Wij hebben er nog!
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN
1 45' JAAR Nr 4 I
HESTIJ.HR en REDACTIE-
g Gasthuisstraat 19, Poperinge
g Telefoon Nr 9. Postcheck 47.63.60.
ZATERDAG
JANUARI 1949
ONZE 4 UITGAVEN:
Prijs per Nummer: 2 Fr.
BUITENLANDS OVERZICHT
Merkem
GROOT ZANGCROCHET-
TORNOOI
5.000 Frank Prijzen,
Zij heeft zich nooit afgevraagd,
ABONNEMENTSPRIJS 1949
België tot Nieuwjaar 9G fr.
Belgisch Congo 3.fr. p. week
Frankrijk Holland 3.fr. p. week
Andere landen 3.50 fr. p. week
POPERINGE (met randgemeenten).
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Meenen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten)
i Aangesloten bij het Verbond.
der Belgische Periodieke Pers. j
Verantwoordelijke Uitgever:
J Sansen, Gasthuisst-aat 19, Poperinge.
ALS DE VOS DE PASSIE PREEKT...
Boerke, wacht uw ganzen. En
als de Eovjets een vredesoffen
sief ontkecenen, zorg dan voor
al dat ge hen niet gelooft, of an
ders zuit ge tensiotte moeten
schrijven zoals wijlen president
Benes: ik dacht dat Scalin mij
niet beloog en dat Goitwaïd mij
niet bedroog, maar het zijn alle
maal leugenaars van de eerste
tot ae laacste.
Intussen doen de communisten
een reusachtigs inspanning in
Italië en Frankrijk, om de volks
massa's te doen geloven dat Rus
land voor de zoveelste maal een
vredesoffensief onderneemt, dat
echter voor de zoveelste maal op
de onioil en de oorlogszucht van
de Amerikanen en Engelsen stoot.
Dat ze daar geen woord van
menen, weet iedereen en dat ze
in bezet China hele legioenen
West frontsoldaten aan 't wer
ven zijn voor de overrompeling
van het Westen, wijst maar wei
nig op een eerlijke wil om met
de States tot een vergelijk tc
komen.
Hei enige doel van die ver
nieuwde vredespeüingen is ener
zijds te meten in hoeverre Ame
rika wel stand houdt of toege-
vingsgezind wordt, en anderzijds
juist in die twee landen waar de
Moskovitische partij nog sterk is,
nieuwe propagandamotieven te
scheppen, met het uiteindelijk
doel Frankrijk en Italië buiten
èen Europese Unie en een At
lantisch Pact te houden of de
vorming van die groepen althans
ten zeerste te bemoeilijken.
gende: dat 1 milliard frank die
nu aan het leger toegekend wordt
om ons tc doen doden, zou be
stemd worden om ons een beroep
aan te leren, zodat ive zouden
kunnen leven en hoop hebben in
de toekomst.
Geheel dat spelletje zal hen
echter niet lukken, toch niet in
West-Europa of in Amerika. Het
is niet onmogelijk dat primitieve
volkeren of koloniale zich door
dergelijke manoeuvres enigszins
laten beïnvloeden, maar bij ons
is die tijd voor goed voorbij. Men
heeft de bazen van het Kremlin
nu lang genoeg aan het werk ge
zien om te weten dat Benes ge
lijk heeft en bijgevolg niet op
hun woorden te letten, maar al
leen naar hun daden te zien.
Welnu, zolang ze overal hun vijf
de kolonnes onderhouden, zolang
ze Oost-Europa onderdrukken en
in alle landen ter werelcl revolu
tie trachten te stoken, zolang be
wijzen zij dat zij slechts van één
wereldvrede willen: de schijn-
vrede die zou ontstaan nadat zij
de gehele aardbol onder hun juk
zouden gebracht hebben.
En zelfs voor Frankrijk en Ita
lië bestaat niet al te veel vrees
dat Togliatti of Cachin nog enige
munt uit dit vredesoffensief zou-
ó.en kunnen slaan. In beide lan
den is een ruime meerderheid in
derdaad voor een Westerse Unie
gewonnen, juist omdat ze daarin
de enige beveiliging zien tegen
hel imperialisme van Moskou..
