We willen Mensen
zijn en... dankbaar!
De lijn wordt doorgetrokken
Het Europa-Congres te Brussel
liter
Paus Pius XII
vierde 10e Verjaring
van zijn Pontificaat
De Communistische Vijfde
Colonne in West - Europa
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN
ZATERDAG
MAART 19 4 9
BUITENLANDS OVERZICHT
Afgevaardigden van 17 landen confereren
oprichting van Europese Unie
over
Hr Churchill onder de aanwezigen
2,949 Millioen Werk
lozensteun in 1949
HULDEDAG
PAUS PIUS XII
70 Generaals vragen
Churchill om herzie
ning van zijn Mémoires
DE KRYPTE VAN DE
IJZERTOREN WORDT
HEROPGEBOUWD
De Fransen zullen, mochten de Russen Frankrijk
binnentreden, deze verwelkomen met open armen
Thorez.
Thorez door de Nationale Vergadering formeel
afgekeurd. - Communistische Journalisten
wegens spionnage aangehouden.
BESTUUR en REDACTIE:
Gasthuisstraat 19, Poperirige
Telefoon Nr 9. Postcheek 47.63.60.
ABONNEMENTSPRIJS 1949
45* JAAR.
N' io.
België tot Nieuwjaar 84 fr.
Belgisch Congo 3.fr. p. week
Frankrijk Holland 3.fr. p.week
Andere landen 3.50 fr. p. week
Aangesloten bij het Verbond
der Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
5
ONZE 4 UITGAVEN:
POPERINGE (met randgemeenten).
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Meenen en randgemeenten)
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
IS POPEEfflOESUK
Prijs per Nummer: 2 Fr.
Verantwoordelijke Uitgever:
i J Santen, Gasthuitst-aat 19, PotteHnge.
fëWVWWWWWWWWWWVM^
We zitten er weerom in; in
de «Vasten».
Maar 't is al verre maar de
naam meer die overgebleven is.
't Doet ons vreemd als we nog
horen hoe 't vroeger was; en de
kleineren lekkebaarden als ze ver
nemen hoe op As-Woensdag en
ep Goê-Vrijdag stuitenmet
siröpe erop geëten werden...!
't Mensdom is verflauwd?
in 't gelove alleszins, of toch in
't beleven van da:t geloof, 't Zat
er vroeger diep in, vastgewortcld.
Nu is 't meer oppervlakkig gewor
den; 't is heel dun geworden, zo
dun als de... melk, beweert Fiel!
Met As-Woensdag hebben «wij»
de Vasten ingezet, ons laten 't
kruiske drukken op het voor
hoofd, ten teken van rouwmoe
digheid over ons eigen kwaad,
ten teken van boete. Kinders die
misdoen moeten gestraft worden,
niet uit piézier van straffen, maar
om te leren dat kwaad waarlijk
kwaad is; en oni in 't vervolg dat
kwaad te vermijden. We zijn de
eersten om achter straf te roe
pen als anderen misdaan heb
ben.
We zagen, jammer genoeg, na
die oorlog welke zotte straffen
gegeven werden voor... pekelzon
den. We waren er getuige van
hoe kleine fouten tot grote mis
daad werden opgeschroefd. We
weten genoeg hoe er geroepen
werd om sterf voor... onschuldi-
gen. En als er ievers een zwaar
misdrijf wordt gepleegd, als ievers
een gewetenloze schurk een gera-
fmeerde misdaad pleegt, dan komt
het al#, van zelf over onze lippen:
de hel is nog te weinig voor
dien kerel!» Zo zijn wij!
Maar verandert danig snel
als wij zelf schuldig zijn,... niet
alleen tegenover de gewone mens,
maar wanneer we goed weten dat
we O. L. Heer misdeden. Dan roe
pen we niet.om straf, nog min dei-
om harde straf! En toch komt
die straf, want ze -is verdiend en
we krijgen precies, juist gemeten,
loon naar werken. Want één al
leen is rechtvaardig, die de juiste
maat kent en toepast.
Dan kwam de Vasten, de stren
ge Vasten, de tijd van de boete,
van de aanveerde straf om de
latere straf te ontgaan.
Maar we zijn... oppervlakkig
geworden... voor ons zelf. En hoe
meer we ons zelf ontslaan, des
te harder en te ruwer zijn we
geworden voor anderen. We zou
den er wel mee zijn moest O. L.
