de Olifanten 1
De Kristen Werkgevers
van West-Vlaanderen vierden
te Kortrijk hun 20-jarig bestaan
Nl©&sws|es in 'i kort
Provinciaal Muziektornooi van
West-Vlaanderen te Diksmuide
op Zondag 19 September jl.
het WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 25 Sept. 1948. B!z. 2.
GOUDEN BRUILOFT
TE POELKAPELLE
EEN OEFENBOMMETJE
KOMT IN EEN ACHTER
KEUKEN TERECHT IN
PLAATS VAN OP HET
OEFENTERREIN
TE L0MBARD5IJDE
Ganse inboedel werd vernield.
HET FRANSE BROOD
400 MILLIOEN M3 PUIN
IN HET DERDE RIJK
Ofttobev naftert, 1Ro3enhransmaanb
BISDOM BRUGGE
Priesterlijke Benoemingen.
MIDDAG OP DE HOEVE'
Reeds geruimen tijd oefenen vlie
gers van de Belgische Luchtmacht
van de basis Koksijde, zich boven
Lombardsijde. Woensdagvoormiddag
was dit weer het geval.
Bij het oefenen in het bommen-
werpen kwam een bommetje echter,
in plaats van op het oefenterrein, te
recht in de achterkeuken van dhr
Rosselle wonende op de dorpsplaats
in café Simonne Toevallig bevond
zich niemand in het keukentje. Niet
alleen het dak doch ook het huisge
rief als tafel, stoelen en kachel wer
den beschadigd of vernield.
De rijkswacht van Middelkerke
werd aanstonds verwittigd. Ook de
militaire dienst kwam ter plaats.
LITURGISCH KALEBll
19* ZONDAG NA SINXETi
26 September
Weer een gebed dat ons, in im
tijd, uit het hart gegrepen is, het ge
bed van deze Zondagmis. Want zo
luidt het: «Almachtige en barmhar
tige God, verwijder genadiglijk alle)
wat ons heil en ons geluk bedreigt;
opdat wij, zowel naar lichaam al]
naar ziel,-beveiligd door uw bescher
ming, in vrijiieid van gemoed in ra
dienst mogen leven Wij weten dat
God almachtig is, en alles kan; v,1)
weten ook dat Hij goed en barmhar
tig is, en niets verlangt dan ons gs-
lukdaarom durven wij vragen dat
Hij ons behoede naar lichaam et
ziel. Gp dit ogenblik, in de geschied
kundige omstandigheden van deal
Septembermaand 1948 is dat waar
achtig een héél ernstige vraag! 0!
zouden er véél zijn onder onsdie not
nooit, in de laatste weken en dagen,
't vborhoofd zorgvol hebben gefronst
bij het lezen van de dagbladen en hel
luisteren naar de nieuwsberichten,
en dan hebben gezuchtmoest er een
nieuwe oorlog komen, wat zou dat
vreselijk zijn! En we hebben er re
denen voor: het zou inderdaad vre
selijk zijn. En gelovige mensen al)
wé zijn, hebben we er wel bijgevoegd:
God moge het ons besparen! Dat»
het juist wat vandaag de Kerk over
heel de wereld vraagt en opnieuw
vraagt, bij monde van haar priesters
en van al degenen die de Mis bijwo
nen in haar geest: dat God het' ons
bespare. «Verwijder genadiglijk alle)
wat ons heil en ons geluk bedreigt
en beveilig ons door uw bescherming
zov/el naar lichaam als naar ziel!'
