Echtelijk Drama te Emelgem
(piehiel De Öuwen
Zondapserinofiiitit
Gruwelijke Moord te Westende
mHBÊKÊBm
Twee Duizend Jaar
tijdrekening in Be!gië
De Nieuwjaarsbrief
van Heer Spaak
Subbeie Moordpoging m eea
Draakyeiegercbeid te Meenen
Brief-uit Brussel
Jaloerse man slaaf zijn vrouw neer
met een spade.
Vrouw zeer erg gewond.
ROND EEN PROCES
TE PARIJS
ZWAAR ONGEVAL
TE EMELGEM
wwmsisvuwtowwmimwwmRn
MEISJE EN KIND
DOOR AUTO
DOODGEREDEN
TE HARELREKE
De revolver werkte echter niet en de dader
werd met bierflessen neergeslagen
50-JARIGMAN IN WATER
PUT VERDRONKEN
TE OOSTVLETEREN
STREEKGENOTEN IN ONZE BELGISCHE COLONIE
DE 21e VERJAARDAG
VAN PRINSES
JOSEPHINE-CHARLOTTE
GEEN NIEUWE TELLING
VAN DE EFFECTEN
(Srote figuren uit t)C3C Mestboefc
GRIEP IN WEST-EUROPA
PROVINCIERAAD
VAN WEST-VLAANDEREN
UIT HET STAATSBLAD
NAAR DE VROEGMIS!
leper 1949.
«HET WEKELIJKS NIEUWS*
1249. B'z» 2
(VERVOLO)
Sfe 1 4:
Het huis der misdaad, gelegen Duinenwcg 76 te Westende, waar slacht
offer en dader samenwoonden. Vooraan bemerken we de auto waarmede
het Parket aankwam; het Parket dat bij het nemen van deze foto, bin
nenhuis overging tot het onderhoor en hersamenstelling van het drama.
Met Rosa Clemens leefde hij reeds reeds geruime tijd zonder werk. Men
samen van in 1932. Pas in Maart
1948 werd het burgerlijk huwelijk
tussen Lannoy en Clemens voltrok
ken. Sedert de geboorte van haar
laatste kind was de vrouw met lam
heid geslagen, iets wat Lannoy af
en toe zenuwachtig maakte.
Tussen hem en zijn stiefzoon
scheen het ook niet te best te gaan.
Men beweert dat Edmond, die aan
nemer is van plafoneerwerken, steeds
wou dat René, die timmerman was,
bij hem zou helpen, wat deze altijd
geweigerd had. Dit gaf dan telkens
aanleiding tot discussies.
De avond der misdaad had er ech
ter geen woordwisseling plaats ge
had; hst schijnt zelfs dat in de
laatste tijden niet de minste wrij
ving meer bestond tussen de dader
en het slachtoffer.
Vrijdagavond werd Lannoy door
een politieagent in overtreding geno
men wegens het rijden zonder licht.
Toen zou hij reeds allusies gemaakt
hebben op een misdaad, doch toen
werd er daar geen acht 00 gegeven.
De avond van de misdaad, kort
vóór het gebeuren, zou Lannoy op
een foto in een boek wijzend, met
Dewulf nog gesproken hebben over
een mooie das,waarop René glim
lachte. Dit bewijst dus dat de toe
stand tussen dader en slachtoffer er
dien avond niet gespannen, was.
Wat was dan de reden en de aan
leiding tot de moord?
Dit zal het gerecht moeten, trach
ten uit te maken.
I-Iet slachtoffer moest binnenkort
«ijn dienstplicht vervullen.
Hij was van plan zeer binnenkort
reeds zijn intrek te nemen bij een
familielid, om verdere twisten met
zijn vader te' vermijden. Hij hield
heel veel van zijn moeder.
Uit de verklaringen van de dader
kon nog niet veel worden opgemaakt.
Is hij zich niet bewust van zijn mis
daad of veinst hij niets meer te we
ten? Is hij volledig verantwoordelijk
of ontoerekenbaar?
Vele praatjes gaan hun gang; plots
weet iedereen iets te vertellen; het
onderzoek geleid door Heer Onder-,
zo.eksrechter Van Acker en de Heer
Procureur des Konings De Cüyper
uit Veurne zal in al deze zaken wal
licht meer klaarheid brengen.
NOG ENKELE AANVULLENDE
EN NADERHAND VERNOMEN
BIJZONDERHEDEN
Thans werden nog de volgende bij
zonderheden vernomen:
De dader zou tijdens de eerste
verhoren zich als waanzinnige heb
ben voorgedaan. Toen hem gevraagd
werd waar René was, zei hij: In
de kliniek te Oostende, doch hij zal
spoedig terug zijn.Toen men heiff
de reden vroeg van zijn misdaad was
zijn antwoord; «Dat zijn mijn za
ken.
Het slachtoffer was sedert en
kele tijd werkloos. De dader was ook
beweert zelfs dat sommigen hem
vroegen een of ander werkje op te
knappen. Hij beloofde te komen,
doch kwam het niet. af. Heeft René
Clemens hem dit verweten?
Nu vertelt men eveneens dat
Edmond Lannoye vroeger eveneens
Rosa Clemens zou hebben gewond,
enkele jaren geleden. Nadien zou 'hij
echter spijt gekregen hebben over
deze daad en de vrouw teen zelfs
naar Brussel doen gaan hebben, cm
haar te laten verplegen.
De bajonet waarmede de moord
gepleegd werd was er een van het
duiise leger. Het wapen, dat goed
onderhouden was, lag vroeger in de
woonkamer. Hoe kwam het dat het
dien a/vond in de achterkeuken lag?
Donderdagavond was Lannoye
bedronken thuis gekomen. Het schijnt
dat René met hem dan een discussie
zou gehad hebbenI
EEN FLINKE VANGST
P
(VERVOLG)
die
RENÊ CLEMENS
met talrijke ba jonnetsteken
vermoord werd.