Heer met ons te werk gaan ge
lijk de fameuze... repressie.
We hoorden Zondag de brief
van de Bisschop voorlezen in
onze kerk.
De Vasten? We zijn nagenoeg
allen ontslagen.
Maar toch blijft de wet van
boete en versterving bestaan.
We mogen nu zelf kiezen; we
«pelen rechter in onze eigen zaak.
Ais we nu maar iets doen! We
kunnen 't waarachtig niet scho
ner hebben.
't Enige wat ons aangeraden
Wordt is, uit geest van verster
ving de nood van de dag dra
gen; de kleine miseries of de
grote, de kruiskens die er dikke
staan in ieders lochting! En
verder, wat beter nog de naas
tenliefde oefenen; mekaar niet
opeten, geen riemen snijden uit
andermans vel... een klein muile
bandje dragen, dat niemand ziet.
Hebt ge 't nog onthouden?
Van die twee Fransmans die
naar huis kwamen achter 't bete-
eeizoen.
De een sakkerde langs de weg,
gromde als hij t'huis kwam, zei
met moeite goên dag, gooide zijn
bezatse waar ze vliegen wilde en
sakkerde nog als de kleinen va
der» blij kwamen groeten.
En die andere? Hij had 't zelf
de werk verricht, in zon en regen
op de kouters gestaan, 's nachts
op een brits gelegen in een -hun
gaar. Hij kwam al fluiten naar
huis, kwam lachend binnen. Wat
een zaligheid weer t'huiskomen,
met de ponke voor 't vrouwke dat
weken na één met al de kommer
en last had gezeten! Wat een blij
weerzien... kom als een nieuwe
trouwdag! En de kleinen die een
kruisken kregen en een baardeke
Een plezier zonder einde,... want
zijn werk en zijn last? 't was ge
weest voor t'huis, voor wijf en
jongens!
Zo gaat het, zo we willen, met
©ns!
Onze kleine en grote kruiskes
dragen we in de Vasten uit ver
sterving en uit liefde voor Hem,
die dat lompe kruis sleepte op
zijn ontvleesde schouders, strom
pelde en viel over de straatkeien,
zijn armen uitstrekte op het kruis
en daar hing aan het schand
hout, begekt, uitgejouwd en ge
sard door de groten van zijn
volk, begekt en uitgejouwd door
gans zijn volk... en stierf voor
mij en voor u.
A
IK kan gij kunt dat voor
zeker ook mij kwabloedig ma
ken als ik iemand plezier bewijs
en die ieraandachteraf me
voorbijgaat lijk de Schelde door
Antwerpen, zonder op of om te.
kijken. Ondankbaarheid?... Niet
altijd, maar oppervlakkigheid
en... dwaasheid!
Is 't ook zo niet met ons?
I-Jet kruis hangt in de keuken.
Doet het meer dan daar... han
gen? Doen wij meer dan het la
ten hangen? Keren we 's avonds
onze stoel om te knielen vóór dat
beeld!
Wie ziek was, in 't... operaöö-
gesticht lag,' kan uren aan één
stuk vertellen over zijn gevaarten,
en we luisteren.
Onder de Vasten luisteren we
naar dat enig verhaal van de
Passie? En nochtans, wat de Heer
leed, leed Hij voor u en mij. 't Is
wei eigenaardig en toch waar:
wij waren de zieken en Hij was
de arts. Hij was het die ons...
opereren moest van kwaad en
zonde. Hij sneed niet... en nam
toch alles op zich; Hij leed, Hij
stierf in onze plaats. En wij wer
den genezen.
Zo oppervlakkig dat we de Zon
dagnamiddag voor alles tijd vin
den; maar niet voor het passie
sermoen?
Zo oppervlakkig dat we de sta
ties van de kruisweg in de kerk
niet meer zien? En nooit eens de
kruisweg gaan?
't Is Vasten! Kom. we willen
dwaas noch onverschillig, noch
oppervlakkig zijn. We willen mens
zijn en dankbaar.
PÉ VLAMYNCK.
IN T OOSTEN GAAT DE
SERIE VERDER.
Verleden week gaven we hier
een overzicht van de stand der
Kerkvervolging in de landen ach
ter het IJzeren Gordijn.
Intussen evolueren de zaken
verder.
