ons een dienst mee. Dank.
ALLES BLINKT
ALLES WORDT NIEUW
ALLES WORDT
MOOI
Inschrijving van nieuwe leerlingen,
St-Jacobsstraat 5, leper, vanaf heden,
op alle werkdagen van 9 tot 11 uur.
Tijdens het groot verlof, zijnde
vanaf 8 Augustus 1948, 's Zondags
van 9 tot 12 uur.
Trouwboekje van_ de ouders mede
brengen, a.u.b.
In de dagvakschool vindt ge de
.metaal- en electriciteitsafdeling, als
ook de houtafdeling.
Daarenboven een leergang in snit
en confectie voor jonge kleermakers
Voor de groothandel, gelieve zich te de Maandagvoormiddag van 9 tot
wenden tot de firma: Th. Van Spey- 12 uur.
broeck, Dorp 106, Poeikapelle. d-7509 (7578) DE DIRECTIE.
Hij werd het ook maar in min
der maat. Eerst waren ze allemaal
ondereen de beste vrienden, Dan
heeft Tuur Daveele beginnen zuur
muilen, steken geven en zingen, niet
uit erg, maar ja, zat zijn he, en dan
hebben de boeren al te zamen begin
nen zingen van Hij is er met zijn
poeper in het water gevallen Daar
op is Johan Verburen gloeiend kwaad
geworden, en heeft hij met zulk ge
weld beginnen trommelen op de boe
ren met zijn vuisten, tot ze buiten
waren. Ik kon er niets aan doen. Dan
heb ik Johan Verburen weer in de
herberg kunnen krijgen, en de boe
ren hebben dan de buitenbanden van
zijn auto kapot gemaakt. Ze. moch
ten dat toch ook niet doen, nietwaar
meneer de president.
Zeker niet! Maar wat heeft
Johan Verburen verder in uw her
berg gezegd en gedaan?
—Bijna geen woord meer gespro
ken en jenever gedronken.
Hoeveel?
Vijf of zes druppels.
Wanneer is Johan Verburen dan
vertrokken?
Een kwart over elf.
Johan Verburen was dan toch
niet zo erg bedronken.
Hij scheen het toch, meneer de
president, want hij kon haast op
zijn benen niet meer staan.
In welke richting is hij vertrok
ken?
De baan van de Hille en naar
Moerezele toe.
Goed, Felix Ankerman, gij hebt
voldaan.
De voorzitter bezon zich een ogen
blik, en wendde zich dan tot de be
schuldigde:
i Ik meen, Johan Verburen, dat
gij in dit geval gehandeld hebt naar
een vooropgezet plan, niet zo?
Ik begrijp niet wat gij bedoelt,
heer voorzitter, antwoordde Johan.
Weihoe? Ge gaat, binnen in
De Windmolen in volle bezit van
uw verstandsvermogens. Ge treft er
bedronken boeren aan, hitst er door
uw vrijgevigheid hun gemoed nog
meer op, en begint dan maar ineens
wild op die mensen slaan. Beken dan
maar dat ge ongelijk hadt. u te be
kommeren om de zattepraat, in leu
te en vermaak dan nog, van enige
bedronken boeren.
Ik beken het. heer voorzitter,
maar ik zelf was niet meer nuchter.
Juist, Verburen, in mindere
maat bedronken nochtans, verklaart
de waard van de herberg. Eindelijk,
terug binnen in de herberg, drinkt
ge nog enkele druppels jenever, in
zover dat ge op uw benen niet meer
kunt staan. Ik meen dat op zijn
minst fel overdreven! Uw inricht is
feitelijk door te gaan, ais stom-laih
dronken. Waarom? Met welk doel?
Wat antwoordt gij hierop?
Dat ik wel en wezenlijk, toen ik
de herberg verliet, io volkomen van
mijn verstand beroofd was, dat ik
van niets nog rekenschap kon geven,
en de zonderlingste en dwaaste ge
dachten mij door het hoofd dwar
relden.
Welke waren die gedachten?
Moet ik het ter mijner bescha-
Wilt U vart uwen ouden
Pelsmantel een mantel
naar de mode met wei-
nig kosten, laat hem in
de zomerperiode nazien,
verwen en een nieuw
model geven.
