Zondaoseriïioent e
De (Peimaand in hoop blij gewaad
Zwaar Verkeersongeval
te Dikkebusch
Vergiftigde een vrouw
haar man te Le Bizet
Koning Leopold ontmoet
de Prins-Regent te Bern
Een dode en een erg gewonde.
IEPERSE TAXI-VOERDER
TE BRASSCHAAT
OVERVALLEN
Lifkschouwingc n Se Wiftschate ent® PloegsSeert
DE FISKÜS
ZAL HET NOOIT WETEN
KERKELIJK NIEUWS
DE 23® INTERNATIONALE
JAARBEURS TE BRUSSEL
SOCIALE KRONIEK
ERGE ONTPLOFFING
TEWEVELGEN
MAARALLEN
KUNNEN WINNEN
DENK ER AAN!
MEIMAAND!
BISSCHOP MAAKT
LUCIFERDOOSJES IN
CHINESE GEVANGENIS
"7
<pLc. ■Aj&cAx*'c
HET FEEST VAN 1 MEI
BIJ HET POSTBEHEER
STORT 68 FRANK
Dit IDolfc 30 vroom en vro.
HET VRAAGTEKEN
WAALSE
KROKODILLENTRANEN
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 30 April 1949 BIz. 2.
«««O
Een zicht op de deerlijk gehavende auto waarin Cyrlel Gouwy
de dood vond.
Er 'hing' een gevoelen van teneer-
gedruktheid Zondag jl. over de feest
stemming die Dikkebusch aangeno
men had en over de velokoers die er
gehouden iwerd.
Dit was. trouwens begrijpelijk. Even
na de middag, rond 13.30 uur, had
zich immers in de kom der gemeente
een zwaar verkeersongeluk voorge
daan waarbij, twee welgekende dorps
bewoners betrokken waren en waar
van een omzeggens op slag gedood
werd.
Ziehier in welke omstandigheden
dit gebeürüe.
Cyriel Gouwy, echtgenoot van
Vrouw Mathilde Barbez, geboren op
6 September 1885, en wonende te Dik
kebusch in de Millekruyssestraat nr 1,
'Was in den voormiddag naar leper
afgereisd. Daar te leper had hij rond
tie middag zijn gebuur Marcel Ges
quière ontmoet, die hem aanraadde
biet hemper auto terug naar huis
te keren. Gouwy gaf volgaarne ge
hoor aan dit voorstel en met de sinds
6 maanden, nieuwe Chevrolet van
G-esquière,die nog maar 6.000 km.
gelopen had, werd de terugtocht aan
gevat, terugtocht die zo incidentrijk
verlopen zou en aan Gouwy het leven
zou benemen. De menner, Marcel
Gesquière,'\was ongehuwd en 41 jaar
oud. Hij woont eveneens Millekruysse
straat nr 5 ..en is de zoon van de oud-
burgemeester .der gemeente.
Zoals dit gewoonlijk gaat en Zon
dag zijn-,- hadden zij onderweg wel
eens halt gehouden, ook bij het in
rijden te Dikkebusch aan «De Hove
nier». Praatjes worden verteld als
zou dit invloed gehad hebben op het
ongeluk. Mensen die hen evenwel za
gen rond; 13 uur in «De Hovenier»
gaven ons de stellige verzekering dat
in dit herbergbezoek met zijn gevol
gen niet de minste ooi-zaak van de
ramp mocht gezocht... Achteraf
werd uitgemaakt dat zelf de oorzaak
van het ongeluk zou te wijten zijn
aan het springen der linker-voorband.
Dat kan best, want, bij het nazien
ter plaatse zelf, kan alles logisch
daaruit afgeleid worden.
Toch moeten we toegeven dat de
snelheid - wellicht wat opgedreven
was; dit kan bijna niet anders wan
neer men op de plaats zelf alles na
gaat en' ook op onze foto de inge
drukte auto aanschouwt.
Het Is dus met een zekere hoge
snelheid dat, bij het buitenxijden van
het dorps de auto eerst op een 30 cm.
hoog van-de grondde langs de lin
kerkant der ba- n staande telefoon
paal aanreed. Daar werd zijn stuur
wellicht gehavend en zo kwam hij
een dertigtal meter verder, langs
zelfde 'kant der baan, op de hoek te
recht va'ii het huis nr 76, bewoond
door Pittelioèn Alföns. Men moet im
mers weten 'dat tussen de dorpshui
zen nr 7-2, bewoond door beenhouwer
M. Room, en dit van Pittelioen, een
huis staat, 'n 20-tal meter dieper het
land in, .zpdat de toegang ervan als
t wareeen wegel vormt tussen de
huizenrij.Het is dan ook op dezen
hoek dat met een geweldige schok
de auto aanreed en er steken bleef.
In het "huis Pittelioen was de schok
zeer hevig; de bons maakte veel la
waai en ogenblikkelijk kwamen de
buren verwonderd naar buiten, de
straat opgelopen... naar de gehaven
de auto toe, waarin de twee personen
te kermen lagen. Gouwy, die niet aan
het stuur zat, weid door de smak
met het hoofd doorheen de voorruit
geslagen. Eerw. Pater Deleu, toevallig
thuis, en een der eerste ter plaatse,
kon hem nog juist op tijd de laatste
absolutie geven om hem dan in zijn
armen te zien sterven. Gans zijn
voorhoofd was verbrijzeld. Hij had
diepe wonden aan den hals en was
de borstkas ingedrukt.
Met Gesquière was het evenwel niet
zo erg gesteld. Buiten bewustzijn
werd hij uit den ineengewrongen
auto gehaaid. Ook hij had een her
senschudding opgelopen geen
schedelbreuk zoals aanvankelijk ge
meend werd en een zware been
breuk.
Aanstonds werd Z. E. H. Pastoor
Nolf verwittigd. Hij kwam ter plaat
se en diende het slachtoffer het H.