In Bulgarije is het proces tegen
de 15 leidende protestanten thans
in volle gang. Het brengt abso
luut niets nieuws. De beklaagden,
die ook gedurende een paar
maand bewerkt werden, 'leg
gen ook weer volledige bekente
nissen af. En die bekentenissen
zijn weer dezelfde: wij hebben
gespionneerd voor rekening van
de Amerikanen; wij hebben ons
volk verraden en de volksdemo
cratie ondermijnd.
Juist zoals in het proces van
Kardinaal Mindszenty zijn de
verklaringen weer vol tegenstrij
digheden en feitelijke onmoge
lijkheden. De geschreven verkla
ringen krioelen van de onjuisthe
den en de fouten. Maar wat doet
het er toe: het enige wat de gro
te, verachterde massa van die
landen ziet is: dat zij bekentenis
sen afleggen. Zij begrijpen niet
hoe het mogelijk is, maar mis
schien wordt toch de twijfel ge
zaaid, en aat is al heel wat voor
de communisten die intussen een
half aanvaarde schijnreden ge
vonden hebben om tegen de
christelijke kerken verder ten
strijde te trekken.
Inmiddels wacht Kardinaal
Mindszenty in zijn cel op de
nieuwe behandeling van zijn zaak
voor het opperste gerechtshof
Maar de Hongaarse dictators
willen zoveel mogelijk nut halen
lil de marmeren zaal van het Pa
leis der Academiën werd op Vrijdag
25 Februari jl. het Congres van de
Internationale Raad der Europese
Beweging geopend. Afgevaardigden
van 17 landen waren er tegenwoor
dig.
Vorig jaar werd te Den Haag reeds
een eerste Congres gehouden met het
idee van een Verenigd Europa.
Talrijke beraadslagingen die se
dertdien in verschillende hoofdste
den werden gevoerd, leidden tot de
samensmelting in een internationale
raad van alle bestaande Europese be
wegingen: De Unie der Europese Fe
deralisten van prof. Brugmans; de
United Europe Movement van Chur
chill; de Europese Economische Sa
menwerking van Van Zeeland; de
Conseil Francals pour l'Europe Unie
van R. Dautry: de Europese Parle
mentaire Unie van G. Bohy en de
Nouvelles équipes internationales
waarvan de Fransman Bichet de
voorzitter is.
De afgevaardigden van al deze ver
noemde bewegingen, gegroepeerd in
landenafvaardigingen, waren nu te
Brussel het 2" E-Congres komen bij
wonen.
Als vlag werd namelijk aangeno
men een grote letter E op een groene
fond.
Ook Duitse afgevaardigden namen
aan het Congres deel.
Hr Spaak, Eerste-Minister van
België, sprak het welkomwoord uit
waarna het woord gevoerd werd door
de Hr Churchill, ex-Britse premier,
en pionier van een Verenigd Europa.
Door alle aanwezigen werd hr Chur
chill luid toegejuicht. Ook hr Van
Zeeland voerde daarna nog het
woord. Al deze redenaars pleitten ten
bate van de Europese Unie.
EEN VOORSTEL VANWEGE
HET VATIKAAN
De tweede dag van het Congres
was hoofdzakelijk gewijd aan het
werk in de verschillende commissies.
In de commissie welke de Rechten
van de Mens behandelde, stelde Mgr
Cento, Pauselijk Nuntius te Brussel,
namens het Vatikaan voor dat aan
de opstelling van deze rechten, vol
gende paragraaf zou worden gevoegd:
elk gerechtelijk stelsel dat de ver
nietiging van de menselijke persoon
lijkheid op het oog heeft wordt ver
oordeeld Het was de eerste maal
dat het Vatikaan op een congres van
de Europese Beweging tussenbeide
kwam.
In de verschillende commissies
werden alsdan de resoluties ontwor
pen waarin de wensen van de confe
rentie vastgesteld werden welke best
zouden kunnen leiden tot een Euro
pese Unie.
DE MASSABIJEENKOMST
AAN DE BEURS
TE BRUSSEL
Op Zondag was een 20.000 koppige
massa opgekomen aan het Beursge
bouw om er de HH. Teitgen, Frans
Minister van Landsverdediging,
Churchill en Spaak te horen pleiten
ten bate van de Europese Unie en om
de massa voor de keuze te si ellen:
Eenheid of Oorlog
De Communisten poogden vruch
teloos deze plechtigheden te storen.
Hierover verwijzen wij naar onze
Brief uit Brusseldie over deze
communistische tegenactie uitweidt.