Woensdagmorgen, te 9 uur, werd
ené Clemens te Westende onder
grote belangstelling begraven.
De dader Edmond Lannoye heeft
verder verklaard dat hij zou gehan
deld hebben onder de indruk yan
een boek dat hij inderdaad, die avond
aan het lezen was. Het was een
droevig verhaal. Toen bedacht hij
zijn eigen toestand hij werkeloos,
zijn vrouw lam en hij beweert
dat dit zou invloed gehad hebben op
zijn handelingen.
Zijn verklarigen waren evenwel
nogal tegenstrijdig.
Dit alles uit officieuze bron.
Er wordt ook beweerd dat hij zou
gepoogd hebben zelfmoord te plegen
in de gevangenis te Veurne.
J«llllllllllll!lllllllllllllllllllllililllIlllWllll[|]IIIHUH(lBlfflllllliilllllllIIIIIilllllllllllllllIinilllllllllllllllIIllHHIIlllllllllHlllll!lll!l!llj||llllllllllllUUlHlllllli!liU
ingeschoven, Mercidinus geheten, die
afwisselend 22 en 23 dagen telde. Op
deze wijze ontstond er een jaar van
gemiddeld 366 14 dagen. De dagte
veel werd verantwoord door allerlei
voorschriften die weinig uitstaans
hadden met preciese tijdrekening.
Men kende toen ook reeds de week
van zeven dagen. Men noemde de
weekdagen naar de zon, de maan en
de planeten. De huidige Franse dag
benaming is er van afgeleid; dag van
Mars, Mardi; dag van Mercurius,
Mercredi; dag van Jupiter, Jeudi; enz.
In het 600° jaar van de Romeinse
tijdrekening (153 vóór Kristus) be
sloot men het jaar met Januari te
laten aanvangen, omdat in die maand
ts Rome de nieuwe Consuls hun ambt
aanvingen. De namen der maanden
bleven echter onveranderd en aldus
werd bijvoorbeeld September (woor
delijk: de zevende) nu de negende
maand. Ook voor Quintilis, Sextilis,
October, November en December
stemde de naam niet langer overeen
met het begrip. Het moet echter zijn
dat men hierin geen erg gevonden
heeft, want tot op heden is deze
onlogische toestand blijven bestaan.
Toen in het jaar 696 van de Ro
meinse jaartelling (57 vóór Kristus)
Cesar de Belgische volksstammen
aan het gezag van Rome onderwierp,
werd de hierboven beschreven, kalen
der in ons land in zwang gebracht.
DE KALENDERHERVORMINGEN
Door het ingewikkelde schriklcel-
systeem en het rekenen met een jaar
dat in feite één dag te lang was
(386 dagen), daarbij nog geno
men dat de priesters welke inston
den voor de kalenderregeling niet
altijd nauwkeurig tewerk gingen, ge
raakte de Romeinse almanak hope
loos in de war.
Wanneer Cesar in 48 vóór Kristus
de alleenheerschappij over het uit
gestrekte .Romeinse rijk in handen
wist te nemen, besloot hij aan de
verwarring van de kalender een einde
te maken. Op voorstel van de Alex-
andrijnsè sterrenkundige Sosigenes,
voerde hij het zonnejaar in van
365 dagen. Hij gaf de maanden
het ons bekende aantal dagen en
gelaste om de vier jaar een schrik
keldag toe te voegen aan Februari.
Ter ere van zijn hoge opdrachtge
ver veranderde Sosigenes de maand
Quintilis in Julius!
Keizer Augustus die amper twintig
jaar later het bewind voerde over de
Romeinse staten, wenste niet de min
dere van Cesar te zijn, en hij liet
de maandbenaming «Sextilis» door
zijn eigen naam vervangen.
De rij der maanden is in de toen
maals geschapen vorm onveranderd
tot ons gekomen.
DE KRISTELIJKE TIJDREKENING
Nog enkele jaren later werd in een
dierenstal te Bethlehem de Godde
lijke Nazarener geboren, die 33 jaar
verder aan het schandehout op Gol
gotha zich zou slachtofferen voor de
zonden der mensen.
Niettegenstaande vervolgingen en
miskenning werd Zijn leer van liefde,
en rechtvaardigheid, ,door Zijn volge
lingen over de bewoonde wereld ver
kondigd, en in de IV° eeuw na Zijn
geboorte, of .in de XI° eeuw van de
toen nog steeds geldende Romeinse
jaartelling, drongen ook zendelingen
België binnen om hier het Evangelie
te verkondigen.
EEN ONGELUKKIG GEZIN
Maandag morgen 10 Januari JL
werd het gehucht De Rumba ge
legen op de Ardooiesteenweg, te
Emelgem, in opschudding gebracht
door een drama, dat zich afgespeeld
had In het gezin Jules Nys-Celesta
Rosseel..
De vrouw, Celesta Rosseel, thans
56 jaar oud, had haar eerste man
verloren bij een bomontploffing in
1917 en was naderhand met Jules
Nys hertrouwd; huwelijk dat echter
weinig geluk kende.
De vrouw, alhoewel goedhartig
en zorgzaam, kende geen enkele
mooie dag bij haar tweede echtge
noot die haar het leven ondragelijk
maakte, dit niettegenstaande het hu
welijk gezegend werd met 5 kinderen,
waarvan er twee vroeg stierven en
nu nog twee dochters bij him ouders
Inwoonden.
Jules Nys was een brutaal man,
behept met een jaloersheid, die geen
grenzen kende. Zijn vrouw mocht
bijna nimmer het huis verlaten en
zc hij zelf uitging, keerde hij inder
haast terug huiswaarts, altijd alles
ten onrechte vermoedende.
Nys was ook nog een onverbeter
lijke luiaard en een benepen vrek.
Alles was te veel wat op tafel kwam.
Soms nam hij het eten weg uit het
bord van zijn kinderen die dit: Niet
nodig hadden om te groeien zei hij.
