Echtelijk Drama te Emelgem (piehiel De Öuwen Zondapserinofiiitit Gruwelijke Moord te Westende mHBÊKÊBm Twee Duizend Jaar tijdrekening in Be!gië De Nieuwjaarsbrief van Heer Spaak Subbeie Moordpoging m eea Draakyeiegercbeid te Meenen Brief-uit Brussel Jaloerse man slaaf zijn vrouw neer met een spade. Vrouw zeer erg gewond. ROND EEN PROCES TE PARIJS ZWAAR ONGEVAL TE EMELGEM wwmsisvuwtowwmimwwmRn MEISJE EN KIND DOOR AUTO DOODGEREDEN TE HARELREKE De revolver werkte echter niet en de dader werd met bierflessen neergeslagen 50-JARIGMAN IN WATER PUT VERDRONKEN TE OOSTVLETEREN STREEKGENOTEN IN ONZE BELGISCHE COLONIE DE 21e VERJAARDAG VAN PRINSES JOSEPHINE-CHARLOTTE GEEN NIEUWE TELLING VAN DE EFFECTEN (Srote figuren uit t)C3C Mestboefc GRIEP IN WEST-EUROPA PROVINCIERAAD VAN WEST-VLAANDEREN UIT HET STAATSBLAD NAAR DE VROEGMIS! leper 1949. «HET WEKELIJKS NIEUWS* 1249. B'z» 2 (VERVOLO) Sfe 1 4: Het huis der misdaad, gelegen Duinenwcg 76 te Westende, waar slacht offer en dader samenwoonden. Vooraan bemerken we de auto waarmede het Parket aankwam; het Parket dat bij het nemen van deze foto, bin nenhuis overging tot het onderhoor en hersamenstelling van het drama. Met Rosa Clemens leefde hij reeds reeds geruime tijd zonder werk. Men samen van in 1932. Pas in Maart 1948 werd het burgerlijk huwelijk tussen Lannoy en Clemens voltrok ken. Sedert de geboorte van haar laatste kind was de vrouw met lam heid geslagen, iets wat Lannoy af en toe zenuwachtig maakte. Tussen hem en zijn stiefzoon scheen het ook niet te best te gaan. Men beweert dat Edmond, die aan nemer is van plafoneerwerken, steeds wou dat René, die timmerman was, bij hem zou helpen, wat deze altijd geweigerd had. Dit gaf dan telkens aanleiding tot discussies. De avond der misdaad had er ech ter geen woordwisseling plaats ge had; hst schijnt zelfs dat in de laatste tijden niet de minste wrij ving meer bestond tussen de dader en het slachtoffer. Vrijdagavond werd Lannoy door een politieagent in overtreding geno men wegens het rijden zonder licht. Toen zou hij reeds allusies gemaakt hebben op een misdaad, doch toen werd er daar geen acht 00 gegeven. De avond van de misdaad, kort vóór het gebeuren, zou Lannoy op een foto in een boek wijzend, met Dewulf nog gesproken hebben over een mooie das,waarop René glim lachte. Dit bewijst dus dat de toe stand tussen dader en slachtoffer er dien avond niet gespannen, was. Wat was dan de reden en de aan leiding tot de moord? Dit zal het gerecht moeten, trach ten uit te maken. I-Iet slachtoffer moest binnenkort «ijn dienstplicht vervullen. Hij was van plan zeer binnenkort reeds zijn intrek te nemen bij een familielid, om verdere twisten met zijn vader te' vermijden. Hij hield heel veel van zijn moeder. Uit de verklaringen van de dader kon nog niet veel worden opgemaakt. Is hij zich niet bewust van zijn mis daad of veinst hij niets meer te we ten? Is hij volledig verantwoordelijk of ontoerekenbaar? Vele praatjes gaan hun gang; plots weet iedereen iets te vertellen; het onderzoek geleid door Heer Onder-, zo.eksrechter Van Acker en de Heer Procureur des Konings De Cüyper uit Veurne zal in al deze zaken wal licht meer klaarheid brengen. NOG ENKELE AANVULLENDE EN NADERHAND VERNOMEN BIJZONDERHEDEN Thans werden nog de volgende bij zonderheden vernomen: De dader zou tijdens de eerste verhoren zich als waanzinnige heb ben voorgedaan. Toen hem gevraagd werd waar René was, zei hij: In de kliniek te Oostende, doch hij zal spoedig terug zijn.Toen men heiff de reden vroeg van zijn misdaad was zijn antwoord; «Dat zijn mijn za ken. Het slachtoffer was sedert en kele tijd werkloos. De dader was ook beweert zelfs dat sommigen hem vroegen een of ander werkje op te knappen. Hij beloofde te komen, doch kwam het niet. af. Heeft René Clemens hem dit verweten? Nu vertelt men eveneens dat Edmond Lannoye vroeger eveneens Rosa Clemens zou hebben gewond, enkele jaren geleden. Nadien zou 'hij echter spijt gekregen hebben over deze daad en de vrouw teen zelfs naar Brussel doen gaan hebben, cm haar te laten verplegen. De bajonet waarmede de moord gepleegd werd was er een van het duiise leger. Het wapen, dat goed onderhouden was, lag vroeger in de woonkamer. Hoe kwam het dat het dien a/vond in de achterkeuken lag? Donderdagavond was Lannoye bedronken thuis gekomen. Het schijnt dat René met hem dan een discussie zou gehad hebbenI EEN FLINKE VANGST P (VERVOLG) die RENÊ CLEMENS met talrijke ba jonnetsteken vermoord werd. Woensdagmorgen, te 9 uur, werd ené Clemens te Westende onder grote belangstelling begraven. De dader Edmond Lannoye heeft verder verklaard dat hij zou gehan deld hebben onder de indruk yan een boek dat hij inderdaad, die avond aan het lezen was. Het was een droevig verhaal. Toen bedacht hij zijn eigen toestand hij werkeloos, zijn vrouw lam en hij beweert dat dit zou invloed gehad