Veel hadden de woelmakers hier
evenwel niet in te brengen en alle
redenaars konden vrijuit de menigte
toespreken. Geestdriftig werden de
redenaars toegejuicht, bijzonderlijk
de Hr Churchill.
Hr Churchill verklaarde er om.:
«Waarom kunnen grote en kleine
lieden, de arbeiders- en landbouwers
massa niet in vrede leven? Omdat
zij tot dusver geen internationale
organisatie hadden, die hun de mid
delen gaf om in vrede en vrijheid te
leven. Wat willen zij? Vrede en de
vruchten van hun arbeid plukken.
Er mag in de wereld geen terreur
meer bestaan. De Euorpese beweging
zal de volken van Europa beveiligen.
De helft van Europa vertoeft in de
gevangenis. Indien Europa één wordt
zal het het grootste toevluchtsoord
worden van alle lieden die in vrij
heid willen leven».
TELEGRAM VAN Z. H.
PAUS PIUS XII
De Heilige Vader zond volgend te
legram aan het Congres:
De Heilige Vader, die een vader
lijke belangstelling toont voor ieder
initiatief aat streeft naar de een
dracht en de eenheid der volkeren,
zendt u zijn meest hartelijke wensen.
Hij smeekt Gods zegen af over de
beraadslagingen van de Raad der
Europese Beweging. Hij bidt God
hen bij hun werk te leiden, opdat
hun inspanning zou bijdragen tot
het tot stand komen van een recht
vaardige en duurzame vrede onder
de naties
EUROPESE POLITIEK
VASTGESTELD
Maandag jl. werd het Congres be
ëindigd welke volledig werd gewijd
aan afscheidsredevoeringen en de
bekendmaking van de talrijke goed
gekeurde resoluties. Tevens werd de
tekst bekendgegeven van de 12 prin
cipes waarin door het Congres de
Europese politiek vastgelegd werd.
Zicht genomen tijdens de openingsziUmff van het E-Congres te Brussel,
Heer Churchill, in het midden, wijl hij zijn rede ulir< eeiri. Aan zijn
linkerhand de lieer Spaak; verder vindt men de Hr Guy Moliet (Frank
rijk) en Graai Sforza (Italië),
TOGLIATTI
de leider der Italiaanse communisten.
uit hun weerloos en gemechani
seerd slachtoffer: van uit zijn cel
deden zij de Kardinaal een brief
schrijven aan de Bisschoppen om
er'op aan te dringen, dat zij toch
een accoord zouden sluiten met
de staat. Dat accoord wordt vu
rig door de communistische bon
zen te Budapest verwacht en ver
langd.
WaaromOmdat zij dan schijn
baar zouden beioezen hebben dat
zij goede verhoudingen wensen
tussen Kerk en Staat. Denk aan'
het Concordaat met Hitler!) Om
dat zij dan zeker een hoop din
gen zouden krijgen die ze anders
zullen pukken, op gevaar af de
bevolking weer op te jagen en
haar weerstandswil te staven. En,
vooral omdat de Bisschoppen dan
onrechtstreeks Kardinaal Minds
zenty zouden verloochenen en
zijn politiek zouden veroordelen.
Men west nu dat een paar
Hongaarse Bisschoppen menen
dat zij moeten trachten te pac-
tiseren met de volksdemocratie.
Maar de meerderheid denkt er
anders over. En ook de Paus denkt
er anders over. Verleden week nog
veroordeelde hij opnieuw alle
beulen van de Kardinaal en
waarschuwdede Hongaarss be
volking teen een slappe of mak
ke houding tegenover Rakosi en
zijn gezellen. -t
Het ant'woord van de Bisschop
pen moest reeds Zondagavond
binnen zijn. Maar Dinsdagavond
was er nog niets.
De Hongaarse volksdemocraten
hebben ogen gehad die groter
waren dan hun buik.
En verder ten Noorden is er nu
ook weer onrustbarend nieuws:
de communisten ageren geweldig
in Finland en brachten bijna de
regering ten val. De Sovjetgezant
werd dan voor informatie naar
Moskou geroepen en iedereen
vraagt zich bezorgd af of hij naar
Helsinki niet zal terugkeren met
formele bevelen om een koude re
volutie door te voeren en ook Fin
land onder Sovjetbewind te bren
gen.