DE BESPREKINGEN
SCITUMANN-EEVIN
Het zand dat Moskou in het
Westers raderwerk tuil gooien,
heef t des te min kans enkeie tan
den ie doen afspringen, daar juist
op dit ogenblik Schumann en
hevin te uonden in besprekingen
zijn om de meningsverschillen en
het verschil in inzichten tussen
de Franse en Britse buitenlandse
politiek uit de weg te ruimen.
Een dergelijke bijeenkomst was
trouwens broodnodig. Niet zozeer
om tot onmiddellijk practische
conclusies te komen, maar zeker
om tot een gemeenschappelijk in
zicht te komen en gelijke waarde
meters aan te leggen.
Het is inderdaad voor iedereen
duidelijk dat, niettegenstaande
een pact van Duinkerke en een
verdrag van Brussel, de inspiratie
van de Franse politiek totaal
anders is als die van Groot-
Britlannië.
Officieel houdt Frankrijk nog
steeds het Duitse gevaar voor het
enig ernstige, terwijl Engeland
terecht van mening is dat Duits
land alleen nog 'n gevaar kan
worden wanneer het onder com
munistische plak zou komen en
dat het enig ernstig gevaar Mos
kou is.
.Uit dit verschil van uitgangs
punt vloeien dan de verschillen
de richtingen voort die door
Frankrijk en Engeland werden
ingeslagen.
Vanda.ar dat Frankrijk mordi
cus Duitsland verbrokkelen wil,
terwijl Engeland dit vraagstuk
doorde Duitsers zelf zou laten
oplossen. Vandaar de Franse arg
waan tegen de Anglo-Amerikaan
se politiek in de Rühr. Vandaar
de politiek van toenadering met
Italië die Frankrijk er toe brengt
een gunstige positie in te nemen
in de kwestie der Italiaanse ko
loniën. Indien men inderdaad van
mening is dat het gevaar Duits
land is en niet Rusland, dan is
een stevig accoord met Italië een
goede flankdekking en dan is het
ongevaarlijk dat. die mensen hun
kolonies terug krijgen. Denkt men
integendeel, zoals Engeland, dat
Rusland het enig gevaar is, dan
is het van het allerhoogste belang
dat de communisten in Noord-
Afrïka zo weinig mogelijk kun-
nen ageren en ze zullen dit veel
minder kunnen als de gewezen
Italiaanse koloniën onder Britse
en Amerikaanse controle staan
dan als ze terug onder Romeins
gezag zouden komen.
In de grond komt men dus tot
volgende eigenaardige vaststel
ling: dat Frankrijk Italië steunt
en aantrekt om een partner meer
te hebben tegen Duitsland, ter
wijl Engeland West - Duitsland
verkiest om een solieder stuwdam
te bezitten om de communistische
vloed op te vangen en te breken.
DUITSLAND,
HET SLEUTELPROBLEEM
Hoe men het ook kere of draaie,
Duitsland blijft het sleutelpro
bleem voor West-Europa. Wordt
het nationalistisch of communis
tisch, dan ziet het er voor ons
maar somber uit. Kan men het
integendeel harmonisch in het
Westers gemenebest inschakelen,
dan heeft dit gemenebest nog een
toekomst en een betekenis.
Nu moeten wij ons geen illusies
maken. Het nationalisme steekt
in Duitsland weer de kop op. On
der de leiding van Otto Strasser
(die in Canada zit, maar blijk
baar de teugels in handen houdt)
tracht het weer de Duitse mas
sa's te veroveren.
De houding der Westelijke ge
allieerden zal echter van meer
invloed zijn dan die van honderd
Otto Strassers. Op dit ogenblik
weren de meeste politieke leiders
in West-Duitsland zich, om dit
Mgr Cento, Pauselijk Nuntius, wenst Mevr. Weduwe Rernl Vandeputte-
.Vanhaverbeke geluk, even nadat hij haar het eremerk «Pro Ecclesiae et
Pontifice heeft opgespeld.