Oliesel in extremis toe. Ook een dok
ter uit een omliggende gemeente op
gebeld, verscheen spoedig ter plaatse.
Op zijn aandringen werd de arnbu-
lantiewagen van de Kliniek dei-
Zwarte Zusters ce leper opgebeld.
Deze braoht dan Gesquière over naar
voornoemde Kliniek. Het stoffelijk
overschot van Gouwy werd dan naar
zijn woning- overgebracht.
Zondag namiddag nog stapte het
Parket van leper af om de nodige
vaststellingen te doen.
Een klein beeld kan ons wellicht
een gedacht geven van de hardheid
van den schok: de oliefilter van de
motor werd 'n 30-tal meter verder op
de baan teruggevonden. Ook de car
rosserie van de auto was op dé cha-
sis over de ganse oppervlakte een 10-
tal cm. achteruitgeslagen. Stuur en
radiator, slijkweerders en deuren, al
les was vernield, ingedrukt of volledig
uit de plaats. Zelfde avond nog en
mén werkte maar van 4 tot 7 uur
werd de auto op een ijzeren stel op
geladen en naar een garage te leper
overgebracht. We mogen besluiten
dat voor goed de auto bulten verder
gebruik werd gesteld.
'N GELUK IN HET ONGELUK
Wat echter gelukkig mag genoemd
is dat toevallig, enkele ogenblikken
voor het ongeluk, Vrouw Pittelioen
een troep kleine jongens weggejaagd
had die daar in die insprong en langs
haar gevel aan het spelen waren. Wie
weet werd wellicht door dit nog ge
lukkig te noemen feit, niet het leven
gered van een of meer kinderen,
DE BEGRAFENIS
Onder machtige toeloop van volle
werd Donderdag morgen te Dikke
busch het stoffelijk overschot van
Gouwy Cyriel ter aarde besteld. De
droefheid der echtgenote alsmede die
van hun twee gehuwde kinderen, was
hartverscheurend om zien.
Het Wekelijk Nieuws biedt aan
de familie Gouwy zijii christelijke
deelneming om de rouw die hen zo
wreed, pijnlijk en plots kwam te
treffen.
Zondagavond 24 April, rond 20 u.,
stond de taxi-uitbater Leon Lamaire,
wonende Casselstraat te leper, voor
het station opgesteld. Een grote
slanke kerel, zijn voorkomen was zeer
deftig, trad uit het gebouw en vroeg
dhr Lamaire hem naar Gent te voe
ren. Daaraan werd dan ook gevolg
gegeven.
Onderweg echter veranderde de
onbekende van voornemen en ver
klaarde te Brasschaat thuis te horen,
in een villa langs de Voshollei. Aan
de tunnel te Antwerpen vroeg de man
of zijn geleider niet de doortocht zou
betalen daar hij niets anders dan
groot geld bezat. Ook dat verkreeg
hij. Het was ongeveer 11 uur toen de
Voshollei te Brasschaat werd bereikt.
De man wees een villa aan en ver
klaarde daar te wonen. Toen Leon
Lamaire naar zijn stuurbord blikte
om te kijken hoeveel kilometer er
werden afgelegd ontving hij een ge
weldige slag op de slaap bij middel
van een ijzer, een koord werd hem
rond de hals geslagen en de kerel
poogde hem te wurgen. Intussen wa
ren beide reeds uit de auto geraakt
en er volgde een korte worsteling
waarbij de aanrander ook enkele
ferme mappen mocht inkasseren.
Toch slaagde deze erin een brieven
tas met een 600 fr. inhoud te ontfut
selen en in de wagen plaats te ne
men. Bij het vallen uit de auto loste
de koord om de hals een weinig en
Leon Lamaire kon er een vinger tus-
senwringen zodat hij niet volledig
het bewustzijn verloor en aldus van
een gewisse dood werd gered. Terug
op de been ging de worsteling verder
en de onbekende die reeds aan het
stuur zat werd bij het haar gegrepen
ook hij verloor zijn koelbloedigheid
niet en draaide het raampje dicht
zodat de heer Lamaire er met de
hand tussen zat en verplicht was te
lossen. Daarop trok de man er met
de auto vandoor. De heer Lamaire
maakte de zaak aanhangig bij de po
litie van Brasschaat die de gerechter-
lijke politie van Antwerpen op de
hoogte stelde.
Maandagmorgen werd de auto te
Mariaburg een viertal kilometer ver
der terug gevonden. Het was Maan
dagavond toen de heer Lamaire huis
waarts raakte en zijn gezicht droeg
duidelijke sporen van verschillige ver
wondingen. Denkelijk zal de aanran
der niet lang meer op vrije voeten
lopen.
Maria Van Hecke, uit Ploegsteert,
die haar aanhoudingsmandaat zag
bekrachtigen voor de Raadskamer te
leper, wordt uit het O. L. Vrouw
Hospitaal te leper naar de celwagen
gebracht om naar de gevangenis van
Gent vervoerd te worden.
als U een lot wint der Lening tot We
deropbouw waarvoor U KOSTELOZE
deelnemingsbons kunt bekomen. Die
worden U aangeboden door de Pa-
brieken FORTIOR ter gelegenheid
van hun 30-jarig bestaan. Vraag
ze aan uw apotheker of winkelier.
(d-1134)
We hebben reeds breedvoerig de
omstandigheden weergegeven waarin
Marcel Populier, wonende te Bizet,
op verdachte wijze overleed te Wijt-
schate.
Zoals men weet stierf Marcel Po
pulier, vergiftigd, te Wijtschate toen
hij tuinwerk verrichtte. In verband
daarmede hebben wij vernomen dat
het slachtoffer tijdens de bezetting
smokkelde met de man van W. Yvon
ne uit Wijtschate, die intussen over
leden is. Dit gezin telt vier kinderen.