hebben op zijn handelingen. Zijn verklarigen waren evenwel nogal tegenstrijdig. Dit alles uit officieuze bron. Er wordt ook beweerd dat hij zou gepoogd hebben zelfmoord te plegen in de gevangenis te Veurne. J«llllllllllll!lllllllllllllllllllllililllIlllWllll[|]IIIHUH(lBlfflllllliilllllllIIIIIilllllllllllllllIinilllllllllllllllIIllHHIIlllllllllHlllll!lll!l!llj||llllllllllllUUlHlllllli!liU ingeschoven, Mercidinus geheten, die afwisselend 22 en 23 dagen telde. Op deze wijze ontstond er een jaar van gemiddeld 366 14 dagen. De dagte veel werd verantwoord door allerlei voorschriften die weinig uitstaans hadden met preciese tijdrekening. Men kende toen ook reeds de week van zeven dagen. Men noemde de weekdagen naar de zon, de maan en de planeten. De huidige Franse dag benaming is er van afgeleid; dag van Mars, Mardi; dag van Mercurius, Mercredi; dag van Jupiter, Jeudi; enz. In het 600° jaar van de Romeinse tijdrekening (153 vóór Kristus) be sloot men het jaar met Januari te laten aanvangen, omdat in die maand ts Rome de nieuwe Consuls hun ambt aanvingen. De namen der maanden bleven echter onveranderd en aldus werd bijvoorbeeld September (woor delijk: de zevende) nu de negende maand. Ook voor Quintilis, Sextilis, October, November en December stemde de naam niet langer overeen met het begrip. Het moet echter zijn dat men hierin geen erg gevonden heeft, want tot op heden is deze onlogische toestand blijven bestaan. Toen in het jaar 696 van de Ro meinse jaartelling (57 vóór Kristus) Cesar de Belgische volksstammen aan het gezag van Rome onderwierp, werd de hierboven beschreven, kalen der in ons land in zwang gebracht. DE KALENDERHERVORMINGEN Door het ingewikkelde schriklcel- systeem en het rekenen met een jaar dat in feite één dag te lang was (386 dagen), daarbij nog geno men dat de priesters welke inston den voor de kalenderregeling niet altijd nauwkeurig tewerk gingen, ge raakte de Romeinse almanak hope loos in de war. Wanneer Cesar in 48 vóór Kristus de alleenheerschappij over het uit gestrekte .Romeinse rijk in handen wist te nemen, besloot hij aan de verwarring van de kalender een einde te maken. Op voorstel van de Alex- andrijnsè sterrenkundige Sosigenes, voerde hij het zonnejaar in van 365 dagen. Hij gaf de maanden het ons bekende aantal dagen en gelaste om de vier jaar een schrik keldag toe te voegen aan Februari. Ter ere van zijn hoge opdrachtge ver veranderde Sosigenes de maand Quintilis in Julius! Keizer Augustus die amper twintig jaar later het bewind voerde over de Romeinse staten, wenste niet de min dere van Cesar te zijn, en hij liet de maandbenaming «Sextilis» door zijn eigen naam vervangen. De rij der maanden is in de toen maals geschapen vorm onveranderd tot ons gekomen. DE KRISTELIJKE TIJDREKENING Nog enkele jaren later werd in een dierenstal te Bethlehem de Godde lijke Nazarener geboren, die 33 jaar verder aan het schandehout op Gol gotha zich zou slachtofferen voor de zonden der mensen. Niettegenstaande vervolgingen en miskenning werd Zijn leer van liefde, en rechtvaardigheid, ,door Zijn volge lingen over de bewoonde wereld ver kondigd, en in de IV° eeuw na Zijn geboorte, of .in de XI° eeuw van de toen nog steeds geldende Romeinse jaartelling, drongen ook zendelingen België binnen om hier het Evangelie te verkondigen. EEN ONGELUKKIG GEZIN Maandag morgen 10 Januari JL werd het gehucht De Rumba ge legen op de Ardooiesteenweg, te Emelgem, in opschudding gebracht door een drama, dat zich afgespeeld had In het gezin Jules Nys-Celesta Rosseel.. De vrouw, Celesta Rosseel, thans 56 jaar oud, had haar eerste man verloren bij een bomontploffing in 1917 en was naderhand met Jules Nys hertrouwd; huwelijk dat echter weinig geluk kende. De vrouw, alhoewel goedhartig en zorgzaam, kende geen enkele mooie dag bij haar tweede echtge noot die haar het leven ondragelijk maakte, dit niettegenstaande het hu welijk gezegend werd met 5 kinderen, waarvan er twee vroeg stierven en nu nog twee dochters bij him ouders Inwoonden. Jules Nys was een brutaal man, behept met een jaloersheid, die geen grenzen kende. Zijn vrouw mocht bijna nimmer het huis verlaten en zc hij zelf uitging, keerde hij inder haast terug huiswaarts, altijd alles ten onrechte vermoedende. Nys was ook nog een onverbeter lijke luiaard en een benepen vrek. Alles was te veel wat op tafel kwam. Soms nam hij het eten weg uit het bord van zijn kinderen die dit: Niet nodig hadden om te groeien zei hij. Voor de oorlog woonde het gezin op een kleine hoeve, maar door de luiheid van de man ging het niet en werd een klein huisje betrokken. Vorig jaar ging Nys een drietal maanden werken om te kunnen gaan doppen, waaraan hij het sedertdien hield. Van zijn geld gaf hij nimmer Iets af. ALLE8 VOOR ZICHZELF Op de zolder hield hij persoonlijk een kast, waar hij al het eten op stapelde voor hemzelf