Voor de oorlog woonde het gezin
op een kleine hoeve, maar door de
luiheid van de man ging het niet
en werd een klein huisje betrokken.
Vorig jaar ging Nys een drietal
maanden werken om te kunnen gaan
doppen, waaraan hij het sedertdien
hield. Van zijn geld gaf hij nimmer
Iets af.
ALLE8 VOOR ZICHZELF
Op de zolder hield hij persoonlijk
een kast, waar hij al het eten op
stapelde voor hemzelf alleen. De
vrouwen moesten leven van de huur
van drie huizen en van het werk van
de twee dochters, maar steeds poogde
hij alles te overmeesteren zodat de
vrouwen dikwijls op zwart zaad
waren.
Het was een echt helleleven en
vorig jaar was de echtgenote in een
gesticht gaan wonen te Lichtervelde,
maar luisterend naar herhaaldelijk
smeken van de man was zij weerom
naar huis gekomen.
HET DRAMA
Niettegenstaande zijn belofte zich
te beteren, werd Nys weer de oude
en Maandag kwam de ontspanning.
Vrouw Rosseel was vroeg opgestaan
en had wat gespelleweiktom
toch wat te verdienen om eten te
kopen. Na 9 uur dacht zij dat de
man weg was gaan doppen en wou
zij naar boven om wat voedsel te
gappen uit de kast van de man.
Toen zij in de kast kwam, sprong
de man, die er zich achter verscho
len had, op zijn echtgenote toe en
ging haar als een krankzinnige te
lijf met een spade. De ongelukkige
riep om hulp en toen een der doch
ters boven kwam hield de woedende
man op. De vrouw lag evénwel bloe
dend en bewusteloos ten gronde. Een
gebuurvrouw kwam ook ter hulp,
maar intussen verdween Nys, die tot
bezinning was gekomen.
Een dokter werd bijgehaald die de
arme vrouw naar de kliniek van Dok
ter Vandeputte te Izegem deed over
brengen, waar vastgesteld werd dat
Celasta Rosseel een drievoudige
schedelbreuk had opgelopen, erge
steekwonden aan de hals, arm en
schouder had en het gezicht openge
reten was. De arm die zij opgehou
den had om zich te beschermen, was
deerlijk toegetakeld.
DADER AANGEHOUDEN
Nys was intussen per fiets vertrok
ken en begaf zich naar de Rijks
wacht, waar hij zich gevangen gaf.
Kalm en bedaard alle ondervraging
doorstond en nadat hij met het Par
ket in de namiddag ter plaatse werd
geleid, werd hij naar het gevang te
leper overgebracht.
Dinsdag morgen was de toestand
van het slachtoffer zeer bedenkelijk,
men vreest een noodlottige afloop.
Deze laffelijke daad wordt door
iedereen druk besproken en afge
keurd.
Hr Kravsjenko, een Rus die
zijn vaderland ontvluchtte om
aan het Communisme te ont
snappen en naderhand het boek
schreef: «Ik verkoos de Vrij
heid vertoeft thans te Parijs
om er zijn belangen te verde
digen in het proces door hem
ingespannen tegen het week
blad Les Lettre Franqaise
Op een persconferentie deel
de hij meda dat Sovjetagenten
hem hadden achtervolgd te Hol
lywood en te Parijs en dat die
reeds drie maal bij hem had
den ingebroken. Men verwacht
dat hij onthullingen zal doen
over de Russische concentratie
kampen.
Twaalfjarige knaap loopt
schedelbreuk op.
Zondag 9 Januari jl., omstreeks
11.30 uur. kwam de 12-jarige knaap
Soenen, wonende Maaipanderstraat,
Ingelmunster, per fiets in de Prin-
cessestraat te Emelgem gereden, uit
de richting van de Dorpplaats. Plots
stak hij de straat over om zich naar
de woning van een familielid te be
geven. Hij had echter de autokamion
van Hr A. Vroman, voerman te Meu-
lebeke, niet bemerkt welke uit tegen
overgestelde richting kwam aangere
den. De voerder remde uit alle macht
maar kon de Jongen niet meer ont
wijken. Aanstonds werd de ongeluk
kige door ooggetuigen in een nabij
gelegen woning binnengedragen waar
de bijgeroepen dokter, Hr Baert, een
zware schedelbreuk vaststelde. Het
slachtoffer.werd naar de kliniek Van
deputte overgebracht, waar zijn toe
stand als bedenkelijk wordt aan
schouwd. De rijkswacht stelde het
gebruikelijk onderzoek in en 's na
middags stapte het parket ter plaat
se af.
En toen men zich nog een paar
eeuwen later er van bewust werd,
welke grote gebeurtenis er.zich op
die besneeuwde Kerstnacht in Judca
had voorgedaan, toen men inzag dat
Jezus' leer het aanschijn van de
wereld zou veranderen en de grond
slag zou vormen van een beschaving,
veel groter dan de heidense cultuur
periodes uit de Oudheid ooit hadden
voortgebracht, toen, in het jaar 138J
van de Romeinse kalender, werd op
voorstel van Dionysius Exiguus de
geboorte van Kristus als het begin
punt van een nieuwe jaartelling
aangenomen.
Men ging uit van de veronderstel
ling dat het op dat ogenblik 527 jaar
geleden was dat Jezus ter wereld
kwam. In plaats van 1380 (Romeinse
tijdrekening) schreef men voortaan:
527... 528... enz. In feite echter zou
Kristus' geboorte enkele jaren (6?)
vroeger gebeurd zijn, zodat het nu
niet 1947 maar wel 1953 of 1954 jaar
geleden is dat Maria haar Goddelijk
Kind baarde.
Nog acht honderd jaar verder
stonden wij onder het gezag van de
Frankische vorst, Karei de Grote,
en deze wijze wetgever vond terecht
dat de Romeinse kalender-benamin
gen zijn onderdanen uit deze gewes
ten niets zeiden. Daaorm poogde hij
,er andere in te voeren, welke wij
thans nog als nevennamen op onze
almanakken aantreffen, zo bijvoor
beeld: Lentemaand voor Maart, Bloei
maand voor Mei, Hooimaand voor
Juli, enz.