De eerste thesis, als zou Marcel
Populier dóór arsenicum vergeven
geworden te zijn, valt in duigen door
de vaststelling van de plotselinge
dood van het slachtoffer. Arsenicum
is trouwens een langzaam vergif ter
wijl Populier zo dadelijk na het eten
van een paar boterhammen tekenen
van vergiftiging vertoonde. Dit laat
veronderstellen dat een ander uiterst
sterk vergif op het brood moest aan
wezig zijn. Het slachtoffer deed nog
belangrijke verklaringen aan de dok-
.ter die deze aan de heer Onderzoeks
rechter overmaakte. Marcel Popu
lier bleef tot het laatste ogenblik bij
volle bewustzijn, doch terwijl de dok
ter naar huis reed om een tegenver-
gif en de rijkswacht had verwittigd
was de man gestorven.
Te Wijtschate ih het ouderlingen
gesticht werd op Donderdag 21 April
jl. overgegaan tot de lijkschouwing
van Marcel Populier en nadien te
Ploegsteert van het kindje Christiane
Populier.
Naar het schijnt zouden sporen
van strychnine in de ingewanden
van Marcel Populier ontdekt zijn.
We weten niet wat de lijkschou
wing van het wichtje aan het licht
bracht. Na onderzoek werd het terug
begraven.
We kwamen eveneens nog te weten
dat Marcel Populier, twee jaar gele
den een levensverzekering had afge
sloten ten gunste van zijn echtgenote
voor een bedrag van 10.000 fr.
WAT DE KAARTLEGSTER
NIET VOORZAG
In verband met de vergiftigings
zaak kwam ons o.m. nog ter ore:
Zoals vele vrouwen dicht tegen de
Franse grens trachtte Maria Van
Hecke, een stuiverke bij te verdienen
als kaartlegster, want de bevolking
van Noord-Frankrijk en zelfs van de
grensstreek is nu eenmaal bijgelovig
en hecht oneindig veel geloof aan de
uitspraak van een kaartlegster.
Wat ze echter niet voorzag en in
ieder geval niet vermoedde dat ze bij
deze zaak zo gauw bij de lurven zou
gevat worden. Ook dat men al spoe
dig haar spelletje zou doorschouwd
hebben. Want gezien haar toestand
en het nog niet telang geleden was,
dat ze een kind ter wereld bracht,
dit Intussen 48 uren na de geboorte
zo zonderling stierf, kon ze het mede
lijden van de gerechtsdienaren op
wekken en zodoende een verzachtend
regiem genieten door opname en ver
zorging in het O. L. Vrouw Hospi
taal te leper. Hiermede veinsde ze
dat ze hoge koorts had en wer
kelijk de thermometer zou dit aan
tonen, zodat ze niet diende voor
de raadkamer te verschijnen. Maar...
ze had zonder de waard gerekend,
toch werd haar aanhoudingsmandaat
bekrachtigd niettegenstaande ze op
de rechtbank niet tegenwoordig was.
En hoe zonderling, de koorts daalde!
Men had haar immers in de val doen
lopen.
Dinsdag werd ze dan ook per cel
wagen naar de gevangenis van Brug
ge overgebracht. Middelerwijl blijft
ze onder strenge bewaking van rijks
wacht en politie.
Wanneer men haar doorwrijft dat
dé dagbladen over haar schrijven en
allerlei geruchten de ronde doen dan
verklaart ze Het papier is gewillig
Priesterbenoemingen.
Zijn Hoogw. Excellentie Mgr de
Bisschop heeft benoemd tot!
Superior van het Seminarie te Roe-
selare, E. H. A. DUFORRET, princi
paal van het College te Tielt;
Principaal te Tielt, E. H. L. Devloo,
leraar der Rhetorika aan het Colle
ge te Veurne.
Z. E. H. DUFORRET
BENOEMD TOT SUPERIOR
VAN HET KLEIN
SEMINARIE TE ROESELARE
Z. E. H. DUFORRET
Vrouw sterft aan de opgelopen
verwondingen terwijl de echtge
noot eveneens zware brandwon
den opliep.
Vrouw Vanneste Marcel uit We-
velgem,was klederen aan het rei
nigen mét naphte. Toen rond 11.15 u.
haar echtgenoot, handelaar in bouw
stoffen. thuiskwam was zij bijna
klaar. Plots ontstond een geweldige
ontploffing. De klederen van vrouw
Vanneste, geboren Vynckier Agnes,
vatten vuur en zij liep vreselijke
brandwonden op over geheel haar
lichaam.
In volle angst liep zij bij gebuur
Boury die het vuur doofde en de
eerste zorgen toebracht. In zeer pijn
lijke toestand werd de vrouw naar
het stedelijk hospitaal van Kortrijk
overgebracht waar zij in de grootste
pijnen is overleden.
De echtgenoot liep erge brandwon
den op aan handen en nek en is
voor hét minst drie maanden werk
onbekwaam. Het kindje in de wieg
bleef ongedeerd. Veel huisraad werd
eveneens vernield.
De ontploffing zou zijn oorzaak
vinden in de verdamping van de gro
te hoeveelheid naphte. Dit noodlot
tig ongeval, welke deze geachte fa
milie overkwam, wordt druk bespro
ken in de 'gemeente.
DE WERKLOZEN
EN DE KINDERBIJSLAG
De werknemers, die werkloos zijn
geweest op gelijk welk ogenblik van
de maand Juni 1948 en die nog geen
aanvullende maand kinderbijslag-
hebben ontvangen, die krachtens de
bepalingen van art. 8 van de wet van
14 Juni 1-948 is toegekend, worden
verzocht zich vóór 1 Mei 1949 aan te
melden bij de dienst die hun werk
loosheidsvergoedingen uitkeert, om de
betaling er van te vorderen. Er zal
geen rekening gehouden worden met
de aanvragen, die na die datum zul
len worden ingediend.
