Wij hebben er nog! KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN 1 45' JAAR Nr 4 I HESTIJ.HR en REDACTIE- g Gasthuisstraat 19, Poperinge g Telefoon Nr 9. Postcheck 47.63.60. ZATERDAG JANUARI 1949 ONZE 4 UITGAVEN: Prijs per Nummer: 2 Fr. BUITENLANDS OVERZICHT Merkem GROOT ZANGCROCHET- TORNOOI 5.000 Frank Prijzen, Zij heeft zich nooit afgevraagd, ABONNEMENTSPRIJS 1949 België tot Nieuwjaar 9G fr. Belgisch Congo 3.fr. p. week Frankrijk Holland 3.fr. p. week Andere landen 3.50 fr. p. week POPERINGE (met randgemeenten). IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Meenen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten) i Aangesloten bij het Verbond. der Belgische Periodieke Pers. j Verantwoordelijke Uitgever: J Sansen, Gasthuisst-aat 19, Poperinge. ALS DE VOS DE PASSIE PREEKT... Boerke, wacht uw ganzen. En als de Eovjets een vredesoffen sief ontkecenen, zorg dan voor al dat ge hen niet gelooft, of an ders zuit ge tensiotte moeten schrijven zoals wijlen president Benes: ik dacht dat Scalin mij niet beloog en dat Goitwaïd mij niet bedroog, maar het zijn alle maal leugenaars van de eerste tot ae laacste. Intussen doen de communisten een reusachtigs inspanning in Italië en Frankrijk, om de volks massa's te doen geloven dat Rus land voor de zoveelste maal een vredesoffensief onderneemt, dat echter voor de zoveelste maal op de onioil en de oorlogszucht van de Amerikanen en Engelsen stoot. Dat ze daar geen woord van menen, weet iedereen en dat ze in bezet China hele legioenen West frontsoldaten aan 't wer ven zijn voor de overrompeling van het Westen, wijst maar wei nig op een eerlijke wil om met de States tot een vergelijk tc komen. Hei enige doel van die ver nieuwde vredespeüingen is ener zijds te meten in hoeverre Ame rika wel stand houdt of toege- vingsgezind wordt, en anderzijds juist in die twee landen waar de Moskovitische partij nog sterk is, nieuwe propagandamotieven te scheppen, met het uiteindelijk doel Frankrijk en Italië buiten èen Europese Unie en een At lantisch Pact te houden of de vorming van die groepen althans ten zeerste te bemoeilijken. gende: dat 1 milliard frank die nu aan het leger toegekend wordt om ons tc doen doden, zou be stemd worden om ons een beroep aan te leren, zodat ive zouden kunnen leven en hoop hebben in de toekomst. Geheel dat spelletje zal hen echter niet lukken, toch niet in West-Europa of in Amerika. Het is niet onmogelijk dat primitieve volkeren of koloniale zich door dergelijke manoeuvres enigszins laten beïnvloeden, maar bij ons is die tijd voor goed voorbij. Men heeft de bazen van het Kremlin nu lang genoeg aan het werk ge zien om te weten dat Benes ge lijk heeft en bijgevolg niet op hun woorden te letten, maar al leen naar hun daden te zien. Welnu, zolang ze overal hun vijf de kolonnes onderhouden, zolang ze Oost-Europa onderdrukken en in alle landen ter werelcl revolu tie trachten te stoken, zolang be wijzen zij dat zij slechts van één wereldvrede willen: de schijn- vrede die zou ontstaan nadat zij de gehele aardbol onder hun juk zouden gebracht hebben. En zelfs voor Frankrijk en Ita lië bestaat niet al te veel vrees dat Togliatti of Cachin nog enige munt uit dit vredesoffensief zou- ó.en kunnen slaan. In beide lan den is een ruime meerderheid in derdaad voor een Westerse Unie gewonnen, juist omdat ze daarin de enige beveiliging zien tegen hel imperialisme van Moskou.. DE BESPREKINGEN SCITUMANN-EEVIN Het zand dat Moskou in het Westers raderwerk tuil gooien, heef t des te min kans enkeie tan den ie doen afspringen, daar juist op dit ogenblik Schumann en hevin te uonden in besprekingen zijn om de meningsverschillen en het verschil in inzichten tussen de Franse en Britse buitenlandse politiek uit de weg te ruimen. Een dergelijke bijeenkomst was trouwens broodnodig. Niet