t
Zofldaosermoente
DE WEEK IN ONS LAND Moordpoging te Vlamertinge
J-fet schone (Deisje öan Zaoenthegn
Nog de Roofoverval in de
te Westvleteren
Nieuwsjes in 't kort
De dief nog zelfden avond
aiover Oostvleteren, leper
per taxi naar Gent gevoerd
De Speardiensten op een ernstig pad.
LIEFHEBBER-RENNER
DOOR AUTOBUS TE
IEPER DOODGEREDEN
WONING UITGEBRAND
TE BEVEREN-IJZER
SCHUIF
Driftige mari werpt met een mes naar
zijn vrouw die ernstig gekwetst, naar de
kliniek te leper wordt overgebracht
De «lader aangehouden.
EEN GEWELDIG CIJFER!
KOLONIALE LOTERIJ
TWEE ARME OUDJES
OVERLEDEN TE KOMEN
WEST-VLAAMSE
DELEGATIE
NAAR PRÉGNY
ouy
U)an ID^cIi op avontuur l
GEEN BEDROG
IN HET POLITIEKE SPEL
«c HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 26 Maart 1949 Blz. 2.
BaRmauMss
We gaven In ons nummer van ver
leden week volledig relaas over de
roofoverval gepleegd iti de Pastorij
te Westvleteren op Woensdagavond
36 Maart Jl„ roofoverval waarbij
Z. E. H. D'Hallewein, de handen ge
bonden in een kas werd gestopt en
uit wiens brandkast een belangrijke
som geld gestolen wer-d. Sedertdien
deed zich in verband daarmee niets
bepaalds meer voor; alleen enkele
zaken van bijkomenden aard, nu
de mensen erover aan het praten
gingen kwamen uit,
TE VOET NAAR OOSTVLETEREN
In de dagbladpers Werden in de
laatste dagen tal van suggesties ge
maakt die, alhoewel niet van allen
grond ontbloot, niet volledig Juist
zijn. Ter verduidelijking kunnen wij
thans, na grondige informatie, de
juiste gegevens mededelen.
Het staat vast dat ds dief, na zijn
luguber werk, te voet is opgetrokken
naar Oostvleteren waar hij zelfde
avond rond 9 u. is aangekomen.
Hierin is hij verre van voorzichtig
geweest, wat wellicht voor de op
sporingsdiensten een geluk is en toe
laten zal hem gemakkelijker te iden
tificeren.
Te Oostvleteren aangekomen is de
dief gaan aankloppen bij een alleen
wonende winkelierster in de Kasteel
straat, waar hij om een pakje Bei-
ga vroeg. Deze, die dergelijke waar
in haar winkel niet verkocht, open
de slechts de deur op een kier en
verzocht de man zich naar een café
te wenden waar hij, beter als bij
haar, dergelijke waar bekomen zou.
Daarop is hij naar een café gegaan
in zelfde straat en vro<eg er de uit
bater of hij hem geen adres van
taxiuitbater of garagist kon ter hand
doen die hem naar leper zou willen
voeren: «Waar hij absoluut nog
zelfde avond naar toe moestzo
zeide hij. Aldus landde hij aan in de
Garage Covemaecker og> de Veurne-
baan. Geluk had hij echter niet, de
garagist was op dépannage, doch, om
hem te helpen, werd blij van daar
verstuurd naar dhr Allemeersch, in
het dorp wonende, die, zo zei men,
hem misschien wel zou willen voe
ren tot aan leper. Van de garage is
de dief dan tot bij dhr- Allemeersch
gaan aankloppen met zelfde verzoek.
Hr Allemeersch verklaarde zich be
reid doch zijn vrouw die de klant
niet betrouwde spoorde haar man
aan dit niet te doen. Ondertussen
was een der buren naar buiten ko
men zien en dhr Allemeersch vond
het dan ook voorzichtiger deze mede
te vragen voor de reis, naar leper,
waarin hij instemde. Aldus werd,
zonder het minste vermoeden, de
dief uit Oostvleteren naar leper ge
voerd;
TE IEPER.
Teleper hield de auto stil op de
statieplaats. Daar stapte de persoon
de dief uit. Hij begaf zich
daarop naar het Hotel Continen
tal waar hij een glas bier vroeg,
er de lippen aan legde en daarna de
handen ging wassen. Vandaar begaf
hij zich naar de Grote Markt en stap
te af in het Hotel du Sultanwaar
hij de waard vroeg omt een taxi te
bestellen. Er werd een persoon voor
gesteld, doch hij moest van deze niet
weten; dan werd een zekere P... voor
gesteld, Hiermede ging hij akkoord en
de taxivoerder werd telefonisch opge
beld. Er werd overeengekomen voor
de prijs voor een rit naar Gent. Al
daar werd hij uitgezet, betaalde zijn
onkosten, de taxi keerde terug... en
daar gerocht men het spoor van de
dief bijster.
Zal men ooit weten met wie men
te doen bad? Dit is Ge vraag die
menigeen zich in de streek stelt. Een
geluk echter dat men nu schier met
zekerheid kan zeggen dat de dief
niet over de grens is, zodat dit reeds
een hele troef is in de handen der
Opsporingsbrigade. Verder kunnen
we nog melden dat heel veel mensen
hem gezien hebben en hem dus bij
mogelijke confrontatie heel zeker
'zouden herkennen. Daarbij, er is een
spreuk die zegt: «Het zijn maar de
bomen die malkander nooit tegen
komen», men mag dus gewettigde
hoop koesteren.
EEN DUISTERE ZAAK
En toch, spijts dat velen hem ge
zien hebben, blijft deze zaak heel
zeker verre van opgelost. Temeer
dat, na genomen inlichtingen, be
doelde persoon tal van dagen hier in
de streek rondgereisd heeft. Zo kun
nen we met zekerheid zeggen dat hij
buiten West- en Oostvleteren, hij
zich ook aangemeld heeft in de St
Sixtus-Abdij en in de Dekenij te
Poperinge.
EEN KLEINE RECHTZETTING
Om het relaas volledig bij te hou
den dringt zich hier evenwel een
kleine rechtzetting op. Verkeerde
lijk meldden we verleden week dat
hij eerst Oostvleteren aangedaan
had vooraleer Westvleteren te berei
ken. Dit is niet heel juist, wel omge
keerd. Ondertussen konden we even
wel nog enkele nadere gegevens ver
nemen.