ZIJ WINNEN NIET ALLEN
bij de
KOLONIALE LOTERIJ
die voor haar openbare trekkingen
de meest volmaakte toestellen ge
bruikt en biedt aldus
EEN VOLSTREKTE WAAR
BORG VAN REGELMAAT.
Winnen is een kwestie van geluk,
maar ook van volharding.
VOLGENDE TREKKING OP 14 MEI
TE QUAREGNON. (d-1365)
VOLKSVERZEKENS!
De zonne zendt heur gulden stralen,
In bos en veld, In hof en wei!
Zij tovert goud op berg en dalen!
Hoe schittert alles in de Mei!
En al de vogels kwelen, zingen!
Hoort merel, vink, en nachtegaal!
De gouavis speelt in wateringen,
Ziet blad en bloem, 't leeft allemaal!
Kijkt, hoe de koeien lustig springen,
Aan 't malse gras doen ze zich goed,
Wijl lieve kindjes luide zingen:
Maria,. Moeder 1 Wees gegroet!
leper, JL94S- GEO.
MAAAAAMWVMUWWWWWUiWWWMIIIt
PENSIONAAT DER ZUSTERS
VAN DEN H. VINCENTIUS
Leopoldstraat 23, Avelgem.
Algemene en Huishoudelijke vakken.
Linnennaaien, snijden en kleer
maken. Handel, steno en dactylo.
De Franse taal wórdt elke dag met
bijzondere zorg aangeleerd.
Pensionairen worden vanaf 12 jaar
in de Middelbare en vanaf 6 j. in de
Lagere Afdeling aangenomen, (d-1317)
(VERVOLG)
bewaard. Ik herhaal dat de Minis
ters er ten zeerste over verwonderd
zijn, dat men gemeend heeft alar
merende commentaar te moeten ge
ven. Er kon niets gebeuren.
«Maar waarom was de Prins-
Regent aanwezig?
Omdat hij het actueel staats
hoofd is en eerst uitgenodigd werd.
Werden er geen beslissingen
genomen?.
Er werd geen enkele beslissing
genomen. De Koning kan eventueel
een verklaring afleggen; maar daar
over weet ik niets; het is een zuivere
veronderstelling van mij. De Koning
heeft een reeks inlichtingen en ad
viezen ingewonnen.
De verdere vragen ontweek Minis
ter Vermeylen door voortdurend te
verwijzen naar de reeds gegeven ant
woorden. Tot besluit liet hij er op
volgen dat er naar zijn mening niets
veranderd is en dat er geen ophef
makend nieuws te verwachten is.
Eventueel kan er een mededeling
zijn van de Koning.
Voor wie verlangend uitziet naar
de terugkeer van de Koning, en ze
zijn talrijk was het dus weerom
teleurstellend. Wel was mogelijks een
mededeling van de Koning verwacht.
Anderzijds werd toch met genoegen
vernomen dat bij de ministriële ver
klaringen de houding en de opruien
de taal welke was gevoerd geworden
door de socialistische pers werden
afgekeurd.
Van de andere Ministers konden
de journalisten niets of weinig los
krijgen. Toch zou een hunner losge
laten hebben dat er een meningsver
schil was gerezen tussen de Vorst en
de Regent en dat, moest die er niet
geweest zijn, er een beslissing zou
zijn getroffen geworden.
In de politieke kringen was men
anderzijds Woensdagavond ten zeerste
mistevreden over de verklaring van
de Regering en vreest men dat op
nieuw allerlei commentaar eruit
volgen zal.
ZAL DE KONING EEN BRIEF
BEKEND MAKEN?
Naar verluidt zal de Koning, naar
alle waarschijnlijkheid, nog vóór de
verkiezingen, een brief tot het land
richten, waarin Hij, na het onder-
Spaak en Moreau de Melen, zijn
standpunt inzake de Koningskwestie,
en meer bepaald inzake de verban-
ningswet van 1945 en het Regent
schap zal uiteenzetten.
SOCIALISTISCHE SYNDIKATEN
DREIGDEN REEDS MET STAKING
Nog vooraleer er Iets bekend werd
over het verloop van de ontmoeting
te Bern kwam de leiding van de Bel
gische Socialistische Partij op Maan
dag jl. bijeen te Brussel, om de jong
ste ontwikkeling inzake de Konings
kwestie te bespreken en naderhand
werd verbinding genomen met het
rood syndikaat, de A.B.V.V.
Op Dinsdag kwam dan het natio
naal comité van de A.B.V.V. bijeen en
in een goedgekeurde resolutie werd
o.m. verklaard dat wat de Konings
kwestie betreft het A.B.V.V. in niets
zijn houding had gewijzigd en dat
het zich door het uitroepen van een
algemene staking zou verzetten tegen
elke poging van Koning Leopold III
om de troon terug te bestijgen.
Daarmede hebben wij het weeral:
dreiging met een politieke staking,
en daarmede wellicht woelingen, om
een ongrondwettelijke toestand te
bestendigen. Daarmede geraken zij
andermaal in het communistisch
vdarwater en geweldpolitiek, welke
vorig jaar in Frankrijk en Italië
reeds deerlijk mislukten. Dat zij zich
evenwel geen illusies maken. Schrik
aanjagen gaat zo gemakkelijk niet
meer en een massa aanjagen, die zo
begeersterd ons Vorstenhuis huldig
de bij het laatste bezoek van Prinses
Josephine-Charlotte, zou wel eens op
een volledige mislukking kunnen uit
lopen.