zozeer om tot onmiddellijk practische conclusies te komen, maar zeker om tot een gemeenschappelijk in zicht te komen en gelijke waarde meters aan te leggen. Het is inderdaad voor iedereen duidelijk dat, niettegenstaande een pact van Duinkerke en een verdrag van Brussel, de inspiratie van de Franse politiek totaal anders is als die van Groot- Britlannië. Officieel houdt Frankrijk nog steeds het Duitse gevaar voor het enig ernstige, terwijl Engeland terecht van mening is dat Duits land alleen nog 'n gevaar kan worden wanneer het onder com munistische plak zou komen en dat het enig ernstig gevaar Mos kou is. .Uit dit verschil van uitgangs punt vloeien dan de verschillen de richtingen voort die door Frankrijk en Engeland werden ingeslagen. Vanda.ar dat Frankrijk mordi cus Duitsland verbrokkelen wil, terwijl Engeland dit vraagstuk doorde Duitsers zelf zou laten oplossen. Vandaar de Franse arg waan tegen de Anglo-Amerikaan se politiek in de Rühr. Vandaar de politiek van toenadering met Italië die Frankrijk er toe brengt een gunstige positie in te nemen in de kwestie der Italiaanse ko loniën. Indien men inderdaad van mening is dat het gevaar Duits land is en niet Rusland, dan is een stevig accoord met Italië een goede flankdekking en dan is het ongevaarlijk dat. die mensen hun kolonies terug krijgen. Denkt men integendeel, zoals Engeland, dat Rusland het enig gevaar is, dan is het van het allerhoogste belang dat de communisten in Noord- Afrïka zo weinig mogelijk kun- nen ageren en ze zullen dit veel minder kunnen als de gewezen Italiaanse koloniën onder Britse en Amerikaanse controle staan dan als ze terug onder Romeins gezag zouden komen. In de grond komt men dus tot volgende eigenaardige vaststel ling: dat Frankrijk Italië steunt en aantrekt om een partner meer te hebben tegen Duitsland, ter wijl Engeland West - Duitsland verkiest om een solieder stuwdam te bezitten om de communistische vloed op te vangen en te breken. DUITSLAND, HET SLEUTELPROBLEEM Hoe men het ook kere of draaie, Duitsland blijft het sleutelpro bleem voor West-Europa. Wordt het nationalistisch of communis tisch, dan ziet het er voor ons maar somber uit. Kan men het integendeel harmonisch in het Westers gemenebest inschakelen, dan heeft dit gemenebest nog een toekomst en een betekenis. Nu moeten wij ons geen illusies maken. Het nationalisme steekt in Duitsland weer de kop op. On der de leiding van Otto Strasser (die in Canada zit, maar blijk baar de teugels in handen houdt) tracht het weer de Duitse mas sa's te veroveren. De houding der Westelijke ge allieerden zal echter van meer invloed zijn dan die van honderd Otto Strassers. Op dit ogenblik weren de meeste politieke leiders in West-Duitsland zich, om dit Mgr Cento, Pauselijk Nuntius, wenst Mevr. Weduwe Rernl Vandeputte- .Vanhaverbeke geluk, even nadat hij haar het eremerk «Pro Ecclesiae et Pontifice heeft opgespeld. We hebben nog «moeders» in Vlaanderen. We hebben nog moeders die als echte koninginnen zijn in hun groot gezin... koninginnen aan den heerd! Koninginnen! En dan denken we aan die voorname Brugse vrouwen op wie Johanna van Na- varra zo verbeten was bij haar bezoek te Brugge. Ge herinnert U wel hoe men ons dat leerde op school! Haar man, de munte- schroder, wou de koningin de Vlaamse stad eens laten zien wie hij was en wie... zij was. 't Venijn rolde uit haar mond... Ik meende hier alleen koningin te zijn en 'k zie er bij dozijnen. Maar over die voorname hoge poorters »-vrouwen heb ik het niet. Koninginnen? Het liep vol ko ninginnen en aspirant-koningin nen; ge weet wel de fameuze... schoonheidskoninginnen, 't Spel duurde echter niet lang. Men gaf dien hoog-edelen naam op. 