TE RUMBEKE
Maandagavond 7 Maart belde aan
de onderpastorij te Rumbeke een
kerel aan die, na alles wat zich ver
der afspelen zou, zeker de dief moet
zijn die te Westvleteren zijn slag
sloeg. Het .was bij E. H. Vandermar-
liere, onderpastoor aldaar. Hij ver
zocht er om slaapgelegenheid wat
hem toegestaan werd. Zonderling' is
dat E.H. Vandermariiere geboortig
is van Westvleteren. We weten niet
of hij dan met de verdachte persoon
's avonds wellicht gesproken heeft,
toch staat het vast dat die persoon
dan de Dinsdagmorgen Rumbeke
verlaten heeft... om per auto te
Westvleteren aan te komen rond
9.30 u. waar hij ter Pastorij ging en
om eten verzocht. Dit geschiedde, zo
als gezegd, 8 dagen voor de aanval.
Tot daar de kleine verandering
die, waarheidslievend aan ons re
laas van verleden week dient aange
vuld. De lezer kent de rest: het eten
bij de hr Pastoor, het tweemaal aan
bellen aan de onderpastorij en het
lang blijven zitten in de Au Café
Beigete Westvleteren, waar hij
met de uitbater hr Maur. Lamein,
het gesprek aanknoopte, 's Avonds
is hij dan ook niet pér auto afge
haald geworden, wel is hij te voet
vertrokken.
HET VERBLIJF VAN DE DIEF
Thans staat tevens vast dat de
dief dieven? meerdere dagen in
de Pastorij zijn verbleven, dit volle
dig buiten het weten van de hr Pas
toor en zijn meid. Inderdaad werden,
bij het opkuisen der cel, de cel
waarvan we verleden week spraken
in het kaf waarop ze sliepen, tal van
behoeften-overblijfsels gevonden die
zeker een dagenlang verblijven wet
tigen.
Een ander punt dat eveneens ver
re van opgelost is In het. ganse re
laas en bijna in de ganse zaak zelf
is er slechts sprake van een persoon:
één persoon die de aanval pleegde;
één persoon die van Oostvleteren uit
naar leper en Gent overgebracht
werd... en toch staat het vast. dat
in die cel boven op de zolder in de
Pastorij, twee mannen gehuisd heb
ben en er elk een slaapgelegenheid
voor zich hadden opgetrokken.
Noël Vantomme uit LeJegem
bezwijkt in het Hospitaal.
Woensdagmorgen 23 Maart cm 11
uur kwamen een viertal renners op
oefening van onder de Meenenpoort
te leper, stadswaarts gereden. Het
waren Noël Vantomme, 20 jaar oud
uit Ledegem, Michel Demeulenaere,
liefhebbers; Paul Dellie en Gilbert
Vanhee, beginnelingen. Ze wilden de
autobus van de lijn Ieper-Lange-
mark-Roeselare en toebehorende aan
de uitbater Vandepoele voorbijste
ken. Vantomme Noël was de eerste.
De menner van de bus, ziende dat
een botsing onvermijdelijk was, deed
al wat in zijn vermogen was om de
renner te mijden, trok zelfs zijn
stuur over waardoor hij in de Kau-
wekijnstraat terecht kwam. Doch te
laat. Een droge stoot en de renner
verdween onder het logge tuig. Zijn
maten stopten en met enkele voor
bijgangers werd hulp geboden. Het
Rode Kruis werd verwittigd en ver
scheen spoedig ter plaats en bracht
het jonge slachtoffer naar het O. L.
Vrouw Hospitaal over, waar de beste
zorgen werden toegediend. Noël werd
hét bekken gebroken en bekwam een
scheuring van blaas en darmen. Zijn
toestand was uiterst zorgwekkend,
en rond 13 uur overleed hij er. Hij
werd de laatste HH. Gerechten toe
gediend. Zijn ouders werden met de
meeste omzichtigheid van het droeve
gebeuren op de hoogte gebracht.
Een onderzoek werd door de politie
onder leiding van onderkommissa-
ris Huyghebaert ingesteld.
De rennerswereld verliest een flin
ke belofte.
15-Jarig meisje
op bet nippertje gered.
Vrijdagmiddag 18 Maart brak
brand uit bij landbouwer Neuville
L. wonende langs de vaart te Beve-
ren-IJzer, tengevolge van een gat in
de schouw. Het vuur nam snel uit
breiding.
De brandweer van Rousbrugge
werd opgeroepen, doch wanneer deze
ter plaatse verscheen was de woning
reeds in één vuurpoel herschapen.
Plots herinnerden zich de bewo
ners dat hun zieke dochter Andrea,
15 jaar oud, nog te bed lag. Onmid
dellijk werden de nodige maatrege
len getroffen om hét meisje uit haar
benarde toestand te redden. Toen
men haar kamer bereikte, stond het
bed reeds in vuur, terwijl de haren
van het meisje, dat vruchteloze po
gingen aanwendde om te ontkomen,
door de vlammen waren aangetast.
Tot grote opluchting van de to
taal overstuur zijnde ouders, kon
Andrea op het. laatste nippertje aan
een gruwelijke dood ontsnappen,
dank zij de koene redders, die haar
ter hulp waren gesneld. Een genees
heer verzorgde het meisje dat brand
wonden had opgelopen, echter van
geen erge aard.
De woning brandde totaal uit
na lezing, ons blad in ds handen
een uwer vrienden of buren die
ons blad niet hebben. U bewijst
er ons een dienst mee. Dank.
DE NIEUWE HERDER VAN
KOMEN.TEN-BRIELEN
Te Steene, bij Oo&tende, is Al-
bert Lagrain, uit Wingene, met zijn
kleine auto in een anti-tankkanaal
terechtgekomen, na gestuit te zijn
op een versperring. De autovoerder
werd gedood en de autio zwaar be
schadigd.
Aan de Franse gi-ens kwamen
Veiligheidsdetachementejn de toldien-
sten versterken ter bestrijding van
de smokkel.
In verband met biet gerechte
lijk onderzoek ingesteld tegen Dokter
Rinchard, uit Ëigenbraktel, en welke
verdacht wordt meerdere personen
te hebben gedood of aanslagen te
hebben gepleegd, werden reeds vier
andere lieden aangehouden.
Een ontploffing in Ge chemische
fabriek te Lud wings haf e-n op 28 Juli
1948 veroorzaakte de dood van 207
mensen; thans is gebleken dat de
ooi-zaak van de ramp Ge zonnehitte
is geweest die een tankwagen met
30 ton methylaether in cfle lucht deed
springen.