Altijd de elegantste mo
dellen, gans nieuwe snit.
Parijse modellen, Ame
rikaanse modellen, alles
kan naar uw smaak ge
maakt worden.
Onvergelijkbare prijzen
en afwerking. De goed
koopste pelsen in liet
land.
VERGEET HET NIET: VAN FABRIKANT TOT VERBRUIKER.
REKLAME DER WEEK:
Algemene vermindering van-10% op alle artikels.
WAARBORG op alle artikels.
GRATIS bewaring' gedurende de Zomer.
GESCHENK bij voorlegging dezer aankondiging.
GEMAK VAN BETALING.
De magazijnen zijr open alle dagen der week, ook de
Zondag gans de dag.
De Fabriek is gemakkelijk te bereiken met de Autobus
lijn Kortrijk-Tielt, tot Meulebeke Plaats. (7578)
prachtstand.
Inl.: Duinkerkestraat 33, te Pope-
ringe. (c-C.1272)
biedt U om de drie weken
een kans om millionnair te
worden voor enkele frank.
WAAROM NOG AARZELEN?
KOOP NU UW BILJETTEN.
Leningen voor aankoop van huizen
en materieel auto's en moto's.
Bureel open Vrijdag en Zaterdag.
0-4934)
WVWWSAAJItfUWUWWWMMWWWMtfMM
jjjÏÏjj van uitgelezen ras-
sen te verkrijgen bij
Begeert gij poeljen te kopen van
beste afstammelingen, van alle ouder
dom, wendt U tot
Tel. leper 942.
Men bestelt ten huize. (c-7051)
GEMEENTE ALVERINGEM
Een schoon en we'gelegen
WOONHUIS ,s
dienstig voor handel en tevens als
renteniershuis, gelegen in de Kaats-
spelstraa; 56, thans bewoond door
Jozef Vanbeveren. Voorzien van gas,
electriciteifc, regenwater en putwater.
Iedere dag 's avonds vanaf 7 uur
te bezichtigen me: toelating van ds
tegenwoordige bewoners.
Aanbiedingen bij Wed. Theophid
Kempe-Douckaert, 99, Diksmuide-
straat te Eescn. (7561)
OFFICIËLE VERDELERS
ming zeggen?
- Ja.
Het zij dan zo! Ik wilde naar
de boomgaard van het Loverhof om
er de appelboom weer te zien, waar
ik jaren geleden, Hilda Daks mijn
liefde betuigd had.
En u dan daar te slapen te leg
gen om van haar te dromen! spotte
de rechter.
Gek niet, meneer! antwoordde
Johan verontwaardigd. Ik zegde u
reeds dat ik mij geen rekenschap
meer kon geven van mijn daden-
Zeker is het, dat ik onder die appel
boom ziek en in slaap ben gevallen,
vermits men mij daar 's morgens
aangehouden heeft.
Dat is dus uw uitleg en uw
alibi, Johan Verburen. Beken liever
dat dit de voorgewende reden is om
uw misdaad te verbergen. Dat is de
waarheid
Dat is de waarheid niet, me
neer de voorzitter, protesteerde Jo
han krachtig. De zuivere waarheid
is die gelijk ik ze verklaar en uitleg,
en niet anders! Ik voeg erbij dat
ik die noodlottige avond diep betreur.
Het is de eerste maal van mijn
leven, dat ik mij door de drank
liet verleiden, en ik zweer dat het
ock de laatste maal zal wezen, want
dit feit is een duré en harde les voor
mij.
De volgende getuige! riep de
voorzitter uit.
De deurwaarder opende de deur
en riep:
Daniël Slock!
Rosse Daan kwam vrijmoedig bin
nen, en legde met heldere en vaste
stem de eed af. De voorzitter door
bladerde een dossier, en begon daar
op met te zeggen.
Uw vader was een wildstroper,
die meermalen in 't gevang heeft
gezeten?
Ja, meneer, maar hij was toch
ook werkman op het Loverhof.
Uw vader werd doodgeschoten
toen gij nog heel klein waart?
Ja, door een jachtwaker of een
ander wildstroper, 't is nooit gewe
ten geweest.