alleen. De vrouwen moesten leven van de huur van drie huizen en van het werk van de twee dochters, maar steeds poogde hij alles te overmeesteren zodat de vrouwen dikwijls op zwart zaad waren. Het was een echt helleleven en vorig jaar was de echtgenote in een gesticht gaan wonen te Lichtervelde, maar luisterend naar herhaaldelijk smeken van de man was zij weerom naar huis gekomen. HET DRAMA Niettegenstaande zijn belofte zich te beteren, werd Nys weer de oude en Maandag kwam de ontspanning. Vrouw Rosseel was vroeg opgestaan en had wat gespelleweiktom toch wat te verdienen om eten te kopen. Na 9 uur dacht zij dat de man weg was gaan doppen en wou zij naar boven om wat voedsel te gappen uit de kast van de man. Toen zij in de kast kwam, sprong de man, die er zich achter verscho len had, op zijn echtgenote toe en ging haar als een krankzinnige te lijf met een spade. De ongelukkige riep om hulp en toen een der doch ters boven kwam hield de woedende man op. De vrouw lag evénwel bloe dend en bewusteloos ten gronde. Een gebuurvrouw kwam ook ter hulp, maar intussen verdween Nys, die tot bezinning was gekomen. Een dokter werd bijgehaald die de arme vrouw naar de kliniek van Dok ter Vandeputte te Izegem deed over brengen, waar vastgesteld werd dat Celasta Rosseel een drievoudige schedelbreuk had opgelopen, erge steekwonden aan de hals, arm en schouder had en het gezicht openge reten was. De arm die zij opgehou den had om zich te beschermen, was deerlijk toegetakeld. DADER AANGEHOUDEN Nys was intussen per fiets vertrok ken en begaf zich naar de Rijks wacht, waar hij zich gevangen gaf. Kalm en bedaard alle ondervraging doorstond en nadat hij met het Par ket in de namiddag ter plaatse werd geleid, werd hij naar het gevang te leper overgebracht. Dinsdag morgen was de toestand van het slachtoffer zeer bedenkelijk, men vreest een noodlottige afloop. Deze laffelijke daad wordt door iedereen druk besproken en afge keurd. Hr Kravsjenko, een Rus die zijn vaderland ontvluchtte om aan het Communisme te ont snappen en naderhand het boek schreef: «Ik verkoos de Vrij heid vertoeft thans te Parijs om er zijn belangen te verde digen in het proces door hem ingespannen tegen het week blad Les Lettre Franqaise Op een persconferentie deel de hij meda dat Sovjetagenten hem hadden achtervolgd te Hol lywood en te Parijs en dat die reeds drie maal bij hem had den ingebroken. Men verwacht dat hij onthullingen zal doen over de Russische concentratie kampen. Twaalfjarige knaap loopt schedelbreuk op. Zondag 9 Januari jl., omstreeks 11.30 uur. kwam de 12-jarige knaap Soenen, wonende Maaipanderstraat, Ingelmunster, per fiets in de Prin- cessestraat te Emelgem gereden, uit de richting van de Dorpplaats. Plots stak hij de straat over om zich naar de woning van een familielid te be geven. Hij had echter de autokamion van Hr A. Vroman, voerman te Meu- lebeke, niet bemerkt welke uit tegen overgestelde richting kwam aangere den. De voerder remde uit alle macht maar kon de Jongen niet meer ont wijken. Aanstonds werd de ongeluk kige door ooggetuigen in een nabij gelegen woning binnengedragen waar de bijgeroepen dokter, Hr Baert, een zware schedelbreuk vaststelde. Het slachtoffer.werd naar de kliniek Van deputte overgebracht, waar zijn toe stand als bedenkelijk wordt aan schouwd. De rijkswacht stelde het gebruikelijk onderzoek in en 's na middags stapte het parket ter plaat se af. En toen men zich nog een paar eeuwen later er van bewust werd, welke grote gebeurtenis er.zich op die besneeuwde Kerstnacht in Judca had voorgedaan, toen men inzag dat Jezus' leer het aanschijn van de wereld zou veranderen en de grond slag zou vormen van een beschaving, veel groter dan de heidense cultuur periodes uit de Oudheid ooit hadden voortgebracht, toen, in het jaar 138J van de Romeinse kalender, werd op voorstel van Dionysius Exiguus de geboorte van Kristus als het begin punt van een nieuwe jaartelling aangenomen. Men ging uit van de veronderstel ling dat het op dat ogenblik 527 jaar geleden was dat Jezus ter wereld kwam. In plaats van 1380 (Romeinse tijdrekening) schreef men voortaan: 527... 528... enz. In feite echter zou Kristus' geboorte enkele jaren (6?) vroeger gebeurd zijn, zodat het nu niet 1947 maar wel 1953 of 1954 jaar geleden is dat Maria haar Goddelijk Kind baarde. Nog acht honderd jaar verder stonden wij onder het gezag van de Frankische vorst, Karei de Grote, en deze wijze wetgever vond terecht dat de Romeinse kalender-benamin gen zijn onderdanen uit deze gewes ten niets zeiden. Daaorm poogde hij ,er andere in te voeren, welke wij thans nog als nevennamen op onze almanakken aantreffen, zo bijvoor beeld: Lentemaand voor Maart, Bloei maand voor Mei, Hooimaand voor Juli, enz. Reeds vroeger waren de Romeinse dag-namen in onze Vlaamse provin ciën vervangen door diegenen welke de Germaanse volken