Te Liverpool, tijdens een film
voorstelling in een cinema, drong een
gemaskerde man binnetn. in het di
rectiekantoor en schoot er de direc
teur en de onderdirecteur neer. De
toeschouwers in de citnema bleven
onbewust van het drama dat zich
zo dicht van hen had Afgespeeld.
Te Dourlers, Noord-Frankrijk,
heeft een brievenbesteller gemeend
een wolf te hebben gezien, maar een
klopjacht bracht geen enkel spoor
over dergelijk gevaarlijke beest.
Een vliegtuig van de luchtbrug
op Berlijn stortte neer in West-
Duitsland. Drie inzitteiiden werden
gedood en een vierde g«e'wond.
Te Parijs, in de i 'ue de Vaugl-
rard, werd herhaaldelijk; diefstal ge
pleegd van flessen melk- Een politie
agent in burger werd aangesteld om
de wacht te houden. Op» zeker ogen
blik nam een jongeling twee flessen
weg. De agent riep de Jongeling stil
te houden maar deze wilde gaan
lopen waarop de agent schoot en de
vluchtende dood te grondde viel. Ach
teraf bleek dat de ongelukkige Jon
geling, die in een overnnoedige Zon
dagstemming verkeerde, slechts een
grap had willen uithalien, grap die
nem evenwel het Ijven heeft gekost.
Te Gent, ln een f fabriek, ls een
werkman in een kuip ktokend vocht
gevallen maar dadelijk; werd hem
hulp geboden. Toch liep hij zeer
ernstige brandwonden o p en maakte
«nen zich zorgen over wijn toestand.
Te Eede had een i.;reffen plaats
tussen smokkelaars en Nederlandse
douaniers. Even daarna vielen scho
ten en een voorbijrijden-ide handelaar
uit de streek, die nieks te maken
had met smokkel, werd dodelijk ge
troffen. Vermoedelijk zuilen de doua
niers hem genomen hebben voor een
smokkelaar en daar hij geen gevolg
zou hebben gegeven op» de bevelen
der tolbeambten en ztotn zelfs tegen
hen zou hebben verzet; zouden de
douaniers dan hebben Sgeschoten.
Op de baan Gent-hCortrijk werd
du motorijder Albert W^alkoriek, van
poolse afkomst, wonende te Harel-
beke, bewusteloos langs de baan
aangetroffen.
Te Bitonto, Apulië, werd een
vroedvrouw aangehouden daar zij
een soort kantoor had opgericht
voor de aan- en verkoop van pasge
boren kindjes. De rijkswacht spoort
nu een 100-tal zuigelingen op die
aan gezinnen van de streek zouden
zijn afgestaan
Te Rotem werden kort naeen
drie branden gesticht. Als dader
'hiervan werd thans aangehouden
een soort sukkelaar die wegens ont
beringen in een concentratiekamp
zijn verstandelijke vermogens had
verloren. Hij was nu verliefd geraakt
op een meisje en meende dat ieder
een zich tegen die liefde wilde ver
zetten, o.m. de drie personen bij wie
hij brand stichtte. Werd eveneens in
gerekend een waarzegster die beken
de allerlei duistere praktijken op na
gehouden te hebben.
E. II. J. Fauquette werd door Z. Exc.
Mgr Lamiroy benoemd tot Pastoor
van de St Eligius-parochie te Ko-
men-ten-Brielen, in vervanging van
E. II. A. Landrieux, welke tot Pas
toor van de St Jozefsparochie te
Meenen aangesteld werd. E. H.
Fauquette werd geboren te Moes-
kroen op 27 November 1899 en was
sedert Juni 1925 Onderpastoor te
Moestaroen-Montaieux. We wen
sen de nieuwe Herder van harte ge
luk met zijn benoeming en een vu
rig apostolaat in zijn nieuw werkveld.
HOUDING DER COMMUNISTEN
WORDT AANGEKLAAGD
IN DE SENAAT
TEGENMAATREGELEN
GEVRAAGD
Ter Senaatszitting van Woensdag
jl. werd de Regering geïnterpelleerd
door leden van de C.V.P. omtrent de
houding van de Communisten en de
verklaringen door hen laatst afge
legd, namelijk dat zij de wapens
niet zouden opnemen zo hét Rode
Leger het land mocht binnenrukken
maar het integendeel welkom heten.
De C.V.P.-Senatoren De Boódt en
d'Aspremont Lynden interpelleer
den. Beiden klaagden het gevaar aan
dat door de Communisten werd tot
stand gebracht. De Communisten zijn
recidivisten van het verraad. In
1939-1940 juichten zij het Russisch
pact met Hitier toe. Incivieken in
1940 zijn zij het thans nogmaals.
Voor hen is België van geen belang.
Is hun oproep tot samenwerking
met het Sovjet-leger niet veel er
ger dan de houding ooit door V.N.V.
en Rex aangenomen, vroeg Hr De
Boodt. Het kan niet langer gedulcl
dat communistische bladen nog in de
kazernes komen. De Communistische
partij heeft zich als vijfde colonne
aangemeld en kan niet langer als
nationale partij aanzien worden.
Sommigen roepen de wettelijkheid
in, maar die vijfde colonne zou zich
daarmede niet bekommeren moest
zij aan de macht komen. Daarom
moeten de Communisten uitgesloten
worden uit de commissies van
Landsverdediging en Buitenlandse
Zaken, uit het N.I.R., het Leger en
de Rijkswacht.
Hr d'Aspremont Lynden sprak in
zelfde zin en vroeg eenzelfde tegen
maatregelen. C.V.P. en Liberalen
juichten de sprekers toe.
In een dagorde neergelegd door
C.V.P.-lid De Bruyne en de Socia
list Mertens werd de houding der
Communisten gelaakt en maatrege
len gevraagd.
Hr Gillon verklaarde dan namens
de Liberalen dat zij volledig dezè
neergelegde motie bijtraden.
De Communist Libois trachtte ver
volgens hun stelling te verdedigen en
betoogde dat Amerika de oorlog
voorbereidt.
Na hem werd het woord verleend
aan de Hr Spaak. Zijn rede werd een
striemende afkamming van de Com
munisten. Zo betoogde hij o.m. dat
de Communisten nooit aan de zijde
van België hebben gestaan, maar wei
aan die van de U.S.S.R. In de laat
ste wereldoorlog zijn zij slechts de
geallieerden van België geworden
toen Rusland door Duitsland werd
aangevallen. Thans nemen zij op
nieuw dezelfde houding aan als in
1939.