We hebben nog «moeders» in
Vlaanderen.
We hebben nog moeders die als
echte koninginnen zijn in hun
groot gezin... koninginnen aan
den heerd!
Koninginnen! En dan denken
we aan die voorname Brugse
vrouwen op wie Johanna van Na-
varra zo verbeten was bij haar
bezoek te Brugge. Ge herinnert
U wel hoe men ons dat leerde op
school! Haar man, de munte-
schroder, wou de koningin de
Vlaamse stad eens laten zien
wie hij was en wie... zij was.
't Venijn rolde uit haar mond...
Ik meende hier alleen koningin
te zijn en 'k zie er bij dozijnen.
Maar over die voorname hoge
poorters »-vrouwen heb ik het
niet.
Koninginnen? Het liep vol ko
ninginnen en aspirant-koningin
nen; ge weet wel de fameuze...
schoonheidskoninginnen, 't Spel
duurde echter niet lang. Men gaf
dien hoog-edelen naam op. 't Was
maar best ook; en dan kregen we
Miss Belgium en Miss van
alle landen en naties. Met al die
«Missen» liep het gewoonlijk...
mis; zodat men nu in Engeland,
het land waar de Miss eigen
lijk toebehoort, die zotternij radi-
kaal afschaffen wil. Over die ko
ninginnen en Missen heb ik
het evenmin. Ge kunt dat wel
denken!
Maar wel over onze echte hui
selijke koninginnen!
nooit geen... muizenesten ge
maakt om de vraag: Hoe zullen
al die kinderen en kleinkinderen
aan hun brood geraken? Waar
mensen strijden helpt de Heer»!
En uit die hofstede zijn doctors
uitgegroeid en kwamen docters
hun vrouwtje halen. Drie docters
te Izegem, een te Heule en cok
de andere zoons en dochters ge
raakten en geraken er aan dat
dagelijks brood... en van dien
pastoor moeten we niet spreken...
de mensen zeiden vroeger en nu
nog zeker?., als ge pastoor wordt...
uw broodje is gebakken!
Over die familie troont Moeder
Vandeputte, als... koningin. Moe
der is toch de koningin aan den...
heerd.
In 1888 was 't dat Paus Leo XIII
er toe besloot aan verdienstelijke
gelovigen dat erekruis Voor
Kerk en Pauste schenken. In
1888 trad moeder Vandeputte in
dè echt! Nog is zij gezond; 't is
niet van werken en zorgen dat ge
gauw naar de eeuwigheid gaat!
De docters, haardocters wa
ken nu over haar gezondheid en
de hele familie «zorgt» nu voor
die moeder, grootmoeder en over
grootmoeder!
EEN HOPELOZE SITUATIE
Churchill was zeer verwonderd dat
Gort noch aan het Belgische Hoofd
kwartier, noch aan Keyes de door
hem ontvangen instructies had mede
gedeeld.
Keyes keerde daarop naar Brugge
terug. Koning Leopold had intussen
met zijn staf de zaak bespreken. De
conclusie was dat de terugtocht ach
ter de IJzer physisch onmogelijk was.
Zonder steun uit de lucht zouden de
verliezen enorm zijn. Reeds was een
bataillon op marsch noordoostelijk
van leper door de Duitse vliegers
practisch vernietigd.
Orders waren gegeven de Leie-lijn
te allen prijze te houden. De vast
stelling dat de Britten de Belgen niet
meer zouden ter hulp komen, had
het Belgisch leger ontmoedigd.
Keyes ging dan de avond van de
26° terug naar De Panne en deelde
Churchill mede dat, als de R.A.F.
niet kon helpen om de Belgen te la
ten herademen, deze het niet zouden
kunnen uithouden.
BELGIE VERWITTIGDE
DE BRITTEN
In de nacht van 26 op 27 Mei ont
ving Keyes de boodschap van Gort
aan Koning Leopold. Hij toonde die
boodschap aan de Koning niet. (Gort
liet zich daarin misprijzend uit over
de Belgische soldaten!) Keyes verde
digt de Belgen en wijst erop dat zij
aan het einde van hun krachten wa
ren.