hadden aan genomen. Zo is Woensdag, de dag van Wodan, de oppergod der Germa nen, Donderdag, dé dag van Donar, de god van het weer; enz. Alleen «Zaterdag» O afgeleid van de Ro meinse Sat s-dég. In de X'i t.aw bleek dat de door Julius Cesar ingevoerde kalender niet nauwkeurig was en men op dat ogen blik reeds negen dagen achter bleef ten opzichte van de zonnestand. Men moest dus aan een nieuwe hervor ming van het kalenderstelsel denken en deze werd door de sterrenkundige Clavius, op bevel van Paus Grego- rius XIII doorgevoerd. Vandaar de vaak gebezigde naam van Gregori aanse kalender. Om op de goede da tum te beginnen werden in October 1582 tien dagen overgeslagen, zodat op 4 October onmiddellijk 15 Octo ber volgde. DE REPUBLIKEINSE KALENDER In 1789 brak er in Frankrijk een grote omwenteling los, die onder de leuze Vrijheid, Gelijkheid, en Broe derlijkheid» de oude Franse, instel lingen opruimde. Haar voorstanders waanden de Revolutie zo'n belang rijke. gebeurtenis dat volgens hun mening een geheel nieuwe periode begon in de geschiedenis van de mensheid. De Kristelijke tijdreken ning welke mede tot de oude tradi tionele sleur behoorde, werd met één pennetrek, samen met het koning dom afgeschaft en door een nieuwe jaartelling, de Republikeinse tijdre kening, vervangen. De oorlog die in 1792, tengevolge van het al te onstuimig optreden der revolfftionnairs, uitbrak tussen Frank rijk enerzijds en Oostenrijk en Prui sen anderzijds, werd op ons grond gebied, het slagveld van Europa, voor de zoveelste maal uitgevochten en als gevolg aan een Franse overwin ning, werd ons land bij Frankrijk ingelijfd. :,r De Fransen voerden hier hun schrikbewind in, waartegen onze bui tenbevolking Voor Outer en.Heerd de Boerenkrijg organiseerden. Bij die inrichting van België op Franse leest, voerden de sansculotten ook hier hun Republikeinse kalender in, De eerste dag van de Republiek, de 22 September 1792, gold als het uit gangspunt van de nieuwe tijdrege- ling. Op dat tijdstip begon het jaar dat ingedeeld was in twaalf niaanden van 30 dagen. Op voorstel, van de poëet Fabre d'Eglantine kregen de maanden geheel nieuwe namen: Ven* démiaire, brumaire en frimaire voor de Herfst; nivöse, pluviöse en ven- toöse, voor de Winter; germinal, fio- real en prairial voor de Lente; mes- sidor, thermidor en fruetodor voor de Zomer. De week werd uitgeschakeld en elke maand werd ingedeeld in drie décaden. De eerste dag van elke dé cade werd rustdag, terwijl de namen der dagen afgeleid werden van de natuurlijke getallen; primidl, duodi, tridi, quartidi, quintidi, sextidi, sep- tidi, octidi, nonidi en décadi. Ten einde het jaar te volledigen werden vijf complementaire dagen als repu blikeinse feestdagen gevierd. Deze tijdrekening bleef slechts 12 jaar in voege. Na het jaar XII werd het, met de stichting van hét Keizer rijk onder Napoleon, terug 1804. Bij decreet van 1 December 1806 werd de Republikeinse kalender -officieel afgeschaft. Langs zoveel wederwaardigheden is de kalender tot ons gekomen, al is hij op dit ogenblik nog ver van volmaakt. Herhaalde malen heeft men reeds gepoogd nieuwe hervor mingen door te voeren, doch tot op heden is elk opzet in dia richting mislukt. Wanneer er mij toekomend Jaar nog steeds een paar kolommetjes worden voorbehouden, vertel lk U, waarde lezer, daarover wel meer. R. A. B. - Roesbrugge, In de bossen van Hr Baron Yves dc Vinck te Zillebeke, werd door jacht wachter Canaille Vandevelde, een prachtige vos gevangen. Het beestje woog 7 kgr. Voorwaar een zeldzame vangst in deze streek. NOG 3.400.00» DUITSERS WORDEN VERMIST Volgens mededelingen van het Op- sporirigsbiireau van Hamburg wor den nog 3.400.000 Duitsers, waarvan 1.800.000 voormalige leden van de Wehrmacht en 1.600.000 burgers, ver mist. De kalmte waarmede het nieuwe politieke jaar was ingezet, was al te ü-iwaarschijnlijk. Het was dan ook niet te verwonderen dat de ministers zelf voor een beetje afwisseling zou den zorgen om wat leven in de brou werij te brengen. De lezer weet dat de wederuitrus- t!ng bij de laatste tuimelperten van de regering als ministerie opgevou wen werd. De titularis van dit op gevouwen ministerie is echter niet gesneuveld op het veld van eer, maar bleef medespelenin de ministe riële ploeg als Minister van Eco nomische Coördinatie die een oogje moest in 't zeil houden om de werk loosheid te doen afnemen. Ha-ha, die werkloosheid! Dat is nu eens iets waarover de socialisten alleen kunnen oordelen, moet ge weten. Zij hebben de werk loosheid en de oplossing daarvan als Op de wijk Overleiete Harel- beke, kwam een auto, bestuurd door André Dhaese uit Rollegem, op het gaanpad terecht en wierp er een 24-jarig meisje en een 4-jarige knaap omver. Beide slachoffers waren zo erg getroffen dat beiden er het leven bij inschoten. De autovoerder werd aangehouden. Dinsdagnamiddag 11 