Hr Spaak herinnert er vervolgens
aan dat het pact Berlijn-Moslcou in
1940 de oorlog mogelijk heeft ge
maakt. In 1940 palmde Rusland een
deel van Polen in niettegenstaande
een niet-aanvalverdrag met Warchau.
Spreker betoogde dan dat alhoe
wel hij geen voorstander is van
maatregelen hij toch zekerheid wil
hebben dat zekere geheime medede
lingen niet overgebriefd worden, dat
het Parlement zelf moet beslissen
of de Communisten nog in de com
missies zullen zetelen, dat zo nog
aangezet wordt tot ongehoorzaam
heid tegenmaatregelen moeten ge
troffen worden. Onder luide toe
juichingen besloot de Hr Spaak:
België verdedigt zijn vrijheid en
indien wij maar een honderste toe
pasten van uw afschuwelijke prin
cipes, dan zoudt gij op dit ogenblik
ballingen zijn».
NAAR GEBIEDSUITBREIDING
VAN NIEUWPOORT
Sinds jaren dringt de stad Nieuw-
poort aan tot uitbreiding van zijn
grondgebied tot verdere ontwikke
ling van haven en stad zelf.
De Hr Vermeylen, minister van
Binnenlandse Zaken, heeft nu bij de
Kamer een wetsontwerp ingediend,
waarbij de gemeenten Oostduinker-
ke, Lombardsijde, Westende en
Ramskapelle bij de stad Nieuwpoort
worden ingelijfd. Overeenkomstig
het ontwerp der provinciale over
heid wordt aan Nieuwpoort hiermee
een oppervlakte van 810 Ha. 91 a.
16 ca. en een totale bevolking van
5.654 inwoners, volgens de volkstel
ling van 1930, verschaft.
HET CONGRES VAN DE BOND
DER KROOSTRIJKE GEZINNEN
Het Congres van de Bond der-
Kroostrijke Gezinnen werd op Vrij
dag 18 Maart jl. suksesvol ingezet
in het Hotel Ravenstein te Brus
sel. Er was een zeer grote belangstel
ling, ook van hoge personaliteiten.
Talrijke sprekers traden op tij
dens de drie dagen van het Congres.
Door Hr L. Ballet, Ere-Directeur
van het Centraal Secretariaat' van de
Bond der Kroostrijke Gezinnen werd
dat op 15 Maart 1949 sedert zijn ont
staan reeds 8.501 leningen had toe
gestaan aan kroostrijke gezinnen,
voor een totaal bedrag van ruim 95
millioen fr. De Bond betracht thans
leningen te kunen doen toestaan tot
90 95 van de waarde van het
gebouw aan een zeer lage rente met
degressieve rentevoet volgens het
aantal kinderen ten laste. Spreker
drukte tevens de wens uit dat de wet
Brunfaut welda ook door de Senaat
zou worden goedgekeurd.
Andere sprekers behandelden de
kwestie der gezinsvergoeding en eis
ten verhoging ervan zo voor loon-
als voor niet-loontrekkenden, ook
voor de moeder aan de Haard. Hr
Van Elslande, Burgemeester te Lot,
wees op de maatregelen welke Ge
meenten en Provincies te bats van
de Kroostrijke Gezinnen doen kun
nen.
Het Congres werd dan Zondag be
sloten -met een indrukwekkende op
tocht door de straten van Brussel,
gevolgd 'door een heerlijke slotverga
dering tijdens dewelke andermaal
meerdere sprekers het woord voer
den en de Hr Scheere uitbundig werd
toegejuicht omdat hij voor enkele
dagen in het Parlement een amen
dement wist te doen goedkeuren
waarbij aan de ouders van een
kroostrijk gezin een levenslange ver
mindering van 50 op het spoor zou
worden goedgekeurd.
In de resoluties welke goedgekeurd
werden, werden o.m. gevraagd:
algemene verhoging van de
kindertoeslag, die de sluitsteen is en
blijft van het geheel;
de verhoogde kindertoeslag
voor de moeder en oudste dochter
aan de haard;
aanpassing der gezinsvergoeding
voor de rijksagenten;
de geleidelijke verwezenlijking
van de gelijkheid voor de loontrek
kend en en niet-loontrekkenden;
het intrekken van de omzend
brief Vermeylen die de gemeenten
verbiedt bijzondere gezinsvergoedin
gen toe te kennen.
STUDIECOMMISSIE BETREF
FENDE KONINKLIJKE PREROGA
TIEVEN GEÏNSTALLEERD
Door de Minister van Justitie, Hr
Moreau de Melen, werd op Zater
dag 19 Maart jl. de studiekommissie
betreffende de koninklijke preroga
tieven geïnstalleerd. De Hr Minister
wees de leden der kommissie erop dat
hun taak bestaat in het onderzoek
van de koninklijke prerogatieven, de
uitoefening ervan, de betrekkingen
tussen Koning en Regering en Par
lement.
DE WEDDEN DER
ONDERWIJZERS
Bij de Kamer werd door de Hr
Huysmans, Minister van Onderwijs,
een wetsontwerp ingediend ter be
paling van de wedden van de onder
wijzers. Het betreft hier de vaststel
ling van de aanvangswedde op 52.080
frank met periodieke verhoging om
na 26 jaren dienst een bedrag van
86.160 fr. te bereiken. Voor de be
waarschoolonderwijzeressen bedra
gen deze cijfers respectievelijk 45.360
en 74.160 fr.
HET A.C.V. EN DE
COMPENSATIEBONS
Op een grootse betoging van de
Christelijke Arbeiders, Zondag jl. te
Gent gehouden, werd door Hr Cool,
Algemeen Voorzitter van het A.C.V.
in zijn feestrede o.m. de kwestie der
eömpensatiebons behandeld. Hr Cool
betoogde aldus dat zolang de index
cijfer niet verlaagt er geen sprake
zijn kan de compensatiebons af te
schaffen maar dat die evenwel zou
den kunnen opgenomen worden ln
de gezinsvergoedingen, pensioenen
of steunverleningen. Spreker heette
tevens de fiscale hervorming welkom
door de Hr Eyskens voorgestaan en
welke voör vele arbeiders een ver
mindering van de te betalen belas
tingen betekenen zal.