En uw moeder?
Dood van verdriet en jenever;
ik werd toen volkomen wees.
Opgenomen dan door de fa
milie Daks op de hoeve?
Zeker, en nu mocht ik blijven
bij Hilda en de nieuwe boer Karei
Deule.
Nooit te klagen gehad van de
familie Daks?
Nooit! Vrouw Frederik Daks
was voor mij een ware moeder, Fre
derik en Hilda waren ook altijd bui
tengewoon goed voor mij, mijn beste
weldoeners.
Hebt gij persoonlijk, Daniël
Slock, nooit geen hazen gestroopt of
geschoten?
Daan voelde een rilling langs zijn
ruggegraat lopen, maar hield zich
sterk. Hij zocht een uitleg, en zou
noch ja noch neen zeggen.
O! Meneer de president toch,
riep hij uit, heeft mijn vader ge
vangenisstraf ondergaan, en was
mijrt moeder verslaafd aan de drank,
ik ben toch altijd eerlijk en treffe-
lijk gebleven.
Inderdaad, zei de voorzitter, de
getuigenissen van uw meesters en de
verslagen van de politie zijn u gun
stig. Gij waart ook op het bruilofts
feest?
Natuurlijk, en we hadden er
veel leute en plezier, tot op het ogen
blik dat Johan Verburen daar aan
kwam met een vent die ik niet ken
de, Fraiicis Peterson volgens ik na
dien vernomen heb. Johan heeft
daar seffens beginnen ruzie maken:
Hij en Peterson, alle twee, bedreig
den Karei Deule met hun revolver,
Hebt gij na die woordentwist
Johan Verburen horen zeggen tot
Karei Deule: Bergen ontmoeten el
kander niet, mensen wel?
Zeker, meneer de president, en
dat was nonde... dat was, zeg ik,
voor mij een doodsbedreiging, gelijk
het de moord 's anderdaags ook be
wezen heeft.
Johan Verburen, zei de voor
zitter daarop, dit is nu het oordeel
van een eenvoudig getuige.
Die bedoeling was ver van mij
af, riep Johan uit. Ik werd door Ka-
rel Deule uitgejaagd, en ik verkoos
als vrij man te vertrekken. Dan wel
de In mij het gedacht op: Het leven
is grillig; wie weet of komt niet eens
de tijd dat Karei Deule mij nog no
dig heeft.
Ik stel vast, Verburen, ging de
voorzitter voort, dat gij wel dikwijls
met zonderlinge gedachten in uw
hoofd loopt. Uw bedreiging op
het bruiloftsfeest betekent blijkbaar:
Eens zal ik Karei Deule rijn woorden
betaald zetten. Dat reeds was een
wraakgedachte, die vlug en snel tot
uw moordplan uitgroeide.
Neen, absoluut niet, riep Johan
krachtig uit. Begrijp dan toch, dat
ik op dat ogenblik voor Karei Deule
ook geen koeken kon bakken.
Het blijft altijd gevaarlijk b
dreigingen te uiten.
Ik stem daarmee in. antwoordde
Johan, maar ik verkeerde toen in
een opgewonden toestand, die, ieder
een kan beseffen, toch verschoonbaar
is. Men wees mij de deur als een
schooier! Ik houd dus stellig staan
de, dat die spreuk noch haat, noch
moordgedachte inhield.
Wie weet wat er dap reeds zou
gebeurd zijn, indien Hilda Daks en
meneer pastoor niet tussengekomen
waren
Niets, heer voorzitter, lk zou
verschopt en vernederd de boom
gaard hebben verlaten.
rDaniël Slock. hernam de rech
ter, ge waart ook In De Wind
molen als Johan Verburen daar
binnenkwam?
Ja, meneer.
Was Johan Verburen niet treu
rig, opgehitst of zat,?
Zat niet, treurig of opgehitst,
misschien wel.
Hebt ge dit bemerkt?
Bemerkt juist niet, maar hl!
moet na al het gebeurde, toch wel
inwendig, kwaad geweest rijn.
Gij hebt toch -uitwendig niet»
gezien op rijn gezicht, aan zijn be
wegingen?
it vervolgty