A. C. V. EN DE KONINGSKWESTIE
Ook het A. C. V. maakte zijn
standpunt bekend inzake de bespre
kingen te Bern. Hierin werd o.m. ge
zegd dat de koningskwestie een na
tionale maar geen syndikale kwestie
was, dat de arbeiders zich niet als
manoevre-massa mogen laten ge
bruiken voor een vraagstuk dat de
politiekers zelf niet kunnen oplossen,
dat een algemene staking uitroe
pen om de terugkeer van de Koning
te verhinderen misdadig zijn zou en
zet al zijn leden aan om elke politie-
Het Algemeen Beheer stelt alles in
het werk om de verhandelingen tus
sen deelnemers en kopers te verge
makkelijken. De telefooncentrale zal
in gebruik gesteld worden vanaf 27
April en zal kunnen bereikt worden
door de volgende Nrs: 25.40.10, -
25.48.20 - 25.5020 - 25.6220 - 25.6420.
Het Tehui3 voor Buitenlandse Gas
ten zal weer op volle kracht werken
van 30 April tot 15 Mei aanstaande.
Voorbehouden lees- en corresponden
tiezaal, tolk- en machineschriftdien-
sten zullen er ter beschikking dezer
gasten staan in een gezellig en gast
vrij midden.
Hülpinlichtingsburelen zullen in Pa
leis Nr 4, 6, 6bis en 10 ingericht wor
den. (d-1380)
Vrijdag 22 April 11. kwam ons de
mededeling toe dat Z. E. H. C. Du-
forret door Z. Exc. Mgr. Lamiroy be
noemd werd tot Superior van het
Klein Seminarie, ter vervanging van
Z. E. H. A. Vervenne, onlangs aan
gesteld tot nieuwe Pastor-Deken te
Roeselare.
Z. E. H. C. Duforret werd geboren
te Ardooie op 17 Juli 1911. Na gedane
studies werd hij priester gewijd in
December 1937. Bevorderd aan de
Leuvense Hogeschool tot Kandidaat
in de Wijsbegeerte en Letteren werd'
hij in April 1938 benoemd tot .Pro
fessor van Poësis te Roeselare, waar
hij bleef tot in December 1944 en dan
moest verhuizen naar Tielt, om gin
der Principaal te worden van het St
Jozefscollege.
Na 5 jaar verblijf -te Tielt, waar hij
graag gezien werd, wordt hem thans
de zware last op de schouders gelegd
het Klein Seminarie te Roeselare on
der' zijn bestuur en hoede te nemen.
Wij wensen Z. E. H. Duforret van
harte geluk om zijn benoeming en
verhopen dat door zijn werking, vele
jaren lang, menig jonge leviet tot het
priesterschap flink mocht worden op
geleid.
Met dezen Zondag stappen we de
Meimaand in! Komt, laten we nog
maar eens kinderlijk-blij worden, om-
het Meimaand is. Wij, «grote men
sen wij -zijn immers ook nog kinde
ren, diep in ons hart; daar blijft altijd
iets over van het gevoel, dat in on
ze prilste jeugd alles was in ons ge
moedsleven: het gevoel van blijde en
deugddoende afhankelijkheid van
moeder. Hoe oud we ook worden, we
kunnen toch nooit vergeten, zolang
we moeder hebben, dat ze moeder is,
nu, gelijk in onze eerste levensjaren;
en als we moeder niet meer hebben,
dan komt er altijd een zeer bijzon
der gevoelen bij, als we spreken over
moeder zaliger Ja, ge moogt dan
zijn wie ge wilt, als ge tegenover
Moeder staat, dan wordt ge weer
kind! Waarom ook niet tegenover
degene die wij toch heten onze he
melse Moeder Hemels zeker, maar
Moeder evengoed! En daarom, laten
we welkom heten aan de Meimaand,
de maand, waarop er rondom ons
meer gesproken wordt over Moeder,
meer gedacht aan Moeder, meer ge
daan voor Moeder. Hebben we de ge
legenheid om, in Meimaandsermoè-
nen, meer over Maria te horen spre
ken dan anders, waarom die gelegen
heid niet te benutten En anders,
waarom zouden we niet grijpen naar
een of ander van die boeken en boek
jes over Maria, welke toch zo talrijk
voorhanden zijn Krijgen wij de
kans om iets voor Maria te doen of
aan te moedigen, waarom ze niet met
met twee handen aanvaarden Ver
sieren van haar beeld, thuis, op de
kast; of van een veldkapelleke in de
nabijheid van ons huis, of van het
gevelkapelleke in onze eigen woning;
bijwonen van bedevaarten naar haar
heiligdommen, grote en kleine: er is
zeker één in onze nabijheid, want
Vlaanderen staat overstrooid met
Mariakerken en kapellen! Aandach
tiger gemeenschappelijk bidden van
het Rozenhoedje, in de kerk als 't
gewoonte is op onze parochie, of
tenminste in den huiskring, enz., enz.
Er is zoveel gelegenheid voor ons, om
Mei anders door te brengen dan an
dere maanden: als we maar dat kin
derlijk gemoed laten bovenkomen,
dat misschien door de tijdelijke zor
gen werd achteruitgeduwd, omdat de
strijd om 't leven het hart hard
heeft gemaakt. Komt, laten we nog
maar eens kinderen worden en ons
als kinderen voelen: Moeder iS zo
goed, zo goed, en 't doet zo'n deugd,
aan Haar te denken, en bij Haar te
zijn met onze gedachten en onze ge
voelens.
Meimaand, maand van Moeder,
gelukkige maand als wij er ook de
<r maand van het kind in onsvan
maken willen. Mogen wij het alle
maal ondervinden!
Brief uit Brussel.
Mgr Paul Hugentobler, de
apostolische prefect van Tsitsi-
kar, in Noord-Mandsjoerije,
moet thans in de gevangenis
luciferdoosjes maken, aldus
meldt het Chinese katholieke
nieuwsbureau Hoea Ming
Het nieuwsbureau voegt er
aan toe dat Mgr Hugentobler
en twaalf van zijn missionaris
sen, allen van Zwitserse natio
naliteit, verleden jaar door de
communistische rechtbank we
gens spionnage veroordeeld zijn
tot gevangenisstraffen van 3 tot
12 jaar. Een der missionarissen,
E. P. Ernst Hubelmann, is se
dertdien in vrijheid gesteld.