Reeds vroeger waren de Romeinse
dag-namen in onze Vlaamse provin
ciën vervangen door diegenen welke
de Germaanse volken hadden aan
genomen. Zo is Woensdag, de dag
van Wodan, de oppergod der Germa
nen, Donderdag, dé dag van Donar,
de god van het weer; enz. Alleen
«Zaterdag» O afgeleid van de Ro
meinse Sat s-dég.
In de X'i t.aw bleek dat de door
Julius Cesar ingevoerde kalender niet
nauwkeurig was en men op dat ogen
blik reeds negen dagen achter bleef
ten opzichte van de zonnestand. Men
moest dus aan een nieuwe hervor
ming van het kalenderstelsel denken
en deze werd door de sterrenkundige
Clavius, op bevel van Paus Grego-
rius XIII doorgevoerd. Vandaar de
vaak gebezigde naam van Gregori
aanse kalender. Om op de goede da
tum te beginnen werden in October
1582 tien dagen overgeslagen, zodat
op 4 October onmiddellijk 15 Octo
ber volgde.
DE REPUBLIKEINSE KALENDER
In 1789 brak er in Frankrijk een
grote omwenteling los, die onder de
leuze Vrijheid, Gelijkheid, en Broe
derlijkheid» de oude Franse, instel
lingen opruimde. Haar voorstanders
waanden de Revolutie zo'n belang
rijke. gebeurtenis dat volgens hun
mening een geheel nieuwe periode
begon in de geschiedenis van de
mensheid. De Kristelijke tijdreken
ning welke mede tot de oude tradi
tionele sleur behoorde, werd met één
pennetrek, samen met het koning
dom afgeschaft en door een nieuwe
jaartelling, de Republikeinse tijdre
kening, vervangen.
De oorlog die in 1792, tengevolge
van het al te onstuimig optreden der
revolfftionnairs, uitbrak tussen Frank
rijk enerzijds en Oostenrijk en Prui
sen anderzijds, werd op ons grond
gebied, het slagveld van Europa, voor
de zoveelste maal uitgevochten en
als gevolg aan een Franse overwin
ning, werd ons land bij Frankrijk
ingelijfd. :,r
De Fransen voerden hier hun
schrikbewind in, waartegen onze bui
tenbevolking Voor Outer en.Heerd
de Boerenkrijg organiseerden. Bij die
inrichting van België op Franse leest,
voerden de sansculotten ook hier hun
Republikeinse kalender in,
De eerste dag van de Republiek, de
22 September 1792, gold als het uit
gangspunt van de nieuwe tijdrege-
ling. Op dat tijdstip begon het jaar
dat ingedeeld was in twaalf niaanden
van 30 dagen. Op voorstel, van de
poëet Fabre d'Eglantine kregen de
maanden geheel nieuwe namen: Ven*
démiaire, brumaire en frimaire voor
de Herfst; nivöse, pluviöse en ven-
toöse, voor de Winter; germinal, fio-
real en prairial voor de Lente; mes-
sidor, thermidor en fruetodor voor
de Zomer.
De week werd uitgeschakeld en
elke maand werd ingedeeld in drie
décaden. De eerste dag van elke dé
cade werd rustdag, terwijl de namen
der dagen afgeleid werden van de
natuurlijke getallen; primidl, duodi,
tridi, quartidi, quintidi, sextidi, sep-
tidi, octidi, nonidi en décadi. Ten
einde het jaar te volledigen werden
vijf complementaire dagen als repu
blikeinse feestdagen gevierd.
Deze tijdrekening bleef slechts 12
jaar in voege. Na het jaar XII werd
het, met de stichting van hét Keizer
rijk onder Napoleon, terug 1804. Bij
decreet van 1 December 1806 werd
de Republikeinse kalender -officieel
afgeschaft.
Langs zoveel wederwaardigheden
is de kalender tot ons gekomen, al
is hij op dit ogenblik nog ver van
volmaakt. Herhaalde malen heeft
men reeds gepoogd nieuwe hervor
mingen door te voeren, doch tot op
heden is elk opzet in dia richting
mislukt.
Wanneer er mij toekomend Jaar
nog steeds een paar kolommetjes
worden voorbehouden, vertel lk U,
waarde lezer, daarover wel meer.
R. A. B. - Roesbrugge,
In de bossen van Hr Baron Yves dc
Vinck te Zillebeke, werd door jacht
wachter Canaille Vandevelde, een
prachtige vos gevangen. Het beestje
woog 7 kgr. Voorwaar een zeldzame
vangst in deze streek.
NOG 3.400.00» DUITSERS
WORDEN VERMIST
Volgens mededelingen van het Op-
sporirigsbiireau van Hamburg wor
den nog 3.400.000 Duitsers, waarvan
1.800.000 voormalige leden van de
Wehrmacht en 1.600.000 burgers, ver
mist.
De kalmte waarmede het nieuwe
politieke jaar was ingezet, was al te
ü-iwaarschijnlijk. Het was dan ook
niet te verwonderen dat de ministers
zelf voor een beetje afwisseling zou
den zorgen om wat leven in de brou
werij te brengen.
De lezer weet dat de wederuitrus-
t!ng bij de laatste tuimelperten van
de regering als ministerie opgevou
wen werd. De titularis van dit op
gevouwen ministerie is echter niet
gesneuveld op het veld van eer, maar
bleef medespelenin de ministe
riële ploeg als Minister van Eco
nomische Coördinatie die een oogje
moest in 't zeil houden om de werk
loosheid te doen afnemen.
Ha-ha, die werkloosheid!