God moge vandaag met bijzonders
liefde luisteren naar ons gebed: dat
is onze enige hoop. En God zal luis
teren: als wij 't maar vurig vragen,
en blijven vragen, niet alleen van
daag maar lederen dag. Bij liet begin
van de vorige oorlog werd er véél go-
beden: er werden overal bedevaarten
en boetprocessies ingericht, en 9
trokken volk; en tegen het einde er
van, in de laatste weken voor de be
vrijding:, stonden eiken avond over
ons land honderden en duizenden
groepen rondom de Maria-kapelie-
kes om te bidden; dat was goed, en
het heeft Goddank gemaakt dat (is
oorlog in ons land niet zoveel rampen
heeft aangericht als we hadden kun
nen verwachten. Maar moet het wee'
eerst zover zijn, eer ons volk aan 1
bidden gaat? Is het niet veel bet el
te bidden voor het behoud van den
vrede dan voor den terugkeer ven
den vredeEr ls nog niets verlorenl
laten we bidden! yvl
26 Sept.: Negentiende Zondag
Sinxen. sthUt
27 Sept.! HH. Cosmas en Damiantüi
Martelaars, gebroeders, pa*
tronen van de geneesheren-
28 Sept.: H. Wenceslas, martelaar,
patroon van Hongarije, Pn*
len en Bohemen.
29 Sept.: Wijding van de Ba#»
van S. Mlchaël.
30 Sept.: H. Hieronymus, kerkleraar-
1 Okt.: Begin van de Rozenkrans-
maand. H. Bavo, belijder.
2 Okt.: HH. Engelen-bewaarders.
3 Okt.: H. Teresia van het Kind.'
Jezus, maagd.
Een moto snort de wildernis tegemoet.
Een blanke met witte tropenhelm en met
een fotoapparaat op de rug. Een apothe
ker uit Kampala, de voornaamste stad uit
Oeganda, dat vroeger een Duitse kolonie
was en nu onder Belgisch mandaat staat.
Aan de oever van een moer gaat de
apotheker zijn moto in een negerhut par
keren. Je ziet het, hier is hij thuis. Ze
kennen hem. Hij deelt sigaretten uit en
schepjes zout. Een drietal negers slepen
een prauw nader. Ze stappen in, en vlug
gaat het nu, het meer over, naar het oer
woud toe. Een half uur roeien ze. Dan
wippen ze de boot uit en banen zich een
weg door het dichte gewas. De negers lo
pen voor. Zij weten waar de olifanten zit
ten.
Olifanten! Die Engelse apotheker ls
verzot op olifanten. Op Jonge olifanten
dan nog. Ze kunnen zo 'n gekke toeren
uithalen, ze zijn zo mooi, dat hij ze wil
fotograferen. Zo 'n foto's kan je tegen grof
geld verkopen. En waarom komen de
meeste blanken hierheen, zij toch, die
geen missionaris zijn? Om geld te verdie
nen, veel geld. Hun leven zouden ze er
voor wagen. Net als deze apotheker. Want
als je het met een olifant aan de stok
krijgt, kan je er een kruisje over maken.
Hun poten zijn dik en zwaar als boom
stammen. Hun slurf heeft de macht van
een havenkraan, dioeh werkt zo rap als
een arm. Pas op voor de olifant, vooral
als hij met zijn jongen op gang ls.
Ja, hier is 't, zeggen de negers. Hier,
waar ze zich elke dag komen baden.
De apotheker kruipt ln een boom, zit
als een ruiter in 't zadel, maakt zijn foto
kastje klaar. De negers schuilen diep weg
onder de struiken.
Ze wachten tot ze komen.
Ze moeten niet lang wachten. Als een
orkaan komen plots twee machtige don
ders van olifanten recht op de apotheker
Ja knikt Thomas en zijn stem
verdrinkt zacht in zijn tranen toen ik
voor tien Jaar adieu zei aan mijn moeder-
ke in Londen, heb ik haar rozenkrans ge
kregen. Daar zal Je elke dag aan bidden,
boy! Yes, mother! heb lk gezegd.
Yes, ja! Ik heb het gedaan, elke dag.
En daarom heeft Maria mij gered.
Stilte. Thomas kan niet verder spreken.
De pater ls te ontroerd om te antwoorden.
Doch hij grijpt het stukje parelmoeren
rozenkrans, maakt het kruisteken en bidt:
Wees gegroet, Maria... Zo, de hele rozen
krans bidt hij.
Even word't hij onderbroken door Tho
mas, die zucht:
Father, zal Je mijn moeke...?