In de ogen van de Kremlinstra-
tegen kan dit best de tegenzet
zijn die ze menen te moeten doen,
nu het bijna zeker blijkt dat
Noorwegen zich niet zal laten be
dotten of afdreigen, en bij het
Atlantisch Blok zal aansluiten.
IN HET WESTEN ZEGGEN ZE
WAT WIJ WISTEN.
Zoals onze Lezers wel elders in
dit blad zullen lezen, heeft de
Franse Nationale Vergadering een
rumoerige zitting beleefd (de zo
veelste!) naar aanleiding van de
verklaringen door de landverra
der Thorez afgelegd in het Cen
traal Comité van de Communisti
sche Partij.
De verklaring van Thorez komt
noch min noch meer hierop neer:
moest er een oorlog komen tegen
de Sovjet-XJnie, dan zullen de
communisten niet vechten maar
saboteren.
Alsof wij dat nog niet wisten!
En alsof wij vergeten waren hoe
de communisten in 1939 het mo
reel van het leger ondermijnd
hebben en hoe zij tot in Juni 1941
met de Duitsers gecollaboreerd
heoben! Voor wie nemen zij ons
dan wel?
En Togliatti, die acht het nodig
gelijkaardige beloften af te leg
gen. Of moeten we zeggen: drei
gementen uit te spreken.
Inderdaad, wij krijgen de in
druk dat het werkelijk dreige
menten zijn. Zij willen ons op
nieuw schrik aanjagen met spook
beelden van burgeroorlog en on
veiligheid op te roepen. En dat
doen ze natuurlijk het eerst en
het luidst in landen waar ze nog
sterk zijn, om aldus te zelfder-
tijde te meten in hoever de Rege
ringen van Frankrijk en Italië
zuluen durven reageren.
Over die sterkte der Moscovie-
tenpartij zal er echter ook zoda
nig lang niet meer gepraat wor
den, want alle tekenen wijzen er
op dat zij meer en meer het ver
trouwen der arbeiders verliezen,
zoals blijkt uit de achteruitgang
van de C.G.T. in Frankrijk en uit
de herhaaldelijk mislukte stakin
gen in Italië. (Zelfs te Milaan en
Turijp, rode bolwerken bij uit
stek, worden de communistische
wachtwoorden niet meer opge
volgd).
En wat de reacties van de Re
geringen betreft, daar moeten ze
ook niet te veel illusies meer over
houden. De tivee Ministers van
Binnenlandse Zaken Monet en
Scelba zijn nu precies geen
katten om zonder handschoenen
vast te pakken. In Italië gaan de
woelmalzers bij dozijnen de doos
in, terioijl Frankrijk zojuist een
reeks processen tegen Sovjet-
spionnen aankondigt.
Eindelijk, eindelijk dan, wordt
het Westen weer wekker uit zijn
hypnotische slaap. Eindelijk gaat
men tegenover de helden van
Stalingrad weer de nekschoten
van Katyn plaatsen. Eindelijk
durft en mag men weer de ivaar-
heid zeggen zonder vrees voor
represailles vanwege verontwaar
digde nationale verzetsgroepe
ringen en onafhankelijkheids
fronten
Men laat zich niet meer vangen
aan het parabeltje van het ge
democratiseerde Rusland en de
Sovjetagenten worden door de
volksmassa met het passend mis
prijzen en het noodzakelijk wan
trouwen behandeld.
Het is nu ook zeer goed moge
lijk dat de communisten met op
zet thans een dergelijke houding
aannemen en dergelijke chokan-
te verklaringen 'afleggen in de
zoete hoop aldus een aantal ver
volgingen uit te lokken om daar
uit weer stof tot agitatie te ha
len, desnoods nog eens te tonen
hoe sterk ze zijn, en worden er
enkele kort gestoken, die als mar
telaars van het regime te doen
doorgaan. Nu de Westerlingen
hun echte martelaars in het Oos-
tersblok hebben, zocht Moskou
misschien ook communistische
martelaars in het Westen te heb-
hen.
Dat spelletje zal echter maar
weinig aarde aan de dijk bren
gen, want niemand gelooft nog in
hun vermoorde onschuld.
EEN HOOPVOL TEKEN:' HET
EUROPA-CONGRES TE BRUSSEL.
Inmiddels ging dus te Brussel
het Europa-Congres door waar
over u ook wel elders in dit blad
zult lezen.
Dergelijke manifestaties zijn de
tegennangers én van de gedwon
gen ineeiismelting achter het
ijzeren gordijn, én van de anti
communistische strijd.