Dat is nu eens iets waarover de
socialisten alleen kunnen oordelen,
moet ge weten. Zij hebben de werk
loosheid en de oplossing daarvan als
Op de wijk Overleiete Harel-
beke, kwam een auto, bestuurd door
André Dhaese uit Rollegem, op het
gaanpad terecht en wierp er een
24-jarig meisje en een 4-jarige knaap
omver. Beide slachoffers waren zo
erg getroffen dat beiden er het leven
bij inschoten. De autovoerder werd
aangehouden.
Dinsdagnamiddag 11 Januari, rond
14.30 uur, werd de grensstad Meenen
voor de tweede maal in opschudding
gebracht, ditmaal door een dubbele
moordpoging in de Ieperstraat.
In voormelde straat, is bij de in
gang. van het stedelijk kerkhof een
drankgelegenheid uitgebaat door de
echtelingen Vercruysse. Deze drank
gelegenheid is tamelijk druk bezocht
en zelfs door sommige verbruikers
bijna dagelijks.
Op gemelde namiddag kwam een
der gewone klanten, Vanhee Maurice,
welke' ietwat verder in voormelde
straat woont, zoals naar gewoonte
de drankgelegenheid binnen. Na een
korte twist echter, haalde hij een
revolver te voorschijn en wou deze
afvuren in d.e richting van Vercruysse
Giüllaume en dezes vrouw. Het wa
pen werkte echter niet door een of
ander defekt en de kogels rolden
over de vloer. Hierop sprong Ver
cruysse op de aanrander, en een
wórstélirig ontstond. Vanhee kon zich
losrukken, en wilde opnieuw schie
ten, doch weerom' werkte het wapen
niet. £>e vrouw riep ondertussen om
hulp en het was een voorbijganger
welke er tenslotte in slaagde het
wapen van de aanrander té ontne
men, terwijl de vrouw er reeds duch
tig op los was gegaan met flessen
welke op het hoofd Van Vanhee wa
ren terechtgekomen, zodat deze laat
ste bebloed werd aangetroffen. De
worsteling ging vercjer en de politie
werd door voorbijgangers op de hoog
te gébracht. Deze kwam ogenblikke
lijk ter plaatse onder de leiding van
Politie - Kommissaris Brokken en
opende een nauwkeurig onderzoek.
Een geneesheer werd ontboden en
verzorgde de zwaar getroffen aan
rander, welke bij hoogdringendheid
naar de Kliniek der Zwarte Zusters,
Grote Markt te Meenen werd over
gebracht, alwaar zijn toestand zeer
ernstig werd bevonden. Ook Ver
cruysse en zijn vróuw werden aan
het hoofd gewond. Het Parket van
Kortrijk dat verwittigd werd, wordt
ter plaatse verwacht, terwijl de po
litie een onderzoek instelde naar de
aanleiding van deze plotse overval.
Ongeval of wanhoopsdaad?
Vrijdagavond werd de hoeve van
Marcel Deprez te Oostvleteren in op
schudding gebracht, door het plotse
verdwijnen van hun trouwe hoeve
knecht, Alfons Vanlaeres, 50 jaar oud
en ongehuwd die sedert lang op de
hoeve inwoonde.
Daar men een ongeluk vreesde,
werd de Rijkswacht verwittigd en in
de duisternis ontdekte men de onge
lukkige in een waterput nabij de
hoeve. Zekere tekens zouden op een
wanhoopsdaad wijzen. De overledene
was de laatste tijd nogal neerslachtig
en verklaarde herhaaldelijk dat hij
ziek was. Het is echter ook mo
gelijk dat de ongelukkige, door de
duisternis misleid, in het water is
gesukkeld en zo bij ongeval om het
leven kwam.
Hierboven hebben we een kijkje genomen op do «FERME YPRIANA»,
gelegen op Km. 10 van Stanleystad (Belg. Congo). Deze modelhoeve,
op meesterlijke wijze opgericht en bestuurd door de Hr William Degryse
(afkomstig uit Meenen), is de belangrijkste en meest modern ingerichte
uit gans de Colonie. Zij levert melk aan geheel Stanleystad en wordt
dikwijls de parel der Oostelijke Provinciegenoemd.
Op de foto hebben we, van links naar rechts; de Heer Simon Veys,
gewestbehe'erder te Bokungu (Tshuapa)Mevr. S. Veys-Van der Meersch;
de Heer William Degryse, afkomstig uit Meenen, beheerder en eigenaar
der hoeve; Mevr. Philippe Veys-Depuydt, met de kleine Bernadettej
do Heer Philippe Veys, gewestbeheerder te Bengamisa, bij Stanleystad;
Chantal en Michel, andere kinderen van de Heer Philippe Veys staan
vooraan. De Heren Ph. en S. Veys zijn beiden zonen van de Hr Joseph
Veys van Vlamertinge en zijn thans met verlof terug in het Vaderland.
Mevr. Degryse, die de photo nam, is afkomstig uit leper.
eerste punt opgetekend op de agenda
van hun verkiezingscampagne. En
daarom hebben zij rond dit nijpend
vraagstuk zoveel lawaai gemaakt op
de vergadering van hun partijraad
en rekenschap gevraagd aan de Heer
Spaak om te weten hoever het nu
eigenlijk stond met die regerings
belofte om de werkloosheid te be
strijden.
De opgevouwen Minister van de
gewezen wederuitrusting en van de
r_og niet opgeloste werkloosheid, de
Heer De Groote, stelde zich aan als
of hij door zijn collega's in de' Re
gering gewurgd werd en zijn nieuwe
taak onmogelijk tot een goed einde
kon brengen.
Hij maakte gebruik van de hem
opgedragen taak van de bestrijding
der werkloosheid, om een ruimere
bevoegdheid op te eisen. Deze werd
hem echter niet voetstoots verleend
door de andere ministers en in 't
bijzonder niet door de Hr Duvieusart,
Minister van Economische Zaken,
die er niet mee gediend -was dat de
Heer De Groote zich kwam bemoeien
met zaken die alleen het departe
ment van Economische Zaken aan
gingen.