NIEUWE MOEILIJKHEDEN
INZAKE DE GRENSARBEIDERS
Met 31 Maart e.k. vervalt immers
het met Frankrijk onlangs gesloten
akkoord inzake de grensarbeiders.
Ter verlenging van dit akkoord
werden Frans-Belgische besprekin
gen ingezet welke thans op nieuwe
moeilijkheden zijn gestuit die zekere
voordelen, aan de grensarbeiders
toegestaan, zou willen afschaffen of
verminderen, o.m. inzake de over
dracht der gelden.
Vrijdag avond 18 Maart jl. had er
te Vlamertinge in de herberg «De
Vlasbloemgelegen op de Statie
plaats, een huiselijke twistpartij
plaats die grote gevolgen had. De
drankgelegenheid wordt uitgebaat
door de dertigjarige Daniël Timper
man afkomstig uit Dikkebusch, ge
huwd met Marie-José Dsbey, 29 jaar,
afkomstig uit Boezinge. Het huwelijk
schonk hun twee kinderen; een 8-ja-
rig meisje Lilianne en een 3-jarig
zoontje William. Het koppel was zich
te Vlamertinge komen vestigen in
November 1940.
Dat het er sedert enkele tijd niet
meer al te best ging in het huishou
den, was geen geheim meer. Het was
begonnen kort na de bevrijding toen
de geallieerde troepen druk deze
drankgelegenheid .bezochten, en, se
dert de echtgenoot nu, als grensar
beider, geregeld met de nachtploeg
optrok, was dit er zeker niet op ver
beterd. Beiden lustten ook graagl
een goed glaasje en ook dat hielp er
zeker niet bij om de goede verstand
houding te bewerken.
Na in de week een paar keren te
diep in het glas gekeken te hebben
was nu ook Timperman Vrijdag na
middag op café gegaan. Daar hij
rond 7 uur naar zijn werk moést, en
te 6.30 u. nog niet thuis was, ging
zijn vrouw hem opzoeken en uitha
len. Alhoewel niet dronken, beviel
dit hem niet, toch kwam hij gewillig
mee naar huis. Daar begon echter de
discussie en wel omwille van het
voorbereiden van het eten waarmee
de man optrekken moest. Timperman
eindigde zelf met zijn eigen boter
hammen gereed te doen en stond zo
met het broodmes in handen toen de
discussie heviger en heviger werd.
Aldus heeft hij in een vlaag van
woede met een forse ruk het mes
gesmeten naar zijn vrouw di« nog
juist de tijd vond om haar om te
draaien en het aldus in volle ruig op
ving, waar het bleef in vaststeken.
DE DADER GAAT OM HULP
Wellicht onbewust van zijn zware
verantwoordelijke daad en ziende
dat zijn vrouw geweldig bloedde, toog
de dader om verzorging naar de
dichtstbijgelegen geneesheer, Dr
Criem, die evenwel niet thuis was.
Hij kwam daarop terug naar huis
en stuurde zijn dochtertje naar Dr
Beele die seffens ter plaats kwam.
Deze, na de toestand der vrouw na
gegaan te hebben, vond het heel erg
en voerde haar onmiddellijk naar
het hospitaal te leper.
AANGEHOUDEN
Rap deed het nieuws als een lo
pend vuurtje de ronde ln de gemeen
te en zo ook kwam het aan de oren
van de veldwachter die zich dan ook
ter plaats begaf. Daar 'gekomen wil
de Timperman juist weg naar leper
om, volgens zijn verklaring, te gaan
zien hoe het met zijn vrouw was. De
veldwachter verbood hem evenwel
het huis te verlaten en belde de
Rijkswacht van leper op die even
eens afkwam en Timperman gevan
kelijk meevoerde. Later in de avond,
stapte het parket af te Vlamertinge
wat ons aldus deed vermoeden dat
wellicht de zaak niet zo eenvoudig
opgevat werd, en dat er dus met
moordpoging mocht rekening gehou
den worden. We schroeven de zaak
echter niét op en verhalen die lijk
ze ons ter trouw werd kond gemaakt.
Bij het ter perse gaan vernemen we
dat het slachtoffer een heelkundige
bewerking zal moeten ondergaan en
dat haar toestand steeds levensge
vaarlijk is. Ook de dader werd nog
niet losgelaten.
Het is het cijfer der
winners van de
sedert haar stichting.
o.m. de houding van de Bond tegen-iDAT IS HET GEHEIM VAN
HAAR STEEDS GROEIEND
SUCCES.
34.426 nieuwe winners zullen eens te
meer, 18 millioen verdelen bij de
trekking Dinsdag 5 April.
(d-923)
over de fiscale hervorming door de
Hr Minister Eyskens voorgesteld,
toegelicht. Deze hervorming noemde
de spreker op de meeste punten gun
stig en berustend op een gezonde ge
zinspolitiek.
Op de tweede dag belichtte de Hr
A. Depraetere het woningvraagstuk
en de werking van het Woningfonds
Ze lieten 17 millioen frank na
voor goede werken.
Voor één maand overleden, in het
armenhuis te Komen, twee oudjes,
broer en zuster. In alle eenvoud wer
den ze in hun geboortestreek, Gor-
gue, begraven.
Alhoewel ze in het gesticht waren
opgenomen, hadden de twee ouder
lingen de naam schatrijk te zijn,
wat evenwel door hun levenswijze
niet werd bevestigd, want beiden
leidden een armzalig bestaan.
Maar Geen rook zonder vuur
Toen de wettelijke tijd voor de ope
ning van het testament was verstre
ken werden de woorden van het volk
bewaarheid .In een hoek van de ka
mer stond een met ijzer beslagen
koffer. Toen de notaris deze opende
schitterde het goud hem tegen.
In het testament stond nauwkeu
rig bepaald hoeveel er was aan goud
en waardevolle stukken. De ver
meende armen hadden een fortuin
van 17 millioen fr. Volgens hun
laatste wilsbeschikking komt het
goud en de gronden toe aan de ge
meente Gorgue. Daarmede zal Gor-
gue 15 werkmanswoningen moeten
bouwen.
Het overige der bezittingen moet
aangewend worden ten voordele der
«Teringbestrijding in Noord-Frank
rijk
Hoe onverwacht deze daad ook zij,
toch is het een bewijs van de goed
hartigheid der oudjes.