E. H. L. DEVLOO BENOEMD
TOT PRINCIPAAL AAN HET
COLLEGE TE TIELT
Eerwaarde Heer Leo Dëvloo, zoon
van wijlen Hr Dr Veearts en van
Mevrouw Devloo-Louf uit Popefinge,
sedert Augustus 1937 leeraar der
Rhetorica aan het Callege te Veurne,
komt thans door Z. Exc. Mgr Lami
roy, bisschop van Brugge, benoemd
te worden tot Principaal aan het
College te Tielt.
JJp nieuwe Principaal van het Col
lege te Tielt werd geboren te Oost-
vleteren op 12 April 1912, priester
gewijd op 28 April 1935, en is Kan
didaat in Wijsbegeerte en Letteren.
Te Poperinge eh later te Veurne
is hij steeds een graag gezien figuur
geweest en door zijn minzame om
gang wist hij steeds ieders genegen
heid te winnen. Het is zeker met lede
ogen dat men hem te Veurne ziet
vertrekken maar te Tielt zal hij nu
ongetwijfeld ook het College tot ver
dere bloei opwerken.
Een hartelijk proficiat om deze
benoeming zo aan de nieuwe Eerw.
Heer Principaal, als aan zijn Moeder
en Naastbestaanden.
PLECHTIGE AANSTELLING
van
Z. E. H. VANDEN BERGHE
als PASTOOR te ADINKERKE
houd te Bern met de Prins-Regent, ke staking te helpen verijdelen.
//lO-eL&yn-L-C A 2
tof e.
E.H. LEO DEVLOO
Ter gelegenheid van het feest van
1 Mei zullen over gans 'het land de
postburelen gesloten worden op Za
terdag 30 April vanaf 12 urn-.
De tweede uitreiking van 30 April
wordt tevens afgeschaft.
Z. E. H. Vanden Bergho
Op Zondag 1 Mei grijpt de plech
tige inhuldiging plaats van E. H.
Vanden Berghe als pastoor te Adin-
kerke. Deze huldiging beloofd iets
groots te zijn, iets van de bovenste
plank.
Ruim zestig groeperingen en maat
schappijen zegden reeds hun mede
werking toe tot het vormen van een
prachtige stoet, benevens de plaatse
lijke fanfare komen nog drie mu
ziekverenigingen de feestelijkheden
opluisteren. Op de marktplaats waar
de tribune zich bevind, zullen, ter
ere van E. H. Pastoor en Gemeente
overheden, talrijke demonstraties
plaats hebben, gegeven door deelne
mende maatschappijen in de stoet.
De kom der gemeente zal herscha
pen worden in een ware lusttuin van
groen en bloemen. Adinkerke zal
waarlijk iets te zien geven wat in de
omtrek nog zo rap niet zal geëven
aard worden. Het is dan ook niet te
verwonderen dat alle naburige ge
meenten deze dag zuilen vrijhouden
om de feesten te komen zien.
Vertrek van de stoet te 15 u. stipt
op Moeder LambicOnmogelijk
hier de lijst der deelnemende groe
pen op te sommen. Voor nadere uit
leg, raadpleeg de plakbrieven.
op postcheckrckening Nr 4763.60
der Gebroeders Sansen, Poperinge,
en ons blad zal IJ wekelijks tot
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
1
Ge kunt Mei vieren met reizen en fees
ten, met lachen en zottebollen. En dat
mag!
Maar ons volk heeft altijd Mei gevierd
als het feest van Onze Lieve Vrouwke,
en al de vreugden en dartelheden van
feest en spel als een bonte krans om
haar genadigd hoofd geweven.
En zoudt gij durven zeggen dat ze er
niet wel mee gevaren hebben? Kijk hoe
het er in zat, hoe het groeide en bloeide,
hoe het eeuwen en eeuwen het geluk eu
de troost was van een sterk en moedig
volk: ons volk!
Reeds vroeg werd hier door de geloofs-
predikers Amandus, Elooi, Omaar en an
deren, het Mariatoeeldeke naast de gehei
ligde -bronnen gehangen, om -bij alle grote
rampen geholpen te worden.
De Zaterdag werd de dag der Lieve
Vrouw, en daarom moet elke Zaterdag
de zon, al was 't maar één ogenblikje,
toch even schijnen.
Lange tijden was 't op de Zaterdag
verboden vlees te eten, uitgenomen tussen
Kerstdag en Lichtmis, want dat was de
eerste grote Mariadag van het jaar, en
daarom gold het: Op Lichtmis is geen
vrouwke zo arm. of ze maakt haar pan-
neke warm....
Onze Vrouwke schudt de panne! wordt
deze dag ook nog elders genoemd.
De 25 Maart was ook een schone Maria
dag. De dag van de grote bedevaarten
naar Halle, Scherpenheuvel en Dadizele,
van waar ze de broodjes, printjes en
beeldjes meêbrachten, die langs het deur
beschot of op de schouwmantel werden
opgehangen.
Doch het Meiefeest was een bijzonder
feest. Het planten van de Meieboom,
waarin onze oude voorvaderen heel hun
Jolig harte uitstortten, werd vervangen
in de Kersten tijd door het vlechten
van Meiekransen, en op sommige plaat
sen bad de deken van het gebuurte een
tientje van de paternoster.
En onze veldkapellekes!... Wie in Vlaan
deren komt, vindt het werkelijk zo innig
en schilderachtig, al die stemmige hou
ten kapellekes aan de bomen, de stenen
Mariagrotjes, enz...
En langs de wegen de oude en nieuwe
kapelletjes, opgefleurd, gekalkt, gewit of
In 't geel gezet, met versgeschilderde tra
lies en een overvloed van beelden, bloe
men, kandelaars, een volkse, spiegelach-
tige pinkeling erin, en 's avonds het zoe
te generen van de wijk, die er een rozen
hoedje bidt.