't Was maar best ook; en dan kregen we Miss Belgium en Miss van alle landen en naties. Met al die «Missen» liep het gewoonlijk... mis; zodat men nu in Engeland, het land waar de Miss eigen lijk toebehoort, die zotternij radi- kaal afschaffen wil. Over die ko ninginnen en Missen heb ik het evenmin. Ge kunt dat wel denken! Maar wel over onze echte hui selijke koninginnen! nooit geen... muizenesten ge maakt om de vraag: Hoe zullen al die kinderen en kleinkinderen aan hun brood geraken? Waar mensen strijden helpt de Heer»! En uit die hofstede zijn doctors uitgegroeid en kwamen docters hun vrouwtje halen. Drie docters te Izegem, een te Heule en cok de andere zoons en dochters ge raakten en geraken er aan dat dagelijks brood... en van dien pastoor moeten we niet spreken... de mensen zeiden vroeger en nu nog zeker?., als ge pastoor wordt... uw broodje is gebakken! Over die familie troont Moeder Vandeputte, als... koningin. Moe der is toch de koningin aan den... heerd. In 1888 was 't dat Paus Leo XIII er toe besloot aan verdienstelijke gelovigen dat erekruis Voor Kerk en Pauste schenken. In 1888 trad moeder Vandeputte in dè echt! Nog is zij gezond; 't is niet van werken en zorgen dat ge gauw naar de eeuwigheid gaat! De docters, haardocters wa ken nu over haar gezondheid en de hele familie «zorgt» nu voor die moeder, grootmoeder en over grootmoeder! EEN HOPELOZE SITUATIE Churchill was zeer verwonderd dat Gort noch aan het Belgische Hoofd kwartier, noch aan Keyes de door hem ontvangen instructies had mede gedeeld. Keyes keerde daarop naar Brugge terug. Koning Leopold had intussen met zijn staf de zaak bespreken. De conclusie was dat de terugtocht ach ter de IJzer physisch onmogelijk was. Zonder steun uit de lucht zouden de verliezen enorm zijn. Reeds was een bataillon op marsch noordoostelijk van leper door de Duitse vliegers practisch vernietigd. Orders waren gegeven de Leie-lijn te allen prijze te houden. De vast stelling dat de Britten de Belgen niet meer zouden ter hulp komen, had het Belgisch leger ontmoedigd. Keyes ging dan de avond van de 26° terug naar De Panne en deelde Churchill mede dat, als de R.A.F. niet kon helpen om de Belgen te la ten herademen, deze het niet zouden kunnen uithouden. BELGIE VERWITTIGDE DE BRITTEN In de nacht van 26 op 27 Mei ont ving Keyes de boodschap van Gort aan Koning Leopold. Hij toonde die boodschap aan de Koning niet. (Gort liet zich daarin misprijzend uit over de Belgische soldaten!) Keyes verde digt de Belgen en wijst erop dat zij aan het einde van hun krachten wa ren. In de loop van de nacht liet de Koning de 60° Franse divisie weg brengen met Belgische vervoermid delen. Op dat ogenblik was het alleen de vraag of de IJzer het eerst zou bereikt worden door de Duitsers, die van uit het Westen naar de kust drongen, of door de Duitsers die van het Oosten uit aanvielen. Rond middernacht liet Keyes aan Gort een boodschap van de Koning geworden. Op datogenblik hoopte hij nog een dag te kunnen stand hou den. Maar in de loop van de namid dag brak de vijand op verschillende plaatsen door. Toen het Brits Expeditiekorps geen enkel voordeel meer kon trek ken uit de Belgische weerstand, na de IJzervIakte te hebben onder water doen zetten, na alle bruggen te heb ben ondermijnd en de Franse troepen over de IJzer te hebben gebracht, vroeg Hij een wapenstilstand aan om een bloedbad te vermijden van zijn volk dat reeds zoveel geleden had en in alle steden en dorpen op alle wegen zat samengepropt, terwijl het zonder ophouden met bommen be stookt werd. Op 27 Mei te 17 u., toen de Koning aan Keyes aankondigde dat zijn le ger ineengestort was en dat hij om een bestand verzocht, werd per radio een gechifreerd telegram gezonden aan Gort en een aan het (Brits) oorlogskabinet. Het Ministerie van Oorlog ontving het te 17.54 u. Per auto ging Keyes dan naar De Panne en telefoneerde aan Churchill. Deze liet de melding voor alle zekerheid overtelefoneren aan Gort. HET BERICHT DAT TE LAAT KWAM... Churchill was niet verwonderd daar hij herhaaldelijk verwittigd was geweest, maar vroeg bij de Ko ning en Koningin Elizabeth aan te dringen opdat zij zich naar Engeland zouden begeven. Churchill dicteerde aan Keyes een boodschap die hij (Keyes) reeds in de loop van de namiddag had moeten ontvangen. 