Op het Europa-Congres ging
hef inderdaad om iets positiefs
en," om een bundeling van vrije
krachten die vrijwillig een nieuw
en groter gemenebest willen in
't leven roepen.
En het feit alleen dat men voor
een dergelijke meeting 20.000
Brusselaars op een Zondagna
middag (terwijl alle footballclubs
aan 't spelen zijn!) bijeen krijgt,
getuigt dat het hier niet gaat
om een hersenschim en een
ideaal dat slechts door enkelen
ivordt gedragen. Verder spreekt
het ook boekdelen dat de com
munistische herrieschoppers niet
ïangër de straat meestér zijnx
maar door de politie moesten be
schermd worden tegen de ivoede
van de meetingisten. Wat moet
het kameraad Demany zwaar op
de maag vallen dat hij geen hele
karavanen misleide O.F.-ers meer
naar Brussel krijgt om tegen ie
manifesteren, en dat liij aldus
zijn toevlucht moet nemen tot
een schamel notatje aan de pers
waarin hij dan protesteert tegen
de aanwezigheid van gewezen
vijanden op het congres.
Over geheel dat congres is trou
wens maar één zaak te zeggen.
Het was goed, heel goed zelf.
Maar het was maar een congres.
En dat wil zeggen dat het maar
goed zal zijn als de besluiten door
het congres genomen zullen uit
gevoerd worden.
Maar daar ligt juist de grote
stronkeisteen van al dergelijke
manifestaties: er is geen over-,
Jieid, geen gezag dat ze kan doen
uitvoeren. En nochtans: alle vol-
keren verlangen ernaar.
Om dat echter goed te kunnen,
zou er een werkelijk supra-natio-
naal gezag boven de Staten moe
ten ontstaan. Dat wilde Frank
rijk, dat wilde ook Benelux, maar
dat heeft Engeland van kant ge
schoven, zodanig dat het Par
lement van Straatsburg dat bin
nen afzienbare tijd zal tot stand
komen geen enkele wet zal kun
nen uitvaardigen, maar alleen
adviezen zal kunnen geven aan
de raad der regeringsafgevaar
digden.
Zolang we op die weg blijven
en niet verder geraken, zijn we
nog niet op het juiste pad. Maar
dan vragen wij ons af ivaarom
men met dat stelsel niet begint
op een kleinere schaal, tussen
landen die beweren dat zij het
zó willen, bv. binnen het kader
van Benelux.
Waarom zou men niet evengoed
het politiek staatkundig aspect
aandurven als het economisch?
Maar indien men dat dan wil,
dan is het hoog tijd ermee te be
ginnen, en dan zou het moeten
gedaan zijn met verschillende
wegen op te gaan zoals men
thans bezig is, bv. op sociaal ge
bied. Daar toch is Nederland be
zig zijn bedrijfsraden op een ge
heel ander type op te richten als
wij in België. Daar krijgen die
raden werkelijk reglementerende
bevoegdheid, kunnen zij minima-
en maxima-lonen en prijzen
vaststellen; kortom, wordt het
een echte corporatieve organisa
tie die men bij ons juist volledig
wil vermijden.
Elkeen ziet nu in dat het beter
ware daar van meetaf aan nu
men in beide landen toch voor
een totaal nieuwe wetgeving
staat een gelijke lijn in te
volgen. Dit zou mogelijk zijn in
dien we een echt Benelux-parle-
ment kregen dat. binnen een wel
bepaalde bevoegdheidsfeer, alge
mene maatregelen voor geheel
Benelux mocht vastleggen.
Waarom doet men het niet?
1-III-1949. V. WESTERLINCK.
Op Woensdag 2 Maart Jl. was het
juist tien jaar geleden dat Kardinaal
Eugenio Pacelli tot Paus werd ver
kozen door het Conclaaf der Kar
dinalen. Welke vreugdevolle ontroe
ring bracht die verkiezing vóór tien
jaar niet in de Katholieke wereld.
In de loop dier tien jaren heeft de
H. Vader in zijn pontificaat zware
en tevens vreselijke tijden gekend
en steeds heeft Hij bezinnende woor
den tot de wereld gericht. In oor
logstijd heeft Hij zoveel mogelijk het
lijden van de mensheid helpen helen.
Thans weer staat de Kerk in de
branding en wordt met duivelse
sluwheid een offensief gevoerd in
Oost-Europa tegen de rots van Pe
trus, wat de katholieken over de
gehele wereld tot meer innige ver
eniging tot de H. Vader heeft ge
noopt.