Januari, rond 14.30 uur, werd de grensstad Meenen voor de tweede maal in opschudding gebracht, ditmaal door een dubbele moordpoging in de Ieperstraat. In voormelde straat, is bij de in gang. van het stedelijk kerkhof een drankgelegenheid uitgebaat door de echtelingen Vercruysse. Deze drank gelegenheid is tamelijk druk bezocht en zelfs door sommige verbruikers bijna dagelijks. Op gemelde namiddag kwam een der gewone klanten, Vanhee Maurice, welke' ietwat verder in voormelde straat woont, zoals naar gewoonte de drankgelegenheid binnen. Na een korte twist echter, haalde hij een revolver te voorschijn en wou deze afvuren in d.e richting van Vercruysse Giüllaume en dezes vrouw. Het wa pen werkte echter niet door een of ander defekt en de kogels rolden over de vloer. Hierop sprong Ver cruysse op de aanrander, en een wórstélirig ontstond. Vanhee kon zich losrukken, en wilde opnieuw schie ten, doch weerom' werkte het wapen niet. £>e vrouw riep ondertussen om hulp en het was een voorbijganger welke er tenslotte in slaagde het wapen van de aanrander té ontne men, terwijl de vrouw er reeds duch tig op los was gegaan met flessen welke op het hoofd Van Vanhee wa ren terechtgekomen, zodat deze laat ste bebloed werd aangetroffen. De worsteling ging vercjer en de politie werd door voorbijgangers op de hoog te gébracht. Deze kwam ogenblikke lijk ter plaatse onder de leiding van Politie - Kommissaris Brokken en opende een nauwkeurig onderzoek. Een geneesheer werd ontboden en verzorgde de zwaar getroffen aan rander, welke bij hoogdringendheid naar de Kliniek der Zwarte Zusters, Grote Markt te Meenen werd over gebracht, alwaar zijn toestand zeer ernstig werd bevonden. Ook Ver cruysse en zijn vróuw werden aan het hoofd gewond. Het Parket van Kortrijk dat verwittigd werd, wordt ter plaatse verwacht, terwijl de po litie een onderzoek instelde naar de aanleiding van deze plotse overval. Ongeval of wanhoopsdaad? Vrijdagavond werd de hoeve van Marcel Deprez te Oostvleteren in op schudding gebracht, door het plotse verdwijnen van hun trouwe hoeve knecht, Alfons Vanlaeres, 50 jaar oud en ongehuwd die sedert lang op de hoeve inwoonde. Daar men een ongeluk vreesde, werd de Rijkswacht verwittigd en in de duisternis ontdekte men de onge lukkige in een waterput nabij de hoeve. Zekere tekens zouden op een wanhoopsdaad wijzen. De overledene was de laatste tijd nogal neerslachtig en verklaarde herhaaldelijk dat hij ziek was. Het is echter ook mo gelijk dat de ongelukkige, door de duisternis misleid, in het water is gesukkeld en zo bij ongeval om het leven kwam. Hierboven hebben we een kijkje genomen op do «FERME YPRIANA», gelegen op Km. 10 van Stanleystad (Belg. Congo). Deze modelhoeve, op meesterlijke wijze opgericht en bestuurd door de Hr William Degryse (afkomstig uit Meenen), is de belangrijkste en meest modern ingerichte uit gans de Colonie. Zij levert melk aan geheel Stanleystad en wordt dikwijls de parel der Oostelijke Provinciegenoemd. Op de foto hebben we, van links naar rechts; de Heer Simon Veys, gewestbehe'erder te Bokungu (Tshuapa)Mevr. S. Veys-Van der Meersch; de Heer William Degryse, afkomstig uit Meenen, beheerder en eigenaar der hoeve; Mevr. Philippe Veys-Depuydt, met de kleine Bernadettej do Heer Philippe Veys, gewestbeheerder te Bengamisa, bij Stanleystad; Chantal en Michel, andere kinderen van de Heer Philippe Veys staan vooraan. De Heren Ph. en S. Veys zijn beiden zonen van de Hr Joseph Veys van Vlamertinge en zijn thans met verlof terug in het Vaderland. Mevr. Degryse, die de photo nam, is afkomstig uit leper. eerste punt opgetekend op de agenda van hun verkiezingscampagne. En daarom hebben zij rond dit nijpend vraagstuk zoveel lawaai gemaakt op de vergadering van hun partijraad en rekenschap gevraagd aan de Heer Spaak om te weten hoever het nu eigenlijk stond met die regerings belofte om de werkloosheid te be strijden. De opgevouwen Minister van de gewezen wederuitrusting en van de r_og niet opgeloste werkloosheid, de Heer De Groote, stelde zich aan als of hij door zijn collega's in de' Re gering gewurgd werd en zijn nieuwe taak onmogelijk tot een goed einde kon brengen. Hij maakte gebruik van de hem opgedragen taak van de bestrijding der werkloosheid, om een ruimere bevoegdheid op te eisen. Deze werd hem echter niet voetstoots verleend door de andere ministers en in 't bijzonder niet door de Hr Duvieusart, Minister van Economische Zaken, die er niet mee gediend -was dat de Heer De Groote zich kwam bemoeien met zaken die alleen het departe ment van Economische Zaken aan gingen. En zo kwam de Heer De Groote dan bittere tranen schreien op het Congres van de Socialisten, die zich bijna kwaad maakten op de Heer Spaak omdat er voor de werkloos heid nog niets gedaan was. Maar de Eerste-Minister, die niet gewoon is zich te laten afsnauwen, vertelde aan