En als er iemand ziek of zuchtig is, en
het benauwde moederhart schrijnt van
leed en smart om veel onbegrepen en on
geweten mizerie, ziet ge de vrouwkes zit
ten bidden.
Veel van die stille kapellekes, die zo
teer en zo vreedzaam langs onze wegen
hurken, zijn gebouwd Uit nood en troost.
Daar hangen de krukken en verkleurde
ex-voto's van een volk, dat hier zijn heil
heeft gezocht. Ons volk heeft immers
uit vrome gelofte of dankbaar gebaar zo
veel kapellekes gebouwd, waarin de won
derbare Lieve Vrouwbeeldekes getooid
zijn met de wonderbaarste sieraden en
Juwelen.
Kent gij de kapellekes langs de kust?
Kent gij de Lieve Vrouwkes van Lisse-
wege, Meetkerke, Wenduine en Breedene?
En Breedene waar de zee het omruist
als het Jachtig geweld op de grote zee
laan stilvalt...
Waar de vissers kwamen pelgrimeren,
soms zwijgend uit belofte, blootvoets,
recht van hun schip naar de Lieve Vrouw,
die hen gered had uit de storm, die grim
mig met dood en vernieling heeft ge
dreigd?
En is er iemand stervensziek, dan gaat
een beêvaart van al wat benen heeft,
naar het kapelleke, om redding uit da
nood. En dan zie Je dat volk van Mem-
ling en Timmermans, verweerd door da
mizerie en door het werk, als vervoerd
in him hemel3 geloof... Het Vlaamse volk
dat gelooft en bidt! Een zijner schoon
ste en onverwoestbare eigenschappen...
Naar de kapellekes, waar ze zich meer
thuis en op hun gemak voelen dan in da
kerk, die hun te groot en te plechtig ls.
Hoeveel dichters en schilder» heeft het
niet ontroerd, het schone gebaar waar-
meê de boer, in oudere tijden, bij t klep
pen van de Angelus, zijn muts afzette
en 't werk en 't gesprek liet vallen, om
te bidden, 't hoofd gebogen en de sjofele
muts in de handen.
En kijk maar eens en tel ze maar eens
de Maria's of Marie's uit elke familie.
En met hoeveel zachte schroom de
witte maagdekes het Lieve Vrouwbeeld
dragen in de processie, de Lieve Vrouw
die schittert van goud, brokaat en edel
steen.
En 's avonds, vooral in de lange win
teravonden, vertellen de grootmoeders,
die nog doorademd en doordesemd zijn
der kostelijke legenden, die een stuk zijn
van ons geestelijk erf, de schone mira
kelen, van Lieve Vrouwbeeldekes, die ge
vonden waren in de duinen, in een weide
of op het land, en die in een of ander
kapelleke werden ondergebracht. Maar
drie nachten achter elkaar was het
beeldje spoorloos verdwenen uit het ka
pelleke, en terug op zijn eerste plaats
gevonden. Tot men begreep dat Maria
daar ter plaatse haar kapelleke wilde
hebben, en alzo het ontstaan gaf aan een
wonderrijk heiligdom. En van twee witte
ossen en de boer te Dadizele... En andere
meer.
En de oude legende «Beatrijs», een
onzer allerschoonste Middeleeuwse ver
halen, van Beatrijs, die uit het klooster
vlood, zeven jaar weg bleef, en terug
kwam! Doch niemand had het gemerkt,
want Maria had zeven jaar het klokje
geluid en haar werk volbracht.
En het kleine, kleurige beestje, dat de
toekomst voorspelt aan het angstige meis
je, dat geen uitkomst weet met zijn eer
ste ontstellende liefde, gaven wij de naam
van Onze Lieve Vrouwbeestje.
De kinderen spelen er mee en aanzien
het als een grote zonde, als er'een moest
aandurven dit beestje om hals te bren
gen.
Een oud moedertje kon ons altijd zo
wonderschoon vertellen over al die na
men, die we later in de boeken geleerd
hebben. Daar waren er bij die Maria
heetten, Maria's kaars, Lieve Vrouwkes-
vingerhoedjes, en zo meer.
Dan hebben we nog over de klokken
niet gesproken, die zo vaak de naam Ma
ria dragen, en het angelusgegalm, over de
verre landouwen slingeren.
Dit volk, ons volk is waarlijk met de
edelste gouden draden aan de Maria-de-
votie genaaid.
Wij mogen ons van deze traditie niet
losrukken. Wij stappen meê in het vro
me spoor langs kerk- en beêvaar.tweg
Maria ter ere. Dan zal die maand een
voorsmaak zijn van God en Maria's we
der jongste zoals Gezelle dicht:
De Meimaand in haar blijgewaad
weer overal te blinken staat
vol groene en versen blaren
O! mens, wat zal 't hierboven zijn?
Wat zal 't in 's hemels hoven zijn 1
Dat zal U, zal U varen!
Het begon met een verrassing
en liet eindigde met een vraagte
ken.
De verrassing kwam toen wt
verleden Zaterdag vernamen dat
de Prins-Regent en de Koning
een afspraakje hadden gemaakt
in Zwitserland en dat de Ministers
Spaak en Moreau enzovoorts daar
bij als gezelschapsdames zouden
aanwezig zijn. Wij dachten er al
bijna niet meer aan. Wij waren
zo zoetjes aan in de stemming
geraakt die de stemming voor
afgaat en schonken alleen nog
aandacht aan de uitslagen van de
poli's, de buis van Buset en de
andere pogingen van de parle
mentairen die de pijp aan Maar
ten zullen moeten geven en van
de nieuwe gezichten die we in hun
plaats zullen te zien krijgen.
Nu komt daar het verrassende
bericht van deze bijeenkomst hij
de Koning, die naar de woorden
van de Hr Spaak, nog altijd de
Koning blijft.