Bidden wij opdat de H. Vader nu
betere jaren mocht kennen en na de
zware voorbije strijd, zegevolle tijd
mocht tegemoet zien.
Op zelfde dag, 2 Maart jl., vierde
de H. Vader tevens zijn 73e verjaar
dag.
Leve Paus Pius XII.
Afstemmen op B.N.R.O.
Zender Kortrijk.
Ter gelegenheid van.de groot
se HULDEDAG, gehóuden bij
de 10« vergadering der Pauskeu
ze en de 50e verjaardag der
Priesterwijding van Z. H. PAUS
PIUS XII, spreekt op DINSDAG
8 MAART, te 6.30 u. 's avonds,
Z. E. H. A. KINDT, Diocesaan
Hulp-proost der K.A. in het Bis
dom Brugge, overHulde aan
Z. H. Paus Pius XII, 10 jaar
Paus - 50 jaar Priester
Door Luitenant-generaal baron
Terlinden werd medegedeeld dat 70
Belgische generaals, die in der haast
konden worden bereikt, een brief aan
dhr Churchill ondertekend hebben,
waarin deze verzocht wordt zijn ver
klaringen betreffende de gebeurtenis
sen, die de koning, opperbevelhebber
van het leger, in 1940 tot camtulatie
noopten, volgens de geschiedkundig»
feiten, te willen verbeteren.
Verscheidene andere generaals
hebben hun spijt te kennen gegeven
dit schrijven niet te kunen onderte
kenen, daar zij zich op een te ver
afgelegen plaats bevinden.
Intussen had de Hr Churciiiii, op
een plechtigheid van de E-b:weging
gehouden op Zaterdag jl. hulde ge
bracht aan het dappere Belgische
leger Over de houding van Koning
Leopold III heeft hij echter niets ge
waagd. Laat ons hopen dat hij over
onze duurbare Vorst ook zijn verkla
ringen in zijn mémoires ral willen
wijzigen.
De herstelling moet klaar zijn
tegen 21 Oogst aanstaande,
dag der Bedevaart.
Het Comité van de Ijzerbedevaart
vergaderde Zaterdag namiddag te
Brussel.
Na. goedkeuring van rekeningen en
begroting, werd de zaak van herstel
van de krypte besproken.
De kosten van het noodzakelijk en
dringend herstel van de krypte en
het bouwen van een ingangspoort
worden geschat op ruim 500.0J0 fr.
De werden die uitgevoerd, worden,
zullen van blijvende aard zijn er
zijn dus het eerste stadium van het
heropbouwen van de IJzsrtoren.
Deze herstelling moet klaar zijn
voor de 22ste bedevaart op 21 Au
gustus 1949. De gelden die door het
herstelcomité en door het Davids-
fonds bij inschrijving opgehaald
werden, zijn volledig opgegaan aan
de opruimingskosten.
Het Comité houdt er aan de heren
van het voorlopig herstelccnnté en
het hoofdbestuur van het Davids-
fonds hartelijk te danken voor hun
daadwerkelijke hulp.
Het Comité voor de bedevaarten
naar de Graven van de IJzer, Hoge
Brug 86, Kaaskerke, postchecknum-
mer 94.660, opent nieuwe steuulij-
sten en hoopt dat al de Vlamingen
zullen bijdragen tot het bekostigen
van de werken die hoogdringend
dienen uitgevoerd,
Uit het verslag van de Kamerkom-
mïssie voor Financiën blijkt dat in
1943 de Staat 879 millioen heeft uit
gegeven ten behoeve van de werklo
zen. Er werdt vooropgesteld dat voor
1949 de Staat voor zelfde doel 2 #49
millioen nodig hebbe» 1
THOREZ
de leider der Franse communisten.
FRANSE COMMUNIST THOREZ
VERKLAART DAT HET FRANSE
VOLK NOOIT OORLOG TEGEN
RUSLAND VOEREN ZAL
Een verklaring van de Franse com
munistische leider Thorez alsmede
een resolutie van de Franse commu
nistische Partij, inhoudende dat het
Franse volk nooit oorlog zou voeren
tegen de Sovjet-Unie en dat zo de
Sovjet-legers Frankrijk mochten
binnenkomen de Fransen die zouden
ontvangen zoals gedaan werd in Po
len, Roemenië en andere volksdemo-
kratische landen, t.t.z. met open ar
men, hebben geweldige beroering ge
bracht niet alleen in Frankrijk zelf
maar ook in gans de vrije wereld.