zijn lieve vrienden dat ze hem precies moesten zeggen waar het op stond en dat ze het maar liever ronduit moesten zeggen wan neer ze met de regeringsverklaring betreffende de werkloosheid geen vrede meer konden nemen. Nu, zo erg hadden de kameraden Anseele, Buset, Larock en anderen het ook weer niet gemeend. Zodat Minister De Groote meende dat alles bij het oude bleef, dat hij tenslotte niets bereikt had en dan maar liefst ontslag nam. Maar hij wachtte nog net zolang tot Eerste-Minister Spaak tijd vond om hem zijn beslissing nog een tijdje te doen uitstellen, tot na de kabinets raad. En daar deugde het ook al niet. De Socialisten, die aan niets an ders denken dan aan de werkloos heid, waren wel geneigd om hiervoor nu alles opzij te schuiven en wilden de werkloosheid uit de wereld helpen met kredieten die geen rekening meer hielden met de bestaande begrotin gen en het moeilijk bereikte begro tingsevenwicht. Dat was echter lelijk tegen de kar gereden van de Heer Eyskens, Minis ter van Financiën, die er sedert en kele maanden terecht trots op gaat, het evenwicht in 's lands begroting te hebben hersteld in betrekkelijk korte tijd na de oorlog. Het was wei te verwachten en zeer begrijpelijk dat de Minister van Fi nanciën zijn werk niet wou laten in de war sturen doorde Socialisten, die met de werkloosheid en met kre dieten alleen willen jongleren om hun politieke verkiezingscampagne wind in de zeilen te blazen. De Eerste-Minister steunde de zienswijze van de Minister van Fi nanciën én beloofde dan het geschil tussen de Ministers De Groote en Duvieusart door arbitrage te regelen. Dit is intussen gebeurd. De Eerste-Minister heeft aan de HH. De Groote en Duvieusart een brief geschreven een soort nieuw jaarsbrief zeker waarin hij hun vertelt wat ze te doen en te laten hebben en wat hun welbepaalde be voegdheden zijn. De kleine ambities van Minister De Groote, die over alles een beetje zeggenschap wou hebben, worden voldaan, zonder Minister Duvieusart te veel zeer te doen. Eigenlijk was dat alles niet zo erg, zegt men nu, wanneer alles geregeld en bijgelegd is. En het leven van de Regering gaat verder. PAS. Ter gelegenheid, van de 21" ver jaardag van Prinses Josephine-Char lotte, heeft een afvaardiging van Belgische Vrouwen éen bezoek ge bracht aan Le Repojsoirën ge schenken aangeboden aan de Prin ses, o. m. een platinaplaat belegd met briljanten, een autowagen van het enig Belgisch merk Imperia en een belangrijke som geld bestemd voor de persoonlijke liefdadige wer ken van de Prinses. Koning Leopold III was op de receptie aanwezig. De Prinses dankte hartelijk da bezoekende Dames orri de haar gege ven geschenken. Uitwisseling via makelaars of banken. Notering wordt niet geschorst. De Rijksbeterscommissies delen mede; De Hr Eyskens, Minister van Fi nanciën, heeft de voorzitters en se cretarissen van de Rijksbeurscomis- sies in zijn kabinet ontvangen. Na dit onderhoud en ten einde de ongerustheid weg te nemen, die blijk baar onder een groot gedeelte van het publiek is ontstaan bij de aan kondiging van de nakende hernieu wing van de effecten aan toonder, zijn beurscommissies gemachtigd for meel te verklaren dat: 1. Het geenszins gaat om een nieu we directe of indirecte telling der effecten; 2. De uitwisseling uitsluitend zal geschieden door toedoen van effec tenmakelaars en banken; 3. Er geen sprake is en er nooit sprake van zal zijn dat de namen van de deponenten aan het bestuur der Financiën zullen worden mede gedeeld; 4. Er, ln strijd met sommige ge ruchten, nooit aan gedacht werd de notering van de effecten ter gele genheid van deze operatie te schor sen. jr\|.i~i-r(Alf iJTp-y-, y j^-'iruMj if"*"' v - yyf7i"" 'IT W if*r Vu' 1 f* Al is hij te Duinkerke geboren, toch ls hij met taal en geest een der onzen. En geen der minsten, spijts zijn weinig be kende persoonlijkheid. Hij werd geboren op 20 Januari 1654, in deze Westhoek, welke de macht der wapens en het politiek gekonkel, stuk voor stuk aan Vlaanderen gingen afruk ken. De schrijver was nog geen negen jaar oud, toen hij reeds tot drie verschil lende staten behoord had: hij werd on derdaan van Lodewijk de XIV*, nadat hij onderworpen geweest was aan Filips IV van Spanje en Karei II van Engeland. Dit bewijst welke troebele Jaren hij en met hem zijn geboortestad beleefden. Na flinke studies, vestigde Michiel De Swaen zich als heelkundige in zijn ge boortestad. Zijn beroep droeg er voor een groot deel toe bij in de kennis van zijn klein volk en de liefde welke hij het toe droeg. Michiel De Swaen kwam heel vroeg ln de rederijkerskamer van Duinkerke. Ge woonlijk glimlacht men, wanneer over de Redengilden gesproken wordt en men het bekende spreekwoord aanhaalt: rederijkers-kannekijkers Maar dit ten onrechte. In de XVII° eeuw waren deze vereni gingen de enige plaatsen, buiten de Kerk, waar men nog het