En zo kwam de Heer De Groote
dan bittere tranen schreien op het
Congres van de Socialisten, die zich
bijna kwaad maakten op de Heer
Spaak omdat er voor de werkloos
heid nog niets gedaan was.
Maar de Eerste-Minister, die niet
gewoon is zich te laten afsnauwen,
vertelde aan zijn lieve vrienden dat
ze hem precies moesten zeggen waar
het op stond en dat ze het maar
liever ronduit moesten zeggen wan
neer ze met de regeringsverklaring
betreffende de werkloosheid geen
vrede meer konden nemen.
Nu, zo erg hadden de kameraden
Anseele, Buset, Larock en anderen
het ook weer niet gemeend.
Zodat Minister De Groote meende
dat alles bij het oude bleef, dat hij
tenslotte niets bereikt had en dan
maar liefst ontslag nam.
Maar hij wachtte nog net zolang
tot Eerste-Minister Spaak tijd vond
om hem zijn beslissing nog een tijdje
te doen uitstellen, tot na de kabinets
raad.
En daar deugde het ook al niet.
De Socialisten, die aan niets an
ders denken dan aan de werkloos
heid, waren wel geneigd om hiervoor
nu alles opzij te schuiven en wilden
de werkloosheid uit de wereld helpen
met kredieten die geen rekening meer
hielden met de bestaande begrotin
gen en het moeilijk bereikte begro
tingsevenwicht.
Dat was echter lelijk tegen de kar
gereden van de Heer Eyskens, Minis
ter van Financiën, die er sedert en
kele maanden terecht trots op gaat,
het evenwicht in 's lands begroting
te hebben hersteld in betrekkelijk
korte tijd na de oorlog.
Het was wei te verwachten en zeer
begrijpelijk dat de Minister van Fi
nanciën zijn werk niet wou laten in
de war sturen doorde Socialisten,
die met de werkloosheid en met kre
dieten alleen willen jongleren om
hun politieke verkiezingscampagne
wind in de zeilen te blazen.
De Eerste-Minister steunde de
zienswijze van de Minister van Fi
nanciën én beloofde dan het geschil
tussen de Ministers De Groote en
Duvieusart door arbitrage te regelen.
Dit is intussen gebeurd.
De Eerste-Minister heeft aan de
HH. De Groote en Duvieusart een
brief geschreven een soort nieuw
jaarsbrief zeker waarin hij hun
vertelt wat ze te doen en te laten
hebben en wat hun welbepaalde be
voegdheden zijn.
De kleine ambities van Minister
De Groote, die over alles een beetje
zeggenschap wou hebben, worden
voldaan, zonder Minister Duvieusart
te veel zeer te doen.
Eigenlijk was dat alles niet zo erg,
zegt men nu, wanneer alles geregeld
en bijgelegd is.
En het leven van de Regering gaat
verder. PAS.
Ter gelegenheid, van de 21" ver
jaardag van Prinses Josephine-Char
lotte, heeft een afvaardiging van
Belgische Vrouwen éen bezoek ge
bracht aan Le Repojsoirën ge
schenken aangeboden aan de Prin
ses, o. m. een platinaplaat belegd
met briljanten, een autowagen van
het enig Belgisch merk Imperia
en een belangrijke som geld bestemd
voor de persoonlijke liefdadige wer
ken van de Prinses. Koning Leopold
III was op de receptie aanwezig.
De Prinses dankte hartelijk da
bezoekende Dames orri de haar gege
ven geschenken.
Uitwisseling via makelaars
of banken.
Notering wordt niet geschorst.
De Rijksbeterscommissies delen mede;
De Hr Eyskens, Minister van Fi
nanciën, heeft de voorzitters en se
cretarissen van de Rijksbeurscomis-
sies in zijn kabinet ontvangen.
Na dit onderhoud en ten einde de
ongerustheid weg te nemen, die blijk
baar onder een groot gedeelte van
het publiek is ontstaan bij de aan
kondiging van de nakende hernieu
wing van de effecten aan toonder,
zijn beurscommissies gemachtigd for
meel te verklaren dat:
1. Het geenszins gaat om een nieu
we directe of indirecte telling der
effecten;
2. De uitwisseling uitsluitend zal
geschieden door toedoen van effec
tenmakelaars en banken;
3. Er geen sprake is en er nooit
sprake van zal zijn dat de namen
van de deponenten aan het bestuur
der Financiën zullen worden mede
gedeeld;
4. Er, ln strijd met sommige ge
ruchten, nooit aan gedacht werd de
notering van de effecten ter gele
genheid van deze operatie te schor
sen.
jr\|.i~i-r(Alf iJTp-y-, y j^-'iruMj if"*"' v - yyf7i"" 'IT W if*r Vu' 1 f*
Al is hij te Duinkerke geboren, toch ls
hij met taal en geest een der onzen. En
geen der minsten, spijts zijn weinig be
kende persoonlijkheid.
Hij werd geboren op 20 Januari 1654,
in deze Westhoek, welke de macht der
wapens en het politiek gekonkel, stuk
voor stuk aan Vlaanderen gingen afruk
ken. De schrijver was nog geen negen
jaar oud, toen hij reeds tot drie verschil
lende staten behoord had: hij werd on
derdaan van Lodewijk de XIV*, nadat hij
onderworpen geweest was aan Filips IV
van Spanje en Karei II van Engeland. Dit
bewijst welke troebele Jaren hij en met
hem zijn geboortestad beleefden.
Na flinke studies, vestigde Michiel De
Swaen zich als heelkundige in zijn ge
boortestad. Zijn beroep droeg er voor een
groot deel toe bij in de kennis van zijn
klein volk en de liefde welke hij het toe
droeg.
Michiel De Swaen kwam heel vroeg ln
de rederijkerskamer van Duinkerke. Ge
woonlijk glimlacht men, wanneer over
de Redengilden gesproken wordt en
men het bekende spreekwoord aanhaalt:
rederijkers-kannekijkers Maar dit ten
onrechte.