Hieromtrent vinden onze lezers
evenwel nadere gegevens in onze
brief uit Parijs welke in zelfde blad
verschijnt.
Deze verklaring en resolutie kwa
men dus hierop neer dat landver
raad, zo het voor de Sovjets gedaan
wordt, verheerlijkt werd en de eige
ne vaderlandsliefde afgelegd werd
voor de trouw aan Moskou.
FRANSE NATIONALE
VERGADERING KEURT
THOREZ AF
Na de bekendmaking van de com
munistische verklaringen werd door
de Franse M.R.P.-afgevaardigde
Scherer in de Nationale Vergadering
de regering geïnterpelleerd over de
betekenis van de gezegden van de Hr
Thorez. Deze interpellatie, waarover
ook wordt uitgeweid in onze Brief
uit Parijs, gaf aanleiding tot een be
wogen zitting welke eindigde met de
goedkeuring van een motie waarbij
de houding van de hr Thorez veroor
deeld werd, en 386 stemmen behaalde
tegen 182.
Na het debat verklaarde heer
Queuille nog dat het kabinet op
dracht gegeven had aan het Gerecht
zich met de verklaring Tho'rez bezig
te houden.
Uit de verklaring van de heer
Queuille afgelegd als antwoord aan
Thorez, knippen wij nog het vol
gende:
Wij zullen dus een stok steken
HET E-CONGRES TE BRUSSEL
e «Él
$1» gl
Spandoeken, gehecht aan de zuilen van het Beursgebouw, riepen de be
volking op tot de massavergadering welke voor Zondag jL werd belegd
op het Beursplein. Communisten trachtten die spandoeken in brand te
steken maar slaagden hierin slechts gedeeltelijk; een ervan, deze uiterst
fechts, werd half opgebrand. (Zie brief uit Brussel, 2» bladj
voor alles wat ge poogt te onderne
men, en vooral zullen wij nooit dul
den dat gij de moreel aantast van het
leger, dat tot plicht heeft het vader
land te verdedigen. Ket heeft mij ten
zeerste verwonderd dat gij niet ge
reageerd hebt, zoals elke Fransman
zou doen, alvorens U af te vragen,
hoe gij zoudt handelen, indien de
Russen hier waren: waarom hebt
gij U niet afgevraagd: «Wat zou ik
doen, om te beletten dat ze tot hier
komen?
RECHTSVERVOLGING
INGESTELD TEGEN
COMMUNISTEN CACHIN
EN BONTE
Door de Franse Minister van Jus
titie, Ifr Robert Lecourt, werd even
eens medegedeeld dat rechtsvervol
gingen werden ingesteld en een ver
zoek werd ingediend tot opheffing
van de onschendbaarheid van de
communist Hr Cachin. Dit uil hoof
de dat de Heer Cachin de politieke -
directeur is van het communistisch
blad L'Humanitédat eveneens
de verklaring had gedrukt: Nooit
zal het Franse Vort tegen de U S.S.R.
oorlog voeren
Ook werd de opheffing van ce par
lementaire onschendbaarheid ge
vraagd tegen de Communist Bonte,
de propagandachef der partij en uit
gever van het communistisch blad
France Nouvelleeveneens voor
publicatie van de verklaring Thorez,
waardoor het moreel van het leger
wordt ondermijnd.
COMMUNISTISCHE JOUR
NALISTEN AANGEHOUDEN
WEGENS SPIONNAGE.
Zaterdag jl., daags na net, debat
in de Assemblée Nationaleover
de verklaring Thorez, 'zijn de dien
sten voor de bewaking van het
grondgebied of de Veiligheid, over
gegaan tot huiszoekingen in de
kantoren van het communistisch
weekblad Regards en andere com
munistische tijdschriften, alsmede bij
journalisten gehecht aan die bladen.
De politie trok het ook op nsar de
burelen van de communistische
C.G.T.
Pierre Juin, de hoofdredacteur
van Regardseen journalist ge
hecht aan dit blad alsmede een ty
piste en drie ander e personen werden
naar de Veiligheidsdienst opgeleid.
De voormelde aangehoudene journa
list, Füv .,land genaamd, werd In hei
(Zie yervoia op 2' blad).