IWMWWWfltWWWWWWWMWMW
BELANGRIJKE INBRAKEN
TE IEPER
Zondagavond 20 Maart na 20 u.
werden op de Plumerlaan te leper
een reeks stoutmoedige diefstallen
gepleegd. Een eerste poging om het
huis van de Wed. Delahaye binnen
te dringen mislukte door het feit dat
de inbreker een vuilnisbak omver
wierp en zodoende de aandacht der
inwoners gaande maakte. De dieven
zagen wellicht het nutteloze van hun
pogingen ln. Een tweede proef slaag
de beter. Bij de onderwijzer Lucien
Duflou welke naar de ICattefoor was
in gezelschap van zijn echtgenote,
werd een ruit stukgeslagen en de
sleutel omgedraaid.
Hier werd een grote som geld en
talrijke juwelen buitgemaakt.
Maar nog was de hebzucht van de
indringers niet geluwd aangezien zij
zich naar de villa van dhr Edward
Deplancke in de onmiddellijke om
geving begaven. Ook hier werd een
geldsom uit een handtas gestolen.
Tenslotte belandden de kerels in
de woning van de weduwe Knockaert
waar zij zich op dezelfde wijze toe
gang wisten te verschaffen.
Begrijpelijkerwijze hebben deze
reeks inbraken indruk nagelaten op
de bevolking. Een onderzoek werd
door de rijkswacht en de politie in
gesteld.
Een hulde-adres van de
West-Vlaamse
Gemeentemandatarissen.
Het Blok der Koningsgezinden van
West-Vlaanderén heeft in de jongste
maanden het initiatief uitgewerkt
om een hulde-adres gericht tot Zij
ne Majesteit Koning Leopold HI
aan alle gemeentemandatarissen der
Provincie ter ondertekening voor te
leggen. Dit adres in keurige typogra
fische bewerking draagt het op
schrift TROUWaangevuld met
de zinsnede: «Krachtens de grond
wet en steunend op de volkswil ei
sen wij de terugkeer van Koning
Leopold III».
De Inzameling der handtekens
overheen gans de provincie West-
Vlaanderen is thans voltooid. Maan
dag 21 Maart jl. vertrok naar Prégny
een Westvlaamse delegatie, samen
gesteld uit een vertegenwoordiger
van elk der acht arrondissementen:
Brugge, Diksmuide, leper, Oostende,
Kortrijk Roeselare, Tielt, Veurne.
Deze delegatie wordt geleid door een
lid van het Executief Bureau van
het Provinciaal Blok dei- Koningsgé-
zinden. West-Vlaanderen. Woensdag
23 Maart jl. moest deze afvaardiging
de eer genieten door Zijne Majesteit
ontvangen te worden in zijn bal
lingsoord om Hem het huideadres te
overhandigen. Dit document wil een
onwederroepelijk bewijs leveren van
de rotsvaste trouw en diepe aanhan
kelijkheid van het Westvlaamse
volk aan zijn geliefde Vorst en aan
zijn grondwettelijke vrijheden.
tfWVWMMVWMAftAMVVVWWIAAl
'7/L
<?Le.
--
/'/'•"li# g
mswswiwtwnnnnsweirvvMwwin
Te Brussel, in het Luxemburg
station, werd besloten over te gaan
tot het openen van een pak dat er
sedert 7 Januari in bewaring was
gegeven en een verpestende geur
verspreidde. In een margarinedoos
ontdekte men alsdan het' in stuk
ken .gesneden lijkje van een pasge
boren kindje. Het parkët stelde een
onderzoek in.
Nu een staaltje uit het leven
van Antoon Van Dyclc. Het is
sprekend voor deze man, wie de
amour menige pert gespeeld
heeft.
Hij heeft vaarwel gezegd aan de Schel
de, aan de Lieve Vrouwtoren, aan heel
Antwerpen.
Hij rijdt het Zuiden in.
Te Zaventem, het luchtige dorp bij
Brussel, rijdt hij de dorpstraat op. Allen
blijven staan om die galante schilder
te bewonderen.
Een jong meisje komt hem tegemoet.
Ze is teer. En wonderschoon, een ge
zichtje om te schilderen. Het is de ge
nadige freule Isabella van Oppem, de
dochter van de rijke en weledele dros-
saart van Zaventem. Zij is trots. Zij
kijkt steeds hard en strak voor zich uit.
Deze keer niet. Ook zij is geboeid door
die schone schilder. Zij kan haar blik
niet de baas. Zij moet naar hem opzien.
Alles aan-hem is ridderlijk, voornaam;
zijn kleine, glimlachende mond, de tere
blos op 't fijne maagdelijke gelaat, het
hoge verstandige voorhoofd, die bruine
levenslustige ogen... En hoe galant zit
hij te paard, hoe kleurig staat hem die
golvende pluim op zijn fluwelen baret.
Zij kijkt even in zijn ogen. Hij ziet
het. Hij nijgt naar haar toe.
Antoon Van Dyclc is. niet minder ver
wonderd. Zo'n stralend schoon meisje in
dergelijk boerendorp.
Hier gaan we rusten en ovemach-
tenl zegt hij plots tot zijn metgezel.
Nu reeds? vraagt deze.
Ja, zegt de schilder kort.
Tot langer antwoord heeft hij geen
tijd. Hij roept een straatrakker naderbij.
Wie is dat meisje? vraagt hij.
Jonkvrouw Isabella van Oppem,
de dochter van de drossaart, zegt deze,
wat beschroomd.
Waar woont ze?
In dat schone steen.
Enkele ogenblikken later valt de klop
per neer op de deur van het bedoelde
steen.
Ik ben Antoon Van Dyck, schilder
uit Antwerpen, zo begint hij tot de ver
wonderde drossaart. Ik ben op reis naar
Italië, en ontdek hier een wonderschoon
dorp. Mij bevalt het hier. Ik wil hier
wat blijven schilderen.
De naam Van Dyck is in de hogere
wereld zeer goed gekend. De drossaart
ls gelukkig de maecenas te kunnen uit
hangen, en biedt Antoon Van Dyck en
zijn metgezel zeer edelmoedig de volste
gastvrijheid aan.
Zo, zo, u bevalt dit stille Zaven
tem, glimlachte de drossaart. Die artis-
ten ook, hoe zonderling.
Ja, hoe zonderling niet? antwoordt
Van Dyck zeer fijnzinnig.
Het gesprek bevalt hem. Hij heeft
er alle plezier in, dat die goedlachse
drossaart er zo gemakkelijk is ingelopen.