Verder geraakt hij niet. Doch Father
knikt en bidt verder.
En terwijl Father Harry's Ave Maria's
uitruisen stijgt de ziel vaq Thomas Sha-
nahan, apotheker te Kampala, die graag
jonge olifanten fotografeerde, uit het ver
morzelde lichaam op.
Father Harry sluit zijn ogen en bidt
opnieuw: Wees gegroet, Maria.
af. Hebben ze lont geroken? Mogelijk. En
dat mag je letterlijk opnemen, want een
olifant heeft een fijnere reuk dan gezicht.
Ze breken dan alles heen. De boomstam
men knappen af. Als tanks schieten ze
vooruit. Alles kraakt en begeeft. Twee jon
ge olifanten huppelen spelenderwijze ach
terna. Toe apothekertje, waar ls je kiek
kast nu? Is er wat schoner?
Maar de kiekkast is de apotheker van
louter schrik uit de handen geglipt. He
melse deugd, wat zal er met hem gebeu
ren? Die loebassen komen recht op hem
af.
Daar zijn ze. Ze plompen met hun reu
zelijf tegen de boom waarin de apothe
ker zit. De boom kraakt af. De blanke
slaat als een -afgevallen vrucht tegen de
grond. Vlak vóór de olifanten. Onmiddel
lijk trapt een olifant met zijn logge poten
op-hem neer. Hij heft de slurf en slaat
met zijn slurf als met een nijdige dors
vlegel. De man roept luid ln zijn doods
nood:
Onze Lieve Vrouwke, laat me toch
niét sterven zonder biechten en berech
ten!
De olifant trekt zich terug. De fotoman
ligt tegen de grond gespijkerd. Maar hij
leeft! En dankt Maria.
Hemel, daar komt de andere terug.
Hij ziet hoe hij zijn spelende jongen ver
laat om hem aan te gaan.
Maria, help! Ik wil niet sterven zon
der priester!
Zo krijt de apotheker, die wel als ka
tholiek geboekt staat, doch er eentje ls
Zijn Hoogw. Excellentie Mgr. W1
miroy heeft benoemd tot EretanüJ
nik van d« Kathedrale Kerk :l
Brugge
Z. II H. Jozef Desmet, Pasta?
Deken te Oostende;
Z. E. H. Gerard Veffoeke, W-v
leraar en Voorzitter van het SB"
nar ie Leo XIII, te Leuven.
Werd benoemd tot Aalmoezenier;*
het Belgisch Leger: E. H. Jules JJ
blauwe, leraar aan het St-LodèwiP
college te Brugge;
Tot Lei-aar aan het St. Lode#
college te Brugge, E. H. Marcel w
torn-, priester in het 'Groot ^emina"
Vier Jaar later gaat Father Harry even
uitrusten in Europa. Hij reist naar Lon-
den. Hij gaat het oude moederke Shana- 1
han bezoeken. n
Asjeblief, moederke Shanahan, van J
je zoon, waarover ik alles geschreven heb. 5
De pater schenkt haar het eindje ro- 1
zenkrans. Een schamel stukje beesnoer...
Twee rimpelige handen grijpen bevend
toe. Twee moederhanden.
Mijn zoon, mijn zoon
Zij weent. Van smart, dat spreekt van
zelf, maar toch ook wel een beetje van
geluk. 1
Want door haar tranen heen breekt een
stille glimlach:
Ik wist het, zegt ze. Ik wist het, Fa-
ther, de rozenkrans zou hem behouden.
VOLKSVERZEKENS!
Twaalf uren slaat de klok!,..
't Is zomermiddaguur!
Slok-slok ln 't zwijnenhok!
De ketel kookt op 't vuurl
Het duifje vliegt van 't dak,
En trippelt op de bank!
Poes knipoogt op 't gemak,
Onder de druivenrank!
Het paard rust in de stal,
De koeien ln de wee!
Rond hof en huis en al,
Ligt er 'n zaal'ge vreêt
leper 1948. f Gï