In de XVII° eeuw waren deze vereni
gingen de enige plaatsen, buiten de Kerk,
waar men nog het recht en de eer had
Vlaming te zijn. Zonder het dichte net
dezer sociëteiten, over heel de Nederlan
den verspreid, zou onze taal zo goed als
helemaal uit de kunstwereld verdrongen
zijn geweest.
Onze Duinkerkenaar was een rederij
ker met brede geest en levendig verstand;
daarom werd hij in 1687 tot prins der
Ste Michielskamer gekozen; hij zal er
da bezieler van zijn en ze zal tot zijn
dood al zijn gedachten en vrije tijd
vullen.
Zijn werk «De gecroonde Leersse» is
te goed gekend om er lang over uit te
weiden. De dichter schreef het voor Vas
ten avond van het Jaar 1688. Het is een
klucht, maar hoeveel werken worden niet
tot komedie opgehemeld, welke niet zo
levendig, noch zo fris en gezond zijn als
De gecroonde Leersse
Na dit toneelwerk te hebben bewon
derd, betreurt men dat De Swaen slechts
dit éne kluchtspel nagelaten heeft.
De andere werken van de dichter zijn
ernstiger. De Swaen was diep christelijk,
zelfs een tikje Jansenistisch. Zijn levens
beschouwing luidt:
Het christen leven is verzuchten, wae-
[ken, strijden,
Het christen leven is versterven, vasten,
[lijden,
Gedurig in de weir, gedurig op de wacht,
Noyt rusten, altijd zijn gewapent, dag
[en nachV
Met zulk een opvatting was al de
Vlaamse uitbundigheid van de dichter
niet te veel om zijn stralende vreugde
en spreekwoordelijke Jovialiteit uit t»
leggen.
Hij schreef twee dikke boekdelen Vèr-
scheyden Godtvruchtige en Sedige Rym
"Werckenwaarin de diepzinnige over
wegingen over de onbelangrijkheid van
de mens overheersen.
Door zijn functie als «prins» kwam
De Swaen tot het schrijven van ver
scheidene treurspelen, om het programma
te verzorgen van enige toneelavonden.
Deze zijn niet beter noch slechter dan
de overige werken van dit genre, doch
munten steeds uit door de boeiende stijl,
zelfs wanneer het een banaal onderwerp
betreft. De dichter is sterk beïnvloed door
Vondel, waarvan hij de verheven zins
bouw en dé schilderachtige bewoordin
gen heeft, terwijl zijn samenspraken ge
kenmerkt wórden door hun aangename
en vlotte toon.
Hij behandelt vooral godsdienstige
onderwerpen, zoals Catharina Ab-
salonenvooral zijn meesterwerk
Menschwordingh dat zijns gelijke niet
vindt in heel de Nederlandse literatuur.
Het is ook van uiteen religieus stand
punt dat onze dichter Mauritiusbe
handelt. De Zedige Doet van Keyser
Carëlmaakt alleen uitzondering, en wel
om volgende reden:
Vlaming in hart en ziel, had De Swaen
zich heel vroeg ingezet voor de vrijheden
van zijn land. Hij geloofde eerst dat, na
een* aanpassingsperiode, het stuk West-
Vlaanderen, dat van zijn vaderland af
gerukt was, zich normaal zou kunnen
ontwikkelen in de Franse staat en, zoals
de Nederlanden in de Spaanse bezittin
gen, zijn nationale eigenschappen zou
kunnen bewaren.
Met dit doel trad hij in het politiek
leven en was gedurende vijf jaar lid van
het Duinkerkse magistraat als klein
raadsheer, Petit Conseillertot hij
plotseling in 1693 uit de openbare amb
ten werd verwijderd.
Toestemmen aan de Staet is plichtig
zijn aen moord! schreef hij over Pila-
tus. Van de zijde der Fransen werd hem
verweten dat hij zich niet slaafs wou
onderwerpen aan de koning.
Hierdoor wijdde de dichter zich nog
mssr aan zijn rederijkers. Zijn betrek
kingen met de verschillende kamers van
het land brachten hem ertoe een reis te
ondernemen naar Holland! Hij keerde
terug vol bewondering voor dit rijk en
vrij land en dieper Vlaming dan ooit. In
zijn geesdrift schreef hij dan een stuk,
het sterk nationalistisch werk Keyser
Carelen maakte er zijn geestelijk tes
tament van.
Al deze feiten wijzen op de invloed van
de geboortestreek op de letterkundige, of
liever op de verbondenheid van de let
terkundige met zijn volk en zijn land.
Zo was het ook. Michiel De Swaen put
te rechtstreeks uit de vertelselschat, die de
avonden om de Vlaamse haard stemmig
en schoon maakt; hij hield zich aan de
tradities en de geest van zijn volks
genoten, in wier midden hij, met kloeke
werkelijkheidszin, eenvoudig leefde. Hij
bleef in hart en nieren een Nederlandse
schrijver. Al wat hij schiep, bezat de
kleur en de glans van onze weiden en
rivieren, in al zijn werk weerklonk de
bloedeigen taal van onze vrome en
schalkse luidjes.
Er zullen er altijd zijn die de nationali
teit aan d,e stippeltjeslijnder staatsgrenzen
aanpassen en met staatsernst aan het
Nederlanderschap van Michiel De Swaen
twijfelen. Maar wie de geschiedenis uit
volks standpunt beschouwt, weet beter.
De Swaen was een Nederlander naar de
geest van Jordaens in De gecroonde
Leerssenaar dé. geest van Vondel in
het mvsteriesnel De Menschwordingh
naar de geest van Hadewych in Godt
vruchtige en sedige Rymwercksn en in
al zijn werken te zamen naar de geest
van zijn tijd, als honkvast voortzetter
van de Zuid-Nederlandse dichterlijke
traditie. Alleen reeds hierom verdient
Michiel De Swaen een uitverkoren, plaats
in onze herinnering en in de rij der grote
Vlamingen uit de Westhoek des lands.