Niet lang echter duurt zijn goedkope
vreugd. Want de deur wordt opengesto
ten en daar ls het lieve kind Isabella.
Antoon schiet een hoogrode kleur.
Zie, zegt de drossaart, de grote
schilder Van Dyck, wien ons dorp zo
zeer bevalt.
Mijn dochter Isabella l
Zo stelt de vader voor.
Antoon buigt weer. God almachtig, wat
is zij schoon. Haar blos is een hemelse
dons.
Zo begint het amoureuze avontuur.
Heeft onze gast er aan gedacht wat
hij schilderen zal? vraagt de drossaart
's anderendaags.
Neen, nog niet, weledele.
Hoe zou hij! Aan Isabella heeft" hij
gedacht en aan niemand anders.
Ik heb er aan gedacht, praat de
drossaart verder. Een grote, rijke Sinte
Maarten zou ik willen. Want Sinte Maar
ten ls mijn patroon en ook de patroon
van onze parochiekerk. Ik zal het werk
bekostigen en aan de kerk schenken. Het
is een enige gelegenheid om onze naam
te vereeuwigen.
Schitterend! zegt Van Dyck.
En dezelfde dag nog valt hij aan t
werk. Een schoon werk moet het zijn.
Ge zult het gaan zien, wat die schilder
kan, lief mooi Belleke.
Het werk schiet op. Ge kunt niet meer.
En ook de liefde.
's Avonds, achter de dikke stammen
van het weidse park, worden zoenen ge
wisseld en dure eden van eeuwige trouw
gezworen.
Het doek moet spoedig af. Isabella
brandt van ongeduld. Eer het af ls, mag
ze het niet zien. Hij wil haar bedon
deren met dit werk.
Te Antwerpen, in Engeland, overal
waar hij schilderde, werkte hij vlug en
vinnig. Hij is er voor beroemd gewor
den. Nu is het of hem iemand met de
zweep achterna zit.
De dag dat het werk af is, is de dros
saart op reis.
Kom, zegt Antoon tegen Belleke, en
hij neemt haar minzaam bij de hand.
Hij stoot het kamerdeurtje open, en
daar staan ze vóór het afgewerkte tafe
reel, als vóór een visioen.
Op zijn vurige schimmel zit Sint Maar
ten, rijk, maar niet overmoedig, met een
vluchtige schroom in zijn blik, bevallig
en toch niet week.
Sint Maarten met bepluimde, fluwelen
hoed, glanzende borstkas, malve hozen.
En licht, lentelicht, waarin de frisse
kleuren smelten.
In de achtergrond het park, het park
waarin hij haar zo vaak gezoend heeft.
Lsabella staat in vervoering naar dit
treffend schilderij te staren, zo verbluft
als Martinus' wapendrager op het doek.
Binnen twee dagen is het Zondag.
Zal het tegen Zondag reeds in de
kerk opgehangen zijn? ^vraagt lsabella.
Zeker, zegt Antoon,'het moet alleen
nog drogen.
Gedurende de Zondagmis wil lsabella
van Oppem bidden tot die mooie Mar
tinus. Het lijkt haar dat hij zo goed
op de uitverkorene haars harten gelijkt,
al zijn de zwierige snor en het -leuke
sikje er af.
Heilige Martinus, sta ons bijl
Doch haar hart bidt juist andersom:
Heilige Antonius Van Dyck, en zo
voort.
Ge kent dergelijke schietgebeden I
Maar nu zijn Sinte Maarten af is;
heeft deze alles behalve heiligeAn
tonius hartsgrondig spijt er over, dat
hij zich overdadig gehaast heeft. Nu is
er geen reden meer om nog langer in
dat zoete Zaventem te pleisteren.
En toch moet er een reden zijn. Hij
vindt er een. Hij schildert nog De Hei
lige Familie met de angstige vraag tus
sen zijn penseelstreken ln: En daarna?
Komaan, maar zijn stoutste laarzen
aangetrokken, en de knoop doorgehakt.
Antoon gaat kordaat naar de drossaart
en vraagt de hand van zijn dochter.
Het is of dë drossaart wakker schiet
uit een bedrieglijke droom. Een dros
saart kan ook zeer boos zijn, vooral als
het om de dochter gaat.
Zo, zo, kale Jonker, schiet hij uit,
heb ik u daartoe weken lang mijn beste
ham en lekkerste wijn voorgezet. Ja, nu
weet Ik wat er u zo bevalt te Zaventem.
Maar mijn dochter schenk ik niet aan
een stuk schilder. Onze lsabella zal de
gade worden van een groot heer. En
daarmee uit. Gij kunt gaan, sinjoor Van
Dyck.
Zo wordt de schilder feestelijk aan de
deur gezet. Hij is het hart in. Italië, de
kunst, het levari, alles heeft plots zijn
betekenis en bekoring voor hem ver
loren.
Hij blijft nog pozen in Zaventem.
Kom, we gaan naar Italië, dringt
zijn metgezel aan.
Neen, zegt Van Dyck treurig.
Hij blijft nog. Hij hoopt haar nog
eenmaal te zien. Maar ook dat wordt
hem ontzegd. Isabelleke is door haar
vader voor een hele tijd in een klooster
gezet.
Antoon Van Dyck dwaalt als een ver-
slagene door de straten van Zaventem.
Wie zal het keren?
Daar komt op een stralende herfstdag
nog een schilder Zaventem binnengere
den, breed en majestatisch... niemand
anders dan Pieter Pauwel Rubens.
Kleine man, zegt Rubens, wat zit
gij hier te piekeren om een meisje I Heb
ik het zo ver gebracht met mijn beste
discipel? Schiet op,. Jonge man. Schudt
dat verdriet van je af. Ik ken Je, over
enige maanden lach je er om. Vooruit,
vooruit naar Italië, vandaag nogl
Er vat niet tegen te pruttelen als
Rubens gebiedt.
Van Dyck stijgt te paard, wel met een
zwaar hart, doch met een vast besluik
door te zetten en te vergeten.
Zijn loopbaan als groot schilder kon
beginnen.
Half-Vasten: 't is al zover! Ja, d«
tijd staat niet stil; het assekruisk»
waarmee we op Aswoensdag werden
getekend, is al lang weggewassen van
ons voorhoofd. Dat ls geen kwaad,
weineen! Maar is de les die ws toen
kregen, en 't voornemen dat we toen
maakten, ook niet uit ons geheugen
weggewist? Het ls nu eenmaal een
feit: ons openbaar leven is zo ver
verwijderd geraakt van ons kerkelijk
leven; dat 't Vastentijd Is, wordt onj
buiten de kerk haast nooit herinnerd.