36 UREN VOOR DE OVERGAVE, HADDEN DE ENGELSEN BESLO TEN HET BELGISCH LEGER AAN ZIJN LOT OVER TE LATEN. Keyes keerde naar Brugge terug, maar Koning Leopold en Koningin Elizabeth oordeelden dat hun volk hen nodig had en zij betere diensten konden bewijzen in België dan in Frankrijk of Engeland. In zijn brief vervolgt Keyes: Ik veronderstel dat V de Belgi sche verbindingsofficieren op de hoogte hebt gebracht van de instruc ties die V (Gort) in de loop van de nacht van 25 op 26 Mei hebt ont vangen, maar zij werden nooit aan het Belgisch Hoofdkwartier doorge zonden. De boodschap aan de Ko ning gestuurd door de Eerstc-Minis- ter (Churchill) heb ik slechts gekend na mijn terugkeer in Engeland de 28". INDIEN DE KONING OP DE HOOGTE WAS GEBRACHT VAN DIE INSTRUCTIES ZOALS HIJ HET VOLGENS ALLE KEGELEN ER HAD MOETEN ZIJN, DE 26' DAN HAD HIJ HET RECHT GE HAD OP DAT OGENBLIK DE MAATREGELEN TE TREFFEN DIE HIJ NODIG OORDEELDE, OM DE ONGENADIGE UITROEIING VAN ZIJN LEGER EN VAN DE BURGERBEVOLKING TE VER MIJDEN. Toen ik de Eerste Minister en zijn cabinet opzocht, onmiddellijk na mijn terugkeer te Londen, was er geen sprake van de Koning te laken omdat hij de wapens had neergelegd, op een ogenblik dat hij het Brits Expeditiekorps en de Fransen niet meer van nut kon zijn. Hoe zou men hem kunnen laken hebben, vermits de laatste boodschap van de Eerste Minister, die de Ko ning 36 uren vóór zijn beslissing had moeten ontvangen, kiaar aantoonde DAT WIJ (de Engelsen) OP HET PUNT WAREN DE BELGEN AAN HUN LOT OVER TE LATEN. Op dat ogenblik wisten de Britse ministers niet dat ik de boodschap niet haal kunnen overbrengen. Nu is het natuurlijk gemakkelijk dat allemaal te vergeten. DE ZONDEBOK Op het einde van zijn brief, schrijft Admiraal Keyes het volgende: «Ten slotte hebben duizend tallen Fransen de wapens neergelegd, wei nige dagen na het begin van deze veldtocht, in omstandigheden die aanzienlijk minder pijnlijk waren dan deze waarin het Belgisch leger en volk zich sedert drie weken bevond. En nochtans heeft niemand op dat ogenblik de Fransen gegispt. Het schijnt mij dan ook onnoemlijk on rechtvaardig alle blaam op de Belgen te werpen en hun Koning tot zonde bok voor Fransen en Engelsen to maken. Op 4 Juni 1940 schreef Admiraal Keyes aan de Eerste-Minister Chur chill onder meer dit: Persoonlijk hoop ik dat Gij wel dra geen reden meer zult zien om, zonder er tegen op te treden, een moedige Koning te laten door de modder slepen, ENKEL OM HET MORAAL OP TE BEUREN DER FRANSEN WIER KAMPEN AAN DE MAAS ZOVEEL HEBBEN GE KOST AAN DE TWEE LEGERS, BELGISCHE EN ENGELSE.» De Engelsman Sr Campbell seinde op 29 Mei naar de Eerste-Minister Churchill Parijs, 29 Mei 1940. 1. De raadgever der Franse pers Iaat weten dat de Minister van voor lichting. hem een dringend verzoek liet geworden opdat hij het onmoge lijke zou doen om te beletten dat langs pers of radio dc verklaringen van Admiraal Keyes zouden kenbaar gemaakt worden, waar hij aandringt om alle beoordeling over Koning Leopold te verdagen, en om te belet ten ook dat die verklaringen zouden verspreid worden langs do Franse uitzendingen van de B.B.C.; 2. Mijnheer Frossard (hoofd van de Franse inlichtingsdienst) vreest dat het oordeel van Admiraal Keyes zou aanzien worden als een kwijt schelding (goedkeuring van 's Ko- nings handelwijze) op het ogenblik "dat de Franse opinie opgezweept werd van gramschap met als gevolg een verbetering van het Franse moraal uit weerzin tegen dit SCHIJN BAAR verraad. Dat de Duitsers doorgebroken wa ren te Sedan; dat de Franse leger» in wanorde op de vlucht waren ge slagen; dat zij dus de oorzaak waren van de ramp die gebeurde. dat al mocht men in Frankrijk niet weten. [Zie vervolg op 2* ü-aoJp HEER BEVIN de Britse Minister van Buitenlandse Zaken. 