recht en de eer had Vlaming te zijn. Zonder het dichte net dezer sociëteiten, over heel de Nederlan den verspreid, zou onze taal zo goed als helemaal uit de kunstwereld verdrongen zijn geweest. Onze Duinkerkenaar was een rederij ker met brede geest en levendig verstand; daarom werd hij in 1687 tot prins der Ste Michielskamer gekozen; hij zal er da bezieler van zijn en ze zal tot zijn dood al zijn gedachten en vrije tijd vullen. Zijn werk «De gecroonde Leersse» is te goed gekend om er lang over uit te weiden. De dichter schreef het voor Vas ten avond van het Jaar 1688. Het is een klucht, maar hoeveel werken worden niet tot komedie opgehemeld, welke niet zo levendig, noch zo fris en gezond zijn als De gecroonde Leersse Na dit toneelwerk te hebben bewon derd, betreurt men dat De Swaen slechts dit éne kluchtspel nagelaten heeft. De andere werken van de dichter zijn ernstiger. De Swaen was diep christelijk, zelfs een tikje Jansenistisch. Zijn levens beschouwing luidt: Het christen leven is verzuchten, wae- [ken, strijden, Het christen leven is versterven, vasten, [lijden, Gedurig in de weir, gedurig op de wacht, Noyt rusten, altijd zijn gewapent, dag [en nachV Met zulk een opvatting was al de Vlaamse uitbundigheid van de dichter niet te veel om zijn stralende vreugde en spreekwoordelijke Jovialiteit uit t» leggen. Hij schreef twee dikke boekdelen Vèr- scheyden Godtvruchtige en Sedige Rym "Werckenwaarin de diepzinnige over wegingen over de onbelangrijkheid van de mens overheersen. Door zijn functie als «prins» kwam De Swaen tot het schrijven van ver scheidene treurspelen, om het programma te verzorgen van enige toneelavonden. Deze zijn niet beter noch slechter dan de overige werken van dit genre, doch munten steeds uit door de boeiende stijl, zelfs wanneer het een banaal onderwerp betreft. De dichter is sterk beïnvloed door Vondel, waarvan hij de verheven zins bouw en dé schilderachtige bewoordin gen heeft, terwijl zijn samenspraken ge kenmerkt wórden door hun aangename en vlotte toon. Hij behandelt vooral godsdienstige onderwerpen, zoals Catharina Ab- salonenvooral zijn meesterwerk Menschwordingh dat zijns gelijke niet vindt in heel de Nederlandse literatuur. Het is ook van uiteen religieus stand punt dat onze dichter Mauritiusbe handelt. De Zedige Doet van Keyser Carëlmaakt alleen uitzondering, en wel om volgende reden: Vlaming in hart en ziel, had De Swaen zich heel vroeg ingezet voor de vrijheden van zijn land. Hij geloofde eerst dat, na een* aanpassingsperiode, het stuk West- Vlaanderen, dat van zijn vaderland af gerukt was, zich normaal zou kunnen ontwikkelen in de Franse staat en, zoals de Nederlanden in de Spaanse bezittin gen, zijn nationale eigenschappen zou kunnen bewaren. Met dit doel trad hij in het politiek leven en was gedurende vijf jaar lid van het Duinkerkse magistraat als klein raadsheer, Petit Conseillertot hij plotseling in 1693 uit de openbare amb ten werd verwijderd. Toestemmen aan de Staet is plichtig zijn aen moord! schreef hij over Pila- tus. Van de zijde der Fransen werd hem verweten dat hij zich niet slaafs wou onderwerpen aan de koning. Hierdoor wijdde de dichter zich nog mssr aan zijn rederijkers. Zijn betrek kingen met de verschillende kamers van het land brachten hem ertoe een reis te ondernemen naar Holland! Hij keerde terug vol bewondering voor dit rijk en vrij land en dieper Vlaming dan ooit. In zijn geesdrift schreef hij dan een stuk, het sterk nationalistisch werk Keyser Carelen maakte er zijn geestelijk tes tament van. Al deze feiten wijzen op de invloed van de geboortestreek op de letterkundige, of liever op de verbondenheid van de let terkundige met zijn volk en zijn land. Zo was het ook. Michiel De Swaen put te rechtstreeks uit de vertelselschat, die de avonden om de Vlaamse haard stemmig en schoon maakt; hij hield zich aan de tradities en de geest van zijn volks genoten, in wier midden hij, met kloeke werkelijkheidszin, eenvoudig leefde. Hij bleef in hart en nieren een Nederlandse schrijver. Al wat hij schiep, bezat de kleur en de glans van onze weiden en rivieren, in al zijn werk weerklonk de bloedeigen taal van onze vrome en schalkse luidjes. Er zullen er altijd zijn die de nationali teit aan d,e stippeltjeslijnder staatsgrenzen aanpassen en met staatsernst aan het Nederlanderschap van Michiel De Swaen twijfelen. Maar wie de geschiedenis uit volks standpunt beschouwt, weet beter. De Swaen was een Nederlander naar de geest van Jordaens in De gecroonde Leerssenaar dé. geest van Vondel in het mvsteriesnel De Menschwordingh naar de geest van Hadewych in Godt vruchtige en sedige Rymwercksn en in al zijn werken te zamen naar de geest van zijn tijd, als honkvast voortzetter van de Zuid-Nederlandse dichterlijke traditie. Alleen reeds hierom verdient Michiel De Swaen een uitverkoren, plaats in onze herinnering