Wij moeten 't uit ons zelf blijven
gedenken.
Nog drie weken en 't is Pasen;
zijn we nu meer gereed dan bij 1
begin van de Vasten? Hebben we ons
gereed gemaakt, door gestadiger en
onverzettelijker afweer van 't kwaad;
door standvastiger helen van onz«
zielewonden ln versterving en boete;
door versterving van onze wil naar
't goede in veelvuldiger en vuriger
gebed? God geve toch, dat onze
Vastentijd van dit jaar weer geen
verloren tijdweze, waar onz»
Moeder de Kerk hem aankondigde
als de gunstige tijdEen gewe-
tensonderzoekje over de voorbije
Vastenweken is dan vandaag zeker
op z'n plaats, voor ieder van ons; en
'n herpakken in onze goede voorne
mens evenzeer! Pasen komt, met
Faasbiecht en Paascommunie. En
die Paasbiecht zal zoveel meer rust
en vrede brengen in ons, en dia
Paascommunie biedt ons zoveel vas
ter aan de Verrezen Meester die da
waarborg is van onze verrijzenis,
naarmate we in deze voorbereidings
tijd de geest van boete en gebed be-
oefenden.
Pasen l-.an een schoon feest zijn,
maar dan moet de Vasten een schona
voorbereiding zijn geweest.
BRIEF UIT BRUSSEL
De laatste berichten over ds
politieke toestand zijn al een
aanhef van de aanstaande ver-
kiezingen. De Regering die het
leven al zo lang gerokken heeft
loopt, naar het heet, op haat
laatste benen. Zij is alsLazarus
in het graf waarvan gezegd weri
dat hij al begon te rieken
Maar hier zal geen mirakel hel
pen om haar weer een langdurig,
leven te bezorgen. Haar uur is ge
komen en het einde nadert naar
mate de vervaldag van de nieu
we verkiezingen rtadert
Er zijn al meer dan eens ge
ruchten geweest over een rege
ringscrisis, en wij hebben al een
paar keren gelegenheid gehad
deze toe te lichten. Hoe de thans
ingezette crisis zal verlopen is
nog niet te overzien maar waar
schijnlijk zal men naar een com
promis streven voor ten hoogst»
enkele weken om de lopends
iverkzaamheden af te handelen
en het terrein voor de verkiezin
gen voor te bereiden.
Hoe wé nu weer ineens zo ver
geraakt zijn?
Dank zij de Socialisten die grof
spel wilden spelen.
Maar zij zijn daar niet in ge
slaagd.
Zij xoilden hun verkiezings
campagne al dadelijk inzetten op
de rug van de C.V.P. De werk
loosheid en de oplossing daar
van dat was natuurlijk hun stok
paardje, hun besloten jachtge
bied. Ze hebben daarover wel
heel wat mooie onzin verkocht,
maar niet zeer duidelijk gezegd
hoe alles moest worden geregeld
Ook niet voor de verhoging van
de werklozensteun. Daar trokken
zij zich niets van aan. De Minis
ter van Financiën moest maar
zien hoe hij de nieuwe millioe-
nenwals gespeeld kon krijgen.:
Daar waren immers altijd kre
dieten. Of kon men geen nieuwe
belastingen leggen?
En da. Minister van Financiën
zei zijn mening ronduit. En die
kwam heel wat harder aan dan
de Socialisten van hem verwacht
hadden. De Heer Eyskens zei na
melijk dat hij van geen belastin
gen en van geen kredieten wou
weten maar de zaak anders zou
zien te regelen en. hij stelde be
snoeiingen en verminderingen
van uitgaven voor om de nieuwt
kosten voor de werklozensteun
te kunnen bestrijden.
De Socialisten zouden zeker ge
lachen hebben in hun vuist had
den zij het pluimke van de ver
hoogde werklozensteun op hun
hoed kunnen steken en de Heet
Eyskens onsympathiek kunnen
maken door de nieuwe belastin
gen die zij hem vroegen op ie
leggen. Voorzeker zouden zij ook
gegrinnikt hebben waren zij er
in geslaagd de Heer Eyskens
kredieten te zien uittrekken voor
de werklozensteun om aldus het
moeilijk bereikte begrotingseven
wicht weer eens in de war te
sturen. Zij hebben de Minister
van Financiën waarlijk voor al
te naief gehouden wanneer zij
gemeend hebben dat deze goed-,
schiks zijn eigen werk en verwe
zenlijking, waarvoor zij zelf vol
lof waren, aan gruizelementen
zou slaan, op de vooravond van
de verkiezingen. jas
Maar met de begroting hebben
zij dat niet zo bijzonder ernstig
op. Wanneer de Socialisten een
maal aan de staatskaas zitten
menen zij dat het volstrekt nodig
is dat zij zich daar allemaal di-
rekt een indigestie aan eten.
De ontgoocheling is gekomen
in de rede van de socialistische
partijvoorzitter Max Buset die
liet natuurlijk spijtig vond dat de
C.V.P. weigerde een offer te vra
gen van de bezittende klasse voor
de niet-bezittende klasse. Nu de
verkiezingsfanfaren beginnen te
weerklinken betokkelen de So
cialisten weer de snaar van de
Iclassestrijd. En de C.V.P. is nu de
vijand van de werkmens en de
werkloze omdat ze weigert be
lastingen te heffen op de bezit
tende klasse, op de werkgever)
waaruit haar yartij is samenge
steld. Belachelijk.
Op dit grol spel is de C.V.P. na
tuurlijk niet ingegaan.
Zij zal haar eigen plannen ter
bespreking voorleggen wat de ji-
nanciëring betreft van de werk
lozensteun. En dan zal men zien,
Als de Socialisten werkelijk zo
erg aangegrepen zijn door de
verkiezingskoorts dat ze \et niet
meer kunnen houden en geen
ernstig werk leveren in het Par
lement, dan moeten ze eerlijk
spel spelen. *1111
Willen zij vervroegde verkie
zingen, zij kunnen die hebben.
Maar dan moeten zij ook dl
vervroeging van het vrouwen
stemrecht en de aanpassing van
het aantal zetels goedkeuren
Anders is er bedrog in het s0m
En in de politiek zbals cider)
komt dat altijd verkeerd uit.
Pas.