't Gebeurde verleden week. In de H. Hertestraat te Izegem woont Mevrouw Vandeputte-Van - haverbeke. Geen Izegemnaar of hij weet dat. Dat huis, een groot huis, moet ongeveer vóór vijftig jaar gebouwd zijn... uit nood. Er lag daar een hofstede. Ik weet niet hoeveel hectaren zij besloeg, maar 't woonhuis was niet groot en 't aantal kinders werd zo groot dat het hele gezin er uit groeide en de nieuwe bouw gezet werd uit nood. Een tweede keer groeiden de kinders uit het huis, nu uit het! nieuwe. Mr Vandeputte stierf, ja ren geleden, en moeder zou nu stilaan... grootmoeder worden, van de vele, vele kleinen die geboren werden in de acht jonge gezin nen. Een van de zoons werd pries ter en is thans pastoor op de Bosmolens te Izegem. Hoe dik wijls grootmoeder naar een doop, naar een eerste communie, en nu reeds naar een trouw ging en hoe dikwijls die pastoor dopen moest... dat zou alleen een familie-album kunnen verklappen, 'k Durve bij na niet denken aan de familie boom want de takken en takskes staan daar zo dicht en zo zwaar gelaan dat ge er niet door kunt kijken. GROTE BLOEI VAN DE CHRISTE LIJKE SOCIALE ORGANISATIES Op een vergadering van het Hoofdbestuur van het Algemeen Christelijk Werkersverbond werd een jaaroverzicht gegeven van de wer king van het A.C.W.- waaruit ls ge bleken welke ongemene maar ook verheugende bloei de verschillende christelijke organisaties ln ons land hebben gekend in het jaar 1948. Uit dit jaaroverzicht bleek dat ein de het verlopen jaar het Algemeen Christelijk Vakverbond meer dan een half millioen leden telde, zodat het een feit is geworden dat meer dan de helft van de werkliedenklasse van het land de verdediging van haar belangen ln handen der christelijke sociale organisaties heeft gegeven. De Landsbond der Christelijke Mutualiteiten heeft het millioen le den overschreden. De Belgische Ar beiderscentrale - depositokas, boekte 300 millioen spaargelden; het zaken- cijfer van de coöperatieve Wel vaart bereikte 320 millioen; de Volksverzekering betaalde meer dan Ü5 millioen premiën. De K.W.B. telde einde 1948 47.128 leden; de Vrouwen gilden hadden er 184.000; de K.A.J. en V.K.A.J. hebben zich op schitte rende wijze gehandhaafd en het weekblad de Volksmachtdrukte op 330.340 exemplaren. Dit zijn zeker schitterende resul taten welke tevens bewijzen dat de sociale bedrijvigheid van het A.C.W. door geen enkele andere ln het land wordt geëvenaard en dat zij steeds meer en meer de werkersklasse tot zich trekt. Voor 1949 wil het A.C.W. zijn wer king nog verder uitbreiden, in het teken van eensgezindheid en samen werking en het wil tevens zijn ganse macht in de schaal werpen voor de verkiezingen welke dit jaar plaats hebben. TELEFOONTARIEVEN WORDEN GEWIJZIGD Zo «Le Peuple» ons goed Inlicht zouden de telefoontarieven met 1 Fe bruari verhogen. De prijs van het ge sprek zou gebracht worden op 1,30 fr, en het abonnement van 720 op 840 fr. Het telefoonboek zouden de abon- nenten dienen te betalen. Anderzijds zou geen rekening meer gehouden worden met het onderscheid tussen de sectoren van een zone. 