en in de rij der grote Vlamingen uit de Westhoek des lands. Dinsdag, op het feest van Sint Pi», ters Stoel te Rome, begint de «Ia. ternatlonale Bidweek Miljoenen ka- tholieken, maar ook vele andersden kenden, schismatieken, ketters, bid den gans die week opdat allen ééj zijn, gelijk de Vader en Jezus één zijn! 11 Een schone gebedsintentie, voorwaar. Want is het niet doodjara- mer, dat de duivel er in gelukt ls, tweedracht ën scheuring te verwek, ken tussen de volgelingen van Chris- tus? En dat is tooh zo: want d» Grieks-orthodoxen, de protestanten van alle soort, de zogenaamde oud katholieken, dat zijn toch alle maal Christenen! Maar ze hebben, om een of andere menselijke reden, welke indertijd hun stichters van de grote Katholieke Kerk deden af- vallen, het volledig geloof van Chris- tus en de volheid van zijn genade middelen verloren. Hoe kan dat weer goedgemaakt? God alleen weet het. Maar juist daarom is het grote wa pen voor de hereniging van de Chris, ten Kerken onder het oppergezag va# degene dien Christus zelf heeft aan. gesteld als Herder van al zijn leeft hngen.de Paus, het vurig gebed. Men selijkerwijze gezien is het een zee» moeilijk werk; maar bij God is niet» onmogelijk. En het is op zichzelf al een verheugend feit, dat, als wij met onza afgescheurde broeders nog niet één zijn in geloof en bestuur, wij toch reeds één zijn in het gebed om die eenheid. God heeft zijn tijd, ea Hij weet het best; maar Hij wil dat wij vragen. Komt, laten we deze week daarvoor bididen, allemaal, in de kerk en in de huiskring, in het openbaar en in onze persoonlijke godsvrucht- oefeningen: dat allen één mogen zijn, gelijk de Vader en Christin onze Heer één zijn, opdat héél d» wereld gelove dat Jezus de redder i van geheel de mensheid!Zo zij het, ja, zo zij het spoedig! Reeds 20 doden te Parijs Een griepepidemie woekert ia West-Europa en neemt steeds meer en meer uitbreiding. Frankrijk werd bijzonderlijk getroffen, ook Italië. Er werd berekend dat een vijf mil- lioen personen erdoor aangetast "wer den in Frankrijk. In zekere Parijs» kantoren kon slechts op half perso neel gewerkt worden. Het gaat hiel om een soort kleine influenza wel ke men niet zo gevaarlijk heet als de zogenaamde Spaanse Griep van einde de oorlog 1914-1918 maar die te Parijs nu reeds toch..eea 20 personen naar het graf bracht. Te Brussel werden ook reeds enke le gevallen vastgesteld. In Engeland werden reeds een 2J overlijdens wegens de griep aange tekend. Donderdag, 6 Jan. jl., kwam de Raad bijeen. Vooraf werd in de Ba siliek van het H. Bloed, een zielemis opgedragen voor Hr D'Artois te Ize gem overleden. Aan, de leden werd een plaket overhandigd waarop da 'beeltenis voorkomt van Hr D'Artois. Zonder de minste bespreking wer den de volgende punten aangenomen; Indienen van een voorstel bij da Minister van Openbare Werken voor een spoedige verbetering aan da staatsbaan, Eernegem-Knesselare. Aandringen bij de Belgische am bassade te Parijs voor het herbouwen van de bruggen over de Leie te Ko men, Meenen en Wervik. Er werd ook aangedrongen tijdens een vorige zitting opdat Oostende da prioriteit zou toegekend worden bij het uitkeren van de vergoeding voor oorlogsschade. Zulks werd herkend en credieten zullen ter beschikking van de stad worden gesteld voor d8 heropbouw met inbegrip van het Kursaal. Credieten werden goedgekeurd voor uitbreiding van de waterbedeling in het Torhoutse, Rekkem en Lauwe. Er werd dan ook beslist de leden van de kerncommissie van het gei- tenras een vergoeding toe te kennen van 125 fr. per dag als het één keu ring betreft en voor twee keuringen 175 frank. De wedde van de leden van'de Be stendige Deputatie werd verhoogd. Onderscheidingen Werd benoemd; Tot Officier in de Orde der Krooui Hr Depuydt D., vrederechter van het kanton Roesbrugge-Haringe. Tot Ridder in de Orde der Kroonl Hr Dupont J.M., plaatsvervangend rechter van het vredegerecht van het kanton Wervik; Hr De Groote F.J., griffier van het vredegerecht van het kanton Diks- muide; Hr Denys Ch., griffier van het vre degerecht van het kanton Meenen; Hr Valcke J., voorzitter van d» Krijgsraad te Veurne; Hr Van Tyghem K., plaatsvervan gend rechter van het vredegerecht van het kanton Roeselare. ;g Tot Ridder in de Orde van Leopold II, met zwaarden: Hr Creve Omer-Leon. oorlogslnva- iied, leper'. Aan alle biedt «Het Wekelljki Nieuwszijn hartelijkste geluk wensen. tiwwvwuuimiwwwiAnmBfvvuui VOLKSVERZEKENS Kromgebogen oudjes gaan, Schuddebollen, vezelen stil, Zwartgekapte mantels aan-... Winter! Sneeuw 1 't Is koud en kill Helder klinkt de zilvre schel!.., Allen naar de eerste mis. Nergens vinden ze 't zó wel, Als het in hun kerkje isl Na de Mis 'n zwarte rij, Op het witte sneeuwtapijt! D'oude wijvetjes gaan blij Om hun koffie met ontbijt!

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1949 | | pagina 2