In de loop van de nacht liet de
Koning de 60° Franse divisie weg
brengen met Belgische vervoermid
delen. Op dat ogenblik was het alleen
de vraag of de IJzer het eerst zou
bereikt worden door de Duitsers, die
van uit het Westen naar de kust
drongen, of door de Duitsers die van
het Oosten uit aanvielen.
Rond middernacht liet Keyes aan
Gort een boodschap van de Koning
geworden. Op datogenblik hoopte
hij nog een dag te kunnen stand hou
den. Maar in de loop van de namid
dag brak de vijand op verschillende
plaatsen door.
Toen het Brits Expeditiekorps
geen enkel voordeel meer kon trek
ken uit de Belgische weerstand, na
de IJzervIakte te hebben onder water
doen zetten, na alle bruggen te heb
ben ondermijnd en de Franse troepen
over de IJzer te hebben gebracht,
vroeg Hij een wapenstilstand aan om
een bloedbad te vermijden van zijn
volk dat reeds zoveel geleden had en
in alle steden en dorpen op alle
wegen zat samengepropt, terwijl het
zonder ophouden met bommen be
stookt werd.
Op 27 Mei te 17 u., toen de Koning
aan Keyes aankondigde dat zijn le
ger ineengestort was en dat hij om
een bestand verzocht, werd per radio
een gechifreerd telegram gezonden
aan Gort en een aan het (Brits)
oorlogskabinet. Het Ministerie van
Oorlog ontving het te 17.54 u. Per
auto ging Keyes dan naar De Panne
en telefoneerde aan Churchill. Deze
liet de melding voor alle zekerheid
overtelefoneren aan Gort.
HET BERICHT DAT TE LAAT
KWAM...
Churchill was niet verwonderd
daar hij herhaaldelijk verwittigd
was geweest, maar vroeg bij de Ko
ning en Koningin Elizabeth aan te
dringen opdat zij zich naar Engeland
zouden begeven. Churchill dicteerde
aan Keyes een boodschap die hij
(Keyes) reeds in de loop van de
namiddag had moeten ontvangen.
36 UREN VOOR DE OVERGAVE,
HADDEN DE ENGELSEN BESLO
TEN HET BELGISCH LEGER AAN
ZIJN LOT OVER TE LATEN.
Keyes keerde naar Brugge terug,
maar Koning Leopold en Koningin
Elizabeth oordeelden dat hun volk
hen nodig had en zij betere diensten
konden bewijzen in België dan in
Frankrijk of Engeland. In zijn brief
vervolgt Keyes:
Ik veronderstel dat V de Belgi
sche verbindingsofficieren op de
hoogte hebt gebracht van de instruc
ties die V (Gort) in de loop van de
nacht van 25 op 26 Mei hebt ont
vangen, maar zij werden nooit aan
het Belgisch Hoofdkwartier doorge
zonden. De boodschap aan de Ko
ning gestuurd door de Eerstc-Minis-
ter (Churchill) heb ik slechts gekend
na mijn terugkeer in Engeland de
28". INDIEN DE KONING OP DE
HOOGTE WAS GEBRACHT VAN
DIE INSTRUCTIES ZOALS HIJ
HET VOLGENS ALLE KEGELEN
ER HAD MOETEN ZIJN, DE 26'
DAN HAD HIJ HET RECHT GE
HAD OP DAT OGENBLIK DE
MAATREGELEN TE TREFFEN DIE
HIJ NODIG OORDEELDE, OM DE
ONGENADIGE UITROEIING
VAN ZIJN LEGER EN VAN DE
BURGERBEVOLKING TE VER
MIJDEN.
Toen ik de Eerste Minister en zijn
cabinet opzocht, onmiddellijk na
mijn terugkeer te Londen, was er
geen sprake van de Koning te laken
omdat hij de wapens had neergelegd,
op een ogenblik dat hij het Brits
Expeditiekorps en de Fransen niet
meer van nut kon zijn.