Het ligt natuurlijk voor, de
hand dat alles niet in een vloek
en een zucht bekokstoofd werd.
Het detail van deze bijeenkomst
werd vermoedelijk reeds vooraf
geregeld. Maar het werd, tot grote
ergernis van de journalisten, de
speciale correspondenten en
nieuwsjagers, zorgvuldig verzwe
gen. Er waren zelfs plichtsgetrou
we krantenmensen die de hele
dag de wacht hielden voor het
gebouw van de Belgische legatie
in de hoop een van de voorname
deelnemers van deze bijeenkomst
te kunnen zien of fotograferen,
Maar hun moeite was voor niets
want men had de vergadering op
een andere plaats gehouden.
Intussen is er evenmin over het
onderwerp dezer besprekingen
iets uitgelekt. Men verdiept zich
in gissingen en vergissingen en
men'begint zich al af te vragen
waar al de hoge oomes nu naartoe
gaan en wat de Regent nu verder
nog in Italië gaat verrichten.
Hij zal nog een paar dagen va-
cantie nemen. Maar lang zal dat
ook niet aanlopen want de Mwa-
mi van Ruandi-Urundi is in het
land en er werd voorzien dat hij
door de Prins-Regent moet wor
den ontvangen.
Minister Moreau enzovoorts is
intussen al weergekeerd nadat hij
heimelijk een paar dagen verstop
pertje gespeeld had in het land
van de smeerkaas en de polshor
loges. De Hr Spaak neemt het
wat gemakkelijker.
Inmiddels is het onderhoud met
de Koning afgelopen. Wij weten
van toeten noch blazen én zitten
voor een groot vraagteken. Dat
zal alleen verdwijnen wanneer we
weten welke de houding zal zijn
van de regering en van het land
ten Overstaan van de voorstellen
van de Koning.
Wij kunnen alleen hopen dat
dc gemoederen kalm blijven om
eens en voor góed de Konings
kwestie, die het politieke leven
van ons land beïnvloedt, de op
lossing te geven die ze krijgen
moet door de terugkeer van onze
geliefde Vorst.
De modder campagne van d*
socialistische kranten en de af
dreigingen van de socialistisch
syndicaten kunnen daaraan niett
veranderen.
In de Kamer werd na het Paas-
verlof opnieuw vergaderd. De be
sprekingen liepen ovér de voor
stellen van Minister Vermeylen
over het vervroegde vromuenstem-
recht en de zetelaanpassing.
De vroede vaderen moeten er
zich blijkbaar rekenschap van
gegeven hebben dat de dames in
den lande het hen kwalijk zouden
genomen hebben moesten ze te
veel en te lang twisten over het
vrouwenstemrecht. En daaróm
hebben ze de vervroeging daar
van zonder veel gepalaber goed
gekeurd.
Met de zetelaanpassing.■ging het
niet zo vlot. Toch bleken de So-
te verwerpen. Bij mqnde van ds
cialisten niet van plan om deze,
zoals eerst gevreesd werd, en bloe
Hr Van Eyv.de gaven zij aan hun
Waalse collega's geruststellends
verklaringen over hun vredelie
vende inzichten. De Liberale Wal-
lihgant Rey vreesde echter voor
de ergste gevolgen van de zetel
aanpassing en voorzag zelfs dat
de binnenlandse vrede in het land
daardoor in gevaar kon worden
gebracht. Men moet weten dat de
Hr Rey van Luik is en van dat
soort Walen dat nog steeds meent
dat alles voor hen alleen is en
niks voor een ander, in de eeuwen
der eeuwen.
De communistische spitsbroe
ders Van Hoorick en Dejace de
den zich voor als de engelbewaar
ders van de Belgische eenheid en
verdedigden daarom, zegden ze, de
federalistische indeling van Bel
gië. En ze dachten bij ziclizelve:
met twee kleine stukken gaan wij
rapper lopen dan met het grote
stuk België, waar hun kominfor-
mistisch geleuter zo weinig weer
klank vindt...
Ondanks alles kunnen de Walen
zich nu eenmaal niet bij de feiten
neerleggen. Hun bevolking neemt
af en die van liet Vlaamse land
neemt toe. Het is dan ook vol
komen logisch dat de zetelaan
passing aan Vlaanderen een gro
ter aantal parlementszetels zal
bezorgen dan aan Wallonië. Nu zij
dit ondanks al hun gestook niet
meer kunnen verhinderen, komen
de Walen aandraven met flauws
praat over de oorzaak van de ge
boortevermindering in Wallonië.
En de Brusselse kranten die hun
kolommen graag voor deze priet
praat openzetten hebben ons dan
verkondigd waaraan het te roijten
is dat de bevolking in Wallonië
zoveel minder talrijk is dan in
Vlaanderen.
Moet U horen!
De Waalse krijgsgevangenen
hebben veel langer in gevangen
schap vertoefd dan de Vlamingen
die spoedig vrijgelaten zijn en
dus een soort van geboortepoli-
tiek hebben kunnen doen op cis
rug van de Walen.
- Belachelijker als argument kan
het moeilijk.
De Walen vergeten Immers al
te gemakkelijk 'dat de geboorte
vermindering in Wallonië reeds
lang voor den oorlog ingezet waf
en nog steeds aanhoudt. Overi
gens hebben zij er niet aan ge
dacht dat ook de Vlamingen aan
de IJzer gestreden hebben in 19D
en in veel groteren getalle het le
ven gelaten hebben dan de V/alen.
Maar kom, aan de krokodillen
tranen van de Walen over deze
geboortepolitiek zullen we maat
niet te veel aandacht schenken
Anders zou men in het parlement
nog in allen ernst beginnen den'
ken aan een compensatiestelse1
voor de geboorten met compen'
satiebons en misschien wel
wederultrustingsVons?