't Is tijd dat Minister Van Acker eens op zijn—10% begint te denken! (Zie vervolg 2' blad). ENGELSE TOERISTEN NAAR BELGIE? De besprekingen te Londen ge voerd om in 1949 te bekomen dat opnieuw Britse toeristen naar Bel gië zouden kunnen komen verlopen thans in een optimistische sfeer. Binnen enkele dagen wordt een regeling verwacht. Zo de Britten mochten toegeven dan zou België vermoedelijk een grotere uitvoer van staal aan Enge land moeten toestaan. HET WONINGENPROBLEEM In Regerings- en Parlementaire kringen werd deze laatste dagen her haaldelijk de kwestie van de wo ningbouw behandeld. Zo werd in de Kamercommissie voor volksgezondheid een amende ment van de Hr Brunfaut goedge keurd ertoe strekkend 2.500 millioen te doen voorbehouden voor de Na tionale Maatschappij voor Goedkope Woningen en van 300 millioen aan het Klein Grondbezit, dit voor de bouw van woningen in complexen ln de stadsagglomeraties, huizenblokken of tuinwijken en enkele woningen op het platte land. In beperkt comité bestaande uit 5 Ministers werd eveneens het wo ningenprobleem onderzocht. IMPORTVERGUNNING VOOR INVOER VAN NYLONKOUSEN Van Regeringswege werd uitge vaardigd dat voortaan voor de invoer van nylonkousen vooraf een import vergunning dient aangevraagd. In 1948 nam België niet min dan 25% af van de productie van nylon kousen van de U.S.A. Aldus wordt een einde gesteld aan een buitensporige invoer welke ons land in 1947 voor 600 millioen Belgi sche franks aan schaarse dollars heeft gekost. AUTOSALON TE BRUSSEL Van 22 Januari tot en met 2 Fe bruari wordt te Brussel de autosalon gehouden, in het Eeuwfeestpaleis. Het salon bedraagt 48.000 m2. Tal rijke vreemde merken zullen er ten toon worden gesteld. DALING DER WERKLOOSHEID In de week van 2 tot 8 Jannuari jl. werden gemiddeld 176.642 volledige en 94.855 gedeeltelijke werklozen ge controleerd wat een vermindering betekent van 8.748 volledige en 37.375 gedeeltelijke werklozen ten overstaan van de week voordien. Verleden week nu kwam daar, in de H. Hertestraat een hoge gast toe. Het ging er in alle inti miteit. Het was niet ruchtbaar gemaakt, maar de kraaien en de dagbladen brachten het uit. De Pauselijke Nuntius, Monsei gneur Cento, had eraan gehouden zelf naar Izegem te komen om Moeder Vandeputte het Kruis Pro Ecclesiae et Pontificete overhandigen. Het kruis van ere voor die moeder, en voor die moe der van die kinders. Want die kinders hebben de huiselijke tra ditie voortgezet; in de nieuwe ge zinnen wemelde 't van kinders; en de kleinkinders zetten op hun beurt de traditie voort, zodat moeder Vandeputte thans precies honderd kinders, kleinkinders en achterkleinkinders telt. Zij zelf geldt als nummer een in die se- rié van 101... en die serie is niet ten einde Nummer 100 was ook aanwezig bij dit bezoek van Mgr Cento en zal wel zijn keeltje opengezet hebben... dat klein ding moest toch bewijzen dat de hele fami lie op hem gewacht had om die serie van 100 afstammelingen af te sluiten. Hicrneven zien wc <le gewezen Russische offi cier Kravsjenko, die het communisme beu werd en zijn land ontvlucht te. In een interview aan een Amerikaans journa list toegestaan in April 1944 wees hij reeds op het communistisch ge vaar en schreef nader hand het boek«Ik verkoos de Vrijheid boek dat veel ophef maakte en een grote verkoop kende. In het Franse weekblad, met communistische strek king, «Les Lettres Fran- saises», werd Kravsjen ko om dit boek aange vallen en hierop ont stond een rechtsgeding dat thans te Parijs moet doorgaan. Russen zul len van uit Rusland ko men om te getuigen tegen Kravsjenko en om zekere zijner bewerin gen te ontzenuwen. Dit plaatje stelt U dc Heer Kravsjenko voor, wijl hij tc Parijs een persconferentie hie.'d. Binnen enkele weken vangt nu dit proces aan. ten voordele der Teringlijders, OP ZONDAGEN 6 - 13 20 FEBRUARI 1949 ln de Patronagezaal, Diksmuide- straat 10. Breng cok gij uw steun bij. Inl.: Diksmuidestraat 10, Mer kem. - Tel. 9. Een zegen? die 100 afstamme lingen! Wat een vreugde voor die «moe der» wier groot huis toch te klein is geworden!... haar familie, de hareis talrijker dan de be volking van vele Franse gemeen ten, die... uitsterven Zij... leeft honderdmaal voort.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1949 | | pagina 1