Hoe zou men hem kunnen laken
hebben, vermits de laatste boodschap
van de Eerste Minister, die de Ko
ning 36 uren vóór zijn beslissing had
moeten ontvangen, kiaar aantoonde
DAT WIJ (de Engelsen) OP HET
PUNT WAREN DE BELGEN AAN
HUN LOT OVER TE LATEN.
Op dat ogenblik wisten de Britse
ministers niet dat ik de boodschap
niet haal kunnen overbrengen.
Nu is het natuurlijk gemakkelijk
dat allemaal te vergeten.
DE ZONDEBOK
Op het einde van zijn brief, schrijft
Admiraal Keyes het volgende:
«Ten slotte hebben duizend tallen
Fransen de wapens neergelegd, wei
nige dagen na het begin van deze
veldtocht, in omstandigheden die
aanzienlijk minder pijnlijk waren
dan deze waarin het Belgisch leger
en volk zich sedert drie weken
bevond.
En nochtans heeft niemand op dat
ogenblik de Fransen gegispt. Het
schijnt mij dan ook onnoemlijk on
rechtvaardig alle blaam op de Belgen
te werpen en hun Koning tot zonde
bok voor Fransen en Engelsen to
maken.
Op 4 Juni 1940 schreef Admiraal
Keyes aan de Eerste-Minister Chur
chill onder meer dit:
Persoonlijk hoop ik dat Gij wel
dra geen reden meer zult zien om,
zonder er tegen op te treden, een
moedige Koning te laten door de
modder slepen, ENKEL OM HET
MORAAL OP TE BEUREN DER
FRANSEN WIER KAMPEN AAN
DE MAAS ZOVEEL HEBBEN GE
KOST AAN DE TWEE LEGERS,
BELGISCHE EN ENGELSE.»
De Engelsman Sr Campbell seinde
op 29 Mei naar de Eerste-Minister
Churchill
Parijs, 29 Mei 1940.
1. De raadgever der Franse pers
Iaat weten dat de Minister van voor
lichting. hem een dringend verzoek
liet geworden opdat hij het onmoge
lijke zou doen om te beletten dat
langs pers of radio dc verklaringen
van Admiraal Keyes zouden kenbaar
gemaakt worden, waar hij aandringt
om alle beoordeling over Koning
Leopold te verdagen, en om te belet
ten ook dat die verklaringen zouden
verspreid worden langs do Franse
uitzendingen van de B.B.C.;
2. Mijnheer Frossard (hoofd van
de Franse inlichtingsdienst) vreest
dat het oordeel van Admiraal Keyes
zou aanzien worden als een kwijt
schelding (goedkeuring van 's Ko-
nings handelwijze) op het ogenblik
"dat de Franse opinie opgezweept werd
van gramschap met als gevolg een
verbetering van het Franse moraal
uit weerzin tegen dit SCHIJN
BAAR verraad.
Dat de Duitsers doorgebroken wa
ren te Sedan; dat de Franse leger»
in wanorde op de vlucht waren ge
slagen; dat zij dus de oorzaak
waren van de ramp die gebeurde.
dat al mocht men in Frankrijk niet
weten. [Zie vervolg op 2* ü-aoJp
HEER BEVIN
de Britse Minister van Buitenlandse
Zaken.
't Gebeurde verleden week.
In de H. Hertestraat te Izegem
woont Mevrouw Vandeputte-Van -
haverbeke. Geen Izegemnaar of
hij weet dat. Dat huis, een groot
huis, moet ongeveer vóór vijftig
jaar gebouwd zijn... uit nood.
Er lag daar een hofstede. Ik
weet niet hoeveel hectaren zij
besloeg, maar 't woonhuis was
niet groot en 't aantal kinders
werd zo groot dat het hele gezin
er uit groeide en de nieuwe bouw
gezet werd uit nood.