Dinsdag, op het feest van Sint Pi»,
ters Stoel te Rome, begint de «Ia.
ternatlonale Bidweek Miljoenen ka-
tholieken, maar ook vele andersden
kenden, schismatieken, ketters, bid
den gans die week opdat allen ééj
zijn, gelijk de Vader en Jezus één
zijn! 11 Een schone gebedsintentie,
voorwaar. Want is het niet doodjara-
mer, dat de duivel er in gelukt ls,
tweedracht ën scheuring te verwek,
ken tussen de volgelingen van Chris-
tus? En dat is tooh zo: want d»
Grieks-orthodoxen, de protestanten
van alle soort, de zogenaamde oud
katholieken, dat zijn toch alle
maal Christenen! Maar ze hebben,
om een of andere menselijke reden,
welke indertijd hun stichters van
de grote Katholieke Kerk deden af-
vallen, het volledig geloof van Chris-
tus en de volheid van zijn genade
middelen verloren. Hoe kan dat weer
goedgemaakt? God alleen weet het.
Maar juist daarom is het grote wa
pen voor de hereniging van de Chris,
ten Kerken onder het oppergezag va#
degene dien Christus zelf heeft aan.
gesteld als Herder van al zijn leeft
hngen.de Paus, het vurig gebed. Men
selijkerwijze gezien is het een zee»
moeilijk werk; maar bij God is niet»
onmogelijk. En het is op zichzelf al
een verheugend feit, dat, als wij met
onza afgescheurde broeders nog niet
één zijn in geloof en bestuur, wij
toch reeds één zijn in het gebed om
die eenheid. God heeft zijn tijd, ea
Hij weet het best; maar Hij wil dat
wij vragen. Komt, laten we deze week
daarvoor bididen, allemaal, in de kerk
en in de huiskring, in het openbaar
en in onze persoonlijke godsvrucht-
oefeningen: dat allen één mogen
zijn, gelijk de Vader en Christin
onze Heer één zijn, opdat héél d»
wereld gelove dat Jezus de redder i
van geheel de mensheid!Zo zij het,
ja, zo zij het spoedig!
Reeds 20 doden te Parijs
Een griepepidemie woekert ia
West-Europa en neemt steeds meer
en meer uitbreiding. Frankrijk werd
bijzonderlijk getroffen, ook Italië.
Er werd berekend dat een vijf mil-
lioen personen erdoor aangetast "wer
den in Frankrijk. In zekere Parijs»
kantoren kon slechts op half perso
neel gewerkt worden. Het gaat hiel
om een soort kleine influenza wel
ke men niet zo gevaarlijk heet als
de zogenaamde Spaanse Griep
van einde de oorlog 1914-1918
maar die te Parijs nu reeds toch..eea
20 personen naar het graf bracht.
Te Brussel werden ook reeds enke
le gevallen vastgesteld.
In Engeland werden reeds een 2J
overlijdens wegens de griep aange
tekend.
Donderdag, 6 Jan. jl., kwam de
Raad bijeen. Vooraf werd in de Ba
siliek van het H. Bloed, een zielemis
opgedragen voor Hr D'Artois te Ize
gem overleden. Aan, de leden werd
een plaket overhandigd waarop da
'beeltenis voorkomt van Hr D'Artois.
Zonder de minste bespreking wer
den de volgende punten aangenomen;
Indienen van een voorstel bij da
Minister van Openbare Werken voor
een spoedige verbetering aan da
staatsbaan, Eernegem-Knesselare.
Aandringen bij de Belgische am
bassade te Parijs voor het herbouwen
van de bruggen over de Leie te Ko
men, Meenen en Wervik.
Er werd ook aangedrongen tijdens
een vorige zitting opdat Oostende da
prioriteit zou toegekend worden bij
het uitkeren van de vergoeding voor
oorlogsschade. Zulks werd herkend
en credieten zullen ter beschikking
van de stad worden gesteld voor d8
heropbouw met inbegrip van het
Kursaal.
Credieten werden goedgekeurd voor
uitbreiding van de waterbedeling in
het Torhoutse, Rekkem en Lauwe.
Er werd dan ook beslist de leden
van de kerncommissie van het gei-
tenras een vergoeding toe te kennen
van 125 fr. per dag als het één keu
ring betreft en voor twee keuringen
175 frank.
De wedde van de leden van'de Be
stendige Deputatie werd verhoogd.
Onderscheidingen
Werd benoemd;
Tot Officier in de Orde der Krooui
Hr Depuydt D., vrederechter van
het kanton Roesbrugge-Haringe.
Tot Ridder in de Orde der Kroonl
Hr Dupont J.M., plaatsvervangend
rechter van het vredegerecht van het
kanton Wervik;
Hr De Groote F.J., griffier van het
vredegerecht van het kanton Diks-
muide;
Hr Denys Ch., griffier van het vre
degerecht van het kanton Meenen;
Hr Valcke J., voorzitter van d»
Krijgsraad te Veurne;
Hr Van Tyghem K., plaatsvervan
gend rechter van het vredegerecht
van het kanton Roeselare. ;g
Tot Ridder in de Orde van
Leopold II, met zwaarden:
Hr Creve Omer-Leon. oorlogslnva-
iied, leper'.
Aan alle biedt «Het Wekelljki
Nieuwszijn hartelijkste geluk
wensen.
tiwwvwuuimiwwwiAnmBfvvuui
VOLKSVERZEKENS
Kromgebogen oudjes gaan,
Schuddebollen, vezelen stil,
Zwartgekapte mantels aan-...
Winter! Sneeuw 1 't Is koud en kill
Helder klinkt de zilvre schel!..,
Allen naar de eerste mis.
Nergens vinden ze 't zó wel,
Als het in hun kerkje isl
Na de Mis 'n zwarte rij,
Op het witte sneeuwtapijt!
D'oude wijvetjes gaan blij
Om hun koffie met ontbijt!