Een tweede keer groeiden de
kinders uit het huis, nu uit het!
nieuwe. Mr Vandeputte stierf, ja
ren geleden, en moeder zou nu
stilaan... grootmoeder worden, van
de vele, vele kleinen die geboren
werden in de acht jonge gezin
nen. Een van de zoons werd pries
ter en is thans pastoor op de
Bosmolens te Izegem. Hoe dik
wijls grootmoeder naar een doop,
naar een eerste communie, en nu
reeds naar een trouw ging en hoe
dikwijls die pastoor dopen moest...
dat zou alleen een familie-album
kunnen verklappen, 'k Durve bij
na niet denken aan de familie
boom want de takken en takskes
staan daar zo dicht en zo zwaar
gelaan dat ge er niet door kunt
kijken.
GROTE BLOEI VAN DE CHRISTE
LIJKE SOCIALE ORGANISATIES
Op een vergadering van het
Hoofdbestuur van het Algemeen
Christelijk Werkersverbond werd een
jaaroverzicht gegeven van de wer
king van het A.C.W.- waaruit ls ge
bleken welke ongemene maar ook
verheugende bloei de verschillende
christelijke organisaties ln ons land
hebben gekend in het jaar 1948.
Uit dit jaaroverzicht bleek dat ein
de het verlopen jaar het Algemeen
Christelijk Vakverbond meer dan een
half millioen leden telde, zodat het
een feit is geworden dat meer dan
de helft van de werkliedenklasse van
het land de verdediging van haar
belangen ln handen der christelijke
sociale organisaties heeft gegeven.
De Landsbond der Christelijke
Mutualiteiten heeft het millioen le
den overschreden. De Belgische Ar
beiderscentrale - depositokas, boekte
300 millioen spaargelden; het zaken-
cijfer van de coöperatieve Wel
vaart bereikte 320 millioen; de
Volksverzekering betaalde meer dan
Ü5 millioen premiën. De K.W.B. telde
einde 1948 47.128 leden; de Vrouwen
gilden hadden er 184.000; de K.A.J.
en V.K.A.J. hebben zich op schitte
rende wijze gehandhaafd en het
weekblad de Volksmachtdrukte
op 330.340 exemplaren.
Dit zijn zeker schitterende resul
taten welke tevens bewijzen dat de
sociale bedrijvigheid van het A.C.W.
door geen enkele andere ln het land
wordt geëvenaard en dat zij steeds
meer en meer de werkersklasse tot
zich trekt.
Voor 1949 wil het A.C.W. zijn wer
king nog verder uitbreiden, in het
teken van eensgezindheid en samen
werking en het wil tevens zijn ganse
macht in de schaal werpen voor de
verkiezingen welke dit jaar plaats
hebben.
TELEFOONTARIEVEN WORDEN
GEWIJZIGD
Zo «Le Peuple» ons goed Inlicht
zouden de telefoontarieven met 1 Fe
bruari verhogen. De prijs van het ge
sprek zou gebracht worden op 1,30 fr,
en het abonnement van 720 op 840 fr.
Het telefoonboek zouden de abon-
nenten dienen te betalen. Anderzijds
zou geen rekening meer gehouden
worden met het onderscheid tussen
de sectoren van een zone.
't Is tijd dat Minister Van Acker
eens op zijn—10% begint te denken!
(Zie vervolg 2' blad).
ENGELSE TOERISTEN NAAR
BELGIE?
De besprekingen te Londen ge
voerd om in 1949 te bekomen dat
opnieuw Britse toeristen naar Bel
gië zouden kunnen komen verlopen
thans in een optimistische sfeer.
Binnen enkele dagen wordt een
regeling verwacht.
Zo de Britten mochten toegeven
dan zou België vermoedelijk een
grotere uitvoer van staal aan Enge
land moeten toestaan.
HET WONINGENPROBLEEM
In Regerings- en Parlementaire
kringen werd deze laatste dagen her
haaldelijk de kwestie van de wo
ningbouw behandeld.
Zo werd in de Kamercommissie
voor volksgezondheid een amende
ment van de Hr Brunfaut goedge
keurd ertoe strekkend 2.500 millioen
te doen voorbehouden voor de Na
tionale Maatschappij voor Goedkope
Woningen en van 300 millioen aan
het Klein Grondbezit, dit voor de
bouw van woningen in complexen ln
de stadsagglomeraties, huizenblokken
of tuinwijken en enkele woningen op
het platte land.
In beperkt comité bestaande uit
5 Ministers werd eveneens het wo
ningenprobleem onderzocht.
IMPORTVERGUNNING VOOR
INVOER VAN NYLONKOUSEN
Van Regeringswege werd uitge
vaardigd dat voortaan voor de invoer
van nylonkousen vooraf een import
vergunning dient aangevraagd.
In 1948 nam België niet min dan
25% af van de productie van nylon
kousen van de U.S.A.
Aldus wordt een einde gesteld aan
een buitensporige invoer welke ons
land in 1947 voor 600 millioen Belgi
sche franks aan schaarse dollars
heeft gekost.
AUTOSALON TE BRUSSEL
Van 22 Januari tot en met 2 Fe
bruari wordt te Brussel de autosalon
gehouden, in het Eeuwfeestpaleis.
Het salon bedraagt 48.000 m2. Tal
rijke vreemde merken zullen er ten
toon worden gesteld.
DALING DER WERKLOOSHEID
In de week van 2 tot 8 Jannuari jl.
werden gemiddeld 176.642 volledige
en 94.855 gedeeltelijke werklozen ge
controleerd wat een vermindering
betekent van 8.748 volledige en 37.375
gedeeltelijke werklozen ten overstaan
van de week voordien.
Verleden week nu kwam daar,
in de H. Hertestraat een hoge
gast toe. Het ging er in alle inti
miteit. Het was niet ruchtbaar
gemaakt, maar de kraaien en de
dagbladen brachten het uit.
De Pauselijke Nuntius, Monsei
gneur Cento, had eraan gehouden
zelf naar Izegem te komen om
Moeder Vandeputte het Kruis
Pro Ecclesiae et Pontificete
overhandigen. Het kruis van ere
voor die moeder, en voor die moe
der van die kinders. Want die
kinders hebben de huiselijke tra
ditie voortgezet; in de nieuwe ge
zinnen wemelde 't van kinders;
en de kleinkinders zetten op hun
beurt de traditie voort, zodat
moeder Vandeputte thans precies
honderd kinders, kleinkinders en
achterkleinkinders telt. Zij zelf
geldt als nummer een in die se-
rié van 101... en die serie is niet
ten einde
Nummer 100 was ook aanwezig
bij dit bezoek van Mgr Cento en
zal wel zijn keeltje opengezet
hebben... dat klein ding moest
toch bewijzen dat de hele fami
lie op hem gewacht had om die
serie van 100 afstammelingen af
te sluiten.
Hicrneven zien wc <le
gewezen Russische offi
cier Kravsjenko, die het
communisme beu werd
en zijn land ontvlucht
te. In een interview aan
een Amerikaans journa
list toegestaan in April
1944 wees hij reeds op
het communistisch ge
vaar en schreef nader
hand het boek«Ik
verkoos de Vrijheid
boek dat veel ophef
maakte en een grote
verkoop kende. In het
Franse weekblad, met
communistische strek
king, «Les Lettres Fran-
saises», werd Kravsjen
ko om dit boek aange
vallen en hierop ont
stond een rechtsgeding
dat thans te Parijs moet
doorgaan. Russen zul
len van uit Rusland ko
men om te getuigen
tegen Kravsjenko en om
zekere zijner bewerin
gen te ontzenuwen.
Dit plaatje stelt U dc
Heer Kravsjenko voor,
wijl hij tc Parijs een
persconferentie hie.'d.
Binnen enkele weken
vangt nu dit proces aan.
ten voordele der Teringlijders,
OP ZONDAGEN
6 - 13 20 FEBRUARI 1949
ln de Patronagezaal, Diksmuide-
straat 10.
Breng cok gij uw steun bij.
Inl.: Diksmuidestraat 10, Mer
kem. - Tel. 9.
Een zegen? die 100 afstamme
lingen!
Wat een vreugde voor die «moe
der» wier groot huis toch te klein
is geworden!... haar familie, de
hareis talrijker dan de be
volking van vele Franse gemeen
ten, die... uitsterven Zij